Het HondenForum

Nanna schreef:Hier gaan we ook naar opa en oma, en ze weten het precies

O ja, dat zeggen wij hier ook als we naar mijn ouders gaan. Sterker nog, als mijn ouders het met anderen over Loekie hebben, hebben ze het over hun 'kleinhond'. Ze hebben ook beide foto's van Loekie op hun prikbord op het werk hangen, onder het motto 'als de collega's allemaal foto's van hun kleinkinderen hebben hangen, mogen wij ze van onze kleinhond hebben'.

Madelief schreef:

-Gaby- schreef:Ik vind 'vrouwtje' echt heel stom klinken. Ik ben gewoon de eigenaar van of de bazin van.

Ik zeg tegen de honden wel eens vrouwtje hoor. Maar natuurlijk niet tegenover anderen. Dan ben ik ook geen bazin, maar slechts eigenaar

Ik zie mezelf al tegen de honden zeggen: "En nu gaat jullie/de eigenaar even boodschappen doen hoor"
En verder als boven al gezegd...bazinnetje is zo láng

Ik zeg nooit dingen als "kom eens bij het baasje/vrouwtje", maar wel eens "vrouwtje is kei-trots op je " en ander zinloos geleuter

Haha, nee, dat snap ik. Ik praat wel tegen de hond, maar nooit op die manier. Net als Jaap:

Jaap* schreef:Voor mij is iedereen baasje of, als ze dat niet zijn, eigenaar
Als ik tegen de hond praat is dat altijd in de eerste persoon

Ik heb wel eens een keer iemand horen zegen tegen Rhodin "Ga maar een koekje halen bij je mamma!" En dan sta ik echt even van "Huh? Wat? Ik? Mamma?" Ik weet niet hoor, ik krijg er de kriebels van. En Rhodin is geloof ook wel de laatste hond tegen wie ik dat zou zeggen, het past gewoon niet bij hem. Hij kent ons ook gewoon bij naam, als ik zeg "Ga maar naar Paul", gaat hij meteen naar mijn vriend en andersom. Hij kent inmiddels een stuk of 15 mensen bij naam denk ik.

ik vind vrouwtje ontzettend stom dus ik ben gewoon baasje.

Angel kent wel een mama en papa en oma en opa, maar dat zijn gewoon mijn ouders en grootouders.

Jaap* schreef:Als ik tegen de hond praat is dat altijd in de eerste persoon

Ja, dat doe ik ook. Ook tegen de kinderen heb ik mezelf nooit 'mama' genoemd, maar gewoon 'ik'.
Maar als Rob thuis komt en de honden horen de auto, zeg ik wel altijd iets als 'Wie komt daar aan? De grote baas?'

Hier is het ook vrouwtje en baasje.
Vrouwtje bekt gewoon lekkerder

Maar dat zeggen we inderdaad tegen de honden en niet tegen andere mensen

Sas schreef:

Browny schreef:nu ik erover nadenk zeg ik beide eigenlijk weinig, als ik het zeg dan zeg ik ook wel eens baasje en vind dat ook wel vrouwlijk klinken

en buiten ben ik het baasje van maar meestal is het 'hij hoort bij mij'

bij mij voornamelijk : "die hoort niet bij mij "

hij zet mij gelukkig niet zo vaak voor schut

mijn moeder zegt ook altijd kleinkind en 'kom maar bij oma'.
mensen kijken mij dan erg vragend aan als mijn moeder zegt zegt ''ik ga weer naar mijn kleinkind!'' en toen hij naar Nederland kwam zei ze tegen iedereen ik krijg een kleinkind uit spanje..

Mijn moeder noemt J.J. 'mijn kleinhond'

Maar 'oma' kent hij niet....als we naar mijn ouders gaan verwijzen we altijd naar hun honden: 'Ga je mee naar Yourie en Lara?' en dan wordt J.J. helemaal blij.
Verder noemen mijn vriend en ik onszelf en elkaar gewoon bij de voornaam, die J.J. dus ook kent.

Ikke1980 schreef:Mijn moeder noemt J.J. 'mijn kleinhond'

Maar 'oma' kent hij niet....als we naar mijn ouders gaan verwijzen we altijd naar hun honden: 'Ga je mee naar Yourie en Lara?' en dan wordt J.J. helemaal blij.

Zo heeft Fritz een "oma saar" die heeft een hondje, saar.
En een koekjes oma, die heeft een kast vol koekjes

Mijn papa en mama als we daar heen gaan dan zeg ik we gaan naar papa en mama, of "waar is papa?" Als pa hetzelfde zegt tegen de honden is het meestal waar is Connie? Buiten hoor ik wisselend mensen praten over mij als baasje of vrouwtje als het over mij in combi met de honden gaat. Een enkeling zegt "het zijn net je kinderen he?!" en dat gevoel heb ik niet, het zijn mijn honden, en de katten zijn mijn katten niet mijn kinderen. Vind het ook niet echt geweldig als mensen gaan roepen dat ik "mama" ben voor de honden
Pa zegt wel eens dat het zijn "kleinhonden" zijn, dat vind ik dan wel weer lief. "tsja zegt ie, ze horen bij jou en zijn gewoon welkom hier" (sommige familieleden toen mijn ouders waren verhuisd vonden het raar dat de honden "gewoon" nog mee mochten in dit nieuwe huis vanwege de vloer enzo )

alm@ schreef:

Nanna schreef:Ik ben mamma

Ik ook vriendlief is pappa en de herders zijn onze hondenkindjes

Whahaha, vallen die stoere wijven even door de mand zeg

Ik ben ook mamma. Manlief is pappa.
En mijn moeder is oma. Skadi is het kind.
De katten zijn haar broertjes. (Jaja, het kan altijd een graadje erger ).

koentje schreef:Wat zou eigenlijk de reden zijn dat deze twee termen meestal gebruikt worden voor de honden eigenaren?
Zou er niet iets inzitten van vroeger: de man is de baas in huis?
Gebruiken jullie deze termen ook? Ik merk dat er op dit forum inderdaad veelal gesproken wordt met deze termen. Waarom gebruiken we eigenlik niet baas en bazin?

Wij gebruiken "papa's kindje" en "mama's kindje"

En het is "papa's dag" (Pieter alleen thuis met de dames) of "meisjes-dag" (wij beiden thuis met de dames). Maar wij zijn ook een beetje gek. Als we tegen de honden praten dan hebben we het gewoon over Pieter en over Mjon.

Wij zijn ook vrouwtje en baasje en soms als ik overdreven doe dan zeg ik "kom maar bij de maaama" met een soort italiaans accent
Alle ouders zijn opa's en oma's en de echte opa's en oma's ook, alle kennissen zijn omes en tantes

Ik noem mijn vriend trouwens ook wel eens baasje haha

Nou verder zijn wij heel normaal

Ik kan het echt miet uit mijn strot krijgen om het over mezelf te hebben als "het vrouwtje" Wij zijn dus allebei het baasje, Boyke kan het werkelijk geen bal schelen hoe wij onszelf of hem noemen Als hij naar mijn moeder gaan, gaat hij wel naar Oma, dat dan weer wel

Ik ben mama.. Diesel is mn mannie .. en boy mn baby

koentje schreef:Gebruiken jullie deze termen ook?

Tegen de honden sowieso niet. Maar je bedoelt naar andere mensen?
Nee. Ik ben de baas van Nando. Ik en mijn vriend zijn beide baas van Carino.
Mijn vriend noemt me wel eens alpha teef, maar dat is voor de grap.

Sas schreef:

Browny schreef: ik erover nadenk zeg ik beide eigenlijk weinig, als ik het zeg dan zeg ik ook wel eens baasje en vind dat ook wel vrouwlijk klinken

en buiten ben ik het baasje van maar meestal is het 'hij hoort bij mij'

bij mij voornamelijk : "die hoort niet bij mij "

Wij zijn mama en papa

Danoontje powerrr schreef:Mijn vriend noemt me wel eens alpha teef, maar dat is voor de grap.

Hier ook.
Soms hoor ik hem mompelen als hij thuis komt "Wat een goeie alpha heb ik", dat is om zichzelf eraan te herinneren dat hij mij eerst moet begroeten en daarná Skadi pas. Hij kan nogal verstrooid zijn

Hier ook vrouwke en boske...(baasje in 't antwaarps)
En als ik troetel met Bunker is het mijn schattebolleke.... En als ik zeg : opa en oma komen !! dan gaat hij met zijn balletje voor het raam zitten staren tot hij die fietsen ziet aankomen !

Hier ook hoor.

"Kom maar lekker bij het vrouwtje zitten"
"Daar komt t baasje al aan"

Of "waar zijn de kindjes" (de kids dus)

En de honden noem ik standaard knul.

Ik zie mezelf absolúút niet als mama van de honden, maar toch noemen we onszelf wel zo.. Beetje erin geslopen
omdat ik dat al jarenlang thuis heb aangehoord ('papa', 'mama' en 'kindje' en dat laatste was ik dan dus).
Hier alleen dus twee mama's, maar dat weten ze wel. Gebruiken het zelden. Ik gebruik het soms als ik er één
meeneem om Nicole op te halen van haar werk (als ik eens een dagje de auto thuis had): 'waar is mama dan..???'
en dat weten ze echt precies. Maar ik merk wel dat we het na Luca en Amy veel minder zijn gaan gebruiken want
Sora en Linx kennen het eigenlijk niet eens.. Mijn ouders zijn opa en Emmy (mijn moeder wil de term Oma niet LOL)
en mijn oma is dan Oma voor ze... De moeder van Nicole is ook gewoon oma.. Eigenlijk is dat alleen voor Luca leuk
om te zeggen (gaan we naar oma..???) want de rest heeft dan geen idee. Wat ze dan wel weer kennen is bijvoorbeeld
mijn beste vriendin, die noemen we Tante Jorinde lol, dat weten ze echt dondersgoed. Of Tantilse (tante Ilse, die in
België woont en dat dus als één woord zegt zelf, lol). Maar goed, dat is wederom echt een zeldzaamheid.

Waarom we dat zo zeggen? Tja, geen idee.. Is er dus gewoon ingeslopen en aangezien het zo weinig gezegd wordt
vind ik het ook wel heel prima zo.

Hier is het baasje en vrouwtje of idd ook papa en mama.

Schoonmama en mijn moeder zijn ook oma hihihi en tja mijn schoonmama noemt het ook der kleinkinderen zelfs op der werk
als er aan der wordt gevraagd had jij nou kleinkinderen.

Ja zegt ze dan vier

Wij zijn ook baasje en vrouwtje. Ik heb zelf een hekel aan de term vrouwtje, maar Gerard gebruikt het nogal eens. En inmiddels gebruik ik het dus zelf ook haha.
Ach ja ik ben ook geen mannetje.....

ik ben hun baasje. rob is gewoon rob. haha.

Ik ben vrouwtje, mijn man is baasje. Als ik ze naar 'zijn naam' stuur staat de honden me ook vreemd aan te kijken. Terwijl ik wel kan zeggen 'ga maar bij het baasje kijken'
Mijn ouders zijn de papa en de mama. (juist met 'de' ervoor omdat ze anders iedere keer gek worden als ik mama of papa zeg) Mijn zusjes + aanhang gewoon bij hun naam. Mijn oma ook weer de oma.
Vader en broertje van mijn gewoon bij naam (die zien we niet zo veel) Diverse goede vrienden ook bij naam, vaak met toevoeging 'kindjes'

Wij zijn ook mamma en pappa en onze ouders opa's en oma's

Maar stel ik ben ergens waar ik mezelf niet zo goed mamma wil noemen, dan noem ik mezelf ook baasje, geen vrouwtje of bazinnetje.

En ik noem mezelf graag de Alpha Bitch thuis

De hond hoeft hier geen familie van de katten te zijn, dat hebben die twee liever niet. De katten zijn wel elkaars broer en zus.

Mekkie schreef: Als mijn vriend belt neem ik wel op met: "Met de baas"

Goed!

Hier ook baasje en vrouwtje. Tenminste, ik noem mezelf vrouwtje, mijn vriend zegt meestal tegen Luna; 'ga maar naar Inez' kijken of 'waar is Inez'
Maar als ze een standje van me krijgt dan is het; 'luisteren naar de baas!'
Ik weet niet, het klinkt gewoon leuk.

Ik ben mama, Marc is papa. Vriendinnen zijn tantes En dan hebben we nog de opa en de oma's

Heb ik werkelijk waar nooit tegen hond gezegt, maar toen we Ushi een weekendje op proef hadden moest ik de fokker bellen om te zeggen dat we haar wel wilde hebben. Toen ik zei dat ze al zo goed luisterde zei Cornelie: "Ja, jij bent nu haar nieuwe mama!" En dat is er als grapje ingeslopen. Marc vond het eerst stom, maar die roept nou ook "Kom bij papa!". Ik vind het wel leuk.

Zeg ook tegen Ushi dat ze "altijd naar mama moet luisteren"

Wat grappig! Ik dacht dat wij gewoon mafferds waren hahaha!
Wij zijn pappa en mamma, dochter kennen ze bij naam maar ook ons gewoon, waar ze op school zit weten ze ook, ze hebben ook oma's en een opa en een horde ooms en tantes die ze bij naam kennen. Ook weten ze van verschillende mensen waar ze wonen en lopen er zo naar toe als ik zeg; 'we gaan naar...' en hier thuis zijn het 'de meiden', voor de oma's en opa zijn het 'de kleinkinderen', samen met onze dochter :lol: en zelfs op afstand herkennen ze bepaalde mensen, die heb ik dan nog niet eens gezien, maar dan wiebelt een van die staarten als naar een bekende en stuiven ze er op af! Ook herkennen ze de namen van een groot aantal honden en ze weten dan waar ze moeten zijn als ik zeg: 'we gaan naar ...'.
Onze dochter noemt ze haar zusjes en Kazan noemde ze haar grote broer en daar luisterde hij ook naar (waar is mijn grote broer?!)(en dan kwam hij aangestormd). Hij was ook de enige kleinzoon in de familie

maar...baasje en/of vrouwtje gebruiken wij eigenlijk niet

Gelukkig bij het lezen van dit topic blijkt ik heel normaal te zijn.

Hier is het meestal vrouwtje baasje kennen ze niet (luisteren ze helemaal niet naar)
En als we zeggen we gaan naar Oma en Opa zijn ze door het dolle heen.