Het HondenForum

MARC_S schreef:

yamie schreef:( ik heb trouwens ook "liever" reuen die het aan de stok hebben dan teven hoor

Bij de meeste rassen geldt dat voor mij ook. Bij pitbulls en staffies echter niet Dan kan je juist weer beter 2 teefjes hebben omdat dat over het algemeen wel redelijk tot heel erg goed gaat. Reuen gaat echt bijna nooit goed en fout gaan is dan ook echt fout gaan omdat ze meestal toch niet opgeven (net als teefjes bij veel andere rassen als het echt verkeerd gaat)

zou kunnen hoor, hoewel ik ook andere geluiden ken, waar ik eerst woonde hebben we zelf een am-staff teefje gehad, die meid kon absoluut niet bij teven en al helemaal niet van eigen ras, de kennel waar die hond vandaan kwam, had eigenlijk veel meer teven apart zitten en dus wel enkele reuen bij elkaar, zo ken ik ook een (mini) bull fokker, zelfde verhaal..

maar misschien dat dat net uitzonderingen waren

en oh trouwens, ik wil ook niet zeggen, dat reuen ( van andere rassen dan) die vechten niet erg is of niet dodelijk af kan lopen, ook dat kan heftig zijn, alleen die "waas"en het erin blijven hangen van teven is gewoon minder...

chrico schreef: bedankt he. Hoeveel mensen hebben hier wel niet reuen en teven, die zijn dus allemaal niet goed bezig

Het is nou al niet bepaald een ras wat erom bekend staat dat ze het zo goed met andere honden kunnen vinden en dan reuen met een loopse teef in huis, ja dat vind ik stom en vragen om problemen
Ik kan me niet herinneren dat ik het over andere honden had

yamie schreef:alleen die "waas"en het erin blijven hangen van teven is gewoon minder...

Die waas kennen de meeste pitbulls ook wel, denk dat dat het probleem van dat omstreden ras een beetje is :N:
Ik weet ook niet precies hoe dat allemaal zit hoor. Kende wel mensen met meerdere teefjes bij bv staffies maar meerdere reutjes kon sowieso niet volgens die mensen. De fokker waar ik een pup wilde kopen wilde overigens ook geen teef bij een teef plaatsen maar hij had zelf wel 2 teven samen met een reu. Moeder en dochter en dat ging redelijk als je erbij was. Zijn reu kon absoluut niet met een reu maar dat kan bij een ander zeker anders zijn. Het ras staat wel bekend om geen reu-reu tolerantie natuurlijk. Net als de bull overigens, maar uitzonderingen bevestigen de regel.

bij staffords kun je als beste reu-teef nemen (kan nog altijd fout gaan)
2 reuen gaat meestal fout (uitzonderingen nagelaten)
2 teven gaat vaak goed maar ook niet altijd

ik heb zelf 2 teven en een reu
ik kan absoluut hier geen reu bij zetten

Ik had op een gegeven moment ongeholpen 5 reuen (14,13, 10,8, 5jaar) en een ongeholpen teef (5 jaar) zitten alles van pup af en nooooit problemen gehad, als ik weg ging en de teef was loops dan ging zat zei in huis en de rest buiten in de kennel die altijd open stond zodat ze door de tuin konden lopen, verder liepen ze vrijwel altijd los in het bos en ook met andere honden is altijd goed gegaan, dus ga mij niet vertellen dat het niet kan.

MARC_S schreef:

yamie schreef:( ik heb trouwens ook "liever" reuen die het aan de stok hebben dan teven hoor

Bij de meeste rassen geldt dat voor mij ook. Bij pitbulls en staffies echter niet Dan kan je juist weer beter 2 teefjes hebben omdat dat over het algemeen wel redelijk tot heel erg goed gaat. Reuen gaat echt bijna nooit goed en fout gaan is dan ook echt fout gaan omdat ze meestal toch niet opgeven (net als teefjes bij veel andere rassen als het echt verkeerd gaat)

Sorry Marc, maar die mening kan ik echt niet met je delen.
In zijn algemeen en ook bij Staffies zijn teven vaak feller dan de reuen.
En nee, ik wil niet alles over 1 kam scheren,
maar toen ik nog aardig "actief" was in het Staff-wereldje en veel contacten had met verschillende fokkers,
was bij het meerendeel de mening: liever 2 reuen dan 2 teven.
Maar laten we eerlijk zijn, knokkende honden wil je gewoon niet!
maakt niet uit van welk ras.


edit: maar... we raken weer wat off-topic.

Living XL schreef:
Sorry Marc, maar die mening kan ik echt niet met je delen.
In zijn algemeen en ook bij Staffies zijn teven vaak feller dan de reuen.
En nee, ik wil niet alles over 1 kam scheren,
maar toen ik nog aardig "actief" was in het Staff-wereldje en veel contacten had met verschillende fokkers,
was bij het meerendeel de mening: liever 2 reuen dan 2 teven.
Maar laten we eerlijk zijn, knokkende honden wil je gewoon niet!
maakt niet uit van welk ras.


edit: maar... we raken weer wat off-topic.

Marc heeft het volgens mij over sbt's en jij hebt toch ast's?
Ik vind zelf daar namelijk een flink verschil tussen zitten, tenminste ik baseer mijn mening op al wat ik gezien heb, meegemaakt heb en natuurlijk heb gelezen al die jaren dat ik actief was in dat wereldje.


Persoonlijk heb ik bij staffies liever helemaal geen honden van 1 geslacht bij elkaar, geen reuen en geen teven.
Natuurlijk kan het goed gaan, maar áls het mis gaat zijn de honden wel de dupe. Want je kan er donder op zeggen dat als het 1 x goed mis is gegaan het nooit meer goed zal komen. Ik zou dat risico echt nooit meer nemen, jaranlang honden apart houden hier heeft me dat wel in laten zien.

Bianc@ schreef:

Living XL schreef:
Sorry Marc, maar die mening kan ik echt niet met je delen.
In zijn algemeen en ook bij Staffies zijn teven vaak feller dan de reuen.
En nee, ik wil niet alles over 1 kam scheren,
maar toen ik nog aardig "actief" was in het Staff-wereldje en veel contacten had met verschillende fokkers,
was bij het meerendeel de mening: liever 2 reuen dan 2 teven.
Maar laten we eerlijk zijn, knokkende honden wil je gewoon niet!
maakt niet uit van welk ras.


edit: maar... we raken weer wat off-topic.

Marc heeft het volgens mij over sbt's en jij hebt toch ast's?
Ik vind zelf daar namelijk een flink verschil tussen zitten, tenminste ik baseer mijn mening op al wat ik gezien heb, meegemaakt heb en natuurlijk heb gelezen al die jaren dat ik actief was in dat wereldje.


Persoonlijk heb ik bij staffies liever helemaal geen honden van 1 geslacht bij elkaar, geen reuen en geen teven.
Natuurlijk kan het goed gaan, maar áls het mis gaat zijn de honden wel de dupe. Want je kan er donder op zeggen dat als het 1 x goed mis is gegaan het nooit meer goed zal komen. Ik zou dat risico echt nooit meer nemen, jaranlang honden apart houden hier heeft me dat wel in laten zien.

Ik heb het inderdaad over AST's.
Mijn ervaringen (vanaf situaties bij anderen enz.) is inderdaad ook
dat het bij SBT's vaak beter gaat tussen 2 teven
en dat het bij de AST's vaak weer beter gaat tussen 2 reuen.
Ondanks dat ik zelf 2 reuen heb, waarbij ik echt nog nooit enige vorm van irritatie
naar elkaar of tegen mijn Mastiff heb meegemaakt,
ben ik het met je eens liever niet 2 van hetzelfde geslacht bij elkaar te zetten.

Addy schreef:

chrico schreef: bedankt he. Hoeveel mensen hebben hier wel niet reuen en teven, die zijn dus allemaal niet goed bezig

Het is nou al niet bepaald een ras wat erom bekend staat dat ze het zo goed met andere honden kunnen vinden en dan reuen met een loopse teef in huis, ja dat vind ik stom en vragen om problemen
Ik kan me niet herinneren dat ik het over andere honden had

Klopt, ze staan er niet om bekend maar dat wil niet zeggen dat het bij voorbaat niet gaat. Ik denk, als iemand er goed over nagedacht heeft, de voors en tegen tegen elkaar afweegt, de karakters van de honden kent (in dit geval de hond die er al is) en op zoek gaat naar een pup uit lijnen die niet alleen voor het uiterlijk gefokt zijn maar waar ook wat aan een bepaald karaktertrekje gedaan word, zie ik het probleem niet als het antwoord dan toch ja word. Er word rekening gehouden met alle scenario's, dat is toch mooi dan.

Dit zijn dingen die overal kunnen gebeuren tussen honden, of je nu een pittig ras heb of een ras wat bekend staat om het sociale gedrag.
Nadat er 2 doggenreuen waren overleden kwam er bij de ene reu een teef (de meest veilige combi in ogen van de meeste). Geloof me, ik heb nog nooit zoveel ellende gehad met vechten in huis als met die 2. Die 2 gunde elkaar het licht in de ogen niet de eerste maanden. Het was voor het eerst in mijn leven dat ik het bijna opgaf.
Dan kan ik gaan roepen als iemand een teef bij een reu wil plaatsen van niet doen, levensgevaarlijk, omdat dat mijn ervaring is en vooral wegstop dat het elders wel goed kan gaan.

Hier ook een iets andere persoonlijke ervaring.De bullterrier reuen die ik ken zijn een stuk gemoedelijker dan de teefjes.De reuen hebben altijd relaxed met andere reuen in huis geleefd.Juist een combinatie bullterrier teef met reu gunde elkaar het licht niet in de ogen, waarbij de teef de aanstichtster was elke keer. Bullterrier teef patsy en amstafff teefje tess zijn beiden een stuk pittiger dan mijn bullterrier reu Fellow.Die is altijd de klos bij beiden bitches

Bianc@ schreef:

Living XL schreef:
Sorry Marc, maar die mening kan ik echt niet met je delen.
In zijn algemeen en ook bij Staffies zijn teven vaak feller dan de reuen.
En nee, ik wil niet alles over 1 kam scheren,
maar toen ik nog aardig "actief" was in het Staff-wereldje en veel contacten had met verschillende fokkers,
was bij het meerendeel de mening: liever 2 reuen dan 2 teven.
Maar laten we eerlijk zijn, knokkende honden wil je gewoon niet!
maakt niet uit van welk ras.


edit: maar... we raken weer wat off-topic.

Marc heeft het volgens mij over sbt's en jij hebt toch ast's?
Ik vind zelf daar namelijk een flink verschil tussen zitten, tenminste ik baseer mijn mening op al wat ik gezien heb, meegemaakt heb en natuurlijk heb gelezen al die jaren dat ik actief was in dat wereldje.


Persoonlijk heb ik bij staffies liever helemaal geen honden van 1 geslacht bij elkaar, geen reuen en geen teven.
Natuurlijk kan het goed gaan, maar áls het mis gaat zijn de honden wel de dupe. Want je kan er donder op zeggen dat als het 1 x goed mis is gegaan het nooit meer goed zal komen. Ik zou dat risico echt nooit meer nemen, jaranlang honden apart houden hier heeft me dat wel in laten zien.

`

mee eens.

hier zal ik echt mijn best moeten doen mocht er 1 bijkomen (wat dus niet gebeurt) want sam vermoord reuen en sam is een kutwijf naar teven toe.

meer smaken zijn er niet

Wow, dat kom je idd niet vaak tegen. Danwel de combi twee (bullterrier) reuen die heel goed luisteren, danwel de combi donker persoon met twee honden die geweldig luisteren.

Wellicht komt het nu over alsof ik uit een ei ben gekropen en de laatste 100 jaar niet op deze wereld heb rondgewandeld, maar hier in de stad zie je dat gewoon niet heel veel. En in de gevallen dat ik het wel zie vind ik het gewoon superleuk om te zien dat honden voor iedereen geweldig zijn en dat het totaal niet uit maakt waar je vandaan komt, wat je historie is en wat je opvoeding is geweest.

Daarnaast hoor ik helaas ook nog steeds verhalen waar het niet goed gaat. Zo had een (donkere) vriend van mijn buurjongen ook een Amstaff pup (zonder stamboom....), maar deze heeft hij te hard laten rennen en het beestje is met z'n heup tegen de muur geknald. Heup verbrijzeld en geen geld/zin om het beestje naar de dierenarts te brengen, dus hup, hond de deur uit maar weer. Dus ja... zo kan het ook weer... Maar een vriend van ons is ook donker en die heeft twee honden welke ook geweldig goed luisteren en hij is ook echt super met die beesten, en dan ook niet het gemakkelijkste ras, maar twee eigenwijze drollen