Het HondenForum

Heel veel sterkte

heel veel sterkte met dit onverwachte verlies

Wat vreselijk Heel veel sterkte....

Wat erg.....heel erg veel sterkte voor jullie beide

Sorry voor mijn late reactie, ik lees het nu net pas. Wat zullen jullie verbijsterd zijn, zo onverwacht over. Wat een nachtmerrie is dat om mee te maken. Heel veel sterkte voor jullie morgen en de komende dagen.

Wat vreselijk... Heel veel sterkte

Wel erg laat maar ik kijk zelden in dit hoekje.

Ik wil jullie alsnog sterkte wensen.
Wat vreselijk naar dat het zo onverwacht is gebeurd.

Veel kracht toegewenst.

Ik vind het nog altijd een heel moeilijk hoekje om te komen.
Maar bij het openen na enige tijd van dit hoekje kreeg ik echt even een shock toen ik dit las.
Vréselijk gewoon Genevieve!
Heel veel sterkte
Dag Ameno rust zacht...

Verschrikkelijk zeg, heel veel sterkte!

ach Genevieve en Thuur
ik was op vakantie en daardoor dit vreselijke bericht gemist

wat vreselijk

jullie lieve mooie witte dame
ik weet hoe groot je verdriet is omdat het ,net als bij amos zo kompleet onnverwachts is gegaan, geen tijd om het te beseffen wat er bebeurt en bijna net zo oud


ik wens jullie heel veel sterkte

dag ameno dag mooie meid ga maar fijn met amos spelen daar over de regenboog brug , hij zal je helpen om daar je plek te veroveren.

maar je kon hier nog lang niet gemist worden

Heel veel sterkte

Tjonge..

Ik schrok ervan toen ik het zag staan zeg...
Wat ontzettend verdrietig en plotseling ...

Sterkte voor jou en Thuur
Voor nu, straks en later want wat zullen jullie je witte schaduw gaan missen

Wat afschuwelijk om je dier zo in ene te verliezen.. vreselijk
Alsnog heel veel sterkte... hopelijk kan je je draai in huis weer een beetje vinden.
Voor mij voelde het inslapen van tyson heel onwezelijk aan, of het huis zijn ziel kwijt was en daardoor mijn huis niet meer was.. heel erg bizar, heeft weken geduurt, was pas weg toen we weken later terug kwamen van vakantie.

Jemig wat erg! Ik weet niet wat ik lees

Zo plotseling, wat afschuwelijk, want een verdriet en wat een gemis

Enorm veel sterkte toegewenst

Bijna 3 weken verder en geen dag gaat voorbij zonder tranen.

Mijn meisje, mijn alles, mijn vriendinnetje...ik weet nog steeds niet hoe ik dit een plek moet gaan geven. In de tussentijd stort ik me op het werk, maak ruzie waar ik kan, lach waar ik kan en huil waar ik kan.

Ik voel me alleen op de wereld en hoop maar dat het ooit beter gaat worden. Zolang als het verdriet en de pijn zo diep zitten is een andere hond ook geen optie, dat zou gemeen en oneerlijk zijn en ik wil mijn Amenootje niet vervangen. Ik wil haar terug, ookal weet ik dat dat niet kan. Hoe onrealistisch kun je zijn?? Ik wist niet eens dat ik het in me had.

pooh schreef:Bijna 3 weken verder en geen dag gaat voorbij zonder tranen.

Mijn meisje, mijn alles, mijn vriendinnetje...ik weet nog steeds niet hoe ik dit een plek moet gaan geven. In de tussentijd stort ik me op het werk, maak ruzie waar ik kan, lach waar ik kan en huil waar ik kan.

Ik voel me alleen op de wereld en hoop maar dat het ooit beter gaat worden. Zolang als het verdriet en de pijn zo diep zitten is een andere hond ook geen optie, dat zou gemeen en oneerlijk zijn en ik wil mijn Amenootje niet vervangen. Ik wil haar terug, ookal weet ik dat dat niet kan. Hoe onrealistisch kun je zijn?? Ik wist niet eens dat ik het in me had.

vind het zo kut voor je..
ik durf al haast geen foto's te plaatsen..Geef het verdriet de tijd. Voor zowel jou als je witte draak..

pooh schreef:Bijna 3 weken verder en geen dag gaat voorbij zonder tranen.

Mijn meisje, mijn alles, mijn vriendinnetje...ik weet nog steeds niet hoe ik dit een plek moet gaan geven. In de tussentijd stort ik me op het werk, maak ruzie waar ik kan, lach waar ik kan en huil waar ik kan.

Ik voel me alleen op de wereld en hoop maar dat het ooit beter gaat worden. Zolang als het verdriet en de pijn zo diep zitten is een andere hond ook geen optie, dat zou gemeen en oneerlijk zijn en ik wil mijn Amenootje niet vervangen. Ik wil haar terug, ookal weet ik dat dat niet kan. Hoe onrealistisch kun je zijn?? Ik wist niet eens dat ik het in me had.

ach genevieve

t slijt, alleen weet je niet wanneer en het kan ook keihard ineens weer toeslaan

nog heb ik soms zo'n diep verdriet om amos ook al heb ik buster

je kunt ze gelukkig niet vergelijken dus daarom ben ik toch weer voor een witte gegaan

sterkte

Jeetje wat erg voor jullie

sterkte. Kan me voorstellen dat het nog steeds hartstikke moeilijk is.

Jeetje, ik schrik ervan! En dat duurt gewoon lang voordat dat rauwe verdriet eraf is. Je kunt er alleen maar doorheen, helaas. Heel veel sterkte!

Zie het nu pas
Wat erg
Heel veel sterkte voor je

ja dat duurt een tijd, als ik nu een choco labrador zie , schieten de tranen soms nog in mijn ogen maar ook hele mooie gedachten aan hem en Obelix is al jaren er niet meer.

Ik lees het nu pas. Ik wil je nog heel veel sterkte wensen.

Ruim 3 maanden later en we missen ons meisje nog steeds heel erg.
Af en toe is er wel al ruimte voor een lach om de gekke kapriolen die ze uithaalde, en we hebben ook besloten om de traptrede waar haar tandafdrukken nog in staan niet te vervangen.

Ze hoort nog steeds zo bij ons, dat er nog even geen ruimte is voor andere dieren in huis. Mensen verklaren ons voor gek dat haar riem nog bij de deur hangt maar het voelt gewoon niet goed om het op te ruimen.

Ja ik heb alle riemen hier nog in de kast liggen van vorige honden, die geef ik ook niet aan een andere hond. Alsof ze zo weer binnen kunnen lopen. Ik had het vanmorgen nog over jullie met manlief. We zagen een witte herder staan op dierenasiels.com.

heel veel sterkte

pooh schreef:Ruim 3 maanden later en we missen ons meisje nog steeds heel erg.
Af en toe is er wel al ruimte voor een lach om de gekke kapriolen die ze uithaalde, en we hebben ook besloten om de traptrede waar haar tandafdrukken nog in staan niet te vervangen.

Ze hoort nog steeds zo bij ons, dat er nog even geen ruimte is voor andere dieren in huis. Mensen verklaren ons voor gek dat haar riem nog bij de deur hangt maar het voelt gewoon niet goed om het op te ruimen.

Herkenbaar hoor.. hier staat de houten toiletrol houder gewoon nog met de tandafdrukken van Fangio, het is nu soort van sentiment geworden een herinnering waar we nu met een lach aan terugdenken, maar het heeft toch wel 6 maanden geduurd eer ik zijn voerbak heb weggehaald, dat kon ik gewoon niet.
Napoleon heeft trouwens zijn voerbak gekregen;) dan werd die weer gebruikt want dat was toch wel het meest belangrijke eigendom van Fangio

Lekker op jouw tempo doen hoor, niemand kan je dwingen om een voerbak of een riem weg te doen, jouw verdriet!

Heel herkenbaar... Wij hebben Arantxa ruim een half jaar geleden in moeten laten slapen en haar riem hangt nog aan de kapstok en haar bakken staan nog in de keuken. Ik verwacht haar niet meer achter de deur als ik thuis kom uit mijn werk, maar ruimte voor een andere hond is hier ook nog niet.

Sterkte met het gemis van jullie mooie witte Ameno en die traptrede lijkt me een prachtige herinnering.

pooh schreef:Ruim 3 maanden later en we missen ons meisje nog steeds heel erg.
Af en toe is er wel al ruimte voor een lach om de gekke kapriolen die ze uithaalde, en we hebben ook besloten om de traptrede waar haar tandafdrukken nog in staan niet te vervangen.

Ze hoort nog steeds zo bij ons, dat er nog even geen ruimte is voor andere dieren in huis. Mensen verklaren ons voor gek dat haar riem nog bij de deur hangt maar het voelt gewoon niet goed om het op te ruimen.

Hier is het dan 'pas' drie weken geleden, maar Rex zijn kussen met een speeltje erop ligt er nog, zijn waterbak met wat water staat er nog, zijn riemen en jas hangen nog aan de kapstok en de manden met speelgoed staan er ook nog. Ook hier heel herkenbaar dus en voorlopig gaat het ook nog niet weg.