Het HondenForum

Manu schreef:Allemaal leuk hoor, honden die los moeten kunnen rennen om gelukkig te zijn. Maar ik heb net 15 dagen met een heel team achter haar aan gerend.
14 nachten moest ik gaan slapen wetende dat mijn hond ergens in de kou lag en alleen was.
15 dagen hoefde ik maar 1 voerbak neer te zetten, maar 1 riem te pakken..

Dat loslopen komt helemaal niet ter sprake nu. Niet voor mij.

Heel begrijpelijk, alles moet bezinken en er zijn ook veilige omheinde uitlaat plaatsen, geef het gewoon de tijd. Vermoedelijk moet ze nu ook eerst aansterken. Loslopen lijkt me na deze ervaring geen prioriteit hebben, vertrouwen krijgen wel.

Manu schreef:Allemaal leuk hoor, honden die los moeten kunnen rennen om gelukkig te zijn. Maar ik heb net 15 dagen met een heel team achter haar aan gerend.
14 nachten moest ik gaan slapen wetende dat mijn hond ergens in de kou lag en alleen was.
15 dagen hoefde ik maar 1 voerbak neer te zetten, maar 1 riem te pakken..

Dat loslopen komt helemaal niet ter sprake nu. Niet voor mij.

Dat kan ik mij heel goed voorstellen.
Ik had daar ook moeite mee en nog wel eens.
Doe het op jou manier

Zo blij dat ze terug is, ik heb het hier gevolgd en de berichten gedeeld op facebook, maar kon voor de rest niet veel doen.
Ik zou gewoon je eigen gevoel volgen en laat je ze binnen een maand ofzo los dan kies je er zelf voor en je zal ze zeker geen tekort doen als ik zo hoor wat je er allemaal mee doet

Hier ook een Podenco en die gaat alleen los op omheinde stukken of op overzichtelijke lange rechte stukken zoals een strand, voor de rest altijd aangelijnd en aan de flex van 8m. als die altijd zou loslopen dan word het ook een ramp en inderdaad lopen is voor hen nodig maar liever een extra wandeling dan zoiets mee maken.

Ik merk wel dat veel mensen uit Nederland "moeilijker" doen over al dan niet kunnen loslopen, hier in Belgie mag je hond zo goed als nergens los dus veel mensen lopen hier meer met lange lijnen (flex) en de honden gaan overal aangelijnd wandelen.

Groot gelijk hoor Nikki, ze is weer veilig en thuis en dat is het balangrijkste!
Of en wanneer ze ooit weer los komt bepaal allen jij, ze krijgen buiten het loslopen genoeg andere beweging
Hoe gaat het met de plekken in haar oksels?

Manu schreef:Allemaal leuk hoor, honden die los moeten kunnen rennen om gelukkig te zijn. Maar ik heb net 15 dagen met een heel team achter haar aan gerend.
14 nachten moest ik gaan slapen wetende dat mijn hond ergens in de kou lag en alleen was.
15 dagen hoefde ik maar 1 voerbak neer te zetten, maar 1 riem te pakken..

Dat loslopen komt helemaal niet ter sprake nu. Niet voor mij.

Dit dus.

Ik kan je verzekeren dat Kai nooit los komt. Of heel misschien ooit op een omheind veldje. En ik ben er ook van overtuigd dat hij niks tekort komt.
Had toevallig gisteren met iemand een discussie die vond dat honden los moeten kunnen lopen.
Nou, prima, maar die paniekhaas van mij niet. Hij heeft een 10 meter lijn, een 8 meter flex, hij krijgt op den duur een 30 meter lijn.. ik vind het wel prima. ( en hij ook. )

Platte, uitgehongerde en vluchtende honden zijn veel zieliger dan aangelijnde honden. ( waar de baasjes genoeg mee ondernemen natuurlijk! )

Manu schreef:Allemaal leuk hoor, honden die los moeten kunnen rennen om gelukkig te zijn. Maar ik heb net 15 dagen met een heel team achter haar aan gerend.
14 nachten moest ik gaan slapen wetende dat mijn hond ergens in de kou lag en alleen was.
15 dagen hoefde ik maar 1 voerbak neer te zetten, maar 1 riem te pakken..

Dat loslopen komt helemaal niet ter sprake nu. Niet voor mij.

Tuurlijk, dat is toch logisch? Ik zeg ook niet dat ze morgen weer los, mot, ben je bezopen, ik zou haar nog weken aan de (lange) lijn houden en pas weer echt los laten als het goed voelt. Er is altijd zo'n moment dat je gewoon weet dat het kan, en eerder moet je het niet doen. En dan loopt ze over een tijdje weer los, en jij kan er zorgeloos naar kijken en dat is gewoon heel belangrijk voor jullie allebei.

RedPassion schreef:

Hanneke2 schreef:Helemaal mee eens, en ik denk dat Uma na wat acclimatiseren dalijk weer prima los kan. En moet. Een ander ras kan wellicht helemaal blij altijd aangelijnd, maar een podenco moet los kunnen rennen, want dat rennen is een eerste levensbehoefte.

Tja, maar laat een podenco nou ook net een ras zijn dat vaak gewoon niet veilig los kan. Niet in een overbevolkt landje als dit in ieder geval en niet als je geen stalen zenuwen hebt om een paar uur te wachten tot ze terugkomen. Ik heb de mazzel dat ik twee omheinde losloopgebieden om de hoek heb, anders ging Saar ook niet meer los nadat ik een keer langs een 80 km-weg heb gestaan en haar 3 keer zag oversteken achter een konijn aan. En dat is dan nog peanuts vergeleken met wat Nikki heeft meegemaakt.

Het rennen is zeker een levensbehoefte en ik zie Saar ook helemaal in haar element in de losloopgebieden. Maar als we die niet hadden ging ze maar aan de fiets. Minder ideaal, maar nog altijd beter dan fikse ongelukken en een hoop ellende. Zoals eerder al geschreven, genoeg andere uitdagingen die je je hond wel op een veilige manier kan bieden.

Maar Uma kon prima los in veilig gebied en luisterde als een tierelier in het verleden, en over een tijdje denk ik dat dat opnieuw kan. De eerste keer zal weer even stressen zijn met je hart in je keel, maar ze kon het, dus ze kan het straks weer. Ze heeft ook niet de benen genomen waar Nikki bij was he? Dat zegt ook een hoop.

En ik vind dat je met podenco's ontzettend op moet passen waar je ze los laat (Jack kon hier bijvoorbeeld zelfs los in de wijk, maar Toto en Lilo echt niet, die jakkeren achter de eerste de beste kat aan en worden dan waarschijnlijk platgereden. ) Maar podenco's moeten wel los. Desnoods op afgesloten velden of met zestig meter waslijn eraan, maar ze moeten gewoon kunnen rennen. Als ik er ooit eentje krijg die niet los kan in een veilig losloopgebied zou ik alles op alles zetten om iets te vinden, een afgesloten bedrijventerrein, een hondenopvang met een grote speelwei, weet ik veel. Een podenco die niet kan rennen ontneem je zoiets wezenlijks, dat is echt niet goed. Ik heb mijn verder kerngezonde podenco in laten slapen omdat hij niet meer kon rennen, en ik weet dat er podenco's zijn die nooit kunnen rennen en ik vind dat misdadig.

(Ik heb het nu over in het algemeen, Nikki, niet over Uma, dat dat duidelijk is. )

Ik ben het met Hanneke eens. En ik zeg ook niet dat Nikki Uma morgen weer de kans moet geven om eens flink te rennen. Flink rennen kan trouwens ook prima op een afgesloten veld. Maar dat honden zo nu en dan eens lekker moeten kunnen rennen staat voor mij ook wel vast. Al snap ik prima dat veel mensen dat niet durven, willen of dat dat met sommige honden gewoon niet kan. Dat staat daar los van.
Ik wil dus helemaal geen discussie starten of stellen dat ik vind dat Uma morgen los moet. Dat zeg en vind ik ook helemaal niet. Ik vind alleen dat elke hond het recht heeft om regelmatig lekker te rennen en los zichzelf te zijn. En dan dus echt te rennen. Of eens de dolle 5 minuten te hebben.

Ik vind een hond die rennen kan iets wat onvervangbaar is door wat dan ook. Zelfde als een paard. Een paard moet ook gewoon in mijn ogen elke dag even lekker kunnen bokken, rollen en een sprintje trekken in een flinke wei. Niet alleen in de stal en onder het zadel. Dan beweegt het wel maar dat is anders.

En als Uma van mij was dan begon ik gewoon weer van voor af aan aan een lange lijn. Dan naar omheinde veldjes en uiteindelijk gewoon weer een keer op het strand los. Maar dat is wat ik zou doen. En dat is niet wat ik zeg dat een ander MOET doen. Wel denk ik dat een hond dat nodig heeft. Zeker een podenco of een andere graag rennende hond.

Dus het is niet persoonlijk. En het is ook geen verhaal waarin ik stel dat Nikki iets moet doen.

laeken schreef: En als Uma van mij was dan begon ik gewoon weer van voor af aan aan een lange lijn. Dan naar omheinde veldjes en uiteindelijk gewoon weer een keer op het strand los. Maar dat is wat ik zou doen. En dat is niet wat ik zeg dat een ander MOET doen. Wel denk ik dat een hond dat nodig heeft. Zeker een podenco of een andere graag rennende hond.

Dus het is niet persoonlijk. En het is ook geen verhaal waarin ik stel dat Nikki iets moet doen.

Nergens voor nodig. Uma kan prima loslopen, dat heeft ze al lang bewezen. Er zijn alleen situaties/prikkels waarbij het haar teveel wordt. Die situaties moet Nikki leren herkennen en ze moet het vertrouwen krijgen dat ze dat zelf goed kan inschatten.

Bij Tallie was de situatie heel simpel, ze wil niet zonder andere honden wandelen, dan loopt ze gewoon weg. De dag erna heb ik haar, samen met de rest dus, weer losgelaten. De wegloop-motivatie van Uma is "iets" gecompliceerder, dat heeft gewoon tijd nodig.

Overigens kan een stukje rennen ook prima naast de fiets, en die hond wordt er ook echt niet slechter van als ze een half jaar aan de lijn zit. Beide lijken me een stuk fijner dan door de duinen zwerven.

Oftewel, naar niemand luisteren, alleen je eigen gevoel laten spreken

Er is inderdaad meer dan 'gewoon' loslopen zoals een heleboel honden in NL kunnen. Ik ken genoeg honden die echt niet zomaar los mogen lopen, alleen in omheind gebied. En sommigen zelfs dat niet. Jura heeft ook een paar maanden aan een lange lijn gelopen toen haar jachtpassie op kwam zetten. En nu nog zijn er genoeg dagen dat ze niet echt los mag/kan. Veiligheid staat voorop!
Jij bent haar baas, en laat je vooral niet opjutten door anderen die het beter denken te weten.

sjaak-k schreef:

laeken schreef: En als Uma van mij was dan begon ik gewoon weer van voor af aan aan een lange lijn. Dan naar omheinde veldjes en uiteindelijk gewoon weer een keer op het strand los. Maar dat is wat ik zou doen. En dat is niet wat ik zeg dat een ander MOET doen. Wel denk ik dat een hond dat nodig heeft. Zeker een podenco of een andere graag rennende hond.

Dus het is niet persoonlijk. En het is ook geen verhaal waarin ik stel dat Nikki iets moet doen.

Nergens voor nodig. Uma kan prima loslopen, dat heeft ze al lang bewezen. Er zijn alleen situaties/prikkels waarbij het haar teveel wordt. Die situaties moet Nikki leren herkennen en ze moet het vertrouwen krijgen dat ze dat zelf goed kan inschatten.

Bij Tallie was de situatie heel simpel, ze wil niet zonder andere honden wandelen, dan loopt ze gewoon weg. De dag erna heb ik haar, samen met de rest dus, weer losgelaten. De wegloop-motivatie van Uma is "iets" gecompliceerder, dat heeft gewoon tijd nodig.

Overigens kan een stukje rennen ook prima naast de fiets, en die hond wordt er ook echt niet slechter van als ze een half jaar aan de lijn zit. Beide lijken me een stuk fijner dan door de duinen zwerven.

Oftewel, naar niemand luisteren, alleen je eigen gevoel laten spreken

Waar staat dat ze naar mij moet luisteren? En waarom denk jij dat je weet hoe deze hond in elkaar zit? En waarom denk je dat jij kan stellen dat een hond er niks slechter van wordt als hij een half jaar permanent aan de riem zit?

Je stelt nogal wat naar aanleiding van....????

Hanneke2 schreef: en ik weet dat er podenco's zijn die nooit kunnen rennen en ik vind dat misdadig.

(Ik heb het nu over in het algemeen, Nikki, niet over Uma, dat dat duidelijk is. )

Dat vind ik dus ook

Ben ik de enige die deze discussie op deze plek wat apart/ongepast vind?

Kan dat wellicht niet beter in een apart discussietopic?


Ik ben in ieder geval blij dat Uma bij lijkt te trekken, en weer meer 'zichzelf' wordt.

Habibi schreef:Ben ik de enige die deze discussie op deze plek wat apart/ongepast vind?

Kan dat wellicht niet beter in een apart discussietopic?


Ik ben in ieder geval blij dat Uma bij lijkt te trekken, en weer meer 'zichzelf' wordt.

Je bent niet de enige

Neen je bent niet de enige. Ik vind het ongepast.

Habibi schreef:Ben ik de enige die deze discussie op deze plek wat apart/ongepast vind?

Kan dat wellicht niet beter in een apart discussietopic?


Ik ben in ieder geval blij dat Uma bij lijkt te trekken, en weer meer 'zichzelf' wordt.

Ongepast inderdaad. Een andere mening hebben is helemaal prima. Maar soms mag je dat best even voor je houden. Je kunt andere mensen hier mee kwetsen en het voegt niks toe in dit topic.

Aparte discussie topics hebben we volgens mij nog nooit aan gedaan op dit forum. Verder snap ik totaal niet waarom andere mensen gaan bepalen wat iemand vervelend vind. Ik snap ook niet wat er vervelend aan mijn eigen en bv de reacties van Hanneke is. Je mag toch vinden dat een hond los moet kunnen lopen? Misschien geeft zo'n tekst juist moed aan iemand die dat nu niet meer durft? Verder staat er niks dan begrip voor het feit dat ze nu voorlopig Uma niet los durft te laten. Niemand ook die dat zegt.

Dus stel jullie eens niet zo aan en ga Nikki niet behandelen als een klein kind dat niet voor zichzelf kan praten. Als zij vindt dat mijn reacties ongepast zijn dan hoor ik het wel. Ongepast waren ze in elk geval niet bedoeld en het is wat jammer als andere mensen dat even voor iemand gaan bepalen.

Uma is thuis. Tijd om vooruit te kijken. Mensen moeten dit soort topics niet zo naar zichzelf toe trekken. Hond is er weer, klaar, leven gaat verder, Goddank. Verder is het jullie hond niet en zijn jullie Nikki niet. Praat dan ook niet zo.

Evenzo vind ik het jammer wanneer er gesteld wordt dat een hond niet gelukkig is aan een lange lijn.
Mét fietsen en andere activiteiten.
Alsof Nikki niet weet wat ze doet, zeker gezien de ellende van de afgelopen weken.

Voor nu is haar hond weer thuis na 2 weken te hebben gezworven..
En natuurlijk is het het fijnst om je hond lekker los te kunnen laten rennen.
In deze situatie geef ik haar groot gelijk om Uma voor nu maar even vast te houden
Nikki is prima in staat om een en ander zelf in te schatten, lijkt me

Cleva schreef:Sommige mensen leven van crisis naar crisis. Laek. Die vinden hun saamhorigheid in de paniek van een ander.
Die mensen zien topics als deze als digitale monumenten. Daar kunnen ze elkaar dan blijven ontmoeten op vrije dagen en "Weet je nog van toen Manu haar hond kwijt was? Dát was nog eens gezellig!" prevelen. "En toen ging jij achter de duindoorn piesen en toen begon het te regenen! haha! Weet je nog wel, meis!"
"Ja, weet ik nog. Zal ik je haar invlechten?"
En dan is al het andere ineens niet meer "gepast". Er is een kliekje ontstaan en het kliekje gaat dan de baas spelen.

Elke andere gek snapt natuurlijk dat er helemaal niet zoiets bestaat als een heilig topic op internet dat alleen met bedekt hoofd en de juiste bedoelingen betreden mag worden. Sterker nog, de hond is terug dus het topic en de kameraadschap hebben hun doel en daarmee de waarde verloren. Dan is het dus geen bijzonder topic meer want de urgentie is er af.
Maar goed, laat gaan. Als ze daar nou een hobby aan hebben.

Dan vergis je je
Het topic én de kameraadschap zijn er nog, wmb.
Alsmede de betrokkenheid naar het welzijn van Uma.

Cleva schreef:

labje schreef: Nikki is prima in staat om een en ander zelf in te schatten, lijkt me

Nou.
Dankuwel.

Ben de beroerdste niet, graag gedaan

labje schreef:Evenzo vind ik het jammer wanneer er gesteld wordt dat een hond niet gelukkig is aan een lange lijn.

Dat vind ik. Wat is daar mis mee en wat heeft het met Uma te maken maken? Zegt Nikki ergens dat ze Uma nooit meer los gaat laten?

laeken schreef:Aparte discussie topics hebben we volgens mij nog nooit aan gedaan op dit forum. Verder snap ik totaal niet waarom andere mensen gaan bepalen wat iemand vervelend vind. Ik snap ook niet wat er vervelend aan mijn eigen en bv de reacties van Hanneke is. Je mag toch vinden dat een hond los moet kunnen lopen? Misschien geeft zo'n tekst juist moed aan iemand die dat nu niet meer durft? Verder staat er niks dan begrip voor het feit dat ze nu voorlopig Uma niet los durft te laten. Niemand ook die dat zegt.

Dus stel jullie eens niet zo aan en ga Nikki niet behandelen als een klein kind dat niet voor zichzelf kan praten. Als zij vindt dat mijn reacties ongepast zijn dan hoor ik het wel. Ongepast waren ze in elk geval niet bedoeld en het is wat jammer als andere mensen dat even voor iemand gaan bepalen.

Uma is thuis. Tijd om vooruit te kijken. Mensen moeten dit soort topics niet zo naar zichzelf toe trekken. Hond is er weer, klaar, leven gaat verder, Goddank. Verder is het jullie hond niet en zijn jullie Nikki niet. Praat dan ook niet zo.

Amen.

Uma is terecht, en op een ander forum zou dit topic dan misschien gesloten worden, en hier praten we gewoon wat na. Ik zie het zeker als zinvol om sowieso na zo'n vermissing wat door te praten over oorzaken en hoe je dingen kan voorkomen en hoe je verder gaat na zo'n vreselijke ervaring. Hoe dat kwetsend of 'ongepast' is, nou schiet mij maar lek.

labje schreef:Evenzo vind ik het jammer wanneer er gesteld wordt dat een hond niet gelukkig is aan een lange lijn.
Mét fietsen en andere activiteiten.

Ik geloof zeker dat er zat honden zijn die met voldoende andere beweging prima aan hun trekken komen aan de lijn. Een baasgerichte hond waar lekker van alles mee wordt gedaan maar die voor eigen veiligheid of die van andere honden niet los kan in losloopgebieden, daar kan ik me van alles bij voorstellen. Maar ik ben er heilig van overtuigd dat een podenco niet 100% happy is aan de lange lijn. Want een podenco mot rennen om helemaal blij te worden. Lilo is 11 en loopt het merendeel van de lange wandelingen op haar gemakje, beetje door de struiken banjeren, effe rollen in iets goors, en nog steeds een paar keer effe een spurtje, gewoon rennen om het rennen en Toto uitlachen omdat hij net iets minder wendbaar is. Het zit zo in die genen gebakken bij podenco's, ik denk misschien nog meer dan bij windhonden. Mijn ervaring is dat ze niet eens een 'prooi' of renkameraadje nodig hebben, er moet gewoon gerend. Jack heeft zich een keer half doodgerend toen hij voor het eerst de hei zag, zo'n enorme open vlakte, hij bleef rennen en zoon heeft hem terug moeten dragen naar het vakantiehuisje. (Jack had hele slechte voorpoten.)

Lilo ging de eerste keer los en toen ook echt helemaal los, ze vloog over dat veld en er hebben mensen staan janken van ontroering, want Lilo kon pas na een heel lange tijd los omdat ze zo angstig was. En toen ze eindelijk los kon, kon ze eindelijk een echte podenco zijn en rennen.

Toetje kon godzijdank na een week al los en hij rent dagelijks met een blije bek de poten uit zijn lijf.

En ik zie podenco's die niet los mogen/kunnen en die worden vaak dik en depressief. En ik vind het vreselijk om te zien. Podenco's moeten los rennen, en als je ze dat niet kan bieden, moet je geen podenco nemen.

Nogmaals, Nikki, ik heb het niet over Uma!

Alsof Nikki niet weet wat ze doet, zeker gezien de ellende van de afgelopen weken.

Nikki is een wereldbaas, volgens mij betwijfelt niemand dat. Afgezien van de vermissingsellende vereist het ook wel iets van een baas om dikke vrinden te worden met een wat angstige podenco. Nikki (met hulp van Manu) doet dat helemaal prima.

Voor nu is haar hond weer thuis na 2 weken te hebben gezworven..
En natuurlijk is het het fijnst om je hond lekker los te kunnen laten rennen.
In deze situatie geef ik haar groot gelijk om Uma voor nu maar even vast te houden
Nikki is prima in staat om een en ander zelf in te schatten, lijkt me

Ja, en dat zeggen we allemaal, toch?

Maar daarom is het toch fijner om een ander topic te starten over hoe te reageren met honden die lange tijd zijn zoek geraakt, hoe dat is gekomen, hoe om te gaan met zwerfhonden uit het buitenland en hun reacties e.d. dan dat dit in dit topic daar over gaat. Dit vind ik het topic van Uma, het kwijtraken, het zoeken en gelukkig de thuiskomst.

blondie schreef:Maar daarom is het toch fijner om een ander topic te starten over hoe te reageren met honden die lange tijd zijn zoek geraakt, hoe dat is gekomen, hoe om te gaan met zwerfhonden uit het buitenland en hun reacties e.d. dan dat dit in dit topic daar over gaat. Dit vind ik het topic van Uma, het kwijtraken, het zoeken en gelukkig de thuiskomst.

Lijkt mij ook.
Het begint wat verkrampt aan de doen als er steeds bij gezegd(geschreven) wordt dat wat je schrijft eigenlijk niet over Uma gaat, want die heeft een wereldbaas.

ranetje schreef:

blondie schreef:Maar daarom is het toch fijner om een ander topic te starten over hoe te reageren met honden die lange tijd zijn zoek geraakt, hoe dat is gekomen, hoe om te gaan met zwerfhonden uit het buitenland en hun reacties e.d. dan dat dit in dit topic daar over gaat. Dit vind ik het topic van Uma, het kwijtraken, het zoeken en gelukkig de thuiskomst.

Lijkt mij ook.
Het begint wat verkrampt aan de doen als er steeds bij gezegd(geschreven) wordt dat wat je schrijft eigenlijk niet over Uma gaat, want die heeft een wereldbaas.

Hahahaha, ik zeg van niemand dat ze een wereldbaas zijn, als dat zo zou zijn dan is die persoon perfect en perfecte mensen bestaan niet.

gonnie schreef:Hahahaha, ik zeg van niemand dat ze een wereldbaas zijn, als dat zo zou zijn dan is die persoon perfect en perfecte mensen bestaan niet.

Een wereldbaas betekent gewoon een heel goede baas, niemand zegt dat ze een perfect mens is hoor

laeken schreef: Uma is thuis. Tijd om vooruit te kijken. Mensen moeten dit soort topics niet zo naar zichzelf toe trekken. Hond is er weer, klaar, leven gaat verder, Goddank. Verder is het jullie hond niet en zijn jullie Nikki niet. Praat dan ook niet zo.

Dit voelt misschien voor jou zo, maar zo makkelijk is het niet. Ja, Uma is thuis. Maar nog steeds worden we wel eens midden in de nacht met zenuwen wakker, met elke rondje buiten extra opletten.. je zelf af en toe knijpen, of het nu echt allemaal zo gebeurd is en Uma echt weer thuis is. Gister toevallig nog een heel gesprek met Nik gehad, dat we allebei nog geen rust hebben gevonden helemaal, omdat het besef er eigenlijk niet helemaal is.. 2 weken elke dag een groot doel en opeens helemaal "niks". Prima, dat sommige mensen de knop kunnen omzetten en de dag erna weer verder gaan met waar zij waren.. Maar niet iedereen kan/wil dat.
Daarnaast vind ik deze discussie/sfeer ook ongepast. Dit topic is nu juist leuk, Uma is inderdaad thuis en dat besef komt elke dag een beetje meer.. Daar gaan we allemaal lekker van genieten. Waarom zou het over loslopen moeten gaan? Daar is totáál geen sprake van nog, Uma mag alleen kleine blokjes om zodat zij kan aansterken. Dus het is niet relevant om dat nu allemaal te bespreken. Daarnaast heeft iedereen zijn punt wel gemaakt Het is aan Nikki en Jona de taak om in de toekomst wel of niet Uma van de lijn te willen doen. Maar, laat ze nu gewoon lekker eerst tot het besef komen dat Uma uberhaupt weer thuis is.

En nee, Nikki is geen klein kind. Ik snap niet waarom dat aangehaald wordt? Nikki is wel gebroken, moe, gestresst en druk. Dus, er is naar mijn mening niks mis mee als bepaalde mensen graag voor Nikki op willen komen. Nogmaals, voor buitenstaanders mag Uma "gewoon" weer thuis zijn.. Maar die knop gaat, als je dichtbij staat, even wat langzamer om.

Ik vind Nikki wel een wereldbaas, met haar nog vele anderen. Dat betekend toch geen perfectie? Bedoel, wat is perfect? Het betekend dat zij een erg goede, lieve en respectvolle baas is voor haar honden. Dat zij haar hele leven zou omzetten, puur voor haar honden. Die liefde die zij heeft voor Manu en Uma is goud waard. En ja, na 2 slopende weken, vind ik wel dat we in dit topic een gezellig sfeertje mogen bouwen. Dat heeft ze wel verdient


( leaken: ik heb jouw stukje gequote, maar ik bedoel dit niet allemaal naar jou natuurlijk, alleen het eerste stukje. Ik bedoel het gewoon algemeen. )

Sulluna schreef:

laeken schreef: Uma is thuis. Tijd om vooruit te kijken. Mensen moeten dit soort topics niet zo naar zichzelf toe trekken. Hond is er weer, klaar, leven gaat verder, Goddank. Verder is het jullie hond niet en zijn jullie Nikki niet. Praat dan ook niet zo.

Dit voelt misschien voor jou zo, maar zo makkelijk is het niet. Ja, Uma is thuis. Maar nog steeds worden we wel eens midden in de nacht met zenuwen wakker, met elke rondje buiten extra opletten.. je zelf af en toe knijpen, of het nu echt allemaal zo gebeurd is en Uma echt weer thuis is. Gister toevallig nog een heel gesprek met Nik gehad, dat we allebei nog geen rust hebben gevonden helemaal, omdat het besef er eigenlijk niet helemaal is.. 2 weken elke dag een groot doel en opeens helemaal "niks". Prima, dat sommige mensen de knop kunnen omzetten en de dag erna weer verder gaan met waar zij waren.. Maar niet iedereen kan/wil dat.
Daarnaast vind ik deze discussie/sfeer ook ongepast. Dit topic is nu juist leuk, Uma is inderdaad thuis en dat besef komt elke dag een beetje meer.. Daar gaan we allemaal lekker van genieten. Waarom zou het over loslopen moeten gaan? Daar is totáál geen sprake van nog, Uma mag alleen kleine blokjes om zodat zij kan aansterken. Dus het is niet relevant om dat nu allemaal te bespreken. Daarnaast heeft iedereen zijn punt wel gemaakt Het is aan Nikki en Jona de taak om in de toekomst wel of niet Uma van de lijn te willen doen. Maar, laat ze nu gewoon lekker eerst tot het besef komen dat Uma uberhaupt weer thuis is.

En nee, Nikki is geen klein kind. Ik snap niet waarom dat aangehaald wordt? Nikki is wel gebroken, moe, gestresst en druk. Dus, er is naar mijn mening niks mis mee als bepaalde mensen graag voor Nikki op willen komen. Nogmaals, voor buitenstaanders mag Uma "gewoon" weer thuis zijn.. Maar die knop gaat, als je dichtbij staat, even wat langzamer om.

Ik vind Nikki wel een wereldbaas, met haar nog vele anderen. Dat betekend toch geen perfectie? Bedoel, wat is perfect? Het betekend dat zij een erg goede, lieve en respectvolle baas is voor haar honden. Dat zij haar hele leven zou omzetten, puur voor haar honden. Die liefde die zij heeft voor Manu en Uma is goud waard. En ja, na 2 slopende weken, vind ik wel dat we in dit topic een gezellig sfeertje mogen bouwen. Dat heeft ze wel verdient


( leaken: ik heb jouw stukje gequote, maar ik bedoel dit niet allemaal naar jou natuurlijk, alleen het eerste stukje. Ik bedoel het gewoon algemeen. )

En zo is het

Marion. schreef:

Sulluna schreef:

laeken schreef: Uma is thuis. Tijd om vooruit te kijken. Mensen moeten dit soort topics niet zo naar zichzelf toe trekken. Hond is er weer, klaar, leven gaat verder, Goddank. Verder is het jullie hond niet en zijn jullie Nikki niet. Praat dan ook niet zo.

Dit voelt misschien voor jou zo, maar zo makkelijk is het niet. Ja, Uma is thuis. Maar nog steeds worden we wel eens midden in de nacht met zenuwen wakker, met elke rondje buiten extra opletten.. je zelf af en toe knijpen, of het nu echt allemaal zo gebeurd is en Uma echt weer thuis is. Gister toevallig nog een heel gesprek met Nik gehad, dat we allebei nog geen rust hebben gevonden helemaal, omdat het besef er eigenlijk niet helemaal is.. 2 weken elke dag een groot doel en opeens helemaal "niks". Prima, dat sommige mensen de knop kunnen omzetten en de dag erna weer verder gaan met waar zij waren.. Maar niet iedereen kan/wil dat.
Daarnaast vind ik deze discussie/sfeer ook ongepast. Dit topic is nu juist leuk, Uma is inderdaad thuis en dat besef komt elke dag een beetje meer.. Daar gaan we allemaal lekker van genieten. Waarom zou het over loslopen moeten gaan? Daar is totáál geen sprake van nog, Uma mag alleen kleine blokjes om zodat zij kan aansterken. Dus het is niet relevant om dat nu allemaal te bespreken. Daarnaast heeft iedereen zijn punt wel gemaakt Het is aan Nikki en Jona de taak om in de toekomst wel of niet Uma van de lijn te willen doen. Maar, laat ze nu gewoon lekker eerst tot het besef komen dat Uma uberhaupt weer thuis is.

En nee, Nikki is geen klein kind. Ik snap niet waarom dat aangehaald wordt? Nikki is wel gebroken, moe, gestresst en druk. Dus, er is naar mijn mening niks mis mee als bepaalde mensen graag voor Nikki op willen komen. Nogmaals, voor buitenstaanders mag Uma "gewoon" weer thuis zijn.. Maar die knop gaat, als je dichtbij staat, even wat langzamer om.

Ik vind Nikki wel een wereldbaas, met haar nog vele anderen. Dat betekend toch geen perfectie? Bedoel, wat is perfect? Het betekend dat zij een erg goede, lieve en respectvolle baas is voor haar honden. Dat zij haar hele leven zou omzetten, puur voor haar honden. Die liefde die zij heeft voor Manu en Uma is goud waard. En ja, na 2 slopende weken, vind ik wel dat we in dit topic een gezellig sfeertje mogen bouwen. Dat heeft ze wel verdient


( leaken: ik heb jouw stukje gequote, maar ik bedoel dit niet allemaal naar jou natuurlijk, alleen het eerste stukje. Ik bedoel het gewoon algemeen. )

En zo is het