tineke schreef:
Nee het was niet in de familie het was enkel het onderwerp van gesprek op verjaardagen
Het is hypocriet om te weten dat er dieren gemarteld worden met opzet, en daar je mond over tehouden omdat het toevallig toch niet om dieren gaat waar je je toe aangetrokken voelt,en je niet uit de toon wil vallen op ene verjaardag.
Buiten hypocriet is het ook nog eens laf.
Fout. Het onderwerp van gesprek op verjaardagen zijn de kinderen. Altijd. Tot vervelens toe. Dus je hebt helemaal een fout beeld. Alleen maar omdat je een waas voor ogen kreeg door een voorval dat ik ooit beschreef ten tijde van een verjaardag.
En tegenwoordig hou ik steeds minder mijn mond. Ik ga geen ergernissen meer opkroppen. Ik vind je nog steeds dom. Omdat je een totaal verkeerd beeld van mij gevormd hebt en daar steeds weer op terug komt, je lijkt je er aan vast te klampen.
Ik heb de overbuurvrouw al een veeg uit de pan gegeven 2 weken terug.
Een andere overbuurvrouw belde mij vorige week dat er steeds een klein katje bij haar binnen liep en het ging maar niet weg. "die is van Harry" zei ik. Dat is haar buurman en dat is een boer die katten ongebreideld voort laat planten."nee, deze heeft een tuigje om, en die heeft Harry geen", zegt ze. "dan is hij mogelijk van een van de campinggasten die hem meegenomen hebben op vakantie en toen is hij ontsnapt", zei ik. Er zijn namelijk nogal veel recreatieboerderijen en campings in de buurt. "je moet de politie bellen en op de hoogte stellen en dierenasiel de crull in Den Ham bellen, dan komt de dierenambulance hem ophalen. Als die mensen dan bellen naar de instanties, kunnen die hen vertellen dat hun kat gevonden is." vertelde ik haar toen. En zo geschiedde.
Ik vertel dit de volgende dag aan de andere buurvrouw. Zegt ze "ja, die wilde hier ook naar binnen maar ik heb hem weggejaagd". Ik werd geërgerd. "waarom heb je hem niet vast gezet en op laten halen door de dierenambulance??? "Ik heb nu eenmaal niets met katten", zei ze.
"ik ook niet! maar ik ken legio mensen die er zielsveel van houden en diep in de rats zitten als ze hun kat kwijt zijn!!!. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn hond kwijt zou raken, en dat mijn hond mensen zou ontmoeten zoals jij, en ik nooit meer zou weten hoe het met haar zou gaan en haar nooit meer terug zou zien. Dit is een grove mate van onverschilligheid van jou!".
Ze zei nogmaals dat ze niet van katten hield. "Dat doet er niet toe! Andere mensen houden er van, wil jij het hen aandoen dat ze verdriet hebben en 's nachts hun oog niet dicht doen terwijl je slechts een kleine moeite hoeft te doen om hen te helpen?"
Ik weet niet of het me gelukt is haar te overtuigen. Bij haar hond is hte destijds niet gelukt en die zit nu dus bij mij.
'Het lot van de dieren is bezegeld door de onverschilligheid van velen, in combinatie met de daadwerkelijke haat van weinigen