Het HondenForum

Dat vertrouwen krijgen om Uma weer eens los te laten lopen als jullie er zelf mee lopen komt best wel weer denk ik. Eerst moet de rust er weer zijn en dan komt dat vertrouwen ook vanzelf weer. Ze is gewoon twee weken weg geweest waarin je van alles en nog wat hebt zien mislukken. Waarin je jezelf twee weken uit de naad gewerkt hebt om haar terug te vinden en waarin je allerlei beren op de weg zag van wat er allemaal niet gebeuren kon met dat wijfie van je. Neem even de tijd om het allemaal een plekje te geven en je zal zien over een tijdje komt alles weer goed en heb je ook weer het vertrouwen in Uma dat je nodig hebt voor het los lopen en zo.

Manu schreef: Ik las net nog van een weggelopen Toller die dood naast het spoor teruggevonden is Ik denk dat het nog een hele tijd duurt voordat ik een van mijn honden weer los durf te laten..

Pascha

Geschrokken, gevlucht
Op weg naar haar veilige thuis
De trein.............één tik.....
Een jong leven, zo geliefd
Het is te snel voorbij
Vlieg vrij lieve Pascha....

25-01-2013 ....... 02-06-2015
Pascha (Brackly Sayèn v. Telgter Spreng)

het was een dramatisch einde van een urenlange zoektocht, afgelopen dinsdagavond. Gelukkig hebben we haar wel gevonden en afscheid kunnen nemen. Pascha's vrouwtje is ontroostbaar, maar geeft wel aan, dat altijd aan de lijn voor haar honden geen optie is. Onze zoektocht had helaas geen happy end, maar jullie Uma is gelukkig weer thuis!!

Ik vind het altijd aan de riem houden geen optie tenzij een hond dermate veel problemen maakt dat het moet. Bv mensagressief. Maar dan nog neig ik eerder naar inslapen. Vreemd om te horen denk ik. Zeker voor mensen die het gewend zijn om een hond nooit los te laten.

Een grote tuin verandert wel wat maar voor mij niet genoeg denk ik. Ik vind een hond die weg wil nl niet leuk. Nu is jagen niet hetzelfde en bang zijn en schrikken ook niet. Ik persoonlijk zou Uma dus wel weer loslaten over twee weken. Met gps uiteraard. Gewoon omdat je er dan direct naartoe kan. Loopt een hond onder een auto dan is dat afschuwelijk. Maar ik weet niet wat ik erger vind. Neem Cleo. Liep prima los maar smeerde hem een paar keer per jaar voor even. Niet leuk. Maar haar daarom haar leven lang aangelijnd houden zou ik niet doen. Nu is ze 11 of 12 geworden en heeft ze elke dag los gelopen. Ik zou dat zo weer doen. Bas loopt alleen maar los. Door de voordeur en in en uit de auto. Ik lijn haar alleen aan in de bebouwde kom en als er honden lopen. Verder nooit. Ook niet als er fietsen komen of auto's. Dan zeg ik naast! En effe wachten. Wel pak ik haar halsbandje als het smal is of ik til haar op als er een tractor komt.

Al mijn honden liepen elke dag los. Ze mogen dan wolfje zijn zeg ik altijd en lekker doen wat ze willen. Vind ik gewoon erg belangrijk.

Maar als iemand dat niet kan, durft of wil snap ik dat ook. Bij mij ging Uma echter weer los. Met Gps band uiteraard. En die zou ik ook testen. Iemand weg laten lopen met die band en dan kijken hoe goed ik die persoon weer op kan sporen.

Je kunt zo'n ding ook in de auto van je partner leggen. Of in de sporttas stoppen. Wel een leuk experiment. Of niet...hahaha.

Wat erg van die toller. En doodgereden door een trein ook nog begrijp ik. Die kans is al zo klein. Arm baasje.

Zo denk ik er ook over. Als ik mijn honden alleen nog aan de lijn uit moet laten vind ik daar niks aan.

Als het ooit zover komt dat honden nooit meer los mogen neem ik nooit geen honden meer.

Maar Uma kon opzich ook goed los hoor. Alleen in die specifieke situatie was het onwenselijk. Voor nu moet Uma sowieso even lekker rusten, niet lang lopen en aansterken. Maar ik was vandaag met Nikki en ik zie Uma met de dag gewoon aankomen! Dat gaat best hard! Ze krijgt haar vetjes langzaam terug! Super fijn

Ik heb zo'n geval die nooit los kan, want hij gaat gewoon komt niet meer en dan... en ik heb ook geen enorme tuin, maar toch heb ik al 8 jaar een heel tevreden Kaukaas hier rondlopen
Niemand anders mag hem uitlaten want als hij gaat is hij weg en dat stel dat mensen hem kunnen pakken, ik niet weet wat Baco dan gaat doen en onderweg zou hij ook zomaar een knokpartijtje kunnen beginnen dus liever niet
en de makkelijke kant ken ik ook Madam loopt altijd los, luistert heel goed

En heerlijk dat Uma weer lekker thuis is

Sulluna schreef:Maar Uma kon opzich ook goed los hoor. Alleen in die specifieke situatie was het onwenselijk. Voor nu moet Uma sowieso even lekker rusten, niet lang lopen en aansterken. Maar ik was vandaag met Nikki en ik zie Uma met de dag gewoon aankomen! Dat gaat best hard! Ze krijgt haar vetjes langzaam terug! Super fijn

Nou ik begrijp best dat Nikki het nu een beetje eng vindt. Zou zelf er ook wel angstig voor zijn als een van mijn honden zo lang weg gebleven was.

Wat fijn dat Uma weer opknapt.

gonnie schreef:

Sulluna schreef:Maar Uma kon opzich ook goed los hoor. Alleen in die specifieke situatie was het onwenselijk. Voor nu moet Uma sowieso even lekker rusten, niet lang lopen en aansterken. Maar ik was vandaag met Nikki en ik zie Uma met de dag gewoon aankomen! Dat gaat best hard! Ze krijgt haar vetjes langzaam terug! Super fijn

Nou ik begrijp best dat Nikki het nu een beetje eng vindt. Zou zelf er ook wel angstig voor zijn als een van mijn honden zo lang weg gebleven was.

Wat fijn dat Uma weer opknapt.

Ja begrijp ik ook, ach tijd zal het leren

Ja, zo fijn dat ze opknapt! Ik sta er van te kijken dat het herstel zo snel lijkt te gaan.. Echt weer wat vetjes en vrolijk En érg goed in bedelen, merkte ik toen we onze pizza gingen eten net

( Al vond Sultan de pizza ook erg lekker, zo stout haha )

Nou knap van ze dat ze zo wachten, als mijn man eet moet hij opletten dat ze zijn eten niet jatten.

Fijn dat ze zich meteen weer helemaal thuis voelt, inclusief de oude gewoontes

gonnie schreef:Zo denk ik er ook over. Als ik mijn honden alleen nog aan de lijn uit moet laten vind ik daar niks aan.

Als het ooit zover komt dat honden nooit meer los mogen neem ik nooit geen honden meer.

Ik laat ze gewoon toch los. Geloof niet dat ik met Bas ooit ergens loop waar honden los mogen.

En ik snap uiteraard ook heel goed dat iemand na zo'n vreselijke ervaring even niet aan loslopende honden moet denken.

De tijd zal het leren!

Het is ook voor mezelf. Ik ben nu eindelijk redelijk rustig als Manu los gaat. Ik houd letterlijk mijn adem in. En dat brengt spanning mee. Manu gaat echt heel goed, ik heb zijn knoppen gevonden
Uma is graag in onze buurt en dat scheelt. Manu kan dat weer minder schelen. Ik zorg dat mijn honden sowieso af en toe los lopen hoor, ook al is dat een omheind veld. Vooral Uma vindt dat rennen heerlijk.

Nu wil ik er gewoon nog niet aan. We moeten weer even het vertrouwen opbouwen.

Niet loslopen hoeft geen straf te zijn. Rhodi kan het niet. Hij luistert geweldig, maar zijn mensenangst maakt hem teveel een projectiel, zeker omdat zo'n PRACHTIGE hond een mensenmagneet is. En dat moet nou dus JUIST niet. Dan krijg je ongelukken. Dus die loopt altijd aan de lijn.

Branco loopt incidenteel los, maar meneer begint nu zelf actief conflict te zoeken met honden die net zo patsen als hij. Ergo; ook hij zit nu voornamelijk aan de riem. Beter dat dan knokpartijen.

We hebben een 20 meter diepe tuin met lekker veel gras waarin gehold en uitgeraast mag worden. Frisbeeen, ballen gooien, even gek doen met de Runningegg, rollen in het gras, you name it. We zoeken incidenteel uitgestorven plekken op waar Rhodi aan de 20meter lijn mag en Branco los. En we doen natuurlijk ook andere dingen; een autoritje, thuis een kong, zoekspelletje, gewoon, bezigheidstherapie omdat het kan en omdat het leuk is.

Ik heb nooit de indruk gehad dat loslopen de heilige hondengraal is. Als je nou een supersociale speelse hond hebt die heerlijk op een veilig hondenweitje kan ravotten met soortgenootjes, ja... dat is fantastisch. Maar als je een hond hebt die NIET alle honden of alle mensen even geweldig vind, is het beperken van die vrijheid soms echt het beste. En hondlief kan daar prima mee leven, als je andere uitdaging wilt bieden.

laeken schreef:Ik vind het altijd aan de riem houden geen optie tenzij een hond dermate veel problemen maakt dat het moet. Bv mensagressief. Maar dan nog neig ik eerder naar inslapen. Vreemd om te horen denk ik. Zeker voor mensen die het gewend zijn om een hond nooit los te laten.

Een grote tuin verandert wel wat maar voor mij niet genoeg denk ik. Ik vind een hond die weg wil nl niet leuk. Nu is jagen niet hetzelfde en bang zijn en schrikken ook niet. Ik persoonlijk zou Uma dus wel weer loslaten over twee weken. Met gps uiteraard. Gewoon omdat je er dan direct naartoe kan. Loopt een hond onder een auto dan is dat afschuwelijk. Maar ik weet niet wat ik erger vind. Neem Cleo. Liep prima los maar smeerde hem een paar keer per jaar voor even. Niet leuk. Maar haar daarom haar leven lang aangelijnd houden zou ik niet doen. Nu is ze 11 of 12 geworden en heeft ze elke dag los gelopen. Ik zou dat zo weer doen. Bas loopt alleen maar los. Door de voordeur en in en uit de auto. Ik lijn haar alleen aan in de bebouwde kom en als er honden lopen. Verder nooit. Ook niet als er fietsen komen of auto's. Dan zeg ik naast! En effe wachten. Wel pak ik haar halsbandje als het smal is of ik til haar op als er een tractor komt.

Al mijn honden liepen elke dag los. Ze mogen dan wolfje zijn zeg ik altijd en lekker doen wat ze willen. Vind ik gewoon erg belangrijk.

Maar als iemand dat niet kan, durft of wil snap ik dat ook. Bij mij ging Uma echter weer los. Met Gps band uiteraard. En die zou ik ook testen. Iemand weg laten lopen met die band en dan kijken hoe goed ik die persoon weer op kan sporen.

Je kunt zo'n ding ook in de auto van je partner leggen. Of in de sporttas stoppen. Wel een leuk experiment. Of niet...hahaha.

Helemaal mee eens, en ik denk dat Uma na wat acclimatiseren dalijk weer prima los kan. En moet. Een ander ras kan wellicht helemaal blij altijd aangelijnd, maar een podenco moet los kunnen rennen, want dat rennen is een eerste levensbehoefte.

Allemaal leuk hoor, honden die los moeten kunnen rennen om gelukkig te zijn. Maar ik heb net 15 dagen met een heel team achter haar aan gerend.
14 nachten moest ik gaan slapen wetende dat mijn hond ergens in de kou lag en alleen was.
15 dagen hoefde ik maar 1 voerbak neer te zetten, maar 1 riem te pakken..

Dat loslopen komt helemaal niet ter sprake nu. Niet voor mij.

Groot gelijk, Manu. Zoveel mensen, zoveel meningen maar het is jouw hond dus ze zal het met jouw mening moeten doen. Lekker belangrijk wat de rest van de wereld er van vindt.

Fijn dat het goed gaat met Uma!

Groot gelijk heb je hoor meid! Ik snap dat helemaal.
Neem de tijd en wanneer het voor jou goed voelt dan laat je haar los.
Ik kan me niet voorstellen hoe dit er in gehakt moet hebben

Neem je tijd Nikki, je krijgt vanzelf weer genoeg vertrouwen. Eerst allemaal maar eens bijkomen.

Manu schreef:Allemaal leuk hoor, honden die los moeten kunnen rennen om gelukkig te zijn. Maar ik heb net 15 dagen met een heel team achter haar aan gerend.
14 nachten moest ik gaan slapen wetende dat mijn hond ergens in de kou lag en alleen was.
15 dagen hoefde ik maar 1 voerbak neer te zetten, maar 1 riem te pakken..

Dat loslopen komt helemaal niet ter sprake nu. Niet voor mij.

Nou idd. Ik heb altijd mn honden loslopen maar ik zou haar na zo'n ervaring niet meer los durven laten, podenco of niet.

Nerazi schreef: Neem de tijd en wanneer het voor jou goed voelt dan laat je haar los.

Of niet, en dat is ook goed!

Alle (goed bedoelde) adviezen ten spijt, Uma is van jullie en jullie doen er alles aan om haar een zo gelukkig mogelijk leven te geven. En dat doen jullie verd&@mde goed!

JBK schreef:

Nerazi schreef: Neem de tijd en wanneer het voor jou goed voelt dan laat je haar los.

Of niet, en dat is ook goed!

Alle (goed bedoelde) adviezen ten spijt, Uma is van jullie en jullie doen er alles aan om haar een zo gelukkig mogelijk leven te geven. En dat doen jullie verd&@mde goed!

Precies!

Nakisha schreef: Ik heb nooit de indruk gehad dat loslopen de heilige hondengraal is. Als je nou een supersociale speelse hond hebt die heerlijk op een veilig hondenweitje kan ravotten met soortgenootjes, ja... dat is fantastisch. Maar als je een hond hebt die NIET alle honden of alle mensen even geweldig vind, is het beperken van die vrijheid soms echt het beste. En hondlief kan daar prima mee leven, als je andere uitdaging wilt bieden.

Ik ben het hier helemaal mee eens.

Je moet helemaal niets Nikki alleen genieten dan..

Toen Jigzy over een drukke 2 baansweg rende die naar de snelweg gaat om achter een hert aan te gaan heb ik ook besloten haar niet meer los te laten. Ze loopt nu anderhalf jaar niet meer los en ik had het veel eerder moeten doen. Ze heeft wel een 30 meter lijn waar ze dagelijks aan loopt dus het is niet alsof ze alleen maar aan een korte lijn loopt. Zoals je ziet komt ze echt niets tekort

Manu schreef:De tijd zal het leren!

Het is ook voor mezelf. Ik ben nu eindelijk redelijk rustig als Manu los gaat. Ik houd letterlijk mijn adem in. En dat brengt spanning mee. Manu gaat echt heel goed, ik heb zijn knoppen gevonden
Uma is graag in onze buurt en dat scheelt. Manu kan dat weer minder schelen. Ik zorg dat mijn honden sowieso af en toe los lopen hoor, ook al is dat een omheind veld. Vooral Uma vindt dat rennen heerlijk.

Nu wil ik er gewoon nog niet aan. We moeten weer even het vertrouwen opbouwen.

Dat is natuurlijk ook gewoon spannend nu Uma twee weken weg is geweest, ik zou dat vertrouwen ook voorlopig niet meer hebben.


Het is je niet in je koude kleren gaan zitten twee weken in spanning of het wel goed met Uma ging en of je haar ooit nog zou vinden.

Gelukkig is Uma weer thuis en jij moet gewoon doen waar jij je fijn bij voelt.

Ik had het eigenlijk ook niet echt over jou sprak meer in het algemeen.

Die ging bij mij voorlopig ook niet meer los hoor.
Het risico is te groot en bovendien is het niet prettig wandelen voor jezelf als je constant in de stress moet zitten.
Bij mij is ooit een hondje weggelopen van de boulevard in Kijkduin. Dat heeft hij nog geen 5 minuten overleefd. Geschept door een bus. Dat heeft bij de volgende hond erg lang geduurd voor ik weer ontspannen kon wandelen.
Eerst maar weer leren ontspannen en vooral: genieten!
Alles op zijn tijd..

Hanneke2 schreef:Helemaal mee eens, en ik denk dat Uma na wat acclimatiseren dalijk weer prima los kan. En moet. Een ander ras kan wellicht helemaal blij altijd aangelijnd, maar een podenco moet los kunnen rennen, want dat rennen is een eerste levensbehoefte.

Tja, maar laat een podenco nou ook net een ras zijn dat vaak gewoon niet veilig los kan. Niet in een overbevolkt landje als dit in ieder geval en niet als je geen stalen zenuwen hebt om een paar uur te wachten tot ze terugkomen. Ik heb de mazzel dat ik twee omheinde losloopgebieden om de hoek heb, anders ging Saar ook niet meer los nadat ik een keer langs een 80 km-weg heb gestaan en haar 3 keer zag oversteken achter een konijn aan. En dat is dan nog peanuts vergeleken met wat Nikki heeft meegemaakt.

Het rennen is zeker een levensbehoefte en ik zie Saar ook helemaal in haar element in de losloopgebieden. Maar als we die niet hadden ging ze maar aan de fiets. Minder ideaal, maar nog altijd beter dan fikse ongelukken en een hoop ellende. Zoals eerder al geschreven, genoeg andere uitdagingen die je je hond wel op een veilige manier kan bieden.

JBK schreef:

Nerazi schreef: Neem de tijd en wanneer het voor jou goed voelt dan laat je haar los.

Of niet, en dat is ook goed!

Alle (goed bedoelde) adviezen ten spijt, Uma is van jullie en jullie doen er alles aan om haar een zo gelukkig mogelijk leven te geven. En dat doen jullie verd&@mde goed!

Manu heeft ook heel lang aangelijnd gelopen en enkel op omheinde velden los mogen spelen en rennen.
Nu kan ik al veel meer met hem, los van de riem. Hij blijft daardoor nu ook wat kalmer, riem los is niet direct spelen/rennen. Hij kan dan ook nog naar mij luisteren. Inmiddels heb ik hem al bijna 2 jaar en nu pas merk ik dat we elkaar snappen.
Wat ik al schreef, Uma is daar iets makkelijker in. Zij vindt het belangrijker dat ik dichtbij ben.
Echter, de situatie waarin ze nu los gelaten werd, kon ze niet handelen en ze koos ervoor weg te gaan.

Ik neem haar niets kwalijk uiteraard. Ze moet nog wat zelfverzekerder worden en we moeten nog wat aan onze band bouwen en het vertrouwen staat daarbij vanzelfsprekend voorop.
Ik weet zeker dat ik een gouden hond aan haar heb. Ze heeft gewoon tijd nodig. Net als elke hond.

Bovendien, ik loop niet alleen met mijn honden hè?
Ze gaan mee naast de fiets, voor/naast de step, we rijden speciaal naar de omheinde gebieden en we doen hersenwerk thuis. Ik heb voor beide een 8 meter flex en als je hen ziet kun je gewoon niet volhouden dat een aangelijnde hond niet gelukkig is. Natuurlijk zie ik ook wel dat ze los op het strand in hun element zijn. Maar zolang zij niet betrouwbaar terug komen zodra ik roep vind ik dat ik onveilige situaties creëer. Manu komt nu 8 van de 10 keer terug als ik roep. Dat is al echt heel goed en daar ben ik apetrots op want dat heeft me wat bloed, zweet en tranen gekost.
Uma is nooit voedselgericht, wil geen aai, blije woordjes doen haar ook niet zoveel. Dus dat is iets lastiger.

Nu is ze zo gehaaid op eten als maar kan Dus ik maak er maar even gebruik van en hoop zelfs dat ze dat wat houdt.
En wie weet gaat ze dan wel weer los van de lijn. Maar de enige die dat in gaat schatten ben ik. Zelfs Jonathan mag er niet eens over denken

Voorlopig mag Uma toch enkel kleine stukjes lopen zodat ze haar bolle buikje weer terug kan krijgen.

En de enige die bepaald of je hond van de lijn komt ben jij ook.
Je hebt een prima inschattingsvermogen en je kent je hondje het beste. Vanachter een toetsenbord is het altijd makkelijk oordelen.
Aangelijnd of los Uma (en Manu) hebben een perfect leventje bij jullie en ze komen niks te kort.