Het HondenForum

Nadat ik in mijn jonge kinderjaren de film Saving Shiloh gezien heb ben ik best wel verliefd geworden op de Beagle. Mijn ouders maakten mij wel duidelijk dat we nooit een hond kregen. Jammer dan. Las nog vaak over Beagles en toen ik wat ouder was las ik dat ze eigenwijs waren. Ik heb de hoop voor een hond (en al helemaal een Beagle) opgegeven. Op een mooie maandag hebben mijn ouders ineens besloten dat ze toch een hond willen. Helemaal top natuurlijk! Direct zoeken en zoeken en zoeken. Precies een week later gingen we kijken bij een hond, het was een Beagle. Het klikte meteen en we vonden het een leuke hond en zo... Zaten wie die avond nog met een Beagle in huis.

Dat was mijn verhaal van aankomende maandag 4 weken terug..

storm hebben we van marktplaats..
en gingen kijken bij die mensne..
en we waren harstike enthousiast maar hebben geen bedenk tijd gekregen..
het wat nu of nooit..
dus we namen hem..

ik zou nooit meer voor het ras chow kiezen... vind hem veels te dominant
en dan nog de vraag of dat er uberhaupt wel inzit..

en roxy hebben we lang overgedacht..
en we vinden het een heel leuk ras

StormenRoxy schreef:storm hebben we van marktplaats..
en gingen kijken bij die mensne..
en we waren harstike enthousiast maar hebben geen bedenk tijd gekregen..
het wat nu of nooit..
dus we namen hem..

ik zou nooit meer voor het ras chow kiezen... vind hem veels te dominant
en dan nog de vraag of dat er uberhaupt wel inzit..

en roxy hebben we lang overgedacht..
en we vinden het een heel leuk ras

Wij wouden ook eerst een Cocker, maar we keken wat er op ons pad kwam. En dat was zo'n Beagle. Ach, op sommige momenten wenste ik dat ik met een Cocker liep :M:

Margeeske schreef:

StormenRoxy schreef:storm hebben we van marktplaats..
en gingen kijken bij die mensne..
en we waren harstike enthousiast maar hebben geen bedenk tijd gekregen..
het wat nu of nooit..
dus we namen hem..

ik zou nooit meer voor het ras chow kiezen... vind hem veels te dominant
en dan nog de vraag of dat er uberhaupt wel inzit..

en roxy hebben we lang overgedacht..
en we vinden het een heel leuk ras

Wij wouden ook eerst een Cocker, maar we keken wat er op ons pad kwam. En dat was zo'n Beagle. Ach, op sommige momenten wenste ik dat ik met een Cocker liep :M:

jha mijn oom en tante hebben ook een beagle.. die hebben een groot jachtzin toch.. kunt ze amper los laten zeggen mijn oom en tante..

roxy wil af en toe ook wel jagen maar met een flinke brul komt ze weer terug..
en het is een schijterd als ze ons kwijt is weet ze niet wat ze moet doen.. dus die loopt nooit ver weg

StormenRoxy schreef:jha mijn oom en tante hebben ook een beagle.. die hebben een groot jachtzin toch.. kunt ze amper los laten zeggen mijn oom en tante..

roxy wil af en toe ook wel jagen maar met een flinke brul komt ze weer terug..
en het is een schijterd als ze ons kwijt is weet ze niet wat ze moet doen.. dus die loopt nooit ver weg

Leuk dat je dat nou net nu zegt
We zijn vandaag met Beau voor het eerst los geweest naar een onomheind stuk park. Het ging echt super goed! Er lopen daar wel konijntjes rond, maar die zullen we nu toch niet zien denk ik. Hij kwam eigenlijk vrijwel direct en ik ben echt super trots op hem (Moest vanmiddag zelfs janken zo blij was ik ) Het enige met Beagles is: ze zijn echt op eten gericht. Je kunt niet zomaar wat op tafel laten staan. Ze kunnen ook moeilijk alleen thuis blijven, al kan dat wel getraint worden (met heel veel geduld).

Margeeske schreef:

StormenRoxy schreef:jha mijn oom en tante hebben ook een beagle.. die hebben een groot jachtzin toch.. kunt ze amper los laten zeggen mijn oom en tante..

roxy wil af en toe ook wel jagen maar met een flinke brul komt ze weer terug..
en het is een schijterd als ze ons kwijt is weet ze niet wat ze moet doen.. dus die loopt nooit ver weg

Leuk dat je dat nou net nu zegt
We zijn vandaag met Beau voor het eerst los geweest naar een onomheind stuk park. Het ging echt super goed! Er lopen daar wel konijntjes rond, maar die zullen we nu toch niet zien denk ik. Hij kwam eigenlijk vrijwel direct en ik ben echt super trots op hem (Moest vanmiddag zelfs janken zo blij was ik ) Het enige met Beagles is: ze zijn echt op eten gericht. Je kunt niet zomaar wat op tafel laten staan. Ze kunnen ook moeilijk alleen thuis blijven, al kan dat wel getraint worden (met heel veel geduld).

hahahaha maar ik geloof dat de meeste honden.. het eten op tafel niet kunnen weerstaan
heb net nog een halve piza weggegeven... naar een half uur door twee hondjes aangestaard te zijn die denken dat ze ondervoed zijn

StormenRoxy schreef:hahahaha maar ik geloof dat de meeste honden.. het eten op tafel niet kunnen weerstaan
heb net nog een halve piza weggegeven... naar een half uur door twee hondjes aangestaard te zijn die denken dat ze ondervoed zijn

Hahaha, jeetje, ze kunnen soms zo ondervoed kijken inderdaad
Wij hadden pas oliebollen gehaalt en moeders en ik allebei handen vol. Wij zetten de zak op tafel, draaien ons om en doen 1 stap. En dan hóór je gewoon al geritsel van die zak. Ja hoor, meneer met de hele zak aan de haal. Later dumpte hij de zak maar hij had al een oliebolletje op hoor

Margeeske schreef:

StormenRoxy schreef:hahahaha maar ik geloof dat de meeste honden.. het eten op tafel niet kunnen weerstaan
heb net nog een halve piza weggegeven... naar een half uur door twee hondjes aangestaard te zijn die denken dat ze ondervoed zijn

Hahaha, jeetje, ze kunnen soms zo ondervoed kijken inderdaad
Wij hadden pas oliebollen gehaalt en moeders en ik allebei handen vol. Wij zetten de zak op tafel, draaien ons om en doen 1 stap. En dan hóór je gewoon al geritsel van die zak. Ja hoor, meneer met de hele zak aan de haal. Later dumpte hij de zak maar hij had al een oliebolletje op hoor

hahaha jha ze zijn snel.. zo zijn die van mij nog niet... maar goed ze zijn vaak bij mijn moeder en die heeft die van haar ook zover gekregen dus ben benieuwd hoe lang het nog duurt..

Ik heb op dit moment een beagle. Onze teckels waren overleden en ik wou graag een nieuwe hond, Timo kwam toevallig op mijn 'pad' , hij komt origineel van de puppy kennel af *zucht *. Ik kreeg hem aangeboden van kennisen toen hij 6 maanden was, hij had teveel (gedrags)probleempjes. Ik heb enorm met hem afgezien maar heb er nu gelukkig wel een leuke hond aan ondanks dat hij nog steeds een boel dingen heeft die ik er niet uit getraind krijg.

Ik heb geen spijt van dit ras, beagles zijn ontzettende vriendelijke honden en ik hou wel van honden met een beetje uitdaging. Zou ik later nog een beagle nemen.. denk het niet.. maarja als ik dan weer aan het werk ben in het asiel en er komt weer een beagle binnen dan zou ik ze zo meenemen, ik heb er toch een zwak voor.

elsje schreef:Ik heb op dit moment een beagle. Onze teckels waren overleden en ik wou graag een nieuwe hond, Timo kwam toevallig op mijn 'pad' , hij komt origineel van de puppy kennel af *zucht *. Ik kreeg hem aangeboden van kennisen toen hij 6 maanden was, hij had teveel (gedrags)probleempjes. Ik heb enorm met hem afgezien maar heb er nu gelukkig wel een leuke hond aan ondanks dat hij nog steeds een boel dingen heeft die ik er niet uit getraind krijg.

Ik heb geen spijt van dit ras, beagles zijn ontzettende vriendelijke honden en ik hou wel van honden met een beetje uitdaging. Zou ik later nog een beagle nemen.. denk het niet.. maarja als ik dan weer aan het werk ben in het asiel en er komt weer een beagle binnen dan zou ik ze zo meenemen, ik heb er toch een zwak voor.

Ik zie mezelf later wel lopen met een hele roedel Beagles

Margeeske schreef:

elsje schreef:Ik heb op dit moment een beagle. Onze teckels waren overleden en ik wou graag een nieuwe hond, Timo kwam toevallig op mijn 'pad' , hij komt origineel van de puppy kennel af *zucht *. Ik kreeg hem aangeboden van kennisen toen hij 6 maanden was, hij had teveel (gedrags)probleempjes. Ik heb enorm met hem afgezien maar heb er nu gelukkig wel een leuke hond aan ondanks dat hij nog steeds een boel dingen heeft die ik er niet uit getraind krijg.

Ik heb geen spijt van dit ras, beagles zijn ontzettende vriendelijke honden en ik hou wel van honden met een beetje uitdaging. Zou ik later nog een beagle nemen.. denk het niet.. maarja als ik dan weer aan het werk ben in het asiel en er komt weer een beagle binnen dan zou ik ze zo meenemen, ik heb er toch een zwak voor.

Ik zie mezelf later wel lopen met een hele roedel Beagles

Ik zie mezelf ook zeker later wel lopen met een roedel honden, maar ik heb zelf het idee dat het een bij mekaar geraapt zooitje word. Er zijn zoveel soorten rassen op de wereld en ik vind er zoveel leuk, en dan heb ik het nog niet eens over al die leuke kruisingen en misbakseltjes in het asiel bijvoorbeeld die ik ook graag een huis zou willen geven.

Ik vind veel rassen leuk en het had ook zomaar een asielhond van onbekend ras kunnen worden, maar aangezien ik wou beginnen met een niet te moeilijke hond is het dat toch niet geworden..... en ben ik in de zoektijd toevallig niet tegen de juiste aangelopen.

Een flatcoated vond ik altijd al prachtig en ik zocht een grote, vriendelijke hond die wel lekker actief mocht zijn. Het is uiteindelijk een kruising flat/golden geworden. Een schat van een hond, relaxed en knuffelig binnen en actief buiten (iets te soms maar goed een beetje flatcoated eigenwijsheid mag best) en samen hebben we veel plezier in G&G en behendigheid.

We wilden altijd al een tweede hond en ik heb lang gedubt welke; iets kleiner, het mocht wel wat pittiger en baasgerichter, een beetje waaks graag en niet zo'n ernome allemans vriend als Spike al is, geschikt voor hondensport...... Verder houden we allebei van (half) langharige honden en mijn vriend ook wel van aparte kleuren dus sinds een week hebben we een red merle aussi erbij!

Toen ik 22 was heb ik heel bewust voor een Rottweiler gekozen. Ik woonde nog thuis en mijn ouders hadden door de jaren heen een teckel, kruising JR en een bastaard in huis gehad. Allemaal klein van stuk en stronteigenwijs.
Veel vrienden van me hadden Rottweilers en ik was helemaal verliefd. Een mooie stevige, grote hond die je ontzettend goed kon opvoeden en met plezier met je werkte.
Wat heb ik genoten van haar zeg. Jaren op de Kynologenclub gelopen, van alles gedaan met haar. En wat ik helemaal geweldig vond, ze was mijn hond. Ook in haar ogen. Een heerlijke hond die alleen maar op mij gericht was.
En zo onzettend lief, later ook voor onze kinderen. Ze ging voor ons allemaal door het vuur. Dat ze geen schoothondje was heb ik haar nooit uit haar hoofd kunnen praten. :smile1:

Mijn man komt uit een familie met allemaal Jack Russels. Dus toen we voor een 2e hond gingen was het voor hem duidelijk. een Jack. Een leuke, kleine maar stoere hond. En we hebben zo geboft met Bullet. Hij is niet zo zenuwachtig en druk als de gemiddelde Jack, omdat hij gefokt is op karakter. Zijn vader is een ruwhaar, moeder een broken coat. Hij is zelf wel glad, maar toch is zn vacht niet standaard glad.
Hij luistert buiten super, kan overal lekker los en is in huis bijna niet kenbaar aanwezig. Ook met visite niet.

Toen onze Rottweiler ziek werd zei ik gelijk, ik kan niet zonder grote hond om me heen. Ik ben echt een grote hondenmens.
Goed gekeken naar wat we zoeken in een hond, want weer een Rottweiler wilde ik niet. Want hoe lief ze ook zijn, het is en blijft een Rottweiler. Buiten met andere honden was Ayla nooit helemaal te vertrouwen. De grens ligt bij dat ras toch lager dan bij een Lab. Als een hond 2x blafte naar Ayla wilde ze vechten. En dat wilde ik niet meer, aangezien ik erg vaak buiten met de honden loop met onze kinderen van 5 erbij. Ik wil buiten mn hond lekker ontspannen uitlaten, dat ik niet op hoef te letten of ze een andere hond nou wel of niet leuk vind.
Dus een hond met vergelijkbaar uiterlijk, maar liever karakter....een labrador. Ook een hond met een will to please en waar je echt wat mee kan doen.

Ooit komt er weer een Rottweiler, als de jongens ouder zijn. Maar we zijn nu zo verliefd op de Labrador dat als we een huis hebben en Brego een jaar of 2 is er zeker weer een lab komt. Dan een zwarte.
En ik zou ook graag een Sheltie willen hebben. Vind dat schitterende honden en zo heerlijk om mee te werken. Dat is het enige "kleine" ras dat ik ontzettend leuk vind.

toen ik ging samen wonen was ik 7 maanden zwanger van de oudste , ik was van thuis uit ook honden gewend dus ik wilde een hondje , mijn boomer is een ik wil nu een hondje uit het zondagsnieuws en is inmiddels bijna 14 (29-3-96)
dan heb ik twee staffords , niet in de planning eigenlijk maar bij me vriendin kwam een witte reu te voorschijn die ik heb mogen opvangen bij de geboorte en tja danben je verliefd he als je zo`n hoopje uit het vlies haalt, dus snow kwam een engelse staff van 2006, een jaar later kwam zijn broer storm, ook een witte staff en aangezien ik fan van wit ben kwam die ook maar bij ons wonen.......
Ik zeur al ongeveer 7 jaar voor een cocker spaniel maar helaas 4 honden is me toch te veel, maar wie weet dat ik ooit eentje krijg, en dan maakt het niet uit of het een reu of teef is of een pup of herplaatser.......

Guess mijn staffordshire bullterrier is gekomen nadat onze vorige staff overleden was. Mijn moeder heeft voor dit ras gekozen en hoewel ik het geweldige honden vind denk ik niet dat er na Guess nog een stafford zal komen. Mijn moeder is overigens overleden en Guess is nu eigenlijk altijd bij mij en mijn vriend en de andere 2 honden.

Mijn vriend en ik hebben Snoopy meegenomen vanuit Suriname, we waren daar op vakantie en werden verliefd op hem. Hij was toen 6 maanden en ik wist gewoon dat hij een geweldig maatje voor Guess zou worden.

Konah is echt bewust door mijzelf gekozen. Ik ben helemaal weg van wolven en heb altijd al gedroomd over een eigen 'wolf'. De Saarloos en Tjech durfde ik nog niet goed aan vanwege hun 'lastige' karakter.
Toen vond ik de Tamaskan op internet
Ik ben echt superblij met haar en hopelijk komen er in de toekomst nog meer Tamaskans bij.

Toen ik ging samen wonen en er eenhond kon komen wist ik niet wat voor een hond..
Via de viavia.... kwam ik bij een advertentie van dalmatiers. Helemaal verliefd!! Een hond met stippen.
Jaja ik ben een klasieke fout geweest die een dalmaat voor zijn vacht heeft gekocht. Helemaal bij was ik en de pups waren net twee weken oud. Ik weet nog dat de fokker zei "als je nu langs wilt komen kun je nog neit veel zien.. De stippen zijn nog maar net door.
Het eerste wat ik dacht was, geen stippen!! das vast geen echte hahaha
Een echte leek dus.
Dat was in 2003
De dalmaat kwam er, ik leerde maakte fouten, heb daarna (had ervoor moeten zijn maargoed..) veel gelezen en met mensen via forums wandel ik nog steeds.
Ben nog steeds verslaaft aan het lieve zachte speelse ras met zijn mooie vacht en zou nooit meer een ander ras willen.

Mijn ouders hadden een Dobermann voordat ik geboren werd.
Ik was helemaal verliefd op de verhalen en foto's, en zodra ik toen ik op mezelf woonde aan een hond ging denken, kwam de Dober eerst in me op. Ben me verder gaan verdiepen, en er is een herplaatser gekomen toen. Heb alleen maar herplaatsers gehad. Mijn ex had al een Mechelaar toen de Dober erbij kwam, en wij hebben vroeger ook wel honden gehad (nooit lang helaas), dus wist wel hoe en was.
Cheeco was 5, is in 2006 bij ons gekomen en is met mijn ex mee gegaan toen we uit elkaar gingen. In 2008 is hij overleden. Eind 2006 kwam Tara erbij, Doberteefje van 8, is eind januari 2007 overleden aan een hersentumor. We zijn gaan kijken voor een pup, maar voordat die er kwam, is Zarah op mijn pad gekomen, en ietsje later zijn we uit elkaar gegaan. Zarah is een kruising Dobermann x Beauceron. Ze is hier nu bijna 3 jaar alweer. Vorig voorjaar is Kazan bij ons gekomen, op 10-jarige leeftijd. Hij is veel te snel overleden aan een gigantische en vooral agressieve tumor in zijn buik. En sinds november is Shendor hier. Dus eigenlijk alleen maar Dobers, en alleen maar herplaatsers.
Ze hebben gewoon 'iets' wat me aanspreekt. Nou ja, eigenlijk alles, behalve het eigenwijze.

Rahne schreef:Guess mijn staffordshire bullterrier is gekomen nadat onze vorige staff overleden was. Mijn moeder heeft voor dit ras gekozen en hoewel ik het geweldige honden vind denk ik niet dat er na Guess nog een stafford zal komen. Mijn moeder is overigens overleden en Guess is nu eigenlijk altijd bij mij en mijn vriend en de andere 2 honden.

Mijn vriend en ik hebben Snoopy meegenomen vanuit Suriname, we waren daar op vakantie en werden verliefd op hem. Hij was toen 6 maanden en ik wist gewoon dat hij een geweldig maatje voor Guess zou worden.

Konah is echt bewust door mijzelf gekozen. Ik ben helemaal weg van wolven en heb altijd al gedroomd over een eigen 'wolf'. De Saarloos en Tjech durfde ik nog niet goed aan vanwege hun 'lastige' karakter.
Toen vond ik de Tamaskan op internet
Ik ben echt superblij met haar en hopelijk komen er in de toekomst nog meer Tamaskans bij.

Net de tamaskan even ingetikt op google: WAUW wát een schitterende hond zeg!

Wij hadden vroeger thuis een lab en later een mixje die kniehoogte was. Mijn vader wilde altijd een rottweiler maar dat mocht niet van mn moeder haha. Ik ben niet heel rasgebonden, ik vind heel veel honden wel leuk van groot tot klein, al neig ik zelf naar wat groter in mn persoonlijke voorkeur. Ik vind de AST echt een van de allermooiste honden die er zijn, al zou ik ik die nu niet snel aanschaffen (ook om wat hierboven ergens werd gezegd: ik wil echt ontspannen met mn kinderen én hond kunnen lopen). Dus ik sta voor alles open, als ze maar stabiel en kindvriendelijk zijn.

Een Chihuahua omdat het karakter me erg aanspreekt en ik een kleine hond wilde!

Klein van stuk, groot in persoonlijkheid: dat is de Chihuahua. Het is een temperamentvolle, intelligente en zeer levenslustige hond, nieuwsgierig van aard en bovenal erg aanhankelijk. Waarschijnlijk is er geen hond die zich zo graag laat vertroetelen als de Chihuahua.

hoi, ben opgegroeid met honden, dus zodra ik ging trouwen in 83 kwam er een kleine keeshond van 5 jaar, ze was mishandeld en had dus veel meegemaakt...we hebben hem 12 jaar gehad, hij is dus 17 jaar bij ons geworden...een heerlijke hond, baasgericht....daarna kwam er een maltezer, een vrouwtje van een half jaar...ook uit het asiel, was verwaarloosd aangetroffen buiten.....we hebben haar 10 jaar gehad......toen was ik het even zat...ik wilde geen hond meer...maar na ruim 2 jaar begon het weer te kriebelen..we hebben nu een rottweiler sinds 3 maanden, ook wederom uit het asiel, heeft in paar jaar tijd al 2 baasjes gehad...maar wat een lieve sukkel is het, gehoorzaam in huis,...een grote allemansvriend, ..alleen is buiten niets gewend...is zo bang dat hij agressief is naar andere honden...we zijn dus met hem op een curus....

Heel eerlijk , ; geen idee,hoe het zo gekomen is, het loopt bij mij altijd min of meer toevallig zoals het loopt
weinig geplant of vooropgezet
eeuwig en altijd een verrassingspakket.
het zullen wel altijd molossers zijn en blijven gok ik, maar ik welke vorm,
voorkomen of verschijning
dus als er ooit weer iets komt, geen idee wat dat dan zal zijn
weet wel heel zeker dat het geen Oldie meer zal zijn

Mijn eigen eerste hond (Beertje, inmiddels 1 jaar overleden) was een kruising jachthond.Met een heel gevoelig en onzeker karakter.Toen het hondje van mijn ouders overleed, had Beertje daar veel moeite mee.En omdat dat niet afnam en hij broodmager werd van eenzaamheid, besloten mijn partner en ik om er voor hem een klein vriendje bij te nemen.Hij was immers dol op kleine hondjes en vooral op Jack Russell Terriërs.
Jip kwam er vervolgens bij en het klikte direct.Beertje ging weer eten, speelde vaak met Jip en zag hem als zijn nieuwe vriendje.
Helaas kwam Beertje zeer plotseling en toch nog onverwacht te overlijden en bleef Jip alleen achter.
Voor Beertjes overlijden leerde ik mijn vriendin kennen en zij fokte Dogo's.Vooral van de moederhond was ik helemaal weg.Ik had er inmiddels een paar in het echt gezien en ik werd er steeds verliefder op.
In april 2009 werd ik benaderd door mijn vriendin met de vraag of ik een pup wilde.Na lang aarzelen (door het verdriet om Beer) heb ik ja gezegd.We gingen kijken en het klikte direct.
Lies liep daar toen ook nog rond, niemand wilde haar hebben.We namen Sanne mee en na een maand kwam Lies tijdelijk logeren.Het klikte zo goed (en nog steeds) dat we besloten om Lies te houden.
Het karakter wat ze hebben is precies wat ik zocht.Voordat Sanne kwam en nadat Beertje overleed ben ik me steeds meer in het ras gaan verdiepen.Niet alleen in de leuke dingen maar ook in de minder leuke dingen.Ze hebben namelijk niet altijd een even makkelijk karakter en soms moet je toch echt op kunnen treden.Heel anders dan met Beertje, dat wilde ik ook.Anders zou ik ze teveel gaan vergelijken.

Wat ik mooi vind aan het ras: het is een mooie krachtige witte hond met een sterke uitstraling en stevig gebouwd zonder dik te lijken.Aan het karakter vind ik de standvastigheid en het beschermen bij eventuele dreiging wel fijn.Ze zijn geen allemansvrienden, maar als je goed voor hun bent zullen ze je niet snel iets doen.Tsja na de meiden komt er zekers nog een Dogo, daarna weet ik niet.Dan ben ik alweer wat ouder en je moet toch stevig in je schoenen staan met dit ras.Letterlijk en figuurlijk!

Ik heb 9 jaar lang 2 geweldige.lieve,eigenwijze,lompe Newfoundlander beren gehad.(geweldig ras) Was daar van kinds af aan helemaal verliefd op.Een meisje bij mij op school en die haar vader fokte dit ras.Je snapt wel dat ik door weer en wind fietste om steeds naar die beren toe te kunnen.Vooral toen ze puppy,s hadden
Helaas zijn ze er allebei niet meer. en na een tijdje geen hond te hebben gehad,ben ik is gaan rondkijken en naar hondenshows toe.
En toen kwam ik in aanmerking met de fokkers van mijn huidige bouvier.het ging mij niet om de stamboom. want ik wilde een hond voor mijn plezier.En niet een waar ik shows mee ging lopen. Het karakter van de bouvier sprak me wel aan.Ook weer dat eigenwijze.Dus toen is mijn keus op een bouvier gevallen.En ik heb haar nu al 8 jaar.ze is lekker eigenwijs.Maar ontzettend lief,ook voor kinderen kortom een schat van een hond.die haar mannetje(lees teefje staat) als het moet..
En mijn liefde voor de Duitse Dog is ook alleen maar gegroeit. Schitterende honden en een mooi karakter.Hoop binnenkort de eigenares te zijn van dit ras.Het liefst een harlekijn of een grijstijger.

wel, sinds ik vorige winter ben gaan dogmushen in Yukon (Canada) ben ik gek van al de noordelijke, wolfachtige rassen.
In Yukon zat ik ook een tijdje op een camping waar iemand een Russisch-Europese laika had...zalig beestje.
Hier thuis waren we al van plan een hond aan te schaffen.
We dachten even aan een berner sennen of aan een (grote) zwitserse sennenhond.
M'n vader wou vooral een Tervuerense of duitse herder ofzo.
Maar voor mij was de keuze al gemaakt.

Siberische husky's zijn hier te commercieel vind ik.
Malamutes hebben te veel haar en zijn geen knuffelbeesten (toch niet degene diçe ik al ben tegengekomen)
De WSL leek me perfect.
Een echt roedeldier, enorm snel en een nog enormer uithoudingsvermogen en jachtinstinct.
Tot daar de wolf-kenmerken.
Want de wsl is een echte teddybeer in huis, is van weinig dingen bang en leert heel snel.
De onze heeft wel nogal een uitgesproken karaktertje, ik hoop dat dat wat minder wordt eens haar puberteit voorbij is.

We zijn dan in de Ardennen eens bij een wsl-kweker gaan kijken....en we waren meteen verkocht.
2 bezoekjes en 3 weken later hebben we een wsl van 5 maand meegenomen.
Itoewa was eerst aan iemand in Zweden beloofd, maar dat is dan toch niet doorgegaan, daar hebben wij mooi van geprofiteerd:)
Normaal is de wachttijd (zeggen ze) 2 jaar en zelfs dan ist onzeker, want ze laten honden enkel kweken als ze 5 kandidaten hebben voor de puppy's.