Het HondenForum

het leukste vind ik nog:

als pup aangevallen door een zwarte hond dus nu zijn alle zwarte honden fout/eng etc..

onzin. dat voed je zelf en/of doe je te weinig mee om het op te lossen.

Ik vraag me af of al die honden wel zo specifiek selecteren op het ràs dat ze heeft aangevallen.
Het lijkt me logischer dat ze op lichaamstaal selecteren en dat dat voor een deel rasgebonden is.

Danoontje powerrr schreef:Ik vraag me af of al die honden wel zo specifiek selecteren op het ràs dat ze heeft aangevallen.
Het lijkt me logischer dat ze op lichaamstaal selecteren en dat dat voor een deel rasgebonden is.

ik denk dat wel zeker. ik denk ook dat als je als baas anders ermee omgaat dat het probleem er helemaal niet is

massam schreef:

Danoontje powerrr schreef:Ik vraag me af of al die honden wel zo specifiek selecteren op het ràs dat ze heeft aangevallen.
Het lijkt me logischer dat ze op lichaamstaal selecteren en dat dat voor een deel rasgebonden is.

ik denk dat wel zeker. ik denk ook dat als je als baas anders ermee omgaat dat het probleem er helemaal niet is

Ik denk dat het een combinatie is van hoe zwaar de aanval was, hoe stabiel de pup is, en hoe je als baas reageert.
Een pup die van nature wat terughoudend en voorzichtig is, die vervolgens in de bek van een andere hond geschud wordt met zware verwondingen zal er meer aan over houden dan een pup die blaakt van het zelfvertrouwen die alleen maar fors tegen de grond gepind wordt.
Bijvoorbeeld
Als je als baas daarna de pup nog 3 uur platknuffeld onder troostende woordjes zal dat inderdaad ook veel meer een indruk achter laten dan als je even steunt, en dan weer doorloopt. Maar ja, dat laatste is alweer lastig als pupje echt half uit elkaar getrokken is natuurlijk.

En ik denk daarnaast dat je als baas je eigen reactie ook niet altijd zo feilloos onder controle kan hebben. Ook al weet je misschien verstandelijk wel wat het beste is, wij blijven ook maar mensen, net als honden honden blijven.

Moos schreef:

massam schreef:

Danoontje powerrr schreef:Ik vraag me af of al die honden wel zo specifiek selecteren op het ràs dat ze heeft aangevallen.
Het lijkt me logischer dat ze op lichaamstaal selecteren en dat dat voor een deel rasgebonden is.

ik denk dat wel zeker. ik denk ook dat als je als baas anders ermee omgaat dat het probleem er helemaal niet is

Ik denk dat het een combinatie is van hoe zwaar de aanval was, hoe stabiel de pup is, en hoe je als baas reageert.
Een pup die van nature wat terughoudend en voorzichtig is, die vervolgens in de bek van een andere hond geschud wordt met zware verwondingen zal er meer aan over houden dan een pup die blaakt van het zelfvertrouwen die alleen maar fors tegen de grond gepind wordt.
Bijvoorbeeld
Als je als baas daarna de pup nog 3 uur platknuffeld onder troostende woordjes zal dat inderdaad ook veel meer een indruk achter laten dan als je even steunt, en dan weer doorloopt. Maar ja, dat laatste is alweer lastig als pupje echt half uit elkaar getrokken is natuurlijk.

En ik denk daarnaast dat je als baas je eigen reactie ook niet altijd zo feilloos onder controle kan hebben. Ook al weet je misschien verstandelijk wel wat het beste is, wij blijven ook maar mensen, net als honden honden blijven.

Mee eens, dat is dus wat ik toen helemaal fout heb gedaan

massam schreef:het leukste vind ik nog:

als pup aangevallen door een zwarte hond dus nu zijn alle zwarte honden fout/eng etc..

onzin. dat voed je zelf en/of doe je te weinig mee om het op te lossen.

Waarom zou dit niet zo zijn? Als mijn hond een schop krijgt van een grote-man-met-baard-en-snor, zal dat toch echt een selectiecriterium worden, hoor. Ik wandel vrij veel met grote groepen Goldens, en merk zeker wel een verschil in voorkeur voor de Golden versus hoe andere rassen ervaren worden door mijn honden.
Mijn honden discrimineren, door ervaring wijzer, ook tussen herders en retrievers. Eerlijk gezegd laat ik dat zo. Dan lopen ze er maar met een boogje eromheen, geen enkel probleem. Een hond is snugger genoeg om uiterlijke verschillen te kennen; dat is juist de reden dat je op veel verschillende soorten honden moet socialiseren.

Ik denk dat het karakter van de hond 1000 keer belangrijker is dan de reactie van de baas bij een 'grijpgeval'. Kijk naar Bram. Loopt nog altijd fris en fruitig rond in relatie tot andere honden. En ik was de eerste keren echt wel in paniek hoor

Izzie vindt grote donkere honden overigens maar niks om tegen te komen. Voor zover ik weet, heeft ze er geen negatieve ervaringen mee en een van haar beste vriendinnen is zelfs een kalf van een Newfoundlander (zwart).

Mbt mensen trekt Bram overigens wel een algemene lijn: oudere mannen zijn eigenlijk altijd fout. Geen idee waarom. Izzie is wat dat betreft veel logischer: iedereen is fout tot het tegendeel bewezen is

Zoek stok! schreef:Ik denk dat het karakter van de hond 1000 keer belangrijker is dan de reactie van de baas bij een 'grijpgeval'. :

Dar ben ik het ook mee eens.

massam schreef:het leukste vind ik nog:

als pup aangevallen door een zwarte hond dus nu zijn alle zwarte honden fout/eng etc..

onzin. dat voed je zelf en/of doe je te weinig mee om het op te lossen.

Lune is als pup niet eens aangevallen door een zwarte hond, die heeft al vanaf dag 1 gewoon een racistische inslag....
Verkondig ik ook heel heerlijk.... Maar ze doet niks. Nou ja, niks, ze blert wat van zich af, maar happen zal ze niet doen.
Dat ze vorige keer achterna gezeten werd door een Berner die dat blerren niet zo leuk vond, dat is dan gewoon dr eigen schuld.
Daarna stonden ze overigens wel zij aan zij koekjes te bedelen bij het baasje van de berner ..

P!nki schreef:Dat ze vorige keer achterna gezeten werd door een Berner die dat blerren niet zo leuk vond, dat is dan gewoon dr eigen schuld.
Daarna stonden ze overigens wel zij aan zij koekjes te bedelen bij het baasje van de berner ..

Van beweging krijg je nu eenmaal honger.

Anne&Taar schreef:

Zoek stok! schreef:Ik denk dat het karakter van de hond 1000 keer belangrijker is dan de reactie van de baas bij een 'grijpgeval'. :

Dar ben ik het ook mee eens.

klopt helemaal
Zowel Toya als Har zijn wel eens gegrepen en ik raak echt niet snel in paniek. En negeer heel veel signalen daarna omdat ik er gewoon weg naar de hond toe geen aandacht op wil bevestigen
Toya die maakt er geen punt van maar Har is een ramp.
Zodra er een hond naar hem gromt is hij serieus bang en doet hij echt heel lang pogingen om te vluchten.
Soms zit daar dagen tussen in en weet ik niet eens dat dit gebeurd is. (wordt later tegen mij verteld)

P!nki schreef:

massam schreef:het leukste vind ik nog:

als pup aangevallen door een zwarte hond dus nu zijn alle zwarte honden fout/eng etc..

onzin. dat voed je zelf en/of doe je te weinig mee om het op te lossen.

Lune is als pup niet eens aangevallen door een zwarte hond, die heeft al vanaf dag 1 gewoon een racistische inslag....
Verkondig ik ook heel heerlijk.... Maar ze doet niks. Nou ja, niks, ze blert wat van zich af, maar happen zal ze niet doen.
Dat ze vorige keer achterna gezeten werd door een Berner die dat blerren niet zo leuk vond, dat is dan gewoon dr eigen schuld.
Daarna stonden ze overigens wel zij aan zij koekjes te bedelen bij het baasje van de berner ..

Boy deed ze ook niks

vind het hier wel weer meevallen
tommy is nu 6x gebeten geweesd, de eerste x als pup van een maand of 3, 4
door een kruising welch springer/heidewachtel, hij was sinds dien bang voor die honden
had ik hem eindelijk weer zo dat ie niet meer zo bang (door hulp van andere)
werd hij op een gegeven weer gebeten, merk nu wel dat hij gewoon best angstig is
geworden, tegenover bepaalde honden, en gaat na honden blaffend toe als ze naar mij
toe komen, doet verder niets alleen dnek wel dat het een bepaalde angst is eigenlijk

massam schreef:het leukste vind ik nog:

als pup aangevallen door een zwarte hond dus nu zijn alle zwarte honden fout/eng etc..

onzin. dat voed je zelf en/of doe je te weinig mee om het op te lossen.

wat is het dan, als mijn hond hartstikke leuk met een labrador kan spelen, en als er een duitse herder aan komt lopen dat ze dan met de staart tussen haar benen achter me gaat staan? toch is er wel 1 herderachtig iets (mechelaar x duitser geloof ik) waar ze WEL leuk mee kan spelen..

ze maken dus wel degelijk een selectie

Als eigenaar van een tamelijk grote zwarte hond hoor ik inderdaad vaak van de baasjes dat de hond bang is voor grote zwarte honden. aan de honden merk ik dat vaak zelf niet zo erg moet ik zeggen maar goed Spike is wel een watje dus gelijk een mooie gelegenheid om van het trauma af te komen dus.

samzel schreef:

massam schreef:het leukste vind ik nog:

als pup aangevallen door een zwarte hond dus nu zijn alle zwarte honden fout/eng etc..

onzin. dat voed je zelf en/of doe je te weinig mee om het op te lossen.

wat is het dan, als mijn hond hartstikke leuk met een labrador kan spelen, en als er een duitse herder aan komt lopen dat ze dan met de staart tussen haar benen achter me gaat staan? toch is er wel 1 herderachtig iets (mechelaar x duitser geloof ik) waar ze WEL leuk mee kan spelen..

ze maken dus wel degelijk een selectie

Klinkt meer als een selectie op lichaamstaal dan op kleur.

Mijn hond is toch echt twee keer aangevallen door een andere hond, een keer heeft hij zelfs een rib gebroken gehad.
Nou sinds die dag moet hij echt niks meer van bepaalde honden hebben hoor. Daar is ie heel selectief in.

Oké, ik kan het toch niet laten om te reageren in dit topic. Ik wil niemand tegen de haren instrijken, dat vooropgesteld. Maar ik hoop wel dat baasjes met honden waarvan ze zeggen dat ze bang zijn voor bepaalde types honden omdat ze aangevallen zijn óók naar hun eigen houding gaan kijken. Wat voor signaal geef jij af?

Ik had tot voor kort een sociaal uitermate vaardige Mechelse herderteef. En ik kwam váák baasjes tegen die zeiden dat hun hond bang was van (Mechelse) herders. Omdat ie aangevallen was. Laat ik beschrijven hoe in 95% van de gevallen zo'n ontmoeting verliep.

We komen elkaar tegen op een pad. De honden hebben elkaar al láng gezien en ingeschat. Mijn hond reageerde op de lichaamstaal van de andere hond. Was die zenuwachtig, dan liep ze er met afgewende kop, een lichte kwispel met een boogje naar toe. Honden kalmeerden daar direct van. Tótdat bij het baasje doordrong: "Oh my god!!! Dat is een HERDER! Gevaarlijk! Oh, straks wordt Fikkie weer gebeten! Misschien raakt ze wel gewond! Of gaat ze dood!". Dan werd baasje zenuwachtig en begon naar mij te roepen. Dat de hónd bang was. Inmiddels had baasje de hond aan de riem strak naar zich toegetrokken en straalde een héleboel spanning uit. Ja, daar word hondlief ook zenuwachtig van vaak. En sommigen gaan dan uitvallen, anderen kruipen bijkant IN het baasje, weer anderen gaan heel onderdanig liggen.

Dáár gaat het mis. In 95% van de gevallen. Trust me.
Natuurlijk begrijp ik dat je niet wil dat je hond wordt aangevallen. Maar wees je er van bewust wat JOUW signalen zijn. En verdiep je in hondentaal.

Als me lukte om contact te maken met het baasje werd het overigens meestal prima opgelost. Ik heb een groot overredingstalent. En de baasjes waren achteraf ook blij dat 'ze eindelijk een lieve herder waren tegengekomen'. Soms lukte dat doordringen tot de baasjes niet, dat waren dan meestal oudere dames die gewoon helemaal verstard waren van angst en dan liepen we gewoon door waarbij mijn herderdame het hondje in kwestie verder keurig negeerde.
Ik vind dat persoonlijk gewoon zielig voor zo'n hond, daarom stak ik er veel tijd in, ook door baasjes te leren wat ze zelf deden en hoe dat overkwam op hun hond. Soms viel het kwartje. Vaak niet. Maar mijn dame en ik hebben toch aardig wat 'honden die bang waren van herders/grote honden/enge honden' van hun angst afgeholpen Waarbij zij het werk deed en ik alleen maar met het baasje hoefde te kletsen.

ach.... mijn leonberger reu is een keer aangevalluh door een zeer dominante 16 jaar oude mini york zonder tandjes .. sindsdien liep tie een straatje om als hij haar zag..zielig he! (echt gebeurd.....

Nanna schreef:

irmaLeo schreef:ach.... mijn leonberger reu is een keer aangevalluh door een zeer dominante 16 jaar oude mini york zonder tandjes .. sindsdien liep tie een straatje om als hij haar zag..zielig he! (echt gebeurd.....

Charles werd eergisteren gegrepen door een 10 jaar oude teacup pinscher van amper anderhalve kilo
Hij merkte het niet eens

ja dat kan ook... dat heeft hij wel met een chihuahua gehad...: van: was is dit nou voor ongein wat er aan mijn poot hangt.
Maar vond dat zo typerend gedrag, maakt niet uit hoe groot een hond is wat dit betreft... hij vond het echt een eng hondje

Ik denk dat de houding van een baas wel degelijk van invloed is op het gedrag van een hond.


Rio is enkele keren aangevallen in zijn leven ,hij doet dan echt niets terug en wacht tot zijn baasjes hem te hulp schieten
Ooit is hij door een miniyork de pan uitgeveegd waarop hij geschrokken naar achter stapte zo van sorry hoor

Micron is als pup een keer aangevallen door een drentse patrijs en heeft daar niets maar dan ook niets aan over gehouden.
Sterker nog ,hij zal zelf niet snel een confrontatie opzoeken maar een hond die hem lastig valt krijgt de wind van voren ,ongeacht zijn formaat.
Zo joeg hij enkele weken geleden een pyrenese berghond weg die blaffend op hem af kwam.
Het was een nog jonge onzekere hond en hij zag direct zijn kans schoon.
Triomfantelijk liep hij met een pluk wit haar in zijn mond door ,het baasje van de pyreneer in opperste verbazing achterlatend.
Ook een opdringerige flatcoatedreu die aan de muts van mijn kleinzoon begon te trekken kon het krijgen.
Milano zette het op een brullen en net toen ik er op af stapte om hem te ontzetten greep Micron in en joeg de hond zo de sloot in,onder grote hilariteit van mijn kleinzoon

irmaLeo schreef:ach.... mijn leonberger reu is een keer aangevalluh door een zeer dominante 16 jaar oude mini york zonder tandjes .. sindsdien liep tie een straatje om als hij haar zag..zielig he! (echt gebeurd.....

eigenlijk wel als je het goed beschouwd.

S@ndr@ schreef:

irmaLeo schreef:ach.... mijn leonberger reu is een keer aangevalluh door een zeer dominante 16 jaar oude mini york zonder tandjes .. sindsdien liep tie een straatje om als hij haar zag..zielig he! (echt gebeurd.....

eigenlijk wel als je het goed beschouwd.

het was een beetje grappig bedoelt, maar dat snap jij schijnbaar niet.
Hij was een hele goede zelfverzekerde reu, met een dijk van een karakter gelukkig.
En ja soms reageren honden anders dan je denkt..

ow en dan is het leuk , ik vind er nog niets aan sorry
ik zal wel geen gevoel voor humor hebben dan

Zoek stok! schreef: Izzie vindt grote donkere honden overigens maar niks om tegen te komen. Voor zover ik weet, heeft ze er geen negatieve ervaringen mee en een van haar beste vriendinnen is zelfs een kalf van een Newfoundlander (zwart).

Odin ook heeft nog nooit een slechte ervaring met een hond gehad (op onze eigen jola na dan ) en reageert als hij reageert bijna alleen op zwarte honden. Loop ik tussen de aussies passeerd hij alle merles en rode honden en als hij dan ergens op reageert zijn het de black tri's
En ik ben er overigens van overtuigd dat dit niets met ons te maken heeft aangezien de meeste reacties van hem plaats vonden als wij juist heel relax ergens stonden te kletsen of op een stoeltje zaten en meneer gewoon leek te pitten.

Dus ik denk wel dat ook kleur een verschil kan maken hoor.

corason del perro schreef:

Zoek stok! schreef: Izzie vindt grote donkere honden overigens maar niks om tegen te komen. Voor zover ik weet, heeft ze er geen negatieve ervaringen mee en een van haar beste vriendinnen is zelfs een kalf van een Newfoundlander (zwart).

Odin ook heeft nog nooit een slechte ervaring met een hond gehad (op onze eigen jola na dan ) en reageert als hij reageert bijna alleen op zwarte honden. Loop ik tussen de aussies passeerd hij alle merles en rode honden en als hij dan ergens op reageert zijn het de black tri's
En ik ben er overigens van overtuigd dat dit niets met ons te maken heeft aangezien de meeste reacties van hem plaats vonden als wij juist heel relax ergens stonden te kletsen of op een stoeltje zaten en meneer gewoon leek te pitten.

Dus ik denk wel dat ook kleur een verschil kan maken hoor.

Vera reageert heel achterlijk op Boxers, beetje hetzelfde als Saar reageert op alles wat lijkt op een Herder. Alleen Saar heeft inderdaad heel wat negatieve ervaringen gehad met een aantal soorten Herders, maar Vera nooit met Boxers
En toch als een Boxer per se contact komt zoeken (Vera zelf wil er niet heen) gaat ze heel idioot piepend gillen en d'r staart tussen de poten trekken enzo. Of, in het beste geval, gaat alleen enorm onderdanig/angstig liggen miepen.
We komen zelden Boxers tegen, dus misschien is het een beetje het onbekende ofzo. Maar ze heeft er dus ook nog nooit ook maar een beetje een negatieve ervaring mee gehad. Jaaa, doordat zij zo achterlijk doet ging er een tijdje geleden eentje haar een beetje klierig beuken. Maar dat lokt ze toch echt helemaal zelluf uit, zonder reden

En oh ja, echt hele grote honden (Duitse Doggen/Newfounlanders/Leonbergers etc) vindt Vera eng. Saar niet, maar Vera wel Maar dat komt denk ik gewoon doordat Vera het in vergelijking tot Saar vrij weinig mee maakt, dat een andere hond beduidend veel groter is. Als dat dus wel zo is, vindt ze dat eng.

Moos schreef: heel wat negatieve ervaringen gehad met een aantal soorten Herders, maar Vera nooit met Boxers
En toch als een Boxer per se contact komt zoeken (Vera zelf wil er niet heen) gaat ze heel idioot piepend gillen en d'r staart tussen de poten trekken enzo. Of, in het beste geval, gaat alleen enorm onderdanig/angstig liggen miepen.
We komen zelden Boxers tegen, dus misschien is het een beetje het onbekende ofzo. Maar ze heeft er dus ook nog nooit ook maar een beetje een negatieve ervaring mee gehad. Jaaa, doordat zij zo achterlijk doet ging er een tijdje geleden eentje haar een beetje klierig beuken. Maar dat lokt ze toch echt helemaal zelluf uit, zonder reden

Escha moet ook niets van boxers hebben, maar dat komt niet door het uiterlijk van deze honden maar door het gedrag. Boxers zijn vaak lomp onstuimig en hebben een grote plaat voor hun hasses wat betreft waarschuwingen.. Heb een periode tussen de boxers getraind en dit gaf geen problemen omdat de boxers onder apel stonden maar buiten om te spelen moet ze ze niet (niet agressief of angstig reageren maar wel gewoon haar grenzen aangeven maar dit komt niet bij boxers aan op de 1 of andere manier)

Lastig, aanvallen heeft voor iedereen een andere emotie. Onze herder is door een andere herder eens behoorlijk op zijn rug gelegd. Ik moest me inhouden het was heel heftig maar ik zag dat het goed was en de herder niet te ver ging.

Het is ook kijken wat er gebeurt met de honden onderling.

Onze berner is eens aangevallen door een hond van de buren een landsheer. Hij ging meteen op zijn rug liggen maar de landsheer liet niet meer los, dankzij zijn dikke vacht heeft hij het gered. De hond was echt bezig om onze hond dood te willen maken.

Ik was niet verbaasd dat deze hond dit deed, je zag aan zijn ogen dat hij veel stress in zich droeg. Helaas had hij ook een pup van andere buren doodgebeten.

De buren verontschuldigden zich dat hij hun andere hond verdedigde, en hebben er niets mee gedaan. Wij hebben ze verplicht dat deze hond een muilkorf om kreeg anders gingen wij het aangeven. Ze hebben hem uiteindelijk weggedaan. De verantwoording ligt bij de mensen, niet bij de honden.

irmaLeo schreef:ach.... mijn leonberger reu is een keer aangevalluh door een zeer dominante 16 jaar oude mini york zonder tandjes .. sindsdien liep tie een straatje om als hij haar zag..zielig he! (echt gebeurd.....

Tja, het blijft een grijs gebiedje. Maar ik zal een pup nooit het recht ontzeggen om van andere honden te leren welk gedrag acceptabel is. Natuurlijk begeleid je dat zelf, maar een hond moet kunnen leren waar de grenzen van andere honden liggen. En sommige pups hebben daar echt een paar lessen voor nodig.
Ik zie best veel honden waarvan je op een afstand al weet dat ze wel eens gecorrigeerd zijn als pup en daarna in bescherming zijn genomen. Vaak hebben die honden problemen met het gedrag naar andere honden toe.
En hebben ze inderdaad een baasje die elk gesprek begint met "Ja hij is vroeger gepakt..."
Kinderen moeten het recht hebben om eens met hun klauwen tussen het fietsketting te komen om te leren begrijpen dat dat gevaarlijk is, en zo is het met honden ook vind ik.

Aanvallen vind ik eigenlijk meer iets waarvoor de andere hond echt de moeite neemt om helemaal naar een andere hond toe te lopen met als enig doel om die hond écht in z'n flikker te bijten of tot onderwerping te dwingen. Ondanks eventueel vermijdend gedrag van die andere hond. En dat komt gelukkig niet zo héél veel voor. Dat een hond daar blijvend last van blijft houden kan ik me wel een beetje indenken.
Over het algemeen vind ik dat een hond net zo goed met conflicten moet leren omgaan als wijzelf
En als het uit de hand loopt moet iemand de orde even herstellen.

Jaap* schreef: Aanvallen vind ik eigenlijk meer iets waarvoor de andere hond echt de moeite neemt om helemaal naar een andere hond toe te lopen met als enig doel om die hond écht in z'n flikker te bijten of tot onderwerping te dwingen. Ondanks eventueel vermijdend gedrag van die andere hond. En dat komt gelukkig niet zo héél veel voor.

Het vetgedrukte komt vrij vaak voor als je zelf met een hond loopt die zich nogal makkelijk laat onderdrukken hoor Ik maak het nu nog maar weinig mee omdat beide dames echt volwassen zijn, en zelfs Vera ondertussen niet bij elke hond die ook maar een beetje met een schuin oog kijkt op haar zij gaat liggen. Maar zowel Saar als Vera zijn de eerste 2 jaar van hun leven best heel vaak tot onderwerping gedwongen. Zo'n andere hond komt dan of aanrennen, of ontzettend patserig aanlopen, om vervolgens ze tegen de grond te beuken, of net zolang brommend over ze heen te hangen totdat ze plassend op hun rug liggen. Was toch wel bijna een wekelijks iets in bepaalde periodes

Daar krijgen types als Vera overigens he-le-maal niks van, en ik heb er bij haar ook nooit een punt van gemaakt. Types als Saar is lastiger, want Saars vertrouwen in vreemde honden daalde na dat soort incidenten steeds meer richting nulpunt...wat zich dan uitte in willen vluchten. Maar ook dat hebben we helemaal goed gekregen, en nu merk je eigenlijk niks meer daarvan aan haar.

Maar mijn ervaring is dus wel dat als je een type hond hebt die nogal snel vervalt in "sorry sorry, ik graaf me wel de grond in voor u" gedrag, dat andere honden daar maar wat graag van profiteren.