Het HondenForum

Ze mogen best veel maar als ik roep verwacht ik wel dat ze mijn kant uit komen, twee keer wil ik ook wel roepen maar de derde keer ga ik haar halen ( tja Jeda weer ) en dan is het "pech even je vrijheid weg" en gaat ze aan de riem. Blaffen met de laatste ronde in de wijk heb ik ook een hekel aan en mag dus niet, het is al een paar keer gebeurd dat ik Jeda :N: naar binnen heb gebracht en alleen met Beau ben gaan lopen. Als ik wachten zeg eis ik wel dat ze gelijk stilstaan en niet even een stap of twee naar voren doen maar dat weten ze heel goed.

Bij Daisy liet ik de touwtjes ook vieren. Die wist het toch wel, luisterde als het moest.

Bij Spike moet ik dat niet te veel doen...... die neemt gelijk de hele hand als ik een vinger geef.
Kelly is ook wel een hond waar je niet te veel toe moet geven.
En bij Indy wilde ik nog maar niets toegeven

Kleine Pip is makkelijk, die luistert wel. Met Kyra moet ik meestal iets consequenter zijn.
Ik vind het belangrijk dát ze luisteren maar ze doen het wel ieder op hun eigen manier.

eigenlijk wil ik van allebei goeie gehoorzaamheid. vooral door mijn eigen karakter denk ik, ik heb er de pest aan als er niet naar me geluisterd wordt. en verder ben ik er vrij benauwd voor om overlast te veroorzaken dus dan wil ik de honden liefst goed onder controle houden.

maar met Ragyo lukt dat niet zo op de een of andere manier. is er geen afleiding dan luistert ie op zich erg goed, maar hij zal toch altijd wel ergens een keer onderuit proberen te komen, zeker als ie wat anders in zijn kop heeft (andere honden meestal dan). jammer voor hem, want dat resulteert nu in minder vrijheden (sneller aanlijnen bijv of thuisblijven soms) omdat ik er steeds minder zin in heb om achter hem aan te lopen.

met Kiba ben ik sowieso best wel streng juist omdat ie een lastpost voor andere mensen en honden kan worden met te veel vrijheid. maar ik vind dat ie voor zo'n jonge hond inmiddels erg goed luistert. ik kan hem echt tig keer beter terugroepen in moeilijke situaties dan Ragyo die ik al ruim 3 jaar heb en waar ik veel meer mee geoefend heb

Bij Shiver zijn wij strenger, dan bij sammie.
Maar sammie weegt 10 kilo en Shiver 38....
Ook verwachten we gewoon meer van shiver , zoals cursussen enz.

Ik denk ook overigens dat het heel erg uitmaakt wat voor een type hond je hebt,
als je een hond hebt die een beetje om je heen hobbelt/sjokt/snuffelt, dan zal het mij niet zo heel veel boeien als
de hond niet direct hier komt, loopt toch al in de buurt. Maar een jachthond bijvoorbeeld die van links naar rechts rent, die wil ik wel binnen 1x hier terughebben.

Bij Cujo vind ik het niet echt belangrijk, die doet verder niks en die laat ik altijd een beetje haar gang gaan. Lila en Kenzo moeten echt luisteren en doen dit ook. Ze zijn een ramp met ander honden en Lila ook met mensen. Dus heel belangrijk dat ze luisteren

Aimee schreef:Ik denk ook overigens dat het heel erg uitmaakt wat voor een type hond je hebt,
als je een hond hebt die een beetje om je heen hobbelt/sjokt/snuffelt, dan zal het mij niet zo heel veel boeien als
de hond niet direct hier komt, loopt toch al in de buurt. Maar een jachthond bijvoorbeeld die van links naar rechts rent, die wil ik wel binnen 1x hier terughebben.

Ja, wat ik dus zei van Saar en Vera ook Saar negeert alles om d'r heen, en hobbelt wat rond. Nou ja, prima, en als ze dan soms niet luistert ook geen man overboord.
Vera zou ik ook lakser mee kunnen zijn, als ze niet soms opeens zou besluiten die leuke kindjes te gaan knuffelen ofzo Ik probeer die gehoorzaamheid bij haar er dus heel erg in te houden, voor dat soort situaties. Want verder gaat ze ook niet heel ver weg ofzo, en houdt mij zelf ook wel in de gaten.

Het ligt een beetje aan de hond hier. Bij Tapas ben ik strenger dan bij Sjefke en Nozem. De twee oudsten kennen de regels ook al vlekkeloos en weten precies wanneer ik serieus ben en wanneer er niet echt haast bij is.
Tapas is een overenthousiaste jonge hond die zich door haar enthousiasme nog in gevaar zou kunnen brengen. Dat wil ik uiteraard voorkomen en daarom laat ik haar vaker dan de anderen tijdens een losloopwandeling bij me komen, wat ze overigens ook direct doet. Als ik ze allemaal roep komt zij altijd als eerste. Dus misschien moet ik bij de andere 2 de teugels ook iets minder laten vieren.

Ik vind het wel belangrijk dat als ik een commando geef, het opgevolgd wordt. Ik loop toch met 3 honden, een echt roedeltje, en wil andere mensen geen overlast bezorgen doordat mijn honden ze aan het schrikken maken of zo. Bij het zien van mensen in de verte, al dan niet met honden, roep ik ze altijd terug en lijn ze aan. Dus ook tijdens de wandeling wordt er wel gehoorzaamheid van hen verwacht. Loop ik ergens waar niemand anders is (zoals in mijn favoriete park), dan hebben ze gewoon alle vrijheid.

Inge O schreef:ik vind het heel erg belangrijk, vooral omdat dit voor hen het ticket naar hun vrijheid is. zonder gehoorzaamheid geen vrijheid en laat ik dit laatste nu héél erg belangrijk vinden voor een hond en in mijn relatie met honden.

Dit vind ik wel een treffende omschrijving. Fenja mag altijd loslopen terwijl ze helemaal niks van andere honden weten moet (gaat er ook niet uit zichzelf heen) maar dat kan omdat ze direct komt als ik haar roep.

Verder wil ik wel dat de commando's die ik geef opgevolgd worden, dus ze moeten wel luisteren. Dit geld dan wel als ik commando's geef. Verder thuis ben ik niet erg moeilijk, ik kan om veel dingen inwendig ook wel lachen, als ze dan maar weer luisteren als ik iets vraag.

Als we hier gewoon op straat lopen, dan laat ik de touwtjes hier niet vieren, puur omdat ik weet hoe zij reageert op andere honden, en dat is jammer genoeg niet echt prettig te noemen ...

Lopen we door de weilanden, bossen of andere terreinen waarvan ik zeker weet dat er geen andere honden komen en of lopen, dan zijn de touwtjes zover geviert, dat ze compleet van god losgeslagen is (niet te letterlijk nemen!). Echter, ze blijft onder alle omstandigheden gewoon naar mij luisteren als ik iets van en of aan haar vraag

Overigens, als het een hond is die flink tegengas kan geven bij/tegen haar, dan bindt ze al rap in

In principe ben ik streng. Toen we nog 2 honden hadden (bas de terrier en winnie de colie) zat er wel verschil in. Met Winnie had je nooit problemen. Liep rustig mee, ging als een hond in de buurt was wel even kijken, maar als de andere hond het niet wilde liep ze gewoon rustig door met mij mee verder. Hoge mate van gehoorzaamheid had ze niet, maar als ze iets 'stouts'deed was dat in een laag tempo en kon ik haar dus gewoon ophalen. Bas daarentegen was niet echt sociaal ingesteld en moest dus gewoon luisteren en bij hem was ik dus veel strenger.
Bij Kay ben ik ook erg streng, maar hij luistert dan ook echt wel goed voor zijn leeftijd ( 1 jaar en 1 maand). Het gaat nog niet allemaal perfect, maar dat streven we wel na en het gaat steeds beter. Kan er ook van genieten als mensen op straat bewonderend uitspreken dat die hond zo goed luisterd . Kay heeft problemen met 2 honden uit de buurt, daarom wil ik gewoon dat hij goed luisterd.
Niet komen is geeen optie. Ik ga hem echt niet halen. Als Kay (of Bas) niet komt dan heb ik 2 opties. Of ik ga gek doen en ren een hele andere kant op of als het allemaal nik uit maakt en hij moet nu echt komen dan gooi ik de riem bij hen in de buurt om een schrikreactie teweeg te brengen. In die seconde van onderbreken waar ze mee bezig zijn, kan ik dan hun aandacht krijgen en hen alsnog bij me laten komen.

Ik denk dat wij heel erg vrij zijn met de honden. Ze moeten een paar dingen doen en kunnen, Eva dan, want op Cleo kun je niet rekenen. Ik vind dat Eva heel strak moet kunnen luisteren en in principe kan ze dat ook wel. Maar oefeningen doe ik vrijwel nooit met haar op spelletjes na. Dus even gehoorzaamheid oid nooit. Wat ze goed kan is behendigheid en daarin wordt er wel op strepen gestaan. Verder....zijn wij een beetje flierfluiters met de honden. Wat er moet en wat er gedaan wordt heeft eigenlijk alleen betrekking op het dagelijks leven en ons comfort. :N:

Ondanks dat luistert Eva eigenlijk behoorlijk goed voor haar leeftijd. Ik doe wat spelenderwijs roepen en dat werkt hier prima. Koekjes mee, kom hierrrrr, koekje erin en ga maar weer. Als er een hond komt komen ze ook gewoon en Eva zal niet meer reageren op mensen, auto's en fietsen en dus is ze wat mij betreft nu gewoon prima zoals ze is

Inge O schreef:ik vind het heel erg belangrijk, vooral omdat dit voor hen het ticket naar hun vrijheid is. zonder gehoorzaamheid geen vrijheid en laat ik dit laatste nu héél erg belangrijk vinden voor een hond en in mijn relatie met honden.

Mee eens. Hier mogen ze eigenlijk best veel als ze loslopen in het bos, zolang ze niet te ver weg gaan en rap terugkomen als ik roep. Ze lopen dus ook bijna altijd los, maar bij tegemoetkomende honden moeten ze direct bij me komen, geen gedonder met vreemden. Ben ik alleen met Noeska, dan mag ze alsnog daarna wel eens gaan spelen, Laika daarentegen mag dat gewoon nooit (en wil dat ook niet). Maar een commando is een commando en geen verzoek, en dat weten ze dondersgoed.

En verder is Nee gewoon Nee en ook daarover is geen "discussie". Alleen meneertje Max, die is zo goed als doof en dus gaat dat wat anders. maar dat mag ook, op zijn leeftijd

ben daar wel vrij strak in, ze hoeven niet veel als ze loslopen maar wel luisteren...
dus hier is hier en niet nog even plassen snuffelen en dan komen...
En wat als ze het niet doen? Dan ga ik ze halen en ze weten dat dit niet erg prettig is...
Op het veld moeten ze ook luisteren natuurlijk en dat weten en doen ze ook.

Bij Bikkel en Hera moet ik er veel meer bovenop zitten dan bijv. bij Kimba
Kimba hoefde eigenlijk nooit iets maar die luisterde gewoon altijd, liep nooit weg, haalde geen rare fratsen uit en ik hoefde maar 1x rustig 'hier' te roepen en ze stond voor me.

Met Bikkel moet ik gewoon stukken strenger zijn. HIer moet ook hier zijn en niet 'ach nou ja laat ook maar hij snuffelt zo lekker' want de volgende dag is hij het park al uit voor ik het weet omdat hij het daar interessanter vindt.
Ik ben met hemook nog druk met snoepjes in de weer.

Hera is alweer wat gemakkelijk.Maar bij Hera geldt IngeO's opmerking helemaal; haar gehoorzaamheid houdt haar vrjheid in. Zodra Hera niet meer luisterd kan ze vanwege haar agressie gewoon niet los. Hera moet dus ten alle tijden direct HIER komen als ik HIER roep. Dat doet ze ook keurig maar ik moet daarin niet verslappen.

Van Woopy verwacht ik niks. Die kan uberhaupt niet los.

Bij een jonge hond ben ik behoorlijk consequent, bij een oudere hond die ik al jaren heb wordt ik hierin soepeler. Echter, als ik ze roep dat ze moeten komen, dan moeten ze ook écht komen. Ik haat het zelf namelijk als baasjes hun hond roepen, niet komen en achter die van mij aan gaan die dat niet leuk vinden.
Wanneer ik train, dan moeten ze ook luisteren, maar ben ik wel heel geduldig met ze.

Het is denk ook wel afhankelijk van de situatie.
Wanneer ze hier in huis rondlopen hoeven ze niet zoveel tenzij ze naar elkaar gaan staan domineren.
Dan zullen ze echt op 1 commando moeten opzouten want voor je het weet loopt het uit de hand en in vechtpartijen onderling heb ik al helemaal geen zin.

Bij het uitlaatrondje lopen de 2 oudsten altijd los en die maken zich niet zo druk. Als er anderen langslopen blijven ze gewoon bezig met hun ding waar ze op dat moment mee bezig waren.
Meestal lopen ze dan ook ver van het voetpad of ergens tussen de struiken.

Is dat niet het geval dan wil ik wel dat ze op 1 commando (of maximaal 2) bij me komen of "af" gaan zodat anderen rustig kunnen passeren.

De jongste heb ik altijd aan de lijn en ook die zal zich moeten aanpassen en rustig naast me moeten blijven zitten terwijl anderen passeren.

Om de dag gaan ze mee de weilanden in en daar kunnen ze naar harte lust de poten strekken en doen en laten waar ze zin in hebben.

In principe moeten ze beiden direct doen wat ik van ze vraag en vind ik het dus heel belangrijk.

Alleen, in de praktijk komt het erop neer dat Boomer, die een heel stuk beter luistert dan Benny en waar ik ook meer van verwacht en vraag, losser gelaten wordt dan Benny. Hij mag dus wel soms een 2e keer pas luisteren, omdat ik dan merk dat hij een 'goede reden' heeft terwijl Benny toch echt de 1e keer gelijk moet luisteren, juist omdat hij nog wel de benen wil nemen als hij ergens anders over denkt.
Zo vaak hoeven ze buiten niet te luisteren, want zo vaak geef ik buiten geen commando's.

Overigens geldt dit zowel voor loslopen als aan de riem; aan de riem lopen betekent niet dat er niets van ze gevraagd wordt.

Ik ben redelijk 'vrij in de opvoeding'. Ik heb maar een eis en dat is de eis dat ze los meewandelen waar dat veilig is en niet wegrennen. En dat ze wachten als ik 'wacht' roep, of in ieder geval en wandelvertragende manouvre uitvoeren zodat ik ze kan aanlijnen.

Ik ben heel soepel, zeker tegen Fenja en Miura. Het zijn ook ontzettend makkelijke hondjes, de dames. Tegen Celtic ben ik een heel stuk strenger, omdat hij toch wel af en toe lak had aan me en dan ging liggen knokken met andere reuen. Sinds ik de regels wat aangescherpt heb is dit helemaal over.

Mijn doel is altijd 100% gehoorzaamheid, al weet ik dat dat niet altijd gehaald wordt; het blijven immers dieren
Voor Luka geldt, zoals Inge O. al mooi zei, dat gehoorzaamheid zijn ticket naar de vrijheid is. Luka is niet in alle situaties even betrouwbaar, dus moet hij goed controlleerbaar zijn voor mij. Ook neem ik Luka veel mee (naar mijn werk, op visite, openbaar vervoer) en dan vind ik het belangrijk dat andere mensen geen (over)last van hem hebben, gehoorzaamheid helpt daarbij
Verder vind ik het ook wel zo duidelijk voor de hond om altijd hetzelfde te verlangen. De ene keer iets door de vingers zien en vervolgens bij een volgende keer er op staan dat iets gelijk gebeurd is natuurlijk niet helemaal eerlijk naar je hond toe...

Ik ben bij beide vrij streng maar dat is ook wel afhankelijk van de situatie, als ik ergens loop en niemand tegen kom en ze komen dan niet gelijk als ik roep maar snuffelen nog een keer vind ik dat niet zon probleem. Maar dit weten ze ook wel. Bij het gewone rondje in de wijk ben ik vrij streng.

Overigens... hebben jullie honden nooit door of je zomaar roept of om iets?

Als ik Puchu zo maar hier roep, dan komt hij feilloos, maar als hij moet komen om een reden dan hoort hij het blijkbaar aan mijn stem (ook al probeer ik die zo neutraal mogelijk te laten klinken).
Meneer komt dan dus niet meer feilloos, maar gaat staan kijken wáárom ik hem roep 'huh wat is er zo interessant, effies kijken hoor'.
Nu luistert hij gelukkig in deze situaties ook steeds beter, maar toch eerst even kijken waarom hij eigenlijk moet komen...

Kaya heeft dat dus helemaal niet: komen is komen, klaar

Gewoon benieuwd of jullie honden dit ook door hebben of niet

Caro. schreef:Overigens... hebben jullie honden nooit door of je zomaar roept of om iets?

Als ik Puchu zo maar hier roep, dan komt hij feilloos, maar als hij moet komen om een reden dan hoort hij het blijkbaar aan mijn stem (ook al probeer ik die zo neutraal mogelijk te laten klinken).
Meneer komt dan dus niet meer feilloos, maar gaat staan kijken wáárom ik hem roep 'huh wat is er zo interessant, effies kijken hoor'.
Nu luistert hij gelukkig in deze situaties ook steeds beter, maar toch eerst even kijken waarom hij eigenlijk moet komen...

Kaya heeft dat dus helemaal niet: komen is komen, klaar

Gewoon benieuwd of jullie honden dit ook door hebben of niet

Ja.. als ik Finn roep omdat ik een andere hond vreemde hond zie... gaat hij ook vaak eerst om zich heen kijken ... roep ik hem omdat hij vlak naast het fietspad snuffelt en er komt een brommer of fietser.. of ik roep hem zomaar om even te spelen oid komt hij vrijwel direct.. hij hoort het gewoon aan mijn stem..

blondie schreef:

Caro. schreef:Overigens... hebben jullie honden nooit door of je zomaar roept of om iets?

Als ik Puchu zo maar hier roep, dan komt hij feilloos, maar als hij moet komen om een reden dan hoort hij het blijkbaar aan mijn stem (ook al probeer ik die zo neutraal mogelijk te laten klinken).
Meneer komt dan dus niet meer feilloos, maar gaat staan kijken wáárom ik hem roep 'huh wat is er zo interessant, effies kijken hoor'.
Nu luistert hij gelukkig in deze situaties ook steeds beter, maar toch eerst even kijken waarom hij eigenlijk moet komen...

Kaya heeft dat dus helemaal niet: komen is komen, klaar

Gewoon benieuwd of jullie honden dit ook door hebben of niet

Ja.. als ik Finn roep omdat ik een andere hond vreemde hond zie... gaat hij ook vaak eerst om zich heen kijken ... roep ik hem omdat hij vlak naast het fietspad snuffelt en er komt een brommer of fietser.. of ik roep hem zomaar om even te spelen oid komt hij vrijwel direct.. hij hoort het gewoon aan mijn stem..

dat heb ik met Hera ook. Ik heb haar tijden alleen geroepen als er een hond in beeld kwam. Zodoende ging ze op den duur eerst even rondloeren waar ik de hond gespot had.
Toen ben ik dus maar even aan de slag gegaan met roepen om niks en weer vrij te geven.

Caro. schreef:Gewoon benieuwd of jullie honden dit ook door hebben of niet

Ja Bram heeft dat ook. Die kijkt altijd even wat de reden is, de sneakert Izzie doet dat niet.

estelle schreef:

blondie schreef:

Caro. schreef:Overigens... hebben jullie honden nooit door of je zomaar roept of om iets?

Als ik Puchu zo maar hier roep, dan komt hij feilloos, maar als hij moet komen om een reden dan hoort hij het blijkbaar aan mijn stem (ook al probeer ik die zo neutraal mogelijk te laten klinken).
Meneer komt dan dus niet meer feilloos, maar gaat staan kijken wáárom ik hem roep 'huh wat is er zo interessant, effies kijken hoor'.
Nu luistert hij gelukkig in deze situaties ook steeds beter, maar toch eerst even kijken waarom hij eigenlijk moet komen...

Kaya heeft dat dus helemaal niet: komen is komen, klaar

Gewoon benieuwd of jullie honden dit ook door hebben of niet

Ja.. als ik Finn roep omdat ik een andere hond vreemde hond zie... gaat hij ook vaak eerst om zich heen kijken ... roep ik hem omdat hij vlak naast het fietspad snuffelt en er komt een brommer of fietser.. of ik roep hem zomaar om even te spelen oid komt hij vrijwel direct.. hij hoort het gewoon aan mijn stem..

dat heb ik met Hera ook. Ik heb haar tijden alleen geroepen als er een hond in beeld kwam. Zodoende ging ze op den duur eerst even rondloeren waar ik de hond gespot had.
Toen ben ik dus maar even aan de slag gegaan met roepen om niks en weer vrij te geven.

Dat doe ik dus altijd al om verschillende redenen of zelfs zomaar, hier roepen.
Maar toch.... doe ik het zomaar of om iets onbelangrijks, dan komt hij klakkeloos. Doe ik het om iets belangrijkers (lees reu ) dan heeft hij dat feilloos in de gaten.

Maar goed om te lezen dat Puch niet de enige is, al weet ik dat het natuurlijk ergens in mijn stem te horen is.

Inge O schreef:

Charles vd B schreef:
Om de dag gaan ze mee de weilanden in en daar kunnen ze naar harte lust de poten strekken en doen en laten waar ze zin in hebben.

maar ik denk dat de vraag ook niet was 'hoe veel bevelen geef jij je hond per dag' maar wel 'als je een bevel geeft, hoe belangrijk vind je het dan dat je hond het meteen uitvoert'.

Dat had ik in de zinnen daarvoor al geschreven :lol:
De laatste zin was om aan te geven dat de hondjes die aangelijnd worden uitgelaten de kans krijgen om de dag lekker kunnen rennen zonder dat er dan een commando volgt wat direct uitgevoerd moet worden.

Ik hou de touwtjes vrij strak, doe ik dat niet gaan ze een loopje met me nemen....maar ik verwacht niet van ze dat ze nog voordat ik het woordje hier heb uitgesproken al bij me staan, daar zijn het de honden niet voor....betekent dus niet dat ze dan maar niet hoeven te luisteren...integendeel.