Er is ook nog een middenweg.Nanna schreef:Ik vind terughoudendheid ook een positieve eigenschap. Een hond die zich gedraagt als hoer, iedereen aflebbert en om de nek vliegt, daar zit ik (en met mij velen) echt niet op te wachten.Mama Sanneke schreef:Terughoudendheid vind ik eerder positief, dat duid volgens mij op een hond die voorzichtig is, maar toch niet echt bang.
Ik hou niet van dat opdringerige, bovendien hoef ik die krassende nagels (om het over die smerige poten maar niet te hebben) niet over me heen.
Vind het veel fijner om een hond gewoon voor jezelf te hebben, een hond die anderen links laat liggen.
Aan andermans hond heb ik niet zo'n behoefte. Als ie gewoon voor een aai komt, prima, maar dat hysterische gespring, nee. Dan liever terughoudend.
Buck is ook terughoudend. Wat bij hem inhoud dat hij iets terugdeinst als een vreemde ineens zijn hand uit steekt om hem te aaien. Hij gaat net zoveel achteruit als nodig is dat diegene hem niet meer aan kan raken. Zou die persoon doorzetten, dan zou hij kunnen bijten. Hij heeft op zo'n moment gewoon een zelfverzekerde houding. Niet angstig. Hij zal nooit uit zichzelf contact zoeken met vreemden, en kijkt de kat uit de boom als zij contact zoeken. Maar het is ook niet zo dat hij ze negeert, hij is zich goed van die persoon bewust (en gedraagt zich buiten terughoudend wat contact betreft, ook waaks). Dat vind ik terughoudend. Ongeinteresseerdheid vind ik geen terughoudendheid.
Angst vind ik duidelijk iets heel anders, andere lichaamshouding, en vluchtgedrag inderdaad.
Ach, ik kon er overheen zien hoor 
Ze heeft echt een plaat voor d'r kop, want hoewel ze echt weleens een beuk heeft gehad als ze het bij iemand deed blijft ze het doen, de positieve ervaringen winnen het van de negatieve. 
".
