Het HondenForum

iones schreef: Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

dagmar88 schreef:

iones schreef: Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

dagmar88 schreef:

iones schreef: Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

Ήυs schreef:

renee-uk schreef:

Ήυs schreef:Ik vind de vergelijking 'je oudere kind doe je toch ook niet weg' ook wel een beetje raar. Er zijn kinderen met gedragsproblemen hoor maar het lijkt me niet dat je oudere kind je baby bijt. Wat wel zo kan zijn met een hond.

nou een baby met kinderspeelgoed op het hoofd timmeren lijkt me voor die baby ook niet zo gezond eerlijk gezegd

Tja zo zijn er altijd wel voorbeelden te vinden Misschien willen ouders het kind wel herplaatsen. Dat is alleen iets lastiger met een kind dan met een hond he?

dagmar88 schreef:

iones schreef: Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

iones schreef:

dagmar88 schreef:

iones schreef: Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

Je kunt niet alles plannen. Maar je kunt weten wat je wilt, en je kunt best anticiperen.

Je weet of je ooit kinderen wilt. En je weet ook dat een hond meestal ouder wordt dan 10. En je weet ook dat het heel druk kan zijn met een baby in huis, of een peuter erbij. Je weet ook, of je kúnt weten als je een beetje de moeite doet, dat sommige rassen intensiever zijn dan andere. En of je het beide kunt handelen of niet. Gewoon een beetje voorwerk doen, informatie, niet dom zomaar iets doen.

dagmar88 schreef:

iones schreef:

dagmar88 schreef:

iones schreef: Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

Je kunt niet alles plannen. Maar je kunt weten wat je wilt, en je kunt best anticiperen.

Je weet of je ooit kinderen wilt. En je weet ook dat een hond meestal ouder wordt dan 10. En je weet ook dat het heel druk kan zijn met een baby in huis, of een peuter erbij. Je weet ook, of je kúnt weten als je een beetje de moeite doet, dat sommige rassen intensiever zijn dan andere. En of je het beide kunt handelen of niet. Gewoon een beetje voorwerk doen, informatie, niet dom zomaar iets doen.

Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?
Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

Jaap* schreef:Wij laten het lot bepalen of er kinderen komen of niet. Wat er ook gebeurt is altijd goed. Ik heb een schijthekel aan de beperkingen van plannen.

Jaap* schreef:Ja maar dat hangt niet oorzakelijk aan een kind. Die situatie kan ook ontstaan met een partner.

dagmar88 schreef: Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?
Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

Omega schreef:

Jaap* schreef:Ja maar dat hangt niet oorzakelijk aan een kind. Die situatie kan ook ontstaan met een partner.

Inderdaad, daarom zijn onze honden nu bij ons.
Een van de partners werd ziek, maandenlange ziekenhuisopname, invalide weer thuis gekomen. Was niet te voorzien en ze zijn goed geweest voor de honden en waren zo eerlijk naar hen toe om ze te herplaatsen, de honden waren anders stikongelukkig geworden.
Met 4 honden werkt dat niet, helemaal niet als je vanuit Italië weer terug moet verhuizen naar Duitsland en in een veel kleiner huis zonder tuin terecht komt. Ik ben blij dat ze besloten hebben deze twee te herplaatsen, want wij hebben nu twee superhonden.

renee-uk schreef: dat vind ik rot voor je, maar ondanks dat vind ik het ook een redelijk egoïstische keuze en niet alleen vanwege je moeilijke honden die je niet zo een, twee, drie op een goede plek zult hebben.
maar om het daarbij te houden: in mijn ogen maak je af waar je aan begint en honden zijn geen ouwe schoenen die je in de kliko flikkert als ze je opeens niet goed meer passen.

ik zal hier wel weer geen vrienden mee maken, maar dat maakt toch niet dat ik er opeens anders over denk.

dagmar88 schreef:

renee-uk schreef: dat vind ik rot voor je, maar ondanks dat vind ik het ook een redelijk egoïstische keuze en niet alleen vanwege je moeilijke honden die je niet zo een, twee, drie op een goede plek zult hebben.
maar om het daarbij te houden: in mijn ogen maak je af waar je aan begint en honden zijn geen ouwe schoenen die je in de kliko flikkert als ze je opeens niet goed meer passen.

ik zal hier wel weer geen vrienden mee maken, maar dat maakt toch niet dat ik er opeens anders over denk.

Dat hoeft toch ook niet? Het blijft een persoonlijke keuze en dat anderen daar anders over denken is prima.
Ik zou er bijvoorbeeld nooit voor kiezen biologische kinderen te krijgen met mijn aandoening. Maar ik begrijp ook waarom anderen daar wel voor kiezen.
Als zij de consequenties daarvan willen/kunnen aanvaarden is het ze gegund.
Het krijgen van kinderen is hoe dan ook een egoïstische keuze.

Heb overigens tien jaar geleden al uitvalsverschijnselen gehad en de kans dat ik niet meer kan lopen is altijd aanwezig. Vandaag, volgende week, over 20 jaar.
Dat betekent niet meteen dat mijn honden (waarvan er twee goed plaatsbaar zijn) dan weg moeten. Wel dat herplaatsen een mogelijkheid is wanneer ze op de lange duur ergens anders beter af zijn.

kipo schreef: Als ik Niko erbij krijg, wil ik Pjotr wel, maar dan wel pas over een jaar of 3 a 4.

dagmar88 schreef:

kipo schreef: Als ik Niko erbij krijg, wil ik Pjotr wel, maar dan wel pas over een jaar of 3 a 4.

Krijg ik er dan een even keurig opgevoed kind voor in de plaats?

Tegen die tijd is niekje al een oude zak joh. En pjotr nog steeds een pup

kipo schreef:

dagmar88 schreef:

kipo schreef: Als ik Niko erbij krijg, wil ik Pjotr wel, maar dan wel pas over een jaar of 3 a 4.

Krijg ik er dan een even keurig opgevoed kind voor in de plaats?

Tegen die tijd is niekje al een oude zak joh. En pjotr nog steeds een pup

Ik heb alleen heksenkinderen in de aanbieding.
Oudste (kijkt iets teveel naar Dora) riep laatst midden in het winkelcentrum tegen vriend: "Papa niet stelen"

iones schreef:

Jaap* schreef:Ja maar dat hangt niet oorzakelijk aan een kind. Die situatie kan ook ontstaan met een partner.

Als in?

dagmar88 schreef:

Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?


Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

iones schreef:

dagmar88 schreef:

Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?


Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

En ongeacht de kans blijvend invalide te raken..... pfffff. wat een gekkenwerk..... Dat kan ik helemaal niet begrijpen. Mijn gezondheid is voor mij allesbepalend in het leven.

iones schreef: Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

iones schreef:Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!

dagmar88 schreef:

iones schreef: Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

Nee. Genoeg mensen waarbij die behoefte pas komt als hun leven daar naar is, of na een bepaalde leeftijd.

Jaap* schreef:

iones schreef:Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!

Waarom zou ik daar een standpunt over moeten innemen? Je kunt het ook gewoon nemen zoals het komt.

smoekie schreef:

dagmar88 schreef:

iones schreef: Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

Nee. Genoeg mensen waarbij die behoefte pas komt als hun leven daar naar is, of na een bepaalde leeftijd.

Ja fijn. Maar dan nóg is er altijd de hond. De hond waar je tot dan toe voor gezorgd hebt en die je gewoon niet weg hoort te doen omdat je ineens "behoefte" hebt aan een kind

Nell heeft hier echt geen beste tijd gehad toen de jongste net geboren was hoor. Zou het vast bij een ander "beter" hebben gehad. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan gedacht heeft haar weg te doen. Zij hoort namelijk (hoe simpel ik ook kan zijn) gewoon bij ons gezin. En guess what? Kleine is inmiddels 6 en zij is er ook nog steeds Heeft aan die eerste 6 mnd echt geen trauma overgehouden

dagmar88 schreef:

smoekie schreef:

dagmar88 schreef:

iones schreef: Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

Nee. Genoeg mensen waarbij die behoefte pas komt als hun leven daar naar is, of na een bepaalde leeftijd.

Ja fijn. Maar dan nóg is er altijd de hond. De hond waar je tot dan toe voor gezorgd hebt en die je gewoon niet weg hoort te doen omdat je ineens "behoefte" hebt aan een kind

Nell heeft hier echt geen beste tijd gehad toen de jongste net geboren was hoor. Zou het vast bij een ander "beter" hebben gehad. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan gedacht heeft haar weg te doen. Zij hoort namelijk (hoe simpel ik ook kan zijn) gewoon bij ons gezin. En guess what? Kleine is inmiddels 6 en zij is er ook nog steeds Heeft aan die eerste 6 mnd echt geen trauma overgehouden

Ik zeg nergens dat niet zo is.

Er stond dan ook op de lange termijn. Met of zonder kinderen maakt daar voor mij geen verschil in.

Jaap* schreef:

iones schreef:Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!

Waarom zou ik daar een standpunt over moeten innemen? Je kunt het ook gewoon nemen zoals het komt.

iones schreef:

Jaap* schreef:

iones schreef:Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!

Waarom zou ik daar een standpunt over moeten innemen? Je kunt het ook gewoon nemen zoals het komt.

Ongeacht de gevolgen?

smoekie schreef: Kan zijn dat ik je verkeerd begrepen heb hoor, maar door wat jij eerder zei dat jij een redelijke kans hebt (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap en jullie bereid zijn dat risico te nemen met de wetenschap dat er dan veel veranderd, waaronder hetgeen wat jullie de honden nu kunnen bieden ga ik er heel simpel (misschien te simpel) vanuit dat als je de honden al niet hun "standaard" (simpele) zorg kunt geven dat voor een kind nóg moeilijker is.

Meer dan eens belanden dergelijke honden al op mp of in het asiel. En dan is er bij de meeste niet eens sprake van invaliditeit.