Het HondenForum

Vandaag naar huis , daar zet de stijgende lijn vast goed door
Aan jullie zal het niet liggen.

Hoop dat hij vandaag inderdaad mee naar huis mag en dat zijn herstel de goede kant op gaat

Ik heb gebeld en ze zeiden dat ze toch graag nu weer een CT scan maken en dat ze mij terugbellen. Het zit mij persoonlijk helemaal niet lekker allemaal en ik begin een beetje de moed te verliezen en te denken dat het zomaar eens wel een hele gekke tumor kan zijn en dat er een reden is dat ze zo reageren en het ophalen ineens niet vanzelfsprekend meer is. Misschien gaat het toch weer slechter met hem

Ik snap dat jullie misschien denken eis informatie en waarom heb je niet doorgevraagd. Maar het is Duitsland en dan is het gewenst je een beetje terughoudend op te stellen en het aan de expert over te laten. Ik vertrouw die dierenarts volledig. Dus ik hoor straks meer als ze mij bellen. Ik wil ze absoluut niet tegen me in het harnas jagen. Dus ik wacht geduldig af.

Oei, tegenvaller, maar ze nemen het wel heel serieus, dus wat het ook mag zijn hopelijk kunnen ze hem goed helpen..

S@ndr@ schreef:Oei, tegenvaller, maar ze nemen het wel heel serieus, dus wat het ook mag zijn hopelijk kunnen ze hem goed helpen..

Dat is voor mij een opvallend verschil met Nederland. In Duitsland pakken ze elke keer door als ik een zieke hond heb. Tot de oorzaak duidelijk is. Ze sturen je nooit naar huis met pillen en hopen dat het werkt. Bij Tom idem. Alles testen. Meteen scan lever. Meteen bloedwaarden en direct uitslag. Je komt hier aan met een zieke hond en ze laten je pas gaan als oorzaak er is en de weten wat het behandelplan is. Alles is ook direct. Geen nieuwe afspraken voor scan. Geen nieuwe afspraken voor uitslag. Hier met die hond en vanavond is alles geregeld en indien mogelijk bekend. Dat vind ik persoonlijk wel heel prettig want met Cleo hadden we dit toen moeten hebben. Die kreeg op hoop van zegen pillen. Daar is jaren mee gekunsteld.

Die onzekerheid is slopend. Gelukkig heb je het volste vertrouwen in de da. Ik duim door.

We blijven stevig doorduimen voor een goede afloop hier.

laeken schreef:

S@ndr@ schreef:Oei, tegenvaller, maar ze nemen het wel heel serieus, dus wat het ook mag zijn hopelijk kunnen ze hem goed helpen..

Dat is voor mij een opvallend verschil met Nederland. In Duitsland pakken ze elke keer door als ik een zieke hond heb. Tot de oorzaak duidelijk is. Ze sturen je nooit naar huis met pillen en hopen dat het werkt. Bij Tom idem. Alles testen. Meteen scan lever. Meteen bloedwaarden en direct uitslag. Je komt hier aan met een zieke hond en ze laten je pas gaan als oorzaak er is en de weten wat het behandelplan is. Alles is ook direct. Geen nieuwe afspraken voor scan. Geen nieuwe afspraken voor uitslag. Hier met die hond en vanavond is alles geregeld en indien mogelijk bekend. Dat vind ik persoonlijk wel heel prettig want met Cleo hadden we dit toen moeten hebben. Die kreeg op hoop van zegen pillen. Daar is jaren mee gekunsteld.

Toch hangt dat ook vd kliniek af. Het kan wel in Nederland.
Pas nog met een vriendin met haar oudere reu ook met ineens een zwelling op de kop naar de dierenarts, direct volledig bloedbeeld, CT scan en uitslag (die gelukkig best positief was, ontstoken tandwortel)

laeken schreef:Ik snap dat jullie misschien denken eis informatie en waarom heb je niet doorgevraagd.

Nou nee eigenlijk niet, je hondje is doodziek en je hebt hem achtergelaten bij mensen die je erin vertrouwd dat ze het beste voor hem doen om hem er bovenop te helpen, dan hoef je niet te vragen dan is het gewoon goed.

Ik snap wel dat je ongerust wordt dat ze weer een ct-scan willen maken, maar misschien willen ze ook gewoon kijken hoe het er nu voor staat?

Jeetje, wat een achtbaan zijn jullie in terecht gekomen. Dat verwacht je toch niet als je aan een kiesabces dacht
Wel fijn dat ze grondig te werk gaan en dat Guus niet lamlendig is, zelfs vrolijk lijkt te zijn.
Wat een zorgen, we denken aan jullie en de duimen draaien nog steeds.

dre schreef:

laeken schreef:Ik snap dat jullie misschien denken eis informatie en waarom heb je niet doorgevraagd.

Nou nee eigenlijk niet, je hondje is doodziek en je hebt hem achtergelaten bij mensen die je erin vertrouwd dat ze het beste voor hem doen om hem er bovenop te helpen, dan hoef je niet te vragen dan is het gewoon goed.

Ik snap wel dat je ongerust wordt dat ze weer een ct-scan willen maken, maar misschien willen ze ook gewoon kijken hoe het er nu voor staat?

Dat inderdaad

Je wordt natuurlijk dol van het wachten en dat helpt niet om de gedachten positief te houden. Ik hoop maar dat de Duitse grondigheid waarmee ze doorpakken ervoor zorgt dat Guus hoogbejaard bij jullie mag worden.

laeken schreef:

S@ndr@ schreef:Oei, tegenvaller, maar ze nemen het wel heel serieus, dus wat het ook mag zijn hopelijk kunnen ze hem goed helpen..

Dat is voor mij een opvallend verschil met Nederland. In Duitsland pakken ze elke keer door als ik een zieke hond heb. Tot de oorzaak duidelijk is. Ze sturen je nooit naar huis met pillen en hopen dat het werkt. Bij Tom idem. Alles testen. Meteen scan lever. Meteen bloedwaarden en direct uitslag. Je komt hier aan met een zieke hond en ze laten je pas gaan als oorzaak er is en de weten wat het behandelplan is. Alles is ook direct. Geen nieuwe afspraken voor scan. Geen nieuwe afspraken voor uitslag. Hier met die hond en vanavond is alles geregeld en indien mogelijk bekend. Dat vind ik persoonlijk wel heel prettig want met Cleo hadden we dit toen moeten hebben. Die kreeg op hoop van zegen pillen. Daar is jaren mee gekunsteld.

Ja, ik vond toen bij Tilly uit haar bek vliegende kiezen en vilten die het hoornvlies beschadigden wel acuut, haar eigen dierenarts niet
Bij de mijne moest ze ook even wachten, maar gelukkig wel met pijnstilling.
Vind het al heel fijn dat ze bij Guus meteen in actie zijn gekomen.

Je kunt niet meer dan dat je doet. Afwachten en er op vertrouwen dat zij hem er doorheen krijgen als dat mogelijk is.

Op een bepaald moment zal je ook wel op de artsen moeten vertrouwen, want zelf weet je het allang niet meer als je hond zo ziek is.

Ik hoop heel hard dat er niet alsnog 'tumor' uit gaat komen! Kom op Guus, het is jouw tijd nog niet hoor!

Caro. schreef:Op een bepaald moment zal je ook wel op de artsen moeten vertrouwen, want zelf weet je het allang niet meer als je hond zo ziek is.

Ik hoop heel hard dat er niet alsnog 'tumor' uit gaat komen! Kom op Guus, het is jouw tijd nog niet hoor!

Dat laatste is wel een beetje waar we rekening mee moeten houden als het gezwel niet slinkt. Maar dan nemen ze een biopsie en horen we het gewoon snel. Hij bleek afgevallen, verliest veel haar en ik vind hem de laatste maand wat matjes. Ik sluit zelf een tumor niet uit achteraf gezien zijn gedrag en symptomen. De dierenarts ook niet. Want hij vindt het onverklaarbare van die harde massa ook heel bijzonder. Er zit domweg een massa die zijn oog wegdrukt. Ineens. Zomaar. Dat is gek.

Ik heb mensen om me heen die bij dierenartsen werken, aan de ene kant fijn, andere kant vond ik dat vorig jaar ontzettend zwaar. Meer verhalen en opties krijgen.

Je moet gewoon ervoor kiezen om te vertrouwen op deze artsen en er vanuit gaan dat ze al het mogelijke doen.
En zo te horen doen ze dat ook.

Heel veel sterkte met de onzekerheid nog, ontzettend zwaar.

Ik dacht even kijken hoe het met Guus is, dit had ik niet verwacht
Heel veel sterkte, ik hoop dat hij het redt.

Wat een rollercoaster voor jullie, ik duim voor een goede afloop. Sterkte.

poeh wat zwaar allemaal wel fijn dat ze doorpakken en jullie hopelijk snel weten wat er met het ventje aan de hand is!


Sterkte

Potverdorie zeg.
Ben nu ff van de wap,hoe moeten jullie je wel niet voelen.
Afschuwelijk dat wat jullie nu doormaken.
Hoop en duim voor een klein wondertje en dat ie straks lekker bij jullie oud mag worden.
Hij is in goede handen maar hij hoort bij jullie, gezond en wel.
Heel heel veel sterkte voor jullie en een dikke virtuele knuffel van me.

Hij is nog daar. Drie keer gebeld en ze worden gek van mij. Ik moest nu wachten. De dierenarts belt me vanavond. Ik denk dus dat Guus weer daar slaapt en de moed zakt me in de schoenen. Ik ben ook bang dat ik straks failliet ben voor de tweede keer en weer een hondje ga verliezen. Bah! Hij moet het gewoon halen en niet nummer twee worden waar ik financieel totaal op leegloop om dat dood te gaan aan het einde van de rit.

Ik zie het even niet meer zo zitten geloof ik. Tom ging na 3000 euro dierenarts in 3 weken binnen een jaar na aanschaf dood. Guus hebben we nu twee jaar en de kosten weet ik nog niet maar dat gaat hard zo. En ik wil nu weten of dat zinvol is en of we niet gewoon kanker aan het rekken zijn. Ik begin echt verdrietig te worden en wil dat mijn mannetje het haalt. Dan vind ik de kosten prima maar niet nog een keer aub.

Verder zit ik de hele dag thuis op telefoon te wachten. Ook niet echt prettig. Want het laatste bericht was dat we hem vandaag zouden ophalen. Echt ik probeer me even niet te ergeren maar als baasje ben je ook maar aan je emoties en de goden overgeleverd.

Och man, wat een ellende. Die onzekerheid en dat afwachten is zo slopend. En dan dat financiële plaatje, ook zeker niet onbelangrijk als je niet weet wat de uitkomst gaat zijn. Heel veel sterkte, ik hoop dat je snel wat hoort.

Kan me helemaal voorstellen dat je er nu even doorheen zit.
Dat met Tom komt dan ook weer voor je geest.
Probeer de moed er in te houden Marc maar ik weet makkelijk praten vanaf hier.
Hij is in goede handen en ik denk dat de dokters er alles aan doen om je manneke er door te trekken.
Sterkte Marc en natuurlijk voor je partner ook.

Dank voor alle lieve woorden. Ik hou ook wel moed. Maar soms even niet. Nu denk ik waarom elke keer die ellende. Ik wil zo graag een hondje dat gewoon 13 wordt. Laten we hopen dat dat Guus is en Bas is gelukkig wel op de goede weg.

laeken schreef:Hij is nog daar. Drie keer gebeld en ze worden gek van mij. Ik moest nu wachten. De dierenarts belt me vanavond. Ik denk dus dat Guus weer daar slaapt en de moed zakt me in de schoenen. Ik ben ook bang dat ik straks failliet ben voor de tweede keer en weer een hondje ga verliezen. Bah! Hij moet het gewoon halen en niet nummer twee worden waar ik financieel totaal op leegloop om dat dood te gaan aan het einde van de rit.

Ik zie het even niet meer zo zitten geloof ik. Tom ging na 3000 euro dierenarts in 3 weken binnen een jaar na aanschaf dood. Guus hebben we nu twee jaar en de kosten weet ik nog niet maar dat gaat hard zo. En ik wil nu weten of dat zinvol is en of we niet gewoon kanker aan het rekken zijn. Ik begin echt verdrietig te worden en wil dat mijn mannetje het haalt. Dan vind ik de kosten prima maar niet nog een keer aub.

Het is vervelend, vooral de kosten
Ik had 2 jaar geleden een poezebeest, gewoon een huis tuin en keuken ras, werd ziek en ik wou haar niet zomaar opgeven, 10 dagen lang elke dag bij de DA vanalles en nogwat geprobeerd aan het eind een "dikke rekening" (met heel veel korting van de DA) en poezebeest heeft het niet gehaald erg zuur Maar ik had geen enkele spijt dat ik al het geld voor haar heb uitgegeven

Geef de moed nog niet op, zolang de DA door vecht met hem is er hoop

emotie wint het altijd van de ratio, en ik snap je angst, t helpt alleen niets, als die dierenarts een kans ziet kan Guus prima oud worden - t is een jonge hond.
even ophouden met jezelf gek te maken, want t helpt helemaal niets.. en ja ik weet hoe t voelt en ik snap het ook

S@ndr@ schreef:emotie wint het altijd van de ratio, en ik snap je angst, t helpt alleen niets, als die dierenarts een kans ziet kan Guus prima oud worden - t is een jonge hond.
even ophouden met jezelf gek te maken, want t helpt helemaal niets.. en ja ik weet hoe t voelt en ik snap het ook

Klopt het is ook al over. Het kwam even doordat ik zie dat Bas nu ook zichzelf niet is. Ik een vakantie wilde boeken die wij hier thuis hard nodig hebben en ik nog steeds niks weet. Maar het gaat nu al weer. Dan maar allemaal niet. We moeten afwachten en zien

Nanna schreef:Tulijk hou je soms geen moed en dat is na alle ellende met Tom extra voorstelbaar.
Hopelijk heb je vanavond een goed gesprek met de dierenarts. Ik zou hem wel zeggen dat je graag wilt dat Guus het haalt maar dat je het wel reeël wilt houden.

Reëel is super lastig. Want wat heeft hij? Als hij kanker heeft stopt het. Maar als het geen kanker is stop ik niet. Want dan kan hij best genezen. Een oog minder mag ook nog. En zelfs een flinke operatie is prima. Dus de ellende houdt voorlopig niet op ben ik bang.

De onzekerheid moet slopend zijn :/
En ja, financieel is natuurlijk ook belangrijk, zeker als je 'voor niets' moet betalen, of voor onzekerheid.
Ik hoop dat jullie gauw duidelijkheid hebben zodat je een rationeel handelen kunt beginnen.

Wat moeilijk zeg dat je nog zo in onwetendheid zit... sterkte en hopelijk is het echt iets dat makkelijk te behandelen is, en dat hij snel weer thuis zit.