Het HondenForum

Nanna schreef:

Irisz schreef: Het gaat er om of je jouw trainingswijze aanpast aan het ras dat je in huis hebt. Oftewel, moet de engelse bulldog een hele andere behandeling krijgen dan de windhond (de renbaan even buiten beschouwing laten dus).

Ja, ik vind eigenlijk van wel. Natuurlijk altijd weer aangepast aan het individu, maar er zijn soms té grote rasverschillen om dat te laten voor wat het is.

Jij hebt nogal een diverse roedel, dus misschien een mooi voorbeeld. In welk opzicht benader je je jouw honden anders als je kijkt naar het ras (dus niet de individuele verschillen).
Waarom heeft een puli een andere aanpak nodig dan een teckel of een whippet?

Om het nog even iets specifieker te maken, je hoort ook wel eens dat positieve training bijvoorbeeld niet werkt bij bepaalde honden (pitbulls?). Die zouden een hardere aanpak nodig hebben.
Is dat dan ook zo? Want voor mijn gevoel is positieve training zo ontzettend breed, dat daar voor elke hond wel iets in te vinden is.

Irisz schreef:
Eigenlijk gaat het dus om twee dingen:
- Moet je tijdens het trainen rekening houden met de aard van de hond en daar je training op aanpassen?
- Kun je eigenschappen waar het ras bekend om zou staan eruit trainen door ze simpelweg te negeren en gewoon met de rest mee te doen?

Bij een training doe ik voor elke hond in eerste instantie hetzelfde. Ik heb wel verteld van te voren dat zodra ik merk dat de hond zich verveeld (de mannen vinden na 2 a 3 keer een bepaalde oefening gedaan te hebben dat zij het wel weten). Als de groep het voorzitten bijv oefent dan mag hij gaan liggen en uit zijn neus eten voor het oog, ik weet dat hij oplet en dat hij na die twee keer weet wat er verwacht word.
In eerste instantie zie ik hem als hond maar daarna vloeit het over in eigenschappen of karakter waar rekening mee gehouden word.

Eigenschappen kun je er niet uittrainen, niet volledig. Wel trainbaar maken en er uit halen wat er in zit zodat het in de omgang makkelijker word. Zo kan je ipv te leren accepteren (wat vaak niet lukt) wel leren negeren en een stop moment intrainen waar je als baas gebruik van kan maken.
In geval van regen zou ik het eerst een paar keer negeren en zien wat er van komt voor ik ga handelen. Uiteindelijk hopen dat spetters genegeerd worden maar een bui een jas aandoen word

Irisz schreef:

renee-uk schreef:

Irisz schreef: Dus eerst individuele eigenschappen, maar ik vind ook dat je raskenmerken niet kan ontkennen.

nee dat vind ik ook niet, alleen zie ik het meer positief
Ik zal niet gauw zeggen mijn hond kan dat niet want het is een herder.
Ik heb eigenlijk nog nooit bedacht dat iets niet lukt omdat het een hond van een bepaald ras is, heb dat altijd op de persoonlijkheid van de hond gegooid of op mijn eigen falen de juiste manier te vinden.

Tja, toch denk ik wel dat het mogelijk is dat je in het doen van bepaalde dingen ontmoedigd wordt.
Ik heb er een tijdje over nagedacht om iets aan sport te gaan doen met Luna. Ik wil op 'fun' niveau behendigheid gaan doen, maar werkelijk iedereen zei 'dat Ridgebacks daar nou eenmaal niet geschikt voor zijn' en raden het ook gewoon echt af.

Hetzelfde met Xavi. Ik wilde Xavi als pup zijnde laten wennen aan water en met honden wandelen die zwemmen, in de hoop dat hij ook ging zwemmen. Ridgebacks staan er om bekend dat ze een hekel hebben aan alles wat met water te maken heeft (vooral regen en douchen), dus volgens hen wilde ik dingen die toch niet kunnen.
Zie nu, Xavi zwemt als een otter. En of dat nou door mij komt, of dat het gewoon in zijn genen zit (zijn zusje zwemt ook inmiddels), hij doet het wel!

Dus ik denk dat mensen soms ook juist doordát ze een bepaald ras hebben, bepaalde activiteiten al uitsluiten.
En dan krijg je dus weer de selffulfilling prophecy van Nanna.....als je er nooit mee begint, heb je grote kans dat ze het nooit zullen kunnen. En zo is het cirkeltje weer rond.

Dat zou ik nooit doen dus, ik zou -in alle redelijkheid uiteraard- niet door het ras of wat mensen zeggen laten bepalen of ik iets al dan niet zou proberen.
Ik zou me bij tegenslag ook niet uit het veld laten slaan en een andere manier bedenken om toch te bereiken wat ik met mijn hond wil.
Lukt dat na pogingen met verschillende methodes niet, dan laat ik het erbij en ga wat anders doen.

Ik heb echt nog nooit bedacht dat mijn hond iets niet kon omdat ie een bepaald ras is.
Zit mijn hoofd te pijnigen want ik heb natuurlijk niet altijd toch behoorlijk flexibele herders gehad, maar ik kan niks bedenken.
Misschien dat ik automatisch niet iets wil dat er niet inzit en dat ik het daarom nooit op een ras gegooid heb?
Het is nooit bij me opgekomen om een jachttraining te gaan volgen met mijn herders, maar ook niet om africhting te gaan doen met mijn dalmaat om maar iets te noemen

Nanna schreef:

Irisz schreef:Om het nog even iets specifieker te maken, je hoort ook wel eens dat positieve training bijvoorbeeld niet werkt bij bepaalde honden (pitbulls?). Die zouden een hardere aanpak nodig hebben.
Is dat dan ook zo? Want voor mijn gevoel is positieve training zo ontzettend breed, dat daar voor elke hond wel iets in te vinden is.

Ik geloof dat JUIST een Pitbull baat heeft bij een positieve training.
Zoals eigenlijk wel verreweg de meeste honden.

daar ben ik het ook mee eens
Er zijn zoveel verschillende manieren van positief trainen dat er voor elke hond wel een methode te vinden is.
Mijn vader zei vroeger -al ging dat niet over honden- je slaat het er in in plaats van eruit en ik geloof daar heilig in.

Ik heb me ook nooit van de wijs laten brengen met mijn teckels.
De keurmeester van Cynophilia zei dat je er geen G&G en jachttraining tegelijk mee kon doen.
G&G was eigenlijk zowiezo voor een teckel nogal dwaas vond hij (is wel al jaren geleden )
Bij de jachtproeven kwam ik ook mensen tegen die zich afvroegen wat ik bij de G&G training deed.

Dus heeft mijn laatste teckel G&G 3 gehaald plus een aantal jachtaantekeningen

renee-uk schreef:

Nanna schreef:

Irisz schreef:Om het nog even iets specifieker te maken, je hoort ook wel eens dat positieve training bijvoorbeeld niet werkt bij bepaalde honden (pitbulls?). Die zouden een hardere aanpak nodig hebben.
Is dat dan ook zo? Want voor mijn gevoel is positieve training zo ontzettend breed, dat daar voor elke hond wel iets in te vinden is.

Ik geloof dat JUIST een Pitbull baat heeft bij een positieve training.
Zoals eigenlijk wel verreweg de meeste honden.

daar ben ik het ook mee eens
Er zijn zoveel verschillende manieren van positief trainen dat er voor elke hond wel een methode te vinden is.
Mijn vader zei vroeger -al ging dat niet over honden- je slaat het er in in plaats van eruit en ik geloof daar heilig in.

Positief trainen kan volgens mij voor elke hond

ranetje schreef: Positief trainen kan volgens mij voor elke hond

Dacht ik ook.. Zou niet weten welk ras bij een negatieve training gebaad is.
Interessant topic overigens.

Persoonlijk ben ik meestal de eerste les met name aan het inventariseren. Ik kijk puur waar reageert welke hond op en hoe is de benadering door de eigenaar.
Ik let dan op o.a. : is de hond speeltje/voer gervoelig, heeft hij/zij graag oogcontact of juist niet,
is de hond erg baasgericht of richt hij/zij zich liever op alles om hem/haar heen, is de hond gevoelig voor stemcorrectie etc. etc.
N.a.v. daarvan kijk ik dus hoe ik een hond benader in de trainingsmanier en dan nog is het niet zo dat ik dan 1 methode hanteer.
De hond kan beter reageren op de ene manier en op het ene onderdeel en is misschien toegankelijker voor een andere manier van trainen op een ander onderdeel.
Verder hou ik wel rekening met het ras.
In die zin, ik wil de hond wel alles gewoon aanleren, alleen wel op de manier die bij die hond het beste past.
Iets niet kunnen, bestaat in principe niet. (afgezonderd van fysieke belemmeringen)
Maar vooraf al zeggen dat iets niet kan omdat het een ".... ras" is, vind ik onzin.

Net als wat Ranetje schrijft, men zegt:
met een teckel zou je geen GG en jachttraining tegelijk kunnen lopen. Zij bewijst het tegendeel.
Zo wordt van de RR bijv. gezegd om geen behendigheid te doen, belachelijk...
de RR is een atletische en vlotte hond, waarom zou die dat niet kunnen/leuk vinden.
Over de Mastiff is ook zo vaak gezegd, daar hoef je geen cursus mee te lopen, doen toch hun eigen zin...
Hier een Mastiff die GGB en 1 die GG1 gelopen heeft en ken er meerdere die GG hebben gelopen.
Staffies zou je hard aan moeten pakken... Onzin, ze zijn over het algemeen juist erg gevoelig voor stemcorrectie en/of stemming.

Die vooroordelen vind ik dus belachelijk, je zal alleen je verwachtingpatroon iets bij moeten stellen.
In die zin, men geeft bijv. een zit-commando aan een Mechelaar, ja die zit vrijwel meteen.
Doe dit bij een Mastiff en je zult zien, dat de aanzet er wel meteen is, maar het duurt ff voordat het gehele lichaam in de zit-houding is (paar seconde meer dus).
Iets om rekening mee te houden? Ja, maar niet kunnen... onzin!

Nanna schreef:

Irisz schreef:Om het nog even iets specifieker te maken, je hoort ook wel eens dat positieve training bijvoorbeeld niet werkt bij bepaalde honden (pitbulls?). Die zouden een hardere aanpak nodig hebben.
Is dat dan ook zo? Want voor mijn gevoel is positieve training zo ontzettend breed, dat daar voor elke hond wel iets in te vinden is.

Ik geloof dat JUIST een Pitbull baat heeft bij een positieve training.
Zoals eigenlijk wel verreweg de meeste honden.

Carma schreef:

Nanna schreef:

Irisz schreef:Om het nog even iets specifieker te maken, je hoort ook wel eens dat positieve training bijvoorbeeld niet werkt bij bepaalde honden (pitbulls?). Die zouden een hardere aanpak nodig hebben.
Is dat dan ook zo? Want voor mijn gevoel is positieve training zo ontzettend breed, dat daar voor elke hond wel iets in te vinden is.

Ik geloof dat JUIST een Pitbull baat heeft bij een positieve training.
Zoals eigenlijk wel verreweg de meeste honden.

Mee eens. Sterker nog.
Ik denk dat je altijd positief moet trainen (wat niet meteen betekent, dat er helemaal niet gecorrigeert hoeft te worden),
maar je wilt toch een hond die graag iets voor je doet omdat hij het leuk vind om iets voor je te doen.
Als je een hond negatief (dus onder dwang) traint, zal hij wel voor je werken, maar omdat het moet, niet omdat hij het zo leuk vindt.
2e manier (negatief) is dus duidelijk niet mijn manier.

Ik zie een hond eerst als een individu, dan als een ras.
Tuurlijk zijn er vooral lichamelijk specifieke kenmerken die een bepaald ras bij sommige dingen in de weg staan. Een dog lijkt me niet handig om onder de grond mee te werken en een Engelse Bulldog bij de renbaan komt ook niet goed.

Maar ik heb bv 3 KNPV-afgerichte herders gehad en die waren/zijn alle 3 heel verschillend.
2 Jack Russell waarbij de één niet warm of koud werd van een flinke correctie en de ander 3 dagen van slag is als je je stem verheft.
2 boxers met totaal verschillende karakters en 2 Molossers die een compleet andere aanpak behoefden.

Daarnaast ben ik zelf ook nogal tegendraads dus heb ik met mijn Mastiff fluitend GGI gedaan en slaagde hij bij de GG-A,-B en -C steeds als beste van de groep. Het kost wat improvisatie en soms loop je echt tegen grenzen aan (dat was bij ons het sorteren bij de GGII ) maar er maar niet aan beginnen omdat dat met dat ras niet kan .
Vandaar ook dat ik nu met een Jack Russell bij de KNPV het basiszoekhonden train. En samen met de collega's daar én de instructeur vinden we allerlei oplossingen voor de problemen waar we door zijn kleine gestalte tegen aanlopen.

Inge O schreef:zo staan cairn terriërs er ook niet om bekend de gehoorzaamste hondjes te zijn maar mijn cairntje vroeger was zo ongeveer het gehoorzaamste hondje dat ik ooit heb gehad. het eerste half jaar was een ramp - nou, ik ervoer het niet als een ramp, vond het alleen maar grappig - maar eens ik er de juiste knopjes voor had gevonden en die erop had gemonteerd ging ze met de dezelfde energie waarmee terriërs vaak kattenkwaad uitsteken gehoorzamen, een heerlijk ding was het .

Grappig. Ik heb toevallig nu een cairn terriër als logeetje, hij gaat morgen na 2.5e week weer naar huis. Hij is een super braaf hondje, met af en toe best even een streek (zie ik daar de parkeerplaats? Maar ik wil nog niet naar huis *rem* ), maar over het algemeen luistert hij heel erg goed. De eerste keer dat hij bij mij logeerde heb ik mij daar best even over verbaasd (blijk je toch vol met vooroordelen te zitten ).

Irisz schreef:Om het nog even iets specifieker te maken, je hoort ook wel eens dat positieve training bijvoorbeeld niet werkt bij bepaalde honden (pitbulls?). Die zouden een hardere aanpak nodig hebben.
Is dat dan ook zo? Want voor mijn gevoel is positieve training zo ontzettend breed, dat daar voor elke hond wel iets in te vinden is.

Een pitbull of een andere hond van dat type doet bij voorbaat werkelijk alles voor een glimlach van de baas.
Een harde aanpak kunnen ze wel hebben maar is helemaal niet nodig.
Jigzy rent naar het eind van de wereld en weer terug voor een "goedzo".

Frenk schreef:Ik vind dat je moet kijken naar de hond op zich, als individu dus, maar rastypische kenmerken kun je toch ook niet ontkennen? Als je van Frenk zou verwachten dat hij baasgericht is als een herder kwam je toch mooi bedrogen uit

Maar dan kijk je toch vooral naar het 'individu' Frenk. Misschien zijn er best Frenkjes die veel baasgerichter zijn dan jouw Frenk.
Het blind staren of rastypische kenmerken heeft er ooit bij Billy toe geleid dat hij voor zijn 1e jaar een baasje of vier versleten had. Hij was immers geen typische golden (want waaks, want wantrouwig naar vreemden etc..)