Het HondenForum

Moon schreef:
P!nki schreef:
Moon schreef:
Marion. schreef:Ik doe niet mee. Ik heb geen staande en geen lopende. Ik heb een specialist
Een Pointer bijvoorbeeld is ook een specialist
De mijne is lekker een 'all-rounder'. Die zoekt, staat voor én apporteert
(hoewel sommigen zeggen dat ze dan geen van allen echt goed kunnen )
zoooo ben ik dan ook maar weer ...

*grin*.. bon zoekt alleen maar en geeft luid.. hij apporteert niet, hij staat niet. .. jeetje.. eigenlijk heb ik best een domme hond
Toevallig is hij óók een specialist

Vraagje over lopenden honden (ws. dom vraagje ) worden die altijd als meute ingezet bij de jacht of ook een op een met de jager?

Hoe het met ALLE lopende honden zit weet ik niet, voor de basset griffon vendeen geld, dat ze over het algemeen als meute worden ingezet... (groepjes van 3 of 4 honden) maar er zijn ook uitzonderingen waar wel degelijk maar 1 hond gebruikt wordt. Echter in het begin van aanleren is het handiger om ze het in meute verband te laten doen

... zodat ze ook precies wten wat te doen. Maar het is wel degelijk zo dat ze zo nu en dan ook echt apart worden ingezet. Alhoewel dat niet de voorkeur geniet.

Rosa schreef:De honden die wij tot nu toe leuk vinden: Epagneul bleu de picardie, Duitse staande hond langhaar, Ierse rood-witte setter, Drentsche Patrijshond en Heidewachtel. Ik vind zelf vooral de eerste drie erg mooi en leuk!

Ik wil graag een hond waar ik o.a. een leuke hondensport mee kan doen of gehoorzaamheidstrainingen, leuk mee kan spelen, de hond het leuk vind om met andere honden te spelen en los mee kan nemen in het bos/park. Het laatste vind ik toch wel erg belangrijk en daar zet ik soms mijn vraagtekens bij.......

waarom neem je geen stabij?

Die voldoet ook aan jouw verwachtingen, en is familie van de Drent en de Heidewachtel.
Het is een staande hond, dus bij wild gaat hij eerst met zijn voorpoot staan met zijn neus naar waar de lucht vandaan komt.
( dan kan je hem nog mooi effe pakken)

En àl die verhalen van 3 uur zoek is niet van toepassing als je een jachtfluitje hebt.

Als Bauke dan tòch even een sprint neemt en ik zie ergens een hert wegvliegen,
dan blijf ik fluiten als een soort vuurtoren,
en hij is tot nu toe altijd mooi weer teruggekomen en NIET na 3 uur , maar na misschien 10 min.?

Alleen spelen met andere honden vond hij leuk in zijn puppy tijd, maar dat ging er wel een beetje af,
ze zijn wat gereserveerder
Dat heb je ook met de Drent.
Maar ik vind dat prima.

Het nadeel is wel: ze hebben nou eenmaal een neus !

Het is een mollenvanger vroeger geweest en altijd en eeuwig zie je die neus naar beneden om elk blaadje te besnuffelen.
Maar daar kan je weer leuke snuffel-spelletjes mee doen.

Moon schreef:Ik ken twee Ierse Setters die nooit van de lijn gaan

Ierse Setters hebben kolen in hun oren, die schijnen heel moeilijk te luisteren,
en als je zulke honden neemt, moet je dit eigenlijk weten en niet gemakzuchtig maar ze aan de lijn houden
ipv daar veel geduld in steken.

Pak-de-bal schreef:ze zijn wat gereserveerder
Dat heb je ook met de Drent.

Een Drent gereserveerd?
Sinds wanneer?

marian* schreef:
Pak-de-bal schreef:ze zijn wat gereserveerder
Dat heb je ook met de Drent.
Een Drent gereserveerd?
Sinds wanneer?

Juist.. een drent is een stuk minder gereserveerd dan een stabij hoor.
Ondanks dat ik hier een stabijtje heb gehad, zou het nooit mijn eerste keus geweest zijn. Ik was wel gek op thijs, maar het gereserveerde, en vooral het waakse, was niet iets wat bij mij past. Ik ben juist een type van de spontane en vrolijke honden. Ik heb niet voor niets een bordje voor de deur met een bgv er op en de melding 'Break in, Make my Day!!'.. hahahaha

Rosa schreef:Marijke wat spreekt je vooral aan bij de Bracco qua karakter t.o.v. andere rassen?

Sorry, deze vraag was ik nog vergeten! En vind ik ook een heel moeilijke

. Want ik heb alleen met Dante ervaring; geen andere staande honden gehad. Dus weet het alleen van 'horen zeggen'. En dan ook nog eens alleen ervaring met één exemplaar van het ras, en ook nog eens zwaar verliefd op mijn hond.... Dus mijn mening moet je met een heel dikke korrel zout nemen

.
Wat mij met Dante heel erg bevalt is het 'relaxte', rustig in huis, kan overal mee naar toe, geen hypergedrag. Altijd wel in voor een grapje en 'als je het juiste knopje gevonden hebt' (als je begrijpt wat ik bedoel) heel makkelijk trainbaar (vooral in omgeving zonder wild

). Zo zou ik me voor kunnen stellen dat hij vooral in huiselijke omgeving als hulphond kan functioneren. Hij apporteert letterlijk álles; zelfs een euromuntje (kost enig geëtter om het van de grond te krijgen met zijn tanden, maar toch

).
Het is een erge 'goeïgerd' met iedereen; buiten negeert hij de meeste mensen (andere dingen aan zijn hoofd) maar laat zich braaf aaien door kinderen bijv. In huis gaat hij als hij de kans krijgt altijd midden tussen de spelende kinderen in liggen (Omarijke; Dante ligt in de weg

). Makkelijk met andere honden (hoewel ik alert blijf bij andere volle reuen; je weet maar nooit, niet waar?). Kortom; zonder jachtpassie zou het een erg makkelijke hond zijn geweest

Wat overigens bij de meeste staande jachthonden een lastig punt is, is de gevoeligheid. Voor je het weet hebben ze een of ander complex ontwikkeld. Heb ik met Dante ook al meegemaakt en er met heel veel moeite weer uit gekregen...

P!nki schreef:
marian* schreef:
Pak-de-bal schreef:ze zijn wat gereserveerder
Dat heb je ook met de Drent.
Een Drent gereserveerd?
Sinds wanneer?
Juist.. een drent is een stuk minder gereserveerd dan een stabij hoor.
Ondanks dat ik hier een stabijtje heb gehad, zou het nooit mijn eerste keus geweest zijn. Ik was wel gek op thijs, maar het gereserveerde, en vooral het waakse, was niet iets wat bij mij past. Ik ben juist een type van de spontane en vrolijke honden. Ik heb niet voor niets een bordje voor de deur met een bgv er op en de melding 'Break in, Make my Day!!'.. hahahaha

Stabij en Drent hebben best wel wat overeenkomsten(kan ook niet anders natuurlijk)maar een Drent heeft nou juist die gereserveerdheid die de Stabij heeft niet.
De waaksheid hebben ze echter allebei wel en dat vind ik nou weer een erg prettig iets

Complexen... praat me er niet van ... :N:

Sorbonne is er een ster in .. heb je het ene complex opgelost, dient het volgende zich wel weer aan... en waar die het vandaan haalt?

Vaak is het een angstreactie op iets zoals bijv. onweer.... en daar heb je zelf geen invloed op .. heeel vervelend.. maar ze zijn er inderdaad erg gevoelig voor.

marian* schreef:
P!nki schreef:
marian* schreef:
Pak-de-bal schreef:ze zijn wat gereserveerder
Dat heb je ook met de Drent.
Een Drent gereserveerd?
Sinds wanneer?
Juist.. een drent is een stuk minder gereserveerd dan een stabij hoor.
Ondanks dat ik hier een stabijtje heb gehad, zou het nooit mijn eerste keus geweest zijn. Ik was wel gek op thijs, maar het gereserveerde, en vooral het waakse, was niet iets wat bij mij past. Ik ben juist een type van de spontane en vrolijke honden. Ik heb niet voor niets een bordje voor de deur met een bgv er op en de melding 'Break in, Make my Day!!'.. hahahaha
Stabij en Drent hebben best wel wat overeenkomsten(kan ook niet anders natuurlijk)maar een Drent heeft nou juist die gereserveerdheid die de Stabij heeft niet.
De waaksheid hebben ze echter allebei wel en dat vind ik nou weer een erg prettig iets

Jup klopt ook .. maar het is voor mij 1 van de redenen om niet snel zo'n hond te nemen. Ondanks dat ik hartstikke gek met Thijs was...

Ik vind het zoo schattig dat wie hier ook op de stoep staat, alles met hard gekwispel wordt ontvangen... Het liefst geven ze met hun staart nog even een zweepslag na in je knieholte..

P!nki schreef:
Moon schreef:Deze 'discussie' ontstond in het topic over 'welke pup is het leukst'. Op verzoek (en omdat ik het zelf ook erg leuk vind wordt hij hier gecontinueerd! Dus staande- en lopende hondenliefhebbers (en ieder die het leuk vind natuurlijk), doe je zegje!

Ik zou het dus leuk vinden om wat meer te horen over de specifieke training van lopende honden. Omdat ik met mijn staande al mijn handen vol had (en heb ) om hem 'niet uit de hand te laten lopen'. Dus; hoe hou je in hemelsnaam een lópende hond in de hand ?
Ja,... hoe hou je een lopende hond in de hand... ... Eigenlijk gewoon niet? .. nee dan lieg ik.. maar eigenlijk moet je proberen (is me bij Sorbonne nooit gelukt, mede door dat hij een herplaatser is) om de lopende hond zoveel vertrouwen in jou te geven, dat jij ook heel goed weet waar een spoortje is, en dat het dus ook niet erg is om terug te komen bij jou, omdat jij hem HELPT in plaats van aan de lijn gooit in paniek... Ondanks dat het geen staande hond is, die wat meer op de baas gericht zijn, kan je toch proberen om van pup af aan duidelijk te maken dat jij het niet erg vind dat ze jagen, maar als ze jagen, ze ook nog op jou letten, door bijv. een ander spoor aan te wijzen wat ze moeten volgen.

Bijv. als je slipsporen met ze oefend, en ze gaan de verkeerde kant op, als pup zijnde kan je ze gelijk helpen, door ze weer op de goeie plek neer te zetten, en zelf een stukje mee te lopen met het spoor. Langzaam aan, krijgt (in ieder geval de gbgv, ik weet niet hoe het met andere lopende honden zit) steeds een beetje meer vertrouwen in je, dat jij ook heus wel weet dat daar wat gelopen heeft, en dat je hem echt wel helpt. Het is dus vaak een kwestie van ze te slim af zijn ...

Echter, moet je niet als je eenmaal dat vertrouwen van je bgv hebt, m daarna zodra die gaat jagen, direct in paniek aan lijnen, als je m terug roept uit de bossen, want na een paar keer... loopt ie met een grote middelvinger op zn rug...

Ik probeer om bon zijn jacht gedrag te bevredigen vaak in plaats van konijnenjacht (omdat ik liever niet heb dat hij dat doet, en ik heb ook niks vanaf pup af aan aangeleerd heb, maar als herplaatser dus) om cleanboot te doen. Speuren op mensen geur dus. Vaak is het dan een kwestie van Caro die loopt een route, of ik natuurlijk, en dan gaan we met een lange lijn (ongeveer 10 meter) met bon speuren. Vaak doen we dit in het bos of zo, en dan overal dwars door heen. Dus niet door de paden. Ik wacht altijd tot het spoortje 10 a 20 minuten oud is, een beetje verwaaid, en daarna gaat bon dat spoor op pakken. In het begin had ie zelfs moeite met het volhouden van 200 meter. Nu? Nu zitten we op de 1800 meter, en bon vind het geweldig. Ik bouw het langzaam op, maar als het aan hem ligt, zou die de 5 km al met zijn neus over de grond schuren op zoek naar 1 van ons ...

En het mooie is, ondanks dat ze hier niet voor gemaakt zijn, zie je dat hij er heel erg veel plezier in heeft dat hij zijn neus kan gebruiken, en hij er toch ook best wel goed in is. Hij wijkt echt zelden af van het spoor. En het voordeel is van deze training.. ze hoeven niet los

Leuk zeg, dat speuren; 1800 meter is echt een heel eind

. Zweetwerk zou dus ook wel wat voor hem zijn? Maar maakt in feite niet zoveel uit; het principe is hetzelfde. Van speuren worden ze onwijs moe hè ( en dát is het doel waarna wij streven

).
Heb je bij de training van Lune nu een beetje begeleiding van kenners van lopende honden? Dat heb ik nl. bij de begin training van Dante erg gemist. Ben echt door schade en schande (een beetje!) wijs geworden.
Kun je Bon wel loslaten op plaatsen waar geen wild zit; of kan hij nooit los?
En kun je nog wat meer vertellen over de specifieke training in België die je met Lune zou gaan volgen?

volgens mij valt de ridgeback ook onder de lopende honden . maar sara loopt bij mij gewoon los en gaat er ook niet vandoor als ze wat ruikt.

Ik heb expres geen jachtcursus met haar gedaan want dan ga je dat instict alleen maar omhoog halen. en dat is niet de bedoeling.

Af en toe gaat ze wel achter vogels aan maar blijft in de buurt.

Pak-de-bal schreef:
Moon schreef:Ik ken twee Ierse Setters die nooit van de lijn gaan
Ierse Setters hebben kolen in hun oren, die schijnen heel moeilijk te luisteren,
en als je zulke honden neemt, moet je dit eigenlijk weten en niet gemakzuchtig maar ze aan de lijn houden
ipv daar veel geduld in steken.

Wij hadden vroeger een Ierse Setter fokster op de KC, die sprak altijd liefkozend over haar "Sierse Etters". (want ze lopen met bananen in hun oren en een middelvinger op hun rug)

P!nki schreef:Complexen... praat me er niet van ... :N:

Sorbonne is er een ster in .. heb je het ene complex opgelost, dient het volgende zich wel weer aan... en waar die het vandaan haalt?

Vaak is het een angstreactie op iets zoals bijv. onweer.... en daar heb je zelf geen invloed op .. heeel vervelend.. maar ze zijn er inderdaad erg gevoelig voor.

Dus de 'lopers' zijn ook gevoelige hondjes over het algemeen? Kunnen ook niet tegen een stevige aanpak?

P!nki schreef:Jup klopt ook .. maar het is voor mij 1 van de redenen om niet snel zo'n hond te nemen. Ondanks dat ik hartstikke gek met Thijs was...

Ik vind het zoo schattig dat wie hier ook op de stoep staat, alles met hard gekwispel wordt ontvangen... Het liefst geven ze met hun staart nog even een zweepslag na in je knieholte..

Maar iedereen is hier ook heel hartelijk welkom.....als ik thuis ben

En ik heb het idee dat daar dan het verschil met de Stabij zit als het om een Drent gaat.Max is wat dat aangaat iets anders,maar da's dan ook een mix van Cocker,Lab en ???????????
Ik kan me nog goed herinneren dat mijn vorige Drent eens helemaal door het lint ging toen er 's nachts iemand die daar niet hoorde in de tuin stond.Figuur met snode plannen dacht ongehoord via een andere kant te kunnen inbreken maar foutje!Bedankt!Drent had goede oren en stond paraat

Of die keer dat iemand medicinale zuurstofflessen dacht te kunnen jatten...
Verder kun je hier ongestoord binnen komen als ik het goed vind.Als ik het niet goed vind hangt Max aan je broekspijp.

Moon schreef:
P!nki schreef:
Moon schreef:Deze 'discussie' ontstond in het topic over 'welke pup is het leukst'. Op verzoek (en omdat ik het zelf ook erg leuk vind wordt hij hier gecontinueerd! Dus staande- en lopende hondenliefhebbers (en ieder die het leuk vind natuurlijk), doe je zegje!

Ik zou het dus leuk vinden om wat meer te horen over de specifieke training van lopende honden. Omdat ik met mijn staande al mijn handen vol had (en heb ) om hem 'niet uit de hand te laten lopen'. Dus; hoe hou je in hemelsnaam een lópende hond in de hand ?
Ja,... hoe hou je een lopende hond in de hand... ... Eigenlijk gewoon niet? .. nee dan lieg ik.. maar eigenlijk moet je proberen (is me bij Sorbonne nooit gelukt, mede door dat hij een herplaatser is) om de lopende hond zoveel vertrouwen in jou te geven, dat jij ook heel goed weet waar een spoortje is, en dat het dus ook niet erg is om terug te komen bij jou, omdat jij hem HELPT in plaats van aan de lijn gooit in paniek... Ondanks dat het geen staande hond is, die wat meer op de baas gericht zijn, kan je toch proberen om van pup af aan duidelijk te maken dat jij het niet erg vind dat ze jagen, maar als ze jagen, ze ook nog op jou letten, door bijv. een ander spoor aan te wijzen wat ze moeten volgen.

Bijv. als je slipsporen met ze oefend, en ze gaan de verkeerde kant op, als pup zijnde kan je ze gelijk helpen, door ze weer op de goeie plek neer te zetten, en zelf een stukje mee te lopen met het spoor. Langzaam aan, krijgt (in ieder geval de gbgv, ik weet niet hoe het met andere lopende honden zit) steeds een beetje meer vertrouwen in je, dat jij ook heus wel weet dat daar wat gelopen heeft, en dat je hem echt wel helpt. Het is dus vaak een kwestie van ze te slim af zijn ...

Echter, moet je niet als je eenmaal dat vertrouwen van je bgv hebt, m daarna zodra die gaat jagen, direct in paniek aan lijnen, als je m terug roept uit de bossen, want na een paar keer... loopt ie met een grote middelvinger op zn rug...

Ik probeer om bon zijn jacht gedrag te bevredigen vaak in plaats van konijnenjacht (omdat ik liever niet heb dat hij dat doet, en ik heb ook niks vanaf pup af aan aangeleerd heb, maar als herplaatser dus) om cleanboot te doen. Speuren op mensen geur dus. Vaak is het dan een kwestie van Caro die loopt een route, of ik natuurlijk, en dan gaan we met een lange lijn (ongeveer 10 meter) met bon speuren. Vaak doen we dit in het bos of zo, en dan overal dwars door heen. Dus niet door de paden. Ik wacht altijd tot het spoortje 10 a 20 minuten oud is, een beetje verwaaid, en daarna gaat bon dat spoor op pakken. In het begin had ie zelfs moeite met het volhouden van 200 meter. Nu? Nu zitten we op de 1800 meter, en bon vind het geweldig. Ik bouw het langzaam op, maar als het aan hem ligt, zou die de 5 km al met zijn neus over de grond schuren op zoek naar 1 van ons ...

En het mooie is, ondanks dat ze hier niet voor gemaakt zijn, zie je dat hij er heel erg veel plezier in heeft dat hij zijn neus kan gebruiken, en hij er toch ook best wel goed in is. Hij wijkt echt zelden af van het spoor. En het voordeel is van deze training.. ze hoeven niet los
Leuk zeg, dat speuren; 1800 meter is echt een heel eind
. Zweetwerk zou dus ook wel wat voor hem zijn? Maar maakt in feite niet zoveel uit; het principe is hetzelfde. Van speuren worden ze onwijs moe hè ( en dát is het doel waarna wij streven ).
Heb je bij de training van Lune nu een beetje begeleiding van kenners van lopende honden? Dat heb ik nl. bij de begin training van Dante erg gemist. Ben echt door schade en schande (een beetje!) wijs geworden.
Kun je Bon wel loslaten op plaatsen waar geen wild zit; of kan hij nooit los?
En kun je nog wat meer vertellen over de specifieke training in België die je met Lune zou gaan volgen?

Haha wat een vragen... 1800 meter is inderdaad een eind, maar vergeleken met bloedhonden... is het nog beschaafd..

... en vinden ze het maar een klein eindje. Die cleanboot hebben we ook van een aantal bloedhonden eigenaren aangeleerd gekregen. Helemaal geweldig. Samen af en toe wat oefen dagen, en ze vonden het echt wonderbaarlijk hoe snel de bgv het op pakt.

Bon laat ik wel los op plekken waar idd geen wild zit. En ik hou rekening met de seizoenen. Daarnaast is het dus inderdaad ook afhankelijk van hoeveel wegen er in de buurt zitten etc.

... Maar dat is logische voor een jachthonden eigenaar. als het kan, mag die los, gaat het niet, moet ie het met de flexi doen. Maar ook daar heeft hij totaal geen problemen mee. Want dan put ik m wel uit op andere vlakken

...

Ik kan nu inderdaad wel bij wat mensen aan kloppen die regelmatig de jacht beoefenen met hun bgv, maar goed, op zich is het meeste theoretische gedeelte wat wel in mijn hoofd zit. Het is meer de praktijk, en helaas niet echt veel bgv eigenaren in de omgeving die even kunnen komen oefenen. Het meeste is inderdaad zelf aan leren (en door tips via email etc).

De oefendagen in belgie, moet je eigenlijk gewoon als een normale jacht zien, alleen daar gaan ze dus niet op voor hun brevet...

... Daarnaast worden er geoefende honden naast gezet in de meute, zodat ze daar ook zich aan op kunnen trekken. Vaak zijn dat dan honden die wel al een brevet hebben

... Verder.. moet ik het eerst allemaal nog gaan beleven.. maar dat duurt nog wel even, want dan moet mevrouw eerst uitgegroeid zijn

Moon schreef:
P!nki schreef:Complexen... praat me er niet van ... :N:

Sorbonne is er een ster in .. heb je het ene complex opgelost, dient het volgende zich wel weer aan... en waar die het vandaan haalt?

Vaak is het een angstreactie op iets zoals bijv. onweer.... en daar heb je zelf geen invloed op .. heeel vervelend.. maar ze zijn er inderdaad erg gevoelig voor.
Dus de 'lopers' zijn ook gevoelige hondjes over het algemeen? Kunnen ook niet tegen een stevige aanpak?

Inderdaad. Met een stevige aanpak, krijgen ze alleen maar meer de neiging om hun middelvinger naar je op te steken. De enige echte manier die werkt, is positieve aanpak ..

Ik zie het nu al aan lune.. als ik eens wat barser roep 'lune kom op naar binnen'... loopt ze rustig de andere kant op .. ik hoor je niet ik hoor je niet..

Terwijl als ik het zelfde zeg maar met een vrolijk stemmetje, komt ze aangedenderd hoor

>..... hard kwispelend hahaha

eternal schreef:volgens mij valt de ridgeback ook onder de lopende honden . maar sara loopt bij mij gewoon los en gaat er ook niet vandoor als ze wat ruikt.

Ik heb expres geen jachtcursus met haar gedaan want dan ga je dat instict alleen maar omhoog halen. en dat is niet de bedoeling.

Af en toe gaat ze wel achter vogels aan maar blijft in de buurt.

Ik hoor dat wel meer; die discussie over het aanwakkeren van jachtdrift door jachttraining..
Ik heb toch niet het idee dat jachtinstinct omhoog te halen valt. Volgens mij hebben ze dat of hebben het niet

. Als je hond een hevige jachtpassie heeft en er wordt niets mee gedaan om dit te 'ontladen' ben ik juist bang dat hij andere (en meestal voor de baas vervelende) gewoontes gaat ontwikkelen. Jachtcursus houdt niets anders in dan het leren van 'kunstjes' en appèl, zeker als je niet met wild werkt (en anders is het ook niets anders dan dood wild) geloof ik niet dat dit op een of andere manier de jachtpassie prikkelt. Dante bijvoorbeeld, ging toen hij een jaar oud was achter auto's aan jagen :N: Dat had ik misschien kunnen voorkomen door meer jachtgerelateerde spelletjes met hem te doen (ben ik toen ook onmiddellijk gaan doen

).

marian* schreef:
P!nki schreef:Jup klopt ook .. maar het is voor mij 1 van de redenen om niet snel zo'n hond te nemen. Ondanks dat ik hartstikke gek met Thijs was...

Ik vind het zoo schattig dat wie hier ook op de stoep staat, alles met hard gekwispel wordt ontvangen... Het liefst geven ze met hun staart nog even een zweepslag na in je knieholte..
Maar iedereen is hier ook heel hartelijk welkom.....als ik thuis ben
En ik heb het idee dat daar dan het verschil met de Stabij zit als het om een Drent gaat.Max is wat dat aangaat iets anders,maar da's dan ook een mix van Cocker,Lab en ???????????
Ik kan me nog goed herinneren dat mijn vorige Drent eens helemaal door het lint ging toen er 's nachts iemand die daar niet hoorde in de tuin stond.Figuur met snode plannen dacht ongehoord via een andere kant te kunnen inbreken maar foutje!Bedankt!Drent had goede oren en stond paraat
Of die keer dat iemand medicinale zuurstofflessen dacht te kunnen jatten...
Verder kun je hier ongestoord binnen komen als ik het goed vind.Als ik het niet goed vind hangt Max aan je broekspijp.

Is ook zo, maar het verbaasde mij, hoe fel thijs kon staan blaffen naar mensen zoals bijv. de postbode, of visite die hij nog niet kende. Je hoorde echt duidelijk verschil tussen enthousiast blaffen en waaks blaffen ... En ik kon het niet laten om te denken 'oh jee.. straks hapt ie echt naar die broekspijp ondanks dat ik het goed vind dat diegene binnen komt '... nou weet ik wel dat ie dat nooit zou doen, maar het verschil vergeleken met bijv. BGV's was erg duidelijk, en voor mij dus een reden om nooit meer zo'n hond aan te schaffen. Ik ben niet zo van de wakers

Moon schreef:
drent.lover schreef:
Rosa schreef: En voor de jachthond bezitters of diegene die ze hebben gehad, hebben jullie er ook jachttraining meegedaan en waarom wel/ niet?
Ik heb in 2005 een seizoen jachttraining gedaan en ben deze week net weer begonnen met een nieuwe cursus, het is niet zo dat ik vind dat je verplicht op jachttraining moet met een jachthond,als hij maar goed zijn energie kwijt kan en elke dag kan loslopen is hij ook gelukkig, maar het is wel wat leuker voor je jachthond dan alleen b.v gehoorzaamheid omdat appel en apport mekaar afwisselen en mijn drent is gauw verveeld van spelletjes die ze kent

O en mijn drent loopt dus ook bijna overal los, behalve bij een drukke weg, het blijft een jachthond die zo ergens achteraan kan schieten en dan gaat veiligheid toch voor vrijheid.

Ervaring met lopende honden heb ik niet.
Maar toch; mijn Bracco zou niet echt gelukkig zijn met alleen loslopen. Die komt heel anders thuis na de wandeling als we 'gewerkt' hebben. Al is het maar een paar eenvoudige apportjes en wat zoekwerk. Merk jij niet dat verschil?

Nou als ik dus in het bos wat verloren apportjes met haar doen, dan vindt ze dat zeker leuk maar ook maar 3x dan is ze er alweer flauw van en in een wandeling van ongeveer een uur is dat echt niet zoveel hoor, wat ik eigenlijk bedoel met loslopen is struinen, dus op zoek gaan naar vogeltjes, muisjes en konijnen, haar neus dus gebruiken.
En dan bedoel ik dus niet dat ik mijn hond op van alles en nog wat laat jagen

het losloopgebied waar we altijd wandelen zit nooit overdag wild waar ze achteraan kan hetzen gewoon lekker haar neus gebruiken en af en toe een muizehol uitgraven vind ze ook erg leuk

P!nki schreef: hoe fel thijs kon staan blaffen naar mensen zoals bijv. de postbode, of visite die hij nog niet kende.

Dat zul je Bente dus nooit horen of zien doen alhoewel ze het wél kan;een Drent is absoluut geen doetje maar in die zin blijkbaar verschillend met de Stabij.
Er zijn verschillen waardoor ik geen Stabij zou willen hebben en een Stabijeigenaar ws geen Drent

Max was een verrassingspakketje en zijn waaksheid is me welkom in een buurt waarin niet iedereen het verschil tussen mijn en dijn ziet.

marian* schreef:
Pak-de-bal schreef:ze zijn wat gereserveerder
Dat heb je ook met de Drent.
Een Drent gereserveerd?
Sinds wanneer?

heb ik geen ervaring mee dat dat zo is

drent.lover schreef:
marian* schreef:
Pak-de-bal schreef:ze zijn wat gereserveerder
Dat heb je ook met de Drent.
Een Drent gereserveerd?
Sinds wanneer?
heb ik geen ervaring mee dat dat zo is

Ik ook niet

marian* schreef:[De waaksheid hebben ze echter allebei wel en dat vind ik nou weer een erg prettig iets

nou ik dus niet, ik houd er helemaal niet van als mijn hond steeds zo blaft, Kyra doet 1 waf als ze iets ziet wat vreemd is, maar verder niet, wij hebben altijd nee gezegd als ze waaks begon te blaffen, onze logeerdrent Donna is hier net weer ruim een week geweest en die is dus wel heel waaks, die hoeft maar iemand te zien wandelen of fietsen of er gaat een hond langs dan blijft ze blaffen ik werd er gestoord van

Maar goed nu is het hier ook niet nodig dat we zo'n waakse hond hebben en bij jou misschien wel

drent.lover schreef:nou ik dus niet, ik houd er helemaal niet van als mijn hond steeds zo blaft, Kyra doet 1 waf als ze iets ziet wat vreemd is, maar verder niet,

Hier wordt ook niet constant geblaft omdat ik daar zelf ook gestoord van zou worden en is het na een of twee keer blaffen ook weer gedaan als ik dat zeg.Maar het feit dat ze waaks zijn bevalt me.
Zelfs mijn Turks/Marokkaanse buren vertrouwen 's nachts een beetje op ze

drent.lover schreef:Donna is hier net weer ruim een week geweest en die is dus wel heel waaks, die hoeft maar iemand te zien wandelen of fietsen of er gaat een hond langs dan blijft ze blaffen ik werd er gestoord van

Daar zou ik ook gek van worden en dat wordt meteen in de kiem gesmoord als ze als pup zijnde hier komen wonen.
Waaks zijn mag,blaffen mag maar als ik zeg dat het genoeg is moet het genoeg zijn.

Beetje doorschrijven jongens, ik vind het een geweldige topic

Moon schreef:Ik dacht dat met teckels ook wel zweetwerk gedaan wordt (bloedspoor volgen). Maar de echte specialist is Nettie/Ranetje (heeft zelf teckels gehad en weet veel van jachttraining) waar blijft ze nou....

Even een PB'tje en ik was er eerder geweest

Ik heb veel jachttraining gedaan, maar "de grote deskundige" ben ik nou ook weer niet hoor

Onder de lopende honden heb je meute honden en individuelen zal ik maar zeggen

Een Teckel werkt zelf. Die gaat zelden in een meute jagen. Een Beagle is een meutehond. (Als voorbeeld.)

Ik heb met mijn Teckels jachttraining (zelf met hulp van een kennis) en proeven gedaan.
De Teckelclub organiseert tegenwoordig steeds vaker oefeningen in zweetspoortjes. Daar kan je met je Teckel dus best eens gaan kijken

Ook zijn er steeds meer plaatsen waar je het "zweet lopen" kunt trainen met een goede trainer.Die had ik niet en ik heb daardoor een aantal fikse fouten gemaakt.
Angst dat het jachtgedrag sterker zou worden heb ik nooit gehad. Dat zat er n.l. al in bij mijn honden

Ik heb door te trainen geprobeerd de band met mij te versterken en daardoor minder appèl problemen te krijgen.
Dat is niet helemaal gelukt.
Hoewel mijn Laatste Teckel zowel een G&G 3 diploma had, als VZH als , een aantal jachtdiploma's, was een vers reeënspoor een kwestie van oortjes dicht en gáán!!!
Ik kon hem "luid" gevend op het spoor localiseren, maar niet terugroepen.
Als ik het geluid in de verte hoorde wegsterven wist ik dat er een ochtendje wachten aan kwam

Terug kwam hij wel altijd (als het spoor uitgelopen was

).
Gelukkig gebeurde dat niet zo heel erg vaak

Het was voor mij wel een reden om een ander ras te kiezen.
Dat is dus een Staande Hond geworden.
De vrolijkheid en mensvriendelijkheid van veel jachthondenrassen spreekt me erg aan. Daarom dus wel weer een jachthond.
Bovendien trekt het soort werk met de hond me aan

En een Staande Hond is ook wel enigszins "zelfstandig", maar minder dan een Lopende Hond.
De apporteerspecialisten (Retrievers) vind ik ook geweldige honden, maar op een of andere manier trekt enige eigenzinnigheid me toch wel aan. Ik heb het mezelf dus toch wat moeilijker gemaakt door voor een allrounder te kiezen

Maar stabij's schijnen niet zo waaks te zijn dat ze naar alles blaffen. Ik heb dan een stabijna, maar die is selectief waaks; op vertrouwde dingen blaft hij niet.
Als er nieuwe mensen in de straat komen wonen, heeft hij wel 2 weken nodig om aan de 'nieuwe' geluiden te wennen, maar daarna blaft hij niet meer als ze 's avonds laat langslopen.
Als hij wel blaft, dan is er meestal meer aan de hand. Mijn buren zijn ook blij met zijn waaksheid en gaan 's nachts soms kijken als de hond blaft. De volgende dag hoor ik dan verhalen over dronken stelletjes die over onze heg struikelden of 'vreemd volk' in de straat.
Eerst reageerde hij nogal fel als de krantenjongen kwam, maar tegenwoordig blaft hij daar niet eens meer voor.

Het jachtinstinct stelt me nog wel voor raadsels. Konijnen, katten en watervogels zijn niet veilig als hij los loopt. Aan de riem geeft hij er niets om (slimmerd).
Ik wilde nooit een stabij omdat we ratten hebben, maar Bobby laat de ratten met rust als ze los door de kamer lopen. Nooit verwacht van een stabij-achtige hond! (en bij toeval achtergekomen toen een van de ratten was ontsnapt).

ik heb begrepen dat de ridgeback helemaal geen jachthond is,maar een herder/waakhond om kuddedieren tegen leeuwen te beschermen.
Dat ie dat doet zonder mensen en helemaal alleen.
Dat ie daarom dus ook eigenlijk niet geschikt is als huishond in druk nederland.
vanwaar is de informatie nu dat ie een jachthond is?
zou ik graag eens lezen.
groetjes eefje

ranetje schreef:Ik kon hem "luid" gevend op het spoor localiseren, maar niet terugroepen.
Als ik het geluid in de verte hoorde wegsterven wist ik dat er een ochtendje wachten aan kwam
Terug kwam hij wel altijd (als het spoor uitgelopen was ).
Gelukkig gebeurde dat niet zo heel erg vaak :

Dat is precies mijn vorige tekkel Miesje!
Die had af en toe een spoor (of ze verzon er eentje, dacht ik weleens), en dan was ze vertrokken. Dan zag ik heel in de verte wat struiken onnatuurlijk bewegen en hoorde ik haar 'luid op spoor', en wist ik dat ik maar het best terug naar de auto kon gaan om daar een uurtje naar de radio te luisteren

Ze kwam altijd braaf terug

Mijn huidige tekkeltje doet dat helemaal niet: die racet wel achter vogeltjes en konijntjes aan, maar is binnen twee minuten weer terug. Errug prettig, voor de afwisseling

Het HondenForum

Jachthonden, lopende, staande en retrievers!

Re: Jachthonden, lopende en staande!

Re: Jachthonden, lopende en staande!