Het HondenForum

Een Saarloos kan nogal lomp zijn. Jouw kinderen zijn nog klein, dus dat lijkt me niet zo geschikt. Bovendien kunnen ze niet altijd los. Als ze wild zien willen ze er achter aan. Dan zijn ze oostindisch doof. Bovendien zit bij deze honden de vluchtdrift er nog behoorlijk in. Als ze een voor hen onbekend persoon of ding tegenkomen is hun eerste reactie vaak wegvluchten. Ze zijn wel heel erg roedelgericht, heel erg aanhankelijk en lief voor kinderen. Maar ook beresterk. Ik vind het niet een ras voor iemand die net aan een hond begint. Er zit een gebruiksaanwijzing bij de Saarlooswolfhond. Je moet er echt helemaal voor gaan en de voordelen tegen de na-delen afwegen.

Ze zijn ook erg gericht op eten. Als ze de kans krijgen snaaien ze alles wat eetbaar is weg waar ze maar kunnen: ook uit kleine kinderhandjes........Ze zijn goud-eerlijk en zullen kinderen niets doen, maar dus wel heel erg sterk. Als je eenmaal een Saarloos hebt gehad wil je nooit iets anders meer, maar ik vind het dus niet een hond voor iemand die nog niet veel ervaring met honden heeft. En omdat je aangeeft dat je je hond wilt loslaten in het bos is een Saarloos denk ik geen directe optie. Er zijn Saarlozen die makkelijk los te laten zijn, maar dat geldt niet voor iedere Saarloos.

hmmmm, honden met baarden...... de Picardische herder heeft een baard en de ruwharige belgische herder,evenals de ruwharige hollandse herder.Ze zijn er ook in de wat rood/bruine kleur.

Succes met de zoektocht!

Jaap* schreef:Ondanks dat je liever een pup hebt meen ik uit je berichten te kunnen destilleren dat je bij uitstek kandidaat bent voor een leuke herplaatser
Je bent niet bijzonder rasgevoelig, maar wel iemand die compleet kan vallen voor de hond met de juiste klik. Ik raad je aan een poosje regelmatig diverse asiels te bezoeken en/of je wensen kenbaar te maken bij herplaats organisaties
Onthoudt dat raseigenschappen geen garanties bieden.

Je hebt helemaal gelijk en dit doen we ook al.

Echter, waar ik steeds tegenaan loop is dat er zo weinig bekend is over de achtergrond van de honden in asiels. En als ik kinderloos zou zijn, kom ik daar zelf wel achter, maar het geeft me mét kinderen wel een geruster idee als ik weet wat de geschiedenis van de hond is. Daarbij, wanneer brengt iemand zijn hond naar het asiel? Dat zijn voor 90% mensen die zich verkeken hebben op het houden van een hond en bijna gelijk daaraan staat dat ze niet genoeg aandacht hebben geschonken aan het opvoeden en verzorgen van hun huisdier. En je kunt wel een hoop doen met heropvoeding, maar niet alles.

Anderzijds, een volwassen hond is natuurlijk wel helemaal "uitgekarakterd" en kun je dus weer beter beoordelen dan een pup...

Inderdaad, mocht ik de ideale hond tegenkomen in het asiel, dan gaat hij mee, maar ik wil alle opties overwogen hebben.

Alex schreef:

Jaap* schreef:Ondanks dat je liever een pup hebt meen ik uit je berichten te kunnen destilleren dat je bij uitstek kandidaat bent voor een leuke herplaatser
Je bent niet bijzonder rasgevoelig, maar wel iemand die compleet kan vallen voor de hond met de juiste klik. Ik raad je aan een poosje regelmatig diverse asiels te bezoeken en/of je wensen kenbaar te maken bij herplaats organisaties
Onthoudt dat raseigenschappen geen garanties bieden.

Je hebt helemaal gelijk en dit doen we ook al.

Echter, waar ik steeds tegenaan loop is dat er zo weinig bekend is over de achtergrond van de honden in asiels. En als ik kinderloos zou zijn, kom ik daar zelf wel achter, maar het geeft me mét kinderen wel een geruster idee als ik weet wat de geschiedenis van de hond is. Daarbij, wanneer brengt iemand zijn hond naar het asiel? Dat zijn voor 90% mensen die zich verkeken hebben op het houden van een hond en bijna gelijk daaraan staat dat ze niet genoeg aandacht hebben geschonken aan het opvoeden en verzorgen van hun huisdier. En je kunt wel een hoop doen met heropvoeding, maar niet alles.

Anderzijds, een volwassen hond is natuurlijk wel helemaal "uitgekarakterd" en kun je dus weer beter beoordelen dan een pup...

Inderdaad, mocht ik de ideale hond tegenkomen in het asiel, dan gaat hij mee, maar ik wil alle opties overwogen hebben.

Je hoeft niet meteen bij asiels te kijken, er zijn ook zat stichtingen die herplaatsers aanbieden die in gastgezinnen zitten. Waar het karakter dus wel degelijk bekend van is. En verder kun je je ook bij rasverenigingen op de herplaatsingslijst laten zetten.
Ik heb 2 herplaatsers: 1 die van een fokker komt, perfect opgevoed, helemaal áf, zogezegd . De ander een hond uit Polen via een stichting met een verleden vol mishandeling en nooit een huishond geweest. Maar totaal geen problemen met de aanpassing aan een normaal huishondenleven. Integendeel, ze leeft bij ons alsof ze nooit anders heeft gekend (en ze was al een jaar of 5 of 6 oud ).
Het ligt ook erg aan het karakter van de hond of ze zich over hun verleden kunnen heenzetten. Via zo'n stichting krijg je over het algemeen (bij de goede tenminste) heel goede voorlichting over de te plaatsen honden.

Ik wil maar zeggen: kijk eens rond en kijk of je een 'klik' met een bepaalde hond krijgt. Pupjes zijn schattig maar ook heel bewerkelijk. Vooral als je nog 2 kleine kindjes hebt. Dan is een volwassen, al opgevoede en zindelijke herplaatser toch een stuk makkelijker .

Alex schreef:
Honden met baarden geen idee wat voor ras dat is, maar help me eens: grote honden met opstaande oren, een halflange, ruwharige vacht, lichtbruin gemeleerd en dan dus een baard.

Bedoel je zoiets als dit:







Of zoiets:

freskin schreef:Een Saarloos kan nogal lomp zijn. Jouw kinderen zijn nog klein, dus dat lijkt me niet zo geschikt. Bovendien kunnen ze niet altijd los. Als ze wild zien willen ze er achter aan. Dan zijn ze oostindisch doof. Bovendien zit bij deze honden de vluchtdrift er nog behoorlijk in. Als ze een voor hen onbekend persoon of ding tegenkomen is hun eerste reactie vaak wegvluchten. Ze zijn wel heel erg roedelgericht, heel erg aanhankelijk en lief voor kinderen. Maar ook beresterk. Ik vind het niet een ras voor iemand die net aan een hond begint. Er zit een gebruiksaanwijzing bij de Saarlooswolfhond. Je moet er echt helemaal voor gaan en de voordelen tegen de na-delen afwegen.

Ik deins niet terug voor honden met een gebruiksaanwijzing. Ik ben ervan overtuigd dat ik stabiel en consequent genoeg ben om dergelijke honden tot fijne honden op te voeden. Bovendien kan en wil ik er een hoop tijd in stoppen.

Ze zijn ook erg gericht op eten. Als ze de kans krijgen snaaien ze alles wat eetbaar is weg waar ze maar kunnen: ook uit kleine kinderhandjes........Ze zijn goud-eerlijk en zullen kinderen niets doen, maar dus wel heel erg sterk. Als je eenmaal een Saarloos hebt gehad wil je nooit iets anders meer, maar ik vind het dus niet een hond voor iemand die nog niet veel ervaring met honden heeft. En omdat je aangeeft dat je je hond wilt loslaten in het bos is een Saarloos denk ik geen directe optie. Er zijn Saarlozen die makkelijk los te laten zijn, maar dat geldt niet voor iedere Saarloos.

Dat vind ik echt een groot nadeel. Lompigheid niet, daar wennen de kinderen wel aan.

hmmmm, honden met baarden...... de Picardische herder heeft een baard en de ruwharige belgische herder,evenals de ruwharige hollandse herder.Ze zijn er ook in de wat rood/bruine kleur.

Succes met de zoektocht!

Ja! De picardische herder bedoel ik!

Bedankt voor je reactie. Ik heb een klein beetje een beeld. Ik schrap de Saarloos niet helemaal uit het rijtje, maar hij komt wel iets lager te staan. Neemt niet weg dat ik het nog steeds indrukwekkende honden vind.

Volgens mij zouden er heel veel rassen kunnen zijn die geschikt zijn.
Kijk eens op www.kennelclub.nl daar staan vrijwel alle hondenrassen op. Mogelijk kom je dan met een top 10-15 van rassen die jou aanspreken qua uiterlijk. Natuurlijk is het karakter en gezondheid het belangrijkste, maar je wilt ook een ras waar je op valt.

Als je die top hebt samengesteld, dan kunnen wij jou daar misschien meer over vertellen.

Daarnaast kun je op die website ook de adressen van de rasverenigingen vinden.

Alex schreef:Natuurlijk zijn er talloze hondenrassen die goed met kinderen overweg kunnen en natuurlijk moet ik er zelf ook wat aan doen, daar ben ik me van bewust. Maar het helpt wél als ik een hond kies die van nature stabiel en mensgericht is.

Dat snap ik.
Wil overigens niet zeggen dat dat automatisch zo is als je een hond uit een goed gefokt nest koopt.
Dus let ook op de kwaliteiten van de fokker voor wat betreft herkennen van plus en minpuntjes van elke van de puppy's in het nest.

Roodbruin met baard gaat in de richting van een Laekense Herder
Bij LongFields hier op het forum kun je over dat ras heel wat info krijgen

De Newfoundlander past ook in je rijtje, al is die wel wat lomp. Dat geldt overigens ook voor Bull Mastiffs en Sint Bernards.

Een Newfoundlander is een ontzettende lieve lobbes, die over het algemeen heel makkelijk met andere honden om kan gaan en ook makkelijk los kan lopen. Alleen is er geen enkele sloot en plas veilig meer, want het is (net zoals de retrievers) een waterhond. Maar het karakter is helemaal super. Daar kan geen ander ras tegenop wat mij betreft.


Een klein detail, het is wel een langharige hond.

Muk schreef:

Een klein detail, het is wel een langharige hond.

Ik wilde net typen dat ik niet flauw wilde doen, maar als je het over een lange en dikke vacht hebt...........

Een golden of labrador, of collie, berner senner, duitse herder, zoveel rassen die in aanmerking komen, je wil denk ook een hond die beetje luistert,een jachthond is al stukken moeilijker, heb nu een bernersennen pup in huis, ze is 6 maanden en opvallend is dat ze enorm van kinderen houd, heel snel leert en niet de neiging heeft ver weg te lopen of van huis weg te lopen, gemakkelijk in de omgang en enorm lief is, na beweging lekker rustig in huis, heb ook een mix alaskan malamute, heel afstandelijk, moeilijke hond geweest om op te voeden, goed met kinderen maar mag niet te lang duren of hij verliest zijn geduld, heb dan een mechelaar maar deze honden vind ik persoonlijk iets te druk en te fel om bij kleine kinderen te zetten

Alex schreef:

Jaap* schreef:Ondanks dat je liever een pup hebt meen ik uit je berichten te kunnen destilleren dat je bij uitstek kandidaat bent voor een leuke herplaatser
Je bent niet bijzonder rasgevoelig, maar wel iemand die compleet kan vallen voor de hond met de juiste klik. Ik raad je aan een poosje regelmatig diverse asiels te bezoeken en/of je wensen kenbaar te maken bij herplaats organisaties
Onthoudt dat raseigenschappen geen garanties bieden.

Je hebt helemaal gelijk en dit doen we ook al.

Echter, waar ik steeds tegenaan loop is dat er zo weinig bekend is over de achtergrond van de honden in asiels. En als ik kinderloos zou zijn, kom ik daar zelf wel achter, maar het geeft me mét kinderen wel een geruster idee als ik weet wat de geschiedenis van de hond is. Daarbij, wanneer brengt iemand zijn hond naar het asiel? Dat zijn voor 90% mensen die zich verkeken hebben op het houden van een hond en bijna gelijk daaraan staat dat ze niet genoeg aandacht hebben geschonken aan het opvoeden en verzorgen van hun huisdier. En je kunt wel een hoop doen met heropvoeding, maar niet alles.

Anderzijds, een volwassen hond is natuurlijk wel helemaal "uitgekarakterd" en kun je dus weer beter beoordelen dan een pup...

Inderdaad, mocht ik de ideale hond tegenkomen in het asiel, dan gaat hij mee, maar ik wil alle opties overwogen hebben.

Een hond beschikt over een bijna abnormaal aanpassingsvermogen
Als je je leefsituatie uitlegt zul je van een beetje fatsoenlijke herplaatsingsorganisatie gewoon een realistisch antwoord krijgen met betrekking tot de hond(-en) in kwestie.

freskin schreef:Ze zijn ook erg gericht op eten. Als ze de kans krijgen snaaien ze alles wat eetbaar is weg waar ze maar kunnen: ook uit kleine kinderhandjes........

.....Dat vind ik echt een groot nadeel. Lompigheid niet, daar wennen de kinderen wel aan.

Ja, dat eten......je moet steeds alert blijven....


Mooi he, de Picardische herder! Suzanne (Longfields) heeft een foto van de PH geplaatst, zie ik.

Een boxer?

(Vergis je niet in de tijd een aandacht die (de opvoeding van) de hond nodig heeft in het eerste jaar... ik zou er zelf niet voor kiezen om met zo jonge kinderen een hond erbij te nemen)

Suzanne

Er zijn inderdaad zoveel prachtige, lieve en leuke honden! Ik zou ook door de bomen het bos niet meer zien

Gewoon lekker op sites rondkijken en ineens val je als een blok voor eentje, zeker weten


groetjes, Ingrid

Nanna schreef:Geen opstaande oren, maar wel reebruin en een baard
Een ruwharige Vizsla.

Inpakken hoeft niet, ik neem haar zo wel mee

Maar toch, ik kom elke keer terug bij die Bullmastiff. Misschien moet ik eens een kijkje nemen bij een fokker, of eigenaar.

In het asiel zit momenteel een schat van een bullmastif, mocht je interesse hebben.

http://www.dierenasiels.com/
Rasgroep: Dogachtigen en berghonden,
Eerste hond: Aagje

Nanna schreef:

Anna*Poncho schreef:In het asiel zit momenteel een schat van een bullmastif, mocht je interesse hebben.

http://www.dierenasiels.com/
Rasgroep: Dogachtigen en berghonden,
Eerste hond: Aagje

Ai, die ziet er wel heel leuk uit

Vind ik ook. En wat ik zo van lees zou het best een goeie match kunnen zijn tussen Aagje en TS Alex!

Alex schreef:

Frenk schreef:Hoeveel tijd heb je qua uitlaten?
Hoe wonen jullie? (stad/dorp/buiten)
Wil je een baasgerichte hond of een meer zelfstandig typje?
Wil je met de hond gaan sporten?
Vind je het belangrijk dat je hond los kan lopen en met andere honden overweg kan?
Welke vachten vind je mooi?
Hoe groot moet de hond minimaal zijn?

1. In principe alle tijd. Ik werk 's avonds en overdag zorg ik voor de kinderen. Met hen wandel en fiets ik ook heel veel.
2. We wonen in een woonwijk, veel groen en uitlaatmogelijkheden. Bovendien zitten we op loop-/ fietsafstand van het bos.
3. Een hond die zich in elk geval iets van ons aantrekt, maar hij hoeft niet de hele dag tot onze dienst te staan.
4. Ik wil wel graag met de hond op cursus, maar niet specifiek op een hondensport. Dus waarschijnlijk geen behendigheid of zoiets. Gewoon wandelen etc.
5. Dit vind ik, naast dat hij goed met kinderen overweg kan, het allerbelangrijkste.
6. Dit zal me aan de bout hachelen , liever niet langharig, omdat ik het gewoon niet mooi vind. Maar als er achter die dikke vacht een geweldige hond schuilt, neem ik de vacht voor lief.

Als je een sociale hond het op 2 na belangrijkste vind (punt 5), dan valt een hond als de stafford bijvoorbeeld al af en zo zijn er nog wel een paar rassen die erom bekend staan dat ze geweldig zijn voor 'eigen' maar niet met andere mensen en/of honden.

Dat is wel een hele leukerd, die Aagje.

Aagje klinkt super

Als ik Dalton niet had mocht Aagje zo bij ons komen wonen
Maar dan zou aagje al heel snel een nieuwe naam krijgen denk ik

DogDalton schreef:Als ik Dalton niet had mocht Aagje zo bij ons komen wonen
Maar dan zou aagje al heel snel een nieuwe naam krijgen denk ik

Ik vind Aagje juist een geweldige naam voor zo'n grote lobbes

Als je geen andere dieren hebt, dan lijkt de hond onder Aagje, Alexia, ook zeer de moeite waard!

Wij hebben nu een bullmastiff teef Roxy van 4 1/2 jaar en een bullmastiff reu Jaap van bijna 4 maanden.
Roxy is nooit lomp naar kleine kinderen geweest, en Jaap is zelfs nog nooit tegen iemand opgesprongen.
De bullmastiff is een rustige hond die zich niet snel druk maakt. Dus absoluut geen neuroot. Niet altijd even vriendelijk naar andere honden (maar dit verschilt natuurlijk ook weer per hond, maar hou er wel degelijk rekening mee )
Wat kortere wandelingen vindt de bm ook geen probleem (blijven dan nog steeds rustig in huis), maar langere wandelingen worden ook erg gewaardeerd.
Verder zijn ze superlief, zelfstandig, en Roxy is waaks (niet overmatig blaffen maar bezoek wordt wel aangekondigd en daarna enthousiast begroet).

Als je nog meer wilt weten, roep je maar.

Alex schreef:

flamme schreef:Tja, ik kan je het meeste vertellen over de saarloos. Dus als je daar meer van wilt weten dan vraag maar raak zou ik zeggen

Ook over hoe ze zijn met kleine kinderen enzenz. Hoe ze functioneren in de gezinssituatie en dat soort dingen.
verder heb ik een flatcoated retriever. Dus als je daar meer van wilt weten dan kan dat ook. Maar Flatjes zijn er meer op het forum. Saarloosjes niet zoveel

Ik heb nog altijd het idee dat een Saarloos juist heel ongeschikt is als gezinshond, kun jij mij vertellen of dit waar is? En waarom dan wel/niet?

Wat kenmerkt de Saarloos nou het meest? Hoe staat het met de gezondheid? Dit is trouwens ook heel belangrijk voor mij, ik wil graag een gezonde hond. Hoe staat het met PRA bij Saarlozen? En wat is nou het grootste verschil met de Tsjechoslowaakse wolfhond?

Moet ik niet een enorme lap grond hebben om aan de behoeftes van de Saarloos tegemoet te komen?

Kunnen het ook een beetje schoothonden zijn?

Hoe reageren jouw honden op kinderen? Hoe reageert een gemiddelde Saarloos op kinderen?

Waarom zie je ze zo weinig?

Welke fokker in Nederland/België/Duitsland/Frankrijk is betrouwbaar? Waar komen die van jou vandaan?

Tot zover mijn Saarloosvragen

kijk, daar hebben we wat aan. Iemand die nieuwsgierig is naar het ras.
Ten 1e, ben je van harte welkom om een keer te komen "saarlooskijken".
In tegenstelling tot bv Freskin Vind ik wel dat een Saar geschikt is bij kleine kinderen. Mijn honden komen alle 3 bij een fokker vandaan die kinderen heeft, De kinderen zijn nu 7 en 3. Mijn saartjes 4 en 3 dus reken maar uit. Nog altijd komen mijn honden er graag en het liefst liggen ze bij de kinderen op de bank. Maar ja, dat moet je dan maar willen
zal verder bij vraag 1 beginnen:
Saarlooswolfhonden zijn honden die erg hangen aan het eigen gezin. Zijn lief voor kinderen. Persoonlijk vind ik ze neit lomp maar dan moeten ze er wel aan gewend zijn. Mijn reu loopt bv bijna op zijn tenen als de kinderen van mijn zus met lego speelt omdat hij anders de blokjes raakt.
Naar vreemden zijn saartjes verlegen/terughoudend en in enkele gevallen bang. Dit laatste ligt aan de lijn. Met een goede socialisatie kom je heel ver maar je mag van een saarloos neit verwachten dat ze bij het bezoek het gebakje van het bord eten. Meestal wordt bezoek (na de eerste blafsessie) genegeerd en gaan ze ergens liggen waar ze geen last hebben van de mensen.
Wat verder de saar kenmerkt is het sloopgedrag wat ze kunnen vertonen. Ik heb geluk gehad, hier hebben ze nooit wat gesloopt. Maar ik heb ook wel eens andere verhalen gehoord.
Over gezondheid valt veel te zeggen en te schrijven. Waar je op moet letten is inderdaad PRA, maar ook dwerggroei. Eigenlijk komt het er op neer dat je niet een fokker op zijn mooie ogen meot vertrouwen maar uitslagen moet vragen. Zwart op wit graag
Verder ken ik geen hond die een grotere schoothond is dan een saar. Maar wel alleen bij het eigne gezin.
Je ziet ze niet veel omdat het geen hond is die je even zomaar in huis haalt. Je moet een klik hebben en vallen voor de rastypische eigneschappen. m.n. de terughoudendheid naar vreemden.
De populatie is klein, de teefjes worden niet ieder half jaar loops en de saarlooswereld is helaas ook nog verdeeld in meerdere kampen.
Over betrouwbare fokkers kan ik ja dan ook niet veel melden. Je kunt daarin alleen je eigen gevoel volgen. En vooral wat je wilt.
Ehh, ik geloof dat ik de meeste vragen gehad heb nu. Als je nog meer wilt weten dan roep maar

Anna*Poncho schreef:In het asiel zit momenteel een schat van een bullmastif, mocht je interesse hebben.

http://www.dierenasiels.com/
Rasgroep: Dogachtigen en berghonden,
Eerste hond: Aagje

Die lijkt mij ook zeer geschikt voor de TS. Wat een leukerd is Aagje.

Met heel jonge kinderen is een pup echt heel onhandig.
Hoe ga je dat doen?
Peuters hebben echt geen zin in lange wandelingen.
Als het gaat om zindelijkheidstraining, dan sta je dus om de haverklap buiten, lukt dat met zulke jonge kinderen. En je zegt al dat je er alleen voor staat.
Tegen de tijd dat iedereen het jasje en dasje om heeft heeft jouw pup al in huis gepoept.
Ik heb het ook gedaan, met een kind van anderhalf.
En ik raad het echt af.
En dan had ik ook nog oppas voor de tijden dat ik ging wandelen met de hond.
En dan een bullmastiff? Dat zijn superstoere honden, en ik ken ze niet anders dan lief, maar houd er rekening mee dat je als jouw kinderen ooit vriendjes en vriendinnetjes over de vloer krijgen er heel wat kinderen bang zijn voor honden, en nog veel banger voor grote honden.
Dat mag jij dan fijn gaan begeleiden. Heb je daar ook zin in.

Daan schreef:Met heel jonge kinderen is een pup echt heel onhandig.
Hoe ga je dat doen?
Peuters hebben echt geen zin in lange wandelingen.
Als het gaat om zindelijkheidstraining, dan sta je dus om de haverklap buiten, lukt dat met zulke jonge kinderen. En je zegt al dat je er alleen voor staat.
Tegen de tijd dat iedereen het jasje en dasje om heeft heeft jouw pup al in huis gepoept.
Ik heb het ook gedaan, met een kind van anderhalf.
En ik raad het echt af.
En dan had ik ook nog oppas voor de tijden dat ik ging wandelen met de hond.
En dan een bullmastiff? Dat zijn superstoere honden, en ik ken ze niet anders dan lief, maar houd er rekening mee dat je als jouw kinderen ooit vriendjes en vriendinnetjes over de vloer krijgen er heel wat kinderen bang zijn voor honden, en nog veel banger voor grote honden.
Dat mag jij dan fijn gaan begeleiden. Heb je daar ook zin in.

Puppies toch ook niet?
En wat betreft het 'kindertjes over de vloer komen die bang voor grote honden zijn', nou sorry hoor, maar een bullmastiff (of bordeauxdog) is niet een hond die meteen iedereen naar de strot vliegt (laat alleen duidelijk horen dat er bezoek is ), en als je hem laat weten dat het goed volk is, hebben de vriendjes van je kind niets te vrezen. En sowieso, je neemt toch geen hond op basis van de vriendenkring van je kinderen? Als de eigen kinderen goed met de hond om kunnen gaan, kunnen zij toch zelf ook laten zien aan vriendjes/vriendinnetjes dat de hond wel oké is?

Maar dat terzijde, ik zou ook een bullmastiff of anders een bordeauxdog aanraden. Wij hebben net onze eerste bordeaux, terwijl onze voorkeur uitging naar bullmastiff, maar goed... We hebben specifiek naar deze rassen gekeken, mede omdat we allebei nog redelijk jong zijn en er binnen nu en 5 jaar wel baby-plannen zijn. Daarom willen we wel dat de hond kindvriendelijk is. Deze is GEK op kinderen en eigenlijk zit dat ook in het ras,kindvriendelijkheid, ook bij de bullmastiff. Rustige honden, kind-proof, maar inderdaad, lomp. Maar goed, ik denk dat zoals je zelf al zei, de kinderen daar snel aan wennen.

Ik heb twee nestjes engelse bulldoggen gefokt, en als mensen kwamen kijken om een pup uit te kiezen dan zaten hun kinderen op de bank met bullmastiff Raisa te knuffelen.
Kinderen vonden Raisa zo leuk, een grote bruine knuffelbeer, veel leuker dan die puppies.
Ik kan niet oordelen over andere bullmastiffs, misschien was Raisa een uitzondering (denk het niet).