Het HondenForum

Oh... dat beestje krijgt me zo snel aan t janken... Ik zit een pindakoek te eten bij de thee, terwijl zij (half in coma) op de bank ligt te slapen. Komt ineens dat kleine koppie omhoog, snuffelt rond, kruipt bij me omhoog en schooit om een stukje Maar liefie, dat KUN jij niet eten... Zielige blik en likje over mn kin...Ik als een idioot n stukje koekje gekauwd en uitgespuugd zodat ze t kon oplikken Wat je allemaal niet doet voor zo'n hoogpotige cavia
En als er niemand komt, weet ik diep van binnen al vrij zeker dat ze toch niet meer weggaat Tis oud, zielig en zo vreselijk lief dat je dr meteen aan gehecht bent... Verdorie.


Stiekem wel leuk natuurllijk, maar we doen alsof we t heel erg vinden

ik heb hier een poes zonder tanden die nog alles kan eten ook harde dingen
bij honden woorden de kaken dan toch ook harder

K weet niet... Ben daar bij dit beestje nog niet zo van overtuigd. Het is net alsof de kaak zich nu terugtrekt, alsof ie krimpt ofzo, nu er geen tandjes in zitten . Het is echt één klein flubberding... En echt kauwen doet ze niet. Ze likt alleen maar dingen op. Maar dat gaat ook prima. Iedereen maar vragen wat ze dan eet: "Bambix ofzo? Of blikvoer?" Nee Ook een dame op leeftijd verdient goed voer... Een papje van Rodi dus...
Ze heeft nu de 2,5 zits bank even voor zichzelf opgeëist En dus zit er verder niemand, tenzij je met een smekende blik naar de bank wordt gelokt
Misschien moest ik die kant maar weer eens op gaan

Dat de kaak terug trekt is normaal als er geen tanden meer inzitten, gebeurt bij mensen ook. Maar ik zou d'r toch 'n zo 'n stukje koek geven, wedden dat de zo naar binnen gaat. Zeker als het hapklare stukjes voor haar zijn, hoeft ze ineens niet te bijten/kauwen, want dat doet 'n hond alleen als hij de stukken niet ineens kan doorslikken.

Pfff.... Vannacht was knap waardeloos... :N: Gelukkig heb ik er zelf niet veel van gemerkt (sliep bij mn vriend, 2 huizen verderop, moeder zou bellen als dr wat was), maar dat kom t komende nacht wel denk ik. Mevrouw heeft het gehad met de bench... Om 4uur is ze begonnen met keffen. Mijn moeder werd er wakker van, maar wou het negeren. Om half 5 kefte ze nog, dus moeder haar zonder iets te zeggen uit de bench gehaald en buiten gezet, voor een plasje. Heeft ze ook gedaan. Toen weer terug in de bench, welterusten gewenst, en moeder weer naar boven. Kef-kef-kef-kef en dat weer bijna een half uur. Buren wakker, moeder chagrijnig. Moeder naar beneden, hond uit bench gehaald, in n kussensloop gewikkeld en meegenomen naar bed. Waar mevrouw uiterst tevreden knorrend in slaap viel
Verwend nest...
Overdag kan ik dat gekef zelf ook best negeren, maar 's nachts niet zo lang. Ik woon op de hoek van een rij van 4 huizen, heb (nog) goed contact met de buren. Hoe fout het ook is, als ze vannacht weer zo tekeer gaat, belt mn moeder mij, kom ik naar huis en kruip ik lekker met t ukje in mn eigen bed. Fout fout fout ik weet het. Maar na een lang gesprek thuis hebben we sowieso besloten haar na de pleegperiode niet te houden. Als we alles wat in de pleeg komt maar houden, is er geen plek meer voor een volgend pleegbeest. Stel dat dit hondje zou blijven, dan is er straks (over een aantal weken) geen plek en tijd meer voor de pleegkittens die ik anders altijd in huis heb. Die moeten ook 's nachts gevoerd worden, komt er nog een bench in de kamer, huis vol. We moesten dus de keuze maken: Óf ze blijft, en dan dus geen pleegbeestjes meer, óf we gaan een goed (heeeeeeeel goed) huisje voor haar zoeken, waar ze de koningin mag uithangen, gruwelijk verwend wordt en de rest van haar leventje mag slijten, en we houden het pad open voor pleegbeestjes.
Voorlopig blijven we toch bij het laatste.
Stiekem is dat ook wel fijn, want nu mag ik nog 1,5 week toegeven aan het lekker knuffelig met zn tweetjes in bed slapen

En toch... Als ik dat frummeltje zo lekker op de bank zie doezelen, knaagt er toch wel wat...

Maar goed, we zien wel hoe t loopt. Misschien staat er binnenkort toch een eigenaar op de stoep. Misschien komen we toch op deze beslissing terug. Misschien kom ik toevallig iemand tegen die dolgraag alle liefde en energie in dit ukkepukkie wil stoppen. Wie weet wat nog komt.
We zullen zien.

Ooh... De bedoeling was dus, dat ze gezellig bij me in bed kwam liggen,en dan slapen. Dat deed ze ook. Zij wel. Ik blijk nu verschrikkelijk allergisch voor haar vachtje te zijn. Zo overdag zit ze wel eens op schoot, of ligt naast me op de bank, maar dat is geen probleem. Alleen vannacht lag ze op mn dekbed, en ze kruipt lekker dicht tegen me aan (logisch). En daar kan ik dus niet tegen. Het begon met een beetje gesnotter en kriebel in mn neus. Daarna het niezen en de dikke jeuk-ogen, en later kreeg ik het behoorlijk benauwd :N:
Vind het erg jammer . Dat ze niet voorgoed blijft, daar had ik wel vrede mee. Maar ik ben zo bang dat er geen back-up pleeggezin is. Dat ze dan haar dagen (weliswaar niet in een kennel, waarschijnliljk in de kantine oid) toch in t asiel moet uitzitten. En dan is ze zoooo alleen 's nachts... En dat kan ze niet...
En ik kan ook niet lekker slapen als ik weet dat zij daar ligt te jammeren om aandacht

God ik weet het ook even niet meer allemaal.
Ik ga zo naar t asiel om dr terug te brengen. En daar gezekllig aan de balie n potje staan janken. Tof.