Jachthonden, lopende, staande en retrievers!

[Suuz!]

Verrek .. nou je dat zegt he .. hahaha.. bedenk ik me ineens dat de fokker dit ook deed.. als ze eten gaf... fluiten = eten = komen... geweldig idee.

Ik denk dat ik dat boekje maar eens ga bestellen waar jullie het over hadden ... .. wie weet is het wat... ga ik gewoon eens met dr oefenen hier op het perceel .. en in het bos met de tijd

Als de fokker dat al deed moet je dat zeker vasthouden
Goeie fokker.
Weet je ook welke fluittoon ze gebruikte? (een lange toon of een paar keer een korte toon o.i.d.)
Als je dat kan handhaven heeft Luna het zo door.

Mijn Teckels reageerden er ook meestal goed op
Alleen een vers reeënspoor was belangrijker (behalve bij mijn eerste Teckel)

Ik weet wel welke fluit toon ze gebruikte.. .2 x fluiten, kan niet uitleggen hoe lang, maar ik heb er een paar keer bij gestaan, dus denk dat ik het wel kan immiteren.

Morgen even op zoek naar dat boekje.. en op zoek naar die fluiten ..

Ik en benieuwd hoe Lune er op gaat reageren

[laura23]

enne als de hond echt niet wil komen als je weggelopen bent dan heb je geen goede band met je hond en kan je beter er voor kiezen een goede band op te bouwen met je hond!

gr laura

Bij Sorbonne kan het vrij lang duren hoor voordat hij uberhaubt naar mij toe komt als hij los loopt... heb ik nu ook geen goeie band met hem volgens jou???

nee daar gaat het ook niet om! het was een reaktie op pdb!!

en er is natuurlijk een levens groot verschil tussen een lopende en een staande hond! en natuurlijk de baas! ik vind dat mijn hond ( een staande) meteen moet komen als ik em roep/ fluit!

een lopende hond kan ik weinig van zeggen!

maar de pdb weet zelf heeeeeeel veeeeel van staande honden dus die zal het wel weten!

gr laura

[marian*]

Leuk topic
En ik zie hier toch ook wel weer heel duidelijk het verschil geillustreerd tussen lopende en staande jachthonden

[Moon]

Ik heb het hele topic even doorgelezen. Wat leuk om te lezen wat iedereen hier met zijn hond(en) doet!

Om gelijk op de vraag van Moon in te gaan. Ik denk dat er wel verschillen zijn in de trainbaarheid tussen de verschillende rassen lopende honden. Maar ik denk ook zeker dat het ligt aan de manier van trainen. Want ook dit verschilt natuurlijk per hond.
Ik heb voordat ik Damian (Weimaraner) kreeg een beagle-teef gehad, Mila. Toen ik Mila als pup had opgehaald, kreeg ik van veel mensen buiten te horen dat het zo'n lastig ras was. 'Haast niet te trainen, en waarom zou je er moeite voor doen als ze toch steeds weglopen. Gewoon aan de lijn ermee!' Dit werd tegen mij gezegd. Maar ik ben net zo eigenwijs als het ras dat we hadden gekozen. Dus ik trok hier mijn neus voor op en ben op een positieve manier gaan trainen met Mila. Ik deed een clickertraining en ik kreeg te horen dat ik haar vaker tussendoor zou moeten gaan belonen. Ik heb bij Mila een speciaal hier-kom-woord ingetraind en dit werkte uitstekend! Ze kwam altijd direct wanneer ik dat woord riep, dit woord gebruikte ik alleen wanneer de situatie moeilijk zou zijn voor Mila om meteen te luisteren.

Ik heb drie trainingen met haar gedaan. En ja er zaten weleens avonden bij dat ze de welbekende bananen in haar oren had. Maar we zijn steeds geslaagd. Ook tijdens het uitlaten in de bossen luisterde ze goed, ging nooit heel ver weg. En als ze eens wegging wist ik dat ze niets zou vangen. Ze ging dan luid loeiend heen en weer rennen. En nooit ver weg.

Met Damian hebben we dezelfde training gevolgd als met Mila. Bij Damian ging het veel gemakkelijker en hebben we het speciale hier-kom-woord bijna niet nodig. Damian loopt beter los mee dan aan de riem. Hij heeft ook maar aan een half woord genoeg. En Mila wilde graag wat meer van ons zien.

Ik heb maar twee verschillende rassen meegemaakt bij het trainen van loslopen. En zie daar toch wel duidelijk verschil.

Sorry, Laurie! Het is hier nogal druk (echt leuk ) en daardoor zie ik weleens posts over het hoofd
Begrijp ik het goed dat bij jouw cursus de trainer bekend was met lopende en staande honden? Dat is echt een pré, want dat heb ik zeer gemist. De gehoorzaamheids cursussen waren heel algemeen gericht (wel logisch natuurlijk) en er was geen kennis aanwezig over ons soort honden. Ik heb het dus eigenlijk zelf uit moeten zoeken; dat was wel jammer.
Doe je nog iets op jachttrainingsgebied met Damian (prachtige hond trouwens )? En hoe is het met zijn jachtpassie gesteld ?

[Moon]

bijvoorbeeld doordat ik me slinks achter een boom verstop, weet ze niet hoe ze het heeft. Dan gaat ze in paniek al piepend compleet holderdebolder als een kip zonder kop rondjes rennen.

ze kunnen ook zo in paniek raken en de hele andere kant oprennen.
Zielig , om haar zo te laten schrikken .

Vind ik niks zieligs aan hoor. Is net een heel effectieve manier om de hond te leren dat hij altijd op jou moet blijven letten, eender wat er gebeurt.

Hoi Miemot; wat een ontzettend leuk hondje heb je Hoe oud is hij/zij (twijfel ook een beetje over het ras?) wat doe je met hem/haar, kortom; vertel eens wat meer? Heb je ervaring met jachthonden?

[Moon]

enne als de hond echt niet wil komen als je weggelopen bent dan heb je geen goede band met je hond en kan je beter er voor kiezen een goede band op te bouwen met je hond!

gr laura

Bij Sorbonne kan het vrij lang duren hoor voordat hij uberhaubt naar mij toe komt als hij los loopt... heb ik nu ook geen goeie band met hem volgens jou???

nee daar gaat het ook niet om! het was een reaktie op pdb!!

en er is natuurlijk een levens groot verschil tussen een lopende en een staande hond! en natuurlijk de baas! ik vind dat mijn hond ( een staande) meteen moet komen als ik em roep/ fluit!

een lopende hond kan ik weinig van zeggen!

maar de pdb weet zelf heeeeeeel veeeeel van staande honden dus die zal het wel weten!

gr laura

Ik vind ook dat mijn staande hond meteen moet komen als ik roep/fluit, maar mij lukt dat ook niet altijd.. Nu wil ik niet de indruk wekken dat mijn hond altijd maar zijn goddelijke gang gaat, want dat is mijn eer te na Maar er zit geen 100% garantie op, daar ben ik eerlijk in..
Misschien was me dat met een Dogtra wel gelukt maar met mijn gevoelige hond heb ik dat risico niet durven nemen..

[Moon]

Is jouw hond nooit uit zicht, Angelique?

Heel weinig, als ik er over na denk. Bij de dagelijkse wandelingen zijn ze zelden uit zicht. Ik wil weten wat ze uitspoken, dus heb ik dat er van begin af aan in getraind. Daar hoef ik nu niet veel moeite meer voor te doen eigenlijk.

Het langst uit zicht zijn ze als ik ze op een verloren zoek stuur.

Kun je misschien wat meer vertellen over jóuw trainingsmethode? Van pup af aan? Ben heel benieuwd hoe je je honden aangeleerd hebt om dichtbij te blijven; de mijne neemt meestal behoorlijk veel ruimte. Is me niet gelukt om dat af te leren (zit er natuurlijk behoorlijk 'ingebakken' )

[Moon]

en op zoek naar die fluiten ..

Vraag aan je fokker welke fluit ze precies gebruikte, verschillende types hebben verschillende tonen. Leuk dat je ook aan de slag gaat

*Marijke, ik zit te denken wat ik dan voor bijzonders trainde, maar het is alles en niks eigenlijk. Sowieso zijn we gehoorzaaamheid gaan trainen, dat deed ik bij iedere gelegeheid die zich maar voordeed, zowel thuis als tijdens het uitlaten, ook nu doe ik dat nog steeds. Allemaal in spelletjesvorm met veel beloningen. Het is eigenlijk een tweede natuur geworden om dat zo te doen, denk er niet meer bij na: even aandacht vragen, beloning! Hierkomen, even stoeien. Zit of down, lekkere knuffel.

Tijdens het uitlaten heb ik ze meteen veel los gehad. Zodra ik vond dat ze te ver bij me vandaan raakten, liep ik accuut de andere kant op of uit zicht. Soms hebben ze een periode dat ze meer vrijheid denken te kunnen nemen en dan hoef ik bovenstaande maar een paar keer toe te passen en ze letten weer keurig op. Veel kom-hier oefeningen en belonen met allerlei verschillende zaken. Ik heb mezelf gewoon bloedinteressant voor ze gemaakt .

Waar ik wel heel erg mee bezig ben is dat ik oefeningen af maak. Ieder commando moet altijd opgevolgd worden. Daar heb ik nog wel eens moeite mee . Dit is zo'n beetje het eerste en meest belangrijke dat je leert: consequent zijn. Het is ook het allermoeilijkste om vol te houden, zeker in het leven van alledag omdat je daar complexe situaties tegen kan komen. Een situatieschets (soortgelijks komt geregeld voor):

Op de wandeling komen we twee andere honden met eigenaars tegen, allemaal los ( ), effe staan kletsen, terwijl de honden snuffelen en spelen. Dan komt er een fietser aan en ik roep de honden bij me, maar de dames stellen net een vraag waar ik antwoord op moet/wil geven, en de honden luisteren niet. Fietser komt dichterbij. Honden nog een keer roepen, maar nu wat feller, eentje komt netjes voor, de ander blijft spelen. De dames (type mijn-hondjes-doen-niets-dus-ik-hoef-ze-niet-te-roepen-(trouwens-ze-komen-toch-niet) ) stellen de vraag nog een keer, terwijl de fietser net voorbij fietst. De dames zien absoluut niet waar ik mee bezig ben en verwachten gewoon dat ik mijn aandacht op hen richt, fietser is immers allang weg. Laat ik het gaan, dan is het de volgende keer geheid moeilijker om mijn hond te laten luisteren. Sta je daar... je gesprekspartners te negeren en je hond (nu streng) te roepen en netjes voor te laten zitten, terwijl die fietser allang uit zicht is verdwenen
Zó makkelijk om op dat moment te denken 'laat maar' maar ook zó fout.....

Als ik dat zo lees doe je niet veel anders dan ik gedaan heb en doe
Ik heb er ontzettend veel energie ingestoken, maar het kan best dat ik door onwetendheid fouten gemaakt heb, zeker in het begin...
En idd die consequentie, daar ben ik ook nogal strikt in.. Ik heb er gewoon de hond niet naar om daar nonchalant mee om te gaan
Heel herkenbaar dat 'kletsende dames verhaal'
Ik kom voor de kleine rondjes nogal vaak op een veldje hier in de buurt. Daar staan mensen ook geregeld tegen mijn achterhoofd aan te praten om dat ik 'iets met Dante moet'. Daar wordt soms ook een beetje over gedaan Maar daar trek ik me niets van aan

[Ennath]

bijvoorbeeld doordat ik me slinks achter een boom verstop, weet ze niet hoe ze het heeft. Dan gaat ze in paniek al piepend compleet holderdebolder als een kip zonder kop rondjes rennen.

ze kunnen ook zo in paniek raken en de hele andere kant oprennen.
Zielig , om haar zo te laten schrikken .

Vind ik niks zieligs aan hoor. Is net een heel effectieve manier om de hond te leren dat hij altijd op jou moet blijven letten, eender wat er gebeurt.

Een prachtige methode waarmee ik al veel hondjes geleerd heb om op het baasje te letten ipv andersom
Helaas KAN je op deze manier dus ook iets anders aan je hond leren .....
Namelijk: "ik vind die baas van mij toch wel weer terug, gewoon een kwestie van neus gebruiken"....
Inderdaad ze vinden je weer terug ......ergens vijf km verderop ofzo :N:

Ik bedoel maar...... soms leer je ze er onbedoeld zoeken/speuren mee.

[Pak-de-bal]

nee daar gaat het ook niet om! het was een reaktie op pdb!!

en er is natuurlijk een levens groot verschil tussen een lopende en een staande hond! en natuurlijk de baas! ik vind dat mijn hond ( een staande) meteen moet komen als ik em roep/ fluit!

een lopende hond kan ik weinig van zeggen!

maar de pdb weet zelf heeeeeeel veeeeel van staande honden dus die zal het wel weten!

gr laura

ik heb ook een heel goede band met mijn hond, maar ik ben de fout ingegaan, door hem teveel vrijheid te geven,
vanaf het begin af aan.
Heerlijk struinen? Ga je gang !

Een stabij kan ook wel eens paralel met je op lopen , dan zie je hem gewoon even niet,
maar hij komt mij dan al tegemoet op hetzelfde pad, en heeft gewoon de bocht korter gemaakt ,
of ik loop niet zo hard door, als hij dacht

Dus ik ben dat al zó gewend, en daarom zijn we een goed team!

Maar , het is dus anders , als er iets op zijn pad komt wat meer interessant gaat worden, dan doorlopen.
En dat merk ik aan zijn houding en , dat hij ineens de struiken induikt.

En dan is het ineens een andere band, want dan heeft hij kolen in zijn oren.

[Ennath]

Het topic blijft interessant
Een stopfluit is eigenlijk een opdracht om te stoppen en te gaan zitten.
Dit leer je aan terwijl de hond naast je zit.
Stukje lopen, fluit en direct zit er achteraan zeggen.
Op een gegeven moment kan je het stemcommando achterwege laten.

Zoiets had ik met af gaan. Dan brulde ik op afstand dat ze af moesten en kon ik daarna op mijn gemak beslissen of iets veilig was of niet (waren natuurlijk geen jachthonden) Maar het lijkt me veel praktischer om dit op een fluitje tekunnen doen.

Wat jammer dat het met Collin niet kan, dat zou pas echt praktisch zijn

[Moon]

Het topic blijft interessant
Een stopfluit is eigenlijk een opdracht om te stoppen en te gaan zitten.
Dit leer je aan terwijl de hond naast je zit.
Stukje lopen, fluit en direct zit er achteraan zeggen.
Op een gegeven moment kan je het stemcommando achterwege laten.

Zoiets had ik met af gaan. Dan brulde ik op afstand dat ze af moesten en kon ik daarna op mijn gemak beslissen of iets veilig was of niet (waren natuurlijk geen jachthonden) Maar het lijkt me veel praktischer om dit op een fluitje tekunnen doen.

Wat jammer dat het met Collin niet kan, dat zou pas echt praktisch zijn

Waarom kan dat met Collin niet?

[Ennath]

Het topic blijft interessant
Een stopfluit is eigenlijk een opdracht om te stoppen en te gaan zitten.
Dit leer je aan terwijl de hond naast je zit.
Stukje lopen, fluit en direct zit er achteraan zeggen.
Op een gegeven moment kan je het stemcommando achterwege laten.

Zoiets had ik met af gaan. Dan brulde ik op afstand dat ze af moesten en kon ik daarna op mijn gemak beslissen of iets veilig was of niet (waren natuurlijk geen jachthonden) Maar het lijkt me veel praktischer om dit op een fluitje tekunnen doen.

Wat jammer dat het met Collin niet kan, dat zou pas echt praktisch zijn

Waarom kan dat met Collin niet?

Hij is doof

[Laurie en Denis]

Ik heb het hele topic even doorgelezen. Wat leuk om te lezen wat iedereen hier met zijn hond(en) doet!

Om gelijk op de vraag van Moon in te gaan. Ik denk dat er wel verschillen zijn in de trainbaarheid tussen de verschillende rassen lopende honden. Maar ik denk ook zeker dat het ligt aan de manier van trainen. Want ook dit verschilt natuurlijk per hond.
Ik heb voordat ik Damian (Weimaraner) kreeg een beagle-teef gehad, Mila. Toen ik Mila als pup had opgehaald, kreeg ik van veel mensen buiten te horen dat het zo'n lastig ras was. 'Haast niet te trainen, en waarom zou je er moeite voor doen als ze toch steeds weglopen. Gewoon aan de lijn ermee!' Dit werd tegen mij gezegd. Maar ik ben net zo eigenwijs als het ras dat we hadden gekozen. Dus ik trok hier mijn neus voor op en ben op een positieve manier gaan trainen met Mila. Ik deed een clickertraining en ik kreeg te horen dat ik haar vaker tussendoor zou moeten gaan belonen. Ik heb bij Mila een speciaal hier-kom-woord ingetraind en dit werkte uitstekend! Ze kwam altijd direct wanneer ik dat woord riep, dit woord gebruikte ik alleen wanneer de situatie moeilijk zou zijn voor Mila om meteen te luisteren.

Ik heb drie trainingen met haar gedaan. En ja er zaten weleens avonden bij dat ze de welbekende bananen in haar oren had. Maar we zijn steeds geslaagd. Ook tijdens het uitlaten in de bossen luisterde ze goed, ging nooit heel ver weg. En als ze eens wegging wist ik dat ze niets zou vangen. Ze ging dan luid loeiend heen en weer rennen. En nooit ver weg.

Met Damian hebben we dezelfde training gevolgd als met Mila. Bij Damian ging het veel gemakkelijker en hebben we het speciale hier-kom-woord bijna niet nodig. Damian loopt beter los mee dan aan de riem. Hij heeft ook maar aan een half woord genoeg. En Mila wilde graag wat meer van ons zien.

Ik heb maar twee verschillende rassen meegemaakt bij het trainen van loslopen. En zie daar toch wel duidelijk verschil.

Sorry, Laurie! Het is hier nogal druk (echt leuk ) en daardoor zie ik weleens posts over het hoofd
Begrijp ik het goed dat bij jouw cursus de trainer bekend was met lopende en staande honden? Dat is echt een pré, want dat heb ik zeer gemist. De gehoorzaamheids cursussen waren heel algemeen gericht (wel logisch natuurlijk) en er was geen kennis aanwezig over ons soort honden. Ik heb het dus eigenlijk zelf uit moeten zoeken; dat was wel jammer.
Doe je nog iets op jachttrainingsgebied met Damian (prachtige hond trouwens )? En hoe is het met zijn jachtpassie gesteld ?

Geeft niets hoor, ik lees lekker mee!

Mijn trainster was niet echt zozeer alleen bekend met lopende en staande honden, maar ze was zeker wel bereid om zich erin te verdiepen. En wilde ook dingen van je aannemen. Zo moest Mila tijdens de puppy-training leren volgen aan de riem, en mochten de pups niet snuffelen. Nou dit is natuurlijk een bijna onmogelijke taak, bij een lopende hond. Die neus bleef over de grond gaan en zo'n pup is niet echt groot, dus pijnlijke rug tot gevolg. Ik kreeg toen op het beagle-forum de tip om eens met de trainster te praten over lopende honden. En dat heb ik gedaan. Tijdens het examen mocht ze daarom ook best af en toe haar neus op de grond zetten. Maar tijdens het examen deed ze het niet meer!!

Damian was echt aanzienlijk makkelijker te trainen. Hij kwam eigenlijk al opgevoed ons huis binnen met zijn 6 jaar. Dus de training vonden wij heel belangrijk om een band met hem te krijgen. En wij merkten in huis dat Damian niet altijd op een positieve manier is getraind. Hij kon soms helemaal in elkaar kruipen als we met een krant een mug te pakken wilden krijgen. Dit vonden wij heel erg om een hond van 34kg helemaal in elkaar te zien duiken. Ook gebruikte zijn vorige baas eens slipketting, en dit wilden wij absoluut niet. Dus training was ook absoluut nodig.

Wat leuk is dat hij alle commando's op woorden had geleerd en bij ons leerde hij handgebaren en daar reageert hij nu ook eigenlijk alleen nog maar op. Dit was voor mij het bewijs dat je elke hond, hoe oud ook nog van alles kan aanleren. Het kost alleen wel wat moeite/ inzet van de baasjes.

Over jachttraining ben ik me nog aan het inlezen. Ik ben ervan overtuigd dat Damian het geweldig vind! En ik weet ook zeker dat er nog van alles te leren valt. Het ligt voornamelijk aan het vrouwtje, ik ben nu even heel druk met afstuderen. En de laatste loodjes wegen het zwaarst.

Ik ga toch eens kijken of ik zo'n stop-fluit kan gaan intrainen. Want dat lijkt me wel ideaal. Ik zie het bij Dante ook al helemaal voor me! Damian kan soms ook totaal van de wereld zijn. Dan is ie druk met hele andere dingen. En om hem te stoppen dat is eigenlijk het enige waar we een woord voor hebben. Het lijkt me fijner om helemaal geen woorden meer nodig te hebben, dus: gebaren en fluit.

Nog een boek-tip: boeken van Jan Fennell : The dog listener...
http://www.janfennellthedoglistener.com/about.htm

Van haar heb ik echt heel veel opgestoken van gedrag. Vooral bij Mila was dit heel erg welkom. Er staat ook stap voor stap in hoe je het aan kan pakken met je hond(en).

[Laurie en Denis]

O Marijke als toevoeging. Ik heb getraind in Rotterdam bij: Algemene Hondentrainingscentrum. Ze zaten toen wij er trainden bij het Kralingse Bos. Maar ik zie dat ze zijn verhuisd en dat ze behoorlijk duurder zijn geworden. Dat is wel jammer.

http://www.hondenschoolrotterdam.nl/

[ranetje]

Het topic blijft interessant
Een stopfluit is eigenlijk een opdracht om te stoppen en te gaan zitten.
Dit leer je aan terwijl de hond naast je zit.
Stukje lopen, fluit en direct zit er achteraan zeggen.
Op een gegeven moment kan je het stemcommando achterwege laten.

Zoiets had ik met af gaan. Dan brulde ik op afstand dat ze af moesten en kon ik daarna op mijn gemak beslissen of iets veilig was of niet (waren natuurlijk geen jachthonden) Maar het lijkt me veel praktischer om dit op een fluitje tekunnen doen.

Wat jammer dat het met Collin niet kan, dat zou pas echt praktisch zijn

Waarom kan dat met Collin niet?

Hij is doof

Altijd doof geweest?

[ranetje]

en op zoek naar die fluiten ..

Vraag aan je fokker welke fluit ze precies gebruikte, verschillende types hebben verschillende tonen. Leuk dat je ook aan de slag gaat

*Marijke, ik zit te denken wat ik dan voor bijzonders trainde, maar het is alles en niks eigenlijk. Sowieso zijn we gehoorzaaamheid gaan trainen, dat deed ik bij iedere gelegeheid die zich maar voordeed, zowel thuis als tijdens het uitlaten, ook nu doe ik dat nog steeds. Allemaal in spelletjesvorm met veel beloningen. Het is eigenlijk een tweede natuur geworden om dat zo te doen, denk er niet meer bij na: even aandacht vragen, beloning! Hierkomen, even stoeien. Zit of down, lekkere knuffel.

Tijdens het uitlaten heb ik ze meteen veel los gehad. Zodra ik vond dat ze te ver bij me vandaan raakten, liep ik accuut de andere kant op of uit zicht. Soms hebben ze een periode dat ze meer vrijheid denken te kunnen nemen en dan hoef ik bovenstaande maar een paar keer toe te passen en ze letten weer keurig op. Veel kom-hier oefeningen en belonen met allerlei verschillende zaken. Ik heb mezelf gewoon bloedinteressant voor ze gemaakt .

Waar ik wel heel erg mee bezig ben is dat ik oefeningen af maak. Ieder commando moet altijd opgevolgd worden. Daar heb ik nog wel eens moeite mee . Dit is zo'n beetje het eerste en meest belangrijke dat je leert: consequent zijn. Het is ook het allermoeilijkste om vol te houden, zeker in het leven van alledag omdat je daar complexe situaties tegen kan komen. Een situatieschets (soortgelijks komt geregeld voor):

Op de wandeling komen we twee andere honden met eigenaars tegen, allemaal los ( ), effe staan kletsen, terwijl de honden snuffelen en spelen. Dan komt er een fietser aan en ik roep de honden bij me, maar de dames stellen net een vraag waar ik antwoord op moet/wil geven, en de honden luisteren niet. Fietser komt dichterbij. Honden nog een keer roepen, maar nu wat feller, eentje komt netjes voor, de ander blijft spelen. De dames (type mijn-hondjes-doen-niets-dus-ik-hoef-ze-niet-te-roepen-(trouwens-ze-komen-toch-niet) ) stellen de vraag nog een keer, terwijl de fietser net voorbij fietst. De dames zien absoluut niet waar ik mee bezig ben en verwachten gewoon dat ik mijn aandacht op hen richt, fietser is immers allang weg. Laat ik het gaan, dan is het de volgende keer geheid moeilijker om mijn hond te laten luisteren. Sta je daar... je gesprekspartners te negeren en je hond (nu streng) te roepen en netjes voor te laten zitten, terwijl die fietser allang uit zicht is verdwenen
Zó makkelijk om op dat moment te denken 'laat maar' maar ook zó fout.....

Als ik dat zo lees doe je niet veel anders dan ik gedaan heb en doe
Ik heb er ontzettend veel energie ingestoken, maar het kan best dat ik door onwetendheid fouten gemaakt heb, zeker in het begin...
En idd die consequentie, daar ben ik ook nogal strikt in.. Ik heb er gewoon de hond niet naar om daar nonchalant mee om te gaan
Heel herkenbaar dat 'kletsende dames verhaal'
Ik kom voor de kleine rondjes nogal vaak op een veldje hier in de buurt. Daar staan mensen ook geregeld tegen mijn achterhoofd aan te praten om dat ik 'iets met Dante moet'. Daar wordt soms ook een beetje over gedaan Maar daar trek ik me niets van aan

Ik heb het ook net zo gedaan en ik trek me geen barst aan van wat iemand aan me vraagt als ik mijn hond bij me wil hebben
Ik zeg hooguit "even wachten, eerst mijn hond hier krijgen"
Soms vinden ze dat raar, maar ze weten dat ik met Rana train.
Vaak komt er dan toch ook wel een beetje respect om de hoek kijken gelukkig

[Ennath]

Zoiets had ik met af gaan. Dan brulde ik op afstand dat ze af moesten en kon ik daarna op mijn gemak beslissen of iets veilig was of niet (waren natuurlijk geen jachthonden) Maar het lijkt me veel praktischer om dit op een fluitje tekunnen doen.

Wat jammer dat het met Collin niet kan, dat zou pas echt praktisch zijn

Waarom kan dat met Collin niet?

Hij is doof

Altijd doof geweest?

Waarschijnlijk wel, en anders in ieder geval al vanaf de puppen leeftijd.
Het is een herplaatser, en gold als onplaatsbaar.
Toen hij bij ons kwam leek hij wel autistisch: totaal geen contact met zijn mensen.
En dan bedoel ik dus: helemaal niet.
Vreemd genoeg hadden ze in het asiel nooit gemerkt dat hij niets hoorde.

Ik heb in een jaar tijd veel met hem bereikt. Hij reageert goed op gebaren. Leert ook steeds meer om op me te letten. En bij het loslopen gebruik ik een signaalband. Dat werkt op zich goed, maar je kan er nooit eens even een extra stevige brul mee geven. Het is “tril” of “geen tril”. En vooral in het bos wil hij “tril” nog wel eens negeren. Hij is zich ook aan het ontwikkelen tot één van die honden die vinden dat je niet zo moeilijk moet doen. Desgewenst zoekt hij mij wel weer op. Daar is z’n neus goed genoeg voor. Hij heeft natuurlijk zeven jaar de kans gehad om zijn eigen plan te trekken, dus hij vindt het regelmatig toch wel lastig dat er nu ook een baas bij hoort.

En om nou het commando "af" naar zijn staart te gebaren als hij 30 meter van me af is vind ik ook zo wat.
Denk trouwens dat hij dat ook zou negeren :N:
-als hij het al ziet-

[ranetje]

Waarom kan dat met Collin niet?

Hij is doof

Altijd doof geweest?

Waarschijnlijk wel, en anders in ieder geval al vanaf de puppen leeftijd.
Het is een herplaatser, en gold als onplaatsbaar.
Toen hij bij ons kwam leek hij wel autistisch: totaal geen contact met zijn mensen.
En dan bedoel ik dus: helemaal niet.
Vreemd genoeg hadden ze in het asiel nooit gemerkt dat hij niets hoorde.

Ik heb in een jaar tijd veel met hem bereikt. Hij reageert goed op gebaren. Leert ook steeds meer om op me te letten. En bij het loslopen gebruik ik een signaalband. Dat werkt op zich goed, maar je kan er nooit eens even een extra stevige brul mee geven. Het is “tril” of “geen tril”. En vooral in het bos wil hij “tril” nog wel eens negeren. Hij is zich ook aan het ontwikkelen tot één van die honden die vinden dat je niet zo moeilijk moet doen. Desgewenst zoekt hij mij wel weer op. Daar is z’n neus goed genoeg voor. Hij heeft natuurlijk zeven jaar de kans gehad om zijn eigen plan te trekken, dus hij vindt het regelmatig toch wel lastig dat er nu ook een baas bij hoort.

En om nou het commando "af" naar zijn staart te gebaren als hij 30 meter van me af is vind ik ook zo wat.
Denk trouwens dat hij dat ook zou negeren :N:
-als hij het al ziet-

Als hij zo lang in zijn "eigen wereldje" heeft gezeten vind ik dat je al heel wat met hem hebt bereikt
Ooit gekeken op http://www.dovehond.nl/ ?

[Ennath]

Hij is doof

Altijd doof geweest?

Waarschijnlijk wel, en anders in ieder geval al vanaf de puppen leeftijd.
Het is een herplaatser, en gold als onplaatsbaar.
Toen hij bij ons kwam leek hij wel autistisch: totaal geen contact met zijn mensen.
En dan bedoel ik dus: helemaal niet.
Vreemd genoeg hadden ze in het asiel nooit gemerkt dat hij niets hoorde.

Ik heb in een jaar tijd veel met hem bereikt. Hij reageert goed op gebaren. Leert ook steeds meer om op me te letten. En bij het loslopen gebruik ik een signaalband. Dat werkt op zich goed, maar je kan er nooit eens even een extra stevige brul mee geven. Het is “tril” of “geen tril”. En vooral in het bos wil hij “tril” nog wel eens negeren. Hij is zich ook aan het ontwikkelen tot één van die honden die vinden dat je niet zo moeilijk moet doen. Desgewenst zoekt hij mij wel weer op. Daar is z’n neus goed genoeg voor. Hij heeft natuurlijk zeven jaar de kans gehad om zijn eigen plan te trekken, dus hij vindt het regelmatig toch wel lastig dat er nu ook een baas bij hoort.

En om nou het commando "af" naar zijn staart te gebaren als hij 30 meter van me af is vind ik ook zo wat.
Denk trouwens dat hij dat ook zou negeren :N:
-als hij het al ziet-

Als hij zo lang in zijn "eigen wereldje" heeft gezeten vind ik dat je al heel wat met hem hebt bereikt
Ooit gekeken op http://www.dovehond.nl/ ?

Dank je, ik ben zelf ook niet helemaal ontevreden
Ja ik ken dat forum, heb ook een account aangevraagd maar heb me nooit voorgesteld. :N:

Maar misschien moeten we weer on topic doorgaan
Ik vind dit wel interresant, ik heb veel soorten training gedaan maar nooit iets "staandehond-achtigs"

[Laurie en Denis]

en op zoek naar die fluiten ..

Vraag aan je fokker welke fluit ze precies gebruikte, verschillende types hebben verschillende tonen. Leuk dat je ook aan de slag gaat

*Marijke, ik zit te denken wat ik dan voor bijzonders trainde, maar het is alles en niks eigenlijk. Sowieso zijn we gehoorzaaamheid gaan trainen, dat deed ik bij iedere gelegeheid die zich maar voordeed, zowel thuis als tijdens het uitlaten, ook nu doe ik dat nog steeds. Allemaal in spelletjesvorm met veel beloningen. Het is eigenlijk een tweede natuur geworden om dat zo te doen, denk er niet meer bij na: even aandacht vragen, beloning! Hierkomen, even stoeien. Zit of down, lekkere knuffel.

Tijdens het uitlaten heb ik ze meteen veel los gehad. Zodra ik vond dat ze te ver bij me vandaan raakten, liep ik accuut de andere kant op of uit zicht. Soms hebben ze een periode dat ze meer vrijheid denken te kunnen nemen en dan hoef ik bovenstaande maar een paar keer toe te passen en ze letten weer keurig op. Veel kom-hier oefeningen en belonen met allerlei verschillende zaken. Ik heb mezelf gewoon bloedinteressant voor ze gemaakt .

Waar ik wel heel erg mee bezig ben is dat ik oefeningen af maak. Ieder commando moet altijd opgevolgd worden. Daar heb ik nog wel eens moeite mee . Dit is zo'n beetje het eerste en meest belangrijke dat je leert: consequent zijn. Het is ook het allermoeilijkste om vol te houden, zeker in het leven van alledag omdat je daar complexe situaties tegen kan komen. Een situatieschets (soortgelijks komt geregeld voor):

Op de wandeling komen we twee andere honden met eigenaars tegen, allemaal los ( ), effe staan kletsen, terwijl de honden snuffelen en spelen. Dan komt er een fietser aan en ik roep de honden bij me, maar de dames stellen net een vraag waar ik antwoord op moet/wil geven, en de honden luisteren niet. Fietser komt dichterbij. Honden nog een keer roepen, maar nu wat feller, eentje komt netjes voor, de ander blijft spelen. De dames (type mijn-hondjes-doen-niets-dus-ik-hoef-ze-niet-te-roepen-(trouwens-ze-komen-toch-niet) ) stellen de vraag nog een keer, terwijl de fietser net voorbij fietst. De dames zien absoluut niet waar ik mee bezig ben en verwachten gewoon dat ik mijn aandacht op hen richt, fietser is immers allang weg. Laat ik het gaan, dan is het de volgende keer geheid moeilijker om mijn hond te laten luisteren. Sta je daar... je gesprekspartners te negeren en je hond (nu streng) te roepen en netjes voor te laten zitten, terwijl die fietser allang uit zicht is verdwenen
Zó makkelijk om op dat moment te denken 'laat maar' maar ook zó fout.....

Als ik dat zo lees doe je niet veel anders dan ik gedaan heb en doe
Ik heb er ontzettend veel energie ingestoken, maar het kan best dat ik door onwetendheid fouten gemaakt heb, zeker in het begin...
En idd die consequentie, daar ben ik ook nogal strikt in.. Ik heb er gewoon de hond niet naar om daar nonchalant mee om te gaan
Heel herkenbaar dat 'kletsende dames verhaal'
Ik kom voor de kleine rondjes nogal vaak op een veldje hier in de buurt. Daar staan mensen ook geregeld tegen mijn achterhoofd aan te praten om dat ik 'iets met Dante moet'. Daar wordt soms ook een beetje over gedaan Maar daar trek ik me niets van aan

Ik heb het ook net zo gedaan en ik trek me geen barst aan van wat iemand aan me vraagt als ik mijn hond bij me wil hebben
Ik zeg hooguit "even wachten, eerst mijn hond hier krijgen"
Soms vinden ze dat raar, maar ze weten dat ik met Rana train.
Vaak komt er dan toch ook wel een beetje respect om de hoek kijken gelukkig

Dit herken ik wel. Ik vind het ook belangrijker om de hond bij me te hebben, dan wat anderen daar van vinden. Onze hond is niet de gemakkelijkste met sommige honden, en dan wil ik hem gewoon bij me hebben zodat ik hem, als het nodig is, kan aanlijnen. Veel mensen hier in de buurt hebben al wat oudere honden en sukkelen achter hun baasjes aan. En vragen zich dan echt af, waarom Damian van mij moet komen op mijn commando.
Mensen staan er niet bij stil hoe een jachthond kan reageren wanneer er eenmaal de bananen in de oren zitten. Wanneer je het uitlegt, begrijpen ze het vaak wel.
Ik moet zeggen ik ben heel blij dat hij gewoon bijna altijd komt. Zo kan ik hem ervoor behoeden dat er wat met hem gebeurt.

[ranetje]

Ik vind dit wel interresant, ik heb veel soorten training gedaan maar nooit iets "staandehond-achtigs"

Ik heb zitten zoeken, maar kan het niet vinden
Heb (of had) je een jachthond (Staande of niet ) en zo ja, welke?

[Ennath]

Ik vind dit wel interresant, ik heb veel soorten training gedaan maar nooit iets "staandehond-achtigs"

Ik heb zitten zoeken, maar kan het niet vinden
Heb (of had) je een jachthond (Staande of niet ) en zo ja, welke?

Nu.....op dit moment???
Duitse Dog (Lotje) en Tervuerense herder (Collin).
En ja, ik heb wel eens een jachthond gehad.
Ik heb jaren lang honden opgevangen voor de DB en AMW (algemeen maatschappelijk werk) in de periode dat Almere nog uit drie straten en een noodwinkel bestond (hoewel er wekelijks wat bijgebouwd werd). In die tijd had Almere nog geen asiel en was er een conflict over betaling met Amsterdam en Hilversum. Noodopvang bestond toen uit twee hokken van de politie, eigenlijk gebouwd voor de diensthonden (die er nog niet waren) en drie opvang adressen. Sommige honden bleven een dag, andere maanden en maanden. En dan ging ik er zeker mee aan het werk, ik hou nou eenmaal van een geciviliseerde hond in huis. Heeft ie geen manieren als hij komt, dan WEL als hij weggaat.

Jachthonden (die ik me herinner)
- Duitse staande korthaar.
- Duitse staande ruwhaar.
- 2x Podenco of kruising daarvan
- Lurcher
- Beagle
- Cocker Spaniel
- Golden Retriever

En de windhonden.
- Afghaanse windhond
- Barzoï

Maar ik bedoel eigenlijk: de jachthonden training die jullie doen is een specifieke training. En van dat type trainingen heb ik gewoon nooit iets meegekregen. Dat steady trainen is bijvoorbeeld bij andere rassen ook nuttig. En dirigeren kan je natuurlijk met andere honden ook doen. Dat lijkt me leuk. Ik hou er gewoon van om de leuke ideeën van de ene training op de andere hond toe te passen. Je kan misschien niet van een setter verlangen dat hij op de mouw werkt, maar dat wil nog niet zeggen dat daarom een herder alleen maar om te stellen gebruikt mag worden.

[ranetje]

Maar ik bedoel eigenlijk: de jachthonden training die jullie doen is een specifieke training. En van dat type trainingen heb ik gewoon nooit iets meegekregen. Dat steady trainen is bijvoorbeeld bij andere rassen ook nuttig. En dirigeren kan je natuurlijk met andere honden ook doen. Dat lijkt me leuk. Ik hou er gewoon van om de leuke ideeën van de ene training op de andere hond toe te passen. Je kan misschien niet van een setter verlangen dat hij op de mouw werkt, maar dat wil nog niet zeggen dat daarom een herder alleen maar om te stellen gebruikt mag worden.

Jij hebt een hoop verschillende rassen gehad.
Dus ook een hoop ervaring met en kennis over verschillende rassen

Iemand van de Griffonclub vroeg mij een aantal jaren geleden wat nou eigenlijk de G&G inhield.
Toen ik hem vertelde wat bijv. de eisen van de G&G 3 waren was hij heel verbaasd.
Hij vond dat het "bijna" te vergelijken was met de KNJV jachtpoeven (C, B en A).
Vooral het dirigeren in de G&G 3 (pion-vak en pion-apport) vergeleek hij met het dirigeren in de A proef. De afstanden bij de G&G zijn natuurlijk wel veel kleiner.

Een van mijn jachttrainers zei dat hij de DH van de buren best zo kon opleiden dat hij de KNJV proeven zou kunnen halen
Ik denk dat dat ook best kan
Bij de apporteertrainingen die op het ogenblik flink in de mode komen zijn trouwens herders ook welkom

Wist je dat er zelfs een Teckel en een JR zijn met een KNJV diploma? Het officiëele diploma inclusief het apporteren van een eend en een konijn!
Officiëel horen ze bij de jachthonden (al zijn het geen Staande Honden of Retrievers ) dus ik denk dat ze daarom mee mochten doen met de proeven

Er zijn wel eens Duise Staande Draadharen in training geweest voor IPO.
Maar ik geloof dat dat niet echt een groot succes was.

[Ennath]

Maar ik bedoel eigenlijk: de jachthonden training die jullie doen is een specifieke training. En van dat type trainingen heb ik gewoon nooit iets meegekregen. Dat steady trainen is bijvoorbeeld bij andere rassen ook nuttig. En dirigeren kan je natuurlijk met andere honden ook doen. Dat lijkt me leuk. Ik hou er gewoon van om de leuke ideeën van de ene training op de andere hond toe te passen. Je kan misschien niet van een setter verlangen dat hij op de mouw werkt, maar dat wil nog niet zeggen dat daarom een herder alleen maar om te stellen gebruikt mag worden.

Jij hebt een hoop verschillende rassen gehad.
Dus ook een hoop ervaring met en kennis over verschillende rassen

Ja, veel verschillende rassen. Maar de meeste niet diepgaand.
Doordat ik heel veel aan opvang gedaan heb zijn de meeste honden op oudere leeftijd en MET problemen gekomen. Ik heb dus hééél veel basis opvoeding gedaan. En veel minder tot op hoog niveau.

Iemand van de Griffonclub vroeg mij een aantal jaren geleden wat nou eigenlijk de G&G inhield.
Toen ik hem vertelde wat bijv. de eisen van de G&G 3 waren was hij heel verbaasd.
Hij vond dat het "bijna" te vergelijken was met de KNJV jachtpoeven (C, B en A).
Vooral het dirigeren in de G&G 3 (pion-vak en pion-apport) vergeleek hij met het dirigeren in de A proef. De afstanden bij de G&G zijn natuurlijk wel veel kleiner.

Ik ben ook nog van de tijd dat er alleen GG1 bestond. Ik heb met één (eigen) Border Collie tot het GG2 examen gelopen, maar op wedstrijd niveau werd er toen nog geen GG2 gegeven (het jaar daarop wel)

Een van mijn jachttrainers zei dat hij de DH van de buren best zo kon opleiden dat hij de KNJV proeven zou kunnen halen
Ik denk dat dat ook best kan

Ik ben er ook van overtuigd dat het kan

Bij de apporteertrainingen die op het ogenblik flink in de mode komen zijn trouwens herders ook welkom
Aahh, maar in de tijd dat ik zo actief was nog niet!

Ik stam nog uit de tijd dat je alleen lid mocht worden van een KC als je een rashond had. En later mocht je alleen met je niet rashond trainen als je OOK nog met een rashond trainde. Ik heb nog meegemaakt dat een bestuur van een KC opstapte omdat de leden meer aandacht voor de gehoorzaamheidstraining wilde hebben. Ik heb trouwens ook nog een conflict over het aanbieden van behendigheid (toen nog iets nieuws) bij KC’s meegemaakt.
En verder heb ik in het eerste Behendigheidsklasje van Loes van den Boogaard gezeten.

Wist je dat er zelfs een Teckel en een JR zijn met een KNJV diploma? Het officiële diploma inclusief het apporteren van een eend en een konijn!
Officieel horen ze bij de jachthonden (al zijn het geen Staande Honden of Retrievers ) dus ik denk dat ze daarom mee mochten doen met de proeven

Er zijn wel eens Duise Staande Draadharen in training geweest voor IPO.
Maar ik geloof dat dat niet echt een groot succes was.
Dat van die Duitse Staande had ik wel eens gehoord maar nooit gezien, wel IPO met een Airedale terriër (die officieel onder de werkhondenrassen viel).

[Sita]

Wat een leuk topic.

Hier een kruising drent/labrador (Sita). En sinds vorige week dus een Stabij.
Ik ben aan het twijfelen om met Taro (stabij) jachttraining te gaan doen. Maar als ik jullie verhalen zo lees, dan word ik steeds enthousiaster om het te gaan doen.

Aan Sita kan ik het goed zien, als ze iets op het spoor is. Dan kan ik haar goed afleiden, zodat ze er niet achteraan gaat. Maar als ik te laat ben en ze is al onderweg, dan krijg ik haar echt niet terug. Gelukkig rent ze er alleen maar heen en komt dan weer snel terug. Toch blijft dit soms erg lastig. Ik hoop dit er toch nog uit te kunnen trainen. Dus ik blijf dit topic aandachtig volgen.

Lijkt me erg leuk om met beide honden jachttraining te gaan doen
Of heb je geen plannen meer in die richting met Sita?
Met Taro zou je ook al een puppy jachttraining kunnen doen als je dat leuk vindt

Wat hebben jullie veel geschreven :N:

Maar met Sita ben ik net met behendigheid begonnen en gaan we donderdag verder met gg-beginners. Misschien volgend jaar ipv gg iets van jachttraining.

Taro is net anderhalf en zal denk ik ook naar de gewone jachttraining .

[Sita]

O, is Sita een kruising drent; zou ik niet verzonnen hebben
En heeft ze qua karakter meer van de Labrador of van de Drent?


Niet twijfelen over jacht- of apporteertraining; gewoon dóen! Wel goed zoeken naar een positieve training want er zijn nog heel wat 'stoere' ( ) trainingen, heb ik begrepen... Zou jammer zijn als je er dan op afknapt!
Dikgedrukte; ik denk dat iedereen in dit topic hierover mee kan praten; iig de meesten

Ze heeft het eigenwijze van de Drent. En volgens mij is dit ook een typische drent eigenschappen. Een oefening doet ze twee of drie keer en daarna heeft ze er geen zin meer in. Ze doet het dan nog wel, maar slordig en als er dan ergens anders meer actie is, is ze weg. Uiterlijk heeft ze van een lab, alleen dan een slankere versie.

Ben op zoek naar een goede jachttraining. Denk dat ik binnenkort een afspraak ga maken om eens te gaan kijken hoe het is.

[ranetje]

O, is Sita een kruising drent; zou ik niet verzonnen hebben
En heeft ze qua karakter meer van de Labrador of van de Drent?


Niet twijfelen over jacht- of apporteertraining; gewoon dóen! Wel goed zoeken naar een positieve training want er zijn nog heel wat 'stoere' ( ) trainingen, heb ik begrepen... Zou jammer zijn als je er dan op afknapt!
Dikgedrukte; ik denk dat iedereen in dit topic hierover mee kan praten; iig de meesten

Ze heeft het eigenwijze van de Drent. En volgens mij is dit ook een typische drent eigenschappen. Een oefening doet ze twee of drie keer en daarna heeft ze er geen zin meer in. Ze doet het dan nog wel, maar slordig en als er dan ergens anders meer actie is, is ze weg. Uiterlijk heeft ze van een lab, alleen dan een slankere versie.

Ben op zoek naar een goede jachttraining. Denk dat ik binnenkort een afspraak ga maken om eens te gaan kijken hoe het is.

Bij elke jachthond en ook (zeker!!) bij een Drent is het heel belangrijk om te stoppen met een oefening voor ze het vervelend gaat vinden.
Dus als ze eigenlijk nog staat te springen om een volgende ronde is dat het moment om te stoppen en iets anders te gaan doen.

Kijk ook eens of je bij deze link een cursus kunt vinden?
http://www.jachttraining.nl/modules.php?name=Sections
Anders kan je ook nog op www.knjv.nl kijken of je een goede groep kunt vinden.
Ga zeker eerst kijken voor je je inschrijft
De ene trainingsgroep is de andere niet.
De manier van trainen kan heel erg verschillen

[Sita]

Bij elke jachthond en ook (zeker!!) bij een Drent is het heel belangrijk om te stoppen met een oefening voor ze het vervelend gaat vinden.
Dus als ze eigenlijk nog staat te springen om een volgende ronde is dat het moment om te stoppen en iets anders te gaan doen.

Kijk ook eens of je bij deze link een cursus kunt vinden?
http://www.jachttraining.nl/modules.php?name=Sections
Anders kan je ook nog op www.knjv.nl kijken of je een goede groep kunt vinden.
Ga zeker eerst kijken voor je je inschrijft
De ene trainingsgroep is de andere niet.
De manier van trainen kan heel erg verschillen

Dank voor de link. Ga meteen kijken.

Met de training heb ik dat inderdaad ondervonden. Ook als de uitleg van een oefening lang duurt of als iemand wat vragen heeft, blijf ik ook met haar bezig. Dan blijft ze alert en wil ze echt wel werken voor je. Maar als ze eenmaal verveelt is, krijg je haar er ook niet zo heel makkelijk weer bij.

[Geer]

ALs ze achter een konijn aangaat weet ik dat ik door moet lopen in de richting waar ik heen wilde,

ik zou dit niet doen, maar blijven staan op het punt, dat je haar achter een konijn aan ziet gaan
Er bestaat namelijk de mogelijkheid , dat ze is gaan graven en dan zou je gewoon doorlopen !


Ik heb dat een keer gehad met Bauke, was helemaal in paniek en dacht dat hij echt weg was,
maar wat bleek?
Hij was om een heuveltje heen , gewoon aan het graven , maar 5 meter van mij vandaan !
Ik ging op dat heuveltje staan en zag hem daar , gewoon mijn roepen negerend
Maar goed dat ik niet doorliep


,

bijvoorbeeld doordat ik me slinks achter een boom verstop, weet ze niet hoe ze het heeft. Dan gaat ze in paniek al piepend compleet holderdebolder als een kip zonder kop rondjes rennen.

ze kunnen ook zo in paniek raken en de hele andere kant oprennen.
Zielig , om haar zo te laten schrikken .

Mop, allereerst, mijn Basset graaft niet. Hooguit twee krabbeltjes om een klefgekauwd kauwgumpje te pakken, maar verder niet. Is ze niet voor gemaakt en doet ze niet. Sophie is gemaakt om een spoor uit te werken en als dat spoor voor Sophie uit is, weet ze niet hoe snel ze terug moet komen. Kan ik wel wortel blijven schieten op het punt waar ze verdwenen is, ik kan ook gewoon rustig doorkuieren en af en toe roepen of fluiten.

Het verstoppen is niet alleen effectief om haar te leren dat ze op mij moet letten, maar ook om te leren dat ze in paniek de andere kant oprent als het wel 'echt' is. Het risico bestaat bij Sophie inderdaad dat, als ze mij echt niet een paadje heeft zien inslaan, de verkeerde kant oprent Daarom oefen ik dat op een kleine afstand, vanachter een boom waar ik haar kan zien. Als ik zie dat ze op het punt staat te panikeren dan fluit ik, of roep ik kort. Net zolang tot ze me gaat zoeken. En dat is wat ik wil; dat ze haar neus en verstand gebruikt om mij te gaan zoeken. En niet in paniek door het bos gaat rennen.

Dus.