Het HondenForum

Nanna schreef:Hij lustte net graag een gedroogde kippenpoot, was daar heel blij mee.
En nee, geen operaties. Daar is zijn algehele conditie te slecht voor. Hij leeft nu in blessuretijd en we hopen dat zo lang mogelijk comfortabel te rekken.

Een moeilijke periode, erg herkenbaar.
Ik geef je gelijk als je zegt dat hij geen pijn mag hebben.
Sterkte.

Nanna schreef:Hij lustte net graag een gedroogde kippenpoot, was daar heel blij mee.
En nee, geen operaties. Daar is zijn algehele conditie te slecht voor. Hij leeft nu in blessuretijd en we hopen dat zo lang mogelijk comfortabel te rekken.

Groot gelijk! Tien vind ik heel jong, maar dat doet er niet toe. Ineens in een oud mannetje verworden heeft hij ook niet verdiend.
Hopelijk mag hij nog een tijdje mee, maar zijn laatste jaren waren sowieso heel fijne bonusjaren. Hopelijk kunnen jullie nog een tijd (comfortabel inderdaad!) van elkaar genieten!

Hopelijk slaan de medicijnen aan, sterkte.

Glenn, wat doe je nou? Ga je met mijn oude Rhodi van 13,5 jaar oud meedoen? Jochie toch...

Wat triest, 10 jaar oud en zo'n plotselinge ellende. Hopelijk helpen de medicijnen (Rhodi krijgt Prednoral voor zijn miltkanker en dat gaat best goed) en kan Glenn nog even pijnvrij en blij mee....

Oh wat moeilijk. Ik sta er denk ik net zo in als jij, het moet vooral voor de hond zelf wel leuk blijven en je wil ze geen maanden revalidatie en herstel aandoen met een slechte prognose. Maar als het moment daar is en het is niet overduidelijk einde verhaal ga je toch grenzen verleggen
Ik hoop dat de blessuretijd voor Glenn nog lang mag duren maar vooral prettig mag verlopen!

Fijn dat Glenn er nog is en je het allemaal nog een redelijke kans geeft. Ik hoop zo dat het aanslaat en hij nog een tijdje mee kan. Voor de rest geef ik je helemaal gelijk.

Ach, Glenn toch. Hopelijk knapt hij toch nog wat op!

Ik zou, als ik jou was, Glenn inderdaad ook nog een kans geven. Een collie van 10 jaar, die moet echt nog een tijdje mee (zonder pijn en ongemakken, dat spreekt vanzelf).

Hoe gaat het vandaag met Glenn the man?

Nanna schreef:

Tamara/Bayko schreef:Hoe gaat het vandaag met Glenn the man?

Hij is wel vrolijk en blij maar het lopen is naatje. Hij beweegt zich voort als een zeekoe met 1 poot. Nou dat weer. Dat was dus net een heel kort uitlaatrondje.

Niet echt top dus Kom op, Glenn! Het is nu wel weer leuk geweest met die fratsen.

Klinkt niet echt heel geweldig.
Hopelijk slaat de medicatie aan.

Kom op Glenn

een paar dagen niet geweest en dan zoveel pagina's erbij: dat moet slecht nieuws zijn. Je mooie Glenn, wat vreselijk naar om hem zo te zien Deze onzekerheid over wel/niet is het allerergste. Sterkte

Het klinkt allemaal nog niet geweldig. Ik ben ook niet zo van het dokteren, het moet wel lollig blijven. Sterkte met de mooie man!

Ach jeetje, sterkte voor de mooie man, én voor jou natuurlijk.

Och

Een hond van 10 is niet oud, maar een hond van bijna 10 die ineens oud is daar is vaak wel meer aan de hand ja. Wat een getob nu. Wat zou je nog moeten doen aan prostaatkanker... en als hij nu al ligt te kreunen en manken en duidelijk niet pijnvrij is...
Denk dat ik dezelfde keuzes zou maken. Als hij pijnvrij nog even leuk mee kan hobbelen, heel fijn! Maar als het alleen maar tobben is en hij zich duidelijk niet fijn voelt, dan houdt het toch op. Hoop op een klein wonder voor je mooie man. Hij verdient nog wel een mooie tijd

Ik 'herken' de klachten een beetje van onze oudste hond. Na één AB kuur knapte hij wel wat op, maar niet volledig. Nogmaals bloedgeprikt en toen bleek dat de ontsteking niet volledig weg was. Dus nog een keer AB. Daarna heeft hij nog 8 maanden vrolijk geleefd. Bij hem werkte alleen pijnstillers ook niet. Succes! Het is zo rot om je hond zo te zien. En 10 is nog zo jong. Hopelijk gaat hij nog even vrolijk mee.

heeft ie geen spondylose??

daar kunnen ze echt mega pijn aan hebben en heel slecht van lopen...

Nanna schreef:Ik had ook liever dat hij 14 zou worden in blakende gezondheid.
Maar ja, lieverkoekjes worden niet gebakken. En net zoals mensen niet allemaal vrolijk de 90 halen, is dat bij honden net zo. Ik zal hem echt gruwelijk missen want het is één van de liefste honden die ik ooit gehad heb maar ik kan hem toch niet in leven gaan houden omdat ik hem niet kan missen.
En ik heb geen talent voor hondenverpleeghuiszorg. Een hond moet behoorlijk meekunnen, natuurlijk aangepast aan de leeftijd, maar als het een eindeloos gekwakkel gaat worden breien we er een eind aan. Want dat heeft hij niet verdiend.
De tijd zal het dus nu gaan leren maar ik heb er alvast een hard hoofd in.

Ben het helemaal mat je eens...Als het kwakkelen wordt is inslapen een daad van pure liefde!

Arme glenn..
Sterkte Jacq!

Nanna schreef:

Kimmie schreef:heeft ie geen spondylose??

daar kunnen ze echt mega pijn aan hebben en heel slecht van lopen...

Hij belast zijn re-achterpoot niet. Maar in - en uit de auto springen kon ie wel op drie poten (manlief zou hem beuren maar Glenn was hem voor). Je zou verwachten dat hij een pijnlijke rug zou ontzien. Het is ook geen langzaam proces geweest. Hij zat naast me toen ik met iemand stond te praten in het bos en opeens ging ie moeilijk doen en piepen.
Vind het zelf niet echt een spondylosebeeld. Daar verwacht je ook geen 40+ graden koorts bij.

De koorts niet, de rest wel.
Spondylose doet alleen pijn als de zenuw daadwerkelijk langs zo'n uitstulpseltje schuurt. En dat kan op ieder moment gebeuren en dan is het even goed mis. Komt de zenuw weer los dan is er niets meer aan de hand. Dan kunnen ze inderdaad met het grootste gemak in een auto springen of uitgelaten rondrennen. Het voortschrijden van spondylose is een proces van jaren en gebeurt grotendeels onzichtbaar. Met van die piekmomentjes.

Maar dat niet willen belasten van de achterpoot doet mij meer denken aan artrose wat ook vaak samen komt met spondylose en gewoon ouderdom.

Ik geef je groot gelijk dat je niet laat opereren, inderdaad kwellerij om niets.

Nanna schreef:

Neeltje schreef:

~Suzanne~ schreef:
Is prostaat kanker niet "simpel" geneesbaar door de prostaat te verwijderen? Ik weet het oprecht niet maar als dat het zou zijn, zou ik dat, let op, "ik" dus niet noodzakelijkerwijs "jij", dat in overweging nemen. Goed, het is een operatie, dat snap ik maar dat valt voor mij niet onder "eindeloos dokteren"...
chemo ofzo..

Suzanne

Nee, dat is niet 'simpel' geneesbaar met een operatie. Deze schijnt erg risicovol zijn.

Daar pieker ik eerlijk gezegd niet eens over. Dat valt bij mij onder mishandeling.

Er zijn verschillende therapeutische mogelijkheden voor de behandeling van een hond met prostaatkanker. Deze zijn chirurgische verwijdering, chemotherapie, hormonale therapie en bestraling. De prognose voor een dier met prostaatkanker is erg slecht, omdat deze meestal kwaadaardig is en uitzaait naar omliggende structuren. De kans op volledig herstel is ondanks therapie helaas zeer klein.

Dat had ik ook gelezen.

Och wat aandoenlijk, die Peer.

Ik ben het ook helemaal met je eens, ondanks dat het allemaal verdomd zeer deed en ik me de ogen uit mijn kop jankte, bleef ik wel heel nuchter. Klaar is klaar. Geen eindeloos rekken. Heel veel sterkte en een dikke knuf voor Glennie.

Nanna schreef:

Kimmie schreef:heeft ie geen spondylose??

daar kunnen ze echt mega pijn aan hebben en heel slecht van lopen...

Hij belast zijn re-achterpoot niet. Maar in - en uit de auto springen kon ie wel op drie poten (manlief zou hem beuren maar Glenn was hem voor). Je zou verwachten dat hij een pijnlijke rug zou ontzien. Het is ook geen langzaam proces geweest. Hij zat naast me toen ik met iemand stond te praten in het bos en opeens ging ie moeilijk doen en piepen.
Vind het zelf niet echt een spondylosebeeld. Daar verwacht je ook geen 40+ graden koorts bij.

Dat is t vaak ook niet. Dusty lag op de bank en begon ineens te krijssen dat ging je door merg en been... zo uit t niks leek t. En bleef ook gillen. De da vond dat juist typisch voor spondylose en daarom gelijk een foto gemaakt. En dat was t toen dan ook.
Kan die koorts niet van de paniek/stress zijn geweest?

Ik hoop dat ik zo nuchter kan zijn met Zappa als hij begint te kwakkelen.
Help me het maar herinneren.

Wat een zorgen Jacqueline.

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

Ik houd ook niet van gekwakkel weet ik van mezelf, maar Finn heeft een paar maanden gekwakkeld, maar meer ook omdat die lullo zelf het kwakkelen ok vond. En eerlijk gezegd zou ik willen weten waar het euvel vandaan komt bij een hond die gewoon toont als een jonge god al tijden en nu ineens is het even minder. Je gokt op kanker nu. Maar voor het zelfde geld zit de kanker in zijn ballen, en als je hem laat castreren is het euvel weg. Maar goed, wat ik al zei, je kent je hond zelf het best. Finn destijds had mogelijke teelbal kanker, maar zijn andere diagnose was progressiever. Dat was voor mij de reden om hem niet te laten castreren, en de dierenarts dacht daar net zo over dus gaven we hem medicatie voor die vergrote prostaat. Maar had Finn alleen diagnose teelbalkanker gehad, en verder geen andere aandoeningen dan had ik hem in de conditie die hij toen had wel laten opereren.
Maar jij weet en kent jouw hond het best, en weet wat de dierenarts heeft gezegd. Maar ik wilde dit toch even gezegd hebben, als ik andere mensen lees die schrijven dat als hun hond gaat kwakkelen dat ze er op gewezen willen worden hoe nuchter jij er in staat. En dat is geen aanval naar jou toe, maar meer naar mensen toe die dingen zwart wit willen gaan bekijken. Kwakkelen en er toch nog iets aan kunnen doen, of kwakkelen en pappen en nathouden, of kwakkelen en door een ingreep toch nog wat jaren mee gaan vind ik nog wel en verschil.
Je kent je hond zelf het best natuurlijk.

Sterkte Nanna, ik hoop uiteraard dat Glenn opknapt en we nog jaren van hem mogen genieten, want een mooie verschijning is hij zeker vind ik.

Ik denk als ik het zo lees, dat Glenn niet in de conditie is om geopereerd te worden nu.... als ik Jacqueline haar verhaal goed begrijp

Hè wat naar zeg, die prachtige Glenn. Hopelijk komt hij er weer bovenop.
Veel sterkte, het blijft een klotebeslissing.