Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
ceciel schreef:Vandaag zitten Styx en ik elkaar behoorlijk in de weg Hij is schrikkerig, zowel binnen als buiten, waar ik geïrriteerd van raak en hij nóg dwarser qua gedrag.
Vanochtend vroeg al gebeld met het verwijscentrum. Te horen gekregen dat de uitslag van de kweek binnen is, dat de assistente daar niets over mag vertellen maar dat zij kan zien dat er een belnotitie gepland staat
Nu raakt mijn geduld op maar moet ik van mezelf nog een uur wachten voordat ik weer bel.
Assistentes mogen nou eenmaal niets zeggen.
Hopelijk een goede uitslag
En dan vooruit naar een eindelijk weer normaal bewegen.
Hij heeft toch geen koorts hé?
Vanwege dat schrikkerig zijn
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)
Ik weet ook nog steeds niks buiten dat er twee specialisten betrokken zijn geweest bij de laatste ingreep. Deze moeten eerst samen overleggen alvorens er contact met ons opgenomen wordt. Waarschijnlijk morgen.
Wij zeiden direct tegen elkaar dat er nog een andere orthopeed zich met de operatie van Styx heeft bezig gehouden. Op zich geeft me dit ook wel een stukje vertrouwen maar ik wil wel heel graag weten hoe we ervoor staan.
Styx en ik zijn inmiddels wel weer vrienden
@Ranetje : Ik had zijn schrikkerigheid trouwens helemaal niet in verband gebracht met het eventueel hebben van koorts. Niet gemeten dus ook maar zal het in mijn achterhoofd houden mocht dit zich weer voordoen.
ceciel schreef:@Ranetje : Ik had zijn schrikkerigheid trouwens helemaal niet in verband gebracht met het eventueel hebben van koorts. Niet gemeten dus ook maar zal het in mijn achterhoofd houden mocht dit zich weer voordoen.
Hopelijk niet nodig
De wond ziet er mooi rustig uit
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)
Er is een helaas een zeer resistente bacterie gevonden.
Dinsdag hebben we opnieuw een gesprek en de mogelijkheid om te kiezen voor vervolgstappen zonder duidelijke uitkomst.
Stap 1 is verwijderen van het implantaat en spoelen van de knie. Dan daaropvolgend nog (minimaal) drie keer (wekelijks)spoelen onder narcose en inbrengen van een antibioticum, wat niet werkt op de resistente bacterie, en aanzien of het afweersysteem van Styx op deze manier zelf de bacterie te lijf kan.
Ik ga ondertussen kapot hier, wat is nou wijsheid.
Zoals ik het nu zie wil ik Styx de kans gunnen hier tegen te vechten en stel dat het hem lukt. Dan heeft hij met zijn bijna 90 kilo een blijvend kwetsbare knie zonder implantaat en hoop je dat hij hier niet doorheen klapt en alsnog ingeslapen moet worden?
Misschien is dat nog te ondervangen door hem een brace aan te laten meten met dan alsnog dé grote vraag of zijn lijf in staat is de bacterie de baas te worden.
Praten over geld is niet zo sjiek, en we hoeven het daar niet vanaf te laten hangen maar even wat input vanaf jullie kant.
Tta 1; 2800 euro ex medicatie, consulten, foto's e.d.
Tweede ingreep vorige week ; 2200 euro
Komende dinsdag geschat op 1400 euro
De drie keer spoelen wss iets goedkoper dan die 1400 euro.
Als ik garanties of slagingspercentages in acht zou kunnen nemen baseer je je keuze daar nog op. Nu is het één grote Russische roulette.
Over de komende dagen gaan we al onze vragen maar noteren en hopen we dan uit het gesprek aankomende dinsdag een besluit te kunnen nemen.
Ik zou het fijn vinden als mensen hier misschien mee kunnen denken en/of hun mening, ervaringen zouden willen delen.
Gun je een hond van nog geen drie jaar een (kleine) kans, hoop je op een wonder, of is het tot dinsdag iedere dag biefstuk en neem je afscheid.
al eens gedacht over bacteriofagen, misschien kan je dierenarts daar eens naar informeren, in sommige landen gebruiken ze dat in de plaats van antibiotica, ik zou zeggen ga er eens op zoeken ( kan een dom idee zijn maar nooit geschoten is altijd mis voor deze vent)
Met een kleintje en een zorgenkind bestaat je wereld op dit moment wel uit twee uitersten. Bij mensen komt het ook voor dat een infectie heel hardnekkig is maar ik heb nog niet gehoord dat het ze niet is gelukt om die niet weg te krijgen. Al gaat daar soms lange tijd overheen en komen sommige patiënten een paar maal terug voor het spoelen van een knie of heup. En jouw grote probleem is de communicatie, aan mensen kun je vragen hoe het met ze gaat en jij moet daar maar naar raden.
Als het geld gelukkig geen probleem is dan kun je volgende week vragen hoe zij de kans inschatten om grip op de bacterie te krijgen, gaan ze een cocktail van diverse middelen gebruiken of wat zijn hun mogelijkheden daarin. Ik denk dat je eerst dat gesprek moet voeren, goed uit moet vragen welk behandelplan zij in gedachten hebben en daar dan thuis in alle rust samen over nadenken
S@ndr@ schreef:al eens gedacht over bacteriofagen, misschien kan je dierenarts daar eens naar informeren, in sommige landen gebruiken ze dat in de plaats van antibiotica, ik zou zeggen ga er eens op zoeken ( kan een dom idee zijn maar nooit geschoten is altijd mis voor deze vent)
De bacteriofagen zijn inmiddels besproken met de orthopeed en die beaamt dat dit extern een oplossing zou kunnen bieden maar in het geval van Styx helaas niet. Zelfs de manier van bestrijden die ze nu gaan proberen is alleen getest op ratten maar heeft in dat onderzoek al laten zien dat dat het kraakbeen aantast (als ik de informatie goed heb opgeslagen, want mijn hoofd zit een beetje vol.)
Er wordt op mijn initiatief nog gekeken naar een lichaamseigen manier om de botaangroei te stimuleren, de orthopeed was hier positief over en neemt dit mee in het mogelijke behandelplan. Dit nemen we mee in het gesprek van komende dinsdag.
Ik heb er eigenlijk geen woorden meer voor. Wat ontzettend kut.
Ik zou idd al je vragen noteren en ook vooral kijken naar wat de prognose zou zijn als het wel goed gaat. Want hij kan sowieso niet daarna meer een implantaat?
En samen ook de scenario's bespreken.
Wat een klotenieuws Ceciel
Dat zijn keuzes die je gewoon niet wilt maken op die leeftijd. Zoveel operaties en zoveel onzekerheid, maar ook nog een jonge hond die verder wil leven...
Heel veel sterkte bij het gesprek dinsdag, hopelijk komt daar duidelijkheid uit.
Ik weet ook niet wat ik zou doen in een geval als dit
ach verdorie, die grote loebas... Wat een heftig nieuws zeg. Over de te volgen route kan ik niet zoveel zinnigs zeggen, er is niet echt een goede of slechte keuze in dit verhaal volgens mij, alleen maar jullie keuze. Maar wil jullie wel heel veel sterkte wensen..
Zonder implantaat is de knie instabiel toch? Dan zou een brace noodzakelijk zijn en dan nog wordt hij niet pijnvrij denk ik.
Jeetje ongelooflijk veel pech....en dan is er ook nog het risico op kruisband letsel aan de andere knie.
Heel veel sterkte met welke beslissing en behandeling dan ook
ceciel schreef:
Gun je een hond van nog geen drie jaar een (kleine) kans, hoop je op een wonder, of is het tot dinsdag iedere dag biefstuk en neem je afscheid.
Gewoon allemaal, hopen op een wonder en alsnog ieder dag biefstuk en heel veel knuffels
Bespreek alle overwegingen en denk er goed over na wat zinvol is en wat niet.
Bah wat naar.
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)
wat een rotbericht.
Dat verwacht je toch helemaal niet na een misstap?
Natuurlijk moet je dinsdag wel het gesprek aangaan. Ik begrijp 100% dat je een jonge, op die rotknie na, gezonde hond de kans wil geven. Maar ik vraag me net als jij wel af hoe groot de kans is dat die knie het houdt op lange termijn bij zo'n enorme hond.
Ik zag nog een opmerking over amputatie. Is dat geen optie? Een operatie en natuurlijk risico voor de andere knie. Maar dat risico loop je denk ik ook zonder amputatie. Ik weet alleen niet hoe het met die bacterie zit. Dat zit natuurlijk ook in zijn bloed.
Maar gaat hij die andere poot na al het gedoe straks wel belasten? Grote kans van niet denk ik.
Ik vind het nogal wat, operatie, spoelen. Nog meerdere narcoses en dan afwachten of die bacterie weggaat èn hopen dat de knie het houdt.
Meeste belasting komt op de voorhand hè. Ik denk dat hij nu ook al op zijn goede been loopt?
Nanna schreef:Ik zou zelf bij een hond van dit gewicht amputatie niet eens overwegen. Al het gewicht komt dan op de overblijvende poot. Die gaat dat nooit houden.
Ik dacht er niet meteen afwijzend tegenover te staan. Bij zo'n jonge hond is een jaar of twee, drie ook mooi meegenomen.
Maar ik heb filmpjes gezocht van mastiff achtigen op drie poten en ondanks dat de eigenaren lyrisch zijn, vind ik het er echt belabberd uitzien.
Ik hoop dat de infectie alsnog verholpen kan worden
En deze (die krijg ik niet in full text) van Dickerson, Vanna M., et al. "Outcomes of dogs undergoing limb amputation, owner satisfaction with limb amputation procedures, and owner perceptions regarding postsurgical adaptation: 64 cases (2005–2012)." Journal of the American Veterinary Medical Association 247.7 (2015): 786-792.
Results—58 of 64 (91%) owners perceived no change in their dog's attitude after amputation; 56 (88%) reported complete or nearly complete return to preamputation quality of life, 50 (78%) indicated the dog's recovery and adaptation were better than expected, and 47 (73%) reported no change in the dog's recreational activities. Body condition scores and body weight at the time of amputation were negatively correlated with quality of life scores after surgery. Taking all factors into account, most (55/64 [86%]) respondents reported they would make the same decision regarding amputation again, and 4 (6%) indicated they would not; 5 (8%) were unsure.
Ik vind amputatie eigenlijk geen optie, is wel aan bod gekomen in gesprek maar dan pas als al het andere niet gewerkt zou hebben. Ik denk dat we hem dan laten gaan.
Ik kan nergens ervaringen terug vinden van honden waarbij de implantaten na een tta of tplo zijn verwijderd en wat dit betekend voor de stabiliteit van de knie en kwaliteit van leven.
Vooralsnog begreep ik dat mits zijn bot goed terug groeit de knie wel stabiel zal worden maar dat een óf andere band het dan wel zwaar te verduren kan krijgen. Het is immers geen klein hondje.
In principe willen we hem de kans gunnen tegen die mrsp bacterie te vechten mits we meer duidelijkheid kunnen krijgen over de stabiliteit van die knie.
Ik ga er maar een beetje van uit dat, los van die infectie, ze vaker te maken hebben gehad met het verwijderen van implantaten en hoe het die honden vergaan is.
Oneindig leuren en opereren gaan we sowieso niet doen, 3 keer spoelen is de max.
Styx belast zijn poot buiten redelijk goed en ondanks dat hij met die klote bacterie zit en er op dit moment nog veel onzekere factoren zijn is nu het gevoel hem een kans te gunnen. Dit kan na het gesprek van dinsdag ook anders zijn hoor.
Maar als het helemaal uitzichtloos zou zijn stellen ze deze mogelijkheid toch niet voor?
Je moet vooral je eigen gevoel volgen en goed naar Styx kijken. Volgens mij doe je dat al prima.
Ik hoop op een goed gesprek as dinsdag en een oplossing voor jullie lieve Styx.
Ik ga heul hard duimen dat het goed gaat komen met dat spoelen, wie weet is er later nog iets aan die knie te doen als hij eerst die bacterie maar kwijt is heel veel succes en sterkte en voor hem een dikke
We gaan het beleven. Hij heeft zelf de moed nog niet laten zakken hoor, lag vanmiddag te genieten in de tuin en wilde zelfs in de benen komen toen hij een poes zag lopen, vrolijk naar zijn broer en ons, staat vol op die rechterpoot om te piesen, jat in het voorbij lopen lekkere kluiven van Linc.
Waar we gisteren wel wat traantjes hebben gelaten en ondanks een slapeloze nacht bekijken we het nu maar van dag tot dag en hopen we dat Styx hier doorheen mag komen.
Komende dinsdag wordt hij drie jaar. Het zou fijn zijn als hij volgend jaar zijn verjaardag nog eens mag vieren.
Is hem dat allemaal niet gegund dan zijn wij de eersten die tijdig in zullen grijpen.
Hij is schrikkerig, zowel binnen als buiten, waar ik geïrriteerd van raak en hij nóg dwarser qua gedrag.
Ik hoop ontzettend voor jullie dat het goed komt, ik duim voor 'm 
wat een rotbericht.
