Het HondenForum

Zowel Sjefke als Nozem lopen in 99 van de 100 gevallen vóór me uit, dus ik zie ze eigenlijk altijd voor me. Dat vind ik zelf heel prettig, dan kan ik ze prima in de peiling houden. Uit zichzelf lopen ze normaal gesproken niet meer dan een meter of 50 bij me weg, behalve op bekend terrein achter de watervogels in de sloot aan, dan willen ze nog wel eens een paar honderd meter voor me uit rennen. Maar in dat gebied zie ik al van verre of er andere mensen met honden lopen en kan ik ze terugroepen als dat zo is.
Als ik ergens loop waar het heel bochterig en onoverzichtelijk is laat ik ze dichter bij me blijven, om goed overzicht te houden.

Bobbes loopt altijd voor ons uit maar daar waar ze wild kan vangen mag ze niet meer dan 30 meter van ons af lopen. Loopt ze verder af dan kunnen we haar niet meer terugroepen als ze iets ziet.

Diva houdt ervan in de bosjes te struinen en dat mag ze ook.
Maar ze is altijd in de buurt als ik haar roep staat ze met 2 fluiten oor mn neus.
Op andere honden afrennen dioet ze niet ze rent er eerder voor weg.
En deed ze het wel dat werdt het afgeleerd ik vind het zelf ook vervelend als een stel honden op mij en mijn hond afrennen als een stel ongeleide projectielen.

Gr Gemma

De sinten zijn altijd binnen een straal van 10 meter om me heen. Gewoon om het feit dat hun niet (veel) rennen en gek doen en dus maar een beetje rond me snuffelen. Veelal lopen ze gewoon naast me, gaan af en toe wat snuffelen en lopen weer naast me mee en dan komen ze nog niet verder van 5 meter van mij af.
Boris hou ik ook altijd vrij dicht bij me omdat hij niet te vertouwen is naar vreemde honden. Onlangs liep ik samen met mijn tante en haar golden waar hij niets mee doet. Het was ook nog eens aan de dijk waar je ver overzicht heb. Toen mocht hij een behoorlijk eind van me af en gelukkig heb ik een zeer luide stem als het moet dus aanroepen ging wel en anders kon mijn tante goed hard fluiten waar hij ook op komt.

Over het algemeen loopt boris ook binnen een straal van 10 meter en rent dan wel op en neer en doet gek met stokken maar verder van me af gaan doet hij gewoon zelden gelukkig. Mocht hij echt ver zijn dan kan ik hem gelukkig op afstand ook behoorlijk laten luisteren dus erg is het niet.

Bowie loopt meestal achter mij, wel lastig ik moet steeds omkijken of hij er nog aan komt. maar hij blijft wel in de buurt

Pak-de-bal schreef: Maar ik zat te denken: misschien ruikt je hond lekker van een afstand al?
Is hij gecasteerd?

Hij is gecastreerd ja, ik heb zelf het idee dat sommige honden daardoor wel wat opdringeriger naar hem doen, maar om nou zo'n end naar hem toe te komen sjeezen, vind ik toch een beetje té hoor.

Ik ben blij om te lezen dat de meeste honden wel in het zicht blijven, ik vind het prettig als Milo in het zicht blijft, hij kijkt zelf ook meestal wel om als hij voorop loopt (vaak ook wel ietsje achter).
Maar ik had geen idee wat de meeste mensen 'normaal' vinden.

Op het strand blijven ze zelf al redelijk in de buurt ,maar op het kootwijkerzand is Rocky zeker een paar honderd meter verder,die doet niks anders dan rennen en komt steeds even terug naar ons.

Soms zie ik hem niet omdat er daar nog al veel heuveltjes zijn.
Donder is niet zo'n renner die blijft aardig in de buurt.

In een park of ergens anders als ze los zijn blijven ze vanzelf al bij ons in de buurt.

hier ook 1 die uit zichzelf al niet ver uit zicht verdwijnt.. en loopt ie wat verder kijkt hij altijd naar waar ik ben of dat ik niet van richting verander.. ik wil het ook niet hebben dat hij uit zicht verdwijnt, bij een kruising/splitsing stopt hij, bij een onoverzichtelijke bocht stopt hij, en ik roep hem dan bij me..gewoon altijd zekere voor het onzekere nemen
ook ik sta wel verbaasd hoe ver sommige hondeneigenaren de honden van zich af laten lopen of af laten stormen op een hond die dicht bij de eigenaar loopt en met de baas aan het spelen is..

Cindy blijft altijd wel bij me in de buurt. Vaak loopt ze wat achter me, omdat er zoveel te snuffelen valt
Jody durft af en toe wel uit het zicht te gaan, maar dat gebeurd alleen als ze weet dat er water te vinden is. Ze rent dan in volle vaart naar het water, zonder ook maar iets of iemand om haar heen te zien. Ze valt daarbij dus geen mens, hond of wat dan ook lastig. Ze heeft maar één doel en dat is het water. Als ik dan de hoek om kom, zie ik dat ze in het water wel al mijn kant op staat te kijken waar ik blijf. Ze houdt de boel dus wel in de gaten en zal ook komen kijken waar ik blijf als het te lang duurt.

Een paar meter, vanwege de drukte en anders wordt ik zenuwachtig.

Ze mogen van mij in principe altijd tot waar ik ze nog kan zien (en dat verschilt dus erg ivm de omgeving) Op somige plaatsen waar ik weet dat het veilig is en er niet te veel andere mensen met honden lopen mogen ze van mij even lekker hun gang gaan.
Ik denk dat het heel erg van het ras afhangt, een staande jachthond moet je ook wel een beetje de ruimte gunnen (mits je er wat over te zeggen hebt of het terein echt superveilig is) en ik vind ook dat als ze zich gedragen dat ze daar recht op hebben, ik vind het ook een prachtig gezicht om Ben (Luna weet niet wat ver weg gaan is hahhhhaa) met zijn kop hoog in de wind de velden af te zien lopen, dat is zijn ding zijn enorme passie.

Ik moet ook meteen aan een discussie denken die ik laatst had met een eigenaar van een afghaan die vertelde dat haar hond nooit losmocht (ja mag ook niet volgens de wet) en dat ze dat ook geen probleem vond. Ik vertelde haar toen voorzichtig dat ik daarom nooit een windhond zou nemen, ik vind het zielig als mijn hond niet kan doen waarvoor die al jaren lang gefokt wordt, in dit geval rennen zo hard als je kan (liefst achter een haas aan) Nu zijn er gelukkig ook mensen die proberen hun windhond zoveel mogelijk op de renbaan te laten lopen (wat niet altijd even gemakkelijk is heb ik ook weer begrepen)

Dusss even terugkomens op het onderwerp. Ik denk dat je de afstand die de hond mag nemen moet aanpassen aan wat je hond aan kan (qua gehoorzaamheid) en wat hij volgens de rasstandaard zeg maar nodig heeft aan bewegingsvrijheid.
Ik ben zelfs voordat we Ben in huis namen meegelopen met verschillende bracco en spinone eigenaren om te kijken hoe ik het zou vinden als mijn hond toch best ver van me vandaan zou lopen (je moet er namelijk ook zelf tegenkunnen heb ik gemerkt, ook al kun je het wel leren met de tijd om je minder druk te maken)

gr. Nicole

Pak-de-bal schreef:Bauke gaat ook wel bekende honden van hem ver van mij vandaan even "begroeten"

Maar dat is niet erg , want iedreen kent hier elkjaars hond , zo langzamerhand,
dus weten ze dat Bauke geen kwaad kan en andersom ook.

Maar ik zat te denken: misschien ruikt je hond lekker van een afstand al?
Is hij gecasteerd?

want Bauke zal het niet zo snel doen bij onbekende honden.

Ik was laats met Lola uit.
Leuk met een balletje spelen, Lola helemaal gefocused op de bal.
Komt er ineens van heel ver een blije Stabij aangehold, in een rechte lijn op mij af.
Ik weet dat Lola fel op haar bal is dus neem mijn verantwoordelijkheid. Ik loop de andere kant op met Lola. Het vrouwtje van de Stabij probeerde nog tevergeefs haar hond te roepen maar helaas ze was te ver weg. Ook te ver weg van mij om haar te waarschuwen.
Gevolg: Lola corrigeerde Stabij, niks ernstigs, en Stabij had een deuk in zijn/haar ego.
Jammer want was niet nodig geweest.

Hangt er vanaf waar we wandelen, op sommige plaatsen mogen ze even uit zicht verdwijnenen en op andere plaatsen dan weer maar 40 tal meter en dan roep ik al om te wachten.

sonja

Hij moet in het zicht blijven anders krijg ik gelijk de zenuwen.
Maar meestal blijft hij ook wel in het zicht en houdt hij mij ook goed in de gaten.
Tenzij hij in het hoge gras loopt.. dan ben ik hem ineens kwijt
Zie ik ineens een staartje boven het gras uit komen haha
Koddig gezicht hoor

Maar meestal loopt hij zelf al niet verder dan een meter of 20-30 bij me vandaan.

Bonny loopt hoogstens 15m voor ons, maar dan nog blijft ze achter zich kijken of je er nog wel loopt. Dus ze houd ons ook wel in de gaten, maar echt uit het zicht gaan doet ze niet.

Ik ken mijn honden door en door en weet precies, waar, wanneer en op welke plek ze uithangen. Overigens loop ik heel veel op tijden waarop het gros van Nederland nog in bed ligt of al in bed ligt
Hier mogen ze dus lekker hun gang gaan, een keer roepen en ze komen van alle kanten weer aangevlogen

Ates blijft altijd in de buurt,hij is volgens mij veel te bang dat ie alleen achter blijft.

Ze mogen van mij zo ver gaan dat ik ze kan blijven zien, anders roep ik ze terug. Het verschilt dus heel erg per omgeving Wieke blijft veel dichter in onze buurt dan Timo. Wieke kijkt ook echt steeds waar wij zijn en als ze zelf vind dat ze te ver is rent ze snel weer terug. Timo gaat toch echt wel een stuk verder van ons vandaan, alhoewel op onbekend terrein blijft hij wel in de buurt.

joline schreef:Zolang ik ze kan zien vindt ik het prima
Maar ze lopen eigenlijk nooit ver bij me vandaan, en ze houden me altijd erg goed in de gaten. Mijn keeshond kijkt sowieso om de paar minuten even om, om te kijken of ik nog achter hem loop

Mijn Keeshond doet dit ook

als roxy 20 meter van me vandaan loopt is het heel verweg, en blijft ze om kijken om de in de gaten tehouden.

meestal loopt ze uit zich zelf naast me of in een cirkel 5 meter om me heen.

Zolang ik haar kan zien vind ik het best, als ik haar niet zie luister ik naar het kattenbelletje om haar nek, wat er om die reden om zit.
Tja, ze luisterd goed maar als ze een spoortje ruikt heb ik het nafluiten

Shadow en Zena mogen niet los, want die peren hem en komen ook gewoon niet meer terug, ja na een uurtje of zo, als ze moe zijn
Darko loopt niet meer als een meter of 3 voor mij uit, dan wacht hij en kijkt waar ik blijf en loopt dan weer een meter of 3 verder en wacht weer, heel de wandeling zo, ik heb het hem anders nooit verboden om wat verder te lopen, maar ik vind het wel ergens fijn, dan kan ik hem ook gelijk terug roepen als er iemand aan komt
Guapa hangt er van af, lopen we met Darko, dan loopt ze nooit verder als Darko, ben ik met haar alleen, heb ik altijd een bal bij, omdat ze anders wel eens ff een giga spurt duft te maken en niet gelijk terug komt, dan is ze enkel gericht op de bal en loopt net zover, als ik hem gooi en komt hem dan ook altijd mooi showen om vervolgens heel de wandeling met die bal in haar bek verder te lopen, maar loopt dan niet meer weg

Osa ging vroeger altijd behoorlijk ver vooruit, maar we liepen altijd helemaal alleen in het bos, dus dat was verder geen probleem. Ben die loopt alleen op t strand los, en dan moet hij wel redelijk in de buurt blijven.

Die van mij loopt ook altijd vooruit maar kijkt telkens achterom. Als ik dan bijv. de hoek omgaat, komt ze als een speer achter me aan. Wanneer ik weet dat er Schotse Hooglanders loslopen, of ander groot wild, dan zorg ik dat ik haar aandacht heb dmv een balletje en dat werkt prima.

Ze gaan geen van tweeen ver uit mijn buurt.
Op onbekend terrein gaat Gina voor me lopen dwingen, dan wil ze terug maar daar trappen we natuurlijk niet in.
Jan huppelt wel vooruit, maar gaat nooit uit zicht, hij kijkt ook voortdurend om.
Das weer een van de voordelen van herders, ze houden graag een oogje in het zeil.....

renee-uk schreef:Ze gaan geen van tweeen ver uit mijn buurt.
Op onbekend terrein gaat Gina voor me lopen dwingen, dan wil ze terug maar daar trappen we natuurlijk niet in.
Jan huppelt wel vooruit, maar gaat nooit uit zicht, hij kijkt ook voortdurend om.
Das weer een van de voordelen van herders, ze houden graag een oogje in het zeil.....

Dat doet banjer toevallig ook .........

Mijn honden wil ik in het zicht houden, ik roep ze dus terug zodra ze te ver weg rennen.

Pepie schreef:

renee-uk schreef:Ze gaan geen van tweeen ver uit mijn buurt.
Op onbekend terrein gaat Gina voor me lopen dwingen, dan wil ze terug maar daar trappen we natuurlijk niet in.
Jan huppelt wel vooruit, maar gaat nooit uit zicht, hij kijkt ook voortdurend om.
Das weer een van de voordelen van herders, ze houden graag een oogje in het zeil.....

Dat doet banjer toevallig ook .........

oh getsie....zou ie ergens ver weg dan toch wat herderbloed in zich hebben????? :N:

renee-uk schreef:

Pepie schreef:

renee-uk schreef:Ze gaan geen van tweeen ver uit mijn buurt.
Op onbekend terrein gaat Gina voor me lopen dwingen, dan wil ze terug maar daar trappen we natuurlijk niet in.
Jan huppelt wel vooruit, maar gaat nooit uit zicht, hij kijkt ook voortdurend om.
Das weer een van de voordelen van herders, ze houden graag een oogje in het zeil.....

Dat doet banjer toevallig ook .........

oh getsie....zou ie ergens ver weg dan toch wat herderbloed in zich hebben????? :N:

Zou ik wel willen

Onze honden blijven meestal wel heel dicht bij ons in de buurt (meestal paar meter verder).Soms blijft er wel is een treuzelen met snuffelen dan roepen we ze of we wachten even.