Geplaatst: 31 aug 2007 19:18
Jaap* schreef:Da's volgens mij nog steeds on topic![]()
Jaap* schreef:Da's volgens mij nog steeds on topic![]()
Nee dat ben ik met je eens.Jaap* schreef:Maar bij opvoeden of trainen hoef je niet altijd een clicker te gebruikenBiko schreef:Maar bij de clicker hoef je niet altijd voer te gebruiken.
Ik vind het voor sommige toepassingen ook heel erg handig, maar dan vooral voor het aanleren van een specifieke oefening. In de dagelijkse omgang hoort Felix de click niet eens, het heeft ook iets met het karakter van de hond te makenBiko schreef:Nee dat ben ik met je eens.Jaap* schreef:Maar bij opvoeden of trainen hoef je niet altijd een clicker te gebruikenBiko schreef:Maar bij de clicker hoef je niet altijd voer te gebruiken.
Persoonlijk vind ik het erg handig, maar het is geen noodzakelijk kwaad ofzo.
Ik gebruik hem ook echt alleen voor het aanleren van nieuwe dingen.Jaap* schreef:Ik vind het voor sommige toepassingen ook heel erg handig, maar dan vooral voor het aanleren van een specifieke oefening. In de dagelijkse omgang hoort Felix de click niet eens, het heeft ook iets met het karakter van de hond te makenBiko schreef:Nee dat ben ik met je eens.Jaap* schreef:Maar bij opvoeden of trainen hoef je niet altijd een clicker te gebruikenBiko schreef:Maar bij de clicker hoef je niet altijd voer te gebruiken.
Persoonlijk vind ik het erg handig, maar het is geen noodzakelijk kwaad ofzo.
Maar hoe laat je haar dan wel merken dat ze dat toch echt wel ff moet gaan halen en dan ook op een dusdanige manier dat ze het dan ook doet?Inge O schreef:ja, maar eigenlijk bedoelde ik het nog specifieker : dat ze zélfs met voer niet te motiveren is als ze zich 'heeft voorgenomen' om niet geïnteresseerd te zijnBiko schreef:Maar bij de clicker hoef je niet altijd voer te gebruiken.
Het gaat erom dat de hond na de click een beloning krijgt.
Dus alles wat jouw hond ervaart als beloning kan daarop volgen.
Voer is wel verweg het makkelijkst natuurlijk, maar een speeltje ofzo en even spelen mag ook!
Gebruiken we op cursus ook bij honden die niet zo op voer zijn.. ze is echt zo'n prototype hond die ik altijd in mijn achterhoofd heb als ik trainers zo simpel hoor praten over motiveren en clickeren enz.
sommige honden reageren daar echt niet op, die proberen iets, en is het dat niet wat je bedoelt of vinden ze niet leuk wat je wel bedoelt dan kan je voor hun (tijdelijk) de pot op.
Nou snap je meteen waarom ik het zo moeilijk vind om een goede trainer te vindenInge O schreef:dan moet je maar net de trainer treffen die daar echt bedreven in is en ook kennis van zaken heeftranetje schreef:Ik denk dat de trainer misschien (?) als hij naar mij had gekeken had gezien wat er fout ging.
Maar hij keek naar de "weigering" van de hond en niet naar de combinatie baas/hond.
. is dat niet zo en geeft hij alsnog advies op basis van wat hij denkt gezien te hebben dan kan dat voor sommige honden/bazen nog vervelender uitpakken dan dat hij niks had gezien (vrees ik)
.
Nou, ik hoorde anders dat het perfecte voorkomen na een apport wordt afgeschaft (in de puntetelling dan) bij de KNJV proeven? Heeft iemand daar iets over gehoord?Inge O schreef:...die puntjes op de i hoeven voor mij niet zo nodig.
maar, we dwalen af :N: , dit is geen jachthondenpraat meer.
Jaap* schreef:Nou, ik hoorde anders dat het perfecte voorkomen na een apport wordt afgeschaft (in de puntetelling dan) bij de KNJV proeven? Heeft iemand daar iets over gehoord?Inge O schreef:...die puntjes op de i hoeven voor mij niet zo nodig.
maar, we dwalen af :N: , dit is geen jachthondenpraat meer.
Persoonlijk boeit het me niet want ik doe geen wedstrijden maar ik zou het wel een hele goede ontwikkeling vinden. De proeven wat meer praktijkgericht maken en de honden niet lastig vallen met flauwekul
thnxPascal schreef:Effe off topic, maar mooie heidewachtel miemot
Hahaha, ja,.....Toe dan, vrij, ...weg,...lopen VRIJ,....OPSODEMIETEREN!!ranetje schreef:Nou nog de C oefening uitsturen en komen op bevel er uit en we zijn waar we wezen moeten (volgens mij dan)
Jaap* schreef:Hahaha, ja,.....Toe dan, vrij, ...weg,...lopen VRIJ,....OPSODEMIETEREN!!ranetje schreef:Nou nog de C oefening uitsturen en komen op bevel er uit en we zijn waar we wezen moeten (volgens mij dan)
![]()
![]()
Even een begin van reactie; heb deze dagen erg weinig tijd (alleen al het lezend bijhouden van dit topic kost heel wat kwartiertjesranetje schreef:![]()
Misschien hangt het ook af van de manier waarop de trainer het overbrengt en wat de bazen begrijpen?
Streng (zelfs hard) maar rechtvaardig en consequent kan voor een deel van de honden goed werken.
Consequent en rechtvaardig is natuurlijk altijd een vereiste![]()
dat soort oefeningen zouden ook veel meer praktijkgericht moeten zijn! wanneer laat je je hond nou netjes voor komen met een aangeschoten eend terwijl er verderop nog een word geschoten? niet dus!ranetje schreef:Jaap* schreef:Nou, ik hoorde anders dat het perfecte voorkomen na een apport wordt afgeschaft (in de puntetelling dan) bij de KNJV proeven? Heeft iemand daar iets over gehoord?Inge O schreef:...die puntjes op de i hoeven voor mij niet zo nodig.
maar, we dwalen af :N: , dit is geen jachthondenpraat meer.
Persoonlijk boeit het me niet want ik doe geen wedstrijden maar ik zou het wel een hele goede ontwikkeling vinden. De proeven wat meer praktijkgericht maken en de honden niet lastig vallen met flauwekul![]()
Meen je dat nou?
Ik heb juist een jaar geleden gehoord dat de perfectie steeds meer geëist wordt.
Het is zelfs zo dat je bij het apport niet eens meer een stap naar achteren mag doen. (naar voren mocht al niet, er was een streep waar je niet overheen mocht).
Als dit echt zo is zou dat wel een draai van 180 graden zijn.
Maar wel fijn![]()
Nou nog de C oefening uitsturen en komen op bevel er uit en we zijn waar we wezen moeten (volgens mij dan)
Bij de MAP ligt het accent veel meer praktijkgericht.
Daar doen ze niet zo moeilijk.
Het binnenkomen van het apport is het allerbelangrijkste.
Eigenlijk heeft miemot daar al een beetje antwoord op gegevenMoon schreef:Even een begin van reactie; heb deze dagen erg weinig tijd (alleen al het lezend bijhouden van dit topic kost heel wat kwartiertjesranetje schreef:![]()
Misschien hangt het ook af van de manier waarop de trainer het overbrengt en wat de bazen begrijpen?
Streng (zelfs hard) maar rechtvaardig en consequent kan voor een deel van de honden goed werken.
Consequent en rechtvaardig is natuurlijk altijd een vereiste![]()
).
Zou je concreet wat voorbeelden kunnen geven van 'streng' en 'hard'?
Ik denk dan al snel aan 'pijn doen' maar misschien wordt dat wel helemaal niet bedoeld
De tweede Springer die zij als voorbeeld neemt kan je vermoedelijk scharen onder de "actiehonden".miemot schreef:Positief en 'vriendelijk' werken zou het uitgangspunt moeten zijn. Jammer genoeg werkt dit niet voor elke hond en dan kan je je, in het 'slechtste' geval, nog altijd wenden tot de harde aanpak. Zolang dit op een verantwoorde manier gebeurt, is daar niks mis mee.
Is volgens mij ook heel erg afhankelijk van de hond als individu, heeft denk ik weinig met het ras te maken.
De eerste springer van mijn ouders was er eentje van de 'positieve' soort, had genoeg aan kleine stemcorrecties. Maar die tweede... manman, die mocht regelmatig met zijn pootjes in de lucht zweven als pup (nu nog trouwens ).
Dan heeft hij in ieder geval wel passiemiemot schreef: Wat die tweede Springer betreft, die is zou eigenwijs dat hij zelfs met de teletackt blijft doorrennen, hij is dan in zijn hoofd zo ver heen, dat hij die prikkels niet voelt.Hij moet en zal eerst die buit vinden, zonder komt hij gewoon niet terug.
Ik dacht dat het hier meer om het karakter ging en het luisteren dan om het uiterlijk, vandaar dat ik off topic zeiJaap* schreef:Da's volgens mij nog steeds on topic![]()
tja stijl van schrijven! zal er op letten hoor. is wel lastig omdat ik altijd zo mijn berichten opbouw.Inge O schreef:euhh, laura, we geloven je echt ook wel met hier en daar een uitroeptekentje minder hoor
....
Nou hè hè, daar ben ik weerranetje schreef:Eigenlijk heeft miemot daar al een beetje antwoord op gegevenMoon schreef:Even een begin van reactie; heb deze dagen erg weinig tijd (alleen al het lezend bijhouden van dit topic kost heel wat kwartiertjesranetje schreef:![]()
Misschien hangt het ook af van de manier waarop de trainer het overbrengt en wat de bazen begrijpen?
Streng (zelfs hard) maar rechtvaardig en consequent kan voor een deel van de honden goed werken.
Consequent en rechtvaardig is natuurlijk altijd een vereiste![]()
).
Zou je concreet wat voorbeelden kunnen geven van 'streng' en 'hard'?
Ik denk dan al snel aan 'pijn doen' maar misschien wordt dat wel helemaal niet bedoeld
De tweede Springer die zij als voorbeeld neemt kan je vermoedelijk scharen onder de "actiehonden".miemot schreef:Positief en 'vriendelijk' werken zou het uitgangspunt moeten zijn. Jammer genoeg werkt dit niet voor elke hond en dan kan je je, in het 'slechtste' geval, nog altijd wenden tot de harde aanpak. Zolang dit op een verantwoorde manier gebeurt, is daar niks mis mee.
Is volgens mij ook heel erg afhankelijk van de hond als individu, heeft denk ik weinig met het ras te maken.
De eerste springer van mijn ouders was er eentje van de 'positieve' soort, had genoeg aan kleine stemcorrecties. Maar die tweede... manman, die mocht regelmatig met zijn pootjes in de lucht zweven als pup (nu nog trouwens ).
Het type "ja baas niet zeuren ik weet het wel".
Als er daarnast weinig "gevoelshond" in zit kan ook die earpinch zelfs noodzakelijk zijn om de hond duidelijk te maken dat er samenwerking moet zijn en dat de hond niet zijn eigen gang mag gaan.
Dus ja, dan kan zelfs een pijnprikkel nodig zijn.
Als de hond nodig is voor de jacht zal hij moeten samenwerken.
Bij voorkeur goedschiks, maar als het niet kan......................
Ik vraag me wel af, als het niet zo effectief is omdat dat je het moet blijven toepassen, of dat idd dan wel het goede "knopje" is?
En daarvoor is dan weer de "buitenstaander met inzicht" nodig om te kijken naar het hoe en waarom
Ik vind trouwens dat Martijn in dit topic
http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewto ... 24#2519224
Een mooie uitleg geeft over het verschil in de benadering van een hond bij de opvoeding
Zeker iets om over na te denken
Hoe dat precies zit bij andere rassen weet ik niet. Als zijn daar beslist fokkers te vinden die grondig mee laten wegen of de hond zijn werkeigenschappen nog heeft of niet.Moon schreef:Nog iets; apporteren is vaak iets wat bij jachthonden een aangeboren (ingefokte) gewoonte is. Zou het fokken op werkeigenschappen wel genoeg aandacht krijgen? Anders span je ook het paard achter de wagen vind ik.
Zoals ik al zeiMoon schreef:En bij 'harde' honden kan ik me nog steeds niet zo veel voorstellen; voelen die minder pijn dan . Of minder snel onder de indruk? Maar ook daar moet met een beetje fantasie toch een 'knopje' te vinden zijn?
Dat geen effect hebben is geregeld, maar niet altijd het geval.ranetje schreef:Ik vraag me wel af, als het niet zo effectief is omdat je het moet blijven toepassen, of dat idd dan wel het goede "knopje" is?
Heb ik zó mijn best gedaan om het meest bizarre dier als voorbeeld te nemenranetje schreef:
Ik vindt je vergelijking met een olifant leuk![]()
Zelfs die "apporteren" in sommige delen van de wereld.![]()
Daar zou ik de training best eens van willen zien!
Dat spel heb ik ookRosa schreef:Ik kwam net een hondentrainingsspel tegen van Anke Bogaerts http://www.hondenwebshop.nl/pd175078116 ... egoryId=52
Voor sommige misschien een leuke aanvulling voor tijdens het trainen?
Nou, dank je wel voor de pakkerdJaap* schreef:Moon schreef:(...)Het is dan aan de baas om het 'juiste knopje' te vinden om die samenwerking tot stand te brengen, vind ik.
Ik kan het niet hard maken, maar heb het idee dat het een kwestie is van cultuur. Het afwijzen van dat 'softe gedoe met die beloningen en die snoepjes'; 'hond heeft maar te doen wat ík zeg; goedschiks of kwaadschiks', 'ze moeten niet werken voor beloningen, maar voor míj'. Dit zijn allemaal dingen die ik weleens gehoord of gelezen heb in het jachthondenwereldje. Maar heb ook mensen gesproken die met hun hond jagen en hem op positieve manier opgeleid hebben (lees ik trouwens ook in het boek van Anke Bogaerds). Dan kán het dus wel![]()
Ik zeg overigens niet dat ik tegen correcties (licht wel aan de mate) ben maar dat vind ik weer een heel ander verhaal, en dat heeft m.i. met opvoeding te maken maar niet met training.![]()
Ik zou het niet beter kunnen zeggen.
Het is zo jammer dat er zo oppervlakkig tegenaan wordt gekeken, als je alleen al kijkt hoe vaak een jachthond moet switchen tussen zelfstandig werken en werken op aanwijs (appél) binnen 1 proef of opdracht zie je pas hoeveel we eigenlijk vragen van een hond. De hond verdient echt meer krediet, het is soms onbegrijpelijk dat ze ondanks een onduidelijke of zelfs tegenstrijdige begeleiding toch inzicht tonen en doen wat de bedoeling is, soms wordt er dan als "dank" ook nog even gefoeterd omdat de hond heeft getwijfeld
Juist begrip en vertrouwen zal zoveel meer resultaat sorteren dan "aanpakken". "Aanpakken" is meestal een uiting van het eigen onvermogen van de baas die z'n frustraties te lang laat oplopen om daarna te ontploffen. Iets oneerlijkers bestaat niet tegenover een hond.
Mee eensJaap* schreef:Dat is zeker waar, ik ben dan ook geen voorstander van één bepaalde manier of theorie, dat is gezien de diversiteit aan baas/hond combinaties m.i. ook onmogelijk.laura23 schreef:maar goed gelukkig heeft ieder zijn eigen manier van trainen waar hij/zij zich in kan vinden!
gr laura
Het gaat mij er om dat het heel erg goed mogelijk is om, met name een jachthond, te trainen zonder parforce en dat het gros van de jachthonden daar ook beter door presteert. De pest is dat het iets langer duurt en een jager verlangt over het algemeen te veel in te korte tijd van een hond. Dat leidt tot frustratie en frustratie leidt tot een, in mijn ogen, negatieve spiraal.
Laat je niet gek maken.
Ik geloof dat ik in mijn reactie hier van afgeweken benMoon schreef:Waar ik het over heb zijn methodes; de hond leert het juiste te doen door pijn te vermijden. Ik kan er niets aan doen, maar dat blijf ik een 'horror-film scenario' vinden.
Beslist waarJaap* schreef:als je alleen al kijkt hoe vaak een jachthond moet switchen tussen zelfstandig werken en werken op aanwijs (appél) binnen 1 proef of opdracht zie je pas hoeveel we eigenlijk vragen van een hond
Ook al is Dante een heel andere hond dan Attack en makkelijker te paaien met voer of een speeltje, maar ik herken toch wel iets van je verhaal. Het waarom is vaak een raadsel voor me maar Dante kan ook soms bij het trainen ineens duidelijk niet gemotiveerd zijn, terwijl hij bijv. de dag ervoor nog heel enthousiast aan de gang gingInge O schreef: maar in attackjes jonge jaren (maanden) is daar wel een beetje fingerspitzengefühl aan te pas gekomen :N: . ik kom daar nog wel een keer uitgebreider op terug (als we nog eens tijd hebben om te kletsen), maar mijn kernwoord blijft eigenlijk altijd hetzelfde : consequentie in wat ik vraag, maar vooral niet vraag. ik vraag niks waarvan ik vermoed dat het niet lukt, maar áls ik het vraag dan gebeurt het ook, al moest ik er duizend truukjes voor verzinnen, voor op mijn kop gaan staan én het belgisch volkslied zingen.
als een hond zegt 'ik doe dit niet' ga ik verder tot ik haar bewezen heb dat ze geen nee kan zeggen tegen mij - maar altijd op een positieve manier. dat zijn de momenten waar ik echt kan van genieten, mijn geduld is dan eindeloos, echt zo'n soort machtsspelletje van 'nu zullen we wel eens even lezien![]()
'.
Volgens mij zijn we het grotendeels eens (zoals meestal, nietwaar?ranetje schreef:Ik geloof dat ik in mijn reactie hier van afgeweken benMoon schreef:Waar ik het over heb zijn methodes; de hond leert het juiste te doen door pijn te vermijden. Ik kan er niets aan doen, maar dat blijf ik een 'horror-film scenario' vinden.
Dit snap ik even niet![]()
Die methode vind ik vreselijk.
Ik vond het ook niet echt iets voor jou![]()
En ik denk ook dat het niet nodig is.
Je moet de hond leren waarmee hij succes heeft.
Pas als hij heeft geleerd over het hoe en waarom en hij zegt op een gegeven moment "ik doe het nu effe niet"kan je op basis van de aard van de hond besluiten om hard te zijn en in heel enkele gevallen zelfs een pijnprikkel te geven.
Maar dan moet je heel erg goed weten wat je doet. Een hond verprutsen, van welk ras dan ook is niet zo moeilijk.
Maar het blíjven dieren en geen robotjes, m.i. kun je dan verwachten dat ze weleens een steek laten vallen, toch?Beslist waarJaap* schreef:als je alleen al kijkt hoe vaak een jachthond moet switchen tussen zelfstandig werken en werken op aanwijs (appél) binnen 1 proef of opdracht zie je pas hoeveel we eigenlijk vragen van een hond![]()
Dat is bij Retrievers al enigszins aan de orde.
Maar als je kijkt naar wat er van de Staande Honden wordt verwacht!
Die moeten ook nog eens voor het schot werken en hun passie in toom zien te houden.
Dat maakt het niet eenvoudiger.
Nee?Inge O schreef:je hoeft het belgische volkslied ook niet te leren, het helpt ook niks heb ik al gemerktMoon schreef: Dat Belgische volkslied heb ik nog niet aan gedacht (ken ik ook niet) maar die truukjes, daar heb ik er ook heel wat van verzonnen
.