Training Ita november
Na de voorbespreking over wat er de afgelopen tijd is gebeurd thuis, werd begonnen met het lopen van een 8 aangelijnd en los.(ging goed, ik heb eerst zelf een aandachtoefeningetje met Ita gedaan)
Daarna (en tussendoor) werd bij de andere honden het ‘vast” commando weer geoefend.
De trainer kwam bij me met een dummy met vacht en met een nepkonijn.
Dat konijn was van het zelfde materiaal als waar Ita de nep eend en de nep duif van heeft en apporteert. Wel een ander model natuurlijk.
Op een of andere manier vond ze het moeilijk om dit konijn vast te houden, maar uiteindelijk heeft ze (toen ik zelf even oefende apart) dat apport wel even vastgehouden. Het leverde voor haar wel behoorlijk spanning op.
Daarna vooruitsturen over een 30 meter met terugroepen. Ook hier heb ik weer met een apport gewerkt.
Daarna werd een “verloren zoek” gedaan.
Ita mocht als eerste en voor haar lag er een eend. Ze vond de eend keurig en bracht hem mijn richting op. Toen ze bijna bij me was kwam een van de andere honden achter haar aan (had zich losgetrokken.)
Gelukkig kon ik haar toch bij me laten komen om de eend af te geven.
Ik ben nooit gelukkig met dit soort situaties. Als er strijd ontstaat over een apport kan je goed in de problemen komen.
Dus we mochten naderhand nog een keer.
De trainer had toen het nepkonijn neer gelegd. (wist ik niet).
Daar liep Ita dus overheen. Dat verbaasde me niet. Als ze net met dat beest zo onder spanning heeft gestaan is het zeer onverstandig (naar mijn idee) om dat dan direct weer te gebruiken bij een verloren zoek.
Ze bracht dus niets mee maar ging verder zoeken naar haar apport.
Ik vroeg de hulptrainster of dat idiote konijn er soms lag. Na navraag werd dat bevestigd.
Op mijn verzoek is toen een ander apport neergelegd (dummy met velletje) en dat werd door Ita meteen gepakt en gebracht.
Naderhand zei de trainer dat Ita te weinig variatie in apporten had, want anders had ze de konijnendummy wel gebracht.
Ik ben het daar niet mee eens.
Als ik zie (op trainingen waar ik alleen heb gekeken) dat honden die daar het “dwangapport” met een blok hebben gedaan (onder veel zichtbare spanning), naderhand datzelfde blok in een markeeroefening krijgen, dat blok ook niet opnemen. Gewoon omdat het ze te veel spanning oplevert (denk ik?).
Te veel spanning levert afkeer op. (naar mijn bescheiden mening) en dan pak je zo’n apport dus niet als het ergens in het bos ligt.
Daarnaast,
Ita apporteert blokken van hout, plastic en metaal.
Dummy’s, dummy met vel, dummy met vleugeltjes, een zandzak met een klein slingerend zandzakje er aan, kraai, eend, duif, nep eend, nep duif, nep fazant, hazendummy (met kop poten en staart er nog aan)
Lijkt me toch aardig wat variatie…………..?
(Als de auto weer eens wordt opgeruimd, zal ik eens een "tableau" leggen en er een foto van maken 
)
Naar mijn mening wilde ze dat nepkonijn niet meenemen omdat ze te veel onder spanning had gestaan tijdens de “vast” oefening met datzelfde beest.
De trainer was dat dus absoluut niet met me eens.
Ik was een beetje (heel erg
) nijdig. De eerste verloren zoek werd verprutst door een loslopende hond die haar opjoeg en de tweede dreigde te worden verprutst door een apport waar ze te veel druk aan had verbonden (naar mijn idee) en daardoor dus niet werd opgepakt.
Met het andere apport (dummy met vel) kon ik nog goed afsluiten gelukkig.
Omdat ik er meteen wat van heb gezegd en ondanks dat de trainer het niet met me eens was, heeft hij voor het over water gelukkig geen nepkonijn meer neergelegd voor Ita. Ze kreeg een keer de vachtdummy en een keer een dummy met vleugeltjes. Die heeft ze beiden goed binnen gebracht.
De “af en blijf” ging zeer goed.
Ze is wel een keer opgestaan, maar dat was nadat de hond van 6 maanden die samen met haar af moest al tig keer was opgestaan en door de baas was terug gelegd.
Ik vond het dus knap dat Ita nog zo lang was blijven liggen.
edit:typo
. Hij was al een tijdje aan het 'scheuren in de bosjes' toen hij er uit kwam stuiven achter een konijn aan (ik kon het goed zien; was op een open veld). Hij liep er een eindje achteraan maar lang vóór het einde van het veld gaf hij het op, om vervolgens weer door de bosjes te gaan scheuren; geurtjes... 
) 
). Maar ik zal er goed op letten...
:N:
