Het HondenForum

Jaap* schreef:Hmm, ik moet zeggen dat ik het zelden heb meegemaakt. Er overheen pissen. Ik zie wel eens honden met apporten slépen als ze te zwaar zijn
Ik zou denk ik, als ik die mensen was, proberen om te zorgen dat de hond er (weer?) plezier in gaat krijgen om spullen bij de baas te brengen. Dus makkelijker maken en eerst niet teveel letten op de kwaliteit van de uitvoering zoals inspringen, wijze van afgeven en al dat andere saaie randgebeuren. Eerst moet het de hond z'n feestje worden, en daarna komen de voorwaarden.
Als hij gaat inspringen ben je op de goede weg
Misschien is het allemaal wat te snel gegaan voor deze hond? Of is er van uitgegaan dat het niveau van de hond al hoger was dan het werkelijk is?

Dat is ook mijn eerste gedachte.
Plus even goed aandacht schenken aan de verhouding.
De hond heeft wat te veel "eigen mening" naar mijn idee.
De dagelijkse omgang baas/hond kan ik niet echt beoordelen.

Ik had al wel gehoord dat plassen over het wildapport wel eens voor kwam, maar dit was de eerste keer dat ik het met eigen ogen heb gezien

P.S.
Nog een leuke bijkomstigheid bij Ita staat in de fotohoek

Gisteravond op de training deed Ita het behoorlijk goed.
Er waren een paar verrassingen

Nadat Ita en ik de volgoefening hadden uitgevoerd, moest ik haar uitzenden en terugroepen.
Uitzenden leek een probleem te worden. Ze deed 4 stappen en daar bleef het bij totdat...........................................................
ze de zwaluwen in de gaten kreeg die opeens heel laag over het veld heen en weer schoten.
Ik stuurde haar weg en bafffffffffffff achter de vogeltjes aan.
Op commando terugroepen ging uitstekend gezien de omstandigheden.
De trainer/keurmeester was zeer content en ik kreeg een complimentje

Bij het markeren moest Ita tegen de zon in kijken.
De wind was vrij strak.
Ze heeft de eend niet goed gemarkeerd. Ik kreeg de indruk uit haar manier van weggaan dat ze hem niet heeft gezien.
Ze kwam ook nog achter de werper uit (vanwege de wind?).
Het is me bij Rana wel opgevallen dat ze zich bij hardere wind wat meer liet afzakken als ze op de neus moest werken.
Dat zal bij Ita misschien ook het geval zijn geweest.
Soms zou je het wel eens willen vragen aan ze
De trainer vond dat ze tegen de zon in moest kunnen markeren, want dat kon in de praktijk ook gebeuren.
Ik aarzel daar wat over.
Na de training heb ik aan een jager gevraagd of hij wel eens tegen de zon in op een eend schoot.
Hij deed dat niet omdat hij dan niet genoeg kon zien zei hij..................

Bij het over water sturen had ik ook een bijzondere ervaring
Ita zwom netjes over......................... ging keurig meteen de dijk over om in het weiland een eend te zoeken.................................en kreeg verwaaiing van een haas in het naastgelegen perceel mais :N:
Die haas ging op toen ze in de buurt kwam en met een noodgang vloog de haas, met Ita gillend achter zich aan door de velden, achter de boerderij langs en door de wei met koeien
Daar zag ik dat ze begon te cirkelen (afgeleid door de koeien, dus haas kwijt denk ik )
Toen ik floot kwam ze terug
Eerst over water weer naar me toe, onderweg flink water tankend.
Daarna heb ik haar opnieuw ingezet en toen heeft ze de eend alsnog binnen gebracht.
Weer een complimentje voor het terug kunnen fluiten en het toch nog binnen brengen van de eend.
Het achter een haas aanzitten werd haar niet aangerekend. Daar kon ze niets aan doen (en ik ook niet) vond de trainer.
Ze was daarna best moe
Gelukkig voor haar was het de laatste oefening van de avond.

Inge O schreef:

ranetje schreef: De trainer vond dat ze tegen de zon in moest kunnen markeren, want dat kon in de praktijk ook gebeuren.

zeker wel, maar dan zou het waarschijnlijk ook gewoon niet lukken .

verder prima werk, zo te lezen - ondanks de schoonheidfsfoutjes .

Haha nee waarschijnlijk niet
Vrijwel alle jongere honden kwamen te ver van het apport uit bij markeren.

Bij de oudere meer ervaren honden was er wel succes.
Dat deed me denken aan een KNJV proef van Rana.
Bij het markeren moet eerst geschoten worden en dan wordt het apport opgegooid.
Op die proef probeerde de "jager" over de al opgeworpen eend heen te schieten (foutje in het lezen van de regelementen).
Daardoor lag de eend al lang in de klaver voor het schot klonk.
Dus Rana zat nog braaf te wachten tot de eend neer viel toen ik haar op apport moest sturen van de keurmeester.
Ik zag aan haar dat ze geen flauw idee had waar die eend moest liggen.
Maar uit ervaring wist ze dat als ze ongeveer twee meter voor de werper uit kwam, ze vast verwaaiing zou krijgen van de eend.
Zo geschiedde en ze kwam dus binnen met het apport.
Ze kreeg daarvoor toen een 7

Met markeren had het natuurlijk niets meer te maken.
Ze had het kunstje geleerd en kon haar "probleem" daardoor oplossen.
In de praktijk staat er geen werper
Maar daar vallen de eenden ook pas naar beneden als er geschoten is, dat scheelt
En de hondjes mogen natuurlijk wat ruimer zoeken.
Het gaat dan gewoon om het binnen komen van geschoten wild.

edit:typo en woord vergeten

Inge O schreef:

ranetje schreef:In de praktijk staat er geen werper

oh nee ?

Nee

Inge O schreef:en erover heen piesen zou ze dan zeker ook wel durven : 'ik neem het niet mee maar het is toch van mij '.

Ja. Ik heb een stabij gehad die dat deed.

ranetje schreef:In de praktijk staat er geen werper

Gelukkig maar, want RR vindt een werper een reden om afstand te houden.
Ze is nogal klasse-bewust, zeg maar

Marjoleine schreef:

Inge O schreef:en erover heen piesen zou ze dan zeker ook wel durven : 'ik neem het niet mee maar het is toch van mij '.

Ja. Ik heb een stabij gehad die dat deed.

Heb je dat kunnen oplossen en hoe?

Marjoleine schreef:

ranetje schreef:In de praktijk staat er geen werper

Gelukkig maar, want RR vindt een werper een reden om afstand te houden.
Ze is nogal klasse-bewust, zeg maar

Rana is een keer tijdens een training uitgekafferd door de trainer die toen werper was.
Die hoeft dus ook echt niemand meer in de buurt te hebben.
Op die proef was dat nog niet gebeurd, dus toen ging het nog goed

ranetje schreef:

Marjoleine schreef:Ik heb een stabij gehad die dat deed.

Heb je dat kunnen oplossen en hoe?

Haar voor zijn
Ik zag aan haar dat ze het ging doen en dan gaf ik een apportcommando.
Je moet wel verdomd goed timen.

ranetje schreef:Rana is een keer tijdens een training uitgekafferd door de trainer die toen werper was.
Die hoeft dus ook echt niemand meer in de buurt te hebben.
Op die proef was dat nog niet gebeurd, dus toen ging het nog goed

Fijn he, dat soort mensen

Toen ik nog niet hier trainde (en woonde) begon ik bij nieuwe trainers altijd met te zeggen dat ze van mijn hond af moesten blijven en dat er ook niet gemopperd werd door iemand anders dan door mij.
Het is verdorie mijn hond, ja!

Marjoleine schreef:

ranetje schreef:

Marjoleine schreef:Ik heb een stabij gehad die dat deed.

Heb je dat kunnen oplossen en hoe?

Haar voor zijn
Ik zag aan haar dat ze het ging doen en dan gaf ik een apportcommando.
Je moet wel verdomd goed timen.

Ik vroeg het omdat ik dan misschien die mijnheer met zijn hond zou kunnen helpen.
Daar is "foei" gebruld door de werper en de voorjager en daarna "apport" door de voorjager.
Helaas heeft de hond het "foei" aan het apport verbonden en nu loopt hij met een boogje om het apport heen
Link verkeerd gelegd denk ik.

Marjoleine schreef:

ranetje schreef:Rana is een keer tijdens een training uitgekafferd door de trainer die toen werper was.
Die hoeft dus ook echt niemand meer in de buurt te hebben.
Op die proef was dat nog niet gebeurd, dus toen ging het nog goed

Fijn he, dat soort mensen

Toen ik nog niet hier trainde (en woonde) begon ik bij nieuwe trainers altijd met te zeggen dat ze van mijn hond af moesten blijven en dat er ook niet gemopperd werd door iemand anders dan door mij.
Het is verdorie mijn hond, ja!

Daar had ik vooraf ook voor gewaarschuwd.
Deze trainer bleek gewoontegetrouw alles te corrigeren wat hij niet goed vond.
En die gewoonte bleek sterker dan mijn waarschuwing.
Je hebt van die mensen
Alleen wist ik dat bij deze trainer pas toen het kwaad al was geschied.

Gisterochtend samen met mijn trainingsmaatje getraind in een voor Ita nieuw gebied.
Dat levert dan wel weer inzicht op waar Ita ongeveer is qua niveau

We wilden eerst even een stukje lopen en Ita ontdekte vrijwel direct een haas :N:
Onmiddellijk ging de muziek aan
Ze was snel terug en toonde zichtbaar dat er enorm veel wildgeur aanwezig was.
Veel varkens (omwoelde grond) en reeënlucht.
Ze was daardoor erg onrustig.

Ik ben er wel in geslaagd om haar op een wissel vooruit te sturen en daarbij (uiteindelijk!! ) een dummy te laten apporteren, maar zelfs tijdens het lopen maakte haar neus overuren.
Grappig om te zien dat ze wel rechtdoor liep met steeds steelse blikken opzij om te kijken of er nog iets interessanters was.
In dat gebied zijn we naar een stuk kort gras gelopen waar we toch ook nog een kort apport en een markeer hebben gedaan (ging goed) en zelfs een verloren zoek waarbij Ita een heuvel op moest om te zoeken.
De eerste keer over de heuvel heen gelopen maar aan de achterkant lag niets dus ze kwam leeg terug.
Weer ingezet en toen ging ze pas echt goed zoeken.
Ze vond het apport (mijn met zand gevulde hazenvel met kop en poten) en bracht het keurig.
Het lijkt alsof ze op zo'n terrein haar koppie er nog niet goed bij kan houden omdat ze enorm veel afleidingen ruikt.
Over het appèl was ik op zich niet ontevreden.

Ik ben benieuwd hoe ze het op de twee proeven zal doen waar ik heb ingeschreven.
Beiden proeven zijn in jachtvelden ......................

ranetje schreef:Ik vroeg het omdat ik dan misschien die mijnheer met zijn hond zou kunnen helpen.
Daar is "foei" gebruld door de werper en de voorjager en daarna "apport" door de voorjager.
Helaas heeft de hond het "foei" aan het apport verbonden en nu loopt hij met een boogje om het apport heen
Link verkeerd gelegd denk ik.

In mijn soort trainen (en dat van onze instructeur gelukkig ook) wordt er niets gecorrigeerd, nooit.
En als er al iets voorkomen wordt, doet de voorjager dat nooit zelf.

Maar goed, dat vindt vrijwel iedereen idioot.
Grappig dat de leden van deze club toch zo goed lopen op proeven

ranetje schreef:Ik ben benieuwd hoe ze het op de twee proeven zal doen waar ik heb ingeschreven.
Beiden proeven zijn in jachtvelden ......................

Waar en wanneer?
Ik zou jouw hondje wel eens willen zien werken

Marjoleine schreef:

ranetje schreef:Ik ben benieuwd hoe ze het op de twee proeven zal doen waar ik heb ingeschreven.
Beiden proeven zijn in jachtvelden ......................

Waar en wanneer?
Ik zou jouw hondje wel eens willen zien werken

Ik vrees dat je voor die proeven wel een stukje moet rijden Marjoleine
De ene is 29 augustus bij Voorst bij Gendringen (KNJV groep, aanvang 7.00 uur 's morgens ) en de andere 21 augustus in Lage Mierde (Griffonclub).
Dat zijn de twee proeven waar ik heb ingeschreven.
Ik ben heel benieuwd hoe ze daar zal werken zeker na de ervaring van gisteren
Waarschijnlijk wordt het dit jaar dus gewoon ervaring opdoen
Ik hoop wel dat we dan ook kunnen komen want dan is de eerste loopsheid van Ita bijna 6 maanden geleden.

Marjoleine schreef:

ranetje schreef:Ik vroeg het omdat ik dan misschien die mijnheer met zijn hond zou kunnen helpen.
Daar is "foei" gebruld door de werper en de voorjager en daarna "apport" door de voorjager.
Helaas heeft de hond het "foei" aan het apport verbonden en nu loopt hij met een boogje om het apport heen
Link verkeerd gelegd denk ik.

In mijn soort trainen (en dat van onze instructeur gelukkig ook) wordt er niets gecorrigeerd, nooit.
En als er al iets voorkomen wordt, doet de voorjager dat nooit zelf.

Maar goed, dat vindt vrijwel iedereen idioot.
Grappig dat de leden van deze club toch zo goed lopen op proeven

Hoe bedoel je dat?

ranetje schreef:

Marjoleine schreef:In mijn soort trainen (en dat van onze instructeur gelukkig ook) wordt er niets gecorrigeerd, nooit.
En als er al iets voorkomen wordt, doet de voorjager dat nooit zelf.

Maar goed, dat vindt vrijwel iedereen idioot.
Grappig dat de leden van deze club toch zo goed lopen op proeven

Hoe bedoel je dat?

Ik bedoel dat de voorjager zelf niet corrigeert en zeker niet op afstand.
De kans dat je de fout ingaat met je timing is te groot.

Wat we dus proberen is te voorkómen dat iets fout gaat. Gaat het toch fout, dan negeren we actief.
Dus een apport dat niet binnenkomt is geen reden om 'foei' te brullen, maar reden om je om te draaien en weg te lopen, bijvoorbeeld.
Ik (wij) ga(an) er van uit dat als een hond iets niet doet, hij daar een reden voor heeft. Die reden kan zijn:
Hij kent het commando onvoldoende
Hij is afgeleid

In het eerste geval ligt het aan de voorjager, die de hond overvraagd (en evt de trainer die dat hoort te weten).
In het tweede geval ligt het ook aan de voorjager, want als de hond zich laat afleiden is hij (op dat moment) onvoldoende op samenwerken gericht en heeft hij dus onvoldoende contact met de voorjager.
En dat kan dan weer komen door óf onvoldoende geschiktheid van de hond, óf een overvraagde hond.
Vrijwel altijd het tweede volgens mij

Overigens hanteer ik dit principe al heel erg lang, en ook in de G&G.
Ja, ik weet hoe ik vrienden moet maken

Ik hanteer dat principe ook al heel lang.
In de G&G had ik een trainster die daar volledig op was ingesteld. Zo gaf ze zelf ook les

In de jachttraining ligt dat ietsje anders
Al heb ik het geluk gehad een paar jaar bij een trainer te trainen die dat principe uitstekend kon begrijpen en accepteren.

Jou woorden: "doet de voorjager nooit zelf" alarmeerden mij even.
Een correctie door iemand anders kan verschrikkelijk verkeerd uitpakken en ik dacht even dat je dat bedoelde. :N:

Vanavond op training was een onderlinge wedstrijd.
Ons groepje heeft het goed gedaan.
Een draadhaar uit onze groep werd beste eerstejaars met een B diploma en nummer twee (een Langhaar) kwam ook uit onze groep.
Ita werd beste eerstejaars met een C diploma.
Allemaal negens en twee tienen en een nul voor markeren.
De zon stond iets hoger en niet recht in haar snoet, maar ze week iets te veel af van de rechte lijn dus helaas.
Ik was eigenlijk wel apetrots op haar.
Bij het volgen kon ze de kippen weer zien :N:
Ze stond op haar achterpoten te kijken toen ze los moest volgen , maar ik heb haar met een extra commando wel bij me kunnen houden.
Bij het uitsturen daarna vreesde ik even dat ze naar die kippen zou rennen, maar ze ging braaf in de aangegeven richting
Kortom we hebben een (niet officieel) C certificaat plus een beker

ranetje schreef:Ita werd beste eerstejaars met een C diploma.
Allemaal negens en twee tienen en een nul voor markeren.
De zon stond iets hoger en niet recht in haar snoet, maar ze week iets te veel af van de rechte lijn dus helaas.
Ik was eigenlijk wel apetrots op haar.

Vanzelfsprekend
Heb je wel plek voor al die bekers van de laatste tijd?
Was het niet zo dat ze (jongehonderig) voor de zekerheid wat wind haalde?

ranetje schreef:Bij het volgen kon ze de kippen weer zien :N:
Ze stond op haar achterpoten te kijken toen ze los moest volgen

Felix zegt goedzo

Jaap* schreef:

ranetje schreef:Ita werd beste eerstejaars met een C diploma.
Allemaal negens en twee tienen en een nul voor markeren.
De zon stond iets hoger en niet recht in haar snoet, maar ze week iets te veel af van de rechte lijn dus helaas.
Ik was eigenlijk wel apetrots op haar.

Vanzelfsprekend
Heb je wel plek voor al die bekers van de laatste tijd?
Was het niet zo dat ze (jongehonderig) voor de zekerheid wat wind haalde?

Dat denk ik eigenlijk wel Jaap, maar ze haalt de wind dan iets te ver om nog over markeren te kunnen spreken
Afgelopen maandag heb ik het geprobeerd samen met mijn trainingsmaatje, ook tegen de zon in.
Ze markeerde op de milimeter, maar toen was er geen wind

De fokker mocht de beker uitreiken en dat vond hij heeeeel fijn geloof ik
Het zijn er nu voorlopig wel genoeg want ik moet eerst een kast ontruimen om ze weg te sluiten

ranetje schreef:Bij het volgen kon ze de kippen weer zien :N:
Ze stond op haar achterpoten te kijken toen ze los moest volgen

Felix zegt goedzo

De keurmeester verwachtte dat ze echt uit zou breken en door het hek zou gaan (wat prikkeldraad) achter de kippen aan.
Dus die was verrast dat ze bij me bleef

ranetje schreef:Dat denk ik eigenlijk wel Jaap, maar ze haalt de wind dan iets te ver om nog over markeren te kunnen spreken
Afgelopen maandag heb ik het geprobeerd samen met mijn trainingsmaatje, ook tegen de zon in.
Ze markeerde op de milimeter, maar toen was er geen wind

Ze markeert dus heel goed, maar soms besluit ze om voor de zekerheid wat wind te halen. Dat staat los van haar goed kunnen markeren
Ik verwittig je : Ita gaat steeds minder wind halen naarmate ze ouder wordt, omdat ze steeds merkt dat het eigenlijk overbodig is om wind te halen als je goed markeert.
Ik zou er niks aan doen, want ik denk dat je daar meer kwaad dan goed mee zou doen

Jaap* schreef:

ranetje schreef:Dat denk ik eigenlijk wel Jaap, maar ze haalt de wind dan iets te ver om nog over markeren te kunnen spreken
Afgelopen maandag heb ik het geprobeerd samen met mijn trainingsmaatje, ook tegen de zon in.
Ze markeerde op de milimeter, maar toen was er geen wind

Ze markeert dus heel goed, maar soms besluit ze om voor de zekerheid wat wind te halen. Dat staat los van haar goed kunnen markeren
Ik verwittig je : Ita gaat steeds minder wind halen naarmate ze ouder wordt, omdat ze steeds merkt dat het eigenlijk overbodig is om wind te halen als je goed markeert.
Ik zou er niks aan doen, want ik denk dat je daar meer kwaad dan goed mee zou doen

Dank u, dank u
Een beetje oefenen met de wind achter of als het windstil is kan dat kwaad dacht je?

Ik was niet van plan om haar er voor te gaan corrigeren hoor!!
Iemand zei vanmorgen dat het wel een beetje een Staande honden kwaaltje was omdat die vaker met de wind spelen.
Voor directe markeeropdrachten moest ik maar een Labrador of andere Retriever nemen

Die zijn ook niet onnozel hoor
Ik bedoelde meer dat ik er geen punt van zou maken dat ze in één rechte lijn naar de valplek moet lopen
Want grote kans dat ze dat met de tijd vanzelf gaat doen. Het is vooral een kwestie van zelfvertrouwen waarschijnlijk.
Oefenen met verschillende soorten verwaaiing is alleen maar leuk denk ik

Degene die het zei over die Retrievers is een echt staande honden mens

Ik maak er ook geen punt van.
Kan er trouwens ook weinig aan doen dus "punten" zijn dan niet behulpzaam
Ik denk ook dat het uiteindelijk best voor elkaar komt.
Kwestie van rustig oefenen.

Het doet me wel denken aan een aantal jaren geleden.
Rana werd ingezet voor een markeeroefening.
Het terrein waar de eend in terecht kwam had meer dan kniehoog gras e.d.
Er liep wel een reeënwissel tussendoor maar dat was niet de rechte lijn.
Door het hoge gras en fluitekruid was er ook geen (of minimaal) verwaaiing.
Rana nam voor het gemak een heel stuk van de wissel en sloeg perfect op het goed punt af (zonder te tekenen op verwaaiing) om de laatste meters door het hoge gras te ploeteren.
De toenmalige trainer en de werper waren sprakeloos dat ze zo perfect (in hun ogen) had gemarkeerd
Haar weg naar het apport was bepaald niet rechtstreeks maar ze kwam heel goed uit.
Beoordelingen wisselen ook nogal eens kennelijk

Nou ja, als ik zelf maar tevreden ben met de kleine meid
Ik was ook blij dat ze die haas in de mais niet meer in haar kop had
Want ze moest op hetzelfde stuk over water zoeken.

Inge O schreef:

ranetje schreef:Iemand zei vanmorgen dat het wel een beetje een Staande honden kwaaltje was omdat die vaker met de wind spelen.

kwaaltje, kwaaltje : specialiteit zal hij bedoelen .

Uiteraard

Als je een voldoende voor een markeerproef wilt halen is het even een kwaaltje

ranetje schreef:Vanavond op training was een onderlinge wedstrijd.
Ons groepje heeft het goed gedaan.
Een draadhaar uit onze groep werd beste eerstejaars met een B diploma en nummer twee (een Langhaar) kwam ook uit onze groep.
Ita werd beste eerstejaars met een C diploma.
Allemaal negens en twee tienen en een nul voor markeren.
De zon stond iets hoger en niet recht in haar snoet, maar ze week iets te veel af van de rechte lijn dus helaas.
Ik was eigenlijk wel apetrots op haar.
Bij het volgen kon ze de kippen weer zien :N:
Ze stond op haar achterpoten te kijken toen ze los moest volgen , maar ik heb haar met een extra commando wel bij me kunnen houden.
Bij het uitsturen daarna vreesde ik even dat ze naar die kippen zou rennen, maar ze ging braaf in de aangegeven richting
Kortom we hebben een (niet officieel) C certificaat plus een beker

En wanneer haalt ze officiëel haar C diploma?

Ik had je al gefeliciteerd met je wonderhondje (en je eigen inbreng niet te vergeten ). Maar nu ik het weer lees valt mijn mond toch weer open . Dat negeren van die kippen vind ik zo knap!
Daar zou bij Hyra geen sprake van zijn geweest (en bij Dante trouwens ook niet, denk ik )

Nog even vertellen; sinds een paar weken heb ik Hydro (socialiseerhondje) verruilt voor Hyra, dit is een zusje van Hydro. Zij blijft niet zo lang als Hydro omdat ik dat zelf nogal moeilijk vind (om dan weer afscheid te nemen). Hyra was 9 maanden toen ze bij me kwam en veel onzekerder van karakter dan Hydro. Ik ben een paar keer letterlijk over haar gestruikeld omdat ze zo aan mijn benen geplakt zat bij het buiten lopen . Daar heeft ze nu geen last meer van; mensen blijken erg leuk te zijn en honden al helemaal (spélen ). En het is een waterhond zo erg zelfs dat ik aan haar baasje gevraagd heb of het zeker is dat er geen Labrador in haar voorouders zit . Ze stort zich in ieder watertje (als ze de kans krijgt). Waar Dante vanaf de kant (met de kont omhoog) moeilijk loopt te doen om te drinken, laat zij zich gewoon in het water glijden om te drinken. En ze liet zich niet weerhouden door het feit dat ze niet kon zwemmen; als iemand voor een andere hond een bal gooide, ging zij hem wel even halen. Als een soort buitenboordmotor plaste en ploeterde ze zich door het water (enorm slaand met haar voorpoten :N: ). Ik heb al een paar keer klaar gestaan om haar eruit te halen . Ook was dat onhandige gemaai met die voorpoten erg lastig om haar bal uit het water te halen; ze kreeg hem moeilijk te pakken omdat ze hem zelf steeds een mep vooruit gaf . Maar sinds ik vorige week samen met haar gezwommen heb is het kwartje gevallen; ze doet nog steeds wat omstuimig, rare draaien in het water waardoor ze koppie onder ging , maar het zwemmen lijkt nu ergens op!
Stiekem hoop ik erop dat mijn pup ook een 'watermonster' wordt; ik vind het wel erg leuk
Dante ligt bij dit soort watergeweld op een meter of tien afstand; veel te bang dat hij ook 'moet' (en bij heel warm weer moet hij inderdaad...)

Moon schreef:En wanneer haalt ze officiëel haar C diploma?

Ik had je al gefeliciteerd met je wonderhondje (en je eigen inbreng niet te vergeten ). Maar nu ik het weer lees valt mijn mond toch weer open . Dat negeren van die kippen vind ik zo knap!
Daar zou bij Hyra geen sprake van zijn geweest (en bij Dante trouwens ook niet, denk ik )

Haar officiele diploma zou ze ergens in augustus kunnen halen als ze dan tenminste niet loops is.
Ik had me verrekend en de twee proeven waar ik op heb ingeschreven zitten allebei in de "gevarenzone".

We zien wel.
Als ze loops is heb ik pech gehad.
Volgend jaar dan maar weer eens kijken of het lukt.

Maar sinds ik vorige week samen met haar gezwommen heb is het kwartje gevallen; ze doet nog steeds wat omstuimig, rare draaien in het water waardoor ze koppie onder ging , maar het zwemmen lijkt nu ergens op!

Wat een schitterend verhaal over Hyra.
Wat zal je een lol hebben gehad om dat malle gespetter en haar pogingen om de bal toch te pakken te krijgen
Had je een geschikt meertje in de buurt om samen met haar te gaan zwemmen?

Een hond die zwemmen leuk vindt is wel erg leuk, maar soms is een hond als Dante wel gemakkelijker

Ik vind het erg goed van je dat je Hyra ook helemaal vrij hebt kunnen krijgen
Per slot van rekening was die weer wat ouder toen ze in de grote mensenwereld kwam

ranetje schreef: Haar officiele diploma zou ze ergens in augustus kunnen halen als ze dan tenminste niet loops is.
Ik had me verrekend en de twee proeven waar ik op heb ingeschreven zitten allebei in de "gevarenzone".

We zien wel.
Als ze loops is heb ik pech gehad.
Volgend jaar dan maar weer eens kijken of het lukt.

Jeetje Nettie, dat zou toch wel jammer zijn als ze dan net loops zou zijn . Ik duim voor je dat ze het nog wat uitstelt

ranetje schreef:

Maar sinds ik vorige week samen met haar gezwommen heb is het kwartje gevallen; ze doet nog steeds wat omstuimig, rare draaien in het water waardoor ze koppie onder ging , maar het zwemmen lijkt nu ergens op!

Wat een schitterend verhaal over Hyra.
Wat zal je een lol hebben gehad om dat malle gespetter en haar pogingen om de bal toch te pakken te krijgen
Had je een geschikt meertje in de buurt om samen met haar te gaan zwemmen?

Een hond die zwemmen leuk vindt is wel erg leuk, maar soms is een hond als Dante wel gemakkelijker

Ik vind het erg goed van je dat je Hyra ook helemaal vrij hebt kunnen krijgen
Per slot van rekening was die weer wat ouder toen ze in de grote mensenwereld kwam

Dat was in de Linge; dat gezamenlijke zwemmen (kamperen met vrienden en honden).
Ik hoop op een hondje tussen Hyra en Dante in .
Zoals Dante is wel lastig hoor. Het is dat ik weet dat hij het uiteindelijk wél leuk vindt (als hij eenmaal door is ) en dat hij zó opknapt met warm weer van een zwempartij, anders zou ik de moed verliezen om steeds maar zó te moeten motiveren, iedere keer opnieuw . Als hij maar denkt dat ik richting water ga, blijft hij op afstand liggen, onder het mom van 'mij krijg je het water niet in'
Het lijkt me makkelijker om een water-enthousiasteling onder appel te krijgen, denk ik

Het geeft me idd veel voldoening als ik Hyra nu zie met mensen, kinderen ( :N: ) en honden . Wat een enorm verschil met toen ze bij me kwam. Individuele aandacht (en de houding van Dante ) doen wonderen