Fokken met afwijkingen

[Tamaskan]

elk dier heeft natuurlijk een genetische afwijking maar bij dieren waar het bekend is vind ik persoonlijk dat er niet mee gefokt mag/kan worden.

Als het gaat om epelepsie vind ik dit helemaal gezien zelfs de wetenschap nog steeds niet geheel weet hoe dit wel of niet vererfd en er van allerlei fabels te ronden over doen dat het niet vererfelijk zou zijn terwijl dat in mijn ogen dus fabels zijn gezien de wetenschap zelf niet eens uitsluitsel erover kan geven.

Nu zijn veel mensen het wel eens dat men niet met dieren met primaire epelepsie moet fokken maar secundair denkt men anders over.
Ik dus niet want ook secundaire epelepsie heeft dus een andere oorzaak ten onderslag wat dus net zo goed een ernstige erfelijke afwijking kan zijn dus vind ik het gokken als je deze dieren gebruikt en geen goed fokken.

[kitty]

Uhu, want dat is natuurlijk de schuld van de reu...
Sinds wanneer kan het de teef niet zijn?

Fokken met honden met epilepsie vind ik niet heel slim, op zijn zachts gezegt...

waar heb ik gezegd dat het alleen de schuld is van de reu? Maar de reu staat nog steeds ter dekking op de site maar ik weet niet of er nog met de teef gefokt word, dat bedoel ik alleen maar

Heeft de reu epilepsie of heeft hij een nakomeling gegeven met epilepsie?
Het heeft natuurlijk nooit met schuld te maken. Maar er is natuurlijk nog wel een verschil tussen (bewezen) lijder of drager. En dan natuurlijk daarna nog de vraag op het primair of secundair is...

[EschaenStefanie]

Uhu, want dat is natuurlijk de schuld van de reu...
Sinds wanneer kan het de teef niet zijn?

Fokken met honden met epilepsie vind ik niet heel slim, op zijn zachts gezegt...

waar heb ik gezegd dat het alleen de schuld is van de reu? Maar de reu staat nog steeds ter dekking op de site maar ik weet niet of er nog met de teef gefokt word, dat bedoel ik alleen maar

Heeft de reu epilepsie of heeft hij een nakomeling gegeven met epilepsie?
Het heeft natuurlijk nooit met schuld te maken. Maar er is natuurlijk nog wel een verschil tussen (bewezen) lijder of drager. En dan natuurlijk daarna nog de vraag op het primair of secundair is...

waar ik het over had had een nakomeling hermafrodie geen epilepsie.

TS had het idd over epilepsie maar weet dus niet of het primair of secundair was

[Lunatic]

Ik vind dit echt niet kunnen, maar jammer genoeg zie je dit steeds vaker bij vooral de show-labrador Geld is toch belangrijker dan goede gezonde honden jammer genoeg.
Epilepsie is een klóte ziekte, Max heeft het (gelukkig maximaal 2 keer per jaar, maar dat is 2 keer teveel) en dat gun je niemand, dus om bewust het risico te nemen puppen met deze ziekte op de wereld te zetten vind ik echt crimineel bijna.

[Badu]

Kan wel zijn, maar een hond die zo ernstig ziek is hoort mijns inziens niet eens voor de fok gebruikt te worden.

Is dit een aanname? Waar heb je gelezen dat de hond ernstig ziek is? Kan net zo goed zo zijn dat hij één aanval gehad heeft toch? Of lees ik ergens overheen?

Tuurlijk is dat een aanname, maar epilepsie vind ik niet iets waar licht over gedacht moet worden, of de hond slechts een aanval heeft gehad doet er in mijn ogen niet toe.

Ik zeg niet dat alle afwijkingen fokuitsluitend moeten zijn, maar epilepsie is in mijn ogen toch ernstiger dan bijvoorbeeld een naar binnengroeiende wimperhaar.
Maar, een vraag aan jou. Waarom moet je zonodig met een ziek dier (want dat is een hond met epilepsie) willen fokken?

Waar ik me in dit topic nogal aan stoor is het tendentieuze toontje waarmee weer een fokker aan de schandpaal wordt genageld die misschien – dat weten we niet – een hele goede rede heeft om die hond weer op de dekreuenlijst te zetten. Er worden achter elkaar aannames gedaan die kant nog wal slaan en TS weet zelf niet goed wat nou eigenlijk de problemen zijn.

Verder veronderstel ik nergens dat je moet fokken met een hond met epilepsie. Als er voldoende keuze is uit gezonde dekreuen lijkt het me zelfs nogal onzinnig. Een bijdrage aan verbetering van het ras levert het in elk geval niet.

[MoniqueDM]

Ik vind dit echt niet kunnen, maar jammer genoeg zie je dit steeds vaker bij vooral de show-labrador Geld is toch belangrijker dan goede gezonde honden jammer genoeg.
Epilepsie is een klóte ziekte, Max heeft het (gelukkig maximaal 2 keer per jaar, maar dat is 2 keer teveel) en dat gun je niemand, dus om bewust het risico te nemen puppen met deze ziekte op de wereld te zetten vind ik echt crimineel bijna.

Helemaal mee eens!
Ik denk ook dat je dit pas kunt zeggen als je zelf een hond met epilepsie hebt gehad.

Wat mij opvalt is dat er in dit topic vaak de nadruk wordt gelegd op het onderscheid tussen primaire en secundaire epilepsie, maar zo simpel is dat niet.
Vaak is er helemaal niet te achterhalen of epilepsie primair of secundair is, ook niet na allerlei onderzoeken en ik spreek helaas uit ervaring.
Er werd door iemand gesuggereerd dat secundaire epilepsie getriggerd kan worden door een verkeerd stofje in een brok, maar zo simpel is het niet.
Het kan net zo goed een andere erfelijke afwijking zijn. Denk bijv. aan een schildklier of hartafwijking. Daar moet je ook niet mee willen fokken, ondanks dat de epileptiforme toevallen die daar het gevolg van zijn, secundair zijn.
Bovendien openbaart secundaire epilepsie zich vaak veel heftiger dan primaire epilepsie. Vaak heeft de hond gelijk clusters en zelfs een status epilepticus komt bij een eerste secundaire epileptiforme toeval voor.

Maar er is natuurlijk nog wel een verschil tussen (bewezen) lijder of drager.

Bij primaire epilepsie is daar geen verschil in, want zowel lijder als drager kunnen epilepsie vererven.

Als een hond epilepsie heeft is mijn mening "uitsluiten van fokken".

[Neeltje]

Is het niet gewoon heel eenvoudig, die fokker schrappen we van 'mijn' lijstje en we gaan verder?

Tenzij je echte bewijzen hebt en daar ook wat mee doet, maar al dat '' aanname' gedoe, schiet je niets op. Je weet niet wat er precies aan de hand was en waarom de dieren nu weer wel gebruikt worden. Jij vertrouwt deze fokker gewoon niet meer. Klaar.

[bouvierpoedel]

En zo ontstaan due van die verhaaltjes in het fokkkers wereldje waar niemand op zit tte wachten ,maar sommiige ook weer hun voordeel mee doen om eigenaar/hond de grond in te boren en te besmetten.

[Jacky]

Tja, moeilijk. Als ik naar Ivan kijk, die heeft epilepsie en jeugdstaar. Dit is natuurlijk doorgegeven aan de fokker. Zijn nestgenoot, ook een reu, heeft nergens last van. De beide ouder honden en voorgaande ook niet.
Ik wil niet zeggen dat je dan door moet fokken, de oogspecialist heeft alles doorgegeven en er mocht niet meer gefokt worden met de ouderhonden. Maar in hoeverre komt het van de ouders. Meer ook omdat Ivan de enigste uit het nest was met deze problemen. Toeval?
Nou moet ik zeggen dat ik nooit meer een labrador wil, puur omdat er zo veel is doorgefokt met deze honden.

[Muk]

Waar ik me in dit topic nogal aan stoor is het tendentieuze toontje waarmee weer een fokker aan de schandpaal wordt genageld die misschien – dat weten we niet – een hele goede rede heeft om die hond weer op de dekreuenlijst te zetten. Er worden achter elkaar aannames gedaan die kant nog wal slaan en TS weet zelf niet goed wat nou eigenlijk de problemen zijn.

Verder veronderstel ik nergens dat je moet fokken met een hond met epilepsie. Als er voldoende keuze is uit gezonde dekreuen lijkt het me zelfs nogal onzinnig. Een bijdrage aan verbetering van het ras levert het in elk geval niet.

Ik zie nergens dat er een fokker aan de schandpaal wordt genageld. Sterker nog, ik zou niet eens weten om welke fokker het gaat.

Als ik mij afvraag waarom een Newfoundlanderfokker zijn ongezonde hond laat dekken (of gedekt laat worden), dan zou ik die fokker dat zelf vragen, in plaats van er een topic over te openen.

Wat mij opvalt is wel dat jij als fokker wel heel geprikkeld reageert op deze stelling of het normaal is om te fokken met een hond die een afwijking heeft. Terwijl ik het als een legitieme vraag zie. Want wat is er mis met de vraag? En dat er een voorbeeld gegeven ter verduidelijking kan nooit kwaad.

[Badu]

En zo ontstaan due van die verhaaltjes in het fokkkers wereldje waar niemand op zit tte wachten ,maar sommiige ook weer hun voordeel mee doen om eigenaar/hond de grond in te boren en te besmetten.

Precies

[Esmay87]

Als je rasspecifieke aandoeningen aangeeft als fokker dan is het aan de pupkoper om te bepalen of ze wel/niet pup willen hebben toch?

Als je slim bent koop je namelijk ook geen pup met de kans op bepaalde kwalen. Zo zal ik ook nooit een pup kopen waarvan de ouders een kans op hd hebben, maar dat wil niet zeggen dat ze daar niet mee mogen fokken.
Als pupkoper heb je ook je naar mijn mening ook de verantwoording om na te gaan en kieskeurig te zijn in welke fokker je neemt.

[Marjoleine]

Als het om een onschuldige aandoening gaat zoals een adertje in het oog, zou ik het eerder idioot vinden als er wél werd uitgesloten.
Niets zo schadelijk voor een ras als overselectie.

Verder komt een probleem nooit van één ouder, daar zijn er twee voor nodig. Je moet dus niet naar de hond kijken maar naar de combinatie.
Dus een reu van de lijst halen omdat ie een hermafrodiet heeft gegeven is onzin, daar is de teef even debet aan als de reu.
Geldt overigens ook voor cryptorchidie.

Wat epilepsie betreft: een lijder moet uit de fok, dat lijkt me duidelijk.
Met dragers wordt over het algemeen bedoeld een hond die het heeft gegeven in een nakomeling. Overigens zijn dan wel meteen beide ouders van die pup drager uiteraard.
Of je dat uitsluit of niet hangt erg af van het ras. Sommige rassen hebben een te kleine populatie om uit te sluiten.
Uiteraard moet je wel heel zorgvuldig combinaties maken.

Juist teveel uitsluiten kan triggeren dat problemen de kop opsteken.
Alleen willen veel mensen dat niet zien
Nogmaals

[Marjoleine]

Zo zal ik ook nooit een pup kopen waarvan de ouders een kans op hd hebben, maar dat wil niet zeggen dat ze daar niet mee mogen fokken.
Als pupkoper heb je ook je naar mijn mening ook de verantwoording om na te gaan en kieskeurig te zijn in welke fokker je neemt.

Knap.
Ik kan dat niet.
Die kans is namelijk niet uit te sluiten.

Dat kopers verantwoording hebben ben ik overigens zeker met je eens.

[LongFields]

Zo zal ik ook nooit een pup kopen waarvan de ouders een kans op hd hebben, maar dat wil niet zeggen dat ze daar niet mee mogen fokken.

Wat bedoel je hiermee? Als je een pup koopt uit geteste ouders dan weet je toch of die HD hebben of niet? De pup zelf is een ander verhaal, want (helaas) is het gebruiken van 2 ouders die HD-vrij zijn geen garantie op allemaal HD-vrije pups.

[Muk]

Als het om een onschuldige aandoening gaat zoals een adertje in het oog, zou ik het eerder idioot vinden als er wél werd uitgesloten.
Niets zo schadelijk voor een ras als overselectie.

Verder komt een probleem nooit van één ouder, daar zijn er twee voor nodig. Je moet dus niet naar de hond kijken maar naar de combinatie.
Dus een reu van de lijst halen omdat ie een hermafrodiet heeft gegeven is onzin, daar is de teef even debet aan als de reu.
Geldt overigens ook voor cryptorchidie.

Wat epilepsie betreft: een lijder moet uit de fok, dat lijkt me duidelijk.
Met dragers wordt over het algemeen bedoeld een hond die het heeft gegeven in een nakomeling. Overigens zijn dan wel meteen beide ouders van die pup drager uiteraard.
Of je dat uitsluit of niet hangt erg af van het ras. Sommige rassen hebben een te kleine populatie om uit te sluiten.
Uiteraard moet je wel heel zorgvuldig combinaties maken.

Juist teveel uitsluiten kan triggeren dat problemen de kop opsteken.
Alleen willen veel mensen dat niet zien
Nogmaals

Daar ben ik het wel mee eens. Voor mij hoeft zeker niet alles uitgesloten te worden van de fok (dan hou je weinig over), maar dat wil niet zeggen dat je overal mee moet fokken. Bij Newfoundlanders komt cystenurie veel voor en daar mag je wel met drager x vrij fokken. En dat kan ik begrijpen. Net zoals ik een ader in het oog ook geen probleem vind (want onschuldig), maar een hond met epilepsie dat vind ik het andere uiterste.

[Muk]

Als je slim bent koop je namelijk ook geen pup met de kans op bepaalde kwalen. Zo zal ik ook nooit een pup kopen waarvan de ouders een kans op hd hebben, maar dat wil niet zeggen dat ze daar niet mee mogen fokken.

HD ontstaat niet alleen door het fokken, maar zeker ook door de opvoeding!

Er zijn fokkers die hun hond tot de röntgenleeftijd nauwelijks laten bewegen, zodat de heupen er perfect uitzien. Dus dat zegt ook niet alles.

[crutz]

Waar ik me in dit topic nogal aan stoor is het tendentieuze toontje waarmee weer een fokker aan de schandpaal wordt genageld die misschien – dat weten we niet – een hele goede rede heeft om die hond weer op de dekreuenlijst te zetten. Er worden achter elkaar aannames gedaan die kant nog wal slaan en TS weet zelf niet goed wat nou eigenlijk de problemen zijn.

Verder veronderstel ik nergens dat je moet fokken met een hond met epilepsie. Als er voldoende keuze is uit gezonde dekreuen lijkt het me zelfs nogal onzinnig. Een bijdrage aan verbetering van het ras levert het in elk geval niet.

Ik zie nergens dat er een fokker aan de schandpaal wordt genageld. Sterker nog, ik zou niet eens weten om welke fokker het gaat.

Als ik mij afvraag waarom een Newfoundlanderfokker zijn ongezonde hond laat dekken (of gedekt laat worden), dan zou ik die fokker dat zelf vragen, in plaats van er een topic over te openen.

Wat mij opvalt is wel dat jij als fokker wel heel geprikkeld reageert op deze stelling of het normaal is om te fokken met een hond die een afwijking heeft. Terwijl ik het als een legitieme vraag zie. Want wat is er mis met de vraag? En dat er een voorbeeld gegeven ter verduidelijking kan nooit kwaad.

het is een legitieme vraag die je alleen ook wel aan de fokker moet kunnen stellen (of dekreu eigenaar), het punt waar je al deze vraag niet meer kan stellen is het punt dat het helemaal fout gaat....

[Muk]

het is een legitieme vraag die je alleen ook wel aan de fokker moet kunnen stellen (of dekreu eigenaar), het punt waar je al deze vraag niet meer kan stellen is het punt dat het helemaal fout gaat....

Mee eens.
Ik merk alleen te vaak dat fokkers niet op dit soort vragen zitten te wachten (zowel hier op het forum als binnen de Newfoundlanderwereld) jammer genoeg. Misschien ook door de grote geldbelangen en door de haat en nijd die er heerst in de fokkersewereld, maar toch. Als ik bijvoorbeeld hoor hoe Marjoleine over de Stabij en Wetter praat op dit forum, dan zie ik daar een betrokken en open fokker in. Iemand die niet blind is voor de problemen in het ras en die prima kan beargumenteren waarom bepaalde fokkeuzes gemaakt zijn.
Een goede fokker moet in mijn ogen ook kunnen beargumenteren waarom er voor een bepaalde fokkeuzes (kiezen voor bepaalde combinaties enz.) gemaakt worden. Als een fokker dat al niet kan, dan vraag ik mij serieus af wat de meerwaarde van zo'n fokker is.

[ArCee]

Mijn broer heeft ook zo'n voorval meegemaakt.

Hij kocht, jaren gelden, een Bull Terrier pup van een fokker in Friesland, aangesloten bij de rasvereniging etc. 1750 gulden betaalde hij voor Boris, we hebben hem samen opgehaald, prachtig puppie.

Vanaf het eerste begin waren er problemen qua gezondheid met Boris. dan weer dit, dan weer dat, allemaal inwendige problemen.
Qua gedrag was er niets mis mee hoor, heerlijk hondje. Ik had toen alleen King nog en het waren vanaf het begin de meest dikke vrienden en Boris die een stukkie jonger was als King, werd zeer fanatiek door King beschermt.
Na een jaar bellen, zeuren, schrijven en noem het maar op had mijn broer nog steeds de stamboom niet gekregen. Ten einde raad heeft hij de rasvereniging maar ingeschakeld, uiteindelijk kwam dan de stamboom alsnog, ik meen na anderhalf in totaal pas.

In die tijd gingen de gezondheidsproblemen met Boris gewoon door. Dan mankeerde hij weer dit, dan weer dat tot ons verdriet, want voor de rest een prachtig donkerbruin Bull Terriertje met een witte bles en borstvlek, lief van karakter, een geweldige hond voor mijn broer z'n dochter die inmiddels geboren was en bijna opgroeide met de hond en het was een echte clown.
Soms liet ik ze alleen uit, King en Boris, en hij luisterde goed (voor een Bull) en bleef mooi bij King en mij in de buurt. Vreemd genoeg luisterde hij bij mijn broer voor geen meter, maar goed, vreemde ogen dwingen?

Na ruim 2 jaar was mijn broer zo aan met de problemen die maar bleven komen, dat hij van pure ellende, en niet meer weten wat te doen, de pup heeft terug gebracht naar de fokker.
Eerst belde hij mij nog of ik hem wilde omdat King, Boris en ik geweldig met elkaar om gingen maar de Bull terrier club zegt zelf ook al over het ras:
Nooit 2 reuen nemen waarvan 1 de Bull terrier is. Er komt een confrontatie. Kan lang duren, maar hij komt er, vaak met noodlottige gevolgen voor de andere hond.
Nu kon ik het mij in het geval van Boris en King niet voorstellen, dikke vrienden, maar in 1 huis, 1 territorium zouden de zaken heel anders kunnen komen te liggen na verloop van tijd. Als ik bedenk dat King vooral met ruzie ook geen opgever was, of onderdanig type, dan kon ik het ergste verwachten in geval van een geweldadig treffen, zeker als het gebeurde als we weg waren. Met pijn in mijn hart bedankt voor het aanbod.

De hond had hem in die ruim 2 jaar dat mijn broer hem had inmiddels meer als het dubbele als de aanschafprijs aan dierenarts kosten gekost, dus een dikke 3500, bijna 4000 gulden in 2 jaar.

Een jaar nadat hij de pup had terug gegeven aan de fokker (overigens ooit zonder 1 cent terug betaling of smartegeld of noem het maar op) kreeg hij een brief van de rasvereniging:
De bewuste fokker was geroyeerd.
De "fokker" had, voordat mijn broer Boris bij hen kocht, ook al een nestje gehad uit dezelfde combinatie, met allemaal probleem pups, en deed het dus gewoon weer een 2e keer met dezelfde reu en teef. Het giong dus duidelijk alleen om de centen.
Daar bovenop waren zij erg laks met stambomen, waarschijnlijk om eventuele gebreken te verdoezelen o.i.d?
In ieder geval regend het klachten over deze fokker met een royenement als eind resultaat. Helaas had mijn broer daar niets aan.
Achteraf had hij spijt als haren op zijn hoofd, zijn dochtertje heeft hem jaren verweten en ingepepert over het feit dat hij Boris heeft weg gebracht. Bij het minste of geringste gesprek wat over honden ging kreeg hij meteen te horen:
Jij heb Boris weg gedaan, Boris was mijn vriendje, mijn broer kon wel janken. Nooit verwacht dat die kleine meid dat zo zou ervaren en zou oppakken.
Uiteindelijk is Boris bij een andere Bull Terrier eigenaar terrecht gekomen (voor alweer 750 gulden) met wie mijn broer wat contact had, hij is uiteindelijk niet ouder geworden als 5, en zal eindelijk wel weer met King aan het donderjagen zijn daar boven.

Het komt dus overal voor probeer ik hier mee aan te tonen, voor we allemaal op de Retriever fokkers gaan wijzen, en sommige clubs / rasverenigingen pakken het heus wel aan.

Het blijft helaas triest dat diverse fokkers van de diverse rassen problemen of tekortkomingen en of afwijkingen acceptabel vinden en voor lief nemen. In ieder geval vormt het geen beletsel om met die ouder dieren te gaan fokken, en jij zit met de gebakken peren als je pech hebt.
je teld veel geld neer voor een dure rashond. hebt je huiswerk gedaan door een goede, en erkende fokker uit te kiezen en uiteindelijk levert het je niets anders op als ellende, verdriet en veel uitgaven die je niet wilde.
Het word echt tijd dat er vanuit overheidswege veel scherper word gecontroleerd, en scherpere regels aangaande fokken worden opgesteld en we er ook voor zorgen dat deze regels worden nageleefd, voor elk ras en elke fokker.
Dat zal helaas wel een Utopie blijven vrees ik, in ieder geval voorlopig

[Lunatic]

Als je rasspecifieke aandoeningen aangeeft als fokker dan is het aan de pupkoper om te bepalen of ze wel/niet pup willen hebben toch?
Het probleem is dat de meeste fokkers/dekreu eigenaren het juist niet aangeven. Volgens mij weet ik over welke reu het hier gaat en er staat niets vermeld bij deze hond op de dekreuenlijst, dus hoe kan een pupkoper dan bepalen of iets goed is of niet?

Als je slim bent koop je namelijk ook geen pup met de kans op bepaalde kwalen. Zo zal ik ook nooit een pup kopen waarvan de ouders een kans op hd hebben, maar dat wil niet zeggen dat ze daar niet mee mogen fokken.
Als er geen informatie gegeven word, weet je als pupkoper dus niks over bepaalde kwalen. Ook vind ik het stuitend dat jij het prima vind dat ermee gefokt word, zolang jij zo'n "kneus" maar niet hoeft te kopen. De puppen vragen er niet om, om op de wereld gezet te worden met vervelende en pijnlijke kwalen namelijk, gewoon zorgen dat dit soort pups niet geboren worden dus!

Als pupkoper heb je ook je naar mijn mening ook de verantwoording om na te gaan en kieskeurig te zijn in welke fokker je neemt.

Nogmaals, bij de meeste fokkers draait het nog steeds om geld en zijn ze er goed in om dit soort informatie achter te houden, hoe wil jij als pupkoper dan op de hoogte zijn bij dit soort oneerlijke fokkers?

[Marjoleine]

Nogmaals, bij de meeste fokkers draait het nog steeds om geld en zijn ze er goed in om dit soort informatie achter te houden, hoe wil jij als pupkoper dan op de hoogte zijn bij dit soort oneerlijke fokkers?

Dat is heel simpel.
Door te vragen naar gezondheidsuitslagen, door te vragen naar meningen van eigenaren van pups van deze fokker en door rond te vragen in de wereld van zo'n ras.
Op shows, clubdagen en noem maar op. Mond-tot-mondreclame dus.
Niets gaat zo snel als meningen over anderen namelijk.

Als jij dat zou doen binnen mijn rassen zou je heel veel horen over mij.
Dan weet je binnen twee weken alles wat je weten wilt

[Nakisha]

Als het om een onschuldige aandoening gaat zoals een adertje in het oog, zou ik het eerder idioot vinden als er wél werd uitgesloten.
Niets zo schadelijk voor een ras als overselectie.

Verder komt een probleem nooit van één ouder, daar zijn er twee voor nodig. Je moet dus niet naar de hond kijken maar naar de combinatie.
Dus een reu van de lijst halen omdat ie een hermafrodiet heeft gegeven is onzin, daar is de teef even debet aan als de reu.
Geldt overigens ook voor cryptorchidie.

Wat epilepsie betreft: een lijder moet uit de fok, dat lijkt me duidelijk.
Met dragers wordt over het algemeen bedoeld een hond die het heeft gegeven in een nakomeling. Overigens zijn dan wel meteen beide ouders van die pup drager uiteraard.
Of je dat uitsluit of niet hangt erg af van het ras. Sommige rassen hebben een te kleine populatie om uit te sluiten.
Uiteraard moet je wel heel zorgvuldig combinaties maken.

Juist teveel uitsluiten kan triggeren dat problemen de kop opsteken.
Alleen willen veel mensen dat niet zien
Nogmaals

Eens; zoals eerder al gezegd is een te smalle genetische basis net zo funest voor een ras als fokken met zieke dieren. Hoe kleiner de genenpoel, hoe meer inteelt en dat heeft direct effect op de gezondheid van de hond.

[Esmay87]

Ik bedoelde juist als de ouders getest zijn op HD en ze hebben bijv B of C dan kunnen ze altijd nog blijven fokken, maar dan zou ik daar geen pup van kopen.

Als ik niet voldoende info van de fokker krijg dan ga ik naar een andere fokker... simpel toch?

[Lunatic]

Nogmaals, bij de meeste fokkers draait het nog steeds om geld en zijn ze er goed in om dit soort informatie achter te houden, hoe wil jij als pupkoper dan op de hoogte zijn bij dit soort oneerlijke fokkers?

Dat is heel simpel.
Door te vragen naar gezondheidsuitslagen, door te vragen naar meningen van eigenaren van pups van deze fokker en door rond te vragen in de wereld van zo'n ras.
Op shows, clubdagen en noem maar op. Mond-tot-mondreclame dus.
Niets gaat zo snel als meningen over anderen namelijk.

Als jij dat zou doen binnen mijn rassen zou je heel veel horen over mij.
Dan weet je binnen twee weken alles wat je weten wilt

Dat snap ik ook wel en dat doe ik ook zeker
Maar niet alle gezondheidstesten zijn verplicht, bij de labrador zijn bijv. alleen heupen, ellebogen en ogen verplicht, als ze dan op EIC getest hebben en deze test was voor hun niet gunstig, dan houden ze die info gewoon achter, net als epilepsie dus.

Nou hou ik het zelf bij werklijnen en gelukkig is het daar een stuk beter gesteld met het ras, word echt alles wat mogelijk is getest, zijn er complete DNA profielen van alle lijnen e.d. logisch ook, want je hebt niks aan een werkhond die iets mankeerd, dus gezondheid staat daar met stip boven aan

[Muk]

Ik bedoelde juist als de ouders getest zijn op HD en ze hebben bijv B of C dan kunnen ze altijd nog blijven fokken, maar dan zou ik daar geen pup van kopen.

Als ik niet voldoende info van de fokker krijg dan ga ik naar een andere fokker... simpel toch?

Bij de Newfoundlander mag je best met een hond met HD-C en HD-B fokken, mits daar een HD-A hond tegenover staat. Zelf zou ik niet zo snel kiezen voor een combinatie met HD-C, maar het mag wel. En zolang nog niet helemaal duidelijk is hoe HD vererft en of het wel helemaal erfelijk is, vind ik het lastig om dit zo stellig uit te sluiten zoals jij het zou doen. Zeker als de fokbasis smal is (is bij de Newfoundlander overigens niet het geval gelukkig).
Natuurlijk zie ik ook liever HD-A honden in de combinatie en stamboom, maar bij de hele grote rassen is zoiets eigenlijk al onmogelijk.

[Tamaskan]

Als ik niet voldoende info van de fokker krijg dan ga ik naar een andere fokker... simpel toch?

Ben ik helemaal mee eens. Een fokker die niet op vragen zit te wachten of defensief reageerd valt dan bij mij ook al vaak af. Juist een goede fokker die het beste met zijn dieren voor heeft is open over alles en is juist blij met vragen.
Tja en een antwoord kan idd ook zijn dat men een drager of lijder van iets in zet voor een ras ivm de genepool al zou ikzelf nooit een lijder inzetten.

[Marjoleine]

Ik bedoelde juist als de ouders getest zijn op HD en ze hebben bijv B of C dan kunnen ze altijd nog blijven fokken, maar dan zou ik daar geen pup van kopen.

Als ik niet voldoende info van de fokker krijg dan ga ik naar een andere fokker... simpel toch?

Het is niet bekend hoe HD vererft maar zo goed als zeker is de erfelijkheid maar ca 30%, de rest is milieu.
Ik vind een mindere HD-uitslag bepaald geen reden er geen hond uit te kopen.

Wat die info betreft ben ik het roerend met je eens trouwens.

Nou hou ik het zelf bij werklijnen en gelukkig is het daar een stuk beter gesteld met het ras, word echt alles wat mogelijk is getest, zijn er complete DNA profielen van alle lijnen e.d. logisch ook, want je hebt niks aan een werkhond die iets mankeerd, dus gezondheid staat daar met stip boven aan

Maar aan die profielen heb je niks, hoor. Dat zijn DNA-tjes, maar je moet wel snappen wat je daarmee kunt en moet.
En als je fokkers hebt met onvoldoende kennis van zaken heb je er nog minder aan.
En als puntje bij paaltje komt willen werklijnfokkers ook maar één ding: winnen.
Dus of dat altijd beter is, dat is maar de vraag

[Boukje]

Het gaat me niet alleen om die dekreu met epilepsie.
Maar mijn hoofdvraag is of fokkers nog wel betrouwbaar zijn.
Ik ben ook een beetje van mening dat er veel wordt achter gehouden en door het geld dat ermee gemoeid is niet iedereen meer even betrouwbaar is.
Uiteraard bestaan er nog steeds gelukkig wel goede fokkers met een hart voor het ras. Maar het is wel goed zoeken volgens mij.

[Anne&Taar]

Nou hou ik het zelf bij werklijnen en gelukkig is het daar een stuk beter gesteld met het ras, word echt alles wat mogelijk is getest, zijn er complete DNA profielen van alle lijnen e.d. logisch ook, want je hebt niks aan een werkhond die iets mankeerd, dus gezondheid staat daar met stip boven aan

Dat is ook onzin, hoor. Om bij jouw ras te blijven: Kijk maar naar de labjes met Exercised Induced Collaps. Ik hoor nu al Engelse fokkers fluisteren dat het eruitfokken van deze aandoening leidt tot minder goed werkende honden.