Pagina 2 van 2
Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 18:15
door truusje
*Linda* schreef:truusje schreef:
Ik vind dat soms zo krampachtig naar regeltjes wordt geleefd terwijl zowel hond en kind er heel veel genot aan kan beleven.
Heel apart dat nu juist jij dit zegt. Als er eentje al tijden doordvermoeiend loopt te oreren over de rangen/standen en daarbij behorende handelingen ben jij het wel

Het zal je misschien verbazen, maar er zijn ook eigenaren die daar allemaal niet zo over nadenken en toch hele fijne honden hebben.
Ja vind je?
Dan heb je me niet goed begrepen.
Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 18:17
door truusje
Marie-Josée schreef:Ik ben blij dat ik in zalige onwetendheid tussen dieren ben grootgeworden

Daar zeg je wat.....willen we nu niet teveel volgens het boekje met honden omgaan?
Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 18:25
door Badu
Heerlijk een hond in bed
Kan me voorstellen dat het voor kinderen een enorme steun kan zijn zo'n lekker warm/lief hondenlijfje. Wel op voorwaarde dat het een lief kind is... anders niet!
Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 18:33
door smoekie
Marie-Josée schreef:Ik ben blij dat ik in zalige onwetendheid tussen dieren ben grootgeworden

Hier gelukkig ook

Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 18:37
door Fin
Marie-Josée schreef:Ik ben blij dat ik in zalige onwetendheid tussen dieren ben grootgeworden


Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 19:09
door Budkes
Badu schreef:Heerlijk een hond in bed
Kan me voorstellen dat het voor kinderen een enorme steun kan zijn zo'n lekker warm/lief hondenlijfje. Wel op voorwaarde dat het een lief kind is... anders niet!
En dan ook een lieve hond graag. :N:
Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 19:12
door smoekie
Budkes schreef:Badu schreef:Heerlijk een hond in bed
Kan me voorstellen dat het voor kinderen een enorme steun kan zijn zo'n lekker warm/lief hondenlijfje. Wel op voorwaarde dat het een lief kind is... anders niet!
En dan ook een lieve hond graag. :N:
En niet te vergeten maar zeker niet onbelangrijk. Een betrouwbare hond

Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 19:26
door Carmen
De honden liggen niet bij ons in bed, wij allemaal wel bij hun op de bank

Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 23:01
door *Linda*
truusje schreef:*Linda* schreef:truusje schreef:
Ik vind dat soms zo krampachtig naar regeltjes wordt geleefd terwijl zowel hond en kind er heel veel genot aan kan beleven.
Heel apart dat nu juist jij dit zegt. Als er eentje al tijden doordvermoeiend loopt te oreren over de rangen/standen en daarbij behorende handelingen ben jij het wel

Het zal je misschien verbazen, maar er zijn ook eigenaren die daar allemaal niet zo over nadenken en toch hele fijne honden hebben.
Ja vind je?
Dan heb je me niet goed begrepen.
Ah, dat zal het zijn.
Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 23:03
door cybert2
Toen ik kind was, in een ver, ver verleden, lag de hond ook altijd bij mij in bed. En nu nog. En ik ben nog steeds de baas over ze
Het is dat ik geen kinderen heb, maar als ik ze had, mochten de honden gewoon bij hun in bed hoor.
Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 23:16
door Hanneke2
Ik zou niet elke hond bij elk kind in bed durven laten liggen. Maar ik denk wel dat er heel veel kinderen en honden zijn die heerlijk en lekker veilig bij elkaar in bed slapen.
Ik denk ook dat het ook wel een goeie band kan scheppen tussen hond en kind. Samen lekker dutten is hele veilige ongecompliceerde interactie.
Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 17 jan 2010 23:31
door Marjoleine
Mijn dierenarts heeft een heel stel honden, oa twee dwergtekkels, en als een van de kinderen verdriet heeft krijgt het een tekkel in bed
Ik ben ook in volslagen onwetendheid groot geworden.
Dieren waren lief en deden mij nooit wat.
Ik heb als vijfjarige zelfs de tijgers in Artis geaaid. Al werd de oppasser daar boos om, maar toen had ik het al gedaan
En ja, ze waren lief.

Re: Hond bij kind in bed?
Geplaatst: 18 jan 2010 09:27
door Marie-Josée
Marjoleine schreef:Ik ben ook in volslagen onwetendheid groot geworden.
Dieren waren lief en deden mij nooit wat.
Dat is denk ik toch het grootste deel van het geheim; als je dieren onbevangen behandelt gaat het vaker goed dan wanneer je eerst in je gebruiksaanwijzing moet gaan lezen.
Waarbij een dosis gezond verstand natuurlijk niet mag ontbreken
En als je dan je leven lang het geluk hebt dat je daadwerkelijk nooit aangevallen bent dan blijf je dat gevoel (gelukkig) houden.
Bij ons waren ook alle dieren altijd lief, ik ben ook door onze hanen en onze bok nooit aangevallen.En ik stond ook de waakhond van een afgelegen boerderij te aaien, door de spijlen heen.De eigenaar werd spierwit toen ik dat vertelde
In de jaren dat ik bij een dierenarts werkte ben ik maar een keer gebeten door een kat die afschuwelijk veel pijn had en waarvan ik de kop moest vasthouden.