Het HondenForum

Heel veel sterkte met het verlies van je meisje

Heel veel sterkte, Caroline!

Heel veel sterkte

Bedankt allemaal voor jullie lieve woorden en steun

Vanmorgen hebben we de as van Kaya opgehaald... ze is weer thuis, alleen het is nog net zo stil

Wisselende momenten hier nog van het ene moment 'ze is zo oud geworden, ze heeft er echt alles uitgehaald' tot weer een
flinke huilbui.

Met Puchu gaat het redelijk goed: hij moest voor het eerst in zijn leven alleen slapen, maar dat doet hij keurig en hij
is ook 2 x een uurtje alleen thuis gebleven en dan blijft hij ook rustig. Hij eet ook goed, zoals altijd.
Hij is alleen wel erg aanhankelijk en kijkt soms niet begrijpend rond, dat is onze stomme fout natuurlijk. Volkomen
black-out die dag en Puchu geen afscheid laten nemen.
Maar ik denk wel dat het goed met hem gaat komen en hij langzaam zal begrijpen dat Kaya niet meer terugkomt,
dat besef wil er soms bij ons allemaal nog niet zo goed in.

Het is gewoon stil en niet compleet en dat zal tijd nodig hebben.

Ach.. ben niet zo actief meer en dus paar dagen niet echt gelezen en nu lees ik dit. Ik weet nog goed hoe Kaya bij jullie kwam na jullie afschuwelijke ervaring daarvoor... Heel heel veel sterkte met het verwerken van het gemis en een knuffel voor Puchu!

Veel sterkte Caroline,
Wat zal je je trouwe maatje missen.
Ook hier nog de herinnering aan pup Kaya.

Moniek en Mieke, dank jullie wel voor jullie reactie, het is toch fijn om te lezen hoeveel mensen zich
haar herinneren

Heel veel sterkte

Ik lees dit nu pas ....... ik wil je heel veel sterkte wensen. Wat zul je haar missen.

Heel veel sterkte

Lees het nu pas. Heel veel sterkte met het verlies van Kaya
Nu zijn broer en zus voor het eerst in bijna 8 jaar alleen

Bedankt allemaal voor jullie steun

monky555 schreef:Lees het nu pas. Heel veel sterkte met het verlies van Kaya
Nu zijn broer en zus voor het eerst in bijna 8 jaar alleen

Ja zeg, dat is ook toevallig
Jammer dat we niet wat dichter bij elkaar wonen, anders hadden broer en zus lekker kunnen spelen/klieren ( ) samen.

Heel veel kracht en liefde toegewenst

Rust zacht Kaya.
Caro. heel veel sterkte gewenst bij dit grote verlies.

sterkte

Caro. schreef:Bedankt allemaal voor jullie steun

monky555 schreef:Lees het nu pas. Heel veel sterkte met het verlies van Kaya
Nu zijn broer en zus voor het eerst in bijna 8 jaar alleen

Ja zeg, dat is ook toevallig
Jammer dat we niet wat dichter bij elkaar wonen, anders hadden broer en zus lekker kunnen spelen/klieren ( ) samen.

Dat had Iza helemaal geweldig gevonden. Peruanen en windhonden vind ze helemaal geweldig. Andere honden vind ze maar zozo. Ik merk dat Amy der toch iets meer vertrouwen gaf, althans ze had een 'sterke' vriendin. Nu weet ze soms helemaal niet meer wat ze moet doen. Ook alleen zijn vind ze niet leuk niet dat ze dat lang hoeft te zijn maar dat zit me gewoon niet lekker. En aangezien ik heb besloten dat er voorlopig geen nwe hond komt, komen er volgende week 2 kittens hier wonen. Dus ik hoop dat dat goed gaat aangezien ze geen katten is gewent natuurlijk. En ik hoop dat ze er iets aan heeft iig dat ze 'gezeldschap' heeft en niet helemaal alleen is.

Maar hoe gaat het nu met puchu? Hoop dat hij het een beetje trekt zonder zijn stoere vriendin?

monky555 schreef:
Dat had Iza helemaal geweldig gevonden. Peruanen en windhonden vind ze helemaal geweldig. Andere honden vind ze maar zozo. Ik merk dat Amy der toch iets meer vertrouwen gaf, althans ze had een 'sterke' vriendin. Nu weet ze soms helemaal niet meer wat ze moet doen. Ook alleen zijn vind ze niet leuk niet dat ze dat lang hoeft te zijn maar dat zit me gewoon niet lekker. En aangezien ik heb besloten dat er voorlopig geen nwe hond komt, komen er volgende week 2 kittens hier wonen. Dus ik hoop dat dat goed gaat aangezien ze geen katten is gewent natuurlijk. En ik hoop dat ze er iets aan heeft iig dat ze 'gezeldschap' heeft en niet helemaal alleen is.

Maar hoe gaat het nu met puchu? Hoop dat hij het een beetje trekt zonder zijn stoere vriendin?

Ja, ik denk ook dat Puchu wel een goed maatje zou hebben aan Iza, een hond die hem snapt en tegen hem op kan, want hij
heeft toch bepaalde 'maniertjes' die niet iedere hond leuk vindt en ongetwijfeld zullen de Peruanen onderling elkaar beter liggen.

Wat sneu dat Iza toch wat moeite heeft met enige hond zijn, hopelijk trekt het nog bij en ik hoop dat ze goede vriendjes wordt
met de katten. Puchu vindt het nog altijd geweldig om hard op ze af te rennen ondanks dat hij ermee opgegroeid is. Natuurlijk
mag hij dat niet, maar als ik even niet oplet dan doet hij het nog weleens, maar hij doet ze verder niks.

Met Puchu gaat het gelukkig goed. Hij is wel wat rustig en timide en we zijn er nog niet helemaal achter of dit is omdat hij Kaya
mist of omdat de onderlinge strijd weg is.
Kaya was natuurlijk ook geen makkelijke tante om mee te leven, ze had zeer strenge regels en eiste totaal respect van hem,
maar ik denk ook wel dat het nodig was, want anders was Puchu dwars over haar heengelopen.
Gister zei ik in een gesprek 'Ka' (zo noemde ik Kaya vaak) en hij keek direct alert om zich heen 'waar? waar?'. Ik denk dat hij
haar wel mist, maar het ergens ook prettig vindt dat alles nu voor hem alleen is.

Hij is buiten 10 keer makkelijker hanteerbaar, terwijl ik altijd al regelmatig met hem alleen liep en zeker op het laatst kon Kaya
de lange wandelingen niet meer maken, maar ook dan was hij veel feller. Nu Kaya helemaal is weggevallen is hij veel en veel
makkelijker geworden.
Hij is een paar keer een uur echt alleen thuis geweest en dat gaat goed, maar we bouwen het rustig op om niet teveel van hem
te verwachten nu.

Puchu blijft in principe ook alleen, nou ja met Nobby de kat dan. Door de gezondheid hebben we hiervoor gekozen zodat we
hem meer kunnen geven en ik me ook meer kan richten op nog wat verbetering in mijn gezondheid, want zeker de laatste twee
jaar ging al mijn energie naar de honden, dat was voor mij het belangrijkste.
Mocht hij echt doodongelukkig zijn alleen dan gaan we het nog eens opnieuw bekijken.
Zoals het er nu naar uitziet, verwacht ik eigenlijk dat hij het prima gaat doen alleen, al wil ik dan wel meer op zoek gaan naar
leuke teven die wat kunnen hebben zodat hij wel regelmatig met andere honden in contact blijft.

Sterkte

Ach, die mooie, lieve Kaya... Ik weet nog zo goed dat ze als pupje bij jullie kwam...
Alsnog; heel erg veel sterkte gewenst!

Karen

Hoi Caroline,

Ik ken je van heel lang geleden van het rottweilerforum. Toen had je Moritz ook, klopt dat?
Ik vond Kaya zo'n prachtige hond maar ook een hele mooie naam, zo mooi dat wij destijds onze pup ook Kaya hebben genoemd. Helaas is onze Kaya vorig jaar overleden op 6 jarige leeftijd

Ik lees dat jou Kaya 12 jaar is geworden, wat een prachtige leeftijd, maar ondanks dat blijft het ontzettend zuur om je maatje te moeten missen. Heel veel sterkte!

Sune01 schreef:Hoi Caroline,

Ik ken je van heel lang geleden van het rottweilerforum. Toen had je Moritz ook, klopt dat?
Ik vond Kaya zo'n prachtige hond maar ook een hele mooie naam, zo mooi dat wij destijds onze pup ook Kaya hebben genoemd. Helaas is onze Kaya vorig jaar overleden op 6 jarige leeftijd

Ik lees dat jou Kaya 12 jaar is geworden, wat een prachtige leeftijd, maar ondanks dat blijft het ontzettend zuur om je maatje te moeten missen. Heel veel sterkte!

Wat ontzettend leuk om te horen dat jullie je Rottweiler ook Kaya hebben genoemd n.a.v onze Kaya!
maar wat verdrietig om je hond op 6-jarige leeftijd te verliezen, dat is nog zoveel te jong, moeilijk hoor

Onze Kaya is 12 jaar en bijna 9 maanden geworden, een hele behoorlijke leeftijd voor een Rottweiler, maar inderdaad blijft
het moeilijk. Het zijn ook heel veel jaren samen en ik merk dat het echt een 'stil verdriet' is.
Geen hysterisch gebeuren, het is rustig gegaan allemaal, ik heb er ook vrede mee, maar in mijn hart is het niet meer compleet
allemaal en voelt het leeg.

Moritz hadden we toen inderdaad ook. Hij is overleden op 5.5 jarige leeftijd in 2006 aan een Middellandse zee ziekte 'Ehrlichia' (teken ziekte).
Dat was een enorm drama, zo vreselijk ziek was hij en net toen hij begon op te knappen van maandenlange antibiotica, kreeg
hij epileptische aanval op epileptische aanval. Met een gillende en loeiende hond zijn we toen naar de dierenarts gereden om hem
in te laten slapen

Nu hebben we nog Puchu, hij is een half jaar na Moritz erbij gekomen en inmiddels ook alweer 7.5 jaar oud.

Dank je wel voor je lieve reactie!

Iedereen trouwens bedankt voor jullie lieve en steunende reacties
Het leven gaat verder, maar er is een gat in geslagen en dat zal tijd nodig hebben om te helen. Kaya's as staat nog in de
huiskamer, ik kan me er nog niet toe zetten om haar as uit te strooien.

He wat lees ik nu.
Kaya was toch ook 1 van die "forum honden" he. En nu is zij er ook al niet meer.
Wat ontzettend verdrietig Caroline.
Kan me zo goed voorstellen dat het leeg en stil is in huis.

Sterkte voor jullie!

sterkte

Caro en Pieter, heel veel sterkte met dit verlies............weet nu hoe het voelt!

Och caroline, heel veel sterkte..

Zo vaak van je zorgen om Kaya gelezen, maar steeds weer kwam Kaya er boven op. Nu dit topic gelezen, wat heb je jullie band mooi beschreven!

Dat is toch nog snel gegaan zeg...heel veel sterkte