Hond inplaats van kinderen?

[dagmar88]

Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

[iones]

Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

Je kunt niet alles plannen. Maar je kunt weten wat je wilt, en je kunt best anticiperen.

Je weet of je ooit kinderen wilt. En je weet ook dat een hond meestal ouder wordt dan 10. En je weet ook dat het heel druk kan zijn met een baby in huis, of een peuter erbij. Je weet ook, of je kúnt weten als je een beetje de moeite doet, dat sommige rassen intensiever zijn dan andere. En of je het beide kunt handelen of niet. Gewoon een beetje voorwerk doen, informatie, niet dom zomaar iets doen.

[Ήυs]

Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

Juist.

[renee-uk]

Ik vind de vergelijking 'je oudere kind doe je toch ook niet weg' ook wel een beetje raar. Er zijn kinderen met gedragsproblemen hoor maar het lijkt me niet dat je oudere kind je baby bijt. Wat wel zo kan zijn met een hond.

nou een baby met kinderspeelgoed op het hoofd timmeren lijkt me voor die baby ook niet zo gezond eerlijk gezegd

Tja zo zijn er altijd wel voorbeelden te vinden Misschien willen ouders het kind wel herplaatsen. Dat is alleen iets lastiger met een kind dan met een hond he?

ja weet ik, maar ik antwoord op jou en daar leek het alsof een ander kind nooit een baby kwaad kan doen

[renee-uk]

Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

ja dat kan, maar dan hebben we het niet over mensen die op voorhand al zeggen hun hond uit huis te gooien mochten er kinderen komen.
het lijkt wel alsof dat een onmogelijkheid is, kinderen én een hond.
denk dat er meer mensen zijn die hond en kinderen samen een prima leven geven dan mensen die op voorhand de hond al afserveren omdat ze persé op dat moment die baby willen.
waarschijnlijk is het met de aanschaf van die hond dan ook zo gegaan.
zo gewonnen, zo geronnen immers

[kipo]

Ik heb een tijdlang geregeld naar asielhonden gekeken en daarbij ook een beetje op de afstand vanaf thus gelet. Dan zijn er een aantal Belgische asielen waarbij de reden van afstand heel vaak ofwel verhuizing ofwel zwangerschap waren. Daar snap ik niks van. Als de situatie gevaarlijk blijkt te zijn als het kind er eenmaal is of het gaat gewoon echt niet omwille van gezondheid of andere toestanden, oke, maar toch niet op voorhand al.
Kita en Pol hebben nooit op de schopstoel gezeten, nooit. Ik ben alleen heel erg terughoudend met nu een nieuwe hond erbij nemen, met 1 kind zag ik dat nog wel zitten, mits ik tegen de juiste hond aanliep, maar nu met 2 is het teveel.
Dus ofwel lopen we een keer tegen een oude(re) hond aan, die vrijwel niks nodig heeft buiten een warm mandje en liefde, ofwel duurt het nog een paar jaar voor er weer een hond bij komt.

[dagmar88]

Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

Je kunt niet alles plannen. Maar je kunt weten wat je wilt, en je kunt best anticiperen.

Je weet of je ooit kinderen wilt. En je weet ook dat een hond meestal ouder wordt dan 10. En je weet ook dat het heel druk kan zijn met een baby in huis, of een peuter erbij. Je weet ook, of je kúnt weten als je een beetje de moeite doet, dat sommige rassen intensiever zijn dan andere. En of je het beide kunt handelen of niet. Gewoon een beetje voorwerk doen, informatie, niet dom zomaar iets doen.

Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?
Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

[Jaap*]

Je kiest ervoor om een levend wezen in je leven te halen. En dat levende wezen heeft geen zeggenschap in jouw keuze. Je moet er dan ook faliekant achter staan en er voor willen zorgen.

Waarom zou die goede wil er niet zijn? Hoe veel je ook van je dier(en) houdt, het kan heel anders lopen dan dat je vooraf had verwacht.

Je kunt niet alles plannen. Maar je kunt weten wat je wilt, en je kunt best anticiperen.

Je weet of je ooit kinderen wilt. En je weet ook dat een hond meestal ouder wordt dan 10. En je weet ook dat het heel druk kan zijn met een baby in huis, of een peuter erbij. Je weet ook, of je kúnt weten als je een beetje de moeite doet, dat sommige rassen intensiever zijn dan andere. En of je het beide kunt handelen of niet. Gewoon een beetje voorwerk doen, informatie, niet dom zomaar iets doen.

Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?
Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

Wij laten het lot bepalen of er kinderen komen of niet. Wat er ook gebeurt is altijd goed. Ik heb een schijthekel aan de beperkingen van plannen.

[dagmar88]

Wij laten het lot bepalen of er kinderen komen of niet. Wat er ook gebeurt is altijd goed. Ik heb een schijthekel aan de beperkingen van plannen.

Gelijk heb je.
Ik was voorlopig ook nog niet van plan me volledig aan te passen op wat er kan gaan komen en hond/kind/man/kat/werke loos achter de geraniums te kruipen in een invalidewoning.
Heb wel wat beters te doen zolang het kan.

[Omega]

Ja maar dat hangt niet oorzakelijk aan een kind. Die situatie kan ook ontstaan met een partner.

Inderdaad, daarom zijn onze honden nu bij ons.
Een van de partners werd ziek, maandenlange ziekenhuisopname, invalide weer thuis gekomen. Was niet te voorzien en ze zijn goed geweest voor de honden en waren zo eerlijk naar hen toe om ze te herplaatsen, de honden waren anders stikongelukkig geworden.
Met 4 honden werkt dat niet, helemaal niet als je vanuit Italië weer terug moet verhuizen naar Duitsland en in een veel kleiner huis zonder tuin terecht komt. Ik ben blij dat ze besloten hebben deze twee te herplaatsen, want wij hebben nu twee superhonden.

[renee-uk]

Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?
Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

dat vind ik rot voor je, maar ondanks dat vind ik het ook een redelijk egoïstische keuze en niet alleen vanwege je moeilijke honden die je niet zo een, twee, drie op een goede plek zult hebben.
maar om het daarbij te houden: in mijn ogen maak je af waar je aan begint en honden zijn geen ouwe schoenen die je in de kliko flikkert als ze je opeens niet goed meer passen.

ik zal hier wel weer geen vrienden mee maken, maar dat maakt toch niet dat ik er opeens anders over denk.

[renee-uk]

Ja maar dat hangt niet oorzakelijk aan een kind. Die situatie kan ook ontstaan met een partner.

Inderdaad, daarom zijn onze honden nu bij ons.
Een van de partners werd ziek, maandenlange ziekenhuisopname, invalide weer thuis gekomen. Was niet te voorzien en ze zijn goed geweest voor de honden en waren zo eerlijk naar hen toe om ze te herplaatsen, de honden waren anders stikongelukkig geworden.
Met 4 honden werkt dat niet, helemaal niet als je vanuit Italië weer terug moet verhuizen naar Duitsland en in een veel kleiner huis zonder tuin terecht komt. Ik ben blij dat ze besloten hebben deze twee te herplaatsen, want wij hebben nu twee superhonden.

je hebt geen inspraak in iets dat je overkomt, wel in dingen waar je van te voren zelf voor kiest.
in dit geval begrijp ik de herplaatsing dan ook best.

[dagmar88]

dat vind ik rot voor je, maar ondanks dat vind ik het ook een redelijk egoïstische keuze en niet alleen vanwege je moeilijke honden die je niet zo een, twee, drie op een goede plek zult hebben.
maar om het daarbij te houden: in mijn ogen maak je af waar je aan begint en honden zijn geen ouwe schoenen die je in de kliko flikkert als ze je opeens niet goed meer passen.

ik zal hier wel weer geen vrienden mee maken, maar dat maakt toch niet dat ik er opeens anders over denk.

Dat hoeft toch ook niet? Het blijft een persoonlijke keuze en dat anderen daar anders over denken is prima.
Ik zou er bijvoorbeeld nooit voor kiezen biologische kinderen te krijgen met mijn aandoening. Maar ik begrijp ook waarom anderen daar wel voor kiezen.
Als zij de consequenties daarvan willen/kunnen aanvaarden is het ze gegund.
Het krijgen van kinderen is hoe dan ook een egoïstische keuze.

Heb overigens tien jaar geleden al uitvalsverschijnselen gehad en de kans dat ik niet meer kan lopen is altijd aanwezig. Vandaag, volgende week, over 20 jaar.
Dat betekent niet meteen dat mijn honden (waarvan er twee goed plaatsbaar zijn) dan weg moeten. Wel dat herplaatsen een mogelijkheid is wanneer ze op de lange duur ergens anders beter af zijn.

[kipo]

dat vind ik rot voor je, maar ondanks dat vind ik het ook een redelijk egoïstische keuze en niet alleen vanwege je moeilijke honden die je niet zo een, twee, drie op een goede plek zult hebben.
maar om het daarbij te houden: in mijn ogen maak je af waar je aan begint en honden zijn geen ouwe schoenen die je in de kliko flikkert als ze je opeens niet goed meer passen.

ik zal hier wel weer geen vrienden mee maken, maar dat maakt toch niet dat ik er opeens anders over denk.

Dat hoeft toch ook niet? Het blijft een persoonlijke keuze en dat anderen daar anders over denken is prima.
Ik zou er bijvoorbeeld nooit voor kiezen biologische kinderen te krijgen met mijn aandoening. Maar ik begrijp ook waarom anderen daar wel voor kiezen.
Als zij de consequenties daarvan willen/kunnen aanvaarden is het ze gegund.
Het krijgen van kinderen is hoe dan ook een egoïstische keuze.

Heb overigens tien jaar geleden al uitvalsverschijnselen gehad en de kans dat ik niet meer kan lopen is altijd aanwezig. Vandaag, volgende week, over 20 jaar.
Dat betekent niet meteen dat mijn honden (waarvan er twee goed plaatsbaar zijn) dan weg moeten. Wel dat herplaatsen een mogelijkheid is wanneer ze op de lange duur ergens anders beter af zijn.

Als ik Niko erbij krijg, wil ik Pjotr wel, maar dan wel pas over een jaar of 3 a 4.

[dagmar88]

Als ik Niko erbij krijg, wil ik Pjotr wel, maar dan wel pas over een jaar of 3 a 4.

Krijg ik er dan een even keurig opgevoed kind voor in de plaats?

Tegen die tijd is niekje al een oude zak joh. En pjotr nog steeds een pup



De afspraak is overigens wel dat we het ons kunnen veroorloven dat mijn vriend langere tijd niet hoeft te werken voor we aan een kind beginnen; zodat hij tot een jaar thuis kan blijven.
En van de gemeente mag ik (ook nu al) ieder moment verhuizen naar een aangepaste woning.

[kipo]

Als ik Niko erbij krijg, wil ik Pjotr wel, maar dan wel pas over een jaar of 3 a 4.

Krijg ik er dan een even keurig opgevoed kind voor in de plaats?

Tegen die tijd is niekje al een oude zak joh. En pjotr nog steeds een pup

Ik heb alleen heksenkinderen in de aanbieding.
Oudste (kijkt iets teveel naar Dora) riep laatst midden in het winkelcentrum tegen vriend: "Papa niet stelen"

[Chihuahua-paws]

Als ik Niko erbij krijg, wil ik Pjotr wel, maar dan wel pas over een jaar of 3 a 4.

Krijg ik er dan een even keurig opgevoed kind voor in de plaats?

Tegen die tijd is niekje al een oude zak joh. En pjotr nog steeds een pup

Ik heb alleen heksenkinderen in de aanbieding.
Oudste (kijkt iets teveel naar Dora) riep laatst midden in het winkelcentrum tegen vriend: "Papa niet stelen"

hahaha geweldig zulke kinderen lol.

[ranetje]

Ja maar dat hangt niet oorzakelijk aan een kind. Die situatie kan ook ontstaan met een partner.

Als in?

Zoveel fantasie heb je vast zelf wel
Hoop ik

[iones]

Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?


Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

En ongeacht de kans blijvend invalide te raken..... pfffff. wat een gekkenwerk..... Dat kan ik helemaal niet begrijpen. Mijn gezondheid is voor mij allesbepalend in het leven.

[smoekie]

Oh. Er is geen optie dat je niet zeker weet of dat de uitvoering van die kinderwens afhankelijk is van de omstandigheden?


Ik wist vooraf niet eens hoe een hond mijn leven zou veranderen, laat staan dat ik kan ruiken hoe het met een kind zal gaan.
Natuurlijk neem je (om maar even een voorbeeld aan te halen) geen jonge, pittige hond in huis op het moment dat je zwanger bent of snel zwanger denkt te raken.
Maar ook wanneer je weloverwogen beslissingen hebt gemaakt zijn er zat dingen waar je niet op kunt anticiperen, of die je misschien aanneemt als aanvaardbaar risico.
Daarbij zijn er zat ongeplande zwangerschappen, net als vrouwen die helaas jarenlang of helemaal geen zwangerschap is gegund.
Ik heb een redelijke kans (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap. Mijn partner en ik zijn bereid dat risico te nemen.
Ik ga er niet van uit, maar op het moment dat dat zou gebeuren, verandert er heel veel. Ook wat we de honden kunnen bieden.

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

En ongeacht de kans blijvend invalide te raken..... pfffff. wat een gekkenwerk..... Dat kan ik helemaal niet begrijpen. Mijn gezondheid is voor mij allesbepalend in het leven.

Nou dit dus. Als je "honden" dan al niet eens hun nodige zorg kunt bieden, hoe dan wel de kinderen?

Nou ja, dat zijn dus de mensen die je op mp tegenkomt. "nemen" een kind en de hond is ze dan teveel. Simpel toch. Next!

[iones]

Daar komt het wel op neer ja.

[dagmar88]

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

Nee. Genoeg mensen waarbij die behoefte pas komt als hun leven daar naar is, of na een bepaalde leeftijd.

[Jaap*]

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!

Waarom zou ik daar een standpunt over moeten innemen? Je kunt het ook gewoon nemen zoals het komt.

[smoekie]

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

Nee. Genoeg mensen waarbij die behoefte pas komt als hun leven daar naar is, of na een bepaalde leeftijd.

Ja fijn. Maar dan nóg is er altijd de hond. De hond waar je tot dan toe voor gezorgd hebt en die je gewoon niet weg hoort te doen omdat je ineens "behoefte" hebt aan een kind

Nell heeft hier echt geen beste tijd gehad toen de jongste net geboren was hoor. Zou het vast bij een ander "beter" hebben gehad. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan gedacht heeft haar weg te doen. Zij hoort namelijk (hoe simpel ik ook kan zijn) gewoon bij ons gezin. En guess what? Kleine is inmiddels 6 en zij is er ook nog steeds Heeft aan die eerste 6 mnd echt geen trauma overgehouden

[smoekie]

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!

Waarom zou ik daar een standpunt over moeten innemen? Je kunt het ook gewoon nemen zoals het komt.

Nou doorgaan he, doorgaans is het toch wel een bepaalde "keuze" hoor. Je wordt namelijk niet "zomaar" zwanger. Als je geen voorbehoedsmiddelen neemt wéét je (normaliter) dat de kans bestaat dat het "raak" kan zijn. Als je dan een hond hebt, lijkt het mij wel zo fair om de hond daar niet de dupe van te laten worden door deze elders te dumpen omdat er ineens een "wondertje" op komst is

[dagmar88]

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

Nee. Genoeg mensen waarbij die behoefte pas komt als hun leven daar naar is, of na een bepaalde leeftijd.

Ja fijn. Maar dan nóg is er altijd de hond. De hond waar je tot dan toe voor gezorgd hebt en die je gewoon niet weg hoort te doen omdat je ineens "behoefte" hebt aan een kind

Nell heeft hier echt geen beste tijd gehad toen de jongste net geboren was hoor. Zou het vast bij een ander "beter" hebben gehad. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan gedacht heeft haar weg te doen. Zij hoort namelijk (hoe simpel ik ook kan zijn) gewoon bij ons gezin. En guess what? Kleine is inmiddels 6 en zij is er ook nog steeds Heeft aan die eerste 6 mnd echt geen trauma overgehouden

Ik zeg nergens dat niet zo is.

Er stond dan ook op de lange termijn. Met of zonder kinderen maakt daar voor mij geen verschil in.

[smoekie]

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!
Of je wens al dan niet wordt uitgevoerd is een tweede, maar je weet of je het hebt, ongeacht omstandigheden.
Want omstandigheden bepalen niet of mensen kinderen willen, ratio bepaalt dat niet. Het is puur en alleen GEVOEL dat bepaalt dat mensen wel of geen kinderen willen.

Nee. Genoeg mensen waarbij die behoefte pas komt als hun leven daar naar is, of na een bepaalde leeftijd.

Ja fijn. Maar dan nóg is er altijd de hond. De hond waar je tot dan toe voor gezorgd hebt en die je gewoon niet weg hoort te doen omdat je ineens "behoefte" hebt aan een kind

Nell heeft hier echt geen beste tijd gehad toen de jongste net geboren was hoor. Zou het vast bij een ander "beter" hebben gehad. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan gedacht heeft haar weg te doen. Zij hoort namelijk (hoe simpel ik ook kan zijn) gewoon bij ons gezin. En guess what? Kleine is inmiddels 6 en zij is er ook nog steeds Heeft aan die eerste 6 mnd echt geen trauma overgehouden

Ik zeg nergens dat niet zo is.

Er stond dan ook op de lange termijn. Met of zonder kinderen maakt daar voor mij geen verschil in.

Kan zijn dat ik je verkeerd begrepen heb hoor, maar door wat jij eerder zei dat jij een redelijke kans hebt (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap en jullie bereid zijn dat risico te nemen met de wetenschap dat er dan veel veranderd, waaronder hetgeen wat jullie de honden nu kunnen bieden ga ik er heel simpel (misschien te simpel) vanuit dat als je de honden al niet hun "standaard" (simpele) zorg kunt geven dat voor een kind nóg moeilijker is.

Meer dan eens belanden dergelijke honden al op mp of in het asiel. En dan is er bij de meeste niet eens sprake van invaliditeit.

[iones]

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!

Waarom zou ik daar een standpunt over moeten innemen? Je kunt het ook gewoon nemen zoals het komt.

Ongeacht de gevolgen?

[Jaap*]

Je weet toch dat je kinderen wilt? Of weet je het vandaag wel of morgen niet? Daar gaat het toch om!

Waarom zou ik daar een standpunt over moeten innemen? Je kunt het ook gewoon nemen zoals het komt.

Ongeacht de gevolgen?

Wat voor gevolgen. Waar heb je het over.

[dagmar88]

Kan zijn dat ik je verkeerd begrepen heb hoor, maar door wat jij eerder zei dat jij een redelijke kans hebt (blijvend) invalide te raken tijdens een zwangerschap en jullie bereid zijn dat risico te nemen met de wetenschap dat er dan veel veranderd, waaronder hetgeen wat jullie de honden nu kunnen bieden ga ik er heel simpel (misschien te simpel) vanuit dat als je de honden al niet hun "standaard" (simpele) zorg kunt geven dat voor een kind nóg moeilijker is.

Meer dan eens belanden dergelijke honden al op mp of in het asiel. En dan is er bij de meeste niet eens sprake van invaliditeit.

Inderdaad.
Ik heb geen dergelijke honden en ben niet de meesten. Ik heb mijn honden en ben gelukkig gewoon mezelf.