Het HondenForum

Dat gaat leuk!
Hij doet het hartstikke goed

Iemand een piercing?

Percy's piercing service is u graag van dienst

Puppy tandjes zijn zo schattig.... Om te zien van een afstandje terwijl ze een lichaamsdeel van iemand anders perforeren

Wat een snoepje! Veel plezier!

Dat sjouwen en verzamelen vind ik zo leuk . En dat met die wandeltocht lijkt me echt perfect ja, alles en iedereen voorbij zien komen en gelijk leren dat je niet hoeft te tetteren in de voortuin .

pioenroos schreef: ↑28 aug 2021 22:49 Puppy tandjes zijn zo schattig.... Om te zien van een afstandje terwijl ze een lichaamsdeel van iemand anders perforeren

Grinnik.

Eens...

Zamunda schreef: ↑29 aug 2021 08:00 Dat sjouwen en verzamelen vind ik zo leuk . En dat met die wandeltocht lijkt me echt perfect ja, alles en iedereen voorbij zien komen en gelijk leren dat je niet hoeft te tetteren in de voortuin .

In huis loopt hij ook al te sjouwen met dingen waarvan ik denk dat ze veel te zwaar zijn.
Maar mijnheer is redelijk fanatiek en sterker dan je ziu denken.
Het zijn toch echt (weliswaar kleine) herdertjes. Dr zit wil en drive op zeg maar


Wandeltocht blijkt een tweedaagse te zijn.
Dus als t jochie zo weer wakker is, ga ik weer even zitten.

Gisteren was echt ideaal.

Het is geen heel drukke tocht, ik schat dat er tussen 9 en 10.30 zo'n 200 mensen langs komen.

Dat tempo is precies fijn, iedere keer genoeg rust om de mensen te zien aankomen, en rustig te bekijken.
En dan is dit type wandelaar door de bank genomen ook fijn volk.
Sommige groeten en lopen door.
Sommige blijven even staan en maken rustig een praatje.
Sommige vragen of ze even mogen aaien.
Maar niemand die er ongevraagd bovenop duikt zeg maar.

Dat aaien heb ik gisteren door een stuk of 4 laten doen.
Mensen die rustig waren en even voorzichtig contact maakten.

De (paar) mensen waar ik nee zei omdat ik het moment net niet handig vond (bijvoorbeeld net te druk) accepteerden dat ook super, als ik aangaf met training bezig te zijn.

Al met al was het echt fijn, heb gisteren in totaal driekwartier gezeten denk ik, en een man of 80 (vaak in groepjes) voorbij gehad.

Dus zodirect deel 2

Puppies, en dat waar je niet bij stilstaat...

-In de regen buiten zitten terwijl de pup op de bank ligt...
-Dat je buren je van een héél andere kant zien...

Deel 1, alleen zijn

Daar zit je dan. In de tuin. Terwijl het miezert en druilt.
Dit verhaaltje te typen.
Kop koffie naast je...

Je doet je best om het scherm van je telefoon droog te houden. Neemt nog eens een warme slok koffie.

Ik kan hem zien. Hij mij als hij wil.
Stapje verder in de o zo belangrijke 'vertrouwd alleen zijn' training.
Daar waar Percy zich over het algemeen als makkelijke pup laat beschrijven (wel met een pittig randje, maar geen moeilijke pup) is er 1 ding waar hij meer moeite mee heeft.
Alleen zijn.

In de eerste paar dagen heeft dat een paar keer paniek opgeleverd, en dat is voor niemand fijn natuurlijk.
Zelfs even iets pakken uit een andere kamer was al teveel, en zoiets als douchen leverde zelfs echte stress op.

Dus dát is echt een aandachtspunt.
Afgelopen 2 dagen ben ik echt zéker 20 keer per dag kort uit zicht gegaan. Écht kort.
Deur door, wat pakken, terug.
Héél langzaamaan opgevoerd naar deur door, en dan even wachten en terug.

Hij begint echt goed te wennen nu.
Douchen kan ik inmiddels, naar de wc met de deur dicht ook.
En gisteravond had ik zelf een juichmoment toen ik zonder enige tekenen van stress bij Perseus even iets uit de auto kon pakken!

Vandaag uiteraard weer verder gegaan met kort uit zicht en terug.
In de loop van vandaag keek hij niet eens meer op als ik rondscharrelde en even uit zicht verdween.

Volgende stap dus!

Hij was wakker, maar wel volkomen relaxed. Mooi moment. Lag op de bank, af en toe oog dicht, af en toe beetje om zich heen kijken.
Het lijkt het ideale moment voor een stap verder.

Maar het druilt dus wel.
Tsja ach, kan ik wel tegen, en ik vind het kiezen van de goede momenten gewoon echt belangrijk...

En dus zit ik buiten.
In de druilerige regen, met een kop warme koffie.
Net even naar binnen gelopen omdat het verkennen van de binnenkant van 1 van mijn bankkussens níet in het lijstje 'dit wil ik hem leren' staat
Rustig het kussen even anders neergelegd, aai gegeven en terug naar mijn koffie

Inmiddels is hij in slaap gevallen.
Yesss!

Volkomen rust en ontspanning, terwijl hij dus niet bij me kan komen.
Dit is het doel voor vandaag.

Zodirect terug, en ik hoop eigenlijk dat hij gewoon doorslaapt, of misschien even een oog open doet en dan verder slaapt.
Ik ga zeker niet dolenthousiast binnen stuiteren.
Het doel is immers fat dit normaal wordt (nou ja, in de regen zitten dan niet per se) en dat er geen opwinding of spanning is als ik de deur uitga en binnenkom.

Voorlopig ligt hij te maffen op de bank en zit ik in de regen

Deel 2,
Zindelijkheid.

Als hij moet, dan móet hij ook echt.
Ongeveer 15 a 20 seconden heb ik dan om hem op te pakken, voordat hij daadwerkelijk plast.
Als hij eenmaal plast laat ik het gaan.
Maar ik ben het dus het liefst in die 15 seconden voor.
Dat lukt me al 2,5 dag voor de volle 100%.

Maaaaaar....

Dat betekent dat ik
-buiten heb gestaan met zonder sokken
-buiten heb gestaan in pyjama
-buiten heb gestaan met ongekamd haar
-buiten heb gestaan in badjas
-£#@+&!! Al een keer of wat zelf van de wc af moest vliegen om op tijd bij hem te zijn...
-meerdere keren buiten heb gestaan om 0300 's nachts met zaklamp en maar half wakker
-om 03.00 volkomen slaapdronken wakker ben geschrokken en half vallend uit bed gestrompeld ben
-mijn conditie rap omhoogvliegt van een keer of 14 per dag met een kilo of 3 op de arm 40 meter lopen (en de helft daarvan de terugweg deling ook met 3 kilo op de arm)
-Mijn buren grijnzend vertellen dat mijn gordijnen tegenwoordig veel vroeger open zijn...

Maar het gaat wel écht súper.
Nog geen 9 weken oud, en al 2,5 dag niets in huis gedaan en vrijwel niets in de tuin.
Hij lijkt het zelfs al een beetje aan te gaan geven.
Drentelt en loopt dan richting tussendeur!
Knappe pup.

Ik heb de mazzel ergens te wonen waar niemand zich echt stoort aan iemand die niet helemaal strak aangekleed is.
Iedereen hier weet van Pup Percy, en eigenlijk iedereen vindt het leuk en biedt waar nodig hulp aan.

Aan alle buren die dit meelezen, en dat zijn er wel een stel: dankjulliewel!!

Zo, ik verkas zo naar binnen...
Ruim half uur eigenlijk zuiver stressvrij!
Yessss!

Zo dat gaat goed!
Moet zeggen dat je wel haast lijkt te hebben?
Mijn pups gingen zeker de eerste week (of twee weken) overal achter me aan.

En ik heb ook de nodige "meren" opgedweild in de keuken.
Dus je bent een bofkont

Niet echt haast op zich.

Maar ik vind dat alleen kunnen zijn wél belangrijk, omdat ik alleen ben.
En er dus niet altijd iemand thuis kán zijn.

Maar hij doet het super zo!

Laatste uitlaatronde net.
Meestal is Percy in het donker prima relaxed.
Ik zet hem op de vaste plek op de grond.
Deze keer vond ik hem op zijn hoede??
Toen ik even met mijn zaklamp rondscheen snapte ik waarom
Op anderhalve meter afstand stond dit prikkelbare beest ons aan te staren

Mooi dat hij lekker was gaan slapen, uit de paniek blijven is zoveel fijner.

Wat een lekker puppie
En wat vertel je het leuk

Leuk om dit avontuur zo te volgen. Percy is een schatje

Twee updatejes achter elkaar.

De eerste van 3 dagen terug, de tweede van gisteren.
Ik kopieer weer even can Faecesbook. Dat betekent dat ik sommige dingen uitleg zodat niet hondenmensen binnen mijn vrienden het ook kunnen volgen.
Voor jullie allemaal niet nodig, maar het hele stuk herschrijven is me teveel werk

__


Kennismaking...

Heel jong en erg oud.
Nog geen 9 weken vs 27,5 jaar...

(Van het heel voorzichtige neus aan neus heb ik geen foto, had twee handen nodig om zowel Percy als paard te begeleiden. Tweet is gelukkig super voorzichtig met álle andere dieren altijd)

Van hard groeien, veel lol en heel belangrijke lessen

Lessen

Heel belangrijke lessen dus.
En dan bedoel ik niet het geijkte zit, poot of af. Dat zijn leuke dingetjes, maar dat heb je echt zo aangeleerd.
Ik heb het over echt Belangrijke Lessen. Levensvaardigheden zo u wil.

Het jochie begint zich thuis te voelen. Dat uit zich in wat opener en vrijer gedrag en dat is super.
Maar alles is Leukleukleuk, interessant, belangrijk, Wow, yesss, cool, vet, dabomb, gogogo etcetera.
Klinkt goed toch?
Is ook zo.
Maar daardoor komt er 1 ding zwaar in het gedrang. Rúst. En laat een babyhondje van 9 weken dat nu eigenlijk best heel hard nodig hebben...
Een enkele keer doet hij het goed, en pakt hij op tijd rust. Maar vaker kost dat wat moeite.
Dan wordt hij drukker, beweeglijker en minder aanspreekbaar. En ineens is hij dan ook niét meer zo voorzichtig met zijn tandjes.
En dan heb je een soort ongeremde baby-landhaai op speed door je huis crossen.
Klinkt leuk, en soms is het ook koddig, maar eigenlijk wil je dat dus niet....
Ik probeer dat punt -met wisselend succes- te voorkomen.
En dus hebben we af en toe even een discussie over rust.
Hij kan dan écht fel zijn. En dan bedoel ik echt 'ik ben een peuter, én een herder, en ik-bepaal-t-zelluf-wel-tantrum-fel'
Ik schrik daar niet zo van.
Het is zo duidelijk waar dat vandaan komt en wat de oplossing is, dat ik zijn peuterpissigheid enigszins tracht te ontwijken en hem subiet de bench in leg of een andere oplossing kies.
In de bench sputtert hij dan soms een halve minuut, om vervolgens diép in slaap te vallen...
En dan ook echt goed door te slapen.
Buiten is nóg lastiger.
Net als je je ogen sluit is er een bromvlieg, een vogel, een geluid, een eekhoorn, een windvlaag, of wát dan ook...
Maar ook daar zal hij op een gegeven moment rust moeten leren vinden.
Dus hebben we net even een peutertantrum overleeft, en ligt mijnheer nu aangelijnd zodat ik letterlijk zijn beweegruimte inperk.
Klinkt sneu, maar ook nu valt hij dan dus wél gewoon slaap.
Hij gaat het echt wel leren, om dit zelf goed te doen. Maar daar even bij helpen is wel wijs op zijn tijd. Een hond die als volwassen hond nooit geleerd heeft om af en toe 'uit' te staan is heftig in huis.
Terwijl ik dit typ ligt hij -aangelijnd- in de tuin vlak bij mij te slapen.
En dus heeft de aanpak voor nu het gewenste effect.

Veel lol

Als mijnheer wakker is, en niet in de bovenstaande overprikkeling terecht gekomen is, maar gewoon normaal wakker, is het een heerlijk ventje.
Samen spelen, alleen spelen, regelmatig even contact maken, van alles ontdekken, intens knuffelen en uitermate zijn best doen om complimentjes te scoren.
Hij is zo razendslim dat hij van een aantal dingen al door heeft dat ik dat prettig vind. En dat herhaalt hij dus.
Zo wacht hij al bij het verlaten van het bospad, netjes even stilstaan.
Inmiddels begint hij zelfs te snappen dat even zitten gewenst is. Daar beloon ik uiteraard enorm voor, en daar wordt hij echt blij van.
Hij begint goed te reageren op zijn naam.
En de eerste los meeloop oefeningetjes op veilige plekken gaan echt bizár goed.
Hij vindt het echt leuk ook, dat staartje kwispelt dan alle kanten op...
Samen het bos verkennen of in het mos een beetje samen klooien vindt hij ook leuk (zie foto's)
En de eerste mollengang heeft hij vanochtend ook uitgegraven met een gigantische pretbek.

Hij groeit als kool.
Gisteren in de dierenwinkel zat hij al op 3,4 kilo. 10 dagen eerder was hij 2,7...

Mijn kermisbed ligt inmiddels aan de andere kant van de woonkamer.
Nog een paar nachten en dan kan ik gewoon in de slaapkamer slapen denk ik.

Uit zicht gaat ook steeds beter en met steeds minder stress.
Ik kan probleemloos uitgebreid douchen en aankleden, zowel wanneer hij in de bench ligt als wanneer hij door de kamer loopt.
Dat bouwen we rustig nog verder uit.

Al met al is het een heerlijk mannetje dat het supergoed doet al.

Wat een ontzettend leuk verslag om te lezen. Echt genieten wat jullie samen meemaken. En wat is hij mooi

Mooie verhalen en zo herkenbaar
Het doordraaien bij vermoeidheid ken ik ook heel goed van een van mijn honden.
Leuk dat je het zo uitlegt voor je lezers

Dat wordt volgens mij jaren lang plezier met deze kleine

Wat leuk om te lezen weer!

Dat wollige wolfje, ik kan me voorstellen dat je er enorm van geniet.

Hij ziet er uit als een dotje!
Je schrijft het heel beeldend, dankjewel.

Leuk weer om te lezen .

Die foto van dat pluizige kontje Wat fijn dat je zo snel een passend hondje gevonden hebt.

Super trots op Percy!


Hij is al een week volledig droog in huis.
Maar tot nu toe was dat vooral omdat ik hem echt steeds meenam, als ik maar half dacht dat hij moest.

In de loop van de week heb ik alle puppypads uit huis weggehaald.
Op 1 na, bij de deur waar we door moeten als we naar buiten gaan. Daar heeft hij nooit zijn behoeften gedaan, ook in het begin niet.
Maar wél de meest logische plek omdat het bij de deur is.

Rond 20.30 waren we thuis, heb ik hem uitgelaten. Hij plaste.
Poepte niet, had ik wél verwacht maar hij deed het niet.
Nou ja, dan niet.

Eenmaal binnen was hey etenstijd voor hem.
Hij at een deel van zijn bak leeg, werd daarna wat onrustig.

Ik had niet meteen door waarom.

Tot hij naar die puppypad bij de deur liep.
Hij draaide een rondje. Keek naar mij.
Ik was traag van begrip.
Hij begon te graven, en keek nog een keer naar mij.


F#ck...

Dit is doelbewust!!!

Dus ik vloog op, lijnde hem aan.
Tilde hem zo snel mogelijk naar zijn bekende plas/poepplek.
En jawel!


Wat bizár knap. Het dingske is 9 weken en 2 dagen oud! Hoe dan??? Ik vind het echt knap dat hij dus al voldoende beheersing heeft om even te wachten tot ik hem meeneem.

Als ik veel langer gewacht had misschien niet hoor.
Maar dit is in ieder geval knap.
Vind ik!

Superpuppy!!

Een super knap hondje

Das een snellerd inderdaad.

Slápen. En dromen. En nadenken!

Vanochtend heeft het jochie voor het eerst mogen ruiken aan hondensport.
In Zeist is vandaag selectiewedstrijd Obedience. Daar loopt de Nederlandse top mee zeg maar.
Ik ben er vanochtend even wezen kijken met Perseus. Uiteraard wat bekenden gezien, en een aantal ook echt zien lopen. Dus voor mij leuk.
En tegelijkertijd een heel mooie oefenkans voor Percy.

Hij hoefde uiteraard níets. Alleen er zijn, kijken en meemaken wat er allemaal gebeurt.
Geluiden, honden, mensen, tenten, skateboards op de baan achter de hondenclub, gras, auto's, rijplaten, klaphekken, terras buiten, en uiteraard het veld.

Hij deed het super. En nu is hij bek-af van alle indrukken, en ligt lekker alles te verwerken.

Dinsdag mag hij weer mee naar KC Zeist.
Dan start voor hem de puppycursus

Verder gaat hij echt goed!!
Vannacht voor het eerst weer gewoon in mijn eigen bed geslapen, niet meer in zijn buurt.
Gisteren voor het eerst op een gunstig moment succesvol even echt van huis weggeweest.
Sochtends tijdens zijn slaap al een poos volledig uit zicht in mijn auto gezeten.
Paar sudoku's opgelost.
Hij was echt volledig rustig, dus 's middags tijdens zijn volgende echte slaap even echt weggeweest. Een heel korte boodschap, in totaal een minuutje of 10 weg. Korter dus dan 's ochtends mijn 2 sudoku's...
En dat ging prima, hij was volledig rustig toen ik thuis kwam, deed een oog open, werd kort wakker en sliep verder.
Hij voelt zich ook echt vertrouwd in zijn bench.
Dat is echt zijn rustplek, hij kruipt er ook zelf af en toe in, gewoon met de deur open.
De reisbench in de auto heeft hetzelfde effect op hem. Ideaal!!

Terwijl ik dit zit te typen, hoor en zie ik dat hij ligt te dromen. Piepjes, blafjes, grommetjes en bewegingen in zijn slaap!
Goed zo jochie, lekker verwerken al die nieuwe dingen!

En uiteraard met zijn kop ergens op, als hij slaapt

Wat een super-pup hè!!

Wat een leuke verhalen om te volgen.
Dank je wel.

Geweldig om zo die ontwikkelingen te lezen.. gaat helemaal super zo te horen

Genieten zeg. Volgens mij is het een slimmerd.

Wat een geweldige superpup
Jullie gaan zo goed!

Ik ben heel benieuwd naar het verdere verloop