Mellow schreef:ArCee schreef:Dat kan, maar als ik (bijvoorbeeld) 3 pagina's terug al aangeef
dat ik overstap op plan B, als plan A niet werkt, en daar word gewoon concequent overheen gelezen, men wil het niet lezen om alleen door te gaan, met waar men mee bezig is, dan denk ik ook: krijg de ................maar stelletje huisvrouwen met teveel tijd.
Ga een naaikransje beginnen als je alleen maar selectief wil lezen!!
Maar goed, ik heb wel geleerd op niet teveel meer in het opvoed topic me neus te laten zien.
Dit mag de topic van de "moderne experts"? blijven

Selektief lezen doe ik niet aan, daarom maak ik het stukje ook rood waar mijn commentaar het meeste van op toepassing is.
Je zegt, als plan A niet werkt je overstapt op plan B maar ik ben dus zeer sterk van mening dat tegen de tijd dat jij door hebt dat plan A dus niet werkt je niet eens meer over hoeft te stappen op plan B omdat Gila dan al naar de kloten is.
Je weigerd namelijk gewoon in te zien dat jouw plan A
nu al niet eens werkt want anders kroop die hond niet voor je.
Gila is dus naar de kloten volgens jouw? Knappe conclusie gebasseert op 1 bericht hoor? Chapeau!!
Laat ik het eens met een ander voorbeeld duidelijk proberen te maken.
Toen wij indertijd King in huis namen was er niets, maar dan ook niets bekend over hem, behalve dat het een hond was. Na een aantal maanden, het was zomer inmiddels, staat mijn vrouw een keer op om een mug dood te meppen.Ze rolt een krant op om mee te meppen, en op het moment dat ze het doet vliegt King gillend door het huuis heen, ook laag op zijn poten etc.
Net als Gila dus.
Wie zij eigenaar ook geweest is, deze heeft hem dus waarschijnlijk met een opgerolde krant geslagen en meer als eens
De maanden erna zijn we bezig geweest, op diverse manieren om die angst ongedaan te maken en hem op zijn gerust te stellen. Elke keer krant oprollen en aaien, lief tegen hem praten, noem maar op. Clicker erbij, als hij niet meteen weg rende, click brokje erin, de hele rattaplan.
Tot ik op een keer de krant oprolde, en deze
AAN King gaf, in zijn bek dus.
Daar liep hij me toch een partij trots mee te paraderen, ptrachtig om te zien. Helemaal het mannetje

De maanden daarop zijn we daar dagelijks mee door gegaan, net zo lang tot hij er van overtuigd was dat die krant niet eng meer was.
Dat zelfde verhaal geldt nu voor Gila, alleen staat zij nog aan het begin van het verhaal. Soms moet je gewoon uitvinden, en een beetje mazzel hebben wat wel en niet bij elke afzonderlijke hond werkt.
Zaterdag komen we dus thuis, openen de deur en staan de ravage te bekijken. Op dat moment kroop Gila, al door haar poten gezakt richting haar bench, met nog een stukkie Sultana plastic in haarbek (wat nou geen heterdaad?).
Ik was nog niet eens boos op dat moment, maar met stomheid geslagen. Op het moment dat ik boos werd, lag zij al zo goed als in haar bench. Ik heb hem harder, demonstratiefdicht gegooit ja, als normaal, uit boosheid. Nog misschien niet eens weloverwogen, maar in de stemming van het moment. Zonder 1 woord of wat dan ook.
We hebben eerst de bende opgeruimd, en zijn daarna op de bank geploft. Daar zijn we zo'n 15 a 20 minuten blijven napraten over haar "vakwerk" en wat een volgende keer te doen om het voorkomen.
Rond 22.30 heb ik haar uit de bench gehaald en heb haar uit gelaten. Gedaan alsof er niets aan d ehand was, laten piesen etc. Paar keer stok weg gegooid, zoals altijd. Binnen gekomen, hondenkoekje gegeven en naar bed gegaan. Einde dag, einde avontuur, einde verhaal.
En dan beweeren jullie dat ik mijn hond aan het vernaggelen ben? Flikker toch op aanstellers.
Als dat zo is, dan is dat al in een eerder stadium gebeurd, toen Gila nog niet onze hond was.
Gila is met 6 weken (te vroeg) naar haar 1e eigenaar gegaan die haar een week of 8 gehad heeft. Toen wilde hij van haar af, om onbekende reden voor mij. Hij is toen met die meiden in gesprek geraakt, geen idee hoe ze de man kennen of hoe ze Gila zijn leren kennen.
In ieder geval kwam zij met een week of 15 meen ik, ondervoed en onder de vlooien bij die meiden.
het beeld dat zer toen hadden van haar, van Gila, daar zijn ze in blijven hangen. Gila was zielig en een verdrietig hondje. Zo zielig, dat ze niets hoefde, niets kon, alles mocht, nooit werd gecorrigeerd, geen grenzen had, geen beperkingen kende, noem het maar op.
Een onopgevoede pup van amper een jaar dus.
Wij hebben bijna 3 uur met de meiden zitten praten toen we Gila gingen bekijken. Over hoe wij honden zien, onze ervaring, ermee omgaan, ze opvoeden, ze afstraffen, van ze houden, van ze verwachten, noem het maar op, voordat we zijn gaan lopen met haar.
Toen we terug kwamen en we zeiden dat we het wel zagen zitten met haar, waren die meiden zielsgelukkig. Ze zeiden:
Zoals jullie je honden opvoeden en er mee omgaan, dat is exact wat ze nodig heeft, maar wat wij niet konden geven, gewoon om wie we zijn. Wij zijn te soft, te makkelijk. Daar loopt Gila overheen.
De meiden krijgen nog steeds wekelijkse updates van ons, goede en slechte, en ook eerlijk als we Gila een keer hebben moeten äanpakken".
Nog steeds zijn die meiden blij dat ze hier zit, en ze zijn verbaast over Gila hoe goed ze al veel dingen hier doet. Ze herkennen hun eigen hond zowat niet meer.
Want eerlijk is eerlijk, ze doet meer goed, als dat ze niet goed doet.
Een hond die niks kon en deed, en in een paar maanden doet ze zit, af, blijf.
Poot geven.
Naast lopen, ook los van de lijn.
1x roepen in het bos en ze komt aangerent (gewoon blij, en niet angstig).
Bij rol zeggen rolt ze om en gaat op haar rug liggen (aangeleerd na der sterrilisatie om de wond te checken).
Zo slecht als dat jullie denken is het allemaal niet, en dat ze dan eens buiten de pot pist, ja dat gebeurd met honden.
Dat ik dan eens boos word, ja dat gebeurd met mensen.
Dat ze dan bang op haar buik door het huis kruipt (terwijl mijn boosheid er nog niet eens is), ja dat verbaast mij ook.
Dat ik daar aan moet werken, dat weet ik ook.
Hoe het ontstaan is, bij wie, en waarom, geen idee
Er zijn echter nog steeds aandachtpunten, maar hallo, is dat raar met een hond die een jaar lang alles mocht en niets moest? Is dat raar voor een hond die vanaf 0 moest beginnen? Ze heeft in die paar maanden al ontzettend veel bereikt, maar nee, 1 negatief bericht is genoeg om te beweren dat ik mijn hond verkloot
Nu kun je wel zeggen, waarom lees ik dan geen posieve berichten?
Simpel, door het gelul heb ik besloten dat lekker voor mijzelf te houden, die viswijven die hier aleen kunnen afkraken en tieren ga ik daar niet niet blij mee maken.
Maar hierom verklaren dat ik mijn hond verkloot heb, nou sorry, dan ben je zelf totaal verknipt hoor

, of je bek gaat harder als je hersencellen, of je lult maar mee in het straatje van een stelletje relbewuste viswijven die hier een bepaalde stemming neerzetten, of het forum naar hun hand willen zetten door iedereen met een andere mening te kakken te zetten/aan te pakken/af te zeiken.

.
Zeg jij maar welke reden het is?
