Het HondenForum

Na het hele verhaal gelezen te hebben denk ik dat ik ook voor inslapen gekozen zou hebben.

Geen idee, het hangt helemaal van de situatie af. Ik zou mijn hond niet in laten slapen omdat ik op vakantie ga, maar als het zijn tijd is, ongeacht of dat voor of na de vakantie is, dan mag hij gaan.

Ik zou het ook niet weten, eerlijk gezegd. Ik heb gezegd dat mijn honden niet moeten lijden om vervolgens pas te sterven. Dan daarbij, ik heb alles over voor mijn honden, maar ik heb ook 3 kinderen. Het geld dat ik aan de dierenarts besteed met de vraag of ie het red, GRAAG!! als ik geld zat te besteden had zou ik het achter mekaar doen! Maar wij zijn allebei gewone verdienende mensen met een niet al te hoog loontje, als ik JAREN heb moeten sparen voor die vakantie zou ik er toch wel buikpijn van hebben denk ik! Wij gaan nooit op vakantie, daar niet van.. maar ik verplaats me in andere.. Als de dierenarts zegt dat het te genezen was, is de keus niet moeilijk.. dan maar maandelijks een bedrag naar de dierenarts, mijn hond wordt dan genezen. Moeilijke situatie, en idd de woorden "net voor de vakantie" komen al met een nare smaak over. Maar voor het zelfde geldt gingen ze buiten het seizoen op vakantie, en loopt het ook zo.

Ik zou ook kiezen voor inslapen. Bij een dergelijke terminale ziekte kun je je geliefde huisdier beter iets te vroeg dan veel te laat laten gaan. Dat die vakantie de beslissing misschien iets verhaast, doet niets af aan het feit dat deze hond tóch doodgaat.
En dan niet op vakantie gaan? Maakt dat het verdriet om het verlies van je hond minder? Dacht het niet.

sjaak-k schreef:Geen idee, het hangt helemaal van de situatie af. Ik zou mijn hond niet in laten slapen omdat ik op vakantie ga, maar als het zijn tijd is, ongeacht of dat voor of na de vakantie is, dan mag hij gaan.

Zo denk ik er ook over. Daarbij vind ik het nogal afhankelijk van wat de hond mankeert. Een hond met ongeneeslijke kanker is al een heel ander verhaal dan een oude hond - die zonder pijn en hele grote ongemakken, behalve wat ouderdomsgebreken - op zijn eigen tempo en eigen manier nog lekker rond hobbelt.
Dat soorten honden kwamen destijds zelfs bij ons in het asiel terecht. Ingeruild voor een veel jonger exemplaar (pup...).

Nu ik het hele verhaal gelezen heb, dan zou ik ook voor inslapen hebben gekozen. Als de reis niet gepland was, dan was de hond waarschijnlijk nog niet ingeslapen, maar ik denk meer om er zelf nog aan te wennen, dan dat de hond nog een paar goede weken zou hebben.
Met kwaadaardige kanker kan het zo ontzettend snel gaan, te vroeg inslapen kan dan bijna niet. Het blijft natuurlijk een beroerd moment om je hond vlak voor je vakantie te moeten laten gaan.

Met de extra informatie er bij is die vakantie misschien wel een zegen geweest.
De hond heeft nu niet de kans (of het risico) gehad om nog erger ziek te worden.

Ik heb mijn oude hond van 16 in laten slapen vlak voor een vakantie waar ik niet onderuit kon (broer ging trouwen).
Een ander had haar al lang in laten slapen, ze had tumoren, kon niet meer goed opstaan en viel regelmatig om maar
voor mijn gevoel had ik haar in laten slapen omdat ik weg moest en dat voelde vreselijk....
Achteraf was het goed dat ik deze deadline had, ik was eigenlijk al veel te laat.

flamme schreef:

LaureV schreef:
Ik vind het eerlijk gezegd hééél simpel : je laat toch geen hond vroeger dan nodig inslapen omdat je toevallig een reis gepland hebt , dat zoiets nog maar overwogen wordt!

Het is overigens ook nog maar de vraag wat "vroeger dan nodig" inhoudt.
Ik zal nu het hele forum wel over me heen krijgen, maar bv. Flamme heeft ED. En die wordt helemaal niet geopereerd. Ze krijgt er alles voor om haar pijn onder controle te houden en tot nu toe gaat dat prima, maar als dat niet meer lukt dan is het helaas voor mijn meisje en voor mij einde verhaal. Was Flamme anders geweest qua karater dan had ik haar wel laten opereren. (even voor de duidelijkheid, de orthopeed raadt tot nu toe af om te opereren). Dus wat is dat, vroeger dan nodig?

Ik ken jouw beweegedenen niet waarom het voor jou zo een uitgemaakte zaak is dat Flamme nooit geopereerd wordt, maar voor mij is een hond laten inslapen nodig als de hond zware pijn heeft en op geen enkele manier nog kan geholpen worden. Al de rest vind ik te vroeg. Je kan alles relativeren, maar tenslotte is elke dag waarop een hond wat heeft aan het leven waardevol, vind ik.

in dit geval had ik de hond ook laten inslapen. maar daarmee wil ik dus niet zeggen dat ik zomaar iedere hond zou laten inslapen voor mijn vakantie omdat dat nou eenmaal beter uitkomt. in dit geval vind ik niet dat daar sprake van is.

Het lijkt een beetje op mijn verhaal met Tyson.....
Tyson was al 4 jaar ziek, had kanker , 4 jaar geleden een grote tumor verwijdert, maar ogenschijnlijk weinig last... achteraf hoor je van buitenstaanders dat ze hem wel minder zagen worden en zijn gedrag erger maar omdat ik dat elke dag meemaakte had ik niet in de gaten dat het erger was geworden.. tot een dag in april... hij stond echt vanuit het niets met haren overeind, ontblote tanden klaar om mijn tegrijpen, had zo tezien geen flauw idee wie ik was maar ik zat duidelijk in de weg.....toen heb ik de beslissing genomen omdat ik wist dat ik geen keus meer had...alleen ik kon erzelf echt niet aan, had er vreselijk veel moeite mee.
Uiteindelijk is hij 21 mei ingeslapen... ik zou zelf 3 weken later op vakantie gaan en wist dat ik degene die hem op zou vangen tijdens de vakantie niet kon aandoen met een hond die eigenlijk heel ziek bleek tezijn optezadelen aangezien daar ook kinderen in huis liepen, je moet er niet aandenken.
Achteraf is het voor mij juist goed geweest... ik had het waarschijnlijk niet gekunt.... ik zag nog teveel de hond die hij was geweest ipv de hond die hij nu ws.. een oude hond die steeds zieker werd en gewoon op aan hetraken was, maar met nog heel veel goede dagen..... uiteindelijk bleek de eerste spuit halverwege al fataal, hij was er lichamelijk slechter aantoe dan ik verwacht had....
Dus ja ik heb de beslissing gemaakt dat hij voor ik op vakantie zou gaan zijn rust moest krijgen..... maar achteraf was het helemaal de juiste beslissing..voor een buitenstaander die het hele verhaal niet meekrijgt mss heel cru.

Scheelt mij weer typen.
Ga gewoon met Marc mee eigenlijk, kort gezegd.

flamme schreef: De reis gaat in dit geval 4 weken naar Borneo en er zit nog wel het e.e.a aan emoties aan deze reis. Dat wilde ik er in dit geval buiten laten omdat de de discussie beinvloed. Net als de precieze aandoening van de hond. Maar het betrefd inderdaad een hond die kanker had. Ze zijn daar pas afgelopen week achter gekomen. Toen kreeg de hond pas last. De dierenarts gaf aan dat het wel mogelijk was te opereren, maar de kans was groot dat het niet helemaal weggehaald kon worden en dat het ws. al elders zat. Pijnstillers waren ws. wel nog een tijdelijke optie geweest. De vraag was dan voor hoe lang. Het kon 2 maanden goed gaan op de pijnstillers, maar ook 2 weken. En wil je dan voor die 2 weken de oppas opzadelen met de verantwoordelijkheid een hond in te slapen. Of wil je voor de 2 weken (ja, die dus ook 2 maanden hadden kunnen worden) de vakantie annuleren. Ik vind het dus inderdaad niet zo simpel. Iemand schrijft, dat het zelfs maar overwogen wordt. Tja, voor mezelf staat als een paal boven water dat als het 2 weken drenthe betrof ik ook zou annuleren.. Maar een dergerlijke reis vind ik toch een ander verhaal.
Overigens heeft Marc gelijk. Maandenlang dokteren had er voor de hond, gezien zijn baasjes ook niet in gezeten. Waren ze er eerder achter gekomen dan had de hond ws. ook een spuitje gehad al had hij dan ws. wel eerst pijnstillers gekregen. Maar opereren was voor de eigenaren toch al geen optie.

Ik zou die hond het einde willen geven dat hij ook had gehad als ik niet op vakantie ging. Dus waarschijnlijk forse pijnstilling, en en nog effe een paar dagen strontverwennen, en een afspraak maken met de DA om hem rustig thuis in te laten slapen en het afronden op een waardige, rustige manier. Niet in laten slapen en geen tijd hebben om afscheid te nemen en geen tijd voor een crematie of begrafenis omdat ik koffers moest pakken. Dan maar een week later naar Borneo. Borneo is er volgende week immers ook nog, en die hond niet.

Maar, als ik -om wat voor reden dan ook- Beau in moet laten slapen omdat hij toch al niet meer zo lekker ging, zou ik alsnog niet op vakantie gaan. Hoe kan ik nou lekker vakantie vieren als ik weet dat mijn trouwe metgezel er niet meer is?

Ik ben ook van mening dat het (al dan niet) inslapen van een hond los moet worden gezien van een vakantie. Eh.. ik bedoel... ongeacht of ik wel of geen vakantie gepland heb, ik laat wel of niet een hond inslapen, afhankelijk van DIENS omstandigheden.

Als ik ooit voor de keus kom te staan hoop ik dat ik aan de hond denk, niet aan mijzelf.
Als dat inhoudt dat ik op enige moment een hond moet laten inslapen terwijl ik vakantie heb gepland 2 dagen later, dan gebeurt dat zo. Niet "nog even snel voor de vakantie" maar "het is nu de tijd om deze hond te laten gaan". Of ik dan zelf ook nog op vakantie ga daarna?
Hangt ervan af... waarschijnlijk wel denk ik... ik krijg daar de hond niet mee terug als ik thuisblijf.

Ik zal niet een hond perse voor de vakantie laten inslapen omdat mij dat makkelijker uitkomt.

Dat dat in elkaar overloopt begrijp ik ook nog wel. In geval van TS begrijp ik de keuze die gemaakt wordt door de hond nog voor de vakantie in te laten slapen. Er spelen meer dingen mee, maar voornamelijk laat je de hond niet onnodig lijden en dat moet in mijn idee je beweegreden zijn om wel/niet nu/straks/over een paar weken een hond in te laten slapen.

En het blijft zowiezo "vaag" en "moeilijk"..
Als je uitgaat van het gegeven dat er geen vakantie gepland is en je krijgt dergelijk nieuws over je hond... wat besluit je dan? Meteen inslapen? Paar dagen wachten? Weekje wachten? Waar leg je zelf de grens? Voor jezelf en voor de hond? Het is dan eigenlijk aan de ene kant soms heel waardevol om nog 1-2 dagen te wachten, goed afscheid nemen, maar "doet het voor de hond nog toe of hij die 1-2 dagen langer leeft?

Ik kan alleen maar hopen dat ALS ik er hier ooit voor kom te staan, ik zal redeneren in het belang van de hond. Natuurlijk is Guinnie de eerste die in mij opkomt....
Er is denk ik geen eenduidig "antwoord" op de stelling... alles hangt zo samen met de precieze omstandigheden waaronder een hond wat mankeert....

yuckie.. naar onderwerp ;-(((

Suzanne

Hilde schreef:Maar, als ik -om wat voor reden dan ook- Beau in moet laten slapen omdat hij toch al niet meer zo lekker ging, zou ik alsnog niet op vakantie gaan. Hoe kan ik nou lekker vakantie vieren als ik weet dat mijn trouwe metgezel er niet meer is?

Afleiding? Om jezelf nou van alles te verbieden vind ik ook zo wat.. Maar goed, ik ben dan ook behoorlijk nuchter.
Wij hebben ook 2 dagen gewacht op de vakantie omdat mijn (overgroot)oma was overleden maar wel gewoon op vakantie gegaan verder.

Suzanne kan ik het goed mee eens zijn.

Bij Nanni speelde het wel een beetje mee...Ze had 30 november een rotje naar haar hond gehad, ze was als de dood voor vuurwerk. Toen zeiden we al tegen elkaar, voor haar is het beter als ze niet nog het hele vuurwerk gebeuren mee hoeft te maken. Prompt die nacht gaat ze spugen en waren haar nieren niet goed meer. Het heeft meegespeeld dat ze anders de laatste weken nog in vuurwerk (lees stress) zou hebben geleefd. Natuurlijk was haar slechte toestand de hoofdreden en ze had mooie leeftijd, maar het vuurwerk heeft zeker ook een rolletje gespeeld

Hanneke2 schreef:
Ik zou die hond het einde willen geven dat hij ook had gehad als ik niet op vakantie ging. Dus waarschijnlijk forse pijnstilling, en en nog effe een paar dagen strontverwennen, en een afspraak maken met de DA om hem rustig thuis in te laten slapen en het afronden op een waardige, rustige manier. Niet in laten slapen en geen tijd hebben om afscheid te nemen en geen tijd voor een crematie of begrafenis omdat ik koffers moest pakken. Dan maar een week later naar Borneo. Borneo is er volgende week immers ook nog, en die hond niet.

Maar voor wie doe je dat dan? Ik vraag mij af of het voor de hond altijd wel leuker is om dan nog paar dagen, verwend welliswaar, te moeten leven.

LaureV schreef:

flamme schreef:

LaureV schreef:
Ik vind het eerlijk gezegd hééél simpel : je laat toch geen hond vroeger dan nodig inslapen omdat je toevallig een reis gepland hebt , dat zoiets nog maar overwogen wordt!

Het is overigens ook nog maar de vraag wat "vroeger dan nodig" inhoudt.
Ik zal nu het hele forum wel over me heen krijgen, maar bv. Flamme heeft ED. En die wordt helemaal niet geopereerd. Ze krijgt er alles voor om haar pijn onder controle te houden en tot nu toe gaat dat prima, maar als dat niet meer lukt dan is het helaas voor mijn meisje en voor mij einde verhaal. Was Flamme anders geweest qua karater dan had ik haar wel laten opereren. (even voor de duidelijkheid, de orthopeed raadt tot nu toe af om te opereren). Dus wat is dat, vroeger dan nodig?

Ik ken jouw beweegedenen niet waarom het voor jou zo een uitgemaakte zaak is dat Flamme nooit geopereerd wordt, maar voor mij is een hond laten inslapen nodig als de hond zware pijn heeft en op geen enkele manier nog kan geholpen worden. Al de rest vind ik te vroeg. Je kan alles relativeren, maar tenslotte is elke dag waarop een hond wat heeft aan het leven waardevol, vind ik.

Mijn beweegredenen doen er in dit topic ook niet echt toe. Laat ik het kort houden; gezien de ernst van de ED, de zwaarte van de operatie, de snelheid waarmee de klachten ws. weer terugkomen, de lengte van de revalidatie en vooral het karakter van Flamme heb ik deze keuze gemaakt.

Je eindigd je stukje met "vind ik". Bij mij gaat het vooral om wat geeft de hond aan. Jij kunt wel vinden dan een hond een dag heeft waarop hij wat heeft aan het leven, maar vindt de hond dat ook?
Oftewel, even terug naar Flamme, vindt ze het prettig om verplichte rust in een bench te hebben met pijn. Zij weet niet dat het voor haar bestwil is, en dat is ook maar de vraag gezien de ernst van de operatie en de snelhied waarmee de klachten mogelijk terugkomen.

Om het terug te halen ontopic. Als het gezin niet op vakantie was gegaan had de hond ws. pijnstillers gekregen. Maar niet lang. Ze zijn wat dat betrefd van het snel knopen doorhakken. De kans dat de hond evengoed een spuitje had gekregen was groot geweest. Ook zonder vakantie.

Voor mezelf vind ik dat de enige overweging om een hond in te laten slapen is dat het genoeg is geweest en dat de hond zou gaan lijden. Een vakantie vind ik geen reden om in de overweging mee te nemen, ook niet als de hond nog maar een paar weken zou leven. Die paar weken zijn ook nog waardevol als de hond zich nog goed voelt en er nog geen lijdensweg is. Ik vind dat hij zijn leven uit mag leven en pas hoeft te gaan als dat voor de hond beter zou zijn.

Jaren en jaren heb je die hond als trouwe vriend, en dan zou hij eerder dood moeten omdat er een vakantie gepland is. Ik zou dat niet kunnen. Die vakantie kan ook nog als de hond er niet meer is.

Maar dat is dus hoe ik dat zelf zie, en niet een oordeel over iemand anders die dat misschien anders doet.

In dit geval vind ik de beslissing niet zo heel moeilijk omdat de vooruitzichten echt erg slecht waren, de vakantie geeft een nare smaak maar verder niet. Inslapen dus.

Maar het heeft me wel aan het denken gezet. Ik ben deze zomer naar Nederland geweest met mijn vriendin ivm het 50 jarig huwelijk van mijn ouders. Als net voor vertrek 1 van mijn honden heel erg ziek geworden was (zonder zo'n duidelijk vooruitzicht) dan was de beslissing wel degelijk erg moeilijk geweest. Vakantie uitstellen of annuleren was geen optie geweest. In zo'n geval had ik de hond waarschijnlijk op de kliniek achter gelaten, met de instructie dat de dienstdoende artsen naar eigen beste inzicht in samenspraak met ons zouden moeten handelen. En dan heb ik nog het grote voordeel dat deze optie voor ons bestaat. Maar dan nog, oeffff wat een moeilijke beslissing......

Kees

Ja dan liet ik de hond inslapen.
En voor sommige heel ongevoelig misschien maar ik ging lekker op vacantie.
Waarom zou ik dat laten.?
Je gaat ook weer naar je werk en je brengt je kinderen naar hun club .
Je stofzuigt de tent en je kookt een potje eten .
Leven gaat door .
Zowies plan je het inslapen van je hond altijd.
Dan houd je ook rekening met de dagelijkse gang van zaken/planning/werk en dergelijk.
Dus in dit geval plan je het wat sneller met een vacantie die toevallig gepland stond.

Om de hond dan maar een paar dagen langer in leven te houden om te verwennen en knuffelen ,?
Nee want dat gaat niet om/over de hond maar om mij.

Ik ga daarna gewoon op vacantie en probeer te genieten ipv het verdrietige slachtoffer te gaan zitten zijn thuis.


o

Ri@ schreef:Voor mezelf vind ik dat de enige overweging om een hond in te laten slapen is dat het genoeg is geweest en dat de hond zou gaan lijden. Een vakantie vind ik geen reden om in de overweging mee te nemen, ook niet als de hond nog maar een paar weken zou leven. Die paar weken zijn ook nog waardevol als de hond zich nog goed voelt en er nog geen lijdensweg is. Ik vind dat hij zijn leven uit mag leven en pas hoeft te gaan als dat voor de hond beter zou zijn.

Jaren en jaren heb je die hond als trouwe vriend, en dan zou hij eerder dood moeten omdat er een vakantie gepland is. Ik zou dat niet kunnen. Die vakantie kan ook nog als de hond er niet meer is.

Maar dat is dus hoe ik dat zelf zie, en niet een oordeel over iemand anders die dat misschien anders doet.

flamme schreef:Het staat er een beetje zwart wit maar ik bedoel het volgende,

Je hebt met je gezin een varre en dure vakantie geboekt. Ten tijde van de boeking was de hond nog springlevend en gezond. Echter, je vertrekt zaterdag en de hond is ineens behoorlijk ziek geworden. Er is nog wel het e.e.a wat geprobeerd kan worden maar het is de vraag of dat gaat werken. Als er niks gedaan wordt dan gaat de hond het zowieso niet redden. Het gezin in mijn voorbeeld heeft er voor gekozen de hond in te laten slapen. Hond 11,5 jaar. Ze wilden de verantwoordelijkheid niet neerleggen bij de oppas van de huisdieren die tijdens de vakantie in huis komt en de vakantie wilden ze er niet voor annuleren. Wat zouden jullie doen in zo'n situatie?

Ik zou dan thuis blijven.
Die dure vakantie kan me gestolen worden.
Die hond is je maatje geweest voor ik weet niet hoe lang, laten inslapen om de vakantie vooral door te laten gaan, zou ik niet doen, en dan maakt het me verder niet uit hoe lang de hond nog te leven heeft.
Dat is hoe ik het zie.

flamme schreef:

MARC_S schreef:

Hilde schreef:Nee hoor, thuisblijven. Zonde van je vakantie, maar m'n hond zou ik belangrijker vinden. Ik zou het ook niet leuk vinden als mijn familie op vakantie ging terwijl ik dood lig te gaan. Maar inderdaad, iedereen gaat daar anders mee om. Inslapen zou alleen niet mijn keuze zijn.

Het gaat er gewoon om of het terecht is om de hond in te slapen. Nergens anders om. Want je kan niet zeggen dat iedereen de keuze moet maken om met een hele oude stervende hond nog weken/maanden te dokteren om hem dan vervolgens nog op korte termijn in te slapen. Blijkbaar kiezen deze mensen ervoor om de hond het verder dokteren te besparen en om hem een waardig einde te geven. Want als ze het er niet voor over hebben om de vakantie te annuleren dan gaan ze ook niet liefdevol nog maanden dokteren aan dat dier. Dan is inslapen het beste want hij gaat dood staat er.

Want als je met het hele gezin 3 weken naar Zuid Amerika gaat kan je dat ook niet zomaar afzeggen voor de hond. De hond ging al dood en hij kan zo nergens uit logeren. Dan is het dus in mijn ogen soort van gedwongen einde verhaal. Want mijn stervende hond gaat ook nergens heen en ik blijf ook niet thuis om een terminale hond te rekken. Ik neem aan dat het om kanker oid gaat en dan is het hier sowieso einde verhaal. Ook al kan de hond chemo krijgen of allerlei operaties, dat deed ik ook niet in de meeste gevallen. Tenminste, niet bij een hond van 11,5 die waarschijnlijk toch dood gaat als ik dat wel doe binnen enkele maanden.

Dokteren aan honden is niet verplicht en niet altijd het beste. De koppeling met de vakantie geeft het een vies smaakje maar als die vakantie er niet was en ze gooien het op "wij willen elk leed besparen" dan is het ineens wel prima

De reis gaat in dit geval 4 weken naar Borneo en er zit nog wel het e.e.a aan emoties aan deze reis. Dat wilde ik er in dit geval buiten laten omdat de de discussie beinvloed. Net als de precieze aandoening van de hond. Maar het betrefd inderdaad een hond die kanker had. Ze zijn daar pas afgelopen week achter gekomen. Toen kreeg de hond pas last. De dierenarts gaf aan dat het wel mogelijk was te opereren, maar de kans was groot dat het niet helemaal weggehaald kon worden en dat het ws. al elders zat. Pijnstillers waren ws. wel nog een tijdelijke optie geweest. De vraag was dan voor hoe lang. Het kon 2 maanden goed gaan op de pijnstillers, maar ook 2 weken. En wil je dan voor die 2 weken de oppas opzadelen met de verantwoordelijkheid een hond in te slapen. Of wil je voor de 2 weken (ja, die dus ook 2 maanden hadden kunnen worden) de vakantie annuleren. Ik vind het dus inderdaad niet zo simpel. Iemand schrijft, dat het zelfs maar overwogen wordt. Tja, voor mezelf staat als een paal boven water dat als het 2 weken drenthe betrof ik ook zou annuleren.. Maar een dergerlijke reis vind ik toch een ander verhaal.
Overigens heeft Marc gelijk. Maandenlang dokteren had er voor de hond, gezien zijn baasjes ook niet in gezeten. Waren ze er eerder achter gekomen dan had de hond ws. ook een spuitje gehad al had hij dan ws. wel eerst pijnstillers gekregen. Maar opereren was voor de eigenaren toch al geen optie.

Kijk en deze informatie is dus wel heel erg belangrijk in het nemen van de beslissing. Dan kan ik de mensen niet meer dan gelijk geven om de hond in te laten slapen, zelfs als ze niet op vakantie zouden zijn gegaan, maar hun hond een pijnlijke dood hebben bespaard.

Dit soort dingen daar kun je niet goed op reageren als je maar halve informatie hebt.

bouvierpoedel schreef:Ja dan liet ik de hond inslapen.
En voor sommige heel ongevoelig misschien maar ik ging lekker op vacantie.
Waarom zou ik dat laten.?
Je gaat ook weer naar je werk en je brengt je kinderen naar hun club .
Je stofzuigt de tent en je kookt een potje eten .
Leven gaat door .
Zowies plan je het inslapen van je hond altijd.
Dan houd je ook rekening met de dagelijkse gang van zaken/planning/werk en dergelijk.
Dus in dit geval plan je het wat sneller met een vacantie die toevallig gepland stond.

Om de hond dan maar een paar dagen langer in leven te houden om te verwennen en knuffelen ,?
Nee want dat gaat niet om/over de hond maar om mij.

Ik ga daarna gewoon op vacantie en probeer te genieten ipv het verdrietige slachtoffer te gaan zitten zijn thuis.


o

Hier kan ik m'n eigen volledig bij aansluiten.
Die laatste dagen zijn er niet voor de hond maar voor ons als baasjes.
Neemt niet weg dat die heel waardevol kunnen zijn voor de baasjes, maar ook ik zou dan de beslissing dan eerder laten vallen.
Dat inslapen zou zelf bij willen zijn.
De hond heeft echt totaal geen idee hoor dat hij ingeslapen gaat worden. Wij wel.
Als de koek op is, is tie op.

Rea schreef:

bouvierpoedel schreef:Ja dan liet ik de hond inslapen.
En voor sommige heel ongevoelig misschien maar ik ging lekker op vacantie.
Waarom zou ik dat laten.?
Je gaat ook weer naar je werk en je brengt je kinderen naar hun club .
Je stofzuigt de tent en je kookt een potje eten .
Leven gaat door .
Zowies plan je het inslapen van je hond altijd.
Dan houd je ook rekening met de dagelijkse gang van zaken/planning/werk en dergelijk.
Dus in dit geval plan je het wat sneller met een vacantie die toevallig gepland stond.

Om de hond dan maar een paar dagen langer in leven te houden om te verwennen en knuffelen ,?
Nee want dat gaat niet om/over de hond maar om mij.

Ik ga daarna gewoon op vacantie en probeer te genieten ipv het verdrietige slachtoffer te gaan zitten zijn thuis.


o

Hier kan ik m'n eigen volledig bij aansluiten.
Die laatste dagen zijn er niet voor de hond maar voor ons als baasjes.
Neemt niet weg dat die heel waardevol kunnen zijn voor de baasjes, maar ook ik zou dan de beslissing dan eerder laten vallen.
Dat inslapen zou zelf bij willen zijn.
De hond heeft echt totaal geen idee hoor dat hij ingeslapen gaat worden. Wij wel.
Als de koek op is, is tie op.

Ja, zo zie ik het ook.

Ja die vacantie is helemaal niet relevant in de beslissing om je hond in te laten slapen.
Ipv vacantie kun je ook net 2 dagen daarna een examen/auto bij de garage/begravenis/familie feestje/ziekenhuis opname of je kind een ballet uitvoering.
Feit blijft dat je hond ddodziek is .

En dat ik hem nog een paar dagen in leven ga houden om te knuffelen en te verwennen.??
Ik ga er van uit dat ik goed voor hem ben geweest en hij geen knuffels of verwennerij te kort is gekomen.
Dus dan is het voor mij goed..

Tja, ik heb dit dus anderhalf jaar geleden meegemaakt.
Wij hadden in februari 2008 al een vakantie geboekt voor december 2008, met de kerst.
Begin november 2008 werd Jenny ineens heel ziek, acuut nierfalen.
Een dikke maand lang weeklijks bloed laten prikken, allerlei behandelingen, spoelen, nierdieet, medicijnen, homeopathie..., niets hielp en de waarden bleven alleen maar stijgen.

Wij zouden 's-maandag vertekken naar Duitsland en die woensdag ervoor wilde ik nog even de nierwaarden laten controleren.
Die waren toen naar torenhoog gestegen. Jenny at niet meer, was sloom en helemaal niet lekker.
Ik heb toen met m'n dierenarts overlegd wat te doen en hij zei: "Stoppen".
Jenny zou nooit meer beter geworden zijn.

Jenny is dus vijf dagen voordat wij zouden vertrekken, ingeslapen.
Ik had helemaal geen zin om op vakantie te gaan, maar mijn ouders gingen ook mee.
Ik heb toen gesproken met de fokster van Jenny en zij zei: "Je kan beter gewoon op vakantie gaan, want dat verzet een beetje en met thuisblijven krijg je Jenny ook niet terug".
Daar had ze wel een punt natuurlijk.
Wij zijn toen toch gegaan en oké..., je mist je hond verschrikkelijk, maar achteraf heeft het wel geholpen met de verwerking van het gemis.

bouvierpoedel schreef:Ja die vacantie is helemaal niet relevant in de beslissing om je hond in te laten slapen.
Ipv vacantie kun je ook net 2 dagen daarna een examen/auto bij de garage/begravenis/familie feestje/ziekenhuis opname of je kind een ballet uitvoering.
Feit blijft dat je hond ddodziek is .

En dat ik hem nog een paar dagen in leven ga houden om te knuffelen en te verwennen.??
Ik ga er van uit dat ik goed voor hem ben geweest en hij geen knuffels of verwennerij te kort is gekomen.
Dus dan is het voor mij goed..

Ja, ik geloof ook niet in die 'paar dagen extra verwennen'.
Doet mij teveel denken aan vorig jaar toen ik met Gina bij de da kwam. De röntgenfoto bevestigde wat ik eigenlijk diep in mijn hart al wist: een hopeloze zaak en het arme dier leed erg veel pijn.
Het was vrijdagavond en de da zei dat ze uitbehandeld was en dat ik ervoor kon kiezen om haar mee naar huis te nemen om afscheid te nemen en de volgende week kon terugkomen om haar in te laten slapen .
Dus eigenlijk omdat het voor MIJ moeilijk was, mocht ZIJ langer lijden .


Onnodig te zegen dat ik haar direct heb laten inslapen.