Opvoeding Duitse/Mechelse herder

[S@ndr@]

fijn en precies van genieten, voor je het weer is hij echt volwassen de tijd vliegt

[Rumaroze]

Ik dacht terug aan dit topic, en ik bedacht me dat Gijs nu een jaar bij ons woont eind deze maand. Zn eerste verjaardag is geweest en wat is het een wéreld van verschil. Als ik achteraf kijk heb ik onderschat wat er al 'in zit' als je een pup neemt met een onbekende en stressvolle achtergrond. En achteraf was moeders een stuk ouder dan we dachten, waardoor haar rustige gedrag eerder een kwestie van leeftijd was dan van rustig karakter. Bij zijn broers zijn allemaal issues voor zover ik weet, niet met mensen en/of met honden kunnen, onvoorspelbaar en onzeker. Dat hebben wij godzijdank allemaal niet.

Bij Gijs heb ik het afgelopen jaar zó vaak te horen gekregen 'zo daar zit wel veel pit in' of 'oh hij is wel écht heel druk' en dat hij vrij snel hoog in zn drift kan zitten daar was ik uiteraard al achter. Maar zijn doorzettingsvermogen en fanatisme heb ik zo godsgruwelijk onderschat toen we hem in huis namen....

Maar inmiddels is hij bijna 14 maanden en hij is geweldig. Een puppycursus die vanuit rust en positiviteit opvoedde, die niet schrok van zenuwachtig snel afgeleid gedrag was een verademing, zo blij dat ik overgestapt ben toen. Maar dat was uiteraard niet voldoende voor Gijs, alleen puppycursus en de vervolgcursus. Dus we zijn gaan praktijkspeuren. Dat vindt hij helemaal het einde en hij is compleet afgemat na die tijd. En hij is er ook nog eens heel erg goed in.

Van een druk ongeleid projectiel als pup heb ik een hele fijne hond in huis nu. 10000 x is hij snel naar boven gerend omdat degene die door de deur kwam net te lang wachtte, traphekje neergezet, maar daar sprong hij gewoon overheen alsof het niets was..... inmiddels staat hij netjes op de drempel te wachten. Nog vaker is hij op de bank gesprongen en er weer af gehaald, krassen en schrammen en blauwe plekken heb ik door hem opgelopen. Niet door bijten, want dat doet hij niet, maar door pure lompheid.

Uitvallen naar fietsers, hardlopers, loslopend achter mountainbikers aangaan, hij heeft het allemaal gedaan. Inmiddels kan hij rustig een hardloper of een mountainbiker tegenkomen, zelfs in het losloopgebied, en het gaat prima. Er kunnen mensen bij ons op bezoek komen zonder enig probleem, hij is naar z'n plek te sturen, kent 'klaar' als teken dat het bezoek hem echt niet meer wil aaien en taait dan ook af. De grootste knuffelkont ooit is het geworden. Die puppie die geen rust in zn kont had en die bij een poging tot knuffelen meteen 'aan' stond.
En, dit vind ik best opvallend, hij heeft op 1 slipper en 1 briefje van 5 na, nooit iets gesloopt in huis. Gewoon niets. Ja, een heleboel dozen, die we hem gaven om zich op uit te leven

Het belangrijkste wat ik denk ik geleerd heb is waar zijn aan en uit knop zit. Ben ik rustig, is hij rustig, jut ik hem op dan gaat hij er ook vol voor. Bezoek moet ik dat leren, aaien, kroelen, kriebelen prima, maar ga niet met hem stoeien, ga niet proberen een trekspelletje te doen want dan is hij 'aan'. En als je die waarschuwing negeert mag je hem zelf weer proberen uit te zetten. Succes daarmee.

Dat kan ik zelf ook prima inmiddels, klaar is klaar. Dus trekspelletjes en stoeien zijn juist leuk, maar wel met mij en niet met iemand die hem niet kent. Maar in de basis is hij dol op mensen, iedereen is leuk, iedereen moet hem even aaien, hij luistert ook naar iedereen, behalve kleine kinderen die zijn interessant maar toch wel spannend, en hij is daar veel te lomp voor.

Zijn verlatingsangst van het begin is weg. Hij kan prima even alleen zijn, we zijn dat nu aan het trainen zonder bench want dat is toch nog lastig, s nachts gaat al prima, die ging vanzelf.

Andere honden vindt hij geweldig, soms wat onbesuisd, maar na véél oefenen (en veel zweten en hard werken van mijn kant) is hij terug te roepen als ik dat wil, ook als een andere hond interessant is. Hij weet inmiddels waar hij wel mee mag spelen en waar niet mee (kleine hondjes speelt hij echt te lomp voor, bij bang aangelegde hondjes komt de patser om de hoek kijken en dat mag dus ook niet en reuen van zn eigen leeftijd en pups zijn momenteel ook geen succes, dus die mag hij ook fijn voorbij lopen. Maar verder heeft hij een heilig respect voor vooral de dames, heeft geleerd dat te lang snuffelen je een flinke snauw oplevert en dat doet hij sindsdien dus ook niet meer.

En het belangrijkste misschien wel: ik ken mijn hond en ik vertrouw erop dat ik het beter weet dan de andere baas. Want ik liet me nog wel eens verleiden tot 'ah joh komt toch wel goed en laat hem lekker los en ze zoeken het zelf wel uit' dan dan lag de andere hond binnen 10 seconden piepend op de grond en kon ik die van mij compleet verblind er vanaf plukken. En de andere baas 'oh ik wist niet dat ie zo fanatiek was'.
Dat doen we dus niet meer. Als ik inschat dat het niet werkt, dan gaan we door. En dat is fijn. Met als gevolg dat hij zelf ook al doorloopt bij dit soort bazen en honden. Want hij vindt andere honden leuk, en hij wil helemaal geen confrontaties. En die zijn er dus ook niet meer.

Ik had een jaar geleden niet kunnen denken dat ik een hond zou hebben die in huis grotendeels slaapt, een beetje kluift, of eens een aai komt halen, die weleens blaft als er iemand aan de deur komt, maar na 2x blaffen ook weer rustig op zn plaats gaat liggen omdat ik dat zeg. Precies waaks genoeg.

En niks geen harde aanpak, gedoe over dominantie, op de rug leggen of een pet corrector spray of wat me allemaal wel niet is aangeraden voor gekkigheid. Ik ben hem gewoon gaan opvoeden zoals ik mijn kinderen heb opgevoed: veel lachen, veel spelen, veel knuffelen, jezelf mogen zijn en met duidelijke kaders en daar blijven we binnen of je het nu leuk vindt of niet. Rekening houden met wat hij kan en durft en me daar op aanpassen ipv andersom, zijn tempo aanhouden en niet teveel verwachten maar het gewoon léuk hebben. Dat blijkt bij kinderen en honden vrij aardig te werken En mijn mensenpubers gaan eigenlijk ook heel goed samen met de hondenpuber. Ik laat ze niet met hem wandelen, want als hij iets ziet waar hij wél achteraan wil (vogel/kat/blaadje) dan gaat hij ook en is hij lastig te houden. Ik zie dat aankomen en ben het voor, maar dat kan ik van de koters nog niet verwachten. Maar in huis zijn ze de beste vrienden, er wordt gespeeld en geknuffeld en het past allemaal prima bij elkaar. Uiteraard zijn ze elkaar ook weleens zat, maar dat heb je in een huis vol pubers

We zijn er nog niet hoor, hij blaft als een malle in de auto als hij een andere hond ziet, daar wil ik echt vanaf. En aangelijnd zijn andere honden ook wel spannend, al gaat dat steeds beter. Liefst lopen we toch niet aangelijnd, het bos is veel leuker.
En hij kan soms nog vreselijk de patserige puber uithangen, al denk ik dat dat er met de leeftijd ook wel uitgaat. Ik zie het aankomen en kan het vermijden.
In wezen kan ik zien dat het een vriendelijke hond is die het liefst gewoon geen gedoe heeft, dus daar heb ik wel vertrouwen in. De bananen hebben een tijd stevig in de oren gezeten, maar zo langzamerhand zijn die aan het verdwijnen.

Maar we gaan in september verder met gehoorzaamheid en beginnen met behendigheid, en ook nog met praktijkspeuren denk ik. Er zijn nog zoveel leuke dingen die we willen doen! Dat fanatisme is dan juist heel erg leuk.
Maar ik wilde toch even een update geven omdat ik hier toch wel veel geschreven heb over alle ellende van het begin. Ik weet nu weer zo'n beetje waarom ik graag een herder wilde, want er zijn echt momenten dat ik dat even niet meer zag. Bedankt voor alle tips hier! Heb ik zeker veel aan gehad.

[GoldenGizmo]

Fijn dat het nu zo goed gaat!

[S@ndr@]

helemaal top, we houden van succes verhalen

[natalie]

Wauw, wat goed! Mooi om te lezen hoe je het aangepakt hebt en tot welk resultaat je nu (al) bent gekomen.

[Lieske_1977]

Wat een leuke update. Fijn dat het zo goed gaat!

[DeDiana]

Wat fijn! Ik kan me voorstellen dat het best een lastige periode is geweest (en nu soms misschien nog wel eens), maar mooi om te lezen hoe je daarmee bent omgegaan en nu gewoon een heel fijne, betrouwbare en luisterende hond aan hem hebt
'Klaar is klaar' is ook wel echt cruciaal ja, dat is bij mijn honden al zo en die zijn een stuk minder heftig dan jouw hond

[ranetje]

Wat een leuke update

Fijn dat je veel met hem doet.

[blondie]

Wat een fijne update! Als ik je relaas lees herken ik veel van onze herder Aki, o.a. dat spel in huis door derden bijvoorbeeld. Hij is nu 6 jaar, die gaat dan nog steeds "aan" en vreemden weten de uit knop meestal niet.

[Budkes]

Super update, en hij is fantastisch om te zien.
Mijn droomkruising voor later, als ik met pensioen ben en met de camper door de wereld trek.