Het HondenForum

Alfilillo schreef: ↑06 dec 2020 13:51 Vanochtend heb ik Alfil met zijn gewone tuig uitgelaten, want ik had het idee dat die bandjes achter hem meer last bezorgden dan dat hij er profijt van had. Voor het eerst los op het terrein voor mijn huis. Hij heeft zo´n 10 15 minuten lekker lopen scharrelen. Waar hij een aantal dagen nog ging zitten na een meter of 50, kan hij nu al veel langer op zijn poten staan. Hij is vooral constant aan het snuffelen en markeren. Hij heeft zo´n 10 weken werk in te halen, dat is een hele klus . En hij staat inmiddels op vanuit liggen. Nog steeds kleine stapjes vooruit.

Geweldig, fijn dat hij zo mooi vooruit blijft gaan!

Wat een goed bericht Alfilillo
Super dat hij zijn belangrijke werk weer kan doen.
Geef hem maar wat extra drinken anders kan hij niet genoeg markeren

Alfil loopt steeds een beetje meer. Ik doe wel ruim een half uur over wat ik normaal binnen 10 minuten doe. Hij kan nog niet echt draven en hij snuffelt dus heel veel, waardoor ik elke keer moet wachten tot hij klaar is. Anders blijft hij te ver achter. Maar maakt niet uit. Vaak doe ik daarna nog een rondje alleen met Lily en dan zetten we er meer de pas in.

Ondanks alle verbeteringen heb ik toch het idee dat hij nog niet helemaal (neurologisch) in orde is. Het lijkt alsof hij vaak niet vanzelf getriggerd wordt tot acties die voorheen vanzelf gingen. Bijvoorbeeld eten. Ook al geef ik hem heel lekker eten, zoals kip, dan begint hij vaak niet zelf te eten. Ik moet echt een tijdje aandringen met een stukje in mijn hand voordat hij het probeert. Dan wil hij het volgende stukje wel en vervolgens eet hij gewoon de bak leeg. Maar het begin is lastig. Drinken zie ik hem bijna niet doen, dus ik bied hem nog steeds vaak water aan, wat hij meestal niet wil. Hij plast wel, dus er zal wat vocht binnenkomen. En ook al kan hij nu zelf opstaan, meestal ligt hij en staat zelf weinig op. Maar als ik hem dan zelf op vier poten zet, gaat hij opeens op ´muizenjacht´. Het lijkt of hij wat bijna alle acties betreft eerst aangezwengeld moet worden. Beetje lastig uitleggen; ik hoop dat het duidelijk is.

Wie me verbaast is Lily. Ik geloof nooit zo in het ´beschermen´ en lily is al helemaal geen hond die zich bemoeit met de rest, maar ze is er steeds als de kippen bij als een grote hond in de buurt van Alfil komt. Dan komt ze er snel tussen en met een subtiele doch effectieve beweging van de kop wordt die andere hond dan gemaand afstand te nemen. Heel grappig en ook lief.

Ik kan je uitleg goed volgen hoor.

Heb je die kip in het eigen kookvocht liggen, zodat het er goed in trekt? dan komt er vanzelf wat meer vocht binnen.
Het lijkt erop dat je nu vooral veel geduld moet hebben en de vooruitgang heel langzaam gaat, met vallen en opstaan. Wat lief dat je andere hond hem beschermt!

Inderdaad heel duidelijk uitgelegd en apart, maar gelukkig is hij wel over te halen dus als jij hem even opstart.
Wat lief dat Lily zo voor hem opkomt!

je kunt met de kip ook rijst meekoken en dat dan een tijd laten staan zodat al het water intrekt. dat geeft ook weer extra vocht.
Frustrerend he als je hond de normale dingen niet meer lijkt te snappen. Ik hoop dat ie gauw weer alles zelf kan

Ja, ik laat de kip in het kookvocht liggen, dus dat krijgt hij al binnen. Ik kan inderdaad ook wat rijst meekoken voor extra vocht. Hij is niet uitgedroogd of zo, dus misschien is het mijn eigen paranoia dat hij niet genoeg drinkt. Ik ben de afgelopen maanden zo bezig geweest met eten, drinken, plassen en poepen dat ik het moeilijk vind om daarover de controle los te laten. Wat ook meespeelt, is dat omdat hij zo slecht dronk, ik hem de laatste tijd altijd de kippenbouillon gaf, dat ging er beter in dan water. Gisteravond gaf ik hem daar wat van en dat dronk hij wel. Misschien is hij dat nu gewend en wil hij niks anders meer . Ik kan het in ieder geval niet voor hem in de kamer laten staan, want dan wordt het direct opgeslobberd door Lily.
Hopelijk neemt hij binnenkort wat meer eigen initiatief. Hij heeft natuurlijk 2,5 maand niks zelf gekund. Misschien moet hij er aan wennen dat dat nu weer kan.

Misschien gewoon wat vocht aan het eten toevoegen, meestal werkt dat wel.
Hopelijk gaat hij snel weer zelf wat meer initiatief tonen.

Jion schreef: ↑11 dec 2020 10:00 Heel fijn dat hij weer kan lopen, dan gaat het verdere herstel vaak vanzelf.

Maf dat hij nog 'aangezwengeld' moet worden bij veel dingen. Maar ik kan me voorstellen dat hij nu ook wel heel moe is van al die revalidatie. Dat heeft er misschien mee te maken.

En mijn honden drinken ook bijna nooit sinds ze KVV krijgen. Alleen als iets heel droogs hebben gegeten, zoals een kluif. Zolang hij blijft plassen en die plas niet donkergeel wordt, zou ik me geen zorgen maken.

Lily is lief.

Oh, echt? Dat wist ik niet. Alfil eet nu vooral blik en gekookt vlees, dus misschien heeft hij gewoon niet meer nodig. Dat stelt me gerust.

Wat fijn dat het al zo goed gaat kan dat ‘aan moeten slingeren’ nog bij G-B horen? Dat hij het idd nog even niet snapt tot je hem een stukje eten geeft en hij dan een ohja momentje heeft? Ik heb geen idee hoor, maar kan me er iets bij voorstellen.

Hier wordt idd ook weinig water gedronken met kvv. Mooi om te zien dat Lily die beschermende taak op zich neemt, ik zag het toen ook dat Zinzi dat deed toen Doran héél slecht liep, super om te zien hoe ze dat onderling gewoon regelen

Alfilillo schreef: ↑11 dec 2020 10:13

Jion schreef: ↑11 dec 2020 10:00 Heel fijn dat hij weer kan lopen, dan gaat het verdere herstel vaak vanzelf.

Maf dat hij nog 'aangezwengeld' moet worden bij veel dingen. Maar ik kan me voorstellen dat hij nu ook wel heel moe is van al die revalidatie. Dat heeft er misschien mee te maken.

En mijn honden drinken ook bijna nooit sinds ze KVV krijgen. Alleen als iets heel droogs hebben gegeten, zoals een kluif. Zolang hij blijft plassen en die plas niet donkergeel wordt, zou ik me geen zorgen maken.

Lily is lief.

Oh, echt? Dat wist ik niet. Alfil eet nu vooral blik en gekookt vlees, dus misschien heeft hij gewoon niet meer nodig. Dat stelt me gerust.

Dan heeft hij vermoedelijk al voldoende vocht binnen
Op de kleur van de plas letten.
Is die goed, dan hoef je je daarover geen zorgen te maken.
Ita drinkt ook nauwelijks omdat ze kvv heeft.
Claire lebbert wel, maar dat is een natnek

Volgens mij ben ik ongeduldig, want sinds eergisteren is Alfil een stuk actiever en initiatiefrijker. Ik heb hem nu vaker zien drinken. Meestal is dat na een blafsessie op het balkon, waarvoor hij dus ook opstaat. Ik denk dat de stembanden daarna even gesmeerd moeten worden .
Hij eet nu vaker staand (ik hou de bak dan nog wel voor hem vast), hoewel hij nog steeds raar doet voor hij begint te eten.
En gisteravond kwam hij me weer halen voor een snack. Dat was een vast ritueel dat we hadden voordat hij ziek werd en wat ik eigenlijk vergeten was. Dan komt hij ´s avonds kwispelend voor me staan en begint hij zo speels met zijn kop te schudden om me mee naar de keuken te lokken. Als ik dan opsta, loopt hij voorop naar de kast met snacks. Blijkbaar zat dat nog in zijn systeem.
Tot gisteren liep ik alleen nog de korte wandeling, maar hij stond erop dat we het pad insloegen voor de middellange wandeling. Ok, goed. Daar werd weer heel driftig gesnuffeld en gemarkeerd. Alfil is nogal een territoriale hond . Op een gegeven moment heb ik hem wel een stukje moeten dragen, maar vandaag heeft hij die wandeling helemaal zelf uitgelopen (behalve een steile stenige helling en afdaling).
Gaat nog steeds vooruit dus!
De reacties van mensen zijn ook zo leuk. Iedereen is echt oprecht blij dat hij er bovenop is.

Wat een fantastische update! Gaat helemaal de goede kant op dus

Wat een fijn nieuws!

Dat is een geweldige update

Wat fijn dat hij zo is opgeknapt en nog steeds vooruitgaat!

Het is nu 3 maanden na het begin van de symptomen en inmiddels draaft Alfil kleine stukjes. Sinds gisteren ook een voorzichtig galopje. En soms lukt het om zelf op de bank te komen

Wat ontzettend fijn dat hij zo goed vooruit gaat!

Alfilillo schreef: ↑20 dec 2020 20:05 Het is nu 3 maanden na het begin van de symptomen en inmiddels draaft Alfil kleine stukjes. Sinds gisteren ook een voorzichtig galopje. En soms lukt het om zelf op de bank te komen

Als hij eenmaal begint met lopen …………..
Fijn joh, dat het nu zo veel sneller gaat met het verbeteren

Ooo wat een geweldig nieuws zeg, wat een vooruitgang
Nou... pfff... je hebt alles duidelijk niet voor niets gedaan, je geduld en je ongelooflijke inzet is nu echt beloond!
Wat ontzettend fijn!

Wat fijn

Wat goed!

Wauw. Wat een lange weg is dit geworden maar gelukkig gaat het steeds beter. Super!

Je (hele) lange adem heeft wel vruchten afgeworpen, heel fijn!

Het is nu ruim drie maanden nadat het herstel begon in te zetten. Na een euforische tijd waarin het heel snel steeds beter ging, begon ik in te zien dat het herstelproces langer duurt dan ik had verwacht. Over honden is weinig informatie te vinden, maar als je leest over GBS bij mensen, lees je dat het zeker 6 tot 12 maanden duurt voordat iemand volledig hersteld is en sommige mensen nog verbetering ervaren na 3 jaar. Soms blijven mensen met restklachten zitten.
Omdat Alfil in het begin zo snel vooruit ging en ik van de fysio hoorde dat het nu puur ging om spieren opbouwen en de zenuwen in orde waren, heb ik hem in eerste instantie overvraagd. Dat resulteerde in angst (althans, ik denk dat die er deels is/was door het overvragen) en toch weer moeilijker bewegen. (Dit heb ik beschreven in de topics ´in angst blijven hangen´ en ´spieren opbouwen´.) Aan de ene kant is hij qua spieren nog niet optimaal, maar ik merk dat het hele zenuwstelsel ook nog niet zo is als voorheen. Dat wordt ook beschreven door mensen, dat ze nog lang of altijd last houden van spierzwakte, vermoeidheid, tintelingen of gevoelloosheid. Een flinke stap terug gezet en een dag met wat meer beweging afgewisseld met een dag heel rustig aan. Ik merk dat zijn angst, hoewel niet helemaal weg, een stuk minder is. Hij begint ook steeds meer te draven, wat een tijdje praktisch verdwenen was, en zelfs ook flink te rennen en te spelen met Lily. Maar daarna is het dan ook genoeg en heeft hij niet voldoende energie om nog een tijd flink te lopen. Daarnaast ben ik erachter gekomen dat hellingen, en die zijn er hier heel veel, hem erg veel moeite kosten. Helling af gaat als een trein, maar dan wil hij niet meer terug. Op die stukken draag ik hem dan nog regelmatig. Het is een proces laten we maar zeggen.

Het is duidelijk even zoeken geweest naar wat voor hem goed werkt en hoeveel hij aankan. Maar fijn dat jullie nu een tempo en een manier hebben gevonden waarbij hij zich prettiger voelt en dat hij ook weer drafjes inzet en speelt Dan heeft hij het in ieder geval naar zijn zin, bouwt rustig steeds wat meer conditie en bespiering op en die andere restklachten verdwijnen dan hopelijk op den duur toch ook steeds meer.

Boutje schreef: ↑02 mar 2021 11:38 Ha, wel "goed" dat je het hebt kunnen linken aan de angst.
En ja, dan maar heel zachtjes aan en hem helemaal het tempo laten aangeven.
Als je bekijkt van waar hij komt is het hoe dan ook super dat hij nu staat waar hij staat!

Ja precies, ik laat hem nu het tempo bepalen.
Als we de deur uitgaan staat hij eerst vaak een poosje stil. Ik dacht dat hij dan helemaal ´bevroren´ was, maar ik heb gemerkt dat als ik dan blijf wachten, hij zich vervolgens gewoon in gang zet. Geen idee wat er dan door zijn hoofd spookt. Of hij zich aan het orienteren is, of aan het kijken/ruiken of de kust veilig is, of dat alles in zijn hoofd gewoon even op zijn plaats moet vallen. Geen idee.
Was jouw man niet toevallig neuroloog Boutje?

DeDiana schreef: ↑02 mar 2021 12:24 Het is duidelijk even zoeken geweest naar wat voor hem goed werkt en hoeveel hij aankan. Maar fijn dat jullie nu een tempo en een manier hebben gevonden waarbij hij zich prettiger voelt en dat hij ook weer drafjes inzet en speelt Dan heeft hij het in ieder geval naar zijn zin, bouwt rustig steeds wat meer conditie en bespiering op en die andere restklachten verdwijnen dan hopelijk op den duur toch ook steeds meer.

Ja, hij heeft absoluut vaak lol. Het is heel fijn om hem weer te zien spelen. En Lily is zo´n schat. Voorheen speelde ze vaak heel ruw met Alfil: veel beuken en tegen de grond smijten. Alfil vond dat geweldig. Maar toen hij net weer een beetje op zijn poten begon te staan heeft ze dat een paar keer geprobeerd waarop Alfil direct tegen de vlakte ging en pijn had. Dat kwam haar toen op een correctie van mij (alleen even een strenge ´eh´ hoor) en een uitbrander van Alfil te staan. Ze heeft toen een tijdje helemaal niet durven spelen, maar nu heeft ook zij de nieuwe manier van spelen gevonden. Ze laat hem vooral achter haar aan rennen en doet meer een soort oosterse vechtsport zonder aanraken in plaats van beuken en smijten. Zo lief
Ik hoop wel dat we tezijner tijd weer lange wandelingen door de bergen kunnen maken, hier of in Valencia , want die mis ik wel.

Alfilillo schreef: ↑02 mar 2021 12:36

DeDiana schreef: ↑02 mar 2021 12:24 Het is duidelijk even zoeken geweest naar wat voor hem goed werkt en hoeveel hij aankan. Maar fijn dat jullie nu een tempo en een manier hebben gevonden waarbij hij zich prettiger voelt en dat hij ook weer drafjes inzet en speelt Dan heeft hij het in ieder geval naar zijn zin, bouwt rustig steeds wat meer conditie en bespiering op en die andere restklachten verdwijnen dan hopelijk op den duur toch ook steeds meer.

Ja, hij heeft absoluut vaak lol. Het is heel fijn om hem weer te zien spelen. En Lily is zo´n schat. Voorheen speelde ze vaak heel ruw met Alfil: veel beuken en tegen de grond smijten. Alfil vond dat geweldig. Maar toen hij net weer een beetje op zijn poten begon te staan heeft ze dat een paar keer geprobeerd waarop Alfil direct tegen de vlakte ging en pijn had. Dat kwam haar toen op een correctie van mij (alleen even een strenge ´eh´ hoor) en een uitbrander van Alfil te staan. Ze heeft toen een tijdje helemaal niet durven spelen, maar nu heeft ook zij de nieuwe manier van spelen gevonden. Ze laat hem vooral achter haar aan rennen en doet meer een soort oosterse vechtsport zonder aanraken in plaats van beuken en smijten. Zo lief
Ik hoop wel dat we tezijner tijd weer lange wandelingen door de bergen kunnen maken, hier of in Valencia , want die mis ik wel.

Ach, wat lief!
Die lange wandelingen komen vast wel weer, misschien iets minder lang of iets minder bergachtig, maar stukje bij beetje ga je daar vast ook steeds wat meer vooruitgang in zien. Dan kunnen we over een tijd weer eens een Spaanse forumwandeling doen! Nu mag het toch nog niet met de gesloten grenzen

Boutje schreef: ↑02 mar 2021 16:30

Alfilillo schreef: ↑02 mar 2021 12:28


Was jouw man niet toevallig neuroloog Boutje?

neen, anesthesist

Oh, wat suf, dat had ik verkeerd onthouden dan