Het HondenForum

Hier in huis hebben we 7 Chihuahua's.
De kleinste weegt 1400 gram de zwaarste 2,5 kilo.
Daarnaast nog 2 kleine honden van 7 kilo, en 2 Oudduitse herders, waarvan de reu 70 cm schofthoogte.
Dit gaat echt super goed, en de Duitsers nemen de Chi's niet echt serieus als hond, en ze mogen dus alles bij die groten.
De Chi's zien de groten dan ook meer als verplaatsbare slaapbank, opstapje, electrische deken, flostouw, etc.
Ondanks dat ze heel klein zijn kunnen ze ook best nog wel een stootje verdragen, en krijgen ze ook best wel eens een snauw.

Maaaaaaaar, ik ben na 2 ernstige ongelukken wel voorzichtig geworden met kennismaken met vreemde honden.
Dit gebeurt eerst wel aan de riem of bij een wat aktievere grote hond op mijn arm.
Als beide dan relaxed op elkaar reageren mogen ze soms samen los.
Maar alleen bij rustige relaxte grote honden die geen wilde spelletjes gaan doen.

Het groteverschil blijft enorm en een Chihuahua is van nature best wel een pittig hondje, die dit groteverschil zelf niet ziet.
Dus ja bij onenigheid onderling wordt het groteverschil snel bloedlink.
(helemaal omdat veel Chi's, met name de hele kleintjes, vaak nog een open fontanel hebben)

tineke schreef:Ik heb ook weleens hele kleine hondjes in opvang gehad ,een chi moeder met pups en daar was het verschil met mijn honden ook enorm mee en toch ging dat altijd goed.
Uiteraard lette wij wel extra goed op en waren ze nooit een moment allen.
Piepen van de pupsreageerde mijn honden helemaal niet op.
Micron was in vergelijking met ons roedel toen ook maar een uk natuurlijk maar ook dat ging eigenlijk vanaf de eerste dag prima.
Dus superkleine hondjes maakte ik me nooit zo'n zorgen over,Rio is ooit afgesnauwd door een miniyork en stapte geschrokken achteruit en een kaninchenteckel die Orson standaard kwam begroeten ging ook altijd prima.
Het levert ook leuke plaatjes op

Beau met mini hondje



Orson met mini




Rio met mini

Het is ongelooflijk lief, maar ik vind het dus ook erg eng De grote hoeft maar te verliggen en het kleine is vermorzeld.
Natuurlijk zal het kleintje dan wel opzij springen of een piep geven, maar persoonlijk zou ik geen moment rust hebben in dergelijke situaties.
Als je honden regelmatig hele kleintjes zien of weken ermee in huis leven, zal het ongetwijfeld anders zijn.

Maar toch... een teacup, 3 ons ham is het en meer niet Ik vind het zo klein, zelfs eng om te aaien dat je een pootje zal breken.

EschaenStefanie schreef:

Marjoleine schreef: ..............

Dat is een wat vreemde ontwikkeling, wees eerlijk.

niet eens zo'n vreemde ontwikkeling toch?, want ze ziet vaak grotere honden en geen kleintjes.

Nee, begrijpelijk is het ook wel, maar ook wat eigenaardig dat ze dus blijkbaar écht het idee heeft dat ze groot is.
Of in elk geval niet doorheeft hoe klein ze is.

Het is bizar om te zien gebeuren en soms ook eng, omdat ze af en toe letterlijk door de lucht vliegt. Ze staat vooraan als we iets tegenkomen en loopt net zo makkelijk in haar eentje de groep uit om de zaken te checken. :N:
Ik troost me met de gedachte dat ze wel wat kan hebben juist doordat ze niks weegt, maar toch.

Marjoleine schreef:

EschaenStefanie schreef:

Marjoleine schreef: ..............

Dat is een wat vreemde ontwikkeling, wees eerlijk.

niet eens zo'n vreemde ontwikkeling toch?, want ze ziet vaak grotere honden en geen kleintjes.

Nee, begrijpelijk is het ook wel, maar ook wat eigenaardig dat ze dus blijkbaar écht het idee heeft dat ze groot is.
Of in elk geval niet doorheeft hoe klein ze is.

Het is bizar om te zien gebeuren en soms ook eng, omdat ze af en toe letterlijk door de lucht vliegt. Ze staat vooraan als we iets tegenkomen en loopt net zo makkelijk in haar eentje de groep uit om de zaken te checken. :N:
Ik troost me met de gedachte dat ze wel wat kan hebben juist doordat ze niks weegt, maar toch.

Dat is inderdaad ook iets wat ik ook niet begrijp dat de kleine hondjes gewoon niet doorhebben hoe klein en kwetsbaar ze eigenlijk zijn.

Ik denk dat ik eerder bang ben voor mijn eigen maat 40 dan dat ik bang zou zijn dat Gol het ratje wat aandoet
Ik ben ontzettend onhandig, denk dat een teacup chi het hier niet lang zou overleven :N:

Je hebt klein en klein. Ik heb hier zelf een chihuahua (2,5 kg) rondlopen met twee grote honden (25kg) erbij. Dat gaat prima. En die kleine loopt ook altijd los in het bos en op het strand, gisteren heeft hij nog heel leuk gespeeld met een grote bordercollie. Ik zou dat niet aandurven met een teacupje van nog geen kilo hoe goed gesocialiseerd ook. Spike is heel goed in hondentaal, en lijkt ook te beseffen dat hij klein en kwetsbaar is. Als het spel te ruw wordt, staat hij in no-time tussen mijn voeten.

Caro. schreef:
Het is ongelooflijk lief, maar ik vind het dus ook erg eng De grote hoeft maar te verliggen en het kleine is vermorzeld.
Natuurlijk zal het kleintje dan wel opzij springen of een piep geven, maar persoonlijk zou ik geen moment rust hebben in dergelijke situaties.
Als je honden regelmatig hele kleintjes zien of weken ermee in huis leven, zal het ongetwijfeld anders zijn.

Maar toch... een teacup, 3 ons ham is het en meer niet Ik vind het zo klein, zelfs eng om te aaien dat je een pootje zal breken.

Ja je moet er wel goed op letten natuurlijk,zo waren de kleintjes nooit alleen met de honden als we weg gingen maar altijd apart.
Micron niet overigens ,die heeft vanaf dat hij wat ouders ,niet direct als pup,wel met hun gezeten als we wegg ingen.
Maar goed Micron is dan wel klein maar wel stevig.
En wellicht scheelt het als je honden vaker met kleintjes in aanraking komen ,en zoals ik al zei piepjes ofzo daar reageerde ze niet op ,dat wekte absoluut geen prooidrift op bij hun.

die teacups zijn zóóó kwetsbaar! ik zou het ook niet aandurven, niet met mijn middenslag, en al helemaal niet met mijn enormous. persoonlijk kán ik zo klein nauwelijks nog hond noemen...

Nanna schreef:Ik heb een hound van 70 kilo en een miniteckel van nog geen 5 kilo. Niets aan de hand. Dat gaat perfect.
Niet dat ik het houden van een grote hond en een mini promoot; ik zou nooit een lompe Boxer of een Labrador bij mijn mini'tjes nemen. :N:
Maar als je dat een beetje uitzoekt gaat het best hoor, een groterd met een kleintje.

Maar dat zijn je eigen honden natuurlijk Ik heb ook relatief groot (vergeleken bij Charles is Vera nogal mini natuurlijk ) en klein. Dat gaat ook meer dan prima, alhoewel ik inderdaad bij Saar ook geen Boxer of lompe Lab reu gezet zou hebben nee.

Maar 5 kilo, of een paar honderd gram is ook nogal een verschil vind ik. En dan zeker omdat die paar honderd gram ook nooit meer gaat worden dan, wat, max een kilo ofzo? En binnen de eigen roedel is dan 1 ding, buiten met vreemde honden, pffff, ik vind het lastig hoor.

Ik vind persoonlijk eigenlijk dat als je graag wilt wandelen met je hond, er lekker op uit wil, losloopgebieden in, je gewoon niet moet beginnen aan iets echt kleins, laat staan iets mini mini mini's. Er hoeft in losloopgebied maar een dolle Lab de bocht om te komen rennen in spel met een andere hond, in je tea-cup is dood als ze in het pad staat. Ik vind dat persoonlijk echt heel erg tegen het onverantwoorde aanhangen. Zo van "ik wil, ik wil, ik wil, zo'n tea-cup ding" en "ik wil, ik wil, ik wil ook een hondse hond en lekker losloopgebieden in", en verder wordt er dan niet bij nagedacht of dat tegenover dat miniscule hondje wel zo eerlijk is, lichamelijk en geestelijk.
Ik vind het bijna vergelijkbaar met je kat uit gaan laten in losloopgebied en dan verbaasd zijn dat ie steeds bijna gekild wordt.
Dan heb ik het dus wel over zo'n hondje waar Carolien het over heeft he? Dus hondjes van echt maar een paar ons. Neem daar lekker een roedeltje van, en laat ze samen in het huis en in de tuin 'hondse honden zijn'. En dan lekker aan het lijntje mee wandelen voor de snuffel-indrukken enzo. Maar zo'n hondje nemen, en dan willen doen alsof je niet met iets vreselijk kwetsbaar loopt, vind ik niet slim.

Nanna schreef:

Moos schreef:hondjes van echt maar een paar ons. Neem daar lekker een roedeltje van, en laat ze samen in het huis en in de tuin 'hondse honden zijn'. En dan lekker aan het lijntje mee wandelen voor de snuffel-indrukken enzo.

Ja, zo zou ik dat ook doen. Gewoon een batterij Chi 'tjes en kloot maar aan in de tuin. Daar zou ik écht het losloopgebied niet mee ingaan. Die gaan gewoon op de arm mee de stad in, lekker shoppen in de PC Hooft

Precies

Ik vind eigenlijk dat er teveel doorgeslagen wordt voor wat betreft "ze moeten gewoon hond kunnen zijn" bij de echte, echte, mini's. Tuurlijk moeten ze hond kunnen zijn, in die zin dat je ze niet als babypopjes moet gaan behandelen. Maar hond moeten zijn in de zin van "alles mee doen wat je met een Labje ofzo ook zou doen"? Nee, vind ik niet. En dan niet omdat dat voor het hondje zelf niet leuk zou zijn in een ideale wereld waarin iedereen rekening zou (kunnen) houden met ratjes in losloopgebied. Maar juist dus omdat we niet in die ideale wereld leven, en een hondje van 300/400 gram gewoon totaal kansloos is in een losloopgebied.
Ik vind overigens ook dat die tea-cups gewoon niet gefokt moeten worden. Kilootje of 2.5/3, prima. Dat kan ook nog best in bekend losloopgebied leuk mee doen. Maar 500 gram ofzo? Ik vind het belachelijk eigenlijk. Want je kan zo'n hondje eigenlijk geen ander leven geven dan dat van babypopje

Ik vind het dus ook een enorm verschil, 5 kg of een paar ons... of zelfs 2,5 kg of een paar ons.
Het hondje is echt bijna niks, zijn pootjes zijn misschien de dikte van 1/4 van mijn pinkie (en ik heb geen dikke vingers ).
Serieus, Puchu snuffelde met zijn natte neus en heel de rug was zeiknat, dus het ruggetje is pakweg 2 neuzen van Puchu ofzo.

Een Maltezer, Teckel, allemaal kleinere honden, maar echt niet vergelijkbaar met een teacup Chiwawa.

Als ik perse zo'n hondje zou willen (wat ik niet wil uiteraard), dan zou ik er ook 2 of 3 nemen zodat ze lekker onder elkaar zijn.
Gelukkig heb ik ook niet zo'n grote schoenmaat.. hahaha Nanna dus met een beetje mazzel verstamp ik het beestje ook niet.
Maar buiten los meenemen en met wildvreemde grote honden kennis laten maken, nee, ik geloof nooit dat mijn hart daar tegen zou kunnen.

Gollum schreef:Ik denk dat ik eerder bang ben voor mijn eigen maat 40 dan dat ik bang zou zijn dat Gol het ratje wat aandoet
Ik ben ontzettend onhandig, denk dat een teacup chi het hier niet lang zou overleven :N:

sam en lola heb ik ook regelmatig geschopt toen ze mini waren... :N: oh shit, liep je ook langs... dat werk

Caro. schreef:Ik vind het dus ook een enorm verschil, 5 kg of een paar ons... of zelfs 2,5 kg of een paar ons.
Het hondje is echt bijna niks, zijn pootjes zijn misschien de dikte van 1/4 van mijn pinkie (en ik heb geen dikke vingers ).
Serieus, Puchu snuffelde met zijn natte neus en heel de rug was zeiknat, dus het ruggetje is pakweg 2 neuzen van Puchu ofzo.
Als ik perse zo'n hondje zou willen (wat ik niet wil uiteraard), dan zou ik er ook 2 of 3 nemen zodat ze lekker onder elkaar zijn.
Maar buiten los meenemen en met wildvreemde grote honden kennis laten maken, nee, ik geloof nooit dat mijn hart daar tegen zou kunnen.

Gisteren waren we in het mastbos en komen een Ierse Wolf en een Leonberger tegen. We hadden Dana (1,5 kg vandaag gewogen) ook bij ons. Was wel even lachen geblazen toen beide honden hun neus nieuwsgierig naar Dana keerden en Dana op haar ruggetje ging liggen en beide honden snuffelend boven Dana hingen... Geen gezicht want Dana was weg :lol: verdwenen onder 2 massieve neuzen. Eigenaren van de grote honden hadden nog foto's gemaakt omdat ze het zo'n geniaal gezicht vonden. Heb om eerlijk te zijn geen peultje gezweet want de 2 grote honden waren rustig en gemoedelijk.
Maar even op het dikgedrukte in te gaan. Ik snap dat ook wel, maar je groeit er in mee als je merkt dat die kleine ook geen angst heeft en netjes gaat liggen. Zou eerder angst hebben als Dana keffend er op af vliegt want dán zie ik de kans dat het fout gaat en zou ik het wel eng vinden. Een vriendin van mij vind het ook eng, Dana oppakken, op schoot ze vind het te breekbaar maar omdat je de hond altijd bij je hebt als eigenaar (of mede-eigenaar wat ik eigenlijk ben) en je hebt je pup van jongs af aan begeleid in het gedrag richting grote honden is er niets aan de hand míts je een hond hebt die zich onderdanig sociaal gedraagt.

EschaenStefanie schreef:

Caro. schreef:Ik vind het dus ook een enorm verschil, 5 kg of een paar ons... of zelfs 2,5 kg of een paar ons.
Het hondje is echt bijna niks, zijn pootjes zijn misschien de dikte van 1/4 van mijn pinkie (en ik heb geen dikke vingers ).
Serieus, Puchu snuffelde met zijn natte neus en heel de rug was zeiknat, dus het ruggetje is pakweg 2 neuzen van Puchu ofzo.
Als ik perse zo'n hondje zou willen (wat ik niet wil uiteraard), dan zou ik er ook 2 of 3 nemen zodat ze lekker onder elkaar zijn.
Maar buiten los meenemen en met wildvreemde grote honden kennis laten maken, nee, ik geloof nooit dat mijn hart daar tegen zou kunnen.

Gisteren waren we in het mastbos en komen een Ierse Wolf en een Leonberger tegen. We hadden Dana (1,5 kg vandaag gewogen) ook bij ons. Was wel even lachen geblazen toen beide honden hun neus nieuwsgierig naar Dana keerden en Dana op haar ruggetje ging liggen en beide honden snuffelend boven Dana hingen... Geen gezicht want Dana was weg :lol: verdwenen onder 2 massieve neuzen. Eigenaren van de grote honden hadden nog foto's gemaakt omdat ze het zo'n geniaal gezicht vonden. Heb om eerlijk te zijn geen peultje gezweet want de 2 grote honden waren rustig en gemoedelijk.
Maar even op het dikgedrukte in te gaan. Ik snap dat ook wel, maar je groeit er in mee als je merkt dat die kleine ook geen angst heeft en netjes gaat liggen. Zou eerder angst hebben als Dana keffend er op af vliegt want dán zie ik de kans dat het fout gaat en zou ik het wel eng vinden. Een vriendin van mij vind het ook eng, Dana oppakken, op schoot ze vind het te breekbaar maar omdat je de hond altijd bij je hebt als eigenaar (of mede-eigenaar wat ik eigenlijk ben) en je hebt je pup van jongs af aan begeleid in het gedrag richting grote honden is er niets aan de hand míts je een hond hebt die zich onderdanig sociaal gedraagt.

Dat denk ik ook wel hoor, je bent het gewend, je kent je eigen hond en weet hoe ze reageert (sociaal dus netjes).

Maar toch... 1,5 kg - het is weinig - of 3 á 4 ons, maakt nog een berg van een verschil. Dit beestje is een kwart van jouw ienieminie hondje en een poot van een grote hond kan volgens mij al grote schade aanrichten.

Die 2 van mij zouden niet eens in de buurt van zo een klein ding mogen komen.... ben bang dat Samara gewoon hap zegt en weg tea-cup :N:
Heel simpel die dieren zijn gefokt voor in een tas dus stop ze ook in een tas, loop ermee als er verder geen andere honden in d ebuurt zijn en verder alleen in huis en de tuin laten lopen of op plekken zonder honden...
Ik vind het echt hardtsikke eng die hele kleine dieren, ze zijn zo kwetsbaar.

Ik zou James ook niet in de buurt laten komen Hap, slik, weg....
Kleiner dan Jules zou ik nooit willen...Jules kan wel tegen een stootje, die vliegt regelmatig door de lucht als ze weer eens niet oplet op het hondenveld

als ik hele kleine hondjes tegenkom, zijn mijn groterds altijd lief en gaan er zelfs bij liggen, maar ik hou het wel in de gaten want als het ineens weg gaat rennen dan weet ik dat die van mij met hun poten gaan slaan om het hondje bij zich te halen :N: ook in huis lijkt het me niet praktisch, ze zouden er maar op gaan zitten
zo liet een basenjipupkoper van mij hun kleine basenjipup eens met een volwassen bullmastiff spelen , die zette zijn poot erop tijdens het spel en het is nooit meer helemaal goedgekomen

Nanna schreef:

Moos schreef:hondjes van echt maar een paar ons. Neem daar lekker een roedeltje van, en laat ze samen in het huis en in de tuin 'hondse honden zijn'. En dan lekker aan het lijntje mee wandelen voor de snuffel-indrukken enzo.

Ja, zo zou ik dat ook doen. Gewoon een batterij Chi 'tjes en kloot maar aan in de tuin. Daar zou ik écht het losloopgebied niet mee ingaan. Die gaan gewoon op de arm mee de stad in, lekker shoppen in de PC Hooft

Mijn idee!
Een chi-pup kun je willen socialiseren met grotere honden, maar de vraag is ook of deze gesocialiseerd zijn met honden formaat ratje.
Binnen het roedel; prima! Maar op straat vreemde honden? Ik zou er niet eens over nadenken. Ik zie het nut er werkelijk niet van in.
Wat is de bedoeling van het socialiseren met vreemde honden? Ga je de pup ermee laten spelen? Nee toch? Als e volwassen is laat je hem neem ik aan ook niet spelen met grote honden?
Kortom, geen nut, enkel risico dus niet doen.
Het socialiseren zou voor mij bestaan uit alles op straat is veilig en je hoeft er niets mee!
Een pup die geen nare ervaringen opdoet met vreemde honden en leert netjes mee te lopen hoeft ook geen gilhondje te worden aan de lijn.

Vind het wel goed dat de chihuahua gesocialiseerd word, anders krijg je zoals hier eerder vermeld is een klein keffertje.
Onze chihuahua weegt ongeveer 2,3 kg en we gaan er gewoon mee wandelen in een losloopgebied. We zijn natuurlijk wel altijd op ons hoede.

Ik kom net terug............................


ben wezen fietsen met mijn chihuahua, en mijn twee grote jongens :N: :N: :N: Hij vindt dat leuk

Ik vind dat zo'n hond geleerd moet worden dat je netjes om honden heen moet lopen zónder te blaffen maar echt met honden socialiseren zou ik niet doen. Als de eerste de beste hond hem op de een of andere manier niet mag ben je je cavia kwijt. Dat is voor mij gewoon de reden om zo'n beest nooit bij andere honden te laten. Behalve in de puppycursus dus, waarbij ze allemaal geen vlieg kwaad doen.

Kimsjen schreef:Vind het wel goed dat de chihuahua gesocialiseerd word, anders krijg je zoals hier eerder vermeld is een klein keffertje.

Vertel eens? Wat zie jij als socialiseren en waarom krijg je dan een kutkeffertje? Ik ben namelijk overtuigt van het tegendeel. Gooi je chi lekker met allerlei honden los en reken er maar op dat ze zich zo onveilig voelen dat het kutkeffers worden.

In alle rust leren dat ze niets kan gebeuren in het bijzijn met andere honden omdat jij degene bent die ze beschermt geeft rust en veiligheid waardoor je als chi dus niet hoeft te blaffen.
En dat hoeft dus niet door je hondje in het feestgedruis te storten, maar kan gewoon op afstand.

kleiner als een JR wil ik ze echt niet hebben. Ik vind die Chi's zo ielig en breekbaar, brrr. Maih gooi ik zonder zorgen bij de de dog van mijn zus, maar dat is meer omdat ze het écht wel laat weten als ze het er niet mee eens is, voor de donder niet bang is en ze toch wat steviger is. Dat zal het verschil van die paar kilo's dan zijn denk ik.

Ik heb geen idee hoe je een Chi goed kan socialiseren, het zou me tien jaar van mijn leven kosten denk ik.

Nanna schreef:

miekmiek schreef: Ik heb geen idee hoe je een Chi goed kan socialiseren, het zou me tien jaar van mijn leven kosten denk ik.

Lekker laten wennen aan kleine kinderen, bussen, treinen, tassen en de PC Hooft.

En keurig naast je been met jou tussen andere passerende honden op straat. Socialiseren is omgaan met. Omgaan met honden op straat en hem dus daarbij het gewenste gedrag aanleren.
Spelen met andere honden die vele malen groter zijn gaat nergens over. Ik mocht tenminste vroeger ook nooit met olifanten spelen van mijn ouders.

Ben het met Nanna eens.
Er loopt hier weleens een normale maat met ons mee en dan lijn ik Joep altijd even aan.
Als hij ineens een mooie sloot ziet of een grote stok raced hij er op af met zijn lompe lijf van 70 kilo.
En ik moet er niet aan denken dat er in zijn pad dan een mini hondje loopt.

Dit hondje kwam ik onlangs op de groene weelde tegen met zijn roedelmaatjes.
Tja ik zou wel mijn uiterste best doen mijn kleintje echt hondse dingen te laten beleven ,al hoeft daar niet perse spelen met andere grotere honden onder te vallen.
Lady een klein chihuahuamixje wat ooit bij ons in opvang zat werd echt dolblij van een lekkere wandeling ,die had nooit genoeg gehad enkel aan een tuin.
Je kunt toch een beetje creatief wandelen dan en andere grote honden ontwijken of even dan de chi in de roze handtas stoppen





Ik denk dus dat je wel degelijk honden kunt laten wennen aan kleine hondjes en dat ze daar dan best goed mee om kunnen gaan.
Wij hebben meerdere kleintjes in opvang gehad en dat is altijd prima verlopen ,ook met vakanties met een vriendin met haar caveliers verliep alles altijd uitstekend.
Orson werd altijd standaard door een klein kaninchenteckeltje begroet ,hij baalde daarvan maar tooonde absoluut geen agressie naar hem , ik denk dat dit mede kwam omdat hij kleine hondjes gewend was

Hier Rio met cavelier en teckel





Beau met teckel

En met minipup




Orson met Cavelier


En met mini aan de hol



Tash met kleine pup


Dan gaat het hier dus om twee fila heren een boxervent en een mastinodame .niet echt rassen die als uiterst sociaal per definitie bekend staan,en ik ben echt geen ceasar milan al denk ik graag van wel
Deze honden zijn er stuk voor stuk aan gewend en daardoor was hun gedrag naar kleintjes toe goed .
Ook nu nog doet Rio het prima met kleintjes ,onlangs nog een klein griffonnetje in opvang die lag binnen no time tegen Rio aan te pitten.
Ik moet wel zeggen dat ze nooit spelen met de kleintjes maar er wel rustig mee omgaan of gingen zowel buiten als binnen.

ik zou persoonlijk nooit een teacup aanschaffen. gewoon veel te kwetsbaar. maar een normale chi van 3 kilo, dat is wel leuk.
maar ik zou zo'n kleintje nooit zomaar op straat met andere honden laten snuffelen, grote honden dan. ook vanwege het feit dat ze dan aangelijnd zijn. maar ik zou het hondje ook niet willen oppakken, hoewel je het wel wil beschermen als er ineens een grote hond op komt afgerend.
daarentegen zou ik het hondje in losloopgebieden wel loslaten en het bij me roepen als een grote wilde dominante hond nadert.
laatst zag ik in het park twee kinderen met 3 hondjes, twee boomertjes en een chi. wat een schatje was dat zeg. rende meteen naar mij toe en sprong tegen mn benen aan, zo van pak mij op!
mijn honden zijn zeer lief tegen kleine honden, dus ik liet ze gewoon loslopen. het chihuahuatje even geknuffelt en het bleek echt nog een pupje van 4/5 maand te zijn. dat kind zei dat ze twee jaar was, echt niet no way. het arme beestje zocht echt het contact met een volwassene en voelde zich absoluut niet veilig bij die kinderen. ze liepen op een gegeven moment ook de hele tijd te sjouwen met de chi alsof het een pop was. ik heb er wat van gezegd en toen ik doorliep wilde de boomers met mij meelopen, dus ik ze weer terug sturen. jezus dacht ik: welke ouders laten die kinderen van 8 jaar nou met drie van die kleintjes lopen? als ik nou een kuthond had dat had hij met zn 45 kilo zo die chihuahua of die kleine boomer doormidden gebeten. dat vind ik dus echt niet kunnen. dus ik denk, een chihuahua laat je alleen los bij grotere honden als het verantwoord is. en je laat zeker je kinderen ze niet uitlaten potverdorie.