Pagina 2 van 5
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 09:39
door Felix
Heel veel sterkte met het verlies van zo'n mooie Duitse Herder ...
De stilte moet overdovend zijn
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 09:40
door Tiny
Wat verdrietig

heel veel sterkte met dit verlies.
Dag Nanni.....
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 09:44
door Fin
Wat een mooie leeftijd heeft ze gehaald en wat goed van jou dat je de moed had om haar verder lijden te besparen. Ik wens je veel sterkte met het verlies.
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 09:49
door JML
Heel veel sterkte. Wat een gemis.
Ik had vamorgen nog gereageerd, heb ook nu geen woorden, maar leef met je mee.
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 09:58
door Wilma
Heel veel sterkte Wendy.
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 09:59
door StormenRoxy
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 10:07
door Rea
Sterkte Wendy

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 10:22
door Zeeuwse labjes
Dag Nanni....
Heel veel sterkte met dit verlies

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 10:22
door marian*
Wendy,heel veel sterkte.Wat zul je haar missen!
Dag Nanni,het ga je goed

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 10:25
door hondeponnetje
Wat verdrietig, heel veel sterkte met dit grote gemis

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 10:25
door Job
wat een prachtig oud snuitje.
Heel veel sterkte!
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 10:33
door fes/lou
Heel veel sterkte...
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:12
door estelle
Jeetje mina Nanni ingeslapen.
Vreselijk voor jullie maar wat heeft Nanni het goed gehad bij jullie. Een mooi leven na haar fokken gebeuren.
Sterkte Wendy.
Dag Nanni.
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:22
door chrico
Achos Nanni
Heel veel sterkte Wendy en net als mijn voorgangers, nanni had zich niet beter kunnen wensen

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:24
door cloris
Ach nee... Nanni, wat een verdriet
Sterkte
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:25
door Eline*
Ach Wendy, wat triest... Heel veel sterkte met het missen van je meissie! Ze heeft het goed gehad bij je!
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:27
door *Ellen*
Heel veel sterkte gewenst

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:29
door Carma
Heel veel sterkte Wendy,...het zal even heel moeilijk worden de komende tijd

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:33
door sirene
Heel erg veel sterkte gewenst Wendy.
Rust zacht lieve oude dame.
Sonja
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:37
door lieke
Ach wat verdrietig, heel veel sterkte!
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:41
door renee-uk
zit ik hier toch echt even te janken....
Al die jaren Wendy en Nanni, zoveel verhalen heb je over haar verteld, zo blij was je met haar en zo vreselijk trots ook op je meisje....
Wat zul je haar missen Wendy en wat knap dat je haar hebt laten gaan voordat het een lijdensweg zou worden.
Ik wens je heel erg veel sterkte

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:46
door _Leonie
Ach wat sneu.. Heel veel sterkte..

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:49
door Maylala
Heel veel sterkte met dit enorme verlies..
Rust zacht Nanni..
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:50
door Lins-86
Heel veel sterkte met het verlies

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:50
door *Anita*
Nogmaals heel veel sterkte
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:52
door Pablo
Wat verdrietig... Sterkte..

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 11:57
door Jeannettebo
heel veel sterkte

Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 12:05
door AnjaJ
Until we meet again ..........
Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen,
omdat je me niet kan voelen met je handen of me
in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze
scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.
Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben
en dat je er nu maar eens overheen moet zijn?
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen
voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen dat het normaal is?
Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid
bent te accepteren dat ik dood ben.
Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.
Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de
dag dat je me mee naar huis nam.
Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt?
Keek ik niet naar je met totale liefde,
zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen? Dit wilde ik ook!
Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was,
en de dingen die we allemaal samen deden?
Je was zo trots op me!
Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde,
boos was of verdrietig.
En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had,
wachtte ik geduldig op je.
Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met zoveel acceptatie, liefde en geduld dat
je je soms een beetje onwaardig voelde.
Je was in mijn ogen nooit onwaardig, onthoud dit goed!
Weet je nog toen ik ouder werd?
Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer.
Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis.
We zijn zo lang samen geweest.
Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei.
Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde.
Ik kon niet genoeg van je krijgen.
Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen.
Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde.
Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld.
Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde,
en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden.
Je beloofde me dat je altijd van me zou houden.
Ik geloofde je.
Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta?
Herinner je de diepte in mijn ogen,
al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld,
vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt?
Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur.
Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben.
Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet
gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.
Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief.
Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn?
Hoe had je van me kunnen houden als ik geen
geestelijke diepgang had gehad?
We zijn allemaal gemaakt van de energie die diep in ons zit.
Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht.
Het is die energie dat het leven is.
Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn.
Zonder dat zou er geen leven zijn.
Je kan het niet zien of vasthouden.
Je kan alleen maar weten dat het er is.
Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond.
Die liefde kon je niet vasthouden of zien,
je kon alleen weten dat het er was.
Ze zeggen dat je me maar moet vergeten,
dat je me nooit meer zal zien omdat dieren nou eenmaal niet naar de hemel gaan.
Ik ben hier om je iets anders te vertellen.
Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was.
Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was?
Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen?
Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel,
geen energie, geen liefdevol licht had?
En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?
Als mijn wezen niet van de energie van het leven was,
hoe had ik dan kunnen leven? Jij weet beter!
Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook.
Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden.
Maar het leven gaat door na deze
geweldige waardevolle fysieke omgeving.
Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden.
Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets
beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen.
Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren. Net zoals ik jou eerde!
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven.
Energie kan niet sterven!
We krijgen allemaal een bepaalde tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien.
Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan.
Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel.
Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.
Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn,
en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.
Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar.
Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter.
Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor.
Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter.
Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven.
Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten, omdat herinneringen vervagen.
Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen.
Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.
Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij, en ik voel me vereerd en nederig.
Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden.
Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij.
En als je me nodig hebt zal ik er zijn.
Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest.
Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af.
Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op trots op mij te zijn, ik ben en blijf een vriend waar je trots op kunt zijn.
Ik ben dus nog steeds je vriend!
Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven. Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.
Tot wederziens bij de regenboogbrug!
Heel veel sterkte toegewenst.
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 12:08
door Daisy@
Sterkte...
Re: Nanni 29-03-1996 -- 1-12-2009
Geplaatst: 01 dec 2009 12:16
door Gos
Wat fijn dat Nanni met dezelfde liefde als waarmee ze meer dan de helft van haar leven omringd is geweest, haar rust heeft mogen vinden. Desondanks zal het gemis enorm zijn. Heel veel sterkte met het verlies van je Nanni.