Moderator: moderatorteam
Een zachte bek of een harde bek is veelal aangeboren volgens veel fokkers.Moon schreef:Maar ik wilde zeker weten dat ik geen dingen ga doen die de hardheid veroorzaken; zou zonde zijn..
Ja, dat valt me ook heel vaak op, vooral als er bij trainingen iets fout gaatInge O schreef:aaahhhhhh, wat kunnen mensen toch kortzichtig zijn
!!
OK, goed, als er nog een keer een student tijdens het examen nodig moet, dan zeg ik hem/haar maar dat hij moet ophouden met zich zo dominant op te stellen.
waarom gaan mensen toch altijd van onwil uit bij dieren?
Nou, dwangapport was ik al niet van planranetje schreef:Een zachte bek of een harde bek is veelal aangeboren volgens veel fokkers.Moon schreef:Maar ik wilde zeker weten dat ik geen dingen ga doen die de hardheid veroorzaken; zou zonde zijn..
Maar een zachte beet kan je wel in een harde veranderen door te veel dwingen (dwangapport bijv.) en de hond te veel onder druk zetten met te hoge eisen.
En hoge eisen; ach ik ben al tevreden als hij met tien weken apporteert, zittend afgeeft, zindelijk is, een uur op zijn plaats blijft, drie uur alleen blijft.. Dat is toch niet teveel gevraagd hè ( 
) Ook al heb ik het idee dat ik wel een paar dingen weet over training, bij jachttraining ben ik echt geen ster hoorMoon schreef:Aggos, die arme Ita; lijkt me een hele prestatie; poepen met dummy in de bek
En verder, wat is het toch heerlijk Nettie dat jij zo zelfverzekerd in die trainingen staat en zodoende alle gezever naast je neer kunt leggen
Dominantie; kijken ze eigenlijk wel naar het hondje zélf, vraag ik me af.
En wat is nu 15 maanden
Het allerbelangrijkste lijkt me nu nog (op deze leeftijd) dat ze met veel plezier en motivatie apporteert, toch
Moon schreef:Nou, dwangapport was ik al niet van planranetje schreef:Een zachte bek of een harde bek is veelal aangeboren volgens veel fokkers.Moon schreef:Maar ik wilde zeker weten dat ik geen dingen ga doen die de hardheid veroorzaken; zou zonde zijn..
Maar een zachte beet kan je wel in een harde veranderen door te veel dwingen (dwangapport bijv.) en de hond te veel onder druk zetten met te hoge eisen.
Dat 'even plassen' heeft Dante soms ook een handje vanLanghaar schreef:Keurig toch, al die tijd de dummy vasthouden en hem zelf bij je gebracht.ranetje schreef:Daar zakte ze met een benauwd snoetje door de hurken en deed een gigantische drol :N:
Ondertussen hield ze de dummy keurig vast en nadat ze uitgepoept was kwam ze hem alsnog netjes afleveren.
Nilsson had wel eens de neiging om tijdens het terugbrengen van het apport de poot op te tillen.
Dat mag dus niet, gelukkig na een paar keer schreeuwen: niet plassen.....hield dat op, dat vind ik dan weer knap.
Volgens de trainer was dat geen dominantie maar lekker tijd rekken, zo van: ik heb de dummy en ik wil hem nou even vasthouden.
Een ander verhaal word het als ze uitgebreid gaan piesen, zelf de dummy laten vallen, snuffelen, draaien, snuffelen, weer piesen, kortom als ze er een heel cenario van maken, dan viel het (volgens hem) wel onder de noemer "dominantie" of beter gezegd: niet goed onder appel staan.
Of hij gelijk heeft
Wel leuk om je verhalen te lezen
. Ik zie het ook als een soort 'in tweestrijd zijn'. Weten dat de dummy (of bal) afgegeven dient te worden, maar hem ook wel graag zelf willen houden. Wat nouranetje schreef:Moon schreef:Nou, dwangapport was ik al niet van planranetje schreef:Een zachte bek of een harde bek is veelal aangeboren volgens veel fokkers.Moon schreef:Maar ik wilde zeker weten dat ik geen dingen ga doen die de hardheid veroorzaken; zou zonde zijn..
Maar een zachte beet kan je wel in een harde veranderen door te veel dwingen (dwangapport bijv.) en de hond te veel onder druk zetten met te hoge eisen.
Als je het maar weet
Nou, zo zie je maar, voor mij ben jij de connaisseurranetje schreef:Ook al heb ik het idee dat ik wel een paar dingen weet over training, bij jachttraining ben ik echt geen ster hoorMoon schreef:Aggos, die arme Ita
En verder, wat is het toch heerlijk Nettie dat jij zo zelfverzekerd in die trainingen staat en zodoende alle gezever naast je neer kunt leggen
Dominantie; kijken ze eigenlijk wel naar het hondje zélf, vraag ik me af
En wat is nu 15 maanden
Het allerbelangrijkste lijkt me nu nog (op deze leeftijd) dat ze met veel plezier en motivatie apporteert, toch
Dit soort opmerkingen kan ik inderdaad wel redelijk terugketsen, maar ik ben steeds weer heel gelukkig met het steuntje in de rug van de fokker van Ita.
Ik heb hem verteld dat ik het zitten met apport nog helemaal apart oefende en hoe.
Hij is er van overtuigd dat het op mijn manier vast in orde komt.
Bovendien waarschuwt hij om vooral geen druk te zetten en te letten op vrolijk werken van Ita.
Dus ook vrolijk stimuleren om te komen
Er zijn een paar honden in de groep die wel voor komen zitten met het apport.
Ik vind wel dat ze vreselijk traaaaaaaaaaaaaaaag gaan zitten.
Op één hondje na (een bruine slanke Lab), die zit keurig snel en blij voor de baas.
Ik doe het voorlopig nog maar gewoon even zo
Maar, fijn dat jij de fokker hebt voor je steuntje in de rug Met 2 x 10 maanden misschien?Moon schreef:Wat nouranetje schreef:Moon schreef:Nou, dwangapport was ik al niet van planranetje schreef: Een zachte bek of een harde bek is veelal aangeboren volgens veel fokkers.
Maar een zachte beet kan je wel in een harde veranderen door te veel dwingen (dwangapport bijv.) en de hond te veel onder druk zetten met te hoge eisen.
Als je het maar weet
Het lastige vind ik dat de trainers (een grote groep) nogal verschillen in hun ideeën.Moon schreef:[Nou, zo zie je maar, voor mij ben jij de connaisseur
En ik ben ook vast van plan om je op die manier te gaan misbruiken
Want het is best moeilijk om je eigen weg te gaan als de 'kenners' (lees trainers) het tegenovergestelde zeggen..
ranetje schreef:Met 2 x 10 maanden misschien?Moon schreef:Wat nouranetje schreef:Moon schreef: Nou, dwangapport was ik al niet van plan
Als je het maar weet
Dat vond ik al bij de gehoorzaamheidscursussen een probleem. Ik heb wel dingen gedaan met Dante die geheel tegen mijn gevoel in gingen, maar... was niet zeker genoeg van mezelf om er tegenin te gaanranetje schreef:Het lastige vind ik dat de trainers (een grote groep) nogal verschillen in hun ideeën.Moon schreef:[Nou, zo zie je maar, voor mij ben jij de connaisseur
En ik ben ook vast van plan om je op die manier te gaan misbruiken
Want het is best moeilijk om je eigen weg te gaan als de 'kenners' (lees trainers) het tegenovergestelde zeggen..
Van de een moet je "vooruit zoek apport" zeggen bij een verloren zoek, bij de ander alleen "zoek apport" en is het "vooruit" erbij fout, fout, fout!!
De een vindt het verstandig om bij het oefenen voor vooruitsturen (C proef) altijd iets neer te leggen op 40 tot 50 meter.
Dan doen ze het die ene keer op een proef wel zonder (is ook een rotoefening).
De ander zegt weer dat je juist NIET met een dummy of snoepje of riem of zoiets moet oefenen, maar dat je de hond zo moet sturen "want op de proef ligt er ook niks"
Ik kan min of meer mijn eigen lijn trekken.
Af en toe raak ik in de war.
Maar wat als je daar met je eerste hondje aan komt?
(bijvoorbeeld trainen in de stromende regen en kou met heel jong pupje Dante, terwijl hij van ellende niet wist waar hij het zoeken moest...) . Verder ben ik van plan om meer naar mijn gevoel te luisteren en bovendien heb ik nu gewoon meer kennis dan toen... Goed zoMoon schreef:Dat vond ik al bij de gehoorzaamheidscursussen een probleem. Ik heb wel dingen gedaan met Dante die geheel tegen mijn gevoel in gingen, maar... was niet zeker genoeg van mezelf om er tegenin te gaanranetje schreef:Het lastige vind ik dat de trainers (een grote groep) nogal verschillen in hun ideeën.Moon schreef:[Nou, zo zie je maar, voor mij ben jij de connaisseur
En ik ben ook vast van plan om je op die manier te gaan misbruiken
Want het is best moeilijk om je eigen weg te gaan als de 'kenners' (lees trainers) het tegenovergestelde zeggen..
Van de een moet je "vooruit zoek apport" zeggen bij een verloren zoek, bij de ander alleen "zoek apport" en is het "vooruit" erbij fout, fout, fout!!
De een vindt het verstandig om bij het oefenen voor vooruitsturen (C proef) altijd iets neer te leggen op 40 tot 50 meter.
Dan doen ze het die ene keer op een proef wel zonder (is ook een rotoefening).
De ander zegt weer dat je juist NIET met een dummy of snoepje of riem of zoiets moet oefenen, maar dat je de hond zo moet sturen "want op de proef ligt er ook niks"
Ik kan min of meer mijn eigen lijn trekken.
Af en toe raak ik in de war.
Maar wat als je daar met je eerste hondje aan komt?
Wat dat betreft sta ik nu heel wat sterker in mijn schoenen. Weet nu een boel dingen die ik zeker niet wil. Is al heel wat, denk ik
dat vind ik ook maar op de training werd er erg veel gegooid met het woord dominant.ranetje schreef:Hangt idd heel erg af van de manier waarop een hond iets doet.Langhaar schreef:Nilsson had wel eens de neiging om tijdens het terugbrengen van het apport de poot op te tillen.
Dat mag dus niet, gelukkig na een paar keer schreeuwen: niet plassen.....hield dat op, dat vind ik dan weer knap.
Volgens de trainer was dat geen dominantie maar lekker tijd rekken, zo van: ik heb de dummy en ik wil hem nou even vasthouden.
Een ander verhaal word het als ze uitgebreid gaan piesen, zelf de dummy laten vallen, snuffelen, draaien, snuffelen, weer piesen, kortom als ze er een heel cenario van maken, dan viel het (volgens hem) wel onder de noemer "dominantie" of beter gezegd: niet goed onder appel staan.
Of hij gelijk heeft
Wel leuk om je verhalen te lezen
Nou vind ik dominantie en "niet goed onder appèl staan" wel twee totaal verschillende dingen.
Als je na een korte waarschuwing dergelijk gedrag (even plassen) niet meer ziet gebeuren is het prima.
Als je daarna draaien plassen en nog zo het een en ander krijgt, dan zou het kunnen zijn dat je de hond verder hebt geblokkeerd.
Dan was er een andere reden voor het plassen.
Misschien onzekerheid door een te snel opgebouwde oefening of door onduidelijke opdrachten geven.
Als hij duidelijk gaat staan markeren terwijl hij je recht in je gezicht kijkt heeft dat sterke overeenkomsten met een middelvinger
Stap voor stap nagaan waar de fout er in is geslopen en dan handelen naar bevinding.
Jonge reuen willen nog wel eens een poot optillen onderweg omdat ze de geur opvangen van een andere reu die daar heeft geplast
Als dat de oorzaak is is een kort commando waardoor hij doorloopt meestal wel genoeg.....................als de baas/hond verhouding goed ligt.
En dat was bij jullie dus kennelijk wel het geval
Hoor je inderdaad veel op jachttrainingenLanghaar schreef:dat vind ik ook maar op de training werd er erg veel gegooid met het woord dominant.ranetje schreef:Nou vind ik dominantie en "niet goed onder appèl staan" wel twee totaal verschillende dingen.
Heel erg jammer.
en op sommige gewone hondenscholen blijkt het ook (nog) een standaard woord te zijn. 
ranetje schreef:Bij de verloren zoek gebeurde iets vreemds.
Ita vond de dummy, maar je kon haar door de bomen heen opzij zien springen en ze gaf een gilletje.
Daarna ging ze ijverig rondsnuffelen maar raakte de dummy niet aan.
De trainer ging het bos in en gooide de dummy nog eens op, maar ze liep er straal langs, keek niet eens.
Na nog twee keer opgooien pakte ze uiteindelijk en bracht de dummy.
Toen was ze uiteraard weer brááf.
Wat er aan de hand was weet ik niet. Ze heeft wel flinke schrammen op haar borst, maar of die daarvan zijn weet ik niet.
Ze banjert altijd door de bramen dus.........
Hier worden bij een beetje zonnig weer vrij veel slangen gezien tegenwoordig
Ze is hoe dan ook van iets geschrokken denk ik.
Een van de andere honden kreeg verwaaiing van een eend die door een andere groep gebruikt werd en haalde die eend op.
Zijn eigen dummy liet hij liggen
We hebben eigenlijk een te klein terrein tot onze beschikking.
Kennelijk zijn er verder geen mogelijkheden, anders zouden er toch wel groepen naar eldders vertrekken om te trainen?
Trainen jullie altijd op één en dezelfde locatie Nettie?
Het vooruitsturen is geen probleem.
Terugroepen is een ander verhaal.
Zeker als er net daarvoor tijdens de volgoefening in de hoek van het veld is geschoten voor een markeeroefening van een andere groep.
Net als de meeste honden uit ons groepje ging Ita daar eerst even grondig inspecteren voor ze bereid was om terug te komen.
Appèl op afstand hapert dus nog gewoon.
Ik heb voor de oefening op zich wel een tip gekregen.
Maar voor mijn gevoel is het toch een signaal dat er iets nog niet helemaal goed gaat.
Dat moet ik zien op te lossen, want het bevalt me niet.
Is het een idee om wat vaker te trainen met dubbele apporten? En dan ook met twee verschillende soorten? (een leuk apport en een stom apport
En met (een beetje) afleiding op de terugweg?
Ze liep mank links voor toen ze zonder dummy terug kwam.Jaap* schreef:ranetje schreef:Bij de verloren zoek gebeurde iets vreemds.
Ita vond de dummy, maar je kon haar door de bomen heen opzij zien springen en ze gaf een gilletje.
Daarna ging ze ijverig rondsnuffelen maar raakte de dummy niet aan.
De trainer ging het bos in en gooide de dummy nog eens op, maar ze liep er straal langs, keek niet eens.
Na nog twee keer opgooien pakte ze uiteindelijk en bracht de dummy.
Toen was ze uiteraard weer brááf.
Wat er aan de hand was weet ik niet. Ze heeft wel flinke schrammen op haar borst, maar of die daarvan zijn weet ik niet.
Ze banjert altijd door de bramen dus.........
Hier worden bij een beetje zonnig weer vrij veel slangen gezien tegenwoordig
Ze is hoe dan ook van iets geschrokken denk ik.
Helaas ja.Een van de andere honden kreeg verwaaiing van een eend die door een andere groep gebruikt werd en haalde die eend op.
Zijn eigen dummy liet hij liggen
We hebben eigenlijk een te klein terrein tot onze beschikking.
Kennelijk zijn er verder geen mogelijkheden, anders zouden er toch wel groepen naar eldders vertrekken om te trainen?
Trainen jullie altijd op één en dezelfde locatie Nettie?
Kan je dat uitleggen Jaap?Het vooruitsturen is geen probleem.
Terugroepen is een ander verhaal.
Zeker als er net daarvoor tijdens de volgoefening in de hoek van het veld is geschoten voor een markeeroefening van een andere groep.
Net als de meeste honden uit ons groepje ging Ita daar eerst even grondig inspecteren voor ze bereid was om terug te komen.
Appèl op afstand hapert dus nog gewoon.
Ik heb voor de oefening op zich wel een tip gekregen.
Maar voor mijn gevoel is het toch een signaal dat er iets nog niet helemaal goed gaat.
Dat moet ik zien op te lossen, want het bevalt me niet.
Is het een idee om wat vaker te trainen met dubbele apporten? En dan ook met twee verschillende soorten? (een leuk apport en een stom apport
En met (een beetje) afleiding op de terugweg?
Ah, op die manier. Ik raakte even in de war door het vooruit sturen.ranetje schreef:Kan je dat uitleggen Jaap?Het vooruitsturen is geen probleem.
Terugroepen is een ander verhaal.
Zeker als er net daarvoor tijdens de volgoefening in de hoek van het veld is geschoten voor een markeeroefening van een andere groep.
Net als de meeste honden uit ons groepje ging Ita daar eerst even grondig inspecteren voor ze bereid was om terug te komen.
Appèl op afstand hapert dus nog gewoon.
Ik heb voor de oefening op zich wel een tip gekregen.
Maar voor mijn gevoel is het toch een signaal dat er iets nog niet helemaal goed gaat.
Dat moet ik zien op te lossen, want het bevalt me niet.
Is het een idee om wat vaker te trainen met dubbele apporten? En dan ook met twee verschillende soorten? (een leuk apport en een stom apport
En met (een beetje) afleiding op de terugweg?
Ik begrijp het niet helemaal geloof ik.
Het gaat om de C proef "vooruitsturen en komen op bevel".
En als Ita buiten een bepaald aantal meters is (ongeveer 25 meter) en ze heeft iets in de kop zoals die markeerproef dan gaat ze er vandoor als ik haar niet binnen die 25 meter terug roep.
En voor de proef moet ze meer dan 30 meter weg zijn minimaal
Tip die ik later kreeg van de leider van dit trainersteam is om haar snel terug te laten komern door, als ze om kijkt op de fluit, een dummy naast me op te gooien.
Ga ik zeker doen, alleen moet ze dan natuurlijk wèl omkijken
Ik denk dus binnen 25 meter beginnen en dan geleidelijk de afstand weer groter maken?
Wat bedoel jij precies met het dubbele apport Jaap?
Je mening over die oefening deel ik ten volleJaap* schreef:Misschien heeft ze zich verstapt op het moment dat ze de dummy zag?
Ah, op die manier. Ik raakte even in de war door het vooruit sturen.ranetje schreef:Kan je dat uitleggen Jaap?Het vooruitsturen is geen probleem.
Terugroepen is een ander verhaal.
Zeker als er net daarvoor tijdens de volgoefening in de hoek van het veld is geschoten voor een markeeroefening van een andere groep.
Net als de meeste honden uit ons groepje ging Ita daar eerst even grondig inspecteren voor ze bereid was om terug te komen.
Appèl op afstand hapert dus nog gewoon.
Ik heb voor de oefening op zich wel een tip gekregen.
Maar voor mijn gevoel is het toch een signaal dat er iets nog niet helemaal goed gaat.
Dat moet ik zien op te lossen, want het bevalt me niet.
Is het een idee om wat vaker te trainen met dubbele apporten? En dan ook met twee verschillende soorten? (een leuk apport en een stom apport
En met (een beetje) afleiding op de terugweg?
Ik begrijp het niet helemaal geloof ik.
Het gaat om de C proef "vooruitsturen en komen op bevel".
En als Ita buiten een bepaald aantal meters is (ongeveer 25 meter) en ze heeft iets in de kop zoals die markeerproef dan gaat ze er vandoor als ik haar niet binnen die 25 meter terug roep.
En voor de proef moet ze meer dan 30 meter weg zijn minimaal
Tip die ik later kreeg van de leider van dit trainersteam is om haar snel terug te laten komern door, als ze om kijkt op de fluit, een dummy naast me op te gooien.
Ga ik zeker doen, alleen moet ze dan natuurlijk wèl omkijken
Ik denk dus binnen 25 meter beginnen en dan geleidelijk de afstand weer groter maken?
Wat bedoel jij precies met het dubbele apport Jaap?
Ik gebruik "vrij" voor die verdammte stomme oefening
Nouja, maakt ook niet uit
Het ging mij er even om dat Ita er aan went om óók te komen als er afleiding is, en om te leren een interessant plekje (bijvoorbeeld oude valplek) te respecteren als je dat wilt. Vandaar oefenen met dubbele apporten. Dus twee valplekken waarvan er steeds ééntje gerespecteerd moet worden. Dan went dat een beetje
Op die manier creeer je de situatie zelf en kun je goed oefenen in het kiezen voor jou, en voor wat jij wilt, ipv voor de "interessantste plek".
Ik snap die trainer wel trouwens, en het is een leuk moment voor de voerdummy
Ik denk dat het ook wel een beetje met de jeugdigheid te maken heeft hoor
(ja klopt, en de apporteerbehoefte te groot denk ik dan ) 
Hebben ze bijtende dummies bij jou op de trainingranetje schreef:Gisteravond weer training.
Een paar dingen gingen gewoon goed.
Het markeren was deze keer op een veld met flink hoog gras.
Nogal een overschakeling na de witte dummy op geschoren gras.
Ita deed het redelijk.
Geen topprestatie, maar ik was best tevreden.
Veel honden kwamen leeg terug
Bij de verloren zoek gebeurde iets vreemds.
Ita vond de dummy, maar je kon haar door de bomen heen opzij zien springen en ze gaf een gilletje.
Daarna ging ze ijverig rondsnuffelen maar raakte de dummy niet aan.
De trainer ging het bos in en gooide de dummy nog eens op, maar ze liep er straal langs, keek niet eens.
Na nog twee keer opgooien pakte ze uiteindelijk en bracht de dummy.
Toen was ze uiteraard weer brááf.
Wat er aan de hand was weet ik niet. Ze heeft wel flinke schrammen op haar borst, maar of die daarvan zijn weet ik niet.
Ze banjert altijd door de bramen dus.........
Een van de andere honden kreeg verwaaiing van een eend die door een andere groep gebruikt werd en haalde die eend op.
Zijn eigen dummy liet hij liggen
We hebben eigenlijk een te klein terrein tot onze beschikking.
Kennelijk zijn er verder geen mogelijkheden, anders zouden er toch wel groepen naar elders vertrekken om te trainen?
Het vooruitsturen is geen probleem.
Terugroepen is een ander verhaal.
Zeker als er net daarvoor tijdens de volgoefening in de hoek van het veld is geschoten voor een markeeroefening van een andere groep.
Net als de meeste honden uit ons groepje ging Ita daar eerst even grondig inspecteren voor ze bereid was om terug te komen.
Appèl op afstand hapert dus nog gewoon.
Ik heb voor de oefening op zich wel een tip gekregen.
Maar voor mijn gevoel is het toch een signaal dat er iets nog niet helemaal goed gaat.
Dat moet ik zien op te lossen, want het bevalt me niet.
. Aaah, arme Ita; wat kan dat nou geweest zijn 
. Nou ik moet zeggen dat ik die apporteerdrift van Ita geweldig vindranetje schreef:Gisteravond weer training gehad.
Ita is af en toe behoorlijk onrustig als ze lang moet wachten.
Bij het markeren ging het niet goed.
Het voorwerp leek me ook iets minder geschikt, maar ik maakte zelf ook weer een fout.
Het is gewoon niet verstandig om toe te kijken met Ita als de andere honden markeren.
Ita gaat de plek dan wel goed onthouden, maar als ze dan zelf een heel klein stokje krijgt omwikkeld met wat wildzwijnvacht en ook nog eens heel laag en niet op dezelfde plek geworpen, dan gaat het dus mis
Dus ongeschikt apport denk ik dan en een fout van mij.
Volgende keer beter. (en opletten welke apporten er gegooid worden)
Direct daarna werd op hetzelfde punt het vooruitsturen en terugroepen geoefend.
Nou ja vooruit ging dus goed, alleen terugkomen............................
Er lag daarvoor ook een apport, dus moest en zou Ita een apport halen.
Zoeken, zoeken en nog eens zoeken.
Op een proef zou dat dus een dikke O zijn.
Dus geen C diploma.
Vriendelijke opmerking van de trainer.......................... de gehoorzaamheid is nog onvoldoende
Gelukkig was Ita niet de enige die haar baasje in de problemen bracht.
De andere oefeningen gingen wel prima.
En ze heeft een gans geapporteerd
Wederom een opmerking dat ik na het apporteren direct beloonde voordat de riem weer omgedaan was.
"De proef is pas afgelopen als de riem weer vast zit"
Dat is waar............................ maar dit is een training en geen proef
. Dante heeft dat helaas nooit zo heel sterk gehad (hoewel genoeg jachtpassie). Ik zou zeggen, dat appel komt wel toch? Die apporteerdrift is denk ik iets wat niet aangeleerd kan worden en het hierkomen wel.. ranetje schreef:Gisteravond weer training gehad.
Ita is af en toe behoorlijk onrustig als ze lang moet wachten.
Wij hebben veel geoefend met een voerdummy achter de hond neergooien tijdens het wachten. Na het rustig
Dat kun je goed uitbouwen.
Bij het markeren ging het niet goed.
Het voorwerp leek me ook iets minder geschikt, maar ik maakte zelf ook weer een fout.
Het is gewoon niet verstandig om toe te kijken met Ita als de andere honden markeren.
Ita gaat de plek dan wel goed onthouden, maar als ze dan zelf een heel klein stokje krijgt omwikkeld met wat wildzwijnvacht en ook nog eens heel laag en niet op dezelfde plek geworpen, dan gaat het dus mis
Dus ongeschikt apport denk ik dan en een fout van mij.
Volgende keer beter. (en opletten welke apporten er gegooid worden)
Ja, dat is ook bijna een beetje gemeen spelen natuurlijk
Ik zou haar steunen met een spannend "let op hé" als je weet dat er voor haar wordt gegooid. Haar apport moet nét wat specialer zijn zegmaar
Werken er al wel eens honden tegelijkertijd trouwens?
Want dat zou voor haar misschien ook wel goed zijn?
Direct daarna werd op hetzelfde punt het vooruitsturen en terugroepen geoefend.
Nou ja vooruit ging dus goed, alleen terugkomen............................
Er lag daarvoor ook een apport, dus moest en zou Ita een apport halen.
Zoeken, zoeken en nog eens zoeken.
Op een proef zou dat dus een dikke O zijn.
Dus geen C diploma.
Weer de uitstuurproef?
Als ze dan niet komt als je haar roept/fluit zou ik dezelfde proef gaan oefenen met een hele lange lijn denk ik.
Dat zoeken is op zich al té zelfbelonend voor haar denk ik.
Ik denk wel eens dat een hond waar je zelf veel mee traint op een gegeven moment gaat denken dat elk apport voor hem is?
Vriendelijke opmerking van de trainer.......................... de gehoorzaamheid is nog onvoldoende
Gelukkig was Ita niet de enige die haar baasje in de problemen bracht.
Jullie hebben beide gelijk natuurlijk
Misschien kun je het terugroepen van een apport dat niet voor haar bestemd is belonen met een te apporteren voerdummy? Als happydummy zegmaar?
De andere oefeningen gingen wel prima.
En ze heeft een gans geapporteerd
Wederom een opmerking dat ik na het apporteren direct beloonde voordat de riem weer omgedaan was.
"De proef is pas afgelopen als de riem weer vast zit"
Dat is waar............................ maar dit is een training en geen proef
Hihihi, je bent een beetje kriegel hé?
Hoe ik dat moet doen in deze groep moet ik dan nog wel even bekijkenJaap* schreef:ranetje schreef:Gisteravond weer training gehad.
Ita is af en toe behoorlijk onrustig als ze lang moet wachten.
Wij hebben veel geoefend met een voerdummy achter de hond neergooien tijdens het wachten. Na het rustig
Dat kun je goed uitbouwen.
Ik wil nog steeds zeker bij het markeren op succes trainen. Met zo'n klein voorwerp is dat nauwelijks mogelijk (zeg maar niet) en dat vind ik vervelend.Bij het markeren ging het niet goed.
Het voorwerp leek me ook iets minder geschikt, maar ik maakte zelf ook weer een fout.
Het is gewoon niet verstandig om toe te kijken met Ita als de andere honden markeren.
Ita gaat de plek dan wel goed onthouden, maar als ze dan zelf een heel klein stokje krijgt omwikkeld met wat wildzwijnvacht en ook nog eens heel laag en niet op dezelfde plek geworpen, dan gaat het dus mis
Dus ongeschikt apport denk ik dan en een fout van mij.
Volgende keer beter. (en opletten welke apporten er gegooid worden)
Ja, dat is ook bijna een beetje gemeen spelen natuurlijk
Ik zou haar steunen met een spannend "let op hé" als je weet dat er voor haar wordt gegooid. Haar apport moet nét wat specialer zijn zegmaar
Werken er al wel eens honden tegelijkertijd trouwens?
Want dat zou voor haar misschien ook wel goed zijn?
ondanks dat ze een ogenhond is volgens mij?) en er zijn honden die nog behoorlijk uit de hand gaan. Daar is Ita echt een kleine meid bij vergeleken.Is het ook zelfbelonend als er geen apport ligt?Direct daarna werd op hetzelfde punt het vooruitsturen en terugroepen geoefend.
Nou ja vooruit ging dus goed, alleen terugkomen............................
Er lag daarvoor ook een apport, dus moest en zou Ita een apport halen.
Zoeken, zoeken en nog eens zoeken.
Op een proef zou dat dus een dikke O zijn.
Dus geen C diploma.
Weer de uitstuurproef?
Als ze dan niet komt als je haar roept/fluit zou ik dezelfde proef gaan oefenen met een hele lange lijn denk ik.
Dat zoeken is op zich al té zelfbelonend voor haar denk ik.
Ik denk wel eens dat een hond waar je zelf veel mee traint op een gegeven moment gaat denken dat elk apport voor hem is?
) en dat gaat best goed. 
Er lag geen apportVriendelijke opmerking van de trainer.......................... de gehoorzaamheid is nog onvoldoende
Gelukkig was Ita niet de enige die haar baasje in de problemen bracht.
Jullie hebben beide gelijk natuurlijk
Misschien kun je het terugroepen van een apport dat niet voor haar bestemd is belonen met een te apporteren voerdummy? Als happydummy zegmaar?
JaDe andere oefeningen gingen wel prima.
En ze heeft een gans geapporteerd
Wederom een opmerking dat ik na het apporteren direct beloonde voordat de riem weer omgedaan was.
"De proef is pas afgelopen als de riem weer vast zit"
Dat is waar............................ maar dit is een training en geen proef
Hihihi, je bent een beetje kriegel hé?
Ik weet niet wat het is geweest.Moon schreef:Hebben ze bijtende dummies bij jou op de training
Ik ben wel heel benieuwd wat voor tip je gekregen hebt en hoe die appel op afstand gaat oplossen?
Ita zal dat enthousiasme voor een deel zeker meer hebben dan ik van Rana kende (hoewel die ook prrima apporteerde, alleen wat later).Moon schreef:Nou ik moet zeggen dat ik die apporteerdrift van Ita geweldig vind
Dat heb ik vanmiddag gedaan..................Ik ga denk ik wel het terugroepen van een apport ook oefenen (met een lange lijn).
) en ik kon haar terugfluiten. maar ik houd die er toch nog maar even bij Je snapt hoop ik wel dat ik niet bedoelde dat het hierkomen makkelijk aan te leren is hè :N:ranetje schreef:Ik weet niet wat het is geweest.Moon schreef:Hebben ze bijtende dummies bij jou op de training
Ik ben wel heel benieuwd wat voor tip je gekregen hebt en hoe die appel op afstand gaat oplossen?
Dinsdag moest ze in hetzelfde bos zoeken en ze deed het perfect
Dus ze heeft er in ieder geval niets aan over gehouden.
De tip die ik kreeg van de leider van dit trainersteam is om haar snel terug te laten komen door, als ze om kijkt op de fluit, een dummy naast me op te gooien.
Ben ik aan het doen, alleen moet ze dan natuurlijk wèl omkijken
Binnen 25 meter gaat nu al aardig goed.
Voor de proef moet ik haar verder weg kunnen sturen, dus ik ben er nog niet
Ita zal dat enthousiasme voor een deel zeker meer hebben dan ik van Rana kende (hoewel die ook prrima apporteerde, alleen wat later).Moon schreef:Nou ik moet zeggen dat ik die apporteerdrift van Ita geweldig vind
Misschien is ook van invloed geweest dat ze in het nest al van alles mocht rondsjouwen en dat ik haar thuis heb gestimuleerd om me balletjes e.d. te brengen?
Ze was heel slim in het ontdekken hoe er een beloning te verdienen viel.
Door anderen wordt dat wel eens "will to please" genoemd.
Hierkomen kan je inderdaad aanleren, maar jij en ik en nog een paar mensen hier weten dat zoiets geen fluitje van een cent is bij een hond met passie.
. Ik bedoelde dat het mij belangrijker lijkt (nu op deze leeftijd) dat ze zo goed apporteert. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat hierkomen wel goed komt . Ondertussen lees ik natuurlijk aandachtig mee (hoe je het doet ). O ja, de lange lijn :N:ranetje schreef:Ik schreef:Dat heb ik vanmiddag gedaan..................Ik ga denk ik wel het terugroepen van een apport ook oefenen (met een lange lijn).
En meteen herinnerde ik me weer waarom ik dat steeds heb uitgesteld.
Ita slaagt er in om zichzelf binnen tien meter volledig op te binden
Ze kan zo aan het spit
Het lukt me niet met die lijn.
Ik stuurde haar weg en na een meter of 10 keek ze om. Ik stuurde haar verder, maar ze wendt zich dan niet terug, maar maakt de cirkel rond tot ze weer met haar neus in de goede richting staat.
En dan zijn er vier poten samengebonden
Ik heb het anders geprobeerd.
Uitgestuurd en toen ze op afstand was naam + stopfluit.
Ze draaide direct om ( de stopfluit heb ik al vaker met haar geoefend
Ze kwam direct.
De voerdummy maakte weinig verschil wat tempo betreft
Voor zover ik weet mag de stopfluit gebruikt worden.
Kost een extra punt denk ik, maar een O is lastiger.
Afwisselend iets lekkers geven op de plek waar ze direct stopt (dus lopen door mij) en dan teruglopen en influiten.
En de andere keer direct na het stoppen influiten.
Er zit wel het risico aan dat ze een keer door die stopfluit heen loopt omdat ik er geen lijn aan kan doen
Maar wat moet ik anders?
Ik was al vergeten hoe ingewikkeld (letterlijk ) dat was. . Van die oefeningen met afleiding. Maar je hebt dan wel twee helpers nodig. Je roept de hond heen en weer tussen twee personen en de derde probeert de hond af te leiden. Als de hond reageert op de afleiding bevriest de afleider en laat het leuks verdwijnen. Hond gaat dan toch naar baasje en wordt vorstelijk beloond . Dat gebruik van de stopfluit zou dan voorlopig zijn alleen voor deze oefening.Moon schreef:O ja, de lange lijn :N:
Ga je dan iedere keer de stopfluit gebruiken (of begrijp ik het verkeerd)? En als dat zo is, ben je niet bang dat deze 'zijn kracht verliest'?
Verder lijkt het een heel goede aanpak!
Reageert Ita ook goed op de 'hierkomfluit'?
Ik zit nog ergens aan te denken. Maar misschien heb je dat allang gedaan hoor
Dit soort dingen deed ik geregeld met Dante. Geen 'ei van Columbus' maar al die oefeningetjes hielpen wel.
Als ze door de fluit heen zou gaan lopen ben ik de belangrijkste dirigeerhulp kwijt.ranetje schreef:Er zit wel het risico aan dat ze een keer door die stopfluit heen loopt omdat ik er geen lijn aan kan doen
Maar wat moet ik anders?
