Hallo allemaal
Ik meng me ook even in deze boeiende discussie want ik ben nog maar pas nieuw en deze discussie net helemaal gelezen.
Zoals sommigen jullie al wel wisten, ben ik zelf een volledig blinde jongedame van 26, en sta ik sinds begin 2001 op de wachtlijst voor een blindengeleidehond (dus al 4 jaar!!!). Ik woon ook volledig alleen in een gelijkvloers appartement zonder hulp van anderen.
Eerst en vooral wens ik Marion ontzettend veel succes te wensen tijdens haar wachttijd en hoop ik dat er gauw een viervoetertje voor haar gevonden wordt. Ik weet als geen ander wat het is om (lang) te moeten wachten.
Met verbazing las ik de discussie mbt blindengeleidehonden in deze topic en daar wilde ik toch wel eens even op reageren, als aspirant-zijnde.
Vooreerst een heel belangrijke opmerking naar iedereen toe: Iedereen is anders alsook dat alle honden anders zijn, onthoud dat goed! Je kan nooit alle blinden of rolstoelgebruikers over dezelfde kam scheren, alsook moet je kijken naar de verschillende soorten honden, centra, opleidingsmethodes enz.!
Door mijn blindheid gebruik ik momenteel altijd een witte stok in mijn verplaatsingen. Begin 2001 besloot ik een geleidehond aan te vragen bij het Belgisch Centrum voor Geleidehonden uit Tongeren, een erkend centrum dat enkel Golden Retrievers, Labrador Retrievers en een weloverwogen kruising van beide op professionele wijze opleidt. Ik koos bewust enkel voor deze school omdat deze immers als enige Vlaamse geleidehondenschool lid is van de Internationale Federatie van Geleidehondenscholen. De opleidingstechnieken die daar worden gebruikt, vindt men over de hele wereld terug bij scholen die zichzelf respecteren en die de veiligheid van hun blinden hoog in het vaandel dragen.
Een geleidehond is voor blinden een mobiliteitshulpmiddel dat ver boven de kwaliteiten van de witte stok of alle moderne hoogtechnologische hulpmiddelen verheven is.
Met een witte stok loopt een blinde van hindernis naar hindernis. Hoewel men in het algemeen de indruk heeft dat zulks heel vlot verloopt, stel ik – zoals de meeste blinden – vast dat het stoklopen bijzonder belastend is en veel stress oplevert. Als men rechts een hindernis vindt, is het niet uitgesloten dat men langs de linkerzijde tegen iets aanbotst. Het komt er dus op neer dat het stoklopen vaak iets weg heeft van gokken en geluk hebben. Tevens kan men met de witte stok onmogelijk plassen en overhangende hindernissen detecteren. Een bijkomend probleem vormt het zich steeds verplaatsend hindernissenpark dat men in een stad of dorp als blinde op de stoep ontmoet. Het straatbeeld verandert dagelijks drastisch en dat maakt het stoklopen zo vermoeiend en ... vaak zeer gevaarlijk. Zelf heb ik het eerlijk gezegd zo moeilijk met het stoklopen en het buitenkomen, dat ik mij ben beginnen opsluiten en moeilijk sociale contacten kan maken. Na jarenlange intense psychotherapie besloot ik een geleidehond aan te vragen.
Met een geleidehond loopt een blinde van oriëntatiepunt naar oriëntatiepunt dus van punt A naar punt B. De hond vermijdt hindernissen, overhangende takken, putten, bouwwerven, plassen, hondenpoep, enz. Hij wijst de blinde gebruiker trappen, roltrappen, liften, stoepen, open deuren, zijstraten, zebrapaden, brievenbussen, telefooncellen, onthaalbalies, zitbanken, een vrije plaats op het openbaar vervoer, en vele andere dingen aan. Hij volgt zeer strikt de bevelen van zijn baasje op maar weigert die wanneer ze zowel de hond als zijn gebruiker in gevaar brengen. In zulk geval neemt de hond het initiatief om een alternatieve weg te kiezen en terug te keren naar het punt vlak voorbij de hindernis, al moet hij daarvoor een straat oversteken.
Niet elke hond is geschikt om geleidehond te worden. Zeer strenge selecties omtrent de ogen, de fysiek en het karakter van de dieren zijn daar de oorzaak van. Een geleidehond moet zeer goed kunnen zien, soepel en lang in alle weersomstandigheden kunnen lopen en een standvastig, vriendelijk karakter met zin voor werklust (will to please) hebben. Dit wil zeggen dat een hond graag moet werken voor z’n baasje. Een hond moet er immers plezier aan beleven om de mens te behagen. Pas dan zal de hond zijn geleidewerk graag doen en vooral blijven doen!!!!!!! Een geleidehond moet zindelijk en sociaal zijn, hij moet initiatief nemen (een omweg maken om een hindernis voorbij te lopen), hij moet onvoorwaardelijk luisteren maar, hij moet ook bevelen kunnen weigeren, als deze de blinde in gevaar brengen. Dit zijn gegarandeerd de exclusieve kwaliteiten van de honden die opgeleid zijn door een school die aangesloten is bij de Internationale Federatie van Geleidehondenscholen (
http://www.ifgdsb.org.uk). De opleidingstechnieken die daar worden gebruikt, vindt men over de hele wereld terug bij scholen die zichzelf respecteren en die de veiligheid van hun blinden hoog in het vaandel dragen. Met een hond van zo’n centrum kan je als gebruiker/aspirant dus op je 2 oren slapen
De ervaring heeft echter aangetoond dat slechts weinig honden geschikt zijn en velen afgekeurd worden. Iedere geleidehond is een investering van tijd, energie en geld. Ter informatie: Mijn school telt zo’n 25 à 30 wachtenden, heeft zo’n 6 vervanghonden nodig (mensen die al een hond gehad hebben, krijgen normaalgezien met voorrang een opvolger), heeft 2 fulltime instructeurs in dienst, levert zo’n 3 à 4 honden per jaar af en ahummm, ja, de wachttijden zijn hier gigantisch lang. Ik sta nu dus 4 jaar te wachten en weet nog altijd in de verste verte van niets. ‘k Gok op een nog lange wachttijd met de huidige cijfers …
Maar ik weet heel erg goed dat ik een hond krijg die echt bij mij past qua werkaanbod, mijn wensen, mijn en zijn karakter, loopsnelheid enz. Die match is dus reuzebelangrijk vind ik persoonlijk. Ik weet dus maar ongeveer een paar weken op voorhand dat ik in opleiding zou kunnen gaan. De hond die dan gevonden is, is dan bijna klaar met z’n opleiding, heeft alle medische testen al gehad en zou dus prima bij mij moeten passen. In het 15-jarige bestaan van mijn school is er zonder overdrijven of liegen nog nooit een mismatch geweest, en er is ook nog nooit een hond teruggehaald omdat die slecht verzorgd zou worden of als machine gebruikt zou worden!!!
Ik als aspirant heb ook een strenge selectieprocedure moeten ondergaan. Het is dus zeker niet zo dat elke blinde recht heeft op een geleidehond en dat mag ook niet!!!!!!! Na een heel aantal aanvraagformulieren, een medisch onderzoek, een onderzoek van de mobiliteitstrainer, een psychologisch onderzoek, een telefonisch onderhoud en livecontact met de voorzitster enz., krijg je een huisbezoek van de instructrice. Die bekijkt dan samen met jouw je looptempo, je oriëntatiegevoel (wat goed MOET zijn voor een geleidehond want een hond is een mobiliteits- en dus GEEN oriëntatiehulpmiddel omdat jij zelf de weg moet weten), en stelt je nog allerlei vragen omtrent de intentie van de komst van je hond, je wensen, enz. Zo kan de perfect mogelijke match gemaakt worden.
Ik reageer nu op enkele frappante dingen die ik gelezen heb in deze topic:
Een hond zou het moeilijk hebben met veranderingen van fokker naar puppypleeggezin, van pleeggezin naar de kennel/het opleidingscentrum en uiteindelijk naar het toekomstig baasje.
Wel, het is dus erg belangrijk dat een hond stressbestendig is en vlot moet kunnen omgaan met nieuwe situaties, anders mag ie geen geleidehond worden. Een hond die ongelukkig is in een nieuwe situatie, kan onmogelijk een geleidehond worden. Over het algemeen wordt gezien dat labrador en golden retrievers het minst problemen hebben met het verhuizen naar nieuwe baasjes, terwijl herders, barbets en andere rassen hier wat meer problemen mee hebben omdat zij baasgerichter zijn. Meestal is het stressvrij zijn ook al aangeboren, en natuurlijk is het de kunst van de puppypleeggezinnen om een puppy aan zoveel mogelijk factoren bloot te stellen, zonder de pup te oversocialiseren. Het BCG, mijn geleidehondenschool, werkt enkel met retrievers, gelukkig maar (niet slecht bedoeld, alleen zou ik enkel maar een golden of labrador retriever willen).
Pensioen.
Inderdaad, mijn hond heeft ook recht op een leuk pensioen als het werken ‘m wat teveel of te moeilijk wordt, of de hond gewoonweg te oud wordt. Ik ga een goed tehuis voor hem of haar zoeken als ik nog in dezelfde situatie als nu verkeer (alleenwonend). Ik vind dat honden net zoals mensen een goed pensioen verdienen. Je kunt niet het openbaar vervoer in met 2 honden en als je weggaat met een hond, blijft de ander thuis en moet je er iets voor regelen. Dan kan de hond toch beter op een plek zijn waar ze er alle aandacht voor hebben en waar de hond zich lekker uit kan leven! Misschien kan ie wel terug naar z’n pleeggezin gaan, of kan ie bij m’n ouders blijven, dat zien we wel. Maar ik vind het juist hard als je koste wat kost twee honden wilt houden en daardoor een hond eigenlijk verwaarloost. Zoals ik al eerder schreef: Een hond zit er doorgaans niets mee in om naar een ander lief baasje te trekken, toch zeker een labrador of golden retriever niet.
Een hond ziet er zielig uit tijdens het werken.
Wel, een hond moet inderdaad GECONCENTREERD zijn tijdens het werk. Hij moet goed kijken dat het baasje niet ergens tegenaan gaat lopen, en een hond die afgeleid is of wordt, kan het baasje in grote moeilijkheden brengen, dus een hond die te snel is afgeleid, kan dan ook geen geleidehond worden. Als een hond werkt, gelden er dus een aantal restricties, dat is waar, maar een hond die altijd zo is opgevoed en opgeleid, weet niet beter en vindt het gewoonweg leuk. Bovendien worden honden echt streng geselecteerd in het puppynest zodat de meest stabiele honden de kans krijgen om opgeleid te worden.
Vrij loslopen.
Een hond MOET dagelijks minimum 30 minuten los kunnen rennen en een goed baasje gaat ook elke dag spelen met de hond. Een hond is geen gebruikshulpmiddel dat je zomaar even vastneemt en weglegt wanneer je het niet meer nodig hebt. Neen, je moet je vriendje graag zien, hem ook heel veel laten proeven van het echte hondenleven, met hem gaan ravotten, eens een park of bos gaan bezoeken enzovoort. Trouwens: De meeste tijd van de dag is een hond gewoon een lekkere goed opgevoede huishond, niets meer en niets minder!
Alleen wonen en loslopen.
Hier wil ik echt eens iets over zeggen: Ik ben dus ook zo’n alleenstaande blinde en ik heb hier een prima afgesloten stukje groen gevonden wat je dus zelf kan openen en sluiten en waar een hond dus niet kan weglopen. Er komen weinig honden, er komen er wel dus sociaal contact met soortgenoten kan zeker, en bovendien heb ik de zekerheid dat de poorten dichtblijven (de mensen die er met hun hond(en) komen, sluiten automatisch de poorten). Er zijn dus geen zienden nodig om een hond los te laten lopen.
Ziektes, problemen bij de hond ontdekken.
Bij mijn centrum krijg je tijdens de instructieperiode van een dierenarts theorie- en praktijkles over b.v. hoe een hond draaien, inentingen, hondenziektes, wat zijn teken en hoe te bestrijden of weg te nemen, hondentemperatuur meten, wat doen bij b.v. wonden, diarree, vergiftiging, insectensteken, oorontsteking, maagtorsie, allergie, uitleg over medicijnen, wat is uitgebalanceerde voeding, medische achtergrond van jouw eigen geleidehond, … Je moet dagelijks je hond borstelen en dus ook controleren op eventuele problemen met de vacht en voor de rest merk je wel aan je hond dat hij zich niet lekker voelt b.v. dat hij in z’n mand ligt en er niet graag uitkomt om te gaan werken, of tijdens het werken heel traag wandelt of juist enorm snel loopt enz.
Hondenopleiding.
De opleiding kan ingedeeld worden in verschillende fases. Er is echter één gegeven dat telkens terugkomt. Leren doe je met vallen en opstaan. “Vallenâ€
Veel groetjes van Xpencer (blindengeleidehond) en Olly (gepensioneerde geleidehond)!