Het HondenForum

Ff snel (kom later terug op de puppy-GO test) mijn reu Devil was als pup helemaal geen samenwerker, sterker nog: hoe kon alles wel zelf.
Op een leeftijd van ca 6 maanden veranderde dit, en nu is dit mannetje bijna 4 jaar en zo ongelooflijk baasgericht dat je er de kriebels van zou kunnen krijgen. Het is net zo'n clown op een kermis; waar je ook naar toe kijkt, hij blijft in je gezichtveld staan. Face to face... Vaak zo erg dat ie achteruit gaat lopen om het oogcontact niet te hoeven verbreken.

Jullie doen echt een interessante test Marjoleine, hij spreekt me wel erg aan.
Leuk die pup met het hekje.

Zou dit ook weer niet per ras en per sport verschillen. Wij proberen puppen te fokken met een heel hoge mate aan zelfstandigheid en een groot oplossings gericht vermogen. Dit hebben ze heel hard nodig in de IPO sport mbt het speuren en het manwerk. Aan de andere kant moeten ze open van mind zijn en bereikbaar voor het broodnodige appel. De puppen hier blijven absoluut niet rustig in je armen liggen. Je kunt er mee kroelen maar na een seconde zijn ze het spuugzat. Dat gedrag is hier erg welkom. Tevens wat Marjolein zegt kijken wat ze doen als ze apart achter een hekje staan. Dit hebben we pup voor pup uitgeprobeerd door ze apart in een kennel te zetten en daarna de deur open te doen en af te wachten of ze zelfstandig de uitgang kunnen vinden zonder te veel gegil en paniek. En dat doen ze stuk voor stuk.

Dianavdberkt schreef:Zou dit ook weer niet per ras en per sport verschillen. Wij proberen puppen te fokken met een heel hoge mate aan zelfstandigheid en een groot oplossings gericht vermogen. Dit hebben ze heel hard nodig in de IPO sport mbt het speuren en het manwerk. Aan de andere kant moeten ze open van mind zijn en bereikbaar voor het broodnodige appel. De puppen hier blijven absoluut niet rustig in je armen liggen. Je kunt er mee kroelen maar na een seconde zijn ze het spuugzat. Dat gedrag is hier erg welkom. Tevens wat Marjolein zegt kijken wat ze doen als ze apart achter een hekje staan. Dit hebben we pup voor pup uitgeprobeerd door ze apart in een kennel te zetten en daarna de deur open te doen en af te wachten of ze zelfstandig de uitgang kunnen vinden zonder te veel gegil en paniek. En dat doen ze stuk voor stuk.

Hier was de stugste pup ook degene met het grootste probleemoplossende vermogen en degene die het liefst wegliep met een apportje (wat apportje? hebben!). Het grasveld was afgezet met een hekje van grof gaas, en deze pup was het er niet mee eens, sprong ertegen omhoog en werkte zich erover. Stond hij ineens weer bij je Die was dan ook weer ineens verdwenen, de schuur in, om er vervolgend triomfantelijk weer uit te lopen met een voorwerp waarvan je dacht dat je het hoog genoeg weggelegd had. Joost mag weten hoe hij de schappen ingeklommen is, maar dat zal toch gebeurd zijn want ik geloof niet dat hij over telekinetische krachten beschikt.

ik heb ze ook laten doen, maar was ook niet meteen onder de indruk en nu een jaar later al helemaal niet.
Hoewel het voor één pup wel interessant was voor me, pupje kroop helemaal angstig in een hoek deze pup heb ik dan onder gebracht bij mijn zus, wou ik nog niet laten vertrekken, is pas een maand later naar haar baas vertrokken, helemaal open en niets meer te zien van toen die reactie (was dus wel degelijk een moment opname).
is nu een heel leuk open en volijke dame geworden.

Moet wel zeggen, mijn pups waren ook wel erg zelfstandig, lopen met apporteren, brengen was niet nodig, moet je het maar niet gooien leken ze allemaal te denken (met apporteren geen problemen nu)

Fax was wel grappig, één van de testen was het opeens openen van een paraplu en die neer zetten. Ging Fax aan de haal met de paraplu :lol: stond ie daar zo van ' jaja, gooi jij nog maar wat pannen deksels in de grond, prik ik ondertussen je plu plat "

volgende keer hou ik het wel bij mijn eigen interpretaties. Je kent ze idd al vroeg genoeg uit elkaar

Marjoleine schreef:Nee, dat is niet waar ik in eerste instantie naar zou kijken.

Als je een werkhond wilt, zoek je een samenwerker. Dat is niet altijd een hond die steun zoekt, hoewel dat wel kan.
Wat je in elk geval niet wilt is een hond die hem peert met het apportje, een hond die als hij achter het hekje zit de wereld aan de andere kant gaat verkennen, een hond die bij de kennismaking niet of heel laat ontspant. Dat laatste is iets dat wij heel specifiek mee laten tellen maar dat volgens mij andere testen/testers niet gebruiken. Het heeft (naar onze ervaring) te maken met bereidheid naar de mens toe.

edit: en wat ik dus bedoel te zeggen is dat je een hond wilt (dat zou ik willen althans) die werkt met jou samen, omdat het hem om dat samen gaat, en niet zozeer om de beloning.

Interessant topic dit! Dat samenwerkings verhaal vooral. Iets om te onthouden

Hier is er ook 'n puppentest gedaan. Het was gebaseerd 2 testen, samen met nog enkele testjes die ook bij geleidehonden gebeuren. (degene die de testen deed, doet ook testen bij de nesten waaruit geleidehonden gekozen worden) Er werden geen 'punten' gegeven aan de honden, maar het uiteindelijke resultaat was gebaseerd op een zeer grondige observatie.

Om 'n voorbeeldje te geven: Er stond in de testruimte (waar ze nog nooit waren geweest) 2 toestellen (ik ben fysiotherapeute). Daartussen stond 'n zitbal. Zo'n mega-groot ding in vergelijking tot zo'n kleine pup. Kleine pup kwam binnen, zag die bal en wou die per sé weg. Want HIJ moest daar passeren. Zelfde verhaal met 'n paraplu die opengezet werd. Hij nam die vast, en sleurde hem mee.. (dat is van MIJ) Zo'n observatie zit niet altijd verwerkt in de 'puntenscore' van de puptest, maar is wel van zeer groot belang om de pup goed te evalueren. Zo waren er 2 reutjes met 'n vrijwel identieke score, vrij dominante pupjes. Maar het waren 2 werelden van verschil. De ene kwam binnen, zeer zelfzeker met 'n air van 'ik overheers alles, en straal rust uit'. De andere kwam binnen met 'n air 'alles is hier van mij, dus hou je maar vast aan je bretellen'. 2 dezelfde punten, beiden dominant en zelfzeker, 2 totaal verschillende honden.

Dus voor mij zijn puptesten vrij belangrijk, maar niet enkel uitgevoerd met score's en zeker niet door de puppen in hokjes te stoppen. Want zo eenvoudig is het niet altijd. Dat in combinatie met de observaties van de fokker (is voor mij het belangrijkste van al), is waar ik naar kijk als ik 'n pup zoek.

Odin heeft met 6 weken zon test gehad. De fokker heeft hierbij wel rekening gehouden met karrakter maar ook met voorkeur hoor. Ik wou eigenlijk alleen een rode reu :sst: dat was geen probleem mits er eentje tussen zat die wel bij ons paste. Dus we kregen pas na de test te horen of een van de 2 reutjes bij ons paste (dat was gelukkig zo ) Er zat trouwens ook een heel leuk 3 kleur (zwart) teefje in het nest maar dat was me toch een race monster haha dat ik er zef zoiezo al niets inzag ondanks dat ze prachtig was om te zien!

heb de uitslag van de test er ff bij gepakt. Ik moet eerlijk zijn dat ik er niet echt naargekeken heb hoor heb hem eens doorgelezen. dat was het.

1) komen : komt meteen met een brede kwispel
2)volgen : volgt graag
3) Op de rug : verzet zich wel maar niet lang
4) aaien: komt gezellig bij me zitten springt op en likt
5)zweefproef: geen verzet
6) knijpen: reactie komt naar 7 sec o moet ik gaan zitten
7) barriere test: binnen 10 sec uitstekend
apporteren propje: hij apporteert al komt vrolijk t propje terug brengen
9) apporteren speeltje : rent erna toe en neemt t vast maar het valt halverwegen uit zn bekje
10) geluid: hij schrikt maar zoekt daarna het geluid op
11) Najagen: Kijkt nieuwschierig, volgt
12) dominantie: kruipt onder testen en valt zowat in slaap
13) paraplu: hij schrikt maar herstelt zich en gaat onderzoeken
14) verstopt voer: hij probeert maar geeft snel op hij is helemaal moe an de test

Ik zie veel dingen nog steeds wel terug (hij is wel pas 4 maanden nu) Maar bv dat komen en het relaxte bij mensen heeft hij toch voornamelijk bij mij en alberto hij heeft wel echt dat afwachtende van een aussie in zich hoor. Dat knijpen zie ik ook nog steeds terug hij is niet snel onder de indruk van dingen zoals aanrakingen of stemverheffingen en gaat meestal lekker ongestoord verder Apporteren doet ie nog steeds als de beste en vind ie ook echt heerlijk om te doen!Bij schrikreacties herstelt hij altijd heel snel. Behalve bij sterke geuren dan kan ie echt als de dood zijn.... Maar op geluiden reageert hij eigenlijk helemaal niet. En hij volgt inderdaad ook al als de beste
Dus er zijn heel wat overeenkomsten met het testje maargoed dat kan missvhien ook komen omndat hij nog zo jong is.. Wel is mij gezecht dat hij echt niet dominant is en ik weet niet zeker of ik het daar helemaal mee eens ben. Bij vreemde mensen/ honden is hij in eerste instantie heel afwachtend maar eenmaal bekent kan hij heel erg doorzetten in de dingen die hij wil ook al krijgt ie op zn kop van bv mijn oudste hond... Maar goed dat zie ik wel als hij wat ouder wordt.
In iedergeval niet zo dominant dat ik er last van denk te krijgen ofzo maar zelfverzekerd is ie zeker wel!