Het HondenForum

Hmm, nog steeds veel zorgen en gedoe dus.
Sterkte!

Lijkt me ook behoorlijk lastig om van een kat urine op te vangen
Hoe doe je dat?
Zou dat anders niet met een kathetertje lukken?
(geen idee of een kat dat accepteert, waarschijnlijk niet )

Wat een narigheid nog steeds zeg.

Volgens mij bestaat er speciale kattenbakkorrel waarmee je urine kunt opvangen. Misschien is dat een optie.

Wat sneu om je Ravi zo te zien, hopelijk keert de rust snel terug en de volgende x maar toch uit logeren.

En hopelijk snel duidelijkheid over wat er aan de hand is met Willempje.

Sterkte met het volhouden van deze aaneenschakeling van zorgen

Wat sneu voor Willem zeg, hopelijk kan de dierenarts achterhalen wat er aan de hand is

Ingrid48 schreef:pff wat een narigheid Inderdaad de volgende keer Ravi maar uit logeren of misschien toch chemisch castreren?
En ik ga hard duimen voor Willempie

Nee, dat ga ik hem niet aandoen voor die paar weken per jaar, het 'voordeel' weegt absoluut niet op tegen de vele nadelen. Gelukkig is hij sinds gisteren weer vrijwel normaal en liet hij zich redelijk door Lais terecht wijzen. Af en toe moesten we nog tussenbeide komen maar over het geheel konden ze onder toezicht weer bij elkaar en konden we ook weer samen wandelen. Dag 26.

ranetje schreef:Lijkt me ook behoorlijk lastig om van een kat urine op te vangen
Hoe doe je dat?

Een schone, lege kattenbak. Eventueel met wat korrels erin die schoon zijn en geen vocht opnemen (sommige katten doen het ook zonder korrels). Met die korrels kun je niet een normale dikke bodem maken dus het duurt meestal even voordat de kat erop gaat plassen (als ze niet besluiten om het dan toch liever in een mandje te doen ). Nu is deze kat wat apart, ze gaat zoals het hoort zitten om te plassen maar tijdens het plassen gaat ze staan, daardoor heb ik een goed hoge bak nodig. Maar omdat er nu zo weinig korrels in de bak zaten (die ook nog niks wegen) had ze de eerste keer de bak omgekukeld na het plassen... Daarna heb ik de gewone bak dus schoon en leeg neergezet met een kleinere bak met de korrels erin: eerste deel van de plas in de kleine bak, rest in de grote en dus goed schoon op te zuigen. Prima. Dat was voor de eerste keer urine opvangen.

Nu moest ik het dus weer doen en dacht ik: waarom doe ik zo moeilijk met die korrels? Ik kan in het kleine bakje gewoon grit doen en dan de urine uit de grote bak halen want het gaat er toch overheen . Briljant vond ik. Maar na 8 uur niet kunnen drinken was haar plas niet groter dan het deel dat in het kleine bakje komt, dus mijn plannetje bleek niet zo briljant . Na een paar dagen (wil haar niet kort op elkaar 'uitdrogen') dus weer de riedel met de speciale korrels gedaan en dat was gelukt.

Gisteren dus meteen meegenomen toen ik met Willem naar de praktijk ging. De urine zag er op het oog niet bepaald geconcentreerd uit dus lijkt toch op nierproblemen te duiden maar de uitslag heb ik nog niet (ze hebben eind gistermiddag gebeld maar ik had het gemist).

Zinodo schreef:Ahh je blijft bezig zo jammar dat Ravi er toch nog zo moeilijk mee had terwijl het leek de goeie kant op te gaan. En Willem ik hoop echt dat ze wat vinden want dit is drie keer niks. Hopelijk zonder de scan te hoeven gebruiken.
En die kat, ja dat is moeilijk. Ik heb er hier eentje die wel in een lege kattenbak gaat plassen maar dat is meer een uitzondering dan een regel, denk je dat dat lukt?

Fijn om in ieder geval te horen dat je schoonvader mooi vooruit blijft gaan!

Dank je . Ja dat met Ravi had ik niet meer verwacht, maar gelukkig is het nu weer voorbij. Plas opvangen is goed gelukt.

Lucia schreef:Volgens mij bestaat er speciale kattenbakkorrel waarmee je urine kunt opvangen. Misschien is dat een optie.

Wat sneu om je Ravi zo te zien, hopelijk keert de rust snel terug en de volgende x maar toch uit logeren.

En hopelijk snel duidelijkheid over wat er aan de hand is met Willempje.

Sterkte met het volhouden van deze aaneenschakeling van zorgen

Die korrels heb ik inderdaad . En ja, Raaf uit logeren volgende keer zodra ik merk dat het omslaat want wanneer het ook omslaat: het houdt dan een week aan (ook al is Lais dan al lang niet meer dekrijp).

En dan Willem. In het kort: het ging niet door. Ik was op een minuut van de praktijk toen ik gebeld werd dat er een spoedgeval was (met operatie) en het niet door kon gaan. Kut, maar als het mijn dier was wat spoedzorg nodig had zou ik ook graag willen dat ze alles opzij zetten. Aangezien ik de urine van de kat bij me had ben ik doorgereden om het in te leveren en ter plekke een nieuwe afspraak in te plannen. Ik denk dat Willem dacht dat we bij de hondenschool waren want hij begon te uh uh uhen . Ik heb hem dus meegenomen de praktijk in, hij hoefde er nu toch niets engs te ondergaan (behalve daar te zijn). Nadat we daar klaar waren heb ik nog een klein rondje door de bewoonde wereld gelopen (rustige woonwijk). Hij vond het toch oh zo spannend, was ook wel nieuwsgierig en twee keer kort gesnuffeld maar elk geluidje of beweging was wel erg eng. Wat een verschil met hoe hij bij ons in het bos is. Op de terugweg in de auto zocht hij weer steun en terug thuis heeft hij ook nu weer de rest van de dag wat moeten bijkomen van zijn avontuur. Woensdag mag hij weer. Hopelijk komen we dan verder.

Het is moeilijk te peilen bij hem. Er zijn wel duidelijke pijnmomenten zoals bij het gapen en kluiven, maar daarbuiten heeft hij denk ik toch ook wel behoorlijk last ervan. Hij is schrikkeriger en wat angstiger. Maar de reden van dat gedrag is sowieso al behoorlijk lastig de vinger op te leggen, het komt vaker voor dat hij dagen/weken/maanden bepaalde dingen enger vindt zonder dat we precies de reden begrijpen. Maar vanmorgen ben ik weer begonnen met pijnstilling dus ik ben benieuwd hoe dat effect heeft op zijn verdere gedrag.

Helaas. Ze zijn ruim een uur bezig geweest in en rond de bek met visuele inspectie, voelen en poeren, echo en rofo maar helaas als enige resultaat dat ze niets hebben kunnen vinden , oh en een wat apart kapsel.





Voor nu zijn er twee opties: meteen een prijzige CT-scan of eerst nog aankijken. Tijdens het aankijken (met dagelijks pijnstilling) zijn er drie scenario's:
- het blijft stabiel/hetzelfde, dan over 1 à 2 maanden toch die scan
- het lichaam blijkt het uiteindelijk toch zelf op te lossen en de pijn verdwijnt
- het verergert. Dan kan het zijn dat het beter zichtbaar en vindbaar is (oog wat wat meer uitpuilt/verdikking in de bek/pus uit bek/andere structuur die dikker is) en DA het hopelijk kan behandelen, is er van buitenaf geen verdere aanwijzing dan meteen die CT.

Ik ga nu voor de tweede optie, het aankijken inclusief pijnstilling. Hij doet het goed op de pijnstilling, is duidelijk weer vrolijker en dat op een lage dosering. Zalmkop krijgt hij nog weg, hard kluifje wil hij niet, kan ik mee leven. En dan kijken of er de komende twee maanden beweging in zit of niet.



Ik mocht hem vasthouden bij het geven van de sedatie en daarna kon hij bij mij rustig in slaap vallen. Bij het wakker worden was het wat onrustig in de praktijk en vond hij het maar eng dus ik heb hem af en toe gestimuleerd en zodra hij enigszins kon opstaan heb ik hem mee naar de auto genomen. Was lekker dat hij zijn tuig aan had, zo kon ik hem op de been houden en helpen de auto in te komen.
In de auto was hij nog zo suf, de drommel.




Thuis was hij nog wel van het padje, hij vond man maar eng en durfde niet door te lopen als man in zijn zichtveld stond. Heb hem maar mee naar bed genomen (Willem, niet man) om hem uit te laten slapen. Toen hij na een kwartiertje man in de keuken hoorde werd hij onrustig en wilde hij het bed af kukelen . Gelukkig had ik snel een jachtlijntje om gedaan maar hij bleef wat onrustig. Hij had natuurlijk honger want had al lang niet gegeten (en mag straks pas rond 18u voor het eerst eten, maar dat weet hij nog niet natuurlijk) en was natuurlijk de weg nog kwijt. Dacht ik... totdat hij ineens op bed staat te plassen . Kut. Het ging dus niet om honger . Ik zat net met een laptop op schoot, hete chocomel in de hand en drie honden op bed... Het duurde dus even voordat ik op kon staan zonder er een nog grotere bende van te maken . Daarna snel de honden van bed af en als een razende Roeland het beddengoed eraf gehaald zodat er zo min mogelijk in het matras zou trekken . De hoes van de matras was wel nat maar die heb ik er vlug afgeritst (alhoewel dat tergend lang leek te duren) en wonder boven wonder was het matras zelf nog vrijwel geheel droog! Pffffff. Willem nog even naar buiten gelaten voor het geval hij nog meer moest plassen en het beddengoed meteen de machine in gedaan. Daarna snel wat over het bed gegooid en de honden weer naar binnen. Die liggen alweer te ronken, waarvan één zijn roes uit aan het slapen is, met zijn gekke kapsel.

Klote dat je nu niet weet wat er aan de hand is. Ik zou dezelfde keuze als jij hebben gemaakt.

Wat verwachten ze te kunnen vinden als er een CT scan wordt gemaakt? Iets wat te behandelen is, zonder al teveel gedoe voor Willem? Eerlijk gezegd lijkt Willem me nou niet het type die gebaat is bij veel dokteren.

Hopelijk verdwijnt de pijn nu toch vanzelf. Sterkte..

Maar.. gelukkig wel je matras kunnen redden, hoewel je wasmachine nu waarschijnlijk wel vol zit!

Jeetje, jullie krijgen het wel voor de kiezen. Ik duim voor jullie dat het gewoon vanzelf overgaat.

Beterschap voor allemaal. Vervelend om Willem zo te zien.

Ach, arme Willempie. Geef hem een dikke zoen op zijn hoofd Ik duim voor jullie dat het zichzelf oplost. En dat het dan klaar is. Wat een gedoe

Ach zo'n avontuur en dan nog eigenlijk geen resultaat

Beterschap voor hem en sterkte voor jullie. Ik hoop dat optie 2 uiteindelijk genoeg is

Mooie plekjes op de kop.
Hebben ze een echo gemaakt of zo?

Misschien dan inderdaad maar even aankijken.
Kan me wel voorstellen dat je daarvoor hebt gekozen.

Tja, dat plassen ………
Dat zat er wel een beetje in als hij wakker genoeg is.
Knap dat je het matras schoon hebt weten te houden

Ach, het ventje Is ook allemaal niet niks.
Balen dat ze niets hebben kunnen vinden, ik hoop dat het inderdaad gewoon vanzelf overgaat

Gatsie, niet het nieuws waar je op zat te wachten...

Duimen dat het vanzelf beter wordt en anders maar verder denken. Nu even rust in huis

Arme vent, beterschap

Hè jakkes, beterschap voor hem!

Ach Willempie toch
Sterkte met de drommel

Ach goss... beterschap

Bedankt voor het meeleven en meedenken.

Johnny Jones schreef:Klote dat je nu niet weet wat er aan de hand is. Ik zou dezelfde keuze als jij hebben gemaakt.

Wat verwachten ze te kunnen vinden als er een CT scan wordt gemaakt? Iets wat te behandelen is, zonder al teveel gedoe voor Willem? Eerlijk gezegd lijkt Willem me nou niet het type die gebaat is bij veel dokteren.

Hopelijk verdwijnt de pijn nu toch vanzelf. Sterkte..

Maar.. gelukkig wel je matras kunnen redden, hoewel je wasmachine nu waarschijnlijk wel vol zit!

Een ontsteking, abces, vreemd lichaam, tumor, zoiets. Afgezien van een tumor (wat ik niet erg waarschijnlijk acht als oorzaak) is de kans dat het behandelbaar is wel groot. Dat wordt dan wel een operatie, meer of minder ingewikkeld (Guus van Laeken had op een soortgelijke lokatie een vreemd lichaam), maar wel goed behandelbaar in principe. Op zich zie ik daar voor Willem geen groot drama in, hij vindt het eng maar nadat hij onder zeil is merkt hij er niks meer van natuurlijk. Wakker worden is nog enger wel denk ik, maar daar ben ik bij.
Hij is een paar jaar geleden ook onder het mes geweest voor een gebroken poot, heb toen ook geen moment over getwijfeld of dat teveel dokteren was. Kijk als hij dagelijks ergens onder behandeling zou moeten zou het al anders zijn, maar een keer trekt hij wel. Na de pootoperatie heeft hij uiteindelijk vier maanden moeten revalideren (inclusief bench- en lijnrust al die tijd) en dat levert geen echt drama op. Dat revalideren was dan wel gewoon thuis, had hij voor beter herstel dagelijks ergens naartoe gemoeten dan gaat dat misschien niet en zouden we dat eventueel grootendeels overslaan.

Maar ik hoop inderdaad vurig dat het allemaal niet nodig gaat zijn omdat het vanzelf over zal gaan, duim duim duim.

Haha, ja ik ben wel heel blij dat ik het matras heb kunnen redden!

ranetje schreef:Mooie plekjes op de kop.
Hebben ze een echo gemaakt of zo?

Misschien dan inderdaad maar even aankijken.
Kan me wel voorstellen dat je daarvoor hebt gekozen.

Tja, dat plassen ………
Dat zat er wel een beetje in als hij wakker genoeg is.
Knap dat je het matras schoon hebt weten te houden

Voor echo inderdaad . Hij ziet er nu nog iets zorgelijker uit als hij zijn zorgelijke hoofd trekt .

Haha dat plassen. Ik had hem nog uitgelaten maar ja, hij was te gespannen dus plaste niet. Maar hij had drie uur eerder nog geplast en normaal hoeft hij helemaal niet zo snel. Maar ja, dit was niet normaal... bleek .


Uit de urine van de kat kwam geen duidelijk beeld, het was in elk geval te geconcentreerd voor diabetes. De komende tijd ga ik haar voeren als een nierpatiënt, dat is nog steeds een mogelijke oorzaak, als ze geen nierproblemen heeft kan het geen kwaad en ik heb er nog aardig wat van in huis van de vorige nierpatiënten. Dan over drie maanden weer bloedonderzoek op met name nier- en schildklierwaarden (of eerder als ik verslechtering/extra symptomen zie). Mentaal doet ze het gelukkig weer een stuk beter en heeft ze (her)ontdekt dat ze zelf naar buiten kan en ontdekt dat ze in mijn moestuintje kan door het schapengaas en daar geen honden komen, daar heeft ze de afgelopen weken heerlijk gebruik van gemaakt.

Arme Willem Ik snap wel heel goed dat je voor nu de CT nog hebt overgeslagen.
Wij waren vorig jaar rond de 1300 euro kwijt en daarbij is geen vreemd lichaam, tumor o.i.d. aangetroffen. Een abces was toen al wel overduidelijk aanwezig.
Bij ons heeft het lichaam het vanzelf opgelost met ondersteuning van AB en pijnstilling.

Ik hoop dat Willem dit ook zelf kan fixen zonder verdere toestanden.

Sterkte en beterschap voor Willem, de kat en hoe gaat het nu met Lais?

Zamunda schreef:

ranetje schreef:Mooie plekjes op de kop.
Hebben ze een echo gemaakt of zo?

Misschien dan inderdaad maar even aankijken.
Kan me wel voorstellen dat je daarvoor hebt gekozen.

Tja, dat plassen ………
Dat zat er wel een beetje in als hij wakker genoeg is.
Knap dat je het matras schoon hebt weten te houden

Voor echo inderdaad . Hij ziet er nu nog iets zorgelijker uit als hij zijn zorgelijke hoofd trekt .

Haha dat plassen. Ik had hem nog uitgelaten maar ja, hij was te gespannen dus plaste niet. Maar hij had drie uur eerder nog geplast en normaal hoeft hij helemaal niet zo snel. Maar ja, dit was niet normaal... bleek .

Je hebt wat dat bed betreft meer geluk dan ik indertijd.
Een bank gaat niet zo gemakkelijk in de was

Uit de urine van de kat kwam geen duidelijk beeld, het was in elk geval te geconcentreerd voor diabetes. De komende tijd ga ik haar voeren als een nierpatiënt, dat is nog steeds een mogelijke oorzaak, als ze geen nierproblemen heeft kan het geen kwaad en ik heb er nog aardig wat van in huis van de vorige nierpatiënten. Dan over drie maanden weer bloedonderzoek op met name nier- en schildklierwaarden (of eerder als ik verslechtering/extra symptomen zie). Mentaal doet ze het gelukkig weer een stuk beter en heeft ze (her)ontdekt dat ze zelf naar buiten kan en ontdekt dat ze in mijn moestuintje kan door het schapengaas en daar geen honden komen, daar heeft ze de afgelopen weken heerlijk gebruik van gemaakt.

Raar dat er niets te vinden is, maar gelukkig dat ze wat beter gaat.
Wie weet heeft ze wel wat aan dat nierdieet

Wat een zorgen zeg, mag nu wel eens ophouden.
Sterkte voor jullie.

Tjonge zeg, die pechwolk moet nu toch wel eens snel wegwaaien.
Sterkte meid.

Hoe gaat het nu met de beestjes?

Was ik ook wel benieuwd naar.

Ik ook!

Ik was even weg, even soort van struisvogelen. Bedankt nog voor de vragen naar hoe het gaat hier. De afgelopen twee maanden heb ik volop genoten van de rust en de dieren, echt zo fijn.

Lais is helemaal hersteld van de vorige operatie en zit nu na de schijndracht dus binnenkort ga ik in overleg met de DA over de vervolgstappen. In principe iets van galastop om de melkklieren tot rust te brengen (alhoewel de pakketten nu niet zo actief zijn als anders, dus ben benieuwd of het echt nodig is) en dan dus die operatie. De kleine gezwellen zijn (gelukkig slechts gestaag) gegroeid in aantal en grootte.

Met Willem gaat het wonderbaarlijk goed. Of het echt helemaal over is durf ik nog niet te zeggen maar direct na de onderzoeken ging het eigenlijk al goed. Het lijkt erop dat het ver openen van de bek iets losgemaakt/opgelost heeft. De echte Willem-geeuwen zijn (nog) niet terug maar sinds die onderzoeken geeuwt hij weer vrijwel normaal, ook het kauwen gaat weer goed. Het zou geweldig zijn als het hierbij blijft!

De kat staat op niervoer en doet het daar goed op, afgezien van niet alles lusten helaas. Maar dat past op zich bij een nierkat. Binnenkort weer urine- en bloedonderzoek om te kijken of we nu een oorzaak kunnen achterhalen.

Schoonvader is echt oud geworden maar een heel eind hersteld, is in elk geval weer flink eigenwijs.

Ravi is nog altijd mijn vrolijke lieve clown en sinds kort kunnen we weer naar de hondenschool (behendigheid) en vliegt hij daar weer over de schutting.

En nu ga ik snel verder lezen op het forum want ik zal wel een hoop gemist hebben!