Re: Alfil - 80% zeker polirradiculoneuritis
Geplaatst: 26 sep 2020 22:59
Heftig zeg! Ik duim voor een goed herstel!
Ja, jouw verhaal van Sherlock was heel herkenbaar, maar hij verbeterde wel veel sneller, toch? Binnen een week kon hij al een beetje lopen. Hoe weten ze eigenlijk zo zeker dat het geen idiopatische polyradiculoneuritis was? Wat ik heb begrepen is dat ze dat alleen kunnen diagnosticeren door andere zaken uit te sluiten.Boutje schreef: ↑27 sep 2020 00:22 Oh dat filmpje... maar er is duidelijk een stapreflex aanwezig, was die er de hele tijd nog of is die nu terug?
Doet me toch nog altijd erg aan Sherlock denken toen hoor.
Ik hoop dat, als het forum terug vernieuwd online is, er een hele positieve updat komt!
Succes!
Voor deze aandoening niet. Voorheen schenen ze wel corticoides te geven, maar zonder succes. Bovendien brengen die spierafbraak teweeg en dat is juist iets wat je nu wil voorkomen.
2 sept:Alfilillo schreef:Zoals sommigen weten heeft Alfil polirradiculoneuritis, waardoor hij niet kan staan. Het genezingsproces is lang, maar waar ik nu vooral tegenaan loop is het plassen en poepen. De meeste honden schijnen het gewoon te laten lopen, maar dat doet hij dus niet. Vorige week plaste hij nog een of twee keer per dag, maar sinds een paar dagen niet meer. De da heeft hem vrijdag geleegd met een sonde en ik kreeg pilletjes mee waardoor hij makkelijker zou moeten plassen en een vloeistof voor het poepen, maar zonder succes. Vanochtend reed ik dus al om 8.30 naar het ziekenhuis. In de wachtkamer liet hij eindelijk de plas lopen. Ze hebben een klisma moeten zetten om zijn darmen te legen. Ik werd gewaarschuwd dat hij vandaag wel diarree zou kunnen hebben, maar niets van dat. Hij heeft ook niet meer geplast vandaag (veel drinkt hij trouwens niet, hoewel hij niet uitgedroogd was). De da heeft me ook uitgelegd hoe ik de blaas moest voelen (was lastig, want die was op dat moment leeg) zodat ik hem leeg zou kunnen drukken. Nu na een dag, voel ik hem nog steeds niet. Morgenochtend zal ik dus weer naar het ziekenhuis moeten.
29 sept:Alfilillo schreef:Hij stribbelt niet tegen (doet de arme schat nooit), maar echt fijn vindt hij het niet geloof ik. Het is wel zo dat als het eenmaal loopt, je niet hoeft te blijven drukken.Marion. schreef:He bah, dit klinkt ook niet heel fijn voor AlfilAlfilillo schreef: Net terug uit het ziekenhuis. Omdat zijn blaas nu vol was, heeft ze laten zien hoe je die moet leegdrukken. Het kostte haar best wat moeite, dus hopelijk heb ik de techniek goed genoeg onder de knie.
Dank voor het meedenken.![]()
Wat een zorgen. Ik ga duimen dat hij heel snel denkt dat hij het beter kan laten lopen dan dat het leeggedrukt moet worden...
30 sept:Alfilillo schreef:De bouillon was een succes! Hij vond het heerlijk en hij heeft vannacht en vanochtend zelf geplast. Ik moet het wel met een spuitje geven want hij vindt het denk ik lastig om vanuit de ´sfinxhouding´ te drinken. De bouillon had ik getrokken van een stuk kip met karkas eraan en een stukje rundvlees, wat ik hem ´s avonds heb gegeven. Toen hij het vlees rook, zag ik voor het eerst weer die fanatieke kop :lol: . Dat is goed, want ik merk dat hij in een soort gelukzalige apathie begint te raken en dat is geen goed idee. Ik moet hem echt wat meer gaan prikkelen, aangezien ik teveel de neiging heb om hem te pamperen. Nu heb ik hem naast me in het zonnetje op het balkon gelegd, zodat hij kan kijken naar langskomende mensen, geurtjes opsnuiven en naar honden schreeuwen. Wel sneu om te horen hoe zwak en hees zijn blaf nu is, maar dat hoort erbij.
1 okt:Alfilillo schreef:Vanochtend gelukkig weer een plas. Poepen wil echter nog niet lukken. Ik doe al een scheutje olijfolie over het eten en ik geef hem een vloeistof van de da die zou moeten helpen, maar nog geen succes.
Volgens mij moet hij eigenlijk wel, maar wil hij niet. Soms begint hij een beetje te piepen en naar achteren te kijken en dan is er volgens mij wat beweging. Ook als ik renbewegingen maak met zijn achterpoten laat hij soms wat winden en kijkt hij naar achteren (sorry voor de details), maar het komt nog niet. Ook zachtjes stimuleren met een thermometer met vaseline werkt niet. Net toch even naar het ziekenhuis gebeld hierover: morgen heeft hij daar een afspraak bij de fysio en als het nodig is kunnen ze dan meteen een klysma inbrengen.
Ik ben al gewaarschuwd dat het een langzaam proces is en dat je veel geduld nodig hebt. Dat blijkt.
2 okt:Alfilillo schreef:Wat kun je blij zijn met een drol! Hahaha! Vandaag heeft Alfil voor het eerst zelf gepoept, gisteren twee keer geplast. Een hele opluchting. Hopelijk zet dit door. Ik heb geen idee of dit komt omdat hij het simpelweg niet meer op kan houden, of omdat hij toch iets meer gevoel begint te krijgen. Ik hoop natuurlijk het tweede.
Hij is nu naar de fysio met mijn vriend. Helaas kon ik zelf niet gaan vanwege werk, maar hopelijk vindt ze hem er goed uitzien naar omstandigheden.
5 okt:Alfilillo schreef:De fysio voelde dat hij minder gespannen was en dat zijn blaas niet zo vol was, maar dat wist ik zelf natuurlijk ook al. Zijn voorpoten hebben meer mobiliteit dan zijn achterpoten, maar dat is normaal bij deze aandoening. We moeten geduld hebben zei ze; het is een langzaam proces.
Alfilillo schreef: Plassen gaat beter. Dat doet hij zeker één a twee keer per dag nu. Gisteren en vandaag heb ik hem ´s ochtends na het opstaan in de tuin gelegd en beide keren een plas gedaan. Hopelijk komt er zo een ritme in, zodat hij niet in zijn eigen plas hoeft te liggen. Poepen gaat nog niet helaas. Hij eet nu ook veel minder natuurlijk. Zo direct hebben we weer fysio, dus dan kan ik overleggen wat ik ermee moet en eventueel een klysma.
Verder wat motoriek betreft: eigenlijk nog geen verbetering. Ik heb nu wel een ´techniek´ bedacht voor als hij in het karretje staat en we aan de slag gaan met de beweging van de poten. Ik heb het idee dat dat wel wat zoden aan de dijk zet. Maar zijn poten kunnen nog geen enkel gewicht dragen. Kijk, hier een filmpje:
https://youtube.com/sn3WvF9k7xg
12 okt:Alfilillo schreef: Tot gisteren eigenlijk nauwelijks verbetering. Behalve dat het plassen nu gewoon goed gaat en hij poept ook regelmatiger, hoewel nog niet elke dag. Hij krijgt daar primperan voor, wat hij helaas erg vies vindt. Maar goed, al een hele zorg minder dat dit deel nu soepel verloopt.
Gisteren bij de fysio geweest. ik dacht dat we wat met water gingen doen, maar ze hadden alleen een grote plastic bak. Misschien groot genoet voor een york, maar voor Alfil veel te klein. Ze zei wel dat we hem nu zoveel mogelijk moeten stimuleren, in het water (in bad/de zee), in het karretje, en zonder het karretje en hem ondersteunend met een speciaal tuig. Linksvoor is zijn biceps iets ingekort, dus daar moet ik extra masseren.
De fysio is een dierenarts met specialiteit fysiotheraìe, maar in dit ziekenhuis heeft ze de middelen niet: geen binnenzwembad, geen ondersteunende tuigen, geen karretjes, waardoor het allemaal wat klungelen blijft.
Ik ben nu aan het zoeken geweest en in Barcelona zijn echt gespecialiseerde fyiopraktijken mat alle middelen die nodig zijn. Ik ga daar toch maar eens informeren. En ook bij een da die electroacupunctuur doet.
Maar goed, vandaag hebben we hem in het karretje gezet en geoefend buiten op straat. Het ging verrassend goed! Misschien dat al die prikkels daar hem meer activeren. Toen even later mijn oudste zoon beneden kwam, werd hij helemaal enthousiast. Hij heeft dus echt die externe prikkels nodig om zijn best te doen. Ik zal zo een filmje oploaden. Hier gaat ie:
https://www.youtube.com/8_FNNiApOiM
22 okt:Alfilillo schreef:Rechtsachter is het slechtst, maar linksvoor trekt hij zijn pootje vaak op, dus daar moet ik de biceps regelmatig van masseren.
Gisteren was zo´n goede dag: het karretje buiten ging goed en we hebben in de zee gezwommen. Maar toen plaste hij ´s middags twee keer met een beetje bloed en vervolgens begon hij enorm te hijgen, te piepen en te ´worstelen´. Duidelijk pijn. Hij hield niet op en toen toch maar naar de spoed in het ziekenhuis gegaan. Urineonderzoek en een echo: hij heeft blaasontsteking. Nu dus antibiotica en ontstekingsremmers. Gelukkig een goede nacht en hij heeft geen pijn meer. Wel zat er gisteravond en vanmorgen een bloedklontertje bij de plas. Nou blijkt zijn bloed ook heel snel te klonteren, maar ik neem het zo toch even op met de da.
Zo jammer, het ging gisteren zo goed
2 nov:Alfilillo schreef:Ik heb het idee dat hij een heel klein beetje vooruit gaat. Zijn blaf klinkt krachtiger (de buurvrouw had dat ook gemerkt dus ik denk redelijk objectief). In het karretje stapt hij iets beter met al zijn pootjes. Rechtsvoor en linksachter zijn het beste. Rechtsachter sleept nog vaak en linksvoor heeft hij sterk de neiging om op te trekken en dan te ´maaien´met rechtsvoor. Gewicht kan hij echter nog niet dragen.
In een artikel over deze aandoening bij mensen, Guillen Barré, las ik dat de aftakeling meestal 2 weken duurt en dan blijven ze zo´n 4 weken in een ´dal´, om er vervolgens heel langzaam uit te klimmen. Dat zou wel ongeveer kloppen en dan is hij nu dus met minuscule stapjes aan het herstellen.
Verder ben ik op zoek naar hydrotherapie, in het water lopen op een loopband om precies te zijn, maar dat is nog niet zo eenvoudig. Ik heb één plek gevonden in Barcelona, maar daar mag ik tussen 7 uur en 20.00 uur helaas niet in met mijn auto, dus dat zou dan hele late therapie worden.
Alfilillo schreef:Nog even een kleine update. Het gaat nog steeds met ieniemienie stapjes vooruit, hoewel hij nog steeds niet zelf kan staan. Zijn gewicht dragen is nog teveel gevraagd. In het karretje tilt hij zijn beide achterpoten nu goed op. Linksvoor trekt hij helaas veel op; daar zijn we met de fysio mee bezig.
Ook ben ik de afgelopen drie dagen met hem naar het zwembad geweest. Iemand die ik ken van het wandelen had aangeboden dat ik haar zwembad mocht gebruiken en het was lekker weer. Hij blijkt zelf te kunnen zwemmen. Hier een filmpje. Ik loop met hem mee voor het geval er iets mis zou gaan, maar ondersteun hem niet:
https://www.youtube.com/__buyURjtE8
4 nov:Alfilillo schreef:Ja, hij kan zijn poten wel bewegen gelukkig. Eigenlijk wel gek. Je zou denken dat als die zenuwwortels beschadigd zijn (om precies te zijn: de huls met vocht die om die zenuwen heen zit), hij zijn poten helemaal niet meer kan bewegen, omdat de impulsen vanuit de hersenen niet bij de spieren aankomen, maar dat is dus niet het geval. Hij mist puur de kracht.Caro schreef:Wat fijn zeg dat je kan oefenen in een zwembad! En dat doet hij best goed, hij heeft dus nog wel de aansturing vanuit zijn hersenen naar de poten, dat is wel hoopvol (lijkt mij?).
Nu hopen dat dit wat aansporing is naar het zelfstandig staan en de eerste stapjes weer zetten.
Ik blijf duimen!!
9 nov:Alfilillo schreef:Helaas is het weer nu omgeslagen, dus zwemmen zit er niet in. Ik ben nu aan de slag met de ´pinda´, dat is een soort langwerpige grote bal, met een wat smaller stuk in het midden. Werkt vooral goed om de achterpoten te stimuleren gewicht te dragen.
Ik heb het gefilmd voor de fysio. Let niet op mijn rare houdingen; ik wilde dat de fysio goed zag dat ik zijn achterkant niet ondersteunde. Hij doet het best aardig vind ik:
https://www.youtube.com/jFG1tRlWJTs
Zijn linkervoorpoot baart me nu de meeste zorgen. Balen dat het forum het nog steeds niet doet. ik zou graag weten wat mensen zoals Crutz daarover te zeggen hebben.
Alfilillo schreef:Hmmm...ik zit een beetje in dubio. Zoals ik eerder schreef trekt Alfil zijn linkerpoot op als we oefenen met lopen. Als hij ligt en ik hem heb gemasseerd, kan hij die poot echter prima strekken. Ook als hij in het karretje staat en ik er wat meer tijd aan besteed om die poot te strekken, trekt hij hem niet op. Alleen bij het lopen trekt hij hem dus op.
Volgens de fysio heeft hij een enorme ´contractuur´ in de biceps en nu wil ze hem een roesje geven om een intensieve en pijnlijke (vandaar het roesje) massage te geven. Maar ik zie het niet zitten aangezien hij zijn poot wel gewoon kan strekken zonder pijn aan te geven. Ik krijg eerlijk gezegd het idee dat ze nu zomaar wat aan het proberen is, wat mij vervolgens weer een hele berg geld gaat kosten en liever geef ik Alfil ook geen roesje.
Best lastig, want ik ben geen expert natuurlijk. Mijn gevoel zegt dat deze fysio niet zo heel veel meer voor hem kan betekenen, omdat ze niet de middelen en niet de ruimte heeft om actief met hem aan de slag te gaan. We gaan twee keer per week. Dan wordt hij gemasseerd en worden zijn grwichten bewogen en gestrekt, maar dat doe ik thuis ook al 3 keer per dag. Meestal krijgt hij ook een poosje de electroden om zijn spiermassa niet te ver te laten afnemen, maar eigenlijk is die al heel ver afgenomen. Verder ben ik thuis veel actiever met hem bezig en gebruikt hij zijn spieren meer (de ´pinda´, karretje, ik hem nu ook een tuig gemaakt waarmee ik hem kan ondersteunen en dat ik vadaag ga uitproberen) dan bij de fysio.
Lastig. Ik denk dat ik toch maar voor een second opinion bij een andere da ga.
Alfilillo schreef:Sterker nog, het doet helemaal geen pijn. Als ik licht strek, is zijn eerste impuls om zachtjes terug te trekken, maar als ik vasthoud en dan ontspanning doorgeef door mijn eigen pols te ontspannen (is dat duidelijk omschreven?), ontspant hij zijn poot en schouder en valt hij zelfs bijna in slaap.ranetje schreef:Alfilillo
Volgens mij doe jij als ik het zo lees thuis veel meer met hem dan er op de fysio gedaan wordt?
Ik zou ook voor een second opinion gaan.
Dit is meer uitproberen op jouw kosten.
Als jij die poot kunt strekken kennelijk zonder dat dat erg pijn doet zie ik zo'n roesje ook niet als nuttig eigenlijk.
11 nov:Alfilillo schreef:Toch maar een afspraak met een andere da gemaakt voor donderdag. Ik heb goede referenties over hem wat betreft een andere hond met polyradiculoneuritis, maar hou toch een slag om de arm. Het is een holistische da (schrijft wel ook traditionele medicijnen voor) en ik zit niet echt te wachten op homeopathie of bachbloemen. Voor mij weer een goede oefening om duidelijk te maken wat ik wel en niet wil en me niet over te halen tot iets.
Het stomme is dat ik het rot vind om de fysio af te vallen. Is echt een hele leuke jonge meid en ik ben er twee keer per week anderhalf uur, dus je bouwt een soort band op. Ook weer een goede oefening dus, hahaha.
15 nov:Alfilillo schreef:Gisteren naar de fysio geweest. Ze wilde hem zien lopen (uiteraard door hem onder zijn buik te ondersteunen) en het viel haar op dat hij zo vooruit gegaan was. Was voor mij meteen een goede aanleiding om aan te geven dat ik denk dat een meer actieve benadering nu het beste zal zijn. Gelukkig was zij het met me eens. Vooralsnog gaan we het buiten doen bij het ziekenhuis, hoewel dat niet ideaal is: ´s avonds is het donker (en koud), vloer is niet ideaal en het is bij de ingang van het ziekenhuis waardoor er veel in- en uitloop is. Als het niet werkt wil ze ook wel naar ons huis komen. Hier is het perfect want ik heb veel ruimte binnen, ik kan pilatesmatjes neerleggen waarop hij goed grip heeft, rust, en we kunnen de tuin in waar hij altijd meer gemotiveerd is om te lopen aangezien hij daar van alles ruikt.
Ik heb ook aangegeven dat ik geen roesje wilde, dus ze heeft de intense massage zonder gedaan en dat ging prima. Daarna heeft ze de poot ingzwachteld, wat ik tot vanochtend heb laten zitten, waardoor de poot een tijd gestrekt is geweest. Ik moet zeggen dat hij hem vanochtend minder optrok toen ik hem met ondersteuning liet lopen.
Al met al tevreden. We zitten nu meer op één lijn en ik heb de da voor de second opinion afgebeld.
Wat andere dingen betreft gaat het ook beter: hij heeft voor het eerst zijn afschuwelijke sireneblaf laten horen ( :lol: ), hij drinkt meer zelf zonder dat ik het aan moet bieden en hij ´wil´ meer, ook al kan hij het nog niet. Ook rekt hij zich vaker uit. Vaak moet ik dan eerst voor hem een pootje strekken om het lijf te herinneren en dan strekt hij zelf voor- en achterpoten waar hij zichtbaar van geniet: hij komt weer wat meer in zijn lijf.
Hij vertoont wel nog steeds raar gedrag als ik hem zijn bak eten aanbiedt (blik of kip). Dan begint hij heel fanatiek zijn neus te wrijven aan zijn deken. Alsof hij jeuk heeft of alsof hij zijn eten wil verstoppen (zo verstopte hij nogal eens een kluif in zijn deken). Hij eet pas als ik stukjes uit de hand geef en dan moet ik echt een tijdje aandringen. Als hij het eenmaal geproeft heeft, eet hij wel gewoon. Het gekke is dat als ik een handje brokjes (niet zijn favoriete eten) op zijn deken leg, hij ze meestal wel zonder gek gedoe opeet. Misschien is er iets met de bak (hoewel ik al verschillende heb geprobeerd)? Of misschien gaat het om eten uit een bak an sich.
Alfilillo schreef:Weer een klein updateje. Hij gaat steeds een beetje beter. Nog steeds langzaam, maar de lijn is stijgend. Ik heb vandaag nog wat filmpjes gemaakt van de oefeningen op de bal. Daarop zie je dat hij nu veel langer gewicht op voor- of achterpoten kan dragen. Hij kan nu ook redelijk kleine stukjes lopen terwijl ik alleen zijn borst ondersteun. Gelukkig zet hij zijn linker voorpoot nu ook beter neer. Rechts is nog steeds een stuk beter, maar toch. Hier de filmpjes. De filmpjes van de bal zijn behoorlijk lang en monotoon, maar dat is meer voor mezelf zodat ik kan zien dat hij vooruit gaat en het steeds langer volhoudt.
achterpoten:
https://www.youtube.com/ev5beQ7IgnM
voorpoten
https://www.youtube.com/6t7mtLfqvPs
lopen:
https://www.youtube.com/sIbEYXW5cAk
17 nov:Alfilillo schreef:Inderdaad, de spieren zijn ernstig verzwakt. Hij is al bijna 2 kilo afgevallen en hij woog nog geen 10 kilo. Tegelijkertijd zijn de zenuwwortels nog niet helemaal hersteld. Dat herstelproces van de huls met vocht om de zenuwen schijnt erg langzaam te gaan. Er gaan dus nog steeds minder impulsen naar de spieren waardoor er minder spiervezels geactiveerd worden. Een minimale inspanning kost daardoor veel meer moeite.ranetje schreef:Dat lijkt inderdaad nu een echte stap vooruit!
Hij beweegt zijn achterpoten ook zoals de bedoeling is.
Nu moeten de spieren weer sterk genoeg worden om hem te dragen.
19 nov:Alfilillo schreef: Gisteren bij de fysio viel het weer op hoeveel hij verbeterd was in een week. Waar hij toen nog maar een paar stapjes liep met onder steuning, loopt hij nu makkelijk een meter of 20. De dag dat hij zelf op zijn poten staat, koop ik taart en champagne!
:jririr:
Alfilillo schreef:En deze dagen weer een klein beetje vooruitgang geboekt. Gisterochtend heeft Alfil staand gepoept (deed jij tot nu toe liggend) terwijl ik hem ondersteunde. Hopelijk betekent dat dat hij het voortaan wat vaker doet, want nu houdt hij het behoorlijk lang op.
Vanochtend lag hij op de bank en hij gaf aan dat hij iets wilde (dat doet hij door een beetje piepend te kreunen). Ik zette hem staand op de grond, ondersteunend, en hij liep naar de deur om naar buiten te gaan. Ik droeg hem naar de tuin en toen ik hem daar op vier poten zette, zakte hij een beetje door zijn achterpoten en begon hij meteen te plassen. Dat is voor het eerst in lange tijd dat hij het niet liggend doet.
En sinds gisteren kan hij heel even zitten, tussen mijn benen weliswaar, maar toch. Hij moet daarvoor best wat gewicht op zijn voorpoten nemen. Ik heb er net een filmpje van gemaakt:
https://www.youtube.com/D8hVgM6rf7w
Ik ben trots op mijn mannetje!
Zodra Bero de permissies goed gezet heeft, vervang ik de youtube-tags en dan staan ze er gewoon tussen. Dus daar hoef jij geen extra energie in te steken. Media-tags werken momenteel nog niet, maar staan op de lijst om te repareren
Een week geleden werkte dat nog niet met een doek. Nu kan hij er wel mee staan, maar hij heeft een diepe borst en een sterk opgetrokken buiklijn, waardoor die doek steeds naar achteren glijdt. Ik wilde iets fabriceren met doek en tuig, maar ik heb net toch maar een speciaal tuig gekocht. Kost wat, maar ik denk dat het heel handig is als hij straks wat langere stukken kan lopen.
Ja, als mens zijnde lijkt me dat nog enger en frustrerender. Ik denk dat een hond meer berust in dingen. Is de oppas er wel helemaal bovenop gekomen?