Het principe van matchen leeftijd/grootte van puppies vind ik een prima ideeMoos schreef:Mijn ervaring met die speel-klasjes tijdens puppycursus is inderdaad ook ongeveer zo. Fijn omver-buldozeren die kleintjes, is goed voor de socialisatielieke schreef:Ik denk dat in principe het spelen van pups met andere pups heel leuk/leerzaam kan zijn.
Maar ik heb meegemaakt op hondenscholen dat de puppycurssusen vol zaten met 15 tot 20 verschillende rassen van verschillende grootte én leeftijd. En er móest gespeeld worden, want 'dat was zo goed voor de ontwikkeling'.
Resultaat: instromende pupjes formaat malthezer/jack russell van 8 à 9 weken oud tussen pups van 4 maanden oud formaat labrador/herder.
En die kleintjes waren doodsbang voor de oudere pups, zeker als ze ook nog eens veel groter waren.
Nou heb ik pups van een gemiddelde grootte maar de meeste colliepups zijn niet erg wild. Ze zijn juist tamelijk afwachtend en als ze al spelen, doen ze dat over het algemeen vrij rustig. Cody is dus bijvoorbeeld een paar keer onderste boven gerend door een woeste labradorpup die 2x zo groot was en hij houdt nu nog niet van labradors.
En de mensen die met die echte kleine hondjes kwamen (cavaliertjes, frans bulldogje, shi tzu) stonden zo ongeveer doodsangsten uit als er weer een wilde huskypup op hun pupje kwam afstormen. :N:
Ik heb er uiteindelijk zelfs woorden over gehad omdat ik Cody bij het vrij spelen uit de omheining haalde en wachtte tot we weer, aangelijnd, gingen oefenen. Ze vonden dat ik Cody 'asociaal' maakte, terwijl ik vond/vind dat ik mijn pupje beschermde tegen verwondingen.
Met pupje Moos had ik het trouwens andersom. De pups werden toen ze een week of 12 waren naar formaat ingedeeld in een speel-ren. Moos zat bij alleen maar JR pups, en vond dat niks. Ze speelden met teveel gegrom voor Moos, en Moos deed dus niet mee met spelen.
Echter, zijn beste vriendin op die puppycursus was een Berner pupje, en die zat natuurlijk in het andere groepje ingedeeld. Na de les lieten de baas van Berner pupje en ik de honden altijd spelen. Berner was jonger dan Moos (dus niet al super groot), en niet vreselijk wild. Moos was behoorlijk wild, en dat maakte dan precies het grootte-verschil weer goed.
Die twee speelden echt gewoon voor het spelen, terwijl het met de Jacks toch niet echt alleen maar spelen was.
Maar op de cursus zelf mochten ze niet met elkaar spelen van de leiding. Konden wij lullen als brugman, maar nee, Moos en Berner pupje mochten niet bij elkaar.
En ik snapte hun punt ook wel, echt wel. Ik vind dat indelen naar formaat zelfs een heel goed begin. Maar ik geloof toch graag dat ik mijn eigen pupje wat beter ken
. In jouw geval vind ik dat ze a) het matchen van rassen ook moeten meenemen en b) het oordeel van ervaren hondeneigenaren ook moeten meewegen (en ze komen er snel genoeg achter of ze met een ervaren hondenkenner te maken hebben!).Dus ik geef je groot gelijk, een berner sennen is ook stukken rustiger dan een gemiddelde jack russel. Waarbij ik overigens ook heb gemerkt dat die kleine jr's behoorlijk fanatiek zijn als pup. Veel bijten/grommen/uitvallen. Cody en Lyndie moesten daar als pup ook niets van hebben. Daarentegen ook niet van woeste labradors en een woeste huskypup (die ik overigens wél prachtig vond
). Die speelden veel te bulldozerig en liepen mijn pupjes compleet ondersteboven. 
dat is leuk
