Angst-agressie bij ‘giant’ van >60kg

[Fotogravinnetje]

En wat heb je tot nog toe gedaan met het gegeven dat je bij het allereerste signaal van spanning moet ingrijpen? Je komt nog te dicht in de buurt van honden. Dus ga je te snel voor hem. Hij moet de hond zien, dan het nieuwe gedrag gevraagd krijgen en dan als beloning weer grotere afstand krijgen. Passeren is het nog veel te vroeg voor. Je moet zorgen dat hij succes heeft met het gewenste gedrag. Niet dat hij haast wel de fout in moet gaan, maar juist dat hij bijna niet anders kan dan het gewenste gedrag laten zien. Passeren waarbij hij nog wel gespannen is, leert hem nog niet om ontspannen en andere honden negerend te passeren. Hij leert nu gespannen te passeren, de spanning stapelt zich en ja, dan is het logisch dat hij bij een nog veel moeilijker situatie uitvalt. Jij hebt hem opgezet om de fout in te gaan. Dat mag je jezelf aanrekenen. Waarom was je niet hartstikke blij met die eerste twee keer passeren? Heb je niet door hoe moeilijk dat al voor hem geweest is? Wat een enorme stap voorwaarts dat was? Daarna moet je weer terug naar makkelijker, niet naar moeilijker! Als hij die stilstaande honden kan passeren zonder spanning, dan pas kun je naar moeilijker gaan werken. Waarom ben je niet omgedraaid toen je zag dat er iemand aan kwam? Waarom heb je je hond niet beter geholpen? Ja, dan moet je misschien een eind teruglopen voor je zover opzij kunt gaan staan dat de naderende hond op voldoende grote afstand kan passeren. Maar dat zorgt wel voor meer rust en ontspanning bij je eigen hond, in plaats van het opnieuw tot een climax te laten komen, zoals je nu gedaan hebt. Je aanpak was op zich niet verkeerd geweest op het moment dat de boel te onoverzichtelijk was geweest en je dus een noodgreep had moeten doen. Maar je had de ruimte om deze noodgreep te voorkomen, want je zag die andere hond al aankomen voor je hond uitviel

[Cuddie_]

Als antwoord op jou (en de anderen die soortgelijk gereageerd hebben)...
Ik had het al eerder aangegeven, echter misschien over het hoofd gezien, niet iedereen leest natuurlijk alles, begrijpelijk.

Nee zit er perfect in. In huis, in de tuin, buiten op straat (MITS geen honden in zicht).
Aandacht voor mij, precies hetzelfde.
Hij is keurig opgevoed, luistert super, geeft mij direct aandacht als ik hier om vraag. Dit is allemaal het probleem niet.

Het probleem ligt hem bij het moment waarop hij té gespannen is door het zien van een andere hond, dan raak ik hem kwijt. Dan is hij niet aanspreekbaar, luistert echt niet meer naar wat ik zeg en heeft ook geen aandacht meer voor me. Daar probeer ik een manier voor te vinden... om dat te doorbreken.

Kan je dat misschien meer doseren met die andere honden?

Er zit een leemte tussen goed gehoorzaam zonder andere honden en niet meer luisteren met andere honden

Ik heb hem 5 dagen hond-vrij gegeven. We zijn alleen maar gaan wandelen waar geen honden zijn, om even terug in rust te komen. Daarnaast is de ActiveLife opgebouwd naar de dosis voor een hond van 60 kg. Hopelijk dat dat nog wat ondersteuning biedt.
Ik heb hem gisteren 2 maal wat korter uitgelaten i.p.v. 1 keer lang, gewoon hier in de buurt, dus weer met (eventueel) tegenkomen van honden.
De eerste wandeling had ik geluk, 2 hondjes aan de overkant die rustig stonden te wachten tot hun baasje de poep had opgeruimd, hier zijn we gewoon strak aan voorbij gelopen. Hij heeft gekeken, duidelijk wat gespannen, maar is ondanks dat gewoon met mij meegelopen. Vervolgens een hond tegengekomen die aan de overkant zat, baasje was aan het kletsen met iemand. Die was ook niet zo eng daardoor, ook hier keurig gepasseerd.
De tweede wandeling kwamen we een hond tegen die wél liep, aan de overkant, maar in onze richting. Dit vindt hij dan direct een stuk confronterender en toen sprong hij ook, blaffend. Ik heb hem direct aan zijn halti naar onder getrokken, met 2 handen vastgepakt onder aan zijn halti en een duidelijke 'BEN JE KLAAR?' en heb hem aan zijn halti naar voren 'geduwd' met een duidelijke 'Lopen!'. Het leek wat te doen, want hij liep door.

Woensdag gaat hij mee naar de hondenschool, eigenaren zijn zelf leonberger fanaten dus die zijn goed bekend met het ras etc. Daar mag hij een uur meedraaien, kijken hoe dat gaat. De fokker gaat met hem lopen, ik ga kijken (i.v.m. mijn fysieke gesteldheid). Zeer benieuwd hoe dit gaat verlopen.
Ook gaat hij waarschijnlijk binnenkort voor 1 a 2 dagen even naar de fokker om daar tussen de leonbergers te lopen. Hiermee gaat het tot nu toe altijd goed, hij is onderdanig en blijft direct uit de buurt als hij een snauw krijgt omdat hij te dichtbij komt. Hij valt niet uit. Misschien goed om daar wat wandelingen mee te doen. Met andere honden en in andere omgeving.

Als het een keer zo goed gaat na die hondvrije periode is het wel de goden verzoeken als je dan na een goed verlopen wandeling op dezelfde dag nòg een confrontatie opzoekt.
De spanning van de eerste wandeling werkt waarschijnlijk door.

Wat me ook opvalt is dat je wel laat kijken terwijl je doorloopt.
Kan je die haltie echt niet gebruiken door te zorgen dat hij bij het doorlopen niet naar die honden kan kijken, maar naar jou moet kijken?

Ik ben heel benieuwd hoe het verloop zal zijn op de hondenschool en met de fokker

Zo had ik er nog niet echt over nagedacht. Ik vond 1 keer een wandeling van 15 minuten gewoon niet voldoende? Ben 3 keer gegaan... laatste wandeling geen honden overigens.

Ik had er nu voor gekozen om de riem bewust lang te laten, hem de ruimte te geven. Juist geen druk op de riem, maar gewoon met een stevige pas doorlopen alsof er helemaal níks te zien valt.
Hij mag ook naar de hond kijken van mij, zolang hij netjes meeloopt. Als hij zich kan gedragen, kijkend, hoeft hij van mij niet persé op mij te focussen.
Ik was meer in de veronderstelling dat als ik hem (geforceerd) naar mij ga laten kijken, om de hond maar te negeren, dat dit alleen maar averechts werkt? Dat je dan juist een issue maakt van het passeren van een hond?

[Cuddie_]

En wat heb je tot nog toe gedaan met het gegeven dat je bij het allereerste signaal van spanning moet ingrijpen? Je komt nog te dicht in de buurt van honden. Dus ga je te snel voor hem. Hij moet de hond zien, dan het nieuwe gedrag gevraagd krijgen en dan als beloning weer grotere afstand krijgen. Passeren is het nog veel te vroeg voor. Je moet zorgen dat hij succes heeft met het gewenste gedrag. Niet dat hij haast wel de fout in moet gaan, maar juist dat hij bijna niet anders kan dan het gewenste gedrag laten zien. Passeren waarbij hij nog wel gespannen is, leert hem nog niet om ontspannen en andere honden negerend te passeren. Hij leert nu gespannen te passeren, de spanning stapelt zich en ja, dan is het logisch dat hij bij een nog veel moeilijker situatie uitvalt. Jij hebt hem opgezet om de fout in te gaan. Dat mag je jezelf aanrekenen. Waarom was je niet hartstikke blij met die eerste twee keer passeren? Heb je niet door hoe moeilijk dat al voor hem geweest is? Wat een enorme stap voorwaarts dat was? Daarna moet je weer terug naar makkelijker, niet naar moeilijker! Als hij die stilstaande honden kan passeren zonder spanning, dan pas kun je naar moeilijker gaan werken. Waarom ben je niet omgedraaid toen je zag dat er iemand aan kwam? Waarom heb je je hond niet beter geholpen? Ja, dan moet je misschien een eind teruglopen voor je zover opzij kunt gaan staan dat de naderende hond op voldoende grote afstand kan passeren. Maar dat zorgt wel voor meer rust en ontspanning bij je eigen hond, in plaats van het opnieuw tot een climax te laten komen, zoals je nu gedaan hebt. Je aanpak was op zich niet verkeerd geweest op het moment dat de boel te onoverzichtelijk was geweest en je dus een noodgreep had moeten doen. Maar je had de ruimte om deze noodgreep te voorkomen, want je zag die andere hond al aankomen voor je hond uitviel

Misschien is het ook niet makkelijk om met 500 verschillende meningen en tips en manieren van aanpak hier, de bomen nog door het bos te kunnen zien?
Ik doe mijn best... oke? Dat ik het niet perfect doe, geloof ik graag, maar ik doe verdorie mijn best.
Zal je feedback in ieder geval meenemen voor de volgende wandeling.

[Fotogravinnetje]

Als hij echt ontspannen kan kijken, is dat natuurlijk prima. Maar gezien het feit dat je tot nog toe de vroegste signalen van spanning blijkt te missen, kun je er beter van uit gaan dat hij voorlopig nog niet ontspannen een andere hond kan passeren. En elke ontmoeting loopt de spanning weer een beetje op, waarbij het uren duurt voordat die spanning weer is afgevloeid. Daar zul je rekening mee moeten houden. 1 keer kwartiertje lopen met honden ontmoeten is voor hem waarschijnlijk inspannender dan 3 keer 2 uur lopen zonder honden tegen te komen

[Alfilillo]

En wat heb je tot nog toe gedaan met het gegeven dat je bij het allereerste signaal van spanning moet ingrijpen? Je komt nog te dicht in de buurt van honden. Dus ga je te snel voor hem. Hij moet de hond zien, dan het nieuwe gedrag gevraagd krijgen en dan als beloning weer grotere afstand krijgen. Passeren is het nog veel te vroeg voor. Je moet zorgen dat hij succes heeft met het gewenste gedrag. Niet dat hij haast wel de fout in moet gaan, maar juist dat hij bijna niet anders kan dan het gewenste gedrag laten zien. Passeren waarbij hij nog wel gespannen is, leert hem nog niet om ontspannen en andere honden negerend te passeren. Hij leert nu gespannen te passeren, de spanning stapelt zich en ja, dan is het logisch dat hij bij een nog veel moeilijker situatie uitvalt. Jij hebt hem opgezet om de fout in te gaan. Dat mag je jezelf aanrekenen. Waarom was je niet hartstikke blij met die eerste twee keer passeren? Heb je niet door hoe moeilijk dat al voor hem geweest is? Wat een enorme stap voorwaarts dat was? Daarna moet je weer terug naar makkelijker, niet naar moeilijker! Als hij die stilstaande honden kan passeren zonder spanning, dan pas kun je naar moeilijker gaan werken. Waarom ben je niet omgedraaid toen je zag dat er iemand aan kwam? Waarom heb je je hond niet beter geholpen? Ja, dan moet je misschien een eind teruglopen voor je zover opzij kunt gaan staan dat de naderende hond op voldoende grote afstand kan passeren. Maar dat zorgt wel voor meer rust en ontspanning bij je eigen hond, in plaats van het opnieuw tot een climax te laten komen, zoals je nu gedaan hebt. Je aanpak was op zich niet verkeerd geweest op het moment dat de boel te onoverzichtelijk was geweest en je dus een noodgreep had moeten doen. Maar je had de ruimte om deze noodgreep te voorkomen, want je zag die andere hond al aankomen voor je hond uitviel

Misschien is het ook niet makkelijk om met 500 verschillende meningen en tips en manieren van aanpak hier, de bomen nog door het bos te kunnen zien?
Ik doe mijn best... oke? Dat ik het niet perfect doe, geloof ik graag, maar ik doe verdorie mijn best.
Zal je feedback in ieder geval meenemen voor de volgende wandeling.

Dat kan ik me voorstellen, dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Ik vind het bewonderingswaardig dat je de tijd neemt om op iedereen te reageren. Maar het is ook goed dat je dat doet, want er zijn heel nuttige handvatten gegeven.
Grofweg zie ik twee verschillende benaderingen en je zult voor jezelf uit moeten maken welke het beste bij je past.

[Cuddie_]

Als hij echt ontspannen kan kijken, is dat natuurlijk prima. Maar gezien het feit dat je tot nog toe de vroegste signalen van spanning blijkt te missen, kun je er beter van uit gaan dat hij voorlopig nog niet ontspannen een andere hond kan passeren. En elke ontmoeting loopt de spanning weer een beetje op, waarbij het uren duurt voordat die spanning weer is afgevloeid. Daar zul je rekening mee moeten houden. 1 keer kwartiertje lopen met honden ontmoeten is voor hem waarschijnlijk inspannender dan 3 keer 2 uur lopen zonder honden tegen te komen

Ik heb er net rekening mee gehouden (of geprobeerd in ieder geval) tijdens onze wandeling. We zijn wederom ongeveer een kwartier gegaan. Gewoon even eruit. Voor hem niet te veel prikkels en voor mij niet te veel beweging in een keer.

Er liep op een afstandje een chihuahua met een meneer, jouw vorige post in gedachten houdend heb ik de aandacht van mijn grote vriend gevraagd en hem verzocht om te draaien. Hij reageerde hier redelijk netjes op, keek even naar de chihuahua in de verte, keek toen naar mij en draaide mee om. Stukje verderop weer omgedraaid, om de andere richting uit te gaan, omdat we op een weg zaten die geen zijstraten meer heeft tot het oneindige.
Toen begon het te regenen.... en de meneer met de chihuahua wist blijkbaar niet hoe snel hij naar huis moest rennen!
Dus, helemaal super, meneer komt (aan de overkant) opeens volle vaart langs gerend met zijn kleine viervoetertje.... Hij kwam de bocht om gerend en ik had gewoon geen kans meer om met die van mij nog om te kunnen draaien. Hij reageerde natuurlijk meteen en ben direct voor hem gaan staan, wederom bij zijn halti vastgepakt met 2 handen. Heb even 'rustig' gezegd en hij dimde eigenlijk wel direct in. Beloond dat hij rustig was en vervolgens rustig verder gelopen.
Spanning zat er duidelijk in, hij liep een stuk gespannener dan ervoor, moet dan ook hier en daar gecorrigeerd worden voor het trekken aan de riem. Ons favoriete 'snuffelveldje' even opgezocht en hier even lekker met losse riem gaan snuffelen. Van daaruit terug naar huis, toen was hij weer wat meer ontspannen (nee vast niet volledig ontspannen, maar liep wel weer keurig met een los riempje netjes naast me, i.p.v. dat gespannen getrek aan de riem).

[Cuddie_]

En wat heb je tot nog toe gedaan met het gegeven dat je bij het allereerste signaal van spanning moet ingrijpen? Je komt nog te dicht in de buurt van honden. Dus ga je te snel voor hem. Hij moet de hond zien, dan het nieuwe gedrag gevraagd krijgen en dan als beloning weer grotere afstand krijgen. Passeren is het nog veel te vroeg voor. Je moet zorgen dat hij succes heeft met het gewenste gedrag. Niet dat hij haast wel de fout in moet gaan, maar juist dat hij bijna niet anders kan dan het gewenste gedrag laten zien. Passeren waarbij hij nog wel gespannen is, leert hem nog niet om ontspannen en andere honden negerend te passeren. Hij leert nu gespannen te passeren, de spanning stapelt zich en ja, dan is het logisch dat hij bij een nog veel moeilijker situatie uitvalt. Jij hebt hem opgezet om de fout in te gaan. Dat mag je jezelf aanrekenen. Waarom was je niet hartstikke blij met die eerste twee keer passeren? Heb je niet door hoe moeilijk dat al voor hem geweest is? Wat een enorme stap voorwaarts dat was? Daarna moet je weer terug naar makkelijker, niet naar moeilijker! Als hij die stilstaande honden kan passeren zonder spanning, dan pas kun je naar moeilijker gaan werken. Waarom ben je niet omgedraaid toen je zag dat er iemand aan kwam? Waarom heb je je hond niet beter geholpen? Ja, dan moet je misschien een eind teruglopen voor je zover opzij kunt gaan staan dat de naderende hond op voldoende grote afstand kan passeren. Maar dat zorgt wel voor meer rust en ontspanning bij je eigen hond, in plaats van het opnieuw tot een climax te laten komen, zoals je nu gedaan hebt. Je aanpak was op zich niet verkeerd geweest op het moment dat de boel te onoverzichtelijk was geweest en je dus een noodgreep had moeten doen. Maar je had de ruimte om deze noodgreep te voorkomen, want je zag die andere hond al aankomen voor je hond uitviel

Misschien is het ook niet makkelijk om met 500 verschillende meningen en tips en manieren van aanpak hier, de bomen nog door het bos te kunnen zien?
Ik doe mijn best... oke? Dat ik het niet perfect doe, geloof ik graag, maar ik doe verdorie mijn best.
Zal je feedback in ieder geval meenemen voor de volgende wandeling.

Dat kan ik me voorstellen, dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Ik vind het bewonderingswaardig dat je de tijd neemt om op iedereen te reageren. Maar het is ook goed dat je dat doet, want er zijn heel nuttige handvatten gegeven.
Grofweg zie ik twee verschillende benaderingen en je zult voor jezelf uit moeten maken welke het beste bij je past.

Dankje. Ik ben ook blij met de hoeveelheid reacties die ik krijg en het meedenken van iedereen.
Het is inderdaad gewoon dubbel en verschillende aanpakken, dat maakt het niet makkelijk om het 'goed te doen'.
De een zegt voorkomen, uit de weg gaan en super langzaam opbouwen. De ander zegt 'aanpakken', dit gedrag gewoon niet accepteren en even hard zijn.
Ik weet ook niet wat in ons geval het beste werkt. Wat ik tot nu toe in de afgelopen wandelingen gemerkt heb, is in ieder geval dat hij er op reageert als ik voor hem ga staan en hem met 2 handen bij zijn halti pak als hij begint uit te vallen. Hij stopt dan onmiddellijk met wat hij bezig is en blijft mij aankijken. Of dit dé manier is naar het helemaal eruit krijgen van het gedrag, weet ik niet... Maar ben in ieder geval wel blij met zijn reactie. Hij laat een soort van respect zien als ik hem zo tot de orde roep. Het is niet dat hij schijt aan mij heeft en zich probeert los te rukken/probeert verder te gaan met wat hij bezig is. Hij stopt, kijkt me aan en blijft ook weer echt bij me.
Je moet met alle positieve dingetjes blij zijn he..

[HillieS]

Ik heb dit er even uitgeplukt, hier kan je namelijk perfect zien wanneer je een duidelijke 'nee' en 'goed zo' oid in kan bouwen. Het kan best dat je dat op die momenten al zei, maar dat staat er niet. Dit is dus puur als ondersteuning hè

Er liep op een afstandje een chihuahua met een meneer, jouw vorige post in gedachten houdend heb ik de aandacht van mijn grote vriend gevraagd en hem verzocht om te draaien. Hij reageerde hier redelijk netjes op, keek even naar de chihuahua in de verte,

op het moment dat hij naar jou kijkt is hij de knapste! En iets lekkers oid erin stoppen. Kijkt hij weer om, zoals je schrijft, dan een 'nee' ,die hoeft, zoals anderen al schreven niet geschreeuwd of heel hard te zijn, als hij hem maar hoort. En erop reageert zoals je van hem verwacht, namelijk naar jou kijken.

keek toen naar mij en draaide mee om

Zodra hij weer naar jou kijkt is hij weer de knapste hond.

Stukje verderop weer omgedraaid, om de andere richting uit te gaan, omdat we op een weg zaten die geen zijstraten meer heeft tot het oneindige.

Ik denk dat dit soort korte momenten echt genoeg kunnen zijn voor hem. Leren kost ontzettend veel energie, niet zozeer lichamelijk, maar wel geestelijk.

Dat fietsen dat al is aangeraden hier lijkt me voor je hond ook een goed idee.

[Cuddie_]

Ik heb dit er even uitgeplukt, hier kan je namelijk perfect zien wanneer je een duidelijke 'nee' en 'goed zo' oid in kan bouwen. Het kan best dat je dat op die momenten al zei, maar dat staat er niet. Dit is dus puur als ondersteuning hè

Er liep op een afstandje een chihuahua met een meneer, jouw vorige post in gedachten houdend heb ik de aandacht van mijn grote vriend gevraagd en hem verzocht om te draaien. Hij reageerde hier redelijk netjes op, keek even naar de chihuahua in de verte,

op het moment dat hij naar jou kijkt is hij de knapste! En iets lekkers oid erin stoppen. Kijkt hij weer om, zoals je schrijft, dan een 'nee' ,die hoeft, zoals anderen al schreven niet geschreeuwd of heel hard te zijn, als hij hem maar hoort. En erop reageert zoals je van hem verwacht, namelijk naar jou kijken.

keek toen naar mij en draaide mee om

Zodra hij weer naar jou kijkt is hij weer de knapste hond.

Stukje verderop weer omgedraaid, om de andere richting uit te gaan, omdat we op een weg zaten die geen zijstraten meer heeft tot het oneindige.

Ik denk dat dit soort korte momenten echt genoeg kunnen zijn voor hem. Leren kost ontzettend veel energie, niet zozeer lichamelijk, maar wel geestelijk.

Dat fietsen dat al is aangeraden hier lijkt me voor je hond ook een goed idee.

Bedankt voor je reactie. Dat heb ik er inderdaad niet echt in gezet he? Ik heb hem uitvoerig beloond met 'goedzo kerel' en 'jaaaa, daar!' en kriebels op zijn koppie.
Toen hij nog even terugkeek naar de chihuahua heb ik geen nee gebruikt bedenk ik me nu... heb hem gewoon nog een keertje gevraagd op te letten en toen deed hij het wel....

[Fotogravinnetje]

Goed aangepakt (al had je eerder weer richting huis gelijnd ). Zoals die opeens rennende meneer met chihuahua, daar kun je niet echt op anticiperen. Dan gebruik je dus inderdaad die noodgreep (en die is blijkbaar op zich effectief, maar je zag nu zelf ook dat dat te veel spanning oplevert, dus als je dat kunt voorkomen, is dat natuurlijk beter).

Voor veel honden zal de 'niet zeuren, gewoon doen wat ik zeg' methode best goed werken, maar bij een van natuur al niet stabiele hond werkt het naar mijn idee niet voor de lange termijn, juist omdat er toch spanning opgebouwd wordt en je juist wilt dat die spanning omgebogen wordt naar ontspanning. Bij een hond die angstig is na negatieve ervaringen of waar het gebrek aan socialisatie is, zal het waarschijnlijk wel werken. Bij Gait kan ik die methode gebruiken, bij Elco werkt hij averechts

[Cuddie_]

Goed aangepakt (al had je eerder weer richting huis gelijnd ). Zoals die opeens rennende meneer met chihuahua, daar kun je niet echt op anticiperen. Dan gebruik je dus inderdaad die noodgreep (en die is blijkbaar op zich effectief, maar je zag nu zelf ook dat dat te veel spanning oplevert, dus als je dat kunt voorkomen, is dat natuurlijk beter).

Voor veel honden zal de 'niet zeuren, gewoon doen wat ik zeg' methode best goed werken, maar bij een van natuur al niet stabiele hond werkt het naar mijn idee niet voor de lange termijn, juist omdat er toch spanning opgebouwd wordt en je juist wilt dat die spanning omgebogen wordt naar ontspanning. Bij een hond die angstig is na negatieve ervaringen of waar het gebrek aan socialisatie is, zal het waarschijnlijk wel werken. Bij Gait kan ik die methode gebruiken, bij Elco werkt hij averechts

We waren op weg naar huis, alleen door die chihuahua dus even terug omgedraaid, om vervolgens weer terug te draaien richting huis.

[blondie]

Eerder vroeg je je af of je door aandacht te vragen niet juist meer nadruk legt op het feit dat er andere honden komen.
Maar je kunt het ook anders zien.
Als je iets anders aanleert, dan is dat de focus die je vraagt en dat kun je dus belonen, de hond is meestal meer gemotiveerd door/voor beloning dan door een negatieve reactie.

Dat kijken, is al iets.
Hier heb ik er het commando "Kijk" aan gekoppeld bijvoorbeeld. En dat is aangeleerd door telkens belonen als hij/zij reageert op "Kijk".
Maar ook juist op momenten belonen dat een hond uit zichzelf ineens oogcontact maakt/maakte zonder dat ik daarom vroeg.
Het stimuleert de hond om bij twijfel contact met je te maken, in plaats van zich te focussen op het object wat hij niet prettig vindt.
Als hij kijken niet prettig vind, kun je ook aanleren om contact te laten maken met je hand. Touch.

Het zijn "maniertjes" om te voorkomen dat de hond zich te veel laat leiden door zijn gedrag, en jij als baas het om leert buigen naar meer contact naar jou toe ipv de focus te laten leggen op iets waar jullie geen controle over hebben.

En de beloningen varieerden hier afhankelijk van de hond, de ene was dolblij met een blije stem, de ander weer gevoelig voor een voerbeloning, weer een ander een kriebel aan de oor waardoor ze aan de hand bleven lopen, of even een spelletje met een bal aan een touwtje.

[HillieS]

Bedankt voor je reactie. Dat heb ik er inderdaad niet echt in gezet he? Ik heb hem uitvoerig beloond met 'goedzo kerel' en 'jaaaa, daar!' en kriebels op zijn koppie.
Toen hij nog even terugkeek naar de chihuahua heb ik geen nee gebruikt bedenk ik me nu... heb hem gewoon nog een keertje gevraagd op te letten en toen deed hij het wel....

Als je de 'nee' inzet wordt het voor hem nog duidelijker wat je wèl van hem verwacht. En daarna nog eens vragen om aandacht naar jou toe.
En inderdaad een blij baasje vinden sommige honden beter dan iets lekkers.

[Cuddie_]

Eerder vroeg je je af of je door aandacht te vragen niet juist meer nadruk legt op het feit dat er andere honden komen.
Maar je kunt het ook anders zien.
Als je iets anders aanleert, dan is dat de focus die je vraagt en dat kun je dus belonen, de hond is meestal meer gemotiveerd door/voor beloning dan door een negatieve reactie.

Dat kijken, is al iets.
Hier heb ik er het commando "Kijk" aan gekoppeld bijvoorbeeld. En dat is aangeleerd door telkens belonen als hij/zij reageert op "Kijk".
Maar ook juist op momenten belonen dat een hond uit zichzelf ineens oogcontact maakt/maakte zonder dat ik daarom vroeg.
Het stimuleert de hond om bij twijfel contact met je te maken, in plaats van zich te focussen op het object wat hij niet prettig vindt.
Als hij kijken niet prettig vind, kun je ook aanleren om contact te laten maken met je hand. Touch.

Het zijn "maniertjes" om te voorkomen dat de hond zich te veel laat leiden door zijn gedrag, en jij als baas het om leert buigen naar meer contact naar jou toe ipv de focus te laten leggen op iets waar jullie geen controle over hebben.

En de beloningen varieerden hier afhankelijk van de hond, de ene was dolblij met een blije stem, de ander weer gevoelig voor een voerbeloning, weer een ander een kriebel aan de oor waardoor ze aan de hand bleven lopen, of even een spelletje met een bal aan een touwtje.

Ik zeg altijd 'let op' als hij op mij moet letten. Dan kijkt hij op.
Daarbij beloon ik hem ook altijd met een lief woord als hij even op mij wacht/omkijkt als hij (ver) voor mij uit loopt. Doet hij heel trouw.
Heb hem eerst telkens met koekjes/gekookte kip/gedroogde runderlong etc. beloond voor alles, maar vindt hem er niet súper happig op. Hij lijkt niet minder tevreden van een lief woord en een lekkere kriebel op zijn koppie.

Ik heb hem vandaag geprobeerd in een iets 'moeilijkere' situatie op mij te laten letten, namelijk een huis waar we vaker langslopen, waar heel soms een hond achter het raam begint te blaffen. Hij is altijd héél alert bij dit huis, kijkend of die hond er is. Heb hem bij dat huis gevraagd om op te letten. Dit vond hij wel lastig. Hij kijkt gehaast naar mij als ik 'let op' zeg, toch de wil om te gehoorzamen, maar weet dan niet hoe snel hij weer terug moet kijken. Stel je voor de hond is er! Paar keer de focus teruggeroepen, pas ietsje voorbij de deur lukt het hem dan om écht even de focus op mij te houden. Hoewel hij iedere keer dat ik hem vroeg op te letten, hij dan wél even snel naar mij kijkt. Hij doet zijn best zullen we maar zeggen... iets om aan te werken samen.

[Cuddie_]

Ik lees steeds dat je vind dat hij gespannen is. Het is goed dat je dat ziet en opmerkt maar spanning hoeft niet altijd negatief te zijn. Een jonge reu die opgewonden raakt van een persoon die rent met klein hondje is geen afwijkend gedrag

Het is wel handig dat hij daar zo min mogelijk op reageert want dat soort situaties kom je nu eenmaal tegen in een woonwijk. Een kat die wegrent of een klein hondje was aan komt rennen.

Ik vind wel een verschil zitten tussen opgewonden en gewoon pure spanning. Ik vind opgewonden 'blij gespannen', terwijl ik 'gespannen' bedoel als in angstig-gespannen/onzeker-gespannen.

[Cuddie_]

Bedankt voor je reactie. Dat heb ik er inderdaad niet echt in gezet he? Ik heb hem uitvoerig beloond met 'goedzo kerel' en 'jaaaa, daar!' en kriebels op zijn koppie.
Toen hij nog even terugkeek naar de chihuahua heb ik geen nee gebruikt bedenk ik me nu... heb hem gewoon nog een keertje gevraagd op te letten en toen deed hij het wel....

Als je de 'nee' inzet wordt het voor hem nog duidelijker wat je wèl van hem verwacht. En daarna nog eens vragen om aandacht naar jou toe.
En inderdaad een blij baasje vinden sommige honden beter dan iets lekkers.

Ja daar heb je gelijk in, besefte me eigenlijk pas daarna dat ik dat niet gedaan had. Was geen slechte geweest om te reageren met 'nee. let op!'
Volgende keer!

[blondie]

[
Ik heb hem vandaag geprobeerd in een iets 'moeilijkere' situatie op mij te laten letten, namelijk een huis waar we vaker langslopen, waar heel soms een hond achter het raam begint te blaffen. Hij is altijd héél alert bij dit huis, kijkend of die hond er is. Heb hem bij dat huis gevraagd om op te letten. Dit vond hij wel lastig. Hij kijkt gehaast naar mij als ik 'let op' zeg, toch de wil om te gehoorzamen, maar weet dan niet hoe snel hij weer terug moet kijken. Stel je voor de hond is er! Paar keer de focus teruggeroepen, pas ietsje voorbij de deur lukt het hem dan om écht even de focus op mij te houden. Hoewel hij iedere keer dat ik hem vroeg op te letten, hij dan wél even snel naar mij kijkt. Hij doet zijn best zullen we maar zeggen... iets om aan te werken samen.

Maar dat soort situaties zijn en blijven ook "lastig".
Hier zit bij een bepaalde plek soms ook een uitvallende hond bij een hek in een voortuin, of hij er nu wel of niet zit mijn hond reageert daar heel alert met staart al in de lucht en wat meer gespannen. Ik loop daar negen van de tien keer wel spelend voorbij (zit een straat tussen en waar ik loop is dan strook gras).
Vandaag bleek hij er wel te zitten en er volgde een redelijk negatieve uitval, waarop mijn hond (uiteraard vind ik) ook wil reageren/reageert.
Maar hij is er dan snel uit te halen omdat wij immers met iets anders bezig zijn, en de hond zit verder weg achter een hek dus (vind ik) niet de moeite waard om op te reageren.
Dus een alternatief kunnen bieden, of vanuit jou als baas iets anders van een hond verwachten geeft een handvat om daar verder mee te kunnen.
Zo kun je langzaam aan bepaalde reacties leren ombuigen.
En dat gaat soms goed, en soms is de "dreiging" of "gevoel om tóch te reageren" vanuit de hond te groot. Wat ook wel begrijpelijk is in veel situaties.

Het is in sommige gevallen gewoonweg niet reëel om absoluut negeren van een hond te verwachten. Zeker niet bij bepaalde honden die een negatieve ervaring eens hebben gehad, of honden waar alert zijn gewoon in de genen zit.

Een grote mate van invloed in brengen als baas zijnde, is dan wel belangrijk, en daar ben je goed mee bezig zo te lezen.

[Cuddie_]

[
Ik heb hem vandaag geprobeerd in een iets 'moeilijkere' situatie op mij te laten letten, namelijk een huis waar we vaker langslopen, waar heel soms een hond achter het raam begint te blaffen. Hij is altijd héél alert bij dit huis, kijkend of die hond er is. Heb hem bij dat huis gevraagd om op te letten. Dit vond hij wel lastig. Hij kijkt gehaast naar mij als ik 'let op' zeg, toch de wil om te gehoorzamen, maar weet dan niet hoe snel hij weer terug moet kijken. Stel je voor de hond is er! Paar keer de focus teruggeroepen, pas ietsje voorbij de deur lukt het hem dan om écht even de focus op mij te houden. Hoewel hij iedere keer dat ik hem vroeg op te letten, hij dan wél even snel naar mij kijkt. Hij doet zijn best zullen we maar zeggen... iets om aan te werken samen.

Maar dat soort situaties zijn en blijven ook "lastig".
Hier zit bij een bepaalde plek soms ook een uitvallende hond bij een hek in een voortuin, of hij er nu wel of niet zit mijn hond reageert daar heel alert met staart al in de lucht en wat meer gespannen. Ik loop daar negen van de tien keer wel spelend voorbij (zit een straat tussen en waar ik loop is dan strook gras).
Vandaag bleek hij er wel te zitten en er volgde een redelijk negatieve uitval, waarop mijn hond (uiteraard vind ik) ook wil reageren/reageert.
Maar hij is er dan snel uit te halen omdat wij immers met iets anders bezig zijn, en de hond zit verder weg achter een hek dus (vind ik) niet de moeite waard om op te reageren.
Dus een alternatief kunnen bieden, of vanuit jou als baas iets anders van een hond verwachten geeft een handvat om daar verder mee te kunnen.
Zo kun je langzaam aan bepaalde reacties leren ombuigen.
En dat gaat soms goed, en soms is de "dreiging" of "gevoel om tóch te reageren" vanuit de hond te groot. Wat ook wel begrijpelijk is in veel situaties.

Het is in sommige gevallen gewoonweg niet reëel om absoluut negeren van een hond te verwachten. Zeker niet bij bepaalde honden die een negatieve ervaring eens hebben gehad, of honden waar alert zijn gewoon in de genen zit.

Een grote mate van invloed in brengen als baas zijnde, is dan wel belangrijk, en daar ben je goed mee bezig zo te lezen.

Ja zo'n situatie is ook lastig voor hem, omdat hij gewoon heel alert is erop... Hij zit dan al in spanning, zonder dat er überhaupt een hond is. Ik vond het al best wel iets dat hij toch echt gewoon iedere keer even snel naar mij keek als ik 'let op' zei. Hij doet ondanks de spanning toch nog zijn best om wel te doen wat ik van hem vraag. Nu nog een beetje stoeien met wat ik kan gebruiken als afleiding/alternatief in dat soort situaties. Ik heb nog niks gevonden tot nu toe wat de moeite waard was voor hem om zich voor te laten afleiden.

[dagmar88]

Hij zal best onzeker zijn en niet weten hoe hij zich moet gedragen maar een angstige hond gaat in mijn ogen niet blaffen of uitvallen naar een andere hond

Hoe kom je daar nou toch bij?

[Fotogravinnetje]

Je vergeet de klassieke freeze-fight-flight. Niet alleen de eerste en de laatste reactie horen bij angst, de middelste ook

[Fotogravinnetje]

Niet elke uitvallende hond is inderdaad echt angstig, maar dat wil nog niet zeggen dat een uitvallende hond per definitie niet angstig is. Elco valt bijvoorbeeld wel uit vanuit angst, niet omdat hij overal een mening over heeft. Gait valt uit omdat hij een mening over andere honden heeft en dat is inderdaad gewoon te verbieden bij hem. Bij Elco maakt verbieden de boel alleen maar nog spannender en de kans op volgende keer uitvallen alleen maar groter. En ja, ik kan Gait dus prima verbieden met Elco mee te doen

[Fotogravinnetje]

Niet elke uitvallende hond is inderdaad echt angstig, maar dat wil nog niet zeggen dat een uitvallende hond per definitie niet angstig is. Elco valt bijvoorbeeld wel uit vanuit angst, niet omdat hij overal een mening over heeft. Gait valt uit omdat hij een mening over andere honden heeft en dat is inderdaad gewoon te verbieden bij hem. Bij Elco maakt verbieden de boel alleen maar nog spannender en de kans op volgende keer uitvallen alleen maar groter. En ja, ik kan Gait dus prima verbieden met Elco mee te doen

Ja jij kan dat omdat je 2 kleine hondjes hebt. Met een sterke uitvallende hond heb je al je aandacht en twee handen nodig om die onder controle te krijgen weet ik uit ervaring . Daarom laat ik ze niet samen uit als ik alleen ben.

Nou nee, dat hebben we uiteraard wel eerst moeten trainen. Dus man nam Elco op een rustige manier en met afleiden en voldoende afstand en ik nam Gait om hem kort en duidelijk te verbieden met Elco's gedoe mee te doen. En nu heeft Gait dus aan een waarschuwing vooraf genoeg om zich afzijdig te houden en kan ik dus op dat moment m'n aandacht verder volledig op Elco richten. Maar natuurlijk moest Gait eerst leren dat het niet de bedoeling is met Elco mee te doen. En nee, dat kun je inderdaad niet (zelfs niet met 2 van die kleine hondjes) als je in je eentje bent.

Maar om terug te gaan naar waar het over ging. Jouw bewering dat het uitvallen van Moos niet vanuit angst zou kunnen zijn, klopt niet. Ik zeg niet dat het per definitie angst moet zijn, maar gezien het ras en wat je daar tegenwoordig veel tegenkomt, gecombineerd met het vanaf pup zich al afzijdig van honden houden, acht ik de kans wel waarschijnlijk. Als het vooral gewoon iets van die honden vinden zou zijn, zou de spanning niet zo blijven hangen na het kort en goed verbieden en heb je ook veel minder trigger stacking dan je bij Moos ziet. Dat versterkt mij ook in het idee dat het toch meer in de angsthoek gezocht moet worden dan in het gedrag overnemen van de andere hond (hoewel dat natuurlijk heel goed mee kan spelen)

[S@ndr@]

Niet elke uitvallende hond is inderdaad echt angstig, maar dat wil nog niet zeggen dat een uitvallende hond per definitie niet angstig is. Elco valt bijvoorbeeld wel uit vanuit angst, niet omdat hij overal een mening over heeft. Gait valt uit omdat hij een mening over andere honden heeft en dat is inderdaad gewoon te verbieden bij hem. Bij Elco maakt verbieden de boel alleen maar nog spannender en de kans op volgende keer uitvallen alleen maar groter. En ja, ik kan Gait dus prima verbieden met Elco mee te doen

Ja jij kan dat omdat je 2 kleine hondjes hebt. Met een sterke uitvallende hond heb je al je aandacht en twee handen nodig om die onder controle te krijgen weet ik uit ervaring . Daarom laat ik ze niet samen uit als ik alleen ben.

Ik neem een hond die nog niet uitvalt ook niet gelijk mee met een hond die wel uitvalt, ze leren ook van elkaar en vaak net de verkeerde dingen.. Zuurtje is ook onzeker die mag alleen mee met Boots.. ( Boots is roksolid) maar ik ga Zillion niet uitlaten samen met Zuri.. ik wil niet dat hij dat gedrag oppikt want die is nog in ontwikkeling.. en hij is nu gewoon nog giga leuk en dat wil ik zo houden

[dagmar88]

Hij zal best onzeker zijn en niet weten hoe hij zich moet gedragen maar een angstige hond gaat in mijn ogen niet blaffen of uitvallen naar een andere hond

Hoe kom je daar nou toch bij?

Ik heb een angstige hond in huis. Die trilt of bibbert als hij bang is. Die kruipt of verstopt zich als hij bang is. Het woord angst wordt zo snel gebruikt. Bij vuurwerkangst heb je honden die onder bed kruipen niet naar buiten willen enz

De honden die blaffen naar vuurwerk of er juist achter aan willen lopen vind ik niet angstig
Ik snap best dat hij andere honden eng vind en blaft om ze op afstand te houden maar ik denk dat als je hem als angstige hond ga zien en behandelen het alleen maar negatief werkt

Hij heeft gewoon altijd opgelopen met een blaffer dus heeft dat gedrag overgenomen
Ik vind hem trouwens ook niet agressief
Dan had hij al lang een hond gebeten

Maar zal wel aan mij liggen al die benamingen angst- agressie
Het is gewoon een uitvallende hond en de reden is niet eens belangrijk
Sinds wanneer is een uitvallende hond agressief?

Ja, jij hebt patent op angst.

Het lijkt me het best je adviezen hier verder te negeren. Je hebt het nog niet zo begrepen.

[S@ndr@]

ik denk dat heel veel agressief aandoend gedrag ontstaat uit angst ( zillion was ook heel onzeker, ik strooi koekjes als ik een hond tegen kom aan de lijn.. dan gaan de hersenen daar mee bezit) , en als ze er succes mee hebben ( grote bek, hond gaat weg ) wordt het gedrag groter.
Even logisch gedacht hoor, waarom zou je uitvallen als je iets niet eng vind en vind dat het weg moet.. niet dus.. als je iets niet eng vind loop je er gewoon langs of je maakt even beleefd kennis of daagt uit tot spel op die jong leeftijd.

[S@ndr@]

Het kan natuurlijk best ontstaan in een angstfase zonder dat het er vanuit de genen inzit.( maar als de hond naast je gilt van gevaar dan zul je dat meepakken als pup denk ik, - tenzij je bomproof bent en andere honden van nature leuk vind- vandaar dat ik ze gescheiden heb gehouden en als eigenaar moet je dan vaak alles zeilen bijzetten om je hond veilig te houden en zelf te blijven staan enz enz)

[Cuddie_]

Stop eens over die blaffer en over 'nooit de kans gehad om normaal te socialiseren'.
Dan heb je echt héél veel gemist in dit topic.

De blaffer is enthousiast, heeft een ongecontroleerde uiting van emoties. Het is nou eenmaal een hond met een handicap en ondanks intensieve training, is dit er nooit uit gegaan.
MAAR, het enige dat Moos constant gezien heeft is een hond die enthousiast begint te blaffen bij het zien van een andere hond en dat die daar vervolgens speels op af rent, kwispelend. Dat hij het blaffen had kunnen overnemen etc. tuurlijk.. helemaal waar.
Maar Moos liep 5 keer per dag met 2 sociale honden, die overal mee samen kunnen, in een losloopgebied waar we genoeg andere honden tegen kwamen.
Dat vind ik niet 'nooit de kans gekregen om zich normaal te socialiseren'. Omdat een hond enthousiast blaft als hij naar een andere hond rent, betekent dat niet dat hij niet kon socialiseren. Hij heeft het nooit gewild, dat is een ander verhaal.
Hoewel ik wel denk dat het zijn angst misschien getriggerd kan hebben, tijdens de angt-fase. Het blaffen aan de riem, als ze er niet enthousiast op konden afrennen. Weten we natuurlijk niet zeker, maar zou wel goed kunnen.

[Cuddie_]

Het kan natuurlijk best ontstaan in een angstfase zonder dat het er vanuit de genen inzit.( maar als de hond naast je gilt van gevaar dan zul je dat meepakken als pup denk ik, - tenzij je bomproof bent en andere honden van nature leuk vind- vandaar dat ik ze gescheiden heb gehouden en als eigenaar moet je dan vaak alles zeilen bijzetten om je hond veilig te houden en zelf te blijven staan enz enz)

Als mijn andere hond had gegild van gevaar dan had ik ze ook nooit samen uitgelaten. Het is echter, ondanks zijn onaangepaste kef-gedrag, een hele sociale hond... die alleen maar met alles wilt snuffelen en spelen.

[S@ndr@]

Het kan natuurlijk best ontstaan in een angstfase zonder dat het er vanuit de genen inzit.( maar als de hond naast je gilt van gevaar dan zul je dat meepakken als pup denk ik, - tenzij je bomproof bent en andere honden van nature leuk vind- vandaar dat ik ze gescheiden heb gehouden en als eigenaar moet je dan vaak alles zeilen bijzetten om je hond veilig te houden en zelf te blijven staan enz enz)

Als mijn andere hond had gegild van gevaar dan had ik ze ook nooit samen uitgelaten. Het is echter, ondanks zijn onaangepaste kef-gedrag, een hele sociale hond... die alleen maar met alles wilt snuffelen en spelen.

Hij reageert dus zegt hij er is iets aan de hand. maar goed hoor ik vind het prima verder, succes ermee.. ik hoop dat je hem op de rit krijgt

[Cuddie_]

Ik heb Moos vandaag een varkensbot laten uitzoeken in de dierenwinkel (naar de dierenwinkel gewandeld met hem).
Hij heeft deze zelf keurig, in folie en al, meegenomen naar de kassa (smelt... hij is dan zó schattig). Daar hebben ze hem voor hem uitgepakt en hij heeft hem de hele terugweg in zijn bek gehad. Ik hoopte dat voor hem dit de focus legde op wat hij bij zich heeft i.p.v. dat hij de focus legt op andere honden.
Op de terugweg kwamen we een man met 2 boomertjes tegen, aan de overkant. Niet eens zó heel ver (minder brede straat dan waar we doorgaans honden passeren). Hij keek op, maar had het toch eigenlijk iets te druk met dat bot goed blijven vasthouden. En hij is keurig mee door gelopen!!!!!
Helaas kwamen we wederom langs het huis waar hij altijd flink reageert omdat er wel eens een hond achter het raam staat te flippen. Vandaag stond de hond er natuurlijk, springend tegen het raam en hard blaffend. Dit was toch iets te veel uitdaging, daar begon hij een beetje op de plek te huppen (kleine sprongetjes), maar liet zijn bot niet los en ik kon hem relatief oke mee door laten lopen.

Dus iemand heeft vandaag flink veel Goedzoooo!!'s en Grote jongen!!!'s verdient =D

Bot thuis meteen weggelegd, zodat die even 'speciaal' blijft voor de wandelingen.
Thuis kan hij het doen met de mega runderbotten die er liggen.