Het HondenForum

Moos schreef:Mijn ouders waren behoorlijk consequent toen ik en mijn broertje klein waren (eenmaal tieners ging het met mij iig, ik was al uit huis toen mijn broertje tiener was/is, veel meer wel in overleg), nee was ook nee, en je 'netjes en beleefd' gedragen werd wel heel belangrijk gevonden. Rekening houden met anderen, want dat je als kind graag hard gilde in de tuin, was voor de buren bijvoorbeeld heel vervelend (en mocht dus niet, gillen was standaard terug naar binnen).

Dat herken ik wel in hoe ik met de honden omga. Zeker in de puppen/jonge hondentijd ben ik erg consequent, en wat ik ze aanleer/hoe ik ze opvoed, is inderdaad ook gebasseerd op zorgen dat ze zich in een sociaal gebeuren netjes en beleefd gedragen.

Ja, dat herken ik ook. En dat ging allemaal hartstikke vrij en gezellig, zolang je je dus aan die grenzen hield. En ging je over de grens heen, dan inderdaad terug naar binnen of iets dergelijks. Helemaal niet hardhandig, wel heel duidelijk. En de belangrijkste les was inderdaad: sociaal, netjes en beleefd.

Ik ben best streng opgevoed, doch liefdevol. Mijn moeder was ouderwets, eiste van mij dat ik grote mensen liet uitpraten en niet zomaar in de rede viel. Stond er op dat ik een hand gaf bij het groeten, dat ik me rustig hield etc. Ik had als kind niet op de voorgrond te treden bij volwassenen, maar ik mocht er wel bij zijn. In andere opzichten ben ik misschien weer verwend.
Ze was ook altijd heel bezorgd, bang dat me iets overkwam. Waarschuwde me niet met vreemde mensen mee te gaan, ik moest voor donker binnen zijn, en ik mocht alleen daar spelen waar ze me in de gaten kon houden of waar ik duidelijk zichtbaar was en niet op een achterafpleintje of bosje (wat ik dus stiekum wel deed).

In veel dingen doe ik het ook zo met mijn honden. Nu vallen ze me nooit in de reden omdat honden dat nu eenmaal niet doen, maar ze moeten wel komen als ik roep en ze mogen niet in hun eentje de weg over. Ik moet ze in de gaten kunnen houden. En ook ik ben heel bezorgd dat ze iets overkomt.

En de manier waarop mijn moeder vroeger omging met Beatle en later Bessie (de honden), zo ga ik nu met mijn honden om.

iones schreef:Ik ben best streng opgevoed, doch liefdevol. Mijn moeder was ouderwets, eiste van mij dat ik grote mensen liet uitpraten en niet zomaar in de rede viel. Stond er op dat ik een hand gaf bij het groeten, dat ik me rustig hield etc. Ik had als kind niet op de voorgrond te treden bij volwassenen, maar ik mocht er wel bij zijn. In andere opzichten ben ik misschien weer verwend.
Ze was ook altijd heel bezorgd, bang dat me iets overkwam. Waarschuwde me niet met vreemde mensen mee te gaan, ik moest voor donker binnen zijn, en ik mocht alleen daar spelen waar ze me in de gaten kon houden of waar ik duidelijk zichtbaar was en niet op een achterafpleintje of bosje (wat ik dus stiekum wel deed).

In veel dingen doe ik het ook zo met mijn honden. Nu vallen ze me nooit in de reden omdat honden dat nu eenmaal niet doen, maar ze moeten wel komen als ik roep en ze mogen niet in hun eentje de weg over. Ik moet ze in de gaten kunnen houden. En ook ik ben heel bezorgd dat ze iets overkomt.

En de manier waarop mijn moeder vroeger omging met Beatle en later Bessie (de honden), zo ga ik nu met mijn honden om.

hebben wij dezelfde ouders? :N:

iones schreef:Nu vallen ze me nooit in de reden omdat honden dat nu eenmaal niet doen,

Nou, als Frenk vindt dat hij aandacht tekort komt, dan is hij zeer wel in staat om dat te laten merken

Geer schreef:Naar aanleiding van het blaffende-kindertopic vroeg ik me - mijn eigen opvoeding overpeinzend - zo eens iets af...

Hoe ben jij vroeger opgevoed? En merk je daarin iets terug als je kijkt naar de manier waarop je je honden opvoedt?

Om voor mijzelf te spreken. Mijn ouders waren eigenlijk heel vrij en alles was bespreekbaar. 'Onderzoek alles en behoud het goede'. Ik werd vrijgelaten, maar onuitgesproken hingen er wel regels waar ik mij, doordat ik vrij werd gelaten, vrij makkelijk aan hield. Afspraak is afspraak, vriendelijk en beleefd zijn naar anderen,goed je best doen op school: haal het beste eruit wat erin zit en word een leuk mens.

Ik merk eigenlijk, nu ik erover nadenk, dat ik mijn honden een beetje hetzelfde opvoed. Ik doe geen cursussen, leer geen truucjes; eigenlijk mogen ze helemaal doen wat ze zelf willen maar binnen een aantal kaders die ik eigenlijk vrij 'vanzelf' heb gesteld. Zonder al te veel duidelijke correcties of duidelijke opvoedingstechnieken. Het past bij mij en het past bij mijn honden, rassen die ik vast ook niet voor niets heb gekozen.

Herken jij de opvoeding die jijzelf hebt gehad als je kijkt naar de manier waarop je met je honden omgaat?

Hier eigenlijk precies hetzelfde. Ik heb wel met beide honden cursussen gedaan, omdat ik vond dat dat 'moet'. Soort leerplicht was de 1e cursus. Daarna mochten de honden kiezen. Saar koos ervoor om niet verder te gaan (die vond er geen bal aan), en met Miep ben ik nog verder gegaan. Ze kennen hier ook geen truukjes, doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. En ze mogen 3x in spel blaffen buiten, maar dan is het klaar. Of ze moeten binnen verder.

Neuh, hier helemaal niet dezelfde opvoeding die ik heb gehad. Keeffer en ik zijn allebei stronteigenwijs, alleen ga ik er heul anders mee om dan mijn moeder. Ik heb een harde opvoeding gehad. Keeffer is echt heel gevoelig en kan er niet tegen als mammie boos is. Dus corrigeren gaat eigenlijk vrij makkelijk. Gewoon geen aandacht geven, en moet je hem dan zien kijken. Verder ben ik heel vrij in de opvoeding van Keeff. Hij moet vooral gewoon lief zijn en luisteren als ik hem roep en that's it. Hij is dan ook echt een van de meest vrije, lieve hondjes die ik heb gezien. Echt een top beestje. Hij weet dondersgoed wanneer die iets fout heeft gedaan en komt dan al schuldbewust aanlopen. En als hij vind dat hij iets niet verkeerd heeft gedaan, maar ik vind dat wel, dan gaat hij míj negeren, in plaats van the other way around. Whaha, heerlijk ding!

leuke vraag

mijn ouders hadden twee kinderen. ik de jongste. mijn zus de oudste.

je merkte wel dat ze voor mijn zus strenger waren. dat kwam deels doordat zei de wat ``haaibaai``was en ik het wat rustiger serieuse type.(in huis )en omdat zij het eerste kind was natuurlijk. ik denk dat ouders daar altijd wat strakker/consequenter mee proberen te zijn.

dus mijn opvoeding was iets minder consequent dan hoe ze mijn zus probeerde op te voeden.

ik deed vaak ook gewoon mijn zin. wel of geen toestemming. maar misschien deed mijn zus dat ook??

ik val dus ook wel op honden met een eigenwijs of niet-slaafs karakter. ondanks het feit dat mij een opgevoede herder ook wel wat lijkt. maar dan val ik niet op het uiterlijk.

ik doe wel dingen met de hond (cursus), maar ik ben niet zo streng dat hij altijd binnen de seconde moet luisteren.
maar heb wel weer regels waar ik heel stipt op sta. en dan mag dat dus niet en gebeurd het niet. ben dus heel los met dingen, maar als de hond over de schreef gaat dan krijgt hij dat te weten! zo ben ik eigenlijk zelf ook opgevoed.

ik denk ook dat mijn zus haar hond weer iets meer in de gaten houdt met dingen. dus eerder wat zegt ook. meer verbaal opvoeden. ik ben ook iets meer van het lichaamstaal denk ik.

dus in grote lijnen: ja, ik denk dat je eigen opvoeding wel meespeelt. hangt ook van je opvoeding af. dingen waar jezelf een hekel aan had in je opvoeding die gebruik je dan zelf niet denk ik. omdat je weet dat het niet leuk en niet doeltreffend is ?