1001 manieren en inzichten over opvoeden volgens het forum.

[Zoek stok!]

Dat kunnen ze verrekt goed uitbuiten en misbruik van maken,

Hou nou eens minimaal op met dít te denken. Echt, die hond is er niet op uit om jou te 'pakken' of dwars te zitten. Ze probeert te communiceren, op de enige manier die ze kán. Aan jou is een keus hoe je daar mee omgaat. Je kunt haar de mond (bijna letterlijk) snoeren of je kunt op zoek gaan naar een modus waarin jullie allebei blij zijn.

Maar zolang jij nog denkt dat de hond jou iets naars wil aan doen (al was het maar leidertje worden) dan gaat het niet goedkomen.

En echt, ooit stond ik in jouw schoenen en moesten mijn honden vanalles 'omdat ik het zei', maar da's toch niet leuk en gezellig en voor het leuk en gezellig hebben we onze honden. Toch?

En daarbij leidt het nu niet tot succes

Dit is ook wel de basishouding die mij opvalt. Honden zijn 'out to get you' bijvoorbeeld dat bankverhaal. Dat de hond weet dat hij fout zit en nog schuldbewust in de mand ligt. Past precies in het straatje dat de hond er op uit is om het fout te doen.

Persoonlijk klinkt het me allemaal erg krampachtig in de oren en dat krijg je terug in het gedrag van je hond.

[Gon]

Een hond met verlatingsangst, jankt, blaft en sloopt van alles uit pure frustratie......Ik heb het idee dat Gila daar toch ook wat last van heeft......

[doggielover]

Weggehaald, nutteloos

[Pool]

Ik heb dit topic gevolgd maar voel me nooit echt geroepen om te reageren omdat ik denk dat er genoeg ervaringsdeskundigen zijn op dit forum. Ik denk dat het een goede zaak is als je met Gila een cursus gaat volgen en je haar inderdaad ziet als een blanco hond. De cursus kan een hoop bijdragen aan een goede baas/hond relatie en is daarnaast hartstikke leuk om te doen. Wat ik je wel wil zeggen is dat ik jaren herders heb gehad en dat dat vaak bij uitstek honden zijn die bij je willen zijn. Tenminste mijn herders wel. Dat waren ook echt de honden die er ongelukkig van werden als ze dat niet mochten. Mijn herders werden afgericht en er werd volop mee getraind maar daarnaast wilden ze bij mij zijn, niks meer en niks minder. Had een herder die ook zo piepte als ie niet bij me was. Als ie dan bij mij was was dat niet toegeven aan zijn dominantie maar aan zijn wens dicht bij zijn baas te zijn en dan was het goed en hield het gepiep en gejengel ook op en natuurlijk kon ie niet overal bij zijn omdat het simpelweg niet handig of gevaarlijk was maar zodra het geen belemmering was was ie bij mij. Met Rottweilers heb ik ook wel wat ervaring maar lang zo veel niet, aangezien je vorige hond een rotti was. Mijn ervaring was dat ze niet te vergelijken zijn met de herders die ik heb gehad. Kan me overigens wel voorstellen dat je soms toch vergelijkt met je vorige honden, dat sluipt er soms ongewild in.

[Jeannettebo]

Eigenlijk maar goed dat er geen berghond op je pad gekomen is. Die zou je gedrag als baas denk ik totaal niet begrijpen.

ik dacht exact hetzelfde, ik was ineens blij dat die tatra al besproken was...die had een hele grote middelvinger gegeven

[dagmar88]

Het lijkt wel alsof Arcee dit op vat als een aanval op de opvoeding van zijn vorige honden; alsof hij daar mee gefaald heeft.
Iedere hond heeft een eigen persoonlijkheid en vragen soms om een heel andere aanpak dan dat je gewend bent...

Ik heb hele verschillende karakters/rassen (gehad) en moest best creatief zijn om mezelf weer opnieuw uit te vinden als baas.
Het gaat er toch niet om jouw methode 'de enige juiste' is, maar wat wel en niet juist is voor deze hond?

Het lijkt mij dat het voor allebei veel fijner is wanneer je op een ontspannen manier van je hond kunt genieten.

Charlie is bijvoorbeeld overal graag bij.
Nu zijn we beneden in de hal aan het werk en ligt zij boven aan de trap in een mandje dat makkelijk te verplaatsen is...

Wat doe je trouwens verder met Gila?
Is het geen idee om haar zelfverzekerdheid te geven en jullie band te versterken door iets aan sport te gaan doen?
Lijkt mij met een mechel x sowieso een goed idee.

Charlie heeft veel beweging nodig (meer dan een flinke wandeling), en in huis merk ik dat ze stukken rustiger en minder op mij gericht is wanneer ze haar ei kwijt kan.
Krijgt ze minder beweging dan gaat ze plakken en miepen.

En krijgt Gila ook ruimte om zichzelf te vermaken?
Hier staat een speelgoedkist waarvan de inhoud steeds een beetje wisselt; zodat ze zich kan vermaken zonder mij.
En voor je wat anders gaat doen waarbij zij in de mand moet blijven zou ik haar een gevulde kong geven...

[Hanneke2]

En krijgt Gila ook ruimte om zichzelf te vermaken?
Hier staat een speelgoedkist waarvan de inhoud steeds een beetje wisselt; zodat ze zich kan vermaken zonder mij.
En voor je wat anders gaat doen waarbij zij in de mand moet blijven zou ik haar een gevulde kong geven...

Ik vind dit wel een belangrijk punt, want als je hond zichzelf kan vermaken en als je hond met een Kong of een botje lekker een tijdje op 1 plek ligt, dan maakt dat het leven zoveel makkelijker en leuker.

Ik denk dat je het probleem van het piepen in de mand simpel op kan lossen door die mand alleen nog maar als een slaapplek te zien. En de onderliggende problemen, die feitelijk de reden zijn van het naar de mand sturen en vastbinden, die kan je maar op 1 manier oplossen: duidelijk zijn in wat niet mag en belonen bij gewenst gedrag. Voor mijn gevoel moet je je hond de gelegenheid geven het goed of fout te doen, zodat er ook iets geleerd wordt. Van alleen weghalen uit een situatie leert een hond niks.

Een voorbeeld: bij nieuwsgierig achter je aandrentelen zou ik niet de hond naar zijn plek/mand wat dan ook sturen, maar het lekker laten gaan zolang je er geen last van hebt en op het moment dat jouw grens wordt overschreden, dat even duidelijk maken. Als ik in de voortuin bezig ben wil het stel ook nog wel eens komen kijken. Dat mag als ze ook netjes in de voortuin blijven, en het mag precies zo lang als ik er zin in heb om op te letten dat er geen katten of mensen met honden langslopen. Dus in de praktijk stuur ik ze na een minuut of vijf meestal weer naar binnen. Gewoon van 'HOP!' en naar de deur wijzen. Wat ze dan verder binnen gaan doen is hun zaak.

Ander voorbeeld: hier mogen honden niet naar boven. Ik heb een open trap in de huiskamer, ik heb katten, en Pindapoes gaat bij vreemde honden in huis steevast halverwege de trap zitten uitdagen/mopperen. En werkelijk waar, met alle oppas- en visitehonden die ik heb gehad is er ooit 1 geweest die naar boven is gelopen, die liep gewoon achter zoon aan die hier een nachtje sliep, en was gewend om thuis bij ex bij zoon op bed te slapen, en dacht blijkbaar dat je hier alleen de trap op mocht als het bedtijd was. Maar voor de rest heb ik bij elke afzonderlijke hond 2 keer of tien keer of een miljoen keer voor die trap gestaan en NEE gezegd. En uiteindelijk vielen toch al die kwartjes, ook bij honden die helemaal hyper werden van de katten, ook bij puppedingen. Want regels leren is zo vaak als nodig is zeggen dat iets niet mag.

Je kan een hond alsmaar weghalen bij je tafel, hem in een bench of elders neerzetten, maar daar leert een hond niet van dat hij geen gebakkies van tafel mag pakken. Dat leert hij alleen door te gaan begrijpen dat jij niet wilt dat hij het gebak van de visite pikt. En daarvoor moet hij dus regelmatig in die situatie gebracht worden, zodat je UHUH! of NEE! kan zeggen, maar ook Hoera in de Gloria kan roepen als hij netjes naast de tafel gaat liggen en desnoods het gebak gaat aanstaren. Want dat is toch wel een beetje braaf.

Begrijp je wat ik bedoel? Je kan een peuter verbieden op z'n fietsje te rijden en dan kan hij geen mensen voor hun poten rammen met zijn fiets, maar als hij nooit op dat fietsie mag, leert hij ook nooit normaal fietsen.

Oh, en dat gedoe van stiekum op de bank gaan liggen als je er niet bent... dat zou het laatste zijn waar ik me druk over zou maken. Ik zou eens overwegen om op de bank liggen af en toe op commando toe te staan, lekker saampies tv kijken. Misschien bevalt dat wel zo goed dat dat hele bankliggen geen probleem meer is.

Ik hoop werkelijk dat je hier en daar wat tips uit dit topic oppakt, want ik denk dat je een hartstikke leuke hond kan hebben als je de opvoeding iets relaxter aanpakt.

[Reny]

Mooie uitleg Hanneke
Toen ik nog leiding gaf aan mensen was het een beetje mijn leiddraad:
Hoe kan ik mensen aanspreken op wat ze fout doen als ik ze nooit heb uitgelegd wat goed/fout is of wat ik wil

[ArCee]

en hond die zeker is van zichzelf doet ook geen deemoedplasjes.

dat behoord gelukkig ook tot het verleden!! Misschien is dat een teken dat ze zekerder aan het worden is??

dan gaat ze hier even in de bench maar.............dan zorg ik er wel voor dat ze moe en voldaan is

Joh, van de week ben ik een uur wezen fietsen met haar, plus een half uur lang in het bos rauzen met honden. We komen thuis, gaat de mand in. Ik sta even op om naar de wc te gaan, piepen. Ik kom terug, einde piep?? Ze WIL gewoon bij me zijn, zo dicht mogelijk, zo vaak mogelijk. Op zich is ze dat al 70% van mijn (wakkere) tijd.

dan leg je haar voor de deur boven zodat ze er wel bij is en deze hond heeft het blijkbaar wel nodig dus moet je dat laatste maar even aanpassen

Sorry, maar nee. Onze hond(en) komen gewoon NIET boven, punt uit. Daarbij is traplopen nog nooit goed geweest voor een hond, maar dat is een bijkomende reden.

Het piepen in die mand gaat niet over door haar je wil op te leggen, hondje wordt daar niet gelukkig van en jullie ook niet want ergeren aan dat gepiep blijf je je toch wel doen.

Jij begrijpt het, daarom ben ik deze topic begonnen, en alleen daarom. Om te zien of er ergens een tip zou komen waarbij wij gelukkiger worden, en tegelijkertijd de situatie dusdanig aanpassen dat Gila ook geen reden meer heeft, wat haar motivatie ook is, om het piepen om............? op te geven.
Helaas ben ik wel halstarrig in bepaalde principes ja. Dingen zoals:
-Boven is verboden gebied.
-Niet slopen.
-Niet op de bank.
-Op je plaats blijven tot je er weer bij mag/kunt.
-Van het kattenvoer, en de inhoud van de kattenbak af blijven.


Jij wilt een hond. maar heb je de hond ook wat te bieden?

Die opmerking/vraag vind ik te ver gaan, en eigenlijk zeer onzinning en belachelijk. Ja, ik heb een hond zeer veel te bieden. Ontzettend veel liede een aandacht. Erg veel tijd om lekker van de lijn te rennen waarbij ze HOND kan en mag zijn, waarbij ik haar lekker laat gaan zonder haar telkens bij me te roepen. Het veste voer, de beste medische zorg.
Ik denk dat veel honden daar een moord voor (zouden) doen.
Maar, de hond moet mij ook iets te boeden hebben toch? Misschjien wel met Gila een andere kijk op gedrag, opvoeding ofdewel een uitdaging?

Hou nou eens minimaal op met dít te denken. Echt, die hond is er niet op uit om jou te 'pakken' of dwars te zitten.

Lees dan ook goed. Ik zei, dat ze best een toneelstukje kunnen opvoeren om soms erger te voorkomen of iets anders. King kon tekeer gaan als een speenvarken als hij alleen al dacht dat hij een tik zou krijgen, terwijl hij die werkelijk nooit gekregen heeft. Gillen alsof hij vermoord werd, terwijl ik alleen maar op strenge toon iets zei van: King, pas op hoor, dat doen we niet!!
Dat bedoel ik, maar honden kunnen dit gedrag soms ook aanwenden om zaken voor elkaar te krijgen.
Hayleigh deed met iets aanleren net alsof ze iets niet begreep. Ze begreep het al lang, maar zolang ze deed alsof ze het niet begreep bleven er Clicken"en frolicjes komen, uitgekookte dame. heeft me jaren gekost omdat te ontdekken.
Dit is dus wat ik bedoel.

Eigenlijk maar goed dat er geen berghond op je pad gekomen is. Die zou je gedrag als baas denk ik totaal niet begrijpen.

Ik zal de laatste zijn om dit tegen te spreken.

Kan me overigens wel voorstellen dat je soms toch vergelijkt met je vorige honden, dat sluipt er soms ongewild in.

Dat klopt, en dat probeer ik nu los te laten. betrap ik mij er zelf op, dan zet ik dat naast mij neer. Gila is geen King, is geen Hayleigh.

Het lijkt wel alsof Arcee dit op vat als een aanval op de opvoeding van zijn vorige honden; alsof hij daar mee gefaald heeft.

Hier moet ik om lachen. Sorry, maar het tegendeel is eerder aan de orde. Die vorige 2 luisterde zo verschrikkelijk goed, dat ik daar door de jaren heen ontelbare complimenten om heb gekregen. Van andere honden bezitters, van de BOA'S die hier controleren, van politiemensen, hondengeleiders en zelfs van de eigenaar van de hondenschool waar ik ooit trainde met King.
Met die vorige 2 kon ik lezen en schrijven.
De BOA'S vertelde mij letterlijk: Als ik zie hoe jij je honden onder controle hebt, en hoe ze getraint zijn, zou jij de enige zijn die we geen boete zouden hoeven geven als je ze los hebt waar het niet mag. Helaas mogen we geen onderschijt maken.
Vanaf dat moment had ik King aan de lijn, en King had de lijn van Hayleigh in zijn bek

Daar ligt denk ik de kern van het probleem ook.
Omdat King & Hayleigh het zo goed deden, en makkelijk leerde, wil ik misschien wel te snel, teveel, te krampachtig dat Gila ook zo is, word? Of ze daar nu wel of niet de hond voor is, ik vergeet misschien dat we Gila net 3 maanden hebben, en die andere 2 hebben er (bij wijze van) 12 jaar over mogen doen om ze zover te krijgen.
Want, elke dag leer je beide weer een stukje bij, als mens en hond.
Dat is nu natuurlijk geen vergelijking, en een hele oneerliojke vergelijking.

Laat ik het zo zeggen, wat ik van Gila wil, is wat King & Hayleigh deden, en hoe zij waren, maar ik heb nu een heel andere hond.
Aan de ene kant moet ik blij zijn dat de Mechel erin zit, want als ik zie hoe snel en makkelijk zij andere dingen oppakte vanwege de inteligentie van de Mechel. Dingen als, Zit, af, poot, naast zodat ze niet aan de reim trekt, wacht als we moeten oversteken en komen met roepen. Dat gaat verbluffend goed en pakte ze retesnel op.
Misschien ben ik daar ook wel mee op het verkeerde been gezet door Gila, plus dat het 1 aanleren niet meteen inhoud dat het andere ook zo makkelijk gaat.
Ik bedoel, King leren zitten duurde een kwartier of zo??
King de deur achter zijn kont dicht doen duurde 3 weken volgens mij, elke dag weer even herhalen.
Ene oefening is makkelijker als de andere, maar wellicht ben ik verpest door die 2 vorige, of gewoon TE ongeduldig.
Ik denk alleen dat ik nu met iets zit, of bezig ben, wat een combinatie is van aanleren en afleren. Leren om even op je plek te blijven, afleren om meteen op de bank te kruipen. Dat maakt iets natuurlijk veel moeilijker als alleen maar louter iets aanleren wat ze helemaal niet kent.
Ik moet toch gewoon naar de wc kennen, zonder dat ze meteen voor de wc deur staat te wachten, of dat het meteen reden is om de piep aan te zetten?
Sorry, maar daar een excuus voor vinden om het goed te praten vind ik echt nonsens.
Dat ze graag wat eigen initiatief wil tonen en graag bij me is, alla, da's prima, maar niet tot in het overdrevene aan toe. Als ik werk ben ik ook 9 uur weg, dan zal ze dat ook moeten kunnen hebben?
Het vreemde is namelijk wel, dat ze dit dus helemaal niet heeft met mijn vrouw, maar ja, ik doe ook veel meer (leuke) dingen met haar.
Ik denk dat een deel van het "probleem"ook is, dat ze TE graag bij me wil zijn, of dit nu uit onzekerheid, angst of liefde is, dat maakt even niet uit denk ik?
Ze zal moeten doorhebben dat ik ALTIJD weer terug kom. Of ik nu 9 seconde sta te piesen, of 9 uur aan het werk ben.
Gister lag ze bij me op schoot terwijl ik op de grond zat voor de tv. ze mag dus niet op de bank, dus ik ga bij/voor haar op de grond zitten. Ze ligt met haar mooie koppie deels op schoot, deels op mijn buik. Ik heb een heel betoog afgestoken en haar beloofs, gezworen dat ik voor haar altijd weer thuis kom, alsof dat helpt??
Maar goed, we hadden even zo'n liefdevol hond/man moment waarin je automatische tegen je hond begint te beppen

En krijgt Gila ook ruimte om zichzelf te vermaken?
Hier staat een speelgoedkist waarvan de inhoud steeds een beetje wisselt; zodat ze zich kan vermaken zonder mij.
En voor je wat anders gaat doen waarbij zij in de mand moet blijven zou ik haar een gevulde kong geven...

Ow absoluut. Ze heeft er zelfs speeltjes in leggen die van het vorige adres heeft meegenomen. Een dikke kluif waar ze uren op kan knagen (als we ook in de kamer zitten, als we weg zijn weet ik het uiteraard niet), noem maar op. Ook als we weg zijn heeft ze daar beschikking over.
Ook krijgt ze elke keer een kauwstaaf als we weg gaan die ze heerlijk vind, en die is wel op als we thuis komen.

hoe kan ik mensen aanspreken op wat ze fout doen als ik ze nooit heb uitgelegd wat goed/fout is of wat ik wil

Klinkt logische, maar op zich vind ik dat gepiep van Gila niet echt "fout". Eerder irritant, en in sommige gevallen overdreven, of soms onbegrijpelijk. Ik probeer haar dus te overtuigen en te laten zien dat het gewoon niet nodig is.
Dat ze geen angst hoeft te hebben. dat het niet nodig is.
Wel vraag ik mij een beetje af hoe een hondenschool zoiets zou aanpakken? Ik bedoel, je leert in eerste instantie de basis gehoorzaamheid, maar dit is iets anders uiteraard.
Misschien via de oefening blijf, en die (thuis) gaan uitbreiden en/of steeds verder oprekken qua tijd?

[bouvierpoedel]

Waarom zou een zelfverkerde hond geen deemoeds plasjes doen.??
Zou het niet kunnen omdat ze nu een heel andere strengere regide [ lees druk ]behandeling krijgt dan bij haar eerdere baasjes.?
Kom zeg als die basis al verkeerdd ingevuld word dan kun je met de rest toch ook niets.

[Echo]

Zoals het op mij overkomt, is het piep probleem iets wat ontstaat doordat ze toch een beetje een soort verlatingsangst heeft. Ze heeft zich blijkbaar erg gehecht aan jou, en minder aan je vrouw. Dat is niet zozeer een probleem maar het gepiep is wel vervelend natuurlijk.
Als je in de kamer bent, maar Gila moet toch in haar mand, omdat er visite is of wat dan ook, piept ze dan ook?

Als ik het goed lees zijn de grootste problemen op dit moment:
- niet op de plaats blijven
- piepen als je weg gaat

Dat op de plaats blijven dat kan volgens mij wel geleerd worden. Misschien eerst eens buiten oefenen. Dan zal ze het ook niet associëren met dat je weg zult gaan of iets in die trend.

Hebben jullie ooit geoefend op het langzaam opbouwen van wegblijven? Dat is volgens mij dé manier om aan te leren dat je altijd weer terug komt. Dus eerst 1 min weg, daarna weer terug, als dat goed gaat zonder piepen, wat langer, etc.
En als ze niet piept, geweldig de hemel in prijzen natuurlijk!

Het zou natuurlijk ook kunnen dat ze nog erg moet wennen aan de situatie. Als ze meer vertrouwen heeft in alles, zal het piepen vast ook minder worden.

Houd er wel rekening mee dat je misschien niet zo'n goed luisterende hond van Gila kan maken als van King en Hayleigh. Hayleigh had King om van te leren en bovendien, Gila is gewoon een andere hond. In mijn mening heeft het dan ook niet altijd te maken met opvoeding. De ene hond is gewoon anders dan de ander.

Veel succes in ieder geval!

[malinois]

Joh, van de week ben ik een uur wezen fietsen met haar, plus een half uur lang in het bos rauzen met honden. We komen thuis, gaat de mand in. Ik sta even op om naar de wc te gaan, piepen. Ik kom terug, einde piep?? Ze WIL gewoon bij me zijn, zo dicht mogelijk, zo vaak mogelijk. Op zich is ze dat al 70% van mijn (wakkere) tijd.

ja dat is mechel, leuk toch? als je thuis bent moet je haar ook de kans geven om bij je te zijn, dat heeft ze blijkbaar nodig.

Sorry, maar nee. Onze hond(en) komen gewoon NIET boven, punt uit. Daarbij is traplopen nog nooit goed geweest voor een hond, maar dat is een bijkomende reden.

traplopen dat is onzin, ja een pup van boven naar beneden laten springen dat is slecht ja, maar verder kan het prima zolang er nooit teveel voor staat.
Hier kunnen ze allemaal traplopen als pup al geleerd op het station.
Maar deze hond heeft het blijkbaar nodig en dan wil je geen uitzondering maken? dat vind ik dus heel slecht... ook jullie moeten je maar aanpassen misschien is het maar voor even...

[Suske]

[

Ik moet toch gewoon naar de wc kennen, zonder dat ze meteen voor de wc deur staat te wachten, of dat het meteen reden is om de piep aan te zetten?
Sorry, maar daar een excuus voor vinden om het goed te praten vind ik echt nonsens.
Dat ze graag wat eigen initiatief wil tonen en graag bij me is, alla, da's prima, maar niet tot in het overdrevene aan toe. Als ik werk ben ik ook 9 uur weg, dan zal ze dat ook moeten kunnen hebben?
Het vreemde is namelijk wel, dat ze dit dus helemaal niet heeft met mijn vrouw, maar ja, ik doe ook veel meer (leuke) dingen met haar.
Ik denk dat een deel van het "probleem"ook is, dat ze TE graag bij me wil zijn, of dit nu uit onzekerheid, angst of liefde is, dat maakt even niet uit denk ik?
Ze zal moeten doorhebben dat ik ALTIJD weer terug kom. Of ik nu 9 seconde sta te piesen, of 9 uur aan het werk ben.

Wij wonen gelijkvloers, hebben 1 deur van de woonkamer naar de rest van het huis.
Als die deur dicht ging en Cas dus in de ene ruimte was en wij in de andere hadden we
de poppen aan het dansen.
Deur open en hij in de ene ruimte en wij in de andere was er niks aan de hand.
Hij liep later niet de hele dag achter me aan, maar als ik hem de mogelijkheid ontnam om bij me te komen werd hij niet vrolijker zullen we maar zeggen
En de eerste maanden liep hij ook achter me aan naar het toilet, prima, gezellig de deur open en opeens was het klaar, zonder er ooit een woord aan vuil te hebben gemaakt

En echt, je wil te veel te snel.

[Roompie]

Wat ik deed met kontelopers is leren dat ze een drempel niet over mochten. Vanuit de woonkamer kun je de wc deur zien en een stuk de keuken in kijken. Het is tot daar en niet verder.
Maar voor je dat erin hebt stuur je ze wel 50x terug en duurt het een eeuwigheid om iets simpels te doen als naar de wc gaan of drinken pakken.
Maar ze leren het wel.

[malinois]

Xavi ligt elke keer voor de wc deur als ik naar de wc ga so what, als ik me daar al druk over zou moeten maken.
's avonds ligt ie altijd voor de bank waar ik lig, ga ik ergens anders zitten, ligt hij daar ook. Ga ik afwassen ligt hij op het matje voor de keuken. Laat hem lekker Ben ik boven ligt hij voor de trap (terwijl hij dus wel kan traplopen). Ik ben al fulltime aan het werk, mag ie dan ook aandacht van me als ik wel thuisben?!
Xena heeft dit dus totaal niet, ook nooit gehad, die ligt altijd in dr bench met de deur open... komt zo eens per 2 uur een knuffel halen en gaat dan weer. Xito had dit ook veel minder...

[Gajes]

Gajes mijn Stafford loopt mij ook de hele dag mijn reet achterna boeiend gezellig en als ik het eens niet wil hebben dan gaat gewoon de tussen deur voor zijn snufferd dicht en dan kan hij piepen tot hij een ons weegt dan gaat ik toch even lekker alleen naar de wc of het konijn buiten voeren.
Nu hij 2 is blijft hij af en toe al uit zijn eigen liggen, of komt even kijken als ik in bad ga (die is bij ons nl ook beneden) en gaat dan weer terug naar de woonkamer.

[TessaThomas]

Hier ook een herder die vreselijk kan piepen en ons overal achterna loopt. Ook een herplaatser die wij 3 maanden hebben. Nu wonen wij gelijkvloers, dus kan ze overal komen, alleen is de slaapkamer een nogo. De bank mag ze alleen op als er een kleedje opligt en dat snapt ze heel goed. Daarvoor snapte ze ook dat ze niet op de bank mocht, alleen hebben wij haar als wij weggaan niet in de woonkamer .(omdat we er dan niet bij zijn en het dus niet kunnen corrigeren) Wij hebben haar consequent van de bank afgestuurd, zelfs als ze maar aanstalten maakte om erop te springen.
De 1e 2 maanden kon ik niet naar de wc zonder dat ze zat te piepen. Ik heb gewoon de deur opengelaten en er ging idd op één dag een knop om. Nu loopt ze wel mee, want misschien gaan we naar buiten? Is dat niet zo, stort ze neer en gaat rustig liggen. (Die van ons piept trouwens alleen als we in huis zijn en ze er niet bij mag, gaan we weg dan hoor je haar niet)

Bij de slaapkamer was het een kwestie van haar een heleboel keer terug sturen. Nu blijft ze in de deuropening wachten.

Ik denk dat je even een grote stap terug moet doen met haar mand. Wij sturen Tessa ook wel eens weg, maar of ze in haar mand gaat liggen, of ergens anders maakt niet uit, als ze maar weggaat. Ik denk dat jullie hond nog niet snapt dat ze in haar mand moet blijven als je haar daarin stuurt. Ik zou dat even rustiger op gaan bouwen, net als het alleen zijn. Je kan niet verwachten dat ze nu meteen 24 uur in haar mand blijft liggen, omdat jij haar 1 keer erin gestuurd hebt. (Bij wijze van spreke dan he? )

[Suske]

Arcee, wees blij dat je geen pup hebt

Suske stond de eerste maanden steevast bij ons onder de douche
(hebben alleen een gordijn en geen deur of cabine)

[Renee1966]

ArCee ontspan nou eens een beetje man.
Ik weet zeker dat, wanneer je Gila een tijdje achter je aan laat hobbelen, ze vanzelf tot rust zal komen.
Na verloop van tijd blijft ze liggen, of ze zoekt een strategisch plekje uit, zodat ze alles kan zien en niet mee hoeft te lopen.

Wat het vastbinden betreft zonder toezicht, er zijn honden gestikt terwijl ze vast aan de riem lagen en de baas van huis was, mijn keus zou het niet zijn, ik vind het gevaarlijk.

Verder ben ik wel benieuwd naar je antwoord op de vraag van Martijn (Cleva).

Ik vroeg het al een paar keer maar dat zal wel in de hectiek onopgemerkt zijn gebleven dus nog een keer:

Waar ben je bang voor? Wat denk je dat er gebeurt als je er niet zo boven op zit?

[Gon]

Het piepen voorde wc deur e.d. heeft Famke ook gedaan, en doet het soms nog wel eens....Ik trok/trek mij daar weinig van aan, en het is nu een heel stuk beter .....Famke is een hondje die graag bij mij is, waar ik ben, is zij vaak ook, al zijn er ook momenten dat zij in een andere ruimte moet blijven, en dan wil ze soms nog wel een keer gaan piepen....Laat vooral niet merken dat je er gestrest onder raakt, want dat neemt ze dat heel snel van je over......

[Emma]

Arcee, wees blij dat je geen pup hebt

Suske stond de eerste maanden steevast bij ons onder de douche
(hebben alleen een gordijn en geen deur of cabine)

meteen douche-gesocialiseerd, ha,ha!

[Valerie]

Kiyoshi zit als ik weg ben in de gang, daar heb ik een traphekje voor naar de huis kamer. Daar kan ik ze ook beiden doen als ze niet de huiskamer in mogen. Is dat geen idee? Verder zou ik haar je gewoon laten stalken in huis op de benedenverdieping. Hoe meer heisa je erom maakt hoe langer ze het volhoud.

[sTefaniA]

Ik denk echt dat je veel te veel wil en verwacht van een hond die daar misschien nog niet klaar voor is. Dat is niet erg, ik heb zelf die fout ook gemaakt. Toen Diesel hier net was had ik ook een heel plan in mijn hoofd, hij moest dit en dat kunnen, ik wilde hem direct vanalles aanleren, niet op de bank, niet achter me aanlopen, fatsoenlijk aan de riem lopen, ik wilde de baknijd aanpakken, etc etc... Dat is me slecht bevallen, Diesel begreep er weinig van en kreeg eigenlijk de kans niet om te wennen en om zichzelf te worden, zijn eigen plekje te vinden bij ons. Hoe meer ik van hem wilde hoe vervelender hij werd. Ik heb de eerste maanden meerdere keren gedacht, waar ben ik aan begonnen! Ik wilde hem zelfs herplaatsen nadat hij mij meerdere keren gebeten had. Ik dacht, een hond die de baas bijt, dat kan niet. Maar ik heb hem onbewust in die situatie gedwongen. Er was nog niet genoeg vertrouwen en hij werd teveel gepushed. Ik ben van thuis uit gehoorzame rottweilers gewend, en ik dacht dat ik dit ook wel even kon.

Het is niet slecht om een nieuwe hond, pup of herplaatser, direct duidelijk te maken wat wel en niet mag. Maar je moet ook kijken of de hond dat al wel kan. Diesel hobbelde de eerste maanden de godganse dag achter me aan. Ik kon nog niet rechtstaan of hij sprong op en keek waar ik naartoe ging. Hij volgde me ook tot op de wc, buiten en tijdens het koken/afwassen zat hij vlak achter me. Ik vond dat vervelend en ik wilde ook dat hij gewoon zijn eigen ding kon doen. Maar dat kost tijd, een hond moet echt wennen. Ik denk dat het zeker een jaar geduurd heeft voordat ik echt kon zeggen dat Diesel helemaal gewend was, zichzelf was en dat er een goeie vertrouwensband is tussen ons. Hij zit nog steeds graag te kijken als ik kook. Maar hij komt niet meer uit zijn luie zetel als ik opsta om iets te pakken. Hij weet dat ik hier ben en blijf en altijd terug kom. Diesel jankt en piept ook als hij in de mand moet. Zet ik de mand echter naast de bank en hij moet erin dan piept hij niet. Hij wil gewoon graag dichtbij zijn. Die mand is niet zozeer het probleem, moest ik hem in een hoek zetten en laten blijven dan zou hij ook piepen. Moet hij aan mijn voeten blijven liggen als er visite is dan hoor ik hem de hele avond niet. Ik ga die strijd niet aan om hem de hele avond piepend en zuchtend en drentelend in die mand te houden als ik die mand ook naast me kan zetten en waar hij wel stil is.

Je kan wel krampachtig gaan roepen 'ik ben baas en ik beslis alles' maar misschien hoeft dat niet afgedwongen te worden. Misschien probeert Gila helemaal niet de baas te worden.
Maar je moet haar wel de kans geven om te tonen wie ze is.

[renee-uk]

Het piepen in die mand gaat niet over door haar je wil op te leggen, hondje wordt daar niet gelukkig van en jullie ook niet want ergeren aan dat gepiep blijf je je toch wel doen.

Jij begrijpt het, daarom ben ik deze topic begonnen, en alleen daarom. Om te zien of er ergens een tip zou komen waarbij wij gelukkiger worden, en tegelijkertijd de situatie dusdanig aanpassen dat Gila ook geen reden meer heeft, wat haar motivatie ook is, om het piepen om............? op te geven.
Helaas ben ik wel halstarrig in bepaalde principes ja. Dingen zoals:
-Boven is verboden gebied.
-Niet slopen.
-Niet op de bank.
-Op je plaats blijven tot je er weer bij mag/kunt.
-Van het kattenvoer, en de inhoud van de kattenbak af blijven.

maar denk je dan dat mijn honden dat allemaal wel mogen?
laat ik je uit de droom helpen, want ik sta geen van deze dingen toe.

halsstarrig zijn in bepaalde principes is niet zo erg, halsstarrig een manier om iets aan te leren gebruiken waarvan je -als je de dingen nuchter bekijkt- zelf ook wel weet dat het niet werkt dat is wel erg.
dat leidt alleen maar tot frustraties, bij jezelf en bij je hond en alleen daarom zou je het roer eens om moeten en kunnen gooien.
er zijn meer wegen die naar Rome leiden en het is aan jou om die te vinden.
halsstarrig op een eenmaal ingeslagen verkeerde weg doorlopen heeft nog nooit iemand thuisgebracht, je raakt er alleen maar verder door van huis en dat is nou net wat je niet wil

[Danoontje powerrr]

Daarbij ga ik ook even vaker naar de mand om haar wat aandacht te geven, maar niet tijdens het piepen of vlak erna, om haar geen idee te geven dat ze door het jengelen mij of de aandacht als beloning krijgt. Ook beperken wij thuis het aandacht geven zoveel mogelijk tot het geven IN de mand, in de hoop dat die mand nog belangrijker voor haar word. Dat ze echt begrijpt, IN de mand, daar gebeurd het allemaal.

Kan dit niet juist de kern van het piep-probleem zijn?
Als de mand DE plek is waar het allemaal gebeurt, ligt ze dan nog wel ontspannen?
Als je haar steeds in die mand een aai komt geven, blijft ze wellicht vragen.
En als ze daar verplicht moet blijven liggen, wil ze er wellicht juist alleen maar uit.
Of ze blijft alert wachten op een teken van jou, tot ze er weer uit mag.

Mijn Galgo heeft overigens ook een handje van dat gejengel gehad hoor.
Ik heb dat opgelost door hem juist bij me te roepen voor een aai ipv naar hem toe te gaan.
Ik heb hem nooit naar zijn plek gestuurd als ik de kamer uitliep trouwens, dat kwam vanzelf goed.
Ook kennen mijn honden het commando 'genoeg' als ik klaar ben met aandacht geven.

Wat ik probeer te zeggen: het komt een beetje geforceerd over allemaal, op mij.
Ik zou de focus juist veel minder op die mand gaan leggen, in plaats van veel meer.
Probeer in de daglijkse omgang gewoon een goede balans te vinden en kijk of dat uitmaakt.
Regeltjes in huis heb ik eigenlijk niet, maar ik doe wel degelijk aan aandacht dosering.
Lekker meer gaan ontspannen allebei, geef haar daarbij wat aanpassingstijd en succes!

[ArCee]

Dat ik misschien TEVEEL in een TEKORTE tijd wilde had ik zelf ook al toegegeven, en mezelf op betrapt, misschien omdat ze het andere wat we haar inmiddels hebben aangeleerd een vals, of een te hoopvol beeld gaf?
Ik neem er nu inderdaad mijn tijd voor, en ga nu tussendoor ook geen andere zaken aanleren of aanpakken om geen dingen door elkaar te laten lopen. Dan word het echt serieus teveel.

Wat het op de plaats blijven aangaat, dus in haar mand, ik ga gewoon beginnen, met clicker om haar uberhaupt het commando BLIJF aan te leren. Gewoon blijf, te beginnen voor mijn part 2 of 5 seconden, en op/uitbouwen. Kan ze eenmaal, dan maakt het niet uit waar ze af ligt.

Haar in de mand veel aantdacht en liefde geven deden we met de achterliggende gedachten dat de mand als iest prettigs ervaren werd, en niet als strafplek of zo. Dus het idee erachter was misschien zo slecht niet, maar ja, als een hond het als zodaning niet oppakt of ziet?

Ik vind het trouwens wel frapant dat ze eventueel verlatingsangst zou kunnen hebben, maar alleen als I K de deur uit stap. Bij mijn vrouw geen kik dus!!
Misschien is ze iets 1kennig?

In ieder geval gaan we nu 1 stap per keer.

Wat ik dan trouwens wel weer apart vind, ik heb nu de afgelopen dagen 2 een ronde bos gelopen met een andere hondeneigenaar waarbij dit ook ter sparake kwam, en beide personen reageerde met dingen als:
Groot gelijk, ik moet haar/hem ook niet steeds om mijn voeten te hebben.
Of, gelijk heb je, jij bepaald toch wie er de baas is en niet je hond, want je hebt nogal een hond.
En, nou bij ons ook hoor. Ik moet er niet aan denken dat Sascha met haar modderpoten nu op mijn bank of stoelen kruipt.

Da's dan toch wel weer raar, of zal het een mening zijn van de Noord-Hollandse "oudere generatie" honden bezitters/opvoeders misschien??

Wat het ook is, en wat er word geadviseerd, bepaalde dingen/principes stap ik gewoon absoluut niet af, zoals niet boven komen, en blijf is blijf tot ik zeg dat je weer van je plek mag, alhoewel we dat laatste cm voor cm gaan opbouwen.
Veroordeel mij er maar om, maar zo heb ik altijd honden opgevoed, alle honden kende en deden het, en uiteindelijk zal Gila het ook begrijpen, maar ze krijgt er de tijd voor. De tijd die ze nodig heeft.

[renee-uk]

wat mij betreft zie je het verkeerd, ik veroordeel je niet om wat je wil, ik heb moeite (en dat is iets anders dan veroordelen ) met de manier waarop je iets wil aanleren.
ik denk dat je veel meer succes hebt als je je manier van opvoeden aanpast aan de hond in kwestie.
stug en star op je strepen staan zal waarschijnlijk op den duur wel succes hebben, maar of je hond daar zo gelukkig mee is is een tweede, terwijl als je wat minder star bent en eens een andere manier gebruikt je hoogstwaarschijnlijk veel vlugger een veel beter resultaat hebt.
dat is wat ik probeer te zeggen.
jan wil ook altijd zijn waar ik ben en normaal gesproken heb ik daar geen moeite mee, maar soms komt het me niet uit of ben ik hem gewoon zat.
dan zou ik hem naar zijn mand kunnen sturen, maar ik weet dat hij dat vreselijk vindt dus waarom zou ik dat doen?
ik stuur hem gewoon weg (het commanda wegwezen kennen ze hier, maar meestal is het voldoende als ik zeg dat ie nou eens even op moet duvelen ), hij kijkt me dan wat beledigd aan en gaat een eindje verderop op het kleed liggen pitten.
probleem opgelost: ik ben mijn zwaan kleef aan even kwijt en diezelfde zwaan kleef aan heeft geen stress (wat ie wel van dat verplichte in de mand liggen zou hebben) en gaat lekker slapen.

dat is dus een andere weg naar Rome

[freskin]

Daarbij ga ik ook even vaker naar de mand om haar wat aandacht te geven, maar niet tijdens het piepen of vlak erna, om haar geen idee te geven dat ze door het jengelen mij of de aandacht als beloning krijgt. Ook beperken wij thuis het aandacht geven zoveel mogelijk tot het geven IN de mand, in de hoop dat die mand nog belangrijker voor haar word. Dat ze echt begrijpt, de mand, daar gebeurd het allemaal.

Maar een roedelleider gaat toch nooit zelf naar de ranglagere toe? Ik zou haar naar me toe roepen voor aandacht en niet zelf naar de mand gaan om die te geven.

[Miranda]

Maar een roedelleider gaat toch nooit zelf naar de ranglagere toe?

Hahaha.

Ik ga als ik dat wil gewoon naar mijn hond toe om te knuffelen.
Ik ga zelfs wel eens lager liggen dan zij. Vindt ze leuk, legt ze haar kop op mijn hoofd.
En ze loopt regelmatig voor me.
Of ze geeft mij een 'kriebel mijn buik-commando', waar ik dan braaf naar luister.

Toch ben ik gewoon de hoogste in rang hoor.
En dat is niet omdat mevrouw nou zo'n onderdanig tiepje is

[ArCee]

stug en star op je strepen staan zal waarschijnlijk op den duur wel succes hebben, maar of je hond daar zo gelukkig mee is is een tweede, terwijl als je wat minder star bent en eens een andere manier gebruikt je hoogstwaarschijnlijk veel vlugger een veel beter resultaat hebt.
dat is wat ik probeer te zeggen.

Je kunt het, misschien zoals ik de zaken beschreven heb, als star en stug zien, terwijl ik eigenlijk gewoon consequent probeer te zijn. Een nee is nee en blijft nee. Daar lijkt mij niets mis mee, sterker, zoals ik het mij altijd verteld, en zo heb ik het altijd gedaan.
Dat daarbij het ene veel langer duurt, en waarbij ik meer geduld moet hebben, om aan, of af te leren als het andere, dat is duidelijk.

Maar een roedelleider gaat toch nooit zelf naar de ranglagere toe? Ik zou haar naar me toe roepen voor aandacht en niet zelf naar de mand gaan om die te geven.

Op zich heb je gelijk, en gasten die mijn hond(en) willen aaien mogen ook NOOIT naar haar toe gaan om dit te doen, alleen de hond naar zich toe roepen. Haar eigen veilige plek is haar plek, en daar blijf je weg. Zelfs mijn katten, die bij de vorige 2 gewend waren om uit hun waterbak te drinken door op de rand van de mand te staan, moeten accepteren dat het haar water is. Als Gila dit gewoon niet wil, jammer, dan drink jij je eigen water maar poezels!!
Ik vind echter wel dat ik als roedelleider zelf, ten alle tijden, mag bepalen of ik naar de mand ga, of ik een kluif afpak, of ik in die mand stap omdat ik daar even iets moet schoon maken (of zo) en wat al niet meer.
Ik doe het echter wel altijd zo, dat ze het niet als dreigend, naar, vervelend of negatief ervaart. Dan betrek ik haar even bij datgene wat ik moet doen.

welkom in de Herder wereld

Nu wet ik niet of er nog erg veel verschil in de Mechelse, of de Duitser zit met deze opmerking, maar ik kan me dus echt niet herinneren (maar dat is zeker zo'n dikke 20 jaar geleden) dat onze Duitse herders dit gedrag ook hadden
Ik kan het mijn moeder helaas niet meer navragen, maar volgens mijn broers en zusje deden ze dat dus echt niet.
Is dat een verschil tussen de Mechel en Duitser, of heeft dat te maken gehad met de wijze van opvoeden door mijn moeder indertijd? Mijn vader deed daar niet veel aan, die liet ze alleen uit als het nodig was. Die had veel minder, zoals mijn vrouw ongeveer, met honden. Leuk, maar niet essentieel zeg maar. Zowel Pa als mijn vrouw zijn veel meer van de katten. Ach ja, ieder z'n voorkeur hoor.