Het HondenForum

ik heb vooral moeite met het feit dat ze zelf niet bij de " eigenaar' van de hond overlegd heeft, wie weet wat voor moeite die zelf gedaan heeft en de houding heeft van": wat gaat het jouw aan. Via een vriend horen is leuk, maar zelf overleggen is beter.
Misschien heeft de mevrouw nog niet de helft van het verhaal vertelt aan die vriend. Ik denk dat je eerst alles duidelijk moet hebben voor je begint met zoeken.
Ik ben niet tegen het zoeken, in tegendeel, maar wel in goed overleg met de " eigenaar" .

Inge O schreef:

Podenji schreef:

Inge O schreef:

Marjoleine schreef:Ach, wat zal ik zeggen?

Als die hond inderdaad vermist is daar, is het feitelijk diefstal.
Dus dan hebben je kennissen hem eigenlijk gestolen, want gevonden voorwerpen zou je aan moeten geven. Ook in Zweden, hoor.

Dus ik vind het wel een goed idee dat je zoekt.
Ik denk dat ze in Zweden niet naar een dierenarts zijn geweest, want die had het tatouagenummer kunnen traceren.

helemaal mee eens, die nederlandse 'vinders' zouden voor mij eerlijk gezegd de pot op kunnen. ik word er zelfs redelijk boos om .

de ironie van het verhaal is, dat veel podencos en galgos van spaanse jagers zo ook naar het buitenland verdwijnen, honden waar normaal voor gezorgt wordt, honden die er goed verzorgt uitzien, maar omdat hetdat type hond is wordt het gezien als "zwerver" en "zal wel verwaarloosd" worden en nemen ze ze mee.
voor jagers die hun honden normaal verzorgen is dat heel erg, zij kunnen hun honden niet meer lekker los laten lopen op hun eigen terreinen omdat toeristen ze meenemen. ook al kunnen ze duidelijk zien dat ze goed verzorgt zijn.

als dat echt zo gebeurt is dat toch heel simpel te voorkomen, lijkt me : je doet je hond een halsband om met penning, inclusief adres en telefoonnummer - een hond onder die voorwaarden meenemen is regelrechte diefstal en zie ik toch nog niet zo snel gebeuren.

Een halsband is makkelijk af te doen.......vernietigen en niemand die kan bewijzen dat het jouw hond is en dat hij een halsband met penning om had....... Maar het blijft inderdaad diefstal.

Jacky schreef:ik heb vooral moeite met het feit dat ze zelf niet bij de " eigenaar' van de hond overlegd heeft, wie weet wat voor moeite die zelf gedaan heeft en de houding heeft van": wat gaat het jouw aan. Via een vriend horen is leuk, maar zelf overleggen is beter.
Misschien heeft de mevrouw nog niet de helft van het verhaal vertelt aan die vriend. Ik denk dat je eerst alles duidelijk moet hebben voor je begint met zoeken.
Ik ben niet tegen het zoeken, in tegendeel, maar wel in goed overleg met de " eigenaar" .

Ik zelf heb die persoon ook gesproken.
Ze heeft me verteld dat de hond vermagerd rondliep in een afgelegen gebied, en volgens haar was het gewoon een zwerver, anders zou de hond niet zover van de bewoonde wereld hebben gelopen.
Die vriend van me heeft haar ook nog gesproken, en ze voelde er niets voor om de eigenaar te gaan zoeken, want ze geloofde daar niet zo in.

Maar de hond heeft een tato, dus is van iemand geweest.
En ik kan alleen maar continu denken: stel dat het mijn hond zou zijn......

Paulala schreef:

Jacky schreef:ik heb vooral moeite met het feit dat ze zelf niet bij de " eigenaar' van de hond overlegd heeft, wie weet wat voor moeite die zelf gedaan heeft en de houding heeft van": wat gaat het jouw aan. Via een vriend horen is leuk, maar zelf overleggen is beter.
Misschien heeft de mevrouw nog niet de helft van het verhaal vertelt aan die vriend. Ik denk dat je eerst alles duidelijk moet hebben voor je begint met zoeken.
Ik ben niet tegen het zoeken, in tegendeel, maar wel in goed overleg met de " eigenaar" .

Ik zelf heb die persoon ook gesproken.
Ze heeft me verteld dat de hond vermagerd rondliep in een afgelegen gebied, en volgens haar was het gewoon een zwerver, anders zou de hond niet zover van de bewoonde wereld hebben gelopen.
Die vriend van me heeft haar ook nog gesproken, en ze voelde er niets voor om de eigenaar te gaan zoeken, want ze geloofde daar niet zo in.

Maar de hond heeft een tato, dus is van iemand geweest.
En ik kan alleen maar continu denken: stel dat het mijn hond zou zijn......

oke, dat kon ik uit de begintopic niet uitmaken, je was er langs geweest maar er was niemand thuis. Nu dus wel.

als je er echt niet uitkomt dan kan je nog altijd de zweedse ambassade contacteren. ik gok op den haag.

Als je je hond kwijt bent hoop je toch dat je je hond weer terug krijgt en dat mensen hem/haar niet houden zonder moeite te doen om de eigenaar weer te vinden. Zolang ze niet weten of er mensen zijn die hem missen mogen ze hem niet houden vind ik. Het zou maar om je eigen hond gaan die wordt gevonden...

Noële schreef:Als je je hond kwijt bent hoop je toch dat je je hond weer terug krijgt en dat mensen hem/haar niet houden zonder moeite te doen om de eigenaar weer te vinden. Zolang ze niet weten of er mensen zijn die hem missen mogen ze hem niet houden vind ik. Het zou maar om je eigen hond gaan die wordt gevonden...

kijk en dat is mijn punt. Wie zegt dat die mensen niet heel veel moeite hebben gedaan in Zweden zelf?, zolang zij ze zelf niet weet wat en hoe niet je met dingen gaan bemoeien die je misschien wel helemaal niet aangaan.
Mijn punt is gewoon dat je duidelijk zelf met deze mensen moet overleggen wat je doet en waarom. Ga eens in hun schoenen staan. Jij vindt een hond, sterk vermagerd en verwaarloosd. Jij onderneemt acties en kan de eigenaar niet traceren. Je neemt de hond mee en je hecht je aan het dier en iemand uit de buurt gaat zich ermee bemoeien, hoe voelt dat dan.
En ja, zeker ben ik het ermee eens dat de hond terug zou moeten als de eigenaar er om zoekt, want ook die kant kan ik me heel goed voorstellen, maar wel graag in goed overleg. Geloof dat paulula mijn standpunt begrijpt.