Het HondenForum

Pak-de-bal schreef:ik bedoel het zo:
je bent bezig met het corrigeren van , ( àls die er is, de rangorde) , en dan gebeurd er wat, maar...

het is niet de hond zijn schuld , maar zuiver van het kind , dus van de hogere rang
daar ben je zelf getuige van

geef je dan tòch de hond een correctie ? ( want hij moet het altijd maar toelaten, dat ben je hem net aan het leren)
of denk je :
nee, time-out , dit is zuiver een fout van mijn kind.?
maar als je dàt doet, raakt misschien de hond er een beetje warrig van

en als je de hond een standje geeft , dan raakt hij er ook warrig van, want het was immers niet zijn schuld.

dus wat doe je dan

ranetje schreef:Ik geloof ook niet in van nature kindvriendelijke honden.
Ik geloof wel in door mensen veroorzaakte kindonvriendelijkheid.

Een klein kind is niet ranghoger dan de hond.
Hij heeft een afgeleide hogere rang als de ouders (of een andere volwassen huisgenoot) aanwezig zijn.

Als een kind al kruipend trekt aan de poot van een hond en de hond gromt is dat een teken dat de hond dat niet waardeert.
Bestraf je het grommen van de hond en laat je het kind voortgaan met trekken dan schep je zelf het probleem en zal je er inderdaad verstandig aan doen de hond over te plaatsen.
Liefst zo snel mogelijk.
Anders zit de nieuwe eigenaar helaas wel opgescheept met een kindonvriendelijk gemaakte hond. Dat is zeer spijtig.

(beetje kort door de bocht, maar ff voor de duidelijkheid )

Als die situatie zich voordoet kun je alleen maar zorgen dat het niet weer gebeurt. Toezicht dus.

Jaap* schreef:

Pak-de-bal schreef:ik bedoel het zo:
je bent bezig met het corrigeren van , ( àls die er is, de rangorde) , en dan gebeurd er wat, maar...

het is niet de hond zijn schuld , maar zuiver van het kind , dus van de hogere rang
daar ben je zelf getuige van

geef je dan tòch de hond een correctie ? ( want hij moet het altijd maar toelaten, dat ben je hem net aan het leren)
of denk je :
nee, time-out , dit is zuiver een fout van mijn kind.?
maar als je dàt doet, raakt misschien de hond er een beetje warrig van

en als je de hond een standje geeft , dan raakt hij er ook warrig van, want het was immers niet zijn schuld.

dus wat doe je dan

ranetje schreef:Ik geloof ook niet in van nature kindvriendelijke honden.
Ik geloof wel in door mensen veroorzaakte kindonvriendelijkheid.

Een klein kind is niet ranghoger dan de hond.
Hij heeft een afgeleide hogere rang als de ouders (of een andere volwassen huisgenoot) aanwezig zijn.

Als een kind al kruipend trekt aan de poot van een hond en de hond gromt is dat een teken dat de hond dat niet waardeert.
Bestraf je het grommen van de hond en laat je het kind voortgaan met trekken dan schep je zelf het probleem en zal je er inderdaad verstandig aan doen de hond over te plaatsen.
Liefst zo snel mogelijk.
Anders zit de nieuwe eigenaar helaas wel opgescheept met een kindonvriendelijk gemaakte hond. Dat is zeer spijtig.

(beetje kort door de bocht, maar ff voor de duidelijkheid )

Als die situatie zich voordoet kun je alleen maar zorgen dat het niet weer gebeurt. Toezicht dus.

Helemaal mee eens

Jaap* schreef:

Pak-de-bal schreef:nog wat vragen:

hóe kan je je hond vantevoren testen , voordat je aan kinderen gaat beginnen?

Ligt het ook aan het soort hond? ..de een is wat kind-vriendelijker dan de andere?
dàn neem je alvast die hond, die het vriendelijkste is.

Persoonlijk geloof ik niet in "kindvriendelijke" honden.

Mijn Sun is absoluut een kindvriendelijke hond

ik had me aangemeld als gastouder hoewel Ragyo geen kinderen gewend was, maar omdat hij in het algemeen nooit gromt of hapt naar mensen of andere dieren dan honden (zelfs niet als hij doodsbang is) durfde ik het wel aan. de eerste keer dat hij een baby hoorde huilen zat hij trillend als een rietje achter me, nu komt ie aanz e snuffelen als ze gebracht worden en gaat ie soms op wacht liggen voor de kinderkamer als ze gaan slapen of loopt naar boven als hij er 1 hoort huilen. ook met een peuter gaat het heel goed.
maar kinderen op straat die hij niet kent vindt hij nog steeds eng.

ik kan aan Ragyo ook niet echt iets zien van wat voor positie een kind in huis nu heeft in zijn ogen, hij behandelt ze ongeveer hetzelfde als de kat, hij houdt in de gaten waar ze zijn, gaat er evt naast liggen, probeert er soms mee te spelen, maar ik zie niet echt signalen van onderdanigheid of dominantie.

Nanna schreef:In mijn geval stond de baby destijds niet hoger of lager. Die hád gewoon geen rangorde
Dat was iets van mij en dat moesten de honden respecteren.
Mijn Newfoundlander reu bewaakte de baby trouwens met zijn leven.

Hij stond wèl in die zin lager in de rangorde dat hij van mij (toen ie wat ouder werd) geen commando's aan de honden mocht geven. Ze hadden tóch niet naar hem geluisterd

En vrees ik voor je, dat je hond er net ff iets anders erover denkt als jij dat doet

Een baby of een kind staat niet hoger als de hond in de rangorde, dat jij dat eist van je hond .. tsja, dat snapt je hond niet

Het enige wat hij/zij snapt, is dat de baby en of het kind bij de 'roedel' hoort, en ja .. Roedel genoten dienen beschermt te worden

Jaap* schreef:

Pak-de-bal schreef:ik bedoel het zo:
je bent bezig met het corrigeren van , ( àls die er is, de rangorde) , en dan gebeurd er wat, maar...

het is niet de hond zijn schuld , maar zuiver van het kind , dus van de hogere rang
daar ben je zelf getuige van

geef je dan tòch de hond een correctie ? ( want hij moet het altijd maar toelaten, dat ben je hem net aan het leren)
of denk je :
nee, time-out , dit is zuiver een fout van mijn kind.?
maar als je dàt doet, raakt misschien de hond er een beetje warrig van

en als je de hond een standje geeft , dan raakt hij er ook warrig van, want het was immers niet zijn schuld.

dus wat doe je dan

ranetje schreef:Ik geloof ook niet in van nature kindvriendelijke honden.
Ik geloof wel in door mensen veroorzaakte kindonvriendelijkheid.

Een klein kind is niet ranghoger dan de hond.
Hij heeft een afgeleide hogere rang als de ouders (of een andere volwassen huisgenoot) aanwezig zijn.

Als een kind al kruipend trekt aan de poot van een hond en de hond gromt is dat een teken dat de hond dat niet waardeert.
Bestraf je het grommen van de hond en laat je het kind voortgaan met trekken dan schep je zelf het probleem en zal je er inderdaad verstandig aan doen de hond over te plaatsen.
Liefst zo snel mogelijk.
Anders zit de nieuwe eigenaar helaas wel opgescheept met een kindonvriendelijk gemaakte hond. Dat is zeer spijtig.

(beetje kort door de bocht, maar ff voor de duidelijkheid )

Als die situatie zich voordoet kun je alleen maar zorgen dat het niet weer gebeurt. Toezicht dus.

Natuurlijk toezicht.
Uiteraard toezicht.
En dan graag ook met enig benul van waar het over gaat.

Ik denk dat je als je kind en hond in huis hebt als ouders moet zorgen dat je er de eerste jaren 24/7 bovenop zit. Het is geen handige combinatie dus als je er voor kiest moet je zelf zorgen dat je er de tijd in steekt.

Geen enkele hond zal er dol op zijn als een kind bovenop hem valt, tegen hem aan botst of recht op zijn slaapplaats afkruipt.

Als ouders moet je dus gewoon zorgen dat zowel kind als hond hun eigen tijd en plaats in huis hebben. Kind in de box zodat de honden lekker even tijd hebben. Kruipende/wankelende peuter op de vloer; honden even buiten of andere kamer.
Kind altijd leren dat hond op plaats niet gestoord mag worden. Zowel kind als hond corrigeren als ze tegen de andere uitvallen

Mickie schreef:

ranetje schreef:Natuurlijk toezicht.
Uiteraard toezicht.
En dan graag ook met enig benul van waar het over gaat.

Inderdaad. Want niet ieder kwispeltje is vriendelijk en niet ieder grommetje is aggressie. En niet ieder lief bedoelde actie van een kind komt als zodanig over bij een hond.

ranetje schreef: Ik geloof ook niet in van nature kindvriendelijke honden.
Ik geloof wel in door mensen veroorzaakte kindonvriendelijkheid.

Een klein kind is niet ranghoger dan de hond.
Hij heeft een afgeleide hogere rang als de ouders (of een andere volwassen huisgenoot) aanwezig zijn.

Als een kind al kruipend trekt aan de poot van een hond en de hond gromt is dat een teken dat de hond dat niet waardeert.
Bestraf je het grommen van de hond en laat je het kind voortgaan met trekken dan schep je zelf het probleem en zal je er inderdaad verstandig aan doen de hond over te plaatsen.Liefst zo snel mogelijk.
Anders zit de nieuwe eigenaar helaas wel opgescheept met een kindonvriendelijk gemaakte hond. Dat is zeer spijtig.

(beetje kort door de bocht, maar ff voor de duidelijkheid )

Ben het niet helemaal met je eens. Ik wil niet dat mijn hond gromt naar mijn kinderen, doet ie dat wel dan krijgt ie op zijn sodemieter. Dat bepaal ik namelijk en niet hij.

Ik wil ook niet dat mijn honden naar elkaar grommen of met elkaar vechten. Ik ben de baas en ik wil dat niet hebben .

En dan praat ik uiteraard over normale situaties, dus niet dat 1 van mijn honden door 1 van mijn kinderen getreiterd wordt maar gewoon in de normale omgang.
Als voorbeeld: mijn Mastiff was bijna 7 jaar oud toen mijn oudste geboren werd. Hij was een hele rustige stabiele hond, maar hield absoluut niet van kinderen. Op het moment dat mijn oudste, bijna 1 jaar oud, met steun langs de muur begon te lopen en voor het eerst in de buurt van de Mastiff kwam begon deze tegen hem te grommen. Ik zat erbij en heb de hond ongelooflijk op zijn sodemieter gegeven. Toen wist hij dat ik dat dus absoluut niet wilde hebben. Hij heeft daarna nog bijna 6 jaar met (uiteindelijk) 2 kids samengeleefd in ons huis. Nooit fout gegaan. Hij ging de kids zoveel mogelijk uit de weg en uiteraard liet ik de kinderen nooit alleen met hem en de andere honden.

Hierna had ik een scheet van een Bullmastiff. Héél kindvriendelijk, als pup in ons gezin gekomen en stapelgek op kinderen. Na 4 jaar ging het met hem dus wel fout. De hond schrok plotseling wakker en beet mijn jongste, die kort bij hem zat, van schrik in het gezicht. Ik zat er nota bene naast toen het gebeurde. Echt 100% puur van schrik, waarna hij zich weer ongans schrok dat ie dat jochie had gebeten.

Gevolg mijn jongste zal zijn hele leven de littekens in zijn gezicht houden. Schuld van het kind of van de hond... Néé beiden deden niets verkeerd, het was een ongelukkige samenloop van omstandigheden die ik had kunnen voorkomen, gewoon door allerter te zijn, maar ik was "in slaap gesust" omdat ik deze hond niet als een gevaar voor mijn kinderen zag. Ik heb deze hond overigens wel met heel veel pijn in mijn hart herplaatst. Om een heleboel redenen (oa een echtgenoot die toch al niet van honden houdt en al het vertrouwen in deze hond kwijt was, een héél goed en voor mij bekend herplaatsadres, het risico ,gezien de leeftijd van de kinderen, dat het toch weer zou kunnen gebeuren en nog een aantal redenen).

Dus kindvriendelijk of kindonvriendelijk, de eindverantwoordelijke is altijd de ouder. En een ongeluk zit in een klein hoekje zeg ik door schade en schande wijs geworden.

Daarom blijf ik erbij...altijd zorgen dat jezelf tussen je hond en kind staat...hond mag kind niet lastig vallen maar kind moet ook zeker uit de buurt van de hond blijven.
Bij Tyson geldt er een afstand van zeker 1 1/2 meter voor Sem en er zijn altijd 4 ogen op hun gericht... als Sem lekker door het huis aan het banjeren is , is Tys op zijn plek en dan mag Sem daar gewoon niet in de buurt komen og langslopen..er wordt ook niet gespeeld bij Tys zijn plek en al helemala niet met eten in de buurt gelopen...
Daarom ben ik blij dat het bijna lekker weer wordt buiten...hebben we iets meer lucht qua ruimte
Tis echt politieagentje spelen hier... heel vermoeiend maar absoluut de moeite waard!

Jacqueline

Jaap* schreef:

Pak-de-bal schreef:nog wat vragen:

hóe kan je je hond vantevoren testen , voordat je aan kinderen gaat beginnen?

Ik pik altijd even een kind van de buren en die bungel ik dan even heen en weer voor de hond

werkt goed hoor, althans hier werkt dat prima

Pak-de-bal schreef:
daar zit wel een verschil in, het gewoon met een looprekje botsten ,
is misschien een schrikreactie geweest van deze hond, dan dat hij ècht agresseief zou gaan reageren in de toekomst

maar als ouderpaar moet je snel een beslissing nemen.

Moet je een hond dan geen kans geven?

Bovenstaande mag gewoon niet gebeuren vind ik. OF het kind nou hoger in rang staat of niet, hij moet de hond toch leren respecteren. En als ouderpaar moet je er snel tussen komen als je dat ziet aankomen.

Ragverp schreef:
Een hond zal een kind nooit als ranghogere erkennen tot een bepaalde leeftijd, je kunt enkel een afhankelijke "rangorde" creeeren. Die rangorde vervalt op het moment dat diegene (meestal de ouders) de kamer uit zijn.
vandaar dus nooit kinderen alleen met de hond.
Dat probleem bestaat dus in mijn ogen altijd.

Inderdaad. Het is voor een hond niet natuurljk om zo'n hulpeloos wezen in rang boven zich te stellen. Het is dus ook niet eerlijk t.a.v. de hond om te verwachten dat hij dat zo ziet.

Pak-de-bal schreef: ik bedoel het zo:

je bent bezig met het corrigeren van , ( àls die er is, de rangorde) , en dan gebeurd er wat, maar...

het is niet de hond zijn schuld , maar zuiver van het kind , dus van de hogere rang
daar ben je zelf getuige van

geef je dan tòch de hond een correctie ? ( want hij moet het altijd maar toelaten, dat ben je hem net aan het leren)
of denk je :
nee, time-out , dit is zuiver een fout van mijn kind.?
maar als je dàt doet, raakt misschien de hond er een beetje warrig van

HOnden hebben wel degelijk rechtvaardigheids gevoel. Als het kind de hond iets doet en de hond komt vervolgens voor zichzelf op en je corrigeert hem daarvoor, dan zal de hond een aversie tegen het kind gaan ontwikkelen.
De hond heeft net zo goed recht op bescherming tegen het kind als vice versa. Je kunt een kind in het begin nog niet uitleggen dat hij een hond niets mag flikken, maar een hond is ook niet in staat om te begrijpen als zo'n kleine koter hem iets flikt dat hij dan niets mag terug doen. Dit moet je dus voorkomen en je moet kinderen van begin af aan corrigeren als ze de hond niet respecteren.
En op tijd ingrijpen, dingen zien aankomen, i.p.v. ze zien gebeuren.

Ik heb vele lezingen bijgewoond over honden
Kinderen onder de 12 zijn lager in rang dan de hond
Dit kwam op mij zeer raar over
Maar in alle lezingen kwam de leeftijd weer naar voren
Kan natuurlijk 2 jaar eerder of later zijn
Maar gemiddeld is het dus 12 jaar

http://www.marcelshondenpagina.nl/rangorde.php[url]