Het HondenForum

Och jee, hahaha.

Ik heb dus wel een hond die soms kan uitvallen naar andere reuen en heb ook gemerkt dat je heel soms je eisen weleens bij moet stellen.
Dat is weer een moeilijke les voor mensen, maar soms is het niet zo heel makkelijk als gedacht, maar daar kom je meestal niet achter en soms wel.

Maar goed, eisen... in principe dienen mijn honden zich voor mij acceptabel te gedragen.
Niet slopen, niet overmatig blaffen, niet trekken aan de lijn, niet constant bietsen, niet de katten pesten, niet uitvallen, niet klieren, niet niet niet.... en heel soms doen ze even precies wat ze zelf willen en ach, ook dat mag van mij zolang het niet de spuigaten uitloopt.

Die mevrouw heeft wat mij betreft gelijk, zolang haar honden niets anders doen dan uitvallen en zij ze houdt, dan moet de man niet zeuren als zijn hond uitvalt. Dat is dan weer zijn probleem als hij dat erg vindt.

Caro. schreef:
Ik heb dus wel een hond die soms kan uitvallen naar andere reuen en heb ook gemerkt dat je heel soms je eisen weleens bij moet stellen.
Dat is weer een moeilijke les voor mensen, maar soms is het niet zo heel makkelijk als gedacht, maar daar kom je meestal niet achter en soms wel.

Mee eens hoor inderdaad. Het is soms ook maar net wat je eigen ervaringen zijn. Ik ben ook altijd erg blij dat ik begonnen ben met Moos, en vooralsnog ge-eindigd met Vera. Was ik begonnen met Vera dan was het opvoeden van een zelfstandig niet zo baasgericht pupje toch even viesss tegengevallen. Nu dacht ik gewoon dat alle pups zo waren als Moos en toen pup Vera kwam heb ik het eerste jaar bijna dagelijks zo naar mijn eigen hond staan kijken. Ik weet nog dat mensen weleens zeiden dat ze vonden dat ze goed luisterde, dat ik antwoorde dat het mij ook nog steeds enorm verbaasde
Voor alle duidelijkheid, niks ten nadele van Moos hoor, ik was ontzettend gek op dat hondje....maar hij illustreert zo mooi dat hoe Vera is echt niet zo maar aan mij ligt. Bij hem kreeg ik het toch echt niet voor elkaar

En bovendien, Vera trekt dus als ze erg opgewonden is. Kan je heel leuk zeggen "gewoon niet toestaan", maar dat werkt zo niet bij haar hoor Je kan die hond in zo'n situatie lens schoppen, en dan zal ze nog blijven trekken, bij wijze van spreken. Dus heb ik mijn verwachtingen maar gewoon wat bijgesteld. Hele blije opgewonden Vera kan niet in sjoktempo naast mij meehobbelen. En ach, zo heel onlogisch vind ik dat ook weer niet

Over Saar heb ik het maar even niet, die heeft een te hoog Bart Smit gehalte

Ze mogen niet uitvallen aan de riem en ook niet trekken aan de riem. Alleen trekt Dino dus wel aan de riem. Al 8 jaar dus de motivatie om het af te leren is ook wel ver beneden het nulpunt gezakt Maar het is een klein hondje dus niet zo'n ramp. Ik word er niet door over straat gesleurd.

Maar als een ander zijn hond wel uitvalt en aan de lijn trekt en mijn honden zouden terug blaffen dan is dat terug blaffen inderdaad mijn probleem. Zal me echt een zorg zijn of een andere hond blaft en uitvalt. ALs hij maar wel goed vastgehouden wordt

Je hebt nu eenmaal te maken met onverwachtte omstandigheden en ook dan vind ik dat ik nog vat moet hebben op m'n honden. Dus een ander de schuld geven van het feit dat mijn honden door het gedrag van zijn hond zouden blaffen zou ik vreemd vinden.

Tja, dat is werk in uitvoering, hij loopt goed mee, en dat vind ik al knap voor zo`n jongen hond, hij wil nog overal naartoe als er wat te doen en daar zijn we mee bezig,
het gaat alleen beter aan de GL als aan de halsband, Meneer is loei sterkt,
maar al met al gaat het helemaal niet verkeerd, je moet ergens aan moeten werken toch
uitvallen doet hij alleen als we van huis af komen en er komt een hond langs racen dan wil hij er luid blaffend achteraan, ( tja het is nogal territoriaal) ook daar moet ik nog even achter aan- hij krijgt er in ieder geval geen schouder klopje voor

Jaap* schreef:Ik denk serieus dat er veel mensen zijn die zo opgaan in het trainen dat ze het opvoeden vergeten.
"Hij heeft alle diploma's, maar hij doet nog steeds dit en dat".
Er is te weinig begrip voor het hemelsbrede verschil tussen het aanleren van een truukje en het opvoeden van een hond denk ik wel eens.

Doel je nou op mij

Op het trekken aan de lijn na zijn mijn honden best braaf hoor

Zoek stok! schreef:

Jaap* schreef:Ik denk serieus dat er veel mensen zijn die zo opgaan in het trainen dat ze het opvoeden vergeten.
"Hij heeft alle diploma's, maar hij doet nog steeds dit en dat".
Er is te weinig begrip voor het hemelsbrede verschil tussen het aanleren van een truukje en het opvoeden van een hond denk ik wel eens.

Doel je nou op mij

Op het trekken aan de lijn na zijn mijn honden best braaf hoor

Nee hoor, gewoon in het algemeen
En ook niet eens alleen tegen baasjes, maar ook tegen cursusleiders.
Een hond is niet persé opgevoed omdát hij alle kunstjes van de cursus kent

Van Roos wil ik dat ze haar waffel houdt als ik dat zeg.
Van Sjon wil ik dat hij gewoon doet wat ik zeg.

Ik eis van Roos veel minder dan van Sjon, gewoon puur omdat er bij haar niks te eisen valt. Ze gedraagt zich eigenlijk altijd prachtig. Soms wil ze loeien naar mensen die de bocht omkomen, dan moet ze bij mij zitten en d'r snater houden.
Oh, en poep eten mag ze ook niet.

Sjon is een kleine stoïcijnse eigenwijs. Als ik die niet af en toe flink bijstuur kuiert hij doodgemoedereerd op de vreselijkste toestanden af. Van hem eis ik dus dat hij in de buurt is en mij aandacht geeft als ik dat van hem wil.

Verder mogen ze eigenlijk doen waar ze zin in hebben.

Martijn schreef:Cleo is van nature een oermakkelijke hond dus die heeft niet zoveel regels.

Dat vind ik ook nogal wat uitmaken inderdaad. Mijn eisen mbt Bram zijn heel anders dan die bij Izzie. Aan Bram doe ik tijdens het wandelen eigenlijk niet zoveel. Met Izzie ben ik veel strakker bezig. En niet luisteren is geen optie. Bij Bram wil ik best een keer extra roepen. Als hij direct moet komen, snapt hij dat ook altijd wel. Het charmante aan Bram is juist dat het zo'n eigen karaktertje is. En inmiddels doet hij weinig verkeerd.

Zoek stok! schreef:

Martijn schreef:Cleo is van nature een oermakkelijke hond dus die heeft niet zoveel regels.

Dat vind ik ook nogal wat uitmaken inderdaad. Mijn eisen mbt Bram zijn heel anders dan die bij Izzie. Aan Bram doe ik tijdens het wandelen eigenlijk niet zoveel. Met Izzie ben ik veel strakker bezig. En niet luisteren is geen optie. Bij Bram wil ik best een keer extra roepen. Als hij direct moet komen, snapt hij dat ook altijd wel. Het charmante aan Bram is juist dat het zo'n eigen karaktertje is. En inmiddels doet hij weinig verkeerd.

Idem met Saar en Vera. Niet dat Vera zo'n lastige hond is , maar m.b.t mensen moet ik haar toch wel wat in de smiezen houden, dat ze niet te gezellig gaat lopen doen bij iedereen. En aangezien ik wil dat ze in zo'n geval goed betrouwbaar terug te roepen is (anders kan ze immers, vind ik, niet verantwoord los) moet ze in alle gevallen gewoon heel goed luisteren. Ik kan haar moeilijk uitleggen dat ze eigenlijk altijd wel naar eigen inzicht aan mag oetelen van me, en het allemaal niet zo strak hoeft (want verder doet ze ook nooit iets 'onacceptabels' ), behalve als het om begroeten van mensen gaat. Dus moet Vera altijd "strak onder appel" kunnen komen als ik dat vraag, en niet soms een minuut later pas.
En ook zij blijft natuurlijk een hond, en er gaat weleens wat mis. Maar de insteek bij haar is toch echt wel om dat luisteren zo rond die 99/100% te houden.

Saartje ach, die zou nog los kunnen lopen al zou ze stokdoof zijn. Die hond doet toch niks verkeerd. Ze vreet weleens iets van straat, maar daar heeft ook verder niemand last van behalve ik Bij Saar roep ik dus best weleens 2 (of 3 ) keer. Als ik haar al roep.
Bij vreten gaat ze tocht nooit luisteren, dus dat moet ik gewoon voor zijn, zo simpel is het. Ben ik dat niet dan is haar stampvoetend ophalen de enige oplossing
Saar staat eigenlijk nooit strak onder appel, kent ze verder ook niet, maar dat hoeft bij haar ook nooit.

Zoek stok! schreef:

Martijn schreef:Cleo is van nature een oermakkelijke hond dus die heeft niet zoveel regels.

Dat vind ik ook nogal wat uitmaken inderdaad. Mijn eisen mbt Bram zijn heel anders dan die bij Izzie. Aan Bram doe ik tijdens het wandelen eigenlijk niet zoveel. Met Izzie ben ik veel strakker bezig. En niet luisteren is geen optie. Bij Bram wil ik best een keer extra roepen. Als hij direct moet komen, snapt hij dat ook altijd wel. Het charmante aan Bram is juist dat het zo'n eigen karaktertje is. En inmiddels doet hij weinig verkeerd.

Grappig dat er ook wel verschil inzit

Kaya lijkt bv erg makkelijk, dat is ze op zich ook wel, maar ze moet wel 'strak' gehouden worden. Ze kan dominant zijn/worden als je het teveel laat gaan.
Buiten is ze zo makkelijk, ze blijft altijd in de buurt en luistert perfect. En toch moet ik juist met haar uitkijken, want zij kan juist nu wel die ene vreselijke rotsnauw geven naar een andere hond of naar dat geitje of wat dan ook (terwijl het absoluut niet zo lijkt, want ze negeert alles, totdat....)

Puchu lijkt weer veel moeilijker, hij is super eigenzinnig, doet precies waar hij het nut van inziet en is erg moeilijk te motiveren. Maar tegelijkertijd is hij erg zacht van karakter, helemaal niet dominant naar ons toe en een grote knuffelkont.
Hij luistert slechter dan Kaya, hij rent als het tegenzit op een andere hond af en hij kan weleens uitvallen aan de riem, maar het is allemaal een beetje 'gallen' bij hem en hij is zeker geen kwaaie of agressieve hond.

Het verschil is eigenlijk dat ik Puchu tegen zichzelf in bescherming moet nemen (dat hij niet net op de verkeerde reu afrent, dat hij niet onder een auto rent, enz. enz. enz.) en bij Kaya is het juist dat ik anderen in bescherming moet nemen.

Bij een hond die iets goed kan, eis ik ook een goede reactie op wat ik vraag of verwacht. Maar ik zal niet snel iets eisen. Met Tess en Imke ben ik wel makkelijk. Die moeten hierkomen als ik roep en zeker als ik dat echt meen
Abby moet luisteren naar hier en naar down. In drievoud een commando indienen doe ik bij haar niet.

Maartje schreef:Bij een hond die iets goed kan, eis ik ook een goede reactie op wat ik vraag of verwacht.

Juist bij een hond waarvan ik weet dat die iets, bewezen, begrijpt maar het niet doet ga ik eerder zoeken naar de reden van weigering dan doorzetten
Ik begrijp wel ongeveer wat je bedoeld waarschijnlijk, maar in veel gevallen is er ook iets anders aan de hand, in de ogen van de hond, waardoor hij twijfelt of weigert.
Als ik gewoon roep en hij staat daar maar wat te treuzelen zet ik er ook wat meer druk op

Weinig eisen behalve de 'normale' opvoed-dingetjes. Dus inderdaad gewoon zonder gedoe naast kunnen lopen (zowel aan de lijn als los). Verder wachten en komen als ik daar om vraag.
Da's alles.

Maylala schreef:Oh, en poep eten mag ze ook niet.

Maar er in rollen dus wel?

Martijn schreef:Als je weet hoe je het moet doen maakt het geen bal meer uit wat voor hond je bij je hebt
Als je het niet weet lukt het ook bij een golden niet.

Dat ben ik met je eens, alleen is de noodzaak vaak minder groot bij een retriever, over het algemeen zijn dat niet van die "aanblaffers"

Wat ik eis van onze honden is afhankelijk van de hond, de situatie en de fase waarin de hond zit.

Als ik dan toch moet generaliseren met harde eisen, dan zoiets: komen als ik roep, mij uit hun ooghoeken in de gaten houden als ze los zijn, zich normaal onderling gedragen, in de tuin niet in de borders komen en niet tegen de deur opspringen (als je iets wilt, ga je eerst maar zitten).

Jaap* schreef:

Maartje schreef:Bij een hond die iets goed kan, eis ik ook een goede reactie op wat ik vraag of verwacht.

Juist bij een hond waarvan ik weet dat die iets, bewezen, begrijpt maar het niet doet ga ik eerder zoeken naar de reden van weigering dan doorzetten
Ik begrijp wel ongeveer wat je bedoeld waarschijnlijk, maar in veel gevallen is er ook iets anders aan de hand, in de ogen van de hond, waardoor hij twijfelt of weigert.
Als ik gewoon roep en hij staat daar maar wat te treuzelen zet ik er ook wat meer druk op

Ik snap wel wat je hiermee bedoelt. Ik houd ook altijd wel de omstandigheden waarin ik wat vraag in de gaten en daar pas ik mij ook wel aan aan. Zo zal ik Abby niet vragen om te gaan liggen als ze wordt benaderd door een andere hond. Dat is vragen om een weigering en die probeer ik juist te voorkomen. Ik kan haar in dezelfde omstandigheden wel terug roepen bv. Een weigering is voor mij een signaal dat ik eens moet nadenken of ik wel iets reeels eis en of de hond het wel echt beheerst in die situatie. En is dat beide het geval, dan word ik wat duidelijker en ga ik die situatie meer oefenen.

Ik eis dat ze binnen bepaalde grenzen blijft, maar dat gebied is vrij ruim

Wat ik van me hond verwacht is dat hij los kan lopen en mij in de gaten houdt, uiteraard hou ik hem in de gaten. Nu heb ik echt helemaal niks te klagen met me berner. Deze heb ik gekregen van een kennis die is geemigreerd. Hij was erg strak met opvoeden. Hij kent alle basiscommando's en luistert erg goed. Of hij nou een andere hond een kat of iets anders ziet hij blijft keurig bij me als ik dat wil.
Thuis is ie erg braaf en blaft op commando. Hij hoeft van mij geen kunstjes te kunnen als ik maar ontspannen met hem kan lopen.
Alle eisen die ik stel heeft hij. Ik heb gewoon heel veel geluk dat ik zo een hond heb overgenomen. De band die we samen hebben is super. Waar ik ben is hij en andersom. We zijn alle twee verknocht aan elkaar en dat is aan alles te merken, mijn vriend is er jaloers op. (hij luistert niet naar iedereen zo goed)

Niet trekken aan de riem, niet uitvallen, geen mensen en honden opeten onderweg, dat was het dat gaat goed.

Ze hoeven maar een paar dingen te doen: niet trekken/uitvallen aan de riem, en enigzins luisteren.
Dan is Wendy al tevree..

Als ik Luka had laten trekken en uitvallen was het een leuke boel geworden, dat mocht dan ook echt niet.
Lynn is nog wat onzeker over veel zaken, waaronder andere honden. Als zij dan ook nu trekt omdat ze nieuwschierig is naar een hond vind ik dat dan ook niet erg. Ik ga eerst maar eens zorgen dat ze mij helemaal gaat vertrouwen en daarna kijken we wel wat we met dat trekken gaan doen.

Jaap* schreef:Ik denk serieus dat er veel mensen zijn die zo opgaan in het trainen dat ze het opvoeden vergeten.
"Hij heeft alle diploma's, maar hij doet nog steeds dit en dat".
Er is te weinig begrip voor het hemelsbrede verschil tussen het aanleren van een truukje en het opvoeden van een hond denk ik wel eens.

Een paar mensen die ik in de ipo sprak, zeiden dat hun honden alles mochten wat ze wilden, zolang ze op het veld maar subliem luisterden.
(ik dacht er andersom over, daarom was mijn hond juist òp het veld vervelend )

Aan Daan stel ik niet zoveel eisen. Als ik wacht zeg heeft hij stil te staan en dat doet hij ook echt. En als ik hem 3 keer heb geroepen dan heeft hij ook echt te komen en dan komt hij ook wel een keer aan gehobbeld, hij kan er ook niks aandoen dat zijn oren selectief verstopt zitten. Verder mag hij zijn gang gaan. Uitvallen naar andere honden doet hij bijna niet meer.

Dieber hoeft nog niet aan eisen te voldoen. Ze begint te snappen dat ik heen bijtobject ben. En hier komen is 1 groot feestje. Verder mag ze lekker pup zijn en de eisen die ik ga stellen gaan zich vanzelf vormgeven aan de hand van haat ontwikkeling.

Mijn honden trekken allebei als ik ze samen uitlaat.
Laat ik ze apart uit dan trekt Marouck nog steeds (of ik moet haar strak onder appèl zetten maar dan begint ze te keffen ). Biène luistert apart heel wat beter dan Marouck.
Biène komt 99% van de tijd als ik haar roep. De 1% dat ze niet komt heeft ze óf net de bal van Marouck gejat (dan duurt het altijd wat langer en heb ik ietwat meer overtuigingskracht nodig dat ik het écht meen) óf ze heeft iets heeeeeeeeeeeeeeeeel interessants gevonden (zoals de reeënpoot laatst) óf ze heeft een luchtje in haar neus en ik ben iets te laat met reageren waardoor ze dus wegschiet.
Marouck komt meestal ook wel als ik roep.

Thuis stel ik weinig eisen. Ik heb een paar regels....uit de keuken blijven als ik aan het koken ben (Marouck smokkelt nog weleens, Biène blijft altijd voor de opening tussen kamer en keuken liggen), elkaar niet fixeren of klieren zodat er spanning ontstaat, kop houden als ik het zeg, aan de kant gaan als ik erdoor wil en uit de vuilnisbak blijven (dat vergeet Biène nog weleens )

Onze honden trekken ook aan de riem, meestal lopen ze altijd los. Dus de keren dat ze aan de riem zijn zijn situaties met veel opwinding (training, wedstrijd).
Aan de riem volgen kunnen ze wel. Een trainingsoefening dus.
Verder met opvoeding ben ik niet erg veeleisend, blaffen tegen andere honden/paarden/katten mag niet, komen als ik roep moet wel, maar bvb opspringen leer ik niet af, of een uurtje in een mand blijven liggen. Gaten graven in de tuin mag op een plek. Op commando plassen leer ik ze wel aan.
Met trainen ben ik wel veeleisend, uiteraard vraag ik niet meer dan wat de hond op dat moment kan, maar perfect is wel het doelstelling waar we naar werken.

Sophie is een ontzettend makkelijke hond in de omgang, dus eigenlijk heb ik vrijwel geen 'regels'. Ja, er zijn wel regels, maar daar houdt ze zich uit zichzelf wel aan, daar is niet echt veel actieve opvoeding meer voor nodig. Ik wil niet dat ze trekt, ik wil niet dat ze uitvalt naar andere honden, ik wil niet dat ze bij vreemde mensen opspringt of mensen op straat lastig valt, ik wil dat ze op haar plaats blijft als ik het zeg en ik wil dat ze los kan lopen zonder weg te lopen. Maar dat is allemaal zo ingesleten dat het eigenlijk vanzelf gaat. Verder mag ze van mij eigenlijk precies doen waar ze zin in heeft.