Het HondenForum

gelukkig maar dat niet iedereen er zo over denkt, ik vind een hond hebben net als een huwelijk: for better and for worse

Dat mensen vaak wel iets langer mogen nadenken over wat voor soort hond ze willen hebben en wat de consequenties daarvan zijn staat daar buiten.

renee-uk schreef:gelukkig maar dat niet iedereen er zo over denkt, ik vind een hond hebben net als een huwelijk: for better and for worse

Dat mensen vaak wel iets langer mogen nadenken over wat voor soort hond ze willen hebben en wat de consequenties daarvan zijn staat daar buiten.

precies zo zie ik dat ook, soms heb je geluk soms wat minder, maar dat maakt niet dat ik er minder plezier van heb... je moet je wel vaker aan iets of iemand aanpassen dus ook aan je hond indien nodig. Maar ja, ik zal dat wel heel zwart wit zien denk ik.

Jip schreef:

Nanna schreef:

Jip schreef:Ik heb gemerkt dat je je grenzen gaat verleggen uit liefde voor je hond.........

Ik zou ook nooit vallen over een kapotgebeten bank of wat dan ook.
Maar als het gedrag gevaarlijk gaat worden voor mens en dier ben ik er klaar mee.
Die verantwoording wil ik gewoon niet. Daar ben ik (ik ken mezelf) te onoplettend en te makkelijk voor.

Precies de grens ligt voor iedereen ergens anders mijn grens is nog niet bereikt maar mocht het zover komen zou ik denk ik kiezen voor herplaatsen en niet voor inslapen

Nou herplaatsen is ook niet altijd een optie. Zeker bij bijtgrage honden vind ik dat herplaatsen ook niet handig is, want dan leg je het probleem bij een ander neer. Bovendien denk ik dat, zelfs al ben je heel eerlijk bij de reden van herplaatsing, er zat mensen zullen zijn die denken 'ach, dat valt wel mee'.
Vervolgens valt het niet mee en dan wordt het arme dier van de een naar de ander overgedaan met alle consequenties van dien. Met als ultieme resultaat dat het dier tenslotte toch een enkeltje dierenarts krijgt.
Dus hoe dan ook, er zijn alleen maar slechte en nog slechtere oplossingen voor dit soort situaties.

malinois schreef:

renee-uk schreef:gelukkig maar dat niet iedereen er zo over denkt, ik vind een hond hebben net als een huwelijk: for better and for worse

Dat mensen vaak wel iets langer mogen nadenken over wat voor soort hond ze willen hebben en wat de consequenties daarvan zijn staat daar buiten.

precies zo zie ik dat ook, soms heb je geluk soms wat minder, maar dat maakt niet dat ik er minder plezier van heb... je moet je wel vaker aan iets of iemand aanpassen dus ook aan je hond indien nodig. Maar ja, ik zal dat wel heel zwart wit zien denk ik.

dan maar zwart wit, maar ik ga mijn hond echt niet wegdoen of in laten slapen omdat ie anders uitpakt dan de bedoeling was.

Voor zover ik weet was dit de eerste keer dat deze hond een andere hond heeft gegrepen.
En hij vertoonde ook geen mens-agressie.

Als hij nou agressief en onberekenbaar was richting mensen dan begreep ik het nog.

renee-uk schreef:

malinois schreef:

renee-uk schreef:gelukkig maar dat niet iedereen er zo over denkt, ik vind een hond hebben net als een huwelijk: for better and for worse

Dat mensen vaak wel iets langer mogen nadenken over wat voor soort hond ze willen hebben en wat de consequenties daarvan zijn staat daar buiten.

precies zo zie ik dat ook, soms heb je geluk soms wat minder, maar dat maakt niet dat ik er minder plezier van heb... je moet je wel vaker aan iets of iemand aanpassen dus ook aan je hond indien nodig. Maar ja, ik zal dat wel heel zwart wit zien denk ik.

dan maar zwart wit, maar ik ga mijn hond echt niet wegdoen of in laten slapen omdat ie anders uitpakt dan de bedoeling was.

Met jullie raskeuze is het ook het risico van het vak. Ik neem aan dat jullie dat van tevoren ook wel hadden bedacht. Maar als mijn kleine familietekkeltje ineens veranderd in the teckel from hell dan weet ik nog niet zo zeker wat ik zou doen....

Deels ben ik het met jullie eens, je kiest voor een potentieel gevaarlijke hond, maar...

Als Diesel een andere hond echt zou grijpen, dan haal ik er een gt bij en zal ik er voor zorgen dat hij een leuk leven heeft zonder de kans om een andere hond te verwonden.
Maar ik ben van mening dat als Diesel een keer gericht (dus niet om een speeltje of eten of wat dan ook) bijt uit agressie, dan zou ik hem nooooooit meer vertrouwen.
Ik zou dan een hond in huis hebben waar ik bang voor ben, dit lijkt mij ook niet de ideale situatie, dan ga ik hem ook niet terug brengen naar het asiel. Dan is het voor mij duidelijk, ik laat hem dan inslapen.

Misschien heel kort door de bocht, maar ik ga niet in huis wonen met een hond die IK niet meer vertouw en dat ik continue op eieren moet lopen om te zorgen dat hij niets doet......

tekkel schreef:

renee-uk schreef:

malinois schreef: precies zo zie ik dat ook, soms heb je geluk soms wat minder, maar dat maakt niet dat ik er minder plezier van heb... je moet je wel vaker aan iets of iemand aanpassen dus ook aan je hond indien nodig. Maar ja, ik zal dat wel heel zwart wit zien denk ik.

dan maar zwart wit, maar ik ga mijn hond echt niet wegdoen of in laten slapen omdat ie anders uitpakt dan de bedoeling was.

Met jullie raskeuze is het ook het risico van het vak. Ik neem aan dat jullie dat van tevoren ook wel hadden bedacht. Maar als mijn kleine familietekkeltje ineens veranderd in the teckel from hell dan weet ik nog niet zo zeker wat ik zou doen....

uiteraard neem je dat mee in je beslissing als je voor een bepaald ras gaat, althans dat zou zo moeten zijn...
Maar ook als een hond heel anders uitpakt dan ik mag verwachten gaat voor mij dat for better and for worse nog op hoor
Een van mijn witjes bleek een neurotisch frustraatje te zijn, of een gefrustreerd neurootje net wat je wil.
Die beet mijn bezoek en was ook niet te vertrouwen met kinderen, niet echt iets dat je bij witjes kunt verwachten althans nog niet in die tijd.
Maar geen haar op mijn hoofd die er aangedacht heeft haar te herplaatsen of in te laten slapen.
Mijn hond, mijn keuze en daar heb ik maar mee te dealen.
Maar zo denk ik er over en dat is uiteraard niet zaligmakend voor de rest van de wereld

Tja dat ligt er aan. Ik zelf zou met zo'n hond werken aan zijn problemen en er veel tijd in steken. Maar als iemand zo'n hond echt niet aan kan en misschien zelfs is bang geworden voor de hond, misschien is inslapen dan wel beter. Klinkt heel hard maar ik zou niet vrolijk worden als mijn buren een Stafford hebben die agressie vertoont naar andere honden terwijl ze de hond niet aankunnen. Kunnen ze de hond wel aan vind ik het geen probleem, dan is het lang niet zo eng. Maar zo'n hond die niet goed onder appél staat? Nee, dat vind ik eng. En als die mensen van zichzelf weten dat ze de hond niet aankunnen is het ook beter dat ze niet halfslachtig wat proberen. En herplaatsen lijkt me met dat type hond heel moeiljik. Er zijn vast genoeg mensen die kicken op zo'n bijter

Over zo'n situatie kan niemand makkelijk oordelen natuurlijk, vanaf een schermpje.
Mijn keuze zou inslapen overigens niet snel zijn (tenzij medisch).
Een van mijn oppashondjes zou anders ook niet meer leven
(die kan onvolspelbaar bijten ivm angst agressie).

Maar Paulala, ik wil je even complimenteren met je kijk op jouw honden.
Ik vind het echt super dat je er zo nuchter mee om hebt leren gaan.
Daar kan menig mens nog wat van leren.

Danoontje powerrr schreef:
Maar Paulala, ik wil je even complimenteren met je kijk op jouw honden.
Ik vind het echt super dat je er zo nuchter mee om hebt leren gaan.
Daar kan menig mens nog wat van leren.

Dankjewel.
Dat vind ik erg fijn om te horen.

Het is niet altijd zo gemakkelijk voor me geweest hoor.
Ik was 18 toen ik Romeo kocht, en was ervan overtuigd dat ik hem gewoon goed moest laten omgaan met andere honden, en dat hij dan best sociaal kon worden (was me aangepraat door anderen).
De keren dat hij dus toch kans heeft gezien om honden te grijpen en hij steeds agressiever werd, is heel moeilijk voor me geweest.
Maar omdat ik enorm veel van hem hou, wilde ik er alles aan doen om ermee om te leren gaan.
Ik wist op een bepaald moment heel goed dat hij nooit meer zou veranderen, maar ik besefte ook dat zijn gedrag in goede banen te leiden was als ik zelf maar bereid was daar tijd in te steken, en te leren van andere mensen.

De eerste jaren strafte ik hem heel hard als hij tekeer ging aan de lijn.
Maar dat werkte averechts, de agressie werd alleen maar erger.
Tot ik leerde dat hij een adrenalinekick kreeg doordat ik mee ging doen (in zijn ogen) tijdens het straffen.
Toen ben ik het heel anders gaan aanpakken, ipv hem straffen, zijn gedrag straal negeren.
En heel voorzichtig stapje voor stapje het juiste gedrag belonen, in het begin al van heel ruime afstand, en langzaam steeds iets dichterbij.

En ja, het heeft me jaren gekost, en heel wat bloed zweet en tranen (letterlijk).
Maar ik heb er nu een heel fijne hond voor terug. Een hond die samen met mij geleerd heeft, gevormd is, en het heeft ons gemaakt tot wie we zijn.
Ik heb zo enorm veel geleerd, en het was het allemaal meer dan waard.
Ondanks dat er wel eens een hond met gaatjes thuis is gekomen door hem (en door mijn fouten).
Ik kan hem dat niet aanrekenen, en hem daarvoor in laten slapen zou zo zwak van mij zijn.
In mijn ogen is dat de weg van de minste weerstand, met andere woorden: geen moeite willen doen en de makkelijkste weg kiezen.
Ook al dacht ik ooit wel eens dat het nooit meer goed zou komen, en ik het nooit zou leren, ik wilde het zo graag, dat ik door heb gezet.
En ik ben trots op ons als team, om wat we hebben bereikt samen.
Hij mag hier een heerlijke oude rothond worden, die onder mijn leiding nooit meer gaatjes hoeft te maken in een andere hond, omdat ik dat heb mogen leren door de fouten die ik heb gemaakt.
En hoe dan ook, ik ben dankbaar dat hij op mijn pad is gekomen, dankbaar om wat hij me heeft gegeven, heel veel kennis en ervaring en de kracht om door te zetten als dingen in het leven moeilijk zijn.
Dat alles heb ik van hem geleerd, en dan mag hij wel een rothond zijn die het liefst andere honden naar de hondenhemel bijt, maar niemand in onze omgeving die daar ook maar iets van merkt.

Want we zijn een geweldig team, en samen hebben we iets moois gemaakt van het leven, iets om trots op te zijn, en iets dat me nog elke dag gelukkig maakt.
En hoe dan ook, ik geniet elk moment van de dag van hem.
Ik zou het allemaal voor geen goud hebben willen missen.

Ja, als ik de tijd terug kon draaien was ik nooit aan dit ras begonnen, maar aan de andere kant, wie garandeert mij dat ik dan niet hele andere fouten had gemaakt?
Het hebben van een Staf heeft mij geleerd hoe ik met een hond moet omgaan, het heeft mij geleerd situaties in te schatten, me te verplaatsen in andere hondenbezitters, en nog zo veel meer. Zonder Romeo was ik waarschijnlijk een heel ander persoon geweest, hij heeft mij gevormd tot wie ik nu ben, en door hem heb ik geleerd dat liefde zo sterk is dat je er alles voor over hebt en door liefde KAN je alles, het geeft je doorzettingsvermogen en kracht.

En het mooiste van alles is nog dat ik er waarschijnlijk zelf niet meer was geweest zonder Romeo.
Tijdens een heel moeilijke periode in mijn leven wilde ik er een eind aan maken, maar zijn vriendschap heeft mij daarvan weerhouden.

lieke schreef:

SandraH schreef:Het is moeilijk om vanuit een paar regels meteen een oordeel te vellen.
Ik snap nooit zo goed dat een dergelijke hond de gelegenheid krijgt om te ontsnappen.

Dit dus... ik heb kort geleden gepost over het probleem dat ik heb met mijn Cody. Nou is hij niet echt type 'vechtras'. Hoewel zijn karakter daar wel op lijkt .
Veel forumleden hebben aangegeven dat zij hem wel zouden laten inslapen. Ik heb er voor gekozen om dat niet te doen en hem (voor de zoveelste keer) nog een kans te geven, nu met een goede gt.
Maar het werkt mij ook op de zenuwen, wat Lin-C zegt: continue op je hoede zijn, continue er boven op gaan zitten (vaak zelfs letterlijk én fysiek), kind/hond uit elkaar houden, hem uit de buurt houden van de teefjes, katten, etc.
Ik heb het er voor over. Nog wel. Ook al omdat ik vurig hoop dat de gt gelijk heeft met haar verzekering dat het binnen de perken te houden zal.
Maar Cody is pas 4 en ik weet niet hoe ik me over 4 of 6 jaar zal voelen als er niets veranderd.

Maar wat is 'het probleem' om je hond binnen de perken van zijn eigen terratorium te houden? Even het verdere buitengebeuren en omgang buiten beschouwing gelaten, want daar gaat dit topic niet over. Het heeft mij nooit veel moeite gekost om deuren en poorten gesloten te houden, zodat hij niet de terror elders uit kon hangen...........ik wist waar ik aan begon met mijn vorige hond. Stond helaas ook op de nominatielijst voor een spuitje, maar is uiteindelijk nog redelijk weg gekomen. Tot aan het moment dat zijn 'dementie' toesloeg....toen waren we weer terug bij af. En toen kostte het pas echt veel energie.........zeer waarschijnlijk begin ik ook nooit meer aan dit type hond.

Paulala schreef:

Danoontje powerrr schreef:
Maar Paulala, ik wil je even complimenteren met je kijk op jouw honden.
Ik vind het echt super dat je er zo nuchter mee om hebt leren gaan.
Daar kan menig mens nog wat van leren.

Dankjewel.
Dat vind ik erg fijn om te horen.

Het is niet altijd zo gemakkelijk voor me geweest hoor.
Ik was 18 toen ik Romeo kocht, en was ervan overtuigd dat ik hem gewoon goed moest laten omgaan met andere honden, en dat hij dan best sociaal kon worden (was me aangepraat door anderen).
De keren dat hij dus toch kans heeft gezien om honden te grijpen en hij steeds agressiever werd, is heel moeilijk voor me geweest.
Maar omdat ik enorm veel van hem hou, wilde ik er alles aan doen om ermee om te leren gaan.
Ik wist op een bepaald moment heel goed dat hij nooit meer zou veranderen, maar ik besefte ook dat zijn gedrag in goede banen te leiden was als ik zelf maar bereid was daar tijd in te steken, en te leren van andere mensen.

De eerste jaren strafte ik hem heel hard als hij tekeer ging aan de lijn.
Maar dat werkte averechts, de agressie werd alleen maar erger.
Tot ik leerde dat hij een adrenalinekick kreeg doordat ik mee ging doen (in zijn ogen) tijdens het straffen.
Toen ben ik het heel anders gaan aanpakken, ipv hem straffen, zijn gedrag straal negeren.
En heel voorzichtig stapje voor stapje het juiste gedrag belonen, in het begin al van heel ruime afstand, en langzaam steeds iets dichterbij.

En ja, het heeft me jaren gekost, en heel wat bloed zweet en tranen (letterlijk).
Maar ik heb er nu een heel fijne hond voor terug. Een hond die samen met mij geleerd heeft, gevormd is, en het heeft ons gemaakt tot wie we zijn.
Ik heb zo enorm veel geleerd, en het was het allemaal meer dan waard.
Ondanks dat er wel eens een hond met gaatjes thuis is gekomen door hem (en door mijn fouten).
Ik kan hem dat niet aanrekenen, en hem daarvoor in laten slapen zou zo zwak van mij zijn.
In mijn ogen is dat de weg van de minste weerstand, met andere woorden: geen moeite willen doen en de makkelijkste weg kiezen.
Ook al dacht ik ooit wel eens dat het nooit meer goed zou komen, en ik het nooit zou leren, ik wilde het zo graag, dat ik door heb gezet.
En ik ben trots op ons als team, om wat we hebben bereikt samen.
Hij mag hier een heerlijke oude rothond worden, die onder mijn leiding nooit meer gaatjes hoeft te maken in een andere hond, omdat ik dat heb mogen leren door de fouten die ik heb gemaakt.
En hoe dan ook, ik ben dankbaar dat hij op mijn pad is gekomen, dankbaar om wat hij me heeft gegeven, heel veel kennis en ervaring en de kracht om door te zetten als dingen in het leven moeilijk zijn.
Dat alles heb ik van hem geleerd, en dan mag hij wel een rothond zijn die het liefst andere honden naar de hondenhemel bijt, maar niemand in onze omgeving die daar ook maar iets van merkt.

Want we zijn een geweldig team, en samen hebben we iets moois gemaakt van het leven, iets om trots op te zijn, en iets dat me nog elke dag gelukkig maakt.
En hoe dan ook, ik geniet elk moment van de dag van hem.
Ik zou het allemaal voor geen goud hebben willen missen.

Ja, als ik de tijd terug kon draaien was ik nooit aan dit ras begonnen, maar aan de andere kant, wie garandeert mij dat ik dan niet hele andere fouten had gemaakt?
Het hebben van een Staf heeft mij geleerd hoe ik met een hond moet omgaan, het heeft mij geleerd situaties in te schatten, me te verplaatsen in andere hondenbezitters, en nog zo veel meer. Zonder Romeo was ik waarschijnlijk een heel ander persoon geweest, hij heeft mij gevormd tot wie ik nu ben, en door hem heb ik geleerd dat liefde zo sterk is dat je er alles voor over hebt en door liefde KAN je alles, het geeft je doorzettingsvermogen en kracht.

En het mooiste van alles is nog dat ik er waarschijnlijk zelf niet meer was geweest zonder Romeo.
Tijdens een heel moeilijke periode in mijn leven wilde ik er een eind aan maken, maar zijn vriendschap heeft mij daarvan weerhouden.

Wow, mooi verhaal! Mooi geschreven. De liefde spat er vanaf!

Wij hebben met Dapper precies dit gehad in Amsterdam. Buurhond liep los op straat, Dapper moest terug de portiek in getrokken worden omdat hij en die buurhond niet samen konden. Buurhond rent de portiek in, Dapper schiet uit de halsband en grijpt hem. Flink gevecht en de buurman werd daarbij ook in zijn hand gebeten. Bloed, honden helemaal in elkaar vast gebeten, buurtbewoners bemoeien, politie erbij die toevallig langs kwamen en uiteindelijk is Martijn met de buurman naar het ziekenhuis gereden. Meest irritante was dat de buurtbewoners pitbull pitbull gingen krijsen over Dapper met de politie erbij en de RAD in werking. Die hond moet AFGEMAAKT! DOOD! De buurhond was veel erger maar dat was een beardie dus die zijn lief. De buurhond en Dapper zijn er niet om ingeslapen toen. Die buurhond is later wel afgemaakt vanwege agressie overigens.

Honden vechten nu eenmaal wel eens en ik vind dat daar veel teveel drama over wordt gemaakt. We willen wel carnivoren in huis met extreem grote tanden en als ze dan een keer niet een pop maar een echte hond zijn kan de spuit erin? Nou sorry, neem dan een konijn.

MARC_S schreef:Honden vechten nu eenmaal wel eens en ik vind dat daar veel teveel drama over wordt gemaakt. We willen wel carnivoren in huis met extreem grote tanden en als ze dan een keer niet een pop maar een echte hond zijn kan de spuit erin? Nou sorry, neem dan een konijn.

Dus mijn watje wat zich op de rug gooit voor iedere aanvallende hond is fout. Geloof me dan ben ik de alfa en verdedig. Geloof me jouw hond is dood.

Mvg Veenmug

Veenmug schreef:

MARC_S schreef:Honden vechten nu eenmaal wel eens en ik vind dat daar veel teveel drama over wordt gemaakt. We willen wel carnivoren in huis met extreem grote tanden en als ze dan een keer niet een pop maar een echte hond zijn kan de spuit erin? Nou sorry, neem dan een konijn.

Dus mijn watje wat zich op de rug gooit voor iedere aanvallende hond is fout. Geloof me dan ben ik de alfa en verdedig. Geloof me jouw hond is dood.

Mvg Veenmug

Deze reactie slaat kant noch wal.
Wat heeft een onderdanige hond hiermee te maken? En waar wordt gesuggereerd dat jouw hond dan fout is?
Er wordt alleen maar gezegd dat honden nou eenmaal wel eens kunnen bijten, ze zijn tenslotte hond en hebben flinke tanden.
En geloof mij als ik zeg dat je een hele grote vent moet zijn wil je mijn hond dan dood maken.

tja zonde dat de hond heeft kunnen ontsnappen... daar moet je voor op de hoede zijn als ik geen vrij zicht heb gaat storm niet los.. ook niet bij een open voordeur.. ik pak hem dan altijd aan de riem... en storm heeft ook al is gebeten.. maar dat was een stomme fout van mijn vriend wie maakt nou een dromende hond wakker...

Veenmug schreef:

MARC_S schreef:Honden vechten nu eenmaal wel eens en ik vind dat daar veel teveel drama over wordt gemaakt. We willen wel carnivoren in huis met extreem grote tanden en als ze dan een keer niet een pop maar een echte hond zijn kan de spuit erin? Nou sorry, neem dan een konijn.

Dus mijn watje wat zich op de rug gooit voor iedere aanvallende hond is fout. Geloof me dan ben ik de alfa en verdedig. Geloof me jouw hond is dood.

Mvg Veenmug

geloof mij, als jij aan mijn hond komt, sta ik niet voor mezelf in...(in de ergste zin van het woord), ik los iets zelf op, daar hoeft iemand anders niet aan te komen.

malinois schreef:

Veenmug schreef:

MARC_S schreef:Honden vechten nu eenmaal wel eens en ik vind dat daar veel teveel drama over wordt gemaakt. We willen wel carnivoren in huis met extreem grote tanden en als ze dan een keer niet een pop maar een echte hond zijn kan de spuit erin? Nou sorry, neem dan een konijn.

Dus mijn watje wat zich op de rug gooit voor iedere aanvallende hond is fout. Geloof me dan ben ik de alfa en verdedig. Geloof me jouw hond is dood.

Mvg Veenmug

geloof mij, als jij aan mijn hond komt, sta ik niet voor mezelf in...(in de ergste zin van het woord), ik los iets zelf op, daar hoeft iemand anders niet aan te komen.

Dus jij doet wat ik doe.

Mvg Veenmug

de hond had dus nog nooit eerder iemand gebeten?
en dan maar hup spuit erin, 1 woord ervoor

Veenmug schreef:

MARC_S schreef:Honden vechten nu eenmaal wel eens en ik vind dat daar veel teveel drama over wordt gemaakt. We willen wel carnivoren in huis met extreem grote tanden en als ze dan een keer niet een pop maar een echte hond zijn kan de spuit erin? Nou sorry, neem dan een konijn.

Dus mijn watje wat zich op de rug gooit voor iedere aanvallende hond is fout. Geloof me dan ben ik de alfa en verdedig. Geloof me jouw hond is dood.

Mvg Veenmug

Dus jij gaat wel los op mijn hond maar als mijn hond iets doet moet hij dood? Wat maakt jouw reactie beter dan die van mijn hond? Je zal wel vaak een hond dood maken want als je in losloopgebieden wandelt en een hond hebt zal je hier altijd wel een keer tegenaan lopen denk ik. Ik heb nog nooit een hond gehad die niet een keer is aangevallen. Zou wat zijn als ik een spoor dode honden achter had gelaten.

Jij loopt met een gedomesticeerde wolf aan een riem. Wat wil je nou? Dat dat een schaap is? Misschien moet je dan ook een schaap kopen en geen gedomesticeerde wolf. Wolven maken nl wel eens ruzie en als jij als baas dan meteen doordraait vraag ik me af of je wel zo'n handige keuzes hebt gemaakt.

Ik ben geen voorstander van doordraaien als twee honden mot krijgen. Het hoort er gewoon bij als je aan honden begint. Als 2 honden gaan vechten en de baasjes gaan op de vuist krijgt het ook zo'n enorm hoog tokkengehalte vindt je niet? Kijk, als jij mijn hond gaat doodmaken dan zal je natuurlijk eerst langs mij moeten. Verder bijt mijn hond jou dan in je poten uiteraard. Dus je legt het af. Hoe kan jij tegen een man en zijn herder op? Laat het gewoon normaal aflopen, haal de honden uit elkaar en accepteer een excuus en evt geld om de rekening te betalen als het zover komt. En deal met het feit dat honden wel eens ruzie maken. Mijn hond is de laatste 3 maanden 2 keer flink aangevallen. Wij doen dan niks anders dan rustig de honden uit elkaar halen en de hond heeft er dus ook niks aan over gehouden. Ook al zaten de bijtgaten in haar rug. Ze keek niet op of om en deed alsof er nooit wat gebeurd was. Als ik die baas en die hond was gaan aanvallen waren we nu nog in de juridische problemen en had mijn hond waarschijnlijk iemand gebeten als diegene jouw insteek had.

Ik vind overigens jouw hond ook niet helemaal tof reageren. Honden die zich meteen op hun rug werpen zijn pure omega's en die krijgen het meest op hun kop van andere honden. Feitelijk lokt je hond agressie uit door zich veel te onderdanig op te stellen. Honden die zo onzeker zijn maken andere honden ook onzeker en soms agressief.

MARC_S schreef:Nou sorry, neem dan een konijn.

Vergis je niet, nijntjes kunnen ook venijnig bijten.
De gaten zijn wel een klein beetje minder groot.

Veenmug schreef: Geloof me dan ben ik de alfa en verdedig. Geloof me jouw hond is dood.

Echt waar, dood meteen? Zie je geen alternatieve optie?

Vreselijk dat mensen honden afmaken op hun gedrag terwijl het rastypisch is wat deze honden doen.
Vindt ook dat mensen wat verantwoordelijker honden moeten aanschaffen en nadenken bij wat ze in huis halen. Lees hierboven ook iets van iemand die een kruising stafford heeft. Die zou het raar vinden als haar hond zou aanvallen. Nou ik weet niet wat voor ras de stafford gekruist is maar een stafford heeft een heel kort lontje qua vechten naar andere honden. Het is genetisch jarenlang ingefokt. Vindt het doodzonde van het ras als mensen daar achteraf moeilijk over gaan doen. Neem je verantwoordelijkheid als je zo een ras aanschaft laat ze aangelijnd uit en anders doe je ze een muilkorf om. Maar ja als ik lees dat er wandelingen via een hyves van staffords worden georganiseerd en dat ze daarna los mogen met elkaar denk ik ach ja je kent net zo makkelijk tegen een muur aan praten.

Judith-Diesel schreef:Deels ben ik het met jullie eens, je kiest voor een potentieel gevaarlijke hond, maar...

Als Diesel een andere hond echt zou grijpen, dan haal ik er een gt bij en zal ik er voor zorgen dat hij een leuk leven heeft zonder de kans om een andere hond te verwonden.
Maar ik ben van mening dat als Diesel een keer gericht (dus niet om een speeltje of eten of wat dan ook) bijt uit agressie, dan zou ik hem nooooooit meer vertrouwen.
Ik zou dan een hond in huis hebben waar ik bang voor ben, dit lijkt mij ook niet de ideale situatie, dan ga ik hem ook niet terug brengen naar het asiel. Dan is het voor mij duidelijk, ik laat hem dan inslapen.

Misschien heel kort door de bocht, maar ik ga niet in huis wonen met een hond die IK niet meer vertouw en dat ik continue op eieren moet lopen om te zorgen dat hij niets doet......

je hebt een x stafford rond lopen thuis..
de kans is dus groter als bij andere honden dat die van jou uit agressie andere honden gaat bijten...

en vertrouw je heb dan niet meer? en zou je hem laten inslapen
dan heb je het verkeerde ras gekozen..

Ik ga absoluut verantwoordelijk met mijn hond om, maar bij voorbaat aanlijnen en muilkorven hoort daar voor ons echt niet bij.

dagmar88 schreef:Ik ga absoluut verantwoordelijk met mijn hond om, maar bij voorbaat aanlijnen en muilkorven hoort daar voor ons echt niet bij.

Als de hond nog nooit iets heeft gedaan vind ik dat ook onnodig.
Maar zodra de hond wel een keer een andere hond zomaar uit agressie heeft gegrepen, neem je je verantwoordelijkheid.


En inslapen (waar het hier over gaat) heeft niets te maken met je verantwoordelijkheid nemen, dat is eronderuit willen komen.
Lekker makkelijk.... geen moeite hoeven doen, ben je overal vanaf.

Paulala schreef:

dagmar88 schreef:Ik ga absoluut verantwoordelijk met mijn hond om, maar bij voorbaat aanlijnen en muilkorven hoort daar voor ons echt niet bij.

Als de hond nog nooit iets heeft gedaan vind ik dat ook onnodig.
Maar zodra de hond wel een keer een andere hond zomaar uit agressie heeft gegrepen, neem je je verantwoordelijkheid.
knip

ik mag toch hopen dat iemand het daar niet op aan laat komen en de voortekenen herkent.
Als je hond een andere hond zomaar uit agressie gegrepen heeft ben je wel te laat

renee-uk schreef:

Paulala schreef:

dagmar88 schreef:Ik ga absoluut verantwoordelijk met mijn hond om, maar bij voorbaat aanlijnen en muilkorven hoort daar voor ons echt niet bij.

Als de hond nog nooit iets heeft gedaan vind ik dat ook onnodig.
Maar zodra de hond wel een keer een andere hond zomaar uit agressie heeft gegrepen, neem je je verantwoordelijkheid.
knip

ik mag toch hopen dat iemand het daar niet op aan laat komen en de voortekenen herkent.
Als je hond een andere hond zomaar uit agressie gegrepen heeft ben je wel te laat

Precies, ik sta er niet met m'n handjes in de zij bij te beppen met de eigenaar van de andere hond en af te wachten tot het mis gaat!

dagmar88 schreef:

renee-uk schreef:

Paulala schreef: Als de hond nog nooit iets heeft gedaan vind ik dat ook onnodig.
Maar zodra de hond wel een keer een andere hond zomaar uit agressie heeft gegrepen, neem je je verantwoordelijkheid.
knip

ik mag toch hopen dat iemand het daar niet op aan laat komen en de voortekenen herkent.
Als je hond een andere hond zomaar uit agressie gegrepen heeft ben je wel te laat

Precies, ik sta er niet met m'n handjes in de zij bij te beppen met de eigenaar van de andere hond en af te wachten tot het mis gaat!

dat is ook wel het laatste dat ik van jou verwacht had

Veenmug schreef:

malinois schreef:

Veenmug schreef:
Dus mijn watje wat zich op de rug gooit voor iedere aanvallende hond is fout. Geloof me dan ben ik de alfa en verdedig. Geloof me jouw hond is dood.

Mvg Veenmug

geloof mij, als jij aan mijn hond komt, sta ik niet voor mezelf in...(in de ergste zin van het woord), ik los iets zelf op, daar hoeft iemand anders niet aan te komen.

Dus jij doet wat ik doe.

Mvg Veenmug

nee ik dood geen honden... dat doe ik als het moet wel bij de eigenaar die probeert mijn hond te killen...
Als mijn hond gaat knokken ben ik diegene die hem eraf haalt en niemand anders komt met zn vingers ongevraagd aan mijn hond.