Het HondenForum

Frenk schreef:

Da-ki schreef:in totaal is het sinds ik hem heb 4x mis gegaan..
de eerste 3x waren logische dingen (voor zo ver je over logisch kunt spreken wanneer je hond een andere hond verwond)
maar de laatste keer was voor mij de maat vol, hij is zo verschrikkelijk onzeker wanneer een andere hond, ook onzeker gedrag vertoont dat hij kebab maakt van de ander... alleen maar uit angst dat hij anders degene is die kebab wordt.

Ik wil niet meteen te kritisch zijn, maar hoe kan het na de eerste keer nog 3x misgaan?
En ik vind "kebab maken van de ander" behoorlijk apart klinken voor een hond die dan zo onzeker is. Hoe zeer moet hij dan bang gemaakt worden voor hij de aanval opent? En waarom gaat hij de confrontatie dan niet uit de weg?
Ik bedoel dit als serieuze vragen

ik ervaar ze ook als serieus.
dat kebab maken is maar een uitdrukking
elke "ruzie" is een opzichzelf staand verhaal, dus dacht ik bij de eerste keer.. ik heb het begrepen, was de 2e keer weer totaal anders.
Inmiddels zijn we bijna 3 jaar samen (hij was bijna 6 toen ik hem kreeg) nu weet ik de 'bottleneck'... de tegemoet komende hond, benaderd ons -lees, hem- onzeker en dat maakt dat hij uit zijn onzekerheid aanvalt... (aanval is de beste verdeding in zijn beleving)
aangezien het 1 op de 10.000 honden "mis" gaat, is dit voor ons dé oplossing


duidelijker gemaakt ??

vergeten:

Frenk schreef: En waarom gaat hij de confrontatie dan niet uit de weg?

Geen idee waarom hij niet dit niet uit de weg gaat....
hij is ruim 5 jaar -zijn eerste 5 jaar- NIET consequent behandeld
hij heeft dus zijn eigen "wereldje" gecreeerd om te reageren

Da-ki schreef:Inmiddels zijn we bijna 3 jaar samen (hij was bijna 6 toen ik hem kreeg) nu weet ik de 'bottleneck'... de tegemoet komende hond, benaderd ons -lees, hem- onzeker en dat maakt dat hij uit zijn onzekerheid aanvalt... (aanval is de beste verdeding in zijn beleving)

En het is niet dat hij bij juist een onzekere hond denkt "jou kan ik hebben" ofzo? Want hij doet het dus niet bij elke hond?

Het lijkt me in ieder geval ontzettend moeilijk en je hebt een oplossing gevonden die voor iedereen werkt

Da-ki schreef:hij is ruim 5 jaar -zijn eerste 5 jaar- NIET consequent behandeld
hij heeft dus zijn eigen "wereldje" gecreeerd om te reageren

Ga je er dan vanuit dat je als baas de contacten tussen hem en andere honden had moeten begeleiden vanaf pup af aan?

Ik heb een hond die niet los kan en ja ik vind het heel erg sneu voor haar maar toch gebeurt het niet meer.

Ze zit aan de lange lijn (15 meter) bij lange wandelingen, mag wel zwemmen op een bepaalde plek waar ik overzicht heb en gelukkig heb ik eindelijk een omheind plekje gevonden waar we tegenwoordig ballen gooien en ze toch even hard kan rennen.

Maar los zoals mijn andere hond komt ze niet meer nadat ze bijna een klein hondje naar de andere wereld geholpen heeft.
En nee, dat kleine hondje heeft haar niet daartoe aangezet behalve dan door zijn aanwezigheid.
Dat kleine hondje liep netjes aan de lijn met het baasje zo ongeveer 700 (!) meter verderop.

Ik wil het risiko niet lopen dat ooit nog te moeten meemaken.
Een muilkorf wil ik haar niet omdoen nadat ik hier het verhaal heb gelezen van een hond die zich daardoor niet meer verweren kon en doodgebeten werd.

Als de reden dat de hond nooit los mag bijvoorbeeld is dat hij mens- of hondagressief is, of teveel jaagt, vind ik dat alleen maar verantwoordelijk en geef die bazen een pluim
Met muilkorf in bepaalde gevallen vind ik ook knap van de baas, mits er wel op de hond gelet wordt nog want ik heb er een keer naast gestaan toen een hond met korf een andere hond letterlijk bijna verzoop omdat de baas dacht "hij heeft toch een muilkorf om"

Kleine hondjes die nooit los gaan "want dat heeft zo'n kleintje niet nodig" of Retrievers die nooit los gaan "want dan gaat hij het water in", vind ik heel, heel erg sneu.
Mijn honden lopen voornamelijk los, en ik zou het heel vervelend vinden als dat niet zou kunnen. Petje af dus voor mensen die daarvoor wel kiezen omdat los niet verantwoord is

Hier ook een hond die niet los kan, niet omdat hij vals is nee hij loopt weg en dan ook echt weg!!
Dus hij mag lekker alle wandelingen aan de lijn en hij is er niet zielig om hij loopt elke dag wel 2 uur op het strand en nog div keren per dag park en bos .
Alleen in de zomer als we op de camping zijn kan hij los en dat is op een omheind weiland waar ik dus zeker van weet dat hij niet weg kan.

Woopy loopt nooit los.
Ten eerste kan hij mensen bijten en ten tweede loopt hij weg. Echt weg. Niet even iets te ver de hort op gaan maar gewoon weg. En dan moet ik hem maar ergens zien te vangen.
En nadat hij 2x een 80 km weg is overgestoken en iemand heeft gebeten vond ik het wel goed met hem.

Ik laat hem sinds een tijdje op een groot afgesloten veld los rennen. Veld is zo groot als een voetbalveld. Daar kan hij dan even racen.
Verder rent en speelt hij mee aan de flexlijn.

Ik vind het heel belangrijk dat een hond los kan lopen.
Daar zal ik mijn raskeuze ook zo veel mogelijk op aanpassen.

Caja heeft door een peesverwonding zo'n 2 maanden alleen aan de lijn gelopen en dat was voor ons beiden echt afzien

Frenk schreef:

Da-ki schreef:Inmiddels zijn we bijna 3 jaar samen (hij was bijna 6 toen ik hem kreeg) nu weet ik de 'bottleneck'... de tegemoet komende hond, benaderd ons -lees, hem- onzeker en dat maakt dat hij uit zijn onzekerheid aanvalt... (aanval is de beste verdeding in zijn beleving)

En het is niet dat hij bij juist een onzekere hond denkt "jou kan ik hebben" ofzo? Want hij doet het dus niet bij elke hond?

hij doet het alleen wanneer een ander net iets te lang fixeerd
tevens doet hij het alleen bij honden van zijn "lengte"
De uitstraling van 'jou kan ik hebbeh' lees ik er niet uit af, veel meer als of ie denkt geen keuze te hebben

Da-ki schreef:
hij is ruim 5 jaar -zijn eerste 5 jaar- NIET consequent behandeld
hij heeft dus zijn eigen "wereldje" gecreeerd om te reageren

Frenk schreef:
Ga je er dan vanuit dat je als baas de contacten tussen hem en andere honden had moeten begeleiden vanaf pup af aan?

geloof niet dat ik dat bedoel....
deze hond is altijd bang bij/na 'opdrachten' (andere eigenaren noemen dat commando's) dat ie 'klappen' krijgt....
Hij wist nooit waar hij aan toe was.
Tevens is hij te jong bij zijn moeder weggehaald, wat wel degelijk -mijnsinziens- van invloed is op hoe hij met andere honden omgaat....

Zoek stok! schreef:
Maar ik vind honden die om een goede reden niet los kunnen niet zielig. Wel zou ik dan proberen om een afgesloten veld te vinden oid waar ze zo nu en dan lekker uit kunnen razen.

Wij hebben Magic weleens los gelaten op de velden op mijn werk met het idee van dan kan hij lekker eens rennen....nou mooi niet dus meneer vond er geen reet aan en bleef alleen maar bij ons staan.
Maar goed, hij zal het los rennen wel niet nodig hebben gehad denk ik maar

tineke schreef:

Emma schreef:

Da-ki schreef:het is niet antwoord op je vraag, want ik verbaas me nl ook over mensen die hun hond nooit los laten lopen.. zelfs die zo venijnig zijn (de honden dan.... )

ik heb 1 zéér onzekere hond, mocht hij denken dat de andere hond hem eventueel ooit zou aanvallen valt hij bijvoorbaat aan...
als oplossing loopt hij altijd los MET muilkorf


hiermee wilde ik alleen een andere (alternatief) kant laten zien, hoe een hond, hond mag zijn.

eigenlijk vind ik dit er wel eng uitzien hoor. gewoon in de wijk. op een groene losloopplaats zou ik het niet zo eng vinden.dan verwacht je het nog. maar als ik gewoon nietsvermoedend door die straat loop en deze hond komt er aan gerend, dan schrik ik wel even hoor.

verder vind ik het een goede oplossing hoor. en als ik zou weten dat zoiets in de buurt liep, zou ik er niet meer van schrikken. maar ik kan me wel voorstellen dat mensen dit niet prettig vinden. zo te zien is het gewoon in een wijk? bij de weg.

Toevallig zijn wij deze hond(en)en baasjes afgelopen zaterdag tegen gekomen in de Groene weelde en dat verliep prima hoor.
Wij zagen de muilkorf en hielden onze honden toen ook even bij ons en ik vond het er niet angstaanjagend uitzien moet ik zeggen.
Aan de andere kant heb ik ook ene hond gehad die weleens een muilkorf droeg dus dat kan wel schelen

ik geloof ook dat het een heel lieve hond is hoor. maar als ik in een woonwijk loop en zo`n hond komt de hoek om rennen dan zal ik wel even schrikken. ik doel dus enkel op die foto hierboven.

schrikken is bij mij ook even een klein rillinkie door lichaam. na 1 sec. is het niet ondenkbeeldig dat ik de hond gewoon sta te aaien hoor
ik zou ook schrikken als er een idiote man met bivakmuts de hoek om komt rennen.

hier lopen ze ook nooit los..

ja heeeeeeel af en toe midden in de nacht om 3 uur als er niemand op straat is, rennen ze op een afgezet grasveldje voor de deur

als ik ze hier los laat lopen, of in het bos, dan zijn andere honden gewoon niet veilig..

dus wat heb je liever? dat alle honden los lopen en er een aantal afgeslacht worden? of dat de baas zijn/haar verantwoordelijkheid neemt en de hond die niet met andere honden overweg kan, aanlijnt

Klijntjuh schreef:Ik heb het meegemaakt.. meerdere keren.. mensen die hun honden NOOIT los laten lopen.

Die honden lopen hun hele leven aan de lijn..

Het gaat dan vooral om chihuahua's, maar toch. ook die rennen..

En waarom laten deze mensen hun chihuahua's niet los?
Omdat ze het eng vinden! Omdat er al een heel stel chihuahua's dood zijn gebeten! Omdat niet alle los lopende honden van die lievertjes zijn en dat samen met het uitdagende karakter van een chihuahua... Dat maakt ze een makkelijke prooi en een beet van een grote hond is vaak einde verhaal
Mijn chihuahua liep ook vaak los, wanneer dat kon
Maar ik ben er van overtuigd dat een chihuahua (of welk ras dan ook) die niet los loopt, en dit gewend is van jongs af aan, zich echt niet zielig voelt hoor. Als ze maar voldoende beweging krijgen op een dag.
Wanneer het de baasjes het een gerust gevoel geeft tijdens een wandeling als zijn/haar chihuahua's vastlopen, waarom zou je er dan een punt van maken?
Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde hé

Tamara. schreef:Voor mezelf en mijn honden vind ik het héél belangrijk dat ze los kunnen lopen. Mijn totale hondengeluk hangt er niet vanaf maar ik zou het hebben van honden wel een stuk minder leuk vinden als ze nooit los kunnen. Wandelen met een hond aan een riem vind ik gewoon niet leuk
Voor de hond zelf zal het misschien niet zielig zijn dat hij of zij nooit los kan maar ik vind het op de een of andere manier wel zielig. Dat is de emotie die ik er zelf aan hang ook al is die niet terecht.

Dat heb ik precies zo.
En toen Silka hier kwam met heel veel jachtpassie moest ik wel even slikken...
Maar... na heel veel trainen en de enorme inzet van Sil zelf (echt, ik ben zooooo trots op het dametje) kan ze toch bijna overal los lopen. Terwijl ze, toen ze aan de lange lijn liep, niet echt een ongelukkige indruk maakte. Maar ik wilde haar gewoon los. Bill loop immers ook los.
Op een of andere manier heb ik toch het idee dat mijn honden 'los' meer van de wandelingen genieten. En dat zit idd vooral bij mij zelf.

Klijntjuh schreef:Ik heb het meegemaakt.. meerdere keren.. mensen die hun honden NOOIT los laten lopen.

Die honden lopen hun hele leven aan de lijn..

Het gaat dan vooral om chihuahua's, maar toch. ook die rennen..

Ik kan het me gewoon niet voorstellen. Zijn er hier mensen die dat ook doen? hun hond nooit los? En uit welk oogpunt?

Mijn hondje is welgeteld 1 week lang alleen aan de lijn uitgelaten (ik was op vakantie, en de oppas durfde hem niet los te laten)
Hij was depressief toen wij weer thuis kwamen.
Hij at niet, zat al 3 dagen zuchtend in een hoekje, en speelde niet!



Misschien als een hondje van kleinsafaan iets anders gewent is, dat het dan anders zit.. maar zoals je leest heb ik daar geen ervaring mee.

Wat vinden jullie van honden die nooit los mogen?

Als eigenaar van grotere honden vind ik het helemaal prima als mensen hun kleine hondjes aan de lijn houden. Van mij mogen ze bossen en losloopgebieden ook mijden. Ik moet er niet aan denken dat mijn 'grote' honden opeens stuiten op dat kleine gefriemel. Honden van normaal formaat zie je nog aankomen, die kleintjes gewoon niet. 't Doet mij denken aan de mensen die ik ooit in het bos tegenkwam met hun katten bij zich. Wel aan een lijntje trouwens.... maar zie je honden maar onder controle te krijgen als zij dat eerder dan ik gezien hebben. Als ze niet getriggerd worden om te gaan happen dan is door het maatverschil de kennismaking nooit optimaal. Neuh, hou maar vast dat grut en zoek een veilig, afgezet en overzichtelijk speelveldje voor ze

Rabecca schreef:

Klijntjuh schreef:Ik heb het meegemaakt.. meerdere keren.. mensen die hun honden NOOIT los laten lopen.

Die honden lopen hun hele leven aan de lijn..

Het gaat dan vooral om chihuahua's, maar toch. ook die rennen..

En waarom laten deze mensen hun chihuahua's niet los?
Omdat ze het eng vinden! Omdat er al een heel stel chihuahua's dood zijn gebeten! Omdat niet alle los lopende honden van die lievertjes zijn en dat samen met het uitdagende karakter van een chihuahua... Dat maakt ze een makkelijke prooi en een beet van een grote hond is vaak einde verhaal
Mijn chihuahua liep ook vaak los, wanneer dat kon
Maar ik ben er van overtuigd dat een chihuahua (of welk ras dan ook) die niet los loopt, en dit gewend is van jongs af aan, zich echt niet zielig voelt hoor. Als ze maar voldoende beweging krijgen op een dag.
Wanneer het de baasjes het een gerust gevoel geeft tijdens een wandeling als zijn/haar chihuahua's vastlopen, waarom zou je er dan een punt van maken?
Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde hé

Nou ik moet zeggen dat ik met chihuahua's (onder de 3 kilo zo ongeveer heb ik het dan over, dus echt mini mini mini) ook niet naar een druk losloopgebied zou gaan. Ik vind dat je ook niet kan verwachten dat mensen op bijvoorbeeld een zondagmiddag op het hondenstrand rekening gaan houden met een hondje van 1.5 kilo wat daar ook los rondrent. En dan gaat het niet eens om aanvallen of bijten, maar er hoeven maar twee dolle Labjes aan te komen rennen, tegen dat hondje van 1.5 kilo op, en je kan al een groot probleem hebben.

Frenk schreef:

Da-ki schreef:hij is ruim 5 jaar -zijn eerste 5 jaar- NIET consequent behandeld
hij heeft dus zijn eigen "wereldje" gecreeerd om te reageren

Ga je er dan vanuit dat je als baas de contacten tussen hem en andere honden had moeten begeleiden vanaf pup af aan?

dan was het nog een etter geworden maar wel makkelijker te handelen misschien.

ik heb sam vanaf pup maar door o.a. zijn ziekte vanaf dat hij 12 weken was is hij met honden nauwelijks gesocialiseerd. en dat helpt niet mee....

teefjes die hij van vroeger kent toen hij zelf nog jong was is hij helemaal verliefd op en doet hij niks, maar daar slaat hij weer door in zijn enthousiasme. idem bij pups.

sam vreet trouwens alles op wat onbekend is. hij blijft dus braqaf aan het touwtje

ik zou het liever anders zien maar opa is al 6 en tevreden dus voor hem is het ok.

Er zijn gewoon honden die nooit los kunnen.. soms is er gewoon de mogelijkheid niet om een plek tevinden waar je honden veilig los kan laten lopen...

Ik wordt er een beetje erg moe van dat mensen maar vinden dat honden die aan d elijn lopen maar zielig en sneu zijn ....
Zolang je zorgt dat je hond qua beweging niks tekort komt is er geen probleem... wandelingen aan de lijn, fietsen , joggen noem maar op...

ahhhh zeg je nouww dat mun leive doggie een ettertje is..
ahhhhhhh... mijn arm kind....

Anne Panne schreef:dus wat heb je liever? dat alle honden los lopen en er een aantal afgeslacht worden? of dat de baas zijn/haar verantwoordelijkheid neemt en de hond die niet met andere honden overweg kan, aanlijnt

Doe die laatste maar

Mijn oude hond kwam ook nooit los.
Ik had toch echt niet de indruk dat die ook maar een klein beetje zielig was (in dat opzicht).

Ik vind het ook wel een soort van zielig. Ik denk omdat ik zie hoeveel mijn hond geniet van het los zijn.

Ik kan met haar de hele dag aangelijnt fietsen maar daar haalt ze niet echt veel uit vind ik. Ze is moe fysiek, maar een uur later is ze weer helemaal opgeladen. Terwijl ze bij een lange losse wandeling echt voldaan is zeg maar.

Ik pas er dan ook mijn (ras)keuze op aan, en mocht ik een toch zo'n hond hebben zou dat mijn eerste prioriteit zijn, met alle hulpmiddelen die ik kan bedenken. Geen idee wat ik zou doen als dat niet werkt.

Klijntjuh schreef:Ik heb het meegemaakt.. meerdere keren.. mensen die hun honden NOOIT los laten lopen.

Die honden lopen hun hele leven aan de lijn..

Het gaat dan vooral om chihuahua's, maar toch. ook die rennen..

Ik kan het me gewoon niet voorstellen. Zijn er hier mensen die dat ook doen? hun hond nooit los? En uit welk oogpunt?

Mijn hondje is welgeteld 1 week lang alleen aan de lijn uitgelaten (ik was op vakantie, en de oppas durfde hem niet los te laten)
Hij was depressief toen wij weer thuis kwamen.
Hij at niet, zat al 3 dagen zuchtend in een hoekje, en speelde niet!



Misschien als een hondje van kleinsafaan iets anders gewent is, dat het dan anders zit.. maar zoals je leest heb ik daar geen ervaring mee.

Wat vinden jullie van honden die nooit los mogen?

lijkt me ook levensgevaarlijk zo'n minihondje tussen al die grote honden....
Ik zou het nooit doen in ieder geval, keek met Dusty altijd al goed uit dat er niet al te grote honden liepen en dat was een middenmaatje, als het verkeerd gaat, gaat het goed verkeerd en is de kans groot dat het einde hond is... zeker met zo'n klein hondje...

Spike loopt elke dag wel een keer los in losloopgebied of uiterwaarden. Dat heeft hij ook echt nodig en ik moet er zelf niet aan denken een hond te hebben die dat niet kan. Zoals al eerder gemeld pas ook ik mijn raskeuze hierop aan om de kans dat het goed gaat zo groot mogelijk te maken.

Ik snap wel dat het soms niet anders kan maar persoonlijk vind ik het wel sneu tenzij ze op een omheind terrein elke dag kunnen rennen.
Van mij mogen trouwens ook kleine hondjes los hoor; of ik het zou durven als eigenaar van een mini in een druk onoverzichtelijk losloopgebied is weer wat anders. Ik zou Spike er ook niet echt mee laten spelen misschien maar als een toevallige korte ontmoeting al niet goed zou gaan dan heeft de eigenaar van de grote hond nog wat training te doen is mijn mening.

tja je kunt er je raskeuze wel op aanpassen, maar honden blijven toch levende wezens en zijn geen machines.

Wat doe je dan als de hond van je keuze nou net die ene zeldzame hond van dat ras is die toch niet los blijkt te kunnen omdat ie een gevaar is voor andere honden en/of mensen?

Quiero van 3,5 kilo gaat gewoon met alle wandelingen mee en loopt dan net als de andere honden los. Uiteraard let je op andere honden en hun lichaamstaal maar ik kan niet alle risico's wegnemen die bij het hebben van een klein hondje horen, dus daar waar honden los mogen mag hij ook gewoon los.

renee-uk schreef:tja je kunt er je raskeuze wel op aanpassen, maar honden blijven toch levende wezens en zijn geen machines.

Wat doe je dan als de hond van je keuze nou net die ene zeldzame hond van dat ras is die toch niet los blijkt te kunnen omdat ie een gevaar is voor andere honden en/of mensen?

Dan handel je daarnaar. Maar je kan raskeuze natuurlijk niet af doen als 'onzin'

Moos schreef:

renee-uk schreef:tja je kunt er je raskeuze wel op aanpassen, maar honden blijven toch levende wezens en zijn geen machines.

Wat doe je dan als de hond van je keuze nou net die ene zeldzame hond van dat ras is die toch niet los blijkt te kunnen omdat ie een gevaar is voor andere honden en/of mensen?

Dan handel je daarnaar. Maar je kan raskeuze natuurlijk niet af doen als 'onzin'

Dat doe ik ook niet, maar ik zie het ook niet als een garantie dat het altijd zo gaat als je wil

Joyce schreef:Quiero van 3,5 kilo gaat gewoon met alle wandelingen mee en loopt dan net als de andere honden los. Uiteraard let je op andere honden en hun lichaamstaal maar ik kan niet alle risico's wegnemen die bij het hebben van een klein hondje horen, dus daar waar honden los mogen mag hij ook gewoon los.

Ik moet zeggen dat met Vera erbij ik eigenlijk nooit meer heb dat ik over Saar denk "oppassen geblazen" (nou ja, behalve dan bij honden die met de kop laag loerend aan komen zoeven, die vindt Vera ook eng namelijk). Met Moos en Saar samen ging ik niet heel druk losloopgebied in, dan voelde ik me toch te kwetsbaar. Wel weer als we meeliepen met anderen met wat grotere, sociale, honden.
Voor mij persoonlijk maakt het dus best een flink verschil of bij dat kleine hondje (en dan heb ik het even niet over hondjes van een of twee kilo, want dat is zoooo klein...dat blijf ik eng vinden) nog een grotere hond hoort, of in ieder geval meeloopt. Grote honden gaan nu namelijk gewoon altijd eerst in 1 rechte lijn op Vera af, ze zien Saar bijna nooit meer staan.
En als ze toch wel echt komen kwallen bij Saar gaat Vera ertussen staan