Tja, wel ingewikkeldranetje schreef:Dat gebruik van de stopfluit zou dan voorlopig zijn alleen voor deze oefening.Moon schreef:O ja, de lange lijn :N:Ik was al vergeten hoe ingewikkeld (letterlijk
) dat was.
Ga je dan iedere keer de stopfluit gebruiken (of begrijp ik het verkeerd)? En als dat zo is, ben je niet bang dat deze 'zijn kracht verliest'?
Verder lijkt het een heel goede aanpak!
Reageert Ita ook goed op de 'hierkomfluit'?
Ik zit nog ergens aan te denken. Maar misschien heb je dat allang gedaan hoor. Van die oefeningen met afleiding. Maar je hebt dan wel twee helpers nodig. Je roept de hond heen en weer tussen twee personen en de derde probeert de hond af te leiden. Als de hond reageert op de afleiding bevriest de afleider en laat het leuks verdwijnen. Hond gaat dan toch naar baasje en wordt vorstelijk beloond
.
Dit soort dingen deed ik geregeld met Dante. Geen 'ei van Columbus' maar al die oefeningetjes hielpen wel.
Voor de rest gebruik ik die alleen voor dirigeren. En nu dus nog om Ita te leren wat ze moet doen als ze die fluit hoort. Stoppen en naar mij omdraaien om te kijken wat ik van haar wil.
Verlies van kracht?
Hmmmmm nou nee.
Maar ik schreef dit:Als ze door de fluit heen zou gaan lopen ben ik de belangrijkste dirigeerhulp kwijt.ranetje schreef:Er zit wel het risico aan dat ze een keer door die stopfluit heen loopt omdat ik er geen lijn aan kan doen
Maar wat moet ik anders?
Ik hoop dat het zo'n vaart niet loopt, tot ik de gewenste assistentie heb gevonden.
Komen op de fluit als we gewoon in het bos lopen en ik vind dat ze te ver weg is (en onzichtbaar) gaat prima.
Ze komt, voor zover ik kan beoordelen, direct
Ze komt ook geregeld langs stormen om even te checken waar ik ben en net als Rana staat ze naast me als ik de riemen pakl als we het bos uit gaan.
Daarover heb ik dus geen klachten![]()
Maar als er een haas of konijn zou langslopen weet ik vrij zeker waar ze naar toe gaat en dat is niet naar mij

Wat voor soort assistentie bedoel je dan?
En wat die haas of konijn betreft; da's ook de hogere 'hierkomkunde'. Daarvoor steek ik bij Dante ook niet mijn hand in het vuur (dat hij dan komt)

Nog even een anekdote over Hydro en hierkomen.
Ik liep in de polder en Hydro liep in een veld met hoge begroeiing; ik kon hem niet zien. Er kwam een paard (met ruiter) aan. Ik ben niet zo zeker van Hydro's reactie daarop, dus met de moed der wanhoop riep ik hem. Eerst gebeurde er niets (ik zag ook niets), toen komt er plotseling, op zijn zij een hond letterlijk het pad op schuiven :N: ; Hydro had zo'n haast om bij me te komen dat hij uit de bocht gevlogen was

