Het HondenForum

wat een genot om te lezen, echt helemaal geweldig

Complimenten, wat heb je in korte tijd veel bereikt
Erg leuk om te lezen!

Wat een vooruitgang boeken jullie! ga vooral zo door en lekker blijven schrijven

Fijn om te lezen. Zowel dat er voor Mr. T meer ontspanning is, maar ook dat jij er van kan genieten.

Ben wel nieuwsgierig naar die methode waarbij de andere hond ontziet blijft van spanning.

Knap hoor in zo korte tijd. Leuk om te lezen.

Heerlijk nog steeds om te lezen hoe hij langzaam zijn weg leert te vinden in huize Zamunda.
Misschien nog even wat foto's ter update er bij?

Leuk om te lezen

Dankjulliewel voor de leuke berichtjes en de complimenten .

Pendrag schreef:Wat een prachtige update! Inmiddels dus bijna de perfecte hond. Het is dat ie horizonvervuilende oren heeft maar anders...

Hahaha. Nou, er mankeert nog wel meer aan hem hoor . Onder andere een veel te lange snuit (die óveral in moet), staart die geen striemen/blauwe plekken op m'n benen achterlaat (of de kopjes van tafel zwiept) en een lange vacht . Maar alles went zul ma zegge .

Dee schreef:Ben wel nieuwsgierig naar die methode waarbij de andere hond ontzien blijft van spanning.

Ik zal vandaag of morgen de oefeningen even beschrijven . Als ik het vergeet moet je er maar even een berichtje achteraan gooien.

Ptje schreef:Misschien nog even wat foto's ter update er bij?

Ja zeg, het is óf trainen, óf foto's maken . Maar vooruit, ik zal eens kijken of ik een gaatje kan vinden voor foto's maken .

Leuk zo'n positieve update!
Goed werk!

Ik schoot helemaal vol
Wat een fijne update

Oh, wat klinkt dit toch al(lemaal) heerlijk! Je bent gewoon hartstikke verliefd op die stomme herder met z'n horizonvervuilers, geef 't maar toe

Fijn om te lezen dat hij het zo goed doet

Klinkt super

War fijn om te lezen dat het zo goed gaat! Moet voor Miranda en haar zus ook fijn zijn om te lezen dat de oude baas zich uiteindelijk zo goed thuisvoelt bij jullie.

Klinkt helemaal super

Bedankt weer allemaal !

Miranda schreef:Ik schoot helemaal vol
Wat een fijne update

Beetje janken had je wel verdiend .

Tamara/Bayko schreef:Oh, wat klinkt dit toch al(lemaal) heerlijk! Je bent gewoon hartstikke verliefd op die stomme herder met z'n horizonvervuilers, geef 't maar toe

Nietus .

Hier wordt ik echt blij van.

Fijn dat hij zijn plek gevonden heeft. Ook super dat jullie zoveel geduld hebben.

Beschrijving van de les en de oefeningen die hier super helpen om de ene hond te trainen terwijl de ander er (rustig!) bij is :

We begonnen de les met Mister T, Lais zat in een bench. Wat oefeningen gedaan met Mr en uiteindelijk kwamen we bij de 'settle'-oefening. Deze oefening zal vast allerlei 'namen' en varianten kennen, maar ik beschrijf hem hier zoals ik hem in de les gedaan heb.
Ik legde een kussen op de grond en middels clickeren was het doel dat Mr. op dat kussen ging liggen (settelen). Ik ga er even vanuit dat de lezer het principe van clickeren en het opbouwen van een oefening kent (dus bijv. eerst click voor kijken naar het kussen naar uiteindelijk erop blijven liggen ook als je zelf wegloopt enzoverder).
Ondertussen zal Lais te loeien, janken en mopperen in de bench ( ) en toen vroeg ik hoe ik daar nou op zou kunnen trainen. Want de bedoeling is dat ik beide honden mee ga nemen, waarbij nummer 1 behendigheid doet en 2 in de bench zit, om een uur later met nummer 2 te trainen terwijl nummer 1 in de bench verblijft.
Toen zijn we met kussen en Mr T naar de bench verhuisd waar Laissah inzat. Daar het kussen neergelegd en verder gegaan met de oefening met Mr T. Met elke beloning die ik Mr gaf, gooide ik een beloning bij Lais in de bench. Laissah hoefde dus verder niets te doen voor het koekje, wel was ze rustig en werd ze gedurende de oefening steeds rustiger. De afstand kun je steeds verder vergroten, evenals de intervallen tussen beloningen.

Wat voor mij de eye-opener was, was het belonen van hond 2 zonder wat aan die hond te vragen. Ik had thuis al vaker met beide honden getraind op rust, maar dan moesten ze wel beide een commando opvolgen. Ging de een aan de wandel, dan ging de ander vaak ook tijdens het 'hercommanderen' van nummer een . En zo ging dat geregeld nogal moeizaam. Nu is mijn aandacht op de één, terwijl nummer twee ook gewoon wat krijgt maar geen aandacht behoeft; ik hoef mijn aandacht dus niet te verdelen. Works like a charm hier . En dat principe kun je natuurlijk met allerlei oefeningen toepassen, niet enkel met de 'settle' oefening.

Ik heb de honden tijdens de les ook nog omgewisseld: Lais eruit en Mr mét zijn 'settle'-kussen in de bench. Vervolgens geclickerd met Lais (die een eigen, roze ( ) kussen kreeg) en Mr voertjes toegestrooid zonder verdere aandacht.
Het mooiste was toen ik ze nogmaals omwisselde: Lais ging in de bench metéén op haar settlekussen liggen die ik in de bench gelegd had. Zie vrouwtje, hier moet ik op liggen hè. Lekker wijf .

Het idee van het settlekussen/-kleedje is dat de hond een eigen herkenbaar lapje heeft wat door hem/haar geassocieerd wordt met rust. Je kunt het dan ook overal mee naartoe nemen en onderweg gebruiken, zolang je er maar voor zorgt dat de hond daar ook echt met rust gelaten wordt.

Ik vind het fantastisch om te lezen. En dat het ook echt werkt. Lijkt me voor al jouw werk ook een geweldige voldoening.

Wat een goede manier om op rust te trainen zeg, ga ik onthouden! Handig zo met meerdere honden waarbij je met 1 traint en van de ander rust verlangt.

Dat is een leuke oplossing
Iets om te onthouden

dat is inderdaad iets om te onthouden, wat een gave oefening en aanpak

Leuk ! Ja ik ben er ook echt heel blij mee. Ik gebruik het nu steeds om de honden rustig buiten te krijgen voor de wandeling. Dat gaat in stapjes en bij elk stapje moet Mr. gaan liggen en krijgt hij koekjes voor het liggen en blijven liggen. Daarbij blijft Lais (uit zichzelf) gewoon op de bank liggen en die krijgt daar dus koekjes toegeworpen. Daarna vraag ik ze allebei in de gang en gaan we daar op dezelfde voet door, alleen drentelt Lais er dan omheen maar dat maakt dus niet uit; ik kan me dus helemaal op Mr Herrie concentreren .

Wat een heerlijkheid om vrijwel geluidloos naar buiten te kunnen komen met twee honden .

Dat is ook een goeie, ik heb hier ook 2 van die hieperdepieperherders als ik met ze wil gaan wandelen.

Zamunda schreef:Beschrijving van de les en de oefeningen die hier super helpen om de ene hond te trainen terwijl de ander er (rustig!) bij is :

We begonnen de les met Mister T, Lais zat in een bench. Wat oefeningen gedaan met Mr en uiteindelijk kwamen we bij de 'settle'-oefening. Deze oefening zal vast allerlei 'namen' en varianten kennen, maar ik beschrijf hem hier zoals ik hem in de les gedaan heb.
Ik legde een kussen op de grond en middels clickeren was het doel dat Mr. op dat kussen ging liggen (settelen). Ik ga er even vanuit dat de lezer het principe van clickeren en het opbouwen van een oefening kent (dus bijv. eerst click voor kijken naar het kussen naar uiteindelijk erop blijven liggen ook als je zelf wegloopt enzoverder).
Ondertussen zal Lais te loeien, janken en mopperen in de bench ( ) en toen vroeg ik hoe ik daar nou op zou kunnen trainen. Want de bedoeling is dat ik beide honden mee ga nemen, waarbij nummer 1 behendigheid doet en 2 in de bench zit, om een uur later met nummer 2 te trainen terwijl nummer 1 in de bench verblijft.
Toen zijn we met kussen en Mr T naar de bench verhuisd waar Laissah inzat. Daar het kussen neergelegd en verder gegaan met de oefening met Mr T. Met elke beloning die ik Mr gaf, gooide ik een beloning bij Lais in de bench. Laissah hoefde dus verder niets te doen voor het koekje, wel was ze rustig en werd ze gedurende de oefening steeds rustiger. De afstand kun je steeds verder vergroten, evenals de intervallen tussen beloningen.

Wat voor mij de eye-opener was, was het belonen van hond 2 zonder wat aan die hond te vragen. Ik had thuis al vaker met beide honden getraind op rust, maar dan moesten ze wel beide een commando opvolgen. Ging de een aan de wandel, dan ging de ander vaak ook tijdens het 'hercommanderen' van nummer een . En zo ging dat geregeld nogal moeizaam. Nu is mijn aandacht op de één, terwijl nummer twee ook gewoon wat krijgt maar geen aandacht behoeft; ik hoef mijn aandacht dus niet te verdelen. Works like a charm hier . En dat principe kun je natuurlijk met allerlei oefeningen toepassen, niet enkel met de 'settle' oefening.

Ik heb de honden tijdens de les ook nog omgewisseld: Lais eruit en Mr mét zijn 'settle'-kussen in de bench. Vervolgens geclickerd met Lais (die een eigen, roze ( ) kussen kreeg) en Mr voertjes toegestrooid zonder verdere aandacht.
Het mooiste was toen ik ze nogmaals omwisselde: Lais ging in de bench metéén op haar settlekussen liggen die ik in de bench gelegd had. Zie vrouwtje, hier moet ik op liggen hè. Lekker wijf .

Het idee van het settlekussen/-kleedje is dat de hond een eigen herkenbaar lapje heeft wat door hem/haar geassocieerd wordt met rust. Je kunt het dan ook overal mee naartoe nemen en onderweg gebruiken, zolang je er maar voor zorgt dat de hond daar ook echt met rust gelaten wordt.

Oh super!!!! Dit ga ik ook proberen!!!!

Wauw klinkt heel goed allemaal.

Hoe is het nu met Mister T.

Zo, eindelijk weer even de tijd gemaakt om een verhaaltje op te tekenen. Ik weet dat jullie er lang en met smart op hebben zitten wachten, kuch kuch. Komt ie dan :



Van de Mr en Mrs Piep



Het gaat goed, wat zeg ik: het gaat beter dan goed . Het is een beetje een lang verhaal geworden ( ), dus hopelijk is het weer vermakelijk/leuk om te lezen . En anders ga je maar plaatjes kijken .


Ze spelen inmiddels dat het een lieve lust is . Een paar weken geleden heb ik dat kunnen initieren door zelf als een malloot rondjes door de tuin te rennen: dan gingen ze samen meerennen en dat vond piep wel errug leuk. Ze vond de vrolijke versie van mr T aanlokkelijk genoeg om hem dan eens flink uit te dagen. Mr T moest daar niets van weten en maakte dat luidkeels duidelijk . Piep stond dan echt even te kijken, die snapte niks van dat lawaaigedoe . Maar het zou het begin blijken van echt spel...

Piep heeft daarnaast een spelletje bedacht om mr T uit zijn tent te lokken. Mr is namelijk dol op de kong squeezstick (zooooooveel beter dan een kong safestick ). Hij vindt het heerlijk om dat ding te apporteren en er mee rond te paraderen terwijl hij er allemaal piepjes uittovert .



Bij het weggooien rent Mr achter dat ding en piep weer achter hem aan, echt een prachtig gezicht. Zij probeert hem onderweg uit te dagen en hij grauwt daarbij van zich af, want ze stoort hem in zijn missie. Ja, echt een beetje een ouwe brompot hoor die Mister T .
Maar.... piep heeft daar dus wat op bedacht hoor . Ze vraagt aan mij om die stick om er vervolgens als een malloot mee door de tuin te sjezen (zien jullie ergens een overeenkomst ?), ik hoor haar dan gewoon 'nananananananaaaa' gillen . Vervolgens gaat ze in zijn buurt stilstaan om al kauwend op die stick (waar dan dus piepjes uitkomen) hem uitdagend aan te kijken: 'kom dan, pak 'm dan, als je kan' . Nou, dan komt ie aangestieffeld hoor... en op het laatste moment spurt ze er dan natuurlijk als een malle vandoor .

Dit spelletje kan ze eindeloos volhouden, het ligt vooral aan mr hoe lang het duurt, want als hij er niet meer meedoet is er voor piep geen lol meer aan.


Vaak laat ze hem ook gewoon die stick halen hoor, dan mag ie 'm gewoon weer hebben. Soms houdt ze die stick nog vast en haalt ze hem over tot een trekspelletje... werkelijk prachtig om te zien hoe ze dat doet . Als mr het ding al in zijn bek heeft probeert ze dat ook wel, maar hij gaat dan grauwen dat ze ervanaf moet blijven en dat doet ze dan ook maar. Dus het trekspelletje kan echt alleen als zij het ding eerst heeft, echt geweldig hoe ze dat uitgevonden heeft.



Inmiddels begint Mr T ook een weg te vinden in het ruwere stoeien van piep, hij laat zich niet meer enkel omver kegelen of als bokje gebruiken terwijl piep 'haasje over' doet (ja, dat doet ze serieus ). Tegenwoordig rent ie mee, daagt ie haar uit en maakt ie ook wat sprongetjes in de lucht. Echt een genot om te mogen aanschouwen .



Ze houden trouwens zoveel van elkaar dat ze elkaar met alle liefde steunen in het uitkafferen van andere honden . Ohnee, helemaal niet . Sta ik daar met twee kutjoekels aan de lijn . En dan zijn ze potverdomme sterk , zelfs die slappe ouwe l*l verandert dan echt in een flinke kutheddur . Daar gaat dus nog wat training inzitten, zijn ze nou helemaal betoeterd . Over een paar weekjes gaat Mr mee naar de HS, dus dan ga ik daar lekker mee aan de gang .



Het joelen met het omdoen van de riem is er nog steeds, maar in een mate die (godzijdank) in geen verhouding meer staat tot hoe hij het in het begin deed. Ik oefen er gewoon vaak mee, zomaar even de riem erom en er weer af. Ook bij piep trouwens, want als ik haar halsband/tuig omdoe gaat ie net zo hard joelen.

Verder is ie zoveel meer tot rust gekomen. De eerste drie/vier weken waren echt tropenweken. Daarna was het op een niveau dat het voor ons allemaal een stuk beter te behappen was. Ondertussen leren we elkaar natuurlijk steeds beter kennen, hij leert meer de routines en regels te herkennen en ik kan hem steeds beter lezen.
Hij is thuis.


Om af te sluiten nog even een trotse Mister T :

Wat een heerlijk verhaal, en wat goed dat ze zo veel samen spelen!

Leuk